جمع بندی فلسفه رجعت چیست؟و چرا عده ای خاص رجعت می کنند؟

تب‌های اولیه

11 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فلسفه رجعت چیست؟و چرا عده ای خاص رجعت می کنند؟

پس از قیام حضرت مهدی(عج) و پس از فوت حضرت مسئله رجعت پیش می آید سوالی که اینجا پیش می آید اینست که فلسفه رجعت چیست؟و چرا عده ای خاص رجعت می کنند؟ پس اگر منظور احقاق حق هست که در روز قیامت همه به نتیجه اعمالشان میرسند دوباره زنده شدن افراد ظالم به چه منظورست؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد هادی

س.سعید;956224 نوشت:
پس از قیام حضرت مهدی(عج) و پس از فوت حضرت مسئله رجعت پیش می آید سوالی که اینجا پیش می آید اینست که فلسفه رجعت چیست؟و چرا عده ای خاص رجعت می کنند؟ پس اگر منظور احقاق حق هست که در روز قیامت همه به نتیجه اعمالشان میرسند دوباره زنده شدن افراد ظالم به چه منظورست؟


با سلام و عرض ادب و تقدیر از پرسش خوبتان
با توجه به آنچه از روايات اسلامى استفاده مى‏‌شود اين موضوع جنبه همگانى ندارد؛
امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «رجعت جنبه عمومی ندارد، بلکه اختصاص به کسانی دارد که به ایمان کامل و شرک خالص رسیده باشند».[ ضمیری، محمدرضا، رجعت، ص 55، تهران، نشر موعود، چاپ دوم، 1380ش.] بلكه اختصاص به مؤمنان صالح‌‏العملى دارد كه در يك مرحله عالى از ايمان قرار دارند و همچنين كفار و طاغيان ستمگرى كه در مرحله منحطى از كفر و ظلم قرار دارند، چنين به نظر مى‌‏رسد كه بازگشت مجدد اين دو گروه به زندگى دنيا به منظور تكميل يك حلقه تكاملى گروه اول و چشيدن كيفر دنيوى گروه دوم است.

به تعبير ديگر گروهى از مؤمنان خالص كه در مسير تكامل معنوى با موانعی در زندگى خود روبرو شده‌‏اند و تكامل آن‌ها ناتمام مانده است حكمت الهى ايجاب مى‏‌كند كه سير تكاملى خود را از طريق بازگشت مجدد به اين جهان ادامه دهند، شاهد و ناظر حكومت جهانى حق و عدالت باشند و در بناى اين حكومت شركت جويند، چرا كه شركت در تشكيل چنين حكومتى از بزرگترين افتخارات است. چنانچه امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید: «هر مؤمنی که کشته شود به دنیا برمی‌گردد، تا بعد از زندگی مجدّد به مرگ طبیعی بمیرد و هر مؤمنی که مرده باشد به دنیا برمی‌گردد تا کشته شود [و به ثواب شهادت برسد]».[ بحار الانوار، ج 53، ص 40]

و بعكس گروهى از منافقان و جباران سرسخت علاوه بر كيفر خاص خود در رستاخيز بايد مجازات‌هائى در اين جهان، نظير آنچه اقوام سركشى مانند فرعونيان و عاد و ثمود و قوم لوط ديدند ببينند، و تنها راه آن رجعت است.
از امام کاظم(علیه‌السلام) نقل شده که فرمود: «مردمی که مرده‌اند به دنیا بازگشت خواهند کرد، تا انتقام خود را بگیرند، به هر کس آزاری رسیده به مثل آن قصاص می‌کند و هرکس خشمی دیده، به مانند آن انتقام می‌گیرد. هرکس کشته شده، قاتل را به دست خود به تقاص خون خود می‌کشد و برای این منظور دشمنان آنان نیز به دنیا برمی‌گردند تا آنها خون ریخته شده خود را تلافی کنند و بعد از کشتن آنها سی ماه زنده می‌مانند، سپس همگی در یک شب می‌میرند، در حالی که انتقام خون خود را گرفته و دل‌هایشان شفا یافته است، دشمنان آنها به سخت‌ترین عذاب دوزخ مبتلا می‌شوند».[ دوانی، علی، مهدی موعود، ج 13، ص 1188، تهران، دار الکتب الاسلامیه.]
بنابراین، هدف از بازگشت مجدد این دو گروه، تکمیل یک حلقه تکاملی برای دسته اوّل و تنزل به پست‌ترین درجه ذلّت برای دسته دوم است و با توجه به این‌که رجعت عمومی نیست و اختصاص به مