جمع بندی بر اساس قرآن و روایات آیا واجب است که نماز واجب در مسجد اقامه شود؟

تب‌های اولیه

14 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
بر اساس قرآن و روایات آیا واجب است که نماز واجب در مسجد اقامه شود؟

سلام
ما چند روایت و آیه دیدیم و کلام معصوم برای رسیدن و ماندن در حق، واجب تر است.
لطفا ضمن بررسی راهنمایی فرمایید.

خداوند در کلام وحی دربارة‌ حضرت‌ موسی‌ و قوم‌ او می‌فرماید: «وَ اجْعَلُواْ بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُواْ الصَّلَوةَ خانه‌های‌ خود را قبله‌ قرار دهید و نماز را بر پادارید».

در حدیثی منقول از پیامبر ص آمده که حضرت فرمود: دوست دارم نمازهای واجبم را در مسجد و نمازهای مستحبم را در منزل اقامه کنم.

در روایتی هم به غیبت امام علی ع اشاره کردند و حضرت فاطمه س فرمودند بعلت بیماری به مسجد نیامدند و در منزل نماز خواندند.

آیا آیه قرآن مخصوص زمان حضرت موسی ع بوده مخصوصا که به کیفیت چگونگی اقامه نماز هم اشاره نشده !؟

اکثریت شده که نمازهای مستحب را در مسجد میخوانند البته کنار واجب.
راهنمایی فرمایید

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد مستنبط

کربلائی;986707 نوشت:
سلام
ما چند روایت و آیه دیدیم و کلام معصوم برای رسیدن و ماندن در حق، واجب تر است. لطفا ضمن بررسی راهنمایی فرمایید.
خداوند در کلام وحی دربارة‌ حضرت‌ موسی‌ و قوم‌ او می‌فرماید: «وَ اجْعَلُواْ بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُواْ الصَّلَوةَ خانه‌های‌ خود را قبله‌ قرار دهید و نماز را بر پادارید».
در حدیثی منقول از پیامبر ص آمده که حضرت فرمود: دوست دارم نمازهای واجبم را در مسجد و نمازهای مستحبم را در منزل اقامه کنم.
در روایتی هم به غیبت امام علی ع اشاره کردند و حضرت فاطمه س فرمودند بعلت بیماری به مسجد نیامدند و در منزل نماز خواندند.
آیا آیه قرآن مخصوص زمان حضرت موسی ع بوده مخصوصا که به کیفیت چگونگی اقامه نماز هم اشاره نشده !؟
اکثریت شده که نمازهای مستحب را در مسجد میخوانند البته کنار واجب.
راهنمایی فرمایید


سلام علیکم
با توجه به اینکه سوال شما چند بخش دارد، آن را بازخوانی می کنیم تا ضمن دسته بندی، بخشهای مختلف هر کدام پاسخ مناسب خود را بیابد.

تقریر دوباره سوال
سوال شما در واقع قابل تفکیک به سه سوال می باشد.

سوال 1:

با توجه به برخی ادله از جمله موارد زیر، آیا واجب است که نماز واجب در مسجد اقامه شود؟

الف) پیامبر صلی الله علیه و آله: دوست دارم نمازهای واجبم را در مسجد و نمازهای مستحبم را در منزل اقامه کنم.
ب) روایتی که امیر المومنین علیه السلام، به دلیل خستگی تهجد و شب زنده داری، به جماعت صبح حاضر نشدند و پیامبر تذکر دادند که فریضه صبحی که به جماعت اقامه شود، از تهجد شبانه ای که مانع درک جماعت باشد، افضل است. (بر خلاف آنچه در سوال ذکر شده، در روایت بحثی از بیماری نیست.)

سوال 2:
اگر نماز واجب باید در مسجد خوانده شود، چگونه این حکم با آیه زیر قابل جمع است؟ زیرا آیه به ظاهر بر اقامه نماز در خانه ها تاکید دارد.

«وَ اجْعَلُواْ بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُواْ الصَّلَوةَ».
«خانه هایتان را قبله قرار دهید و نماز را اقامه کنید.»

آیا این حکم، مخصوص زمان حضرت موسی علیه السلام بوده است (با توجه به اینکه به کیفیت اقامه نماز هم اشاره نشده)؟
یا اینکه بر اهمیت نماز در خانه در اسلام هم تاکید دارد؟ و در این صورت جمع آن بر اهمیت مسجد چگونه است؟ آیا باید این آیه را مختص نماز مستحبی دانست تا با ادله مربوط به اهمیت مسجد و نماز در آن، تعارض نیابد؟

سوال 3:

اکثر مردم نمازهای مستحب را در کنار نماز واجب در مسجد میخوانند. با توجه به مجموعه مباحث بالا، این کار چه حکمی دارد؟
(مخصوصا با توجه به روایت اول که بر نماز مستحب در خانه تاکید شده است).

سوال 4:
همچنین به دلیل دغدغه و ابهامی که احتمالا نسبت به روایت نماز
صبح فرادای امیر المومنین -علیه السلام-، وجود دارد، جداگانه بررسی می شود.

پرسش:
خداوند در کلام وحی دربارة‌ حضرت‌ موسی‌ و قوم‌ او می‌فرماید: «وَ اجْعَلُواْ بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُواْ الصَّلَوةَ خانه‌های‌ خود را قبله‌ قرار دهید و نماز را بر پادارید».
در حدیثی منقول از پیامبر ص آمده که حضرت فرمود: دوست دارم نمازهای واجبم را در مسجد و نمازهای مستحبم را در منزل اقامه کنم.
در روایتی هم به غیبت امام علی ع اشاره کردند و حضرت فاطمه س فرمودند بعلت بیماری به مسجد نیامدند و در منزل نماز خواندند.
آیا آیه قرآن مخصوص زمان حضرت موسی ع بوده مخصوصا که به کیفیت چگونگی اقامه نماز هم اشاره نشده !؟

اکثریت شده که نمازهای مستحب را در مسجد میخوانند البته کنار واجب.
پاسخ:
محل اختصاصی عمومی برای نماز و عبادت جمعی (مسجد و معبد) جزو لاینفک تاریخ بشر است و در تمام شرایع توحیدی –حتی ادیان ساختگی- وجود داشته است چون عبادت و رابطه عبودی معلول و مخلوق با خالق و هستی بخش او که دو بعد فردی و اجتماعی دارد-، معنا بخش انسانیت و بنیان هویت اوست و بدون آن نه فرد و نه جامعه، هویت نخواهد داشت. قرآن می فرماید: «و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون[1]». «خلقت نکردم جن و انس را مگر برای اینکه عبودیت کنند».

مساجد، از آغاز، بیت الله در زمین بوده اند. اولین بنای انسانی یعنی کعبه، توسط حضرت آدم (علیه السلام) بر زمین ساخته شد که اولین قبله و اولین محل عبادت بشر می باشد. دیگر پیامبران بر عبادت و اقامه نماز در اماکن مقدس و معابد مانند بیت المقدس و تعظیم آنها تاکید کرده اند. پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله) بر اقامه جماعت از ابتدای اسلام اهتمام داشتند[2] و اولین بنای ایشان پس از هجرت هم مسجد بود. اتاقهای محل زندگی رسول الله، اهل بیت علیهم السلام و همسران پیامبر همگی متصل به مسجد بود. حتی بنا بر برخی نقلها، نماز شب شان را گاهی در مسجد می خواندند.

با این بیان تا حدی مشخص می شود که:
1- عبادت و تجمع برای توحید و عبودیت در اشکال مختلف آن، جزو شعائر است و باید جزو امور آشکار و برجسته جامعه یا همان شعائر باشد. اهمیت فردی و اجتماعی معابد و مساجد در طول تاریخ از آیه 40 سوره انبیا مشخص است.

2- مردم و مخصوصا حکومت، بخصوص نسبت به مسجد و نماز جماعت آن باید حساس باشند و از بی اعتنایی یا بی رغبتی آشکار دیگران جلوگیری و با آن برخورد کنند.
«عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: اشْتَرَطَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلَى جِيرَانِ الْمَسْجِدِ شُهُودَ الصَّلَاةِ وَ قَالَ لَيَنْتَهِيَنَّ أَقْوَامٌ لَا يَشْهَدُونَ الصَّلَاةَ أَوْ لآَمُرَنَّ مُؤَذِّناً يُؤَذِّنُ ثُمَّ يُقِيمُ ثُمَّ آمُرُ رَجُلًا مِنْ أَهْلِ بَيْتِي وَ هُوَ عَلِيٌّ ع فَلَيُحْرِقَنَّ عَلَى أَقْوَامٍ بُيُوتَهُمْ بِحَزْمِ الْحَطَبَ لَا يَأْتُونَ الصَّلَاة[3]».
«امام صادق(ع) فرموده است: رسول الله (صلی الله علیه و آله) با همسایگان مسجد شرط کردند براى نماز در مسجد حاضر شوند و فرمودند: کسانی که براى نماز به مسجد نمی آیند یا از این کار دست بکشند یا آن‌‌که دستور می دهم موذن، اذان و اقامه بگوید سپس به مردى از اهل بیتم یعنى على –علیه السلام- دستور می دهم خانه آنان را با هیزم آتش بزند».

این به معنی وجوب اقامه تمامی نمازهای فریضه در مسجد نیست، بلکه حرمت بی اعتنایی و بی رغبتی را می رساند. همچنین نشان می دهد حاکم اسلامی موظف است در برابر کسانی که به مسجد و جماعت بی اعتنا هستند واکنش نشان دهد.

4- علاوه بر مسجد و عبادتهای جمعی، هر کس باید بهترین و خالص ترین لحظات خود را که در خلوتهایش حاصل می شود، به رابطه با خدای متعال اختصاص دهد. این امر با اقامه نمازها و عبادات مستحبی در مسجد هم منافات ندارد، چه بسا گاهی هم لازم باشد برخی مستحبات چون اعتکاف یا نمازهای مستحبی در مساجد اقامه شود.

5- در برخی روایات، توصیه شده است که نماز مستحبی و خستگی ناشی از عبادت نیمه شب، مانع نماز جماعت نشود. فضیلت سه امر مهم و اساسی یعنی مسجد، فریضه واجبه و جماعت از هر مستحبی بالاتر است.

6- وقتی پایگاه اصلی عبودیت، فرهنگ و اداره جامعه دینی، در طول تاریخ بشر، نمازخانه ها، معابد و اماکن مقدس و مخصوص عبادت بوده است، حتی اگر برای برهه ای، به نماز در خانه شخصی توصیه شده باشد، معلوم خواهد شد که این حکم موقتی بوده یا ناشی از شرایط خاص مانند ترس از ظالمین و حکام جور است.

پی نوشت ها:
[1] سوره ذاریات: 56 [2] « مَا ذَكَرَهُ أَبُو هِلَالٍ الْعَسْكَرِيُّ فِي كِتَابِ الْأَوَائِلِ قَالَ: أَوَّلُ‏ صَلَاةٍ صَلَّاهَا رَسُولُ‏ اللَّهِ‏ ص جَمَاعَةً قَالَ مَرَّ أَبُو طَالِبٍ -وَ مَعَهُ جَعْفَرٌ- عَلَى نَبِیِّ اللَّهِ وَ هُوَ یُصَلِّی‏ وَ عَلِیٌ‏ عَلَى یَمِینِهِ فَقَالَ لِجَعْفَرٍ صِلْ لِجَنَاحِ ابْنِ عَمِّکَ فَتَأَخَّرَ عَلِیٌّ وَ قَامَ مَعَهُ جَعْفَرٌ وَ تَقَدَّمَهُمَا رَسُولُ اللَّهِ فَأَنْشَأَ أَبُو طَالِبٍ شِعْرا..». رسول الله مشغول نماز بودند و حضرت علی در سمت راست ایشان بود. حضرت ابوطالب و جعفر بر آنها گذر کردند. جناب ابوطالب به جعفر فرمود کنار پسر عمویت بایست و نماز بخوان پس رسول الله جلو ایستاد و علی و جعفر علیهم السلام پشت سر حضرت قرار گرفتند... .
الطرائف في معرفة مذاهب الطوائف ؛ ج‏1 ؛ ص305 ح 396، سید ابن طاووس، على بن موسى، - ايران ؛ قم، چاپ: اول، 1400ق.
[3] المحاسن ج ‏1 ص 84، برقى، احمد بن محمد بن خالد، - قم، چاپ: دوم، 1371 ق.

مستنبط;987777 نوشت:
سوال 1:
با توجه به برخی ادله از جمله موارد زیر، آیا واجب است که نماز واجب در مسجد اقامه شود؟


ب) جواب تفصیلی سوال 1

1. حکم فقهی فرائض و مسجد

عظمت مسجد در آن حد است که بیت الله محسوب می شود:
«عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الْعِلَّةِ فِي تَعْظِيمِ الْمَسَاجِدِ فَقَالَ إِنَّمَا أُمِرَ بِتَعْظِيمِ الْمَسَاجِدِ لِأَنَّهَا بُيُوتُ اللَّهِ فِي الْأَرْضِ (1)».
«ابو بصیر می گوید از امام صادق (علیه السلام) درباره علت تعظیم مساجد پرسیدم، حضرت فرمود: همانا به تعظیم مساجد امر شده است، چون آنها، خانه های خدا در زمین هستند».


همچنین بنای مسجد نه تنها در بین مسلمانان جزو مستحباتی است که همه بر آن اجماع و اتفاق دارند، بلکه جزو ضروریات دین محسوب می شود:
«و كيف كان فلا ريب في أنه يستحب اتخاذ المساجد إذ هو مجمع عليه بين المسلمين، بل ضروري من ضروريات الدين (2)».

اما امثال این روایت و نیز روایاتی که شما بدان اشاره کردید، هر چند اهمیت مسجد و نماز جماعت در مسجد را می رساند اما از هیچکدام وجوب اقامه نماز در مسجد یا حرمت نماز فرادی در خانه فهمیده نمی شود. به این معنی که ترک نماز جماعت در مسجد جزو گناهان باشد. در میان فقها هم کسی چنین فتوایی ندارد.

بله، به طور کلی واجب است در جامعه اسلامی مساجد ساخته شود و نماز جماعت در جامعه رونق داشته باشد. اما این حکم، به معنی وجوب بر تک تک افراد در تک تک نمازها نیست.

پی نوشت ها:

1. وسائل الشيعة ج‏5 ؛ ص297 ح 6591- 1، باب 70 (باب وجوب تعظیم المساجد)، شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، 30 جلد، مؤسسة آل البيت عليهم السلام - قم، چاپ: اول، 1409 ق.
2. جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام ج 14 ص 73، نجفی، صاحب الجواهر، محمد حسن، 43 جلد، دار احیاء التراث العربی، بیروت - لبنان، هفتم، 1404 ق.


مستنبط;987777 نوشت:
سوال 1:
با توجه به برخی ادله از جمله موارد زیر، آیا واجب است که نماز واجب در مسجد اقامه شود؟


ب) ...
2.بررسی روایات عدم قبولی نماز بخاطر عدم شرکت در جماعت و موضوع آن

البته بعضی روایات مانند روایت زیر احتمال دارد که شبهه وجوب را ایجاد کند:
«وَ فِي رِوَايَةِ زُرَارَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: مَنْ تَرَكَ الْجَمَاعَةَ رَغْبَةً عَنْهَا وَ عَنْ جَمَاعَةِ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ فَلَا صَلَاةَ لَهُ (1)».
«امام باقر –علیه السلام- فرمود: کسی که بدون عذر و تنها بخاطر بی رغبتی و بی میلی به جماعت و اجتماع مومنین، نماز جماعت را ترک کند، نمازش مقبول نیست».

اما با دقت در آن مشخص می شود مخاطب این روایات کسانی هستند که نسبت به نماز جماعت و جماعت مومنان، بی رغبت شده و بدان پشت کرده اند. نه اینکه صرفا در بعضی اوقات در نماز جماعت شرکت نمی کنند. چون این دو کاملا با هم متفاوت هستند.

پی نوشت ها:
1. المحاسن ج ‏1 ص 84، برقى، احمد بن محمد بن خالد، - قم، چاپ: دوم، 1371 ق. دعائم الإسلام ج 1 ص 153، بحار الأنوار ج ‏85 ص 17 از دعائم.

مستنبط;987777 نوشت:
سوال 1:
با توجه به برخی ادله از جمله موارد زیر، آیا واجب است که نماز واجب در مسجد اقامه شود؟

ب) ...

3. وظیفه حکومت برای برخورد با تارکان مساجد و جماعات

دسته ای از روایات با عدم شرکت در نماز جماعت مساجد، شدیدتر برخورد کرده است. اما دقت در آنها هم نشان می دهد موضوع، کناره گیری و بی رغبتی بی دلیل است نه صرفا عدم مشارکت در برخی نمازهای جماعت. همچنین این روایات، نشانگر تکلیف حکومت اسلامی و حاکم جامعه دینی در برخورد با این پدیده است تا مبادا بی اعتنایی به مساجد و جماعات فراگیر شود:

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ قَوْماً جَلَسُوا عَنْ حُضُورِ الْجَمَاعَةِ فَهَمَّ رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْ يُشْعِلَ النَّارَ فِي دُورِهِمْ حَتَّى خَرَجُوا وَ حَضَرُوا الْجَمَاعَةَ مَعَ الْمُسْلِمِينَ.(1)».
«امام صادق –علیه السلام- فرمودند در زمان رسول الله گروهی از حضور در جماعت، کناره گرفتند. رسول الله
–صلی الله علیه و آله- تصمیم گرفتند که خانه های آنها را آتش بزنند تا خارج شوند و در جماعت مسلمانان حاضر شوند».

روایت دوم، حکم مساله را دقیق تر نشان می دهد. در روایت زیر، امیر المومنین به جوانب بیشتری اشاره کرده اند و عبارات آن، مساله آتش زدن را دقیق تر روشن می کند. زیرا حضرت با عبارت "انی لاوشک": "شاید که"، "نزدیک باشد که"، حکم را بیان کرده اند و این نشان می دهد حکم تارکان جماعت، بیشتر جنبه تهدید و ترساندن دارد. زیرا گزارش تاریخی یا روایی مبنی بر اجرای این حکم هم نداریم.

هم چنین حضرت تلویحا علت این حکم راهم بیان فرموده اند:
کسانی که در مهمترین مساله حیات بشر یعنی نماز در مهمترین و مقدس ترین مکان جامعه یعنی مسجد جمع نمی شوند، حق ندارند خود را در بقیه امور که به مراتب پست تر از این دو هستند با مسلمانان شریک بدانند و از نعمت همصحبتی و همراهی با آنها بهره مند شوند. بعبارتی، همراهی در مناسک عبودیت -که هویت بخش حیات انسانی و اجتماعی است-، شرط همراهی در امور دیگر اجتماعی خواهد بود:


«عَنْ رُزَيْقٍ، قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)، يَقُولُ: إِنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) بَلَغَهُ أَنَّ قَوْماً لَا يَحْضُرُونَ الصَّلَاةَ فِي الْمَسْجِدِ، فَخَطَبَ فَقَالَ: إِنَّ قَوْماً لَا يَحْضُرُونَ الصَّلَاةَ مَعَنَا فِي مَسَاجِدِنَا، فَلَا يُؤَاكِلُونَّا، وَ لَا يُشَارِبُونَّا، وَ لَا يُشَاوِرُونَّا، وَ لَا يُنَاكِحُونَّا، وَ لَا يَأْخُذُوا مِنْ فَيْئِنَا شَيْئاً، أَوْ يَحْضُرُوا مَعَنَا صَلَاتَنَا جَمَاعَةً، وَ إِنِّي لَأَوْشَكَ أَنْ آمُرَ لَهُمْ بِنَارٍ تُشْعَلُ فِي دُورِهِمْ فَأُحْرِقَهَا عَلَيْهِمْ أَوْ يَنْتَهُونَ. قَالَ: فَامْتَنَعَ الْمُسْلِمُونَ عَنْ مُؤَاكَلَتِهِمْ وَ مُشَارَبَتِهِمْ وَ مُنَاكَحَتِهِمْ حَتَّى حَضَرُوا الْجَمَاعَةَ مَعَ الْمُسْلِمِين (2)».

« به امام علی(ع) خبر رسید که گروهی برای نماز در مسجد حاضر نمی‌‌شوند، حضرت خطبه‌‌ای ایراد کرده و فرمودند: گروهی برای نماز در مساجد ما حاضر نمی‌‌شوند، پس [همان طور که از جماعت ما در لحظات عبودیت کناره گرفته اند، در دیگر امور هم حق ندارند با ما همراهی کنند] بنا بر این، دیگر حق ندارند با ما بخورند و بیاشامند و با ما مشورت و وصلت کنند و از غنیمت نیز سهمی ندارند تا این‌‌که در نماز جماعت ما شرکت نمایند و شاید هم دستور دهم که خانه‌‌هایشان را با آنان آتش بزنم، مگر این‌‌که دست از این کارشان بردارند. پس از این خطبه، مسلمانان نیز با آنها همسفره نشدند و با آنان وصلت نکردند تا زمانی که به جماعت مسلمانان پیوسته و در آن حاضر شدند»
.

پی نوشت ها:

1. بحار الأنوار ج‏ 85 ص 16 ح 29، علامه مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.
2. الأمالي (للطوسي) ص 696 ح 1487- 30- شیخ طوسى، محمد بن الحسن، - قم، چاپ: اول، 1414ق.

کربلائی;986707 نوشت:
سلام
ما چند روایت و آیه دیدیم و کلام معصوم برای رسیدن و ماندن در حق، واجب تر است.
لطفا ضمن بررسی راهنمایی فرمایید.

خداوند در کلام وحی دربارة‌ حضرت‌ موسی‌ و قوم‌ او می‌فرماید: «وَ اجْعَلُواْ بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُواْ الصَّلَوةَ خانه‌های‌ خود را قبله‌ قرار دهید و نماز را بر پادارید».

در حدیثی منقول از پیامبر ص آمده که حضرت فرمود: دوست دارم نمازهای واجبم را در مسجد و نمازهای مستحبم را در منزل اقامه کنم.

در روایتی هم به غیبت امام علی ع اشاره کردند و حضرت فاطمه س فرمودند بعلت بیماری به مسجد نیامدند و در منزل نماز خواندند.

آیا آیه قرآن مخصوص زمان حضرت موسی ع بوده مخصوصا که به کیفیت چگونگی اقامه نماز هم اشاره نشده !؟

اکثریت شده که نمازهای مستحب را در مسجد میخوانند البته کنار واجب.
راهنمایی فرمایید

سلام وعرض ادب

زمانی که ائمه و عالمان و مومنین حقیقی امام جماعت باشند شرکت در نماز جماعت مستحب موکد است

اما زمانی که امامان جماعت بردگان دنیا شوند ، به نظر من ترک جماعت صحیح خواهد بود

در زمان حضرت موسی(ع) نیز به همین صورت بود و بزرگان امت بردگان دنیا بودند و ترک جماعت و تقیه صحیح بود .

وقتی در جامعه ای دین لق لقه زبان مردم بشه

و نماز جماعت به سرعت برق و باد خونده بشه

و زندگی دنیوی از نماز مهم تر باشه

و تجمع از روی عادت و تظاهر و ریا و اکراه باشه

ترک جماعت بهتر خواهد بود !

شروحیل;988830 نوشت:
سلام وعرض ادب
زمانی که ائمه و عالمان و مومنین حقیقی امام جماعت باشند شرکت در نماز جماعت مستحب موکد است
اما زمانی که امامان جماعت بردگان دنیا شوند ، به نظر من ترک جماعت صحیح خواهد بود
در زمان حضرت موسی(ع) نیز به همین صورت بود و بزرگان امت بردگان دنیا بودند و ترک جماعت و تقیه صحیح بود .
وقتی در جامعه ای دین لق لقه زبان مردم بشه/ و نماز جماعت به سرعت برق و باد خونده بشه/ و زندگی دنیوی از نماز مهم تر باشه/ و تجمع از روی عادت و تظاهر و ریا و اکراه باشه
ترک جماعت بهتر خواهد بود !


سلام علیکم
اگر این طوری که شما می فرمایید باشد، اهل بیت علیهم السلام نباید به غاصبین اقتدا می کردند.
حتی روایات معتبر داریم که توصیه می کند در مساجد و جماعات آنها حاضر شوید.

شرایط حضرت موسی علیه السلام در مصر، شرایط خوف و خطر بود و نمی توانستند آشکارا عبادت جمعی انجام بدهند.

مستنبط;988916 نوشت:

سلام علیکم
اگر این طوری که شما می فرمایید باشد، اهل بیت علیهم السلام نباید به غاصبین اقتدا می کردند.
حتی روایات معتبر داریم که توصیه می کند در مساجد و جماعات آنها حاضر شوید.

سلام و عرض ادب

اهل بیت چون در کمیت و کیفیت عبادت جماعت اهل سنت مشکلی نبود به جهت حفظ وحدت در نماز اون ها شرکت می کردن

بهتره رجوعی به کمیت و کیفیت نماز اهل سنت داشته باشید و اون رو با نماز اکثریت مدعی تشیع مقایسه کنید

در ضمن به امام غیر عادل و غاصب نمی شه اقتدا کرد !

یا ائمه به اون ها اقتدا نمی کردن ، یا اون ها غاصب نبودن !

مستنبط;988916 نوشت:

شرایط حضرت موسی علیه السلام در مصر، شرایط خوف و خطر بود و نمی توانستند آشکارا عبادت جمعی انجام بدهند.

سلام جناب مستنبط

اینکه در آیه می فرمایند: وَ اجْعَلُواْ بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُواْ الصَّلَوةَ - خانه های خود را قبله قرار دهید و نماز بپادارید، یعنی چه؟
به مردم گفته شده در هنگام نماز باید رو به سوی خانه خدا کنند، در آیه فوق منظور از قبله چیست؟
یعنی قوم موسی باید در هنگام نماز خواندن رو به سوی این خانه ها یا بگو قبله ها می کردند؟

خب شما یا باید خود مجتهد باشی که حکم رو بدونی
یا اگه صحیح باشه، تفلید کنی و نظر مجتهد رو بپرسی
یا اگه صحیح باشه ،احتیاط کنی.

