جمع بندی حد واجب حجاب از نظر بزرگان شیعه و اهل سنت (میخوام طرح بزنم)

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حد واجب حجاب از نظر بزرگان شیعه و اهل سنت (میخوام طرح بزنم)

باسلام و خسته نباشید
بنده در استان هرات افغانستان زندگی میکنم. اینجا شیعه و سنی با همدیگر زندگی می‌کنند؛

متأسفانه در بازارها بی حجابی دیده میشود.

میخواهم یک پوستری از حجاب همراه با حدیثی در مورد حجاب از پیامبر (ص) همراه با حد واجب حجاب از مراجع شیعه و بزرگان اهل سنت در آن طرح بگنجانم و در شهر پخش کنم.

1- یک طرح زیبایی برای تشویق به حجاب بدهید؟

2- شیعیان که مرجع تقلید دارند و چون مقلد هستند نظر مرجعشان برایشان معتبر است؛ اهل تسنن چگونه هستند؟ بزرگانشان چه حد واجبی را برای حجاب ذکر کردند؟؟ لطف کنید با سند و منبع بدهید تا در طرح استفاده کنم

باتشکر

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد صدرا

با سلام و عرض ادب

یکی از ضروریات و اصول مسلم دین اسلام که مورد اتفاق همه ی مذاهب اسلامی است؛ مساله حجاب زن می باشد. مقدار وجوب پوشش که مورد اتفاق همه ی مذاهب است جمیع بدن به استثنای صورت و دستان تا مچ می باشد که چنین امری مستفاد از آیات و روایات می باشد.[1]

قرآن کریم در دو آیه به مساله وجوب پوشش زن پرداخته است: در سوره ی نور، آیه ی 31 می فرماید: «وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُيُوبِهِنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَواتِهِنَّ أَوْ نِسائِهِنَّ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلى‏ عَوْراتِ النِّساءِ وَ لا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ ما يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ»؛ و به زنان با ايمان بگو: «ديدگان خود را [از هر نامحرمى‏] فرو بندند و پاكدامنى ورزند و زيورهاى خود را آشكار نگردانند مگر آنچه كه [طبعاً] از آن پيداست. و بايد روسرى خود را بر گردنِ خويش [فرو] اندازند، و زيورهايشان را جز براى شوهرانشان يا پدرانشان يا پدران شوهرانشان يا پسرانشان يا پسران شوهرانشان يا برادرانشان يا پسران برادرانشان يا پسران خواهرانشان يا زنان [همكيش‏] خود يا كنيزانشان يا خدمتكاران مرد كه [از زن‏] بى ‏نيازند يا كودكانى كه بر عورتهاى زنان وقوف حاصل نكرده ‏اند، آشكار نكنند و پاهاى خود را [به گونه ‏اى به زمين‏] نكوبند تا آنچه از زينتشان نهفته مى‏ دارند معلوم گردد. اى مؤمنان، همگى [از مرد و زن‏] به درگاه خدا توبه كنيد، اميد كه رستگار شويد.

ودر سوره ی احزاب آیه ی 59 می فرماید: «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلابِيبِهِنَّ...»،اى پيامبر، به همسران و دخترانت و زن‏هاى مؤمنان بگو روسرى‏ ها و چادرهاى خود را بر خويش بيفكنند...

بیان دو روایت از منابع اهل سنت:

در منابع عامه؛ همچون منابع شیعی روایات متعددی وجود دارد که ما به عنوان نمونه به دو مورد اشاره می نمائیم: از ام‌سلمه نقل شده: «لما نزلت هذه الآية: { يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلابِيبِهِنَّ } ، خرج نساء الأنصار كأن على رؤوسهن الغربان من السكينة، وعليهن أكسية سود يلبسنها»؛[2] پس از نزول اين آيه که فرمود: زنان جلبابهای خود را بر خويش فرو افكنند، زنان انصار به گونه ای با وقار از منزل خارج شدند، گو اينكه بر سر آنان کلاغ نشسته است و بر تن آنان لباسهایی به رنگ سياه بود.

در خبر دیگری عایشه روایت می کند: «أَنَّ أَسْمَاءَ بِنْتَ أَبِي بَكْرٍ دَخَلَتْ عَلَى رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَعَلَيْهَا ثِيَابٌ رِقَاقٌ ، فَأَعْرَضَ عَنْهَا رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَقَال : يَا أَسْمَاءُ إِنَّ الْمَرْأَةَ إِذَا بَلَغَتِ الْمَحِيضَ لَمْ تَصْلُحْ أَنْ يُرَى مِنْهَا إِلاَّ هَذَا وَهَذَا ، وَأَشَارَ إِلَى وَجْهِهِ وَكَفَّيْهِ».[3] اسماء بنت ابی بکر در حالی که بر تنش لباسی نازک بود بر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وارد شد. رسول خدا از وی روی برگردانیدند و به او فرمودند: برای زنی که به سن بلوغ رسیده جایز نیست که چیزی از وی آشکار باشد؛ جز صورت ودستانش(دست تا مچ) .