از مراجع هم گویا آقای صادقی تهرانی اگر اشتباه نکنم، ،فتوای وجوب اقامه جماعت دارند،،البته با وجود شرایط آن ، که اگر خواستید به رساله ایشان رجوع کنید.

shahed1;988939 نوشت:
اینکه در آیه می فرمایند: وَ اجْعَلُواْ بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُواْ الصَّلَوةَ - خانه های خود را قبله قرار دهید و نماز بپادارید، یعنی چه؟
به مردم گفته شده در هنگام نماز باید رو به سوی خانه خدا کنند، در آیه فوق منظور از قبله چیست؟
یعنی قوم موسی باید در هنگام نماز خواندن رو به سوی این خانه ها یا بگو قبله ها می کردند؟

آیه به این معنی نیست که خانه را قبله قرار دهید. قبله در اینجا در معنای لغوی آن یعنی متقابل و کنار هم، استفاده شده است، نه در معنای اصطلاحی آن به معنی محلی که سمت و سوی عبادت را نشان می دهد.

پرسش:
خداوند در کلام وحی دربارة‌ حضرت‌ موسی‌ و قوم‌ او می‌فرماید: «وَ اجْعَلُواْ بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُواْ الصَّلَوةَ خانه‌های‌ خود را قبله‌ قرار دهید و نماز را بر پادارید».
در حدیثی منقول از پیامبر ص آمده که حضرت فرمود: دوست دارم نمازهای واجبم را در مسجد و نمازهای مستحبم را در منزل اقامه کنم.
در روایتی هم به غیبت امام علی ع اشاره کردند و حضرت فاطمه س فرمودند بعلت بیماری به مسجد نیامدند و در منزل نماز خواندند.
آیا آیه قرآن مخصوص زمان حضرت موسی ع بوده مخصوصا که به کیفیت چگونگی اقامه نماز هم اشاره نشده !؟
اکثریت شده که نمازهای مستحب را در مسجد میخوانند البته کنار واجب.

پاسخ:
محل اختصاصی عمومی برای نماز و عبادت جمعی (مسجد و معبد) جزو لاینفک تاریخ بشر است و در تمام شرایع توحیدی –حتی ادیان ساختگی- وجود داشته است چون عبادت و رابطه عبودی معلول و مخلوق با خالق و هستی بخش او که دو بعد فردی و اجتماعی دارد-، معنا بخش انسانیت و بنیان هویت اوست و بدون آن نه فرد و نه جامعه، هویت نخواهد داشت. قرآن می فرماید: «و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون[1]». «خلقت نکردم جن و انس را مگر برای اینکه عبودیت کنند».
مساجد، از آغاز، بیت الله در زمین بوده اند. اولین بنای انسانی یعنی کعبه، توسط حضرت آدم (علیه السلام) بر زمین ساخته شد که اولین قبله و اولین محل عبادت بشر می باشد. دیگر پیامبران بر عبادت و اقامه نماز در اماکن مقدس و معابد مانند بیت المقدس و تعظیم آنها تاکید کرده اند. پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله) بر اقامه جماعت از ابتدای اسلام اهتمام داشتند[2] و اولین بنای ایشان پس از هجرت هم مسجد بود. اتاقهای محل زندگی رسول الله، اهل بیت علیهم السلام و همسران پیامبر همگی متصل به مسجد بود. حتی بنا بر برخی نقلها، نماز شب شان را گاهی در مسجد می خواندند.

با این بیان تا حدی مشخص می شود که:
1- عبادت و تجمع برای توحید و عبودیت در اشکال مختلف آن، جزو شعائر است و باید جزو امور آشکار و برجسته جامعه یا همان شعائر باشد. اهمیت فردی و اجتماعی معابد و مساجد در طول تاریخ از آیه 40 سوره انبیا مشخص است.
2- مردم و مخصوصا حکومت، بخصوص نسبت به مسجد و نماز جماعت آن باید حساس باشند و از بی اعتنایی یا بی رغبتی آشکار دیگران جلوگیری و با آن برخورد کنند.
«عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: اشْتَرَطَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلَى جِيرَانِ الْمَسْجِدِ شُهُودَ الصَّلَاةِ وَ قَالَ لَيَنْتَهِيَنَّ أَقْوَامٌ لَا يَشْهَدُونَ الصَّلَاةَ أَوْ لآَمُرَنَّ مُؤَذِّناً يُؤَذِّنُ ثُمَّ يُقِيمُ ثُمَّ آمُرُ رَجُلًا مِنْ أَهْلِ بَيْتِي وَ هُوَ عَلِيٌّ ع فَلَيُحْرِقَنَّ عَلَى أَقْوَامٍ بُيُوتَهُمْ بِحَزْمِ الْحَطَبَ لَا يَأْتُونَ الصَّلَاة[3]».
«امام صادق(ع) فرموده است: رسول الله (صلی الله علیه و آله) با همسایگان مسجد شرط کردند براى نماز در مسجد حاضر شوند و فرمودند: کسانی که براى نماز به مسجد نمی آیند یا از این کار دست بکشند یا آن‌‌که دستور می دهم موذن، اذان و اقامه بگوید سپس به مردى از اهل بیتم یعنى على –علیه السلام- دستور می دهم خانه آنان را با هیزم آتش بزند».
این به معنی وجوب اقامه تمامی نمازهای فریضه در مسجد نیست، بلکه حرمت بی اعتنایی و بی رغبتی را می رساند. همچنین نشان می دهد حاکم اسلامی موظف است در برابر کسانی که به مسجد و جماعت بی اعتنا هستند واکنش نشان دهد.
4- علاوه بر مسجد و عبادتهای جمعی، هر کس باید بهترین و خالص ترین لحظات خود را که در خلوتهایش حاصل می شود، به رابطه با خدای متعال اختصاص دهد. این امر با اقامه نمازها و عبادات مستحبی در مسجد هم منافات ندارد، چه بسا گاهی هم لازم باشد برخی مستحبات چون اعتکاف یا نمازهای مستحبی در مساجد اقامه شود.
5- در برخی روایات، توصیه شده است که نماز مستحبی و خستگی ناشی از عبادت نیمه شب، مانع نماز جماعت نشود. فضیلت سه امر مهم و اساسی یعنی مسجد، فریضه واجبه و جماعت از هر مستحبی بالاتر است.
6- وقتی پایگاه اصلی عبودیت، فرهنگ و اداره جامعه دینی، در طول تاریخ بشر، نمازخانه ها، معابد و اماکن مقدس و مخصوص عبادت بوده است، حتی اگر برای برهه ای، به نماز در خانه شخصی توصیه شده باشد، معلوم خواهد شد که این حکم موقتی بوده یا ناشی از شرایط خاص مانند ترس از ظالمین و حکام جور است.

پی نوشت ها:
1. ذاریات/ 56

2. « مَا ذَكَرَهُ أَبُو هِلَالٍ الْعَسْكَرِيُّ فِي كِتَابِ الْأَوَائِلِ قَالَ: أَوَّلُ‏ صَلَاةٍ صَلَّاهَا رَسُولُ‏ اللَّهِ‏ ص جَمَاعَةً قَالَ مَرَّ أَبُو طَالِبٍ -وَ مَعَهُ جَعْفَرٌ- عَلَى نَبِیِّ اللَّهِ وَ هُوَ یُصَلِّی‏ وَ عَلِیٌ‏ عَلَى یَمِینِهِ فَقَالَ لِجَعْفَرٍ صِلْ لِجَنَاحِ ابْنِ عَمِّکَ فَتَأَخَّرَ عَلِیٌّ وَ قَامَ مَعَهُ جَعْفَرٌ وَ تَقَدَّمَهُمَا رَسُولُ اللَّهِ فَأَنْشَأَ أَبُو طَالِبٍ شِعْرا..». رسول الله مشغول نماز بودند و حضرت علی در سمت راست ایشان بود. حضرت ابوطالب و جعفر بر آنها گذر کردند. جناب ابوطالب به جعفر فرمود کنار پسر عمویت بایست و نماز بخوان پس رسول الله جلو ایستاد و علی و جعفر علیهم السلام پشت سر حضرت قرار گرفتند... .
الطرائف في معرفة مذاهب الطوائف ؛ ج‏1 ؛ ص305 ح 396، سید ابن طاووس، على بن موسى، - ايران ؛ قم، چاپ: اول، 1400ق.

3. المحاسن ج ‏1 ص 84، برقى، احمد بن محمد بن خالد، - قم، چاپ: دوم، 1371 ق.


موضوع قفل شده است