موفق باشید.


[/HR] [1] . در موسوعة الکویتیه، ج35، ص192، آمده است:« اتَّفَقَ الْفُقَهَاءُ عَلَى أَنَّهُ يَجِبُ عَلَى الْمَرْأَةِ أَنْ تَلْبَسَ مِنَ الْمَلاَبِسِ مَا يُغَطِّي جَمِيعَ عَوْرَتِهَا»، همه ی فقها اتفاق نظر دارند که بر زن واجب است که به گونه ای لباس بپوشد که جمیع بدنش پوشیده باشد.

[2] . تفسیر ابن کثیر، ذیل آیه 59، سوره احزاب.

[3] . سنن ابی داود، باب فِيمَا تُبْدِى الْمَرْأَةُ مِنْ زِينَتِهَا،‌ح: 4106.

باسلام و تشكر ممنونم استفاده كردم

چون اینجا بیشتر اهل سنت حنفی هستند؛ اگر قولی از ابوحنیفه یا روایتی از صحاح سته یا منابع معتبر اهل سنت یا قول بزرگان حنفی که برای حنفیون حجت و یصح السکوت است بدهید که حد واجب را حدی بگوید که مشهور مراجع شیعه میگویند (وجه و کفین) تا برعلاوه نهی از منکر، عامل وحدت نیز بشود.

البته مثل این روایت که از سنن ابی داود نباشه چون خود ابی داود میگه مرسل هست؛ گرچه البانی میگه صحیح هست و تو این کتب گفته شده حسن یا صحیح است
صحیح الترغیب 2045، حسن / صحیح الجامع 7847، صحیح / صحیح الجامع 7847، حسن لغیره / مشکاة المصابیح 4298

حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ كَعْبٍ الْأَنْطَاكِيُّ، وَمُؤَمَّلُ بْنُ الْفَضْلِ الْحَرَّانِيُّ، قَالَا: حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ بَشِيرٍ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ خَالِدٍ، قَالَ: يَعْقُوبُ ابْنُ دُرَيْكٍ: عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا، أَنَّ أَسْمَاءَ بِنْتَ أَبِي بَكْرٍ، دَخَلَتْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَعَلَيْهَا ثِيَابٌ رِقَاقٌ، فَأَعْرَضَ عَنْهَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَقَالَ: «يَا أَسْمَاءُ، إِنَّ الْمَرْأَةَ إِذَا بَلَغَتِ الْمَحِيضَ لَمْ تَصْلُحْ أَنْ يُرَى مِنْهَا إِلَّا هَذَا وَهَذَا» وَأَشَارَ إِلَى وَجْهِهِ وَكَفَّيْهِ قَالَ أَبُو دَاوُدَ: «هَذَا مُرْسَلٌ، خَالِدُ بْنُ دُرَيْكٍ لَمْ يُدْرِكْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا»

سنن ابی داود، ج4، ص62، ح4104؛ ناشر: المكتبة العصرية، صيدا - بيروت

به هر حال یک روایت از کتب حدیثی معتبر اهل سنت باشه که حد جایز حجاب رو وجه و کفین بیان کنه بدید ممنون میشم

یاعلی

user;678087 نوشت:
باسلام و تشكر ممنونم استفاده كردم

چون اینجا بیشتر اهل سنت حنفی هستند؛ اگر قولی از ابوحنیفه یا روایتی از صحاح سته یا منابع معتبر اهل سنت یا قول بزرگان حنفی که برای حنفیون حجت و یصح السکوت است بدهید که حد واجب را حدی بگوید که مشهور مراجع شیعه میگویند (وجه و کفین) تا برعلاوه نهی از منکر، عامل وحدت نیز بشود.

البته مثل این روایت که از سنن ابی داود نباشه چون خود ابی داود میگه مرسل هست؛ گرچه البانی میگه صحیح هست و تو این کتب گفته شده حسن یا صحیح است
صحیح الترغیب 2045، حسن / صحیح الجامع 7847، صحیح / صحیح الجامع 7847، حسن لغیره / مشکاة المصابیح 4298

با سلام و عرض ادب


1) روایت ابوداود در فقه مورد عمل و فتوای فقهای اهل سنت از جمله احناف است؛‌ زیرا این روایت هرچند مرسل است؛ امّا مرسلات ثقات در نزد «کوفیون» و «ابوحنیفه» و «مالک بن انس» و «سفیان ثوری» و «اوزاعی» به شکل مطلق حجت بوده و «ابن جریر» در این رابطه نقل می کند که اجماع تابعین بر عمل به مراسیل بوده و انکاری از سوی آنان نرسیده است.[1]

2) هر چند نظر جمهور اهل سنت عدم وجوب پوشش (وجه و کفین) صورت و دو کف دست است؛ اما در صورت احتمال وقوع فتنه و گناه از دیدگاه احناف واجب است که صورت با نقاب پوشانده شود.[2]

موفق باشید.


[/HR] [1] . السیوطی، تدریب الراوی، ص127.
[2].الموسوعة الکویتیة، ج41، ص134: «قَال الْحَنَفِيَّةُ: تُمْنَعُ الْمَرْأَةُ الشَّابَّةُ مِنْ كَشْفِ وَجْهِهَا بَيْنَ الرِّجَال فِي زَمَانِنَا، لاَ لأَِنَّهُ عَوْرَةٌ، بَل لِخَوْفِ الْفِتْنَةِ».

سؤال: آیا در منابع روایی اهل سنت روایتی که مورد قبول حنفی مذهبان بوده، که حد واجب پوشش زنان را در غیر گردی صورت و دو کف دست بیان می کند وجود دارد؟

جواب: حجاب زن یکی از ضروریات مسلم دین اسلام است. مقدار وجوب پوشش که مورد اتفاق همه ی مذاهب از جمله حنفی مذهبان بوده، جمیع بدن زن به استثنای صورت و دستان تا مچ دست بوده که چنین امری مستفاد از آیات و روایات است.[1] قرآن کریم در دو آیه به مساله ی وجوب پوشش زن پرداخته است. در سوره ی نور، آیه ی 31 می فرماید: (وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُيُوبِهِنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَواتِهِنَّ أَوْ نِسائِهِنَّ أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلى‏ عَوْراتِ النِّساءِ وَ لا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ ما يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعاً أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ)؛ و به زنان با ايمان بگو: «ديدگان خود را [از هر نامحرمى‏] فرو بندند و پاكدامنى ورزند و زيورهاى خود را آشكار نگردانند مگر آنچه كه از آن پيداست. و بايد روسرى خود را بر گردنِ خويش [فرو] اندازند، و زيورهايشان را جز براى شوهرانشان يا پدرانشان يا پدران شوهرانشان يا پسرانشان يا پسران شوهرانشان يا برادرانشان يا پسران برادرانشان يا پسران خواهرانشان يا زنان [همكيش‏] خود يا كنيزانشان يا خدمتكاران مرد كه [از زن‏] بى ‏نيازند يا كودكانى كه بر عورتهاى زنان وقوف حاصل نكرده ‏اند، آشكار نكنند و پاهاى خود را [به گونه ‏اى به زمين‏] نكوبند تا آنچه از زينتشان نهفته مى‏ دارند معلوم گردد. اى مؤمنان، همگى [از مرد و زن‏] به درگاه خدا توبه كنيد، اميد كه رستگار شويد.

ودر سوره ی احزاب آیه ی 59 می فرماید: (يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلابِيبِهِنَّ...)، اى پيامبر، به همسران و دخترانت و زن‏هاى مؤمنان بگو روسرى‏ ها و چادرهاى خود را بر خويش بيفكنند...

روایات اهل سنت:

در منابع عامه؛ همچون منابع شیعی روایات متعددی وجود دارد که ما به عنوان نمونه به روایت اشاره می نمائیم.

1. ابوعیسی ترمذی(متوفی279هـ) در سنن خویش از طریق «عبدالله بن مسعود» روایت می کند که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) تمام بدن زن را عورت قلمداد فرمودند: «الْمَرْأَةُ عَوْرَةٌ، فَإِذَا خَرَجَتْ اسْتَشْرَفَهَا الشَّيْطَانُ‏»؛[2]زن عورت است؛ پس هنگامی که از منزل خارج می گردد شیطان بر او روی می کند.

2. ابوداود نیز در کتاب سنن خویش از طریق در خبر دیگری عایشه روایت می کند: «أَنَّ أَسْمَاءَ بِنْتَ أَبِي بَكْرٍ دَخَلَتْ عَلَى رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ (وآله) وَسَلَّمَ وَعَلَيْهَا ثِيَابٌ رِقَاقٌ، فَأَعْرَضَ عَنْهَا رَسُول اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ(وآله) وَسَلَّمَ وَقَال: يَا أَسْمَاءُ إِنَّ الْمَرْأَةَ إِذَا بَلَغَتِ الْمَحِيضَ لَمْ تَصْلُحْ أَنْ يُرَى مِنْهَا إِلاَّ هَذَا وَهَذَا، وَأَشَارَ إِلَى وَجْهِهِ وَكَفَّيْهِ».[3]اسماء بنت ابی بکر در حالی که بر تنش لباسی نازک بود بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) وارد شد. پس رسول خدا از وی روی برگردانید و به او فرمودند: ای اسماء! زن هنگامی که به سن حیض(بلوغ) می رسد جایز نیست که جز این و این از او دیده شود. و آنحضرت اشاره نمود به صورت و دو دستش(دست تا مچ) .

این روایت هر چند به گفته ی ابو داود مرسل بوده؛[4] اما در فقه مورد عمل و فتوای فقهای اهل سنت از جمله احناف بوده؛‌ زیرا مرسلات ثقات در نزد «کوفیون» و «ابوحنیفه» و «مالک بن انس» و «سفیان ثوری» و «اوزاعی» به شکل مطلق حجت بوده؛ لذا «ابن جریر» در این رابطه نقل می کند که اجماع تابعین بر عمل به مراسیل بوده و انکاری از سوی آنان نرسیده است.[5]

3. ابن ابی حاتم رازی(متوفی 327هـ) در تفسیر خود از طریق «ام‌سلمة» روایت می کند که وی گفت: «لمّا نَزَلَت هذه الآية: {يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلابِيبِهِنَّ}، خرج نساءُ الأنصار كأنّ على رؤوسهنَّ الغِربانُ من السكينة، وعليهنّ أكسيةُ سود يلبسنها»؛[6] پس از نزول اين آيه که فرمود: زنان جلبابهای خود را بر خويش فرو افكنند، زنان انصار به گونه ای با وقار از منزل خارج شدند، گو آنکه بر سر آنان کلاغ نشسته! و بر تن آنان لباسهایی به رنگ سياه بود.[7]

در این میان هر چند نظر جمهور اهل سنت عدم وجوب پوشش (وجه و کفین) صورت و دستان تا مچ دست بوده؛ اما در فقه حنفی از آنجا که زنان جوان با باز گذاشتن صورت خود در بین مردان در معرض وقوع فتنه و گناه بوده، بر آنان لازم است که صورت خود را بپوشانند.[8]

پی نوشت:

[1] . در موسوعة الکویتیه، ج35، ص192، آمده است:« اتَّفَقَ الْفُقَهَاءُ عَلَى أَنَّهُ يَجِبُ عَلَى الْمَرْأَةِ أَنْ تَلْبَسَ مِنَ الْمَلاَبِسِ مَا يُغَطِّي جَمِيعَ عَوْرَتِهَا»، همه ی فقها اتفاق نظر دارند که بر زن واجب است که به گونه ای لباس بپوشد که جمیع بدنش پوشیده باشد.

[2] . سنن الترمذی، محمد بن عيسى، ج3، ص468، ح: 1173، شركة مكتبة ومطبعة مصطفى البابي الحلبي – مصر.

[3] . سنن ابی داود، باب فِيمَا تُبْدِى الْمَرْأَةُ مِنْ زِينَتِهَا،‌ح: 4106.

[4] . سنن أبي داود، ج‏4، ص1760، ح4104، دارالحدیث، القاهره: «قَالَ أَبُو دَاوُد: هَذَا مُرْسَلٌ؛ خَالِدُ بْنُ دُرَيْكٍ لَمْ يُدْرِكْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا».

[5] . السیوطی، تدریب الراوی، ص127.

[6] . تفسير ابن أبى حاتم، ج10، ص3154.

[7] . این تعبیر کنایه ای است که در آن روپوش زنان در سیاهی رنگ آن، به سیاهی کلاغ تشبیه شده است.

[8] . الموسوعة الکویتیة، ج41، ص134: «قَال الْحَنَفِيَّةُ: تُمْنَعُ الْمَرْأَةُ الشَّابَّةُ مِنْ كَشْفِ وَجْهِهَا بَيْنَ الرِّجَال فِي زَمَانِنَا، لاَ لأنَّهُ عَوْرَةٌ، بَل لِخَوْفِ الْفِتْنَةِ».

موضوع قفل شده است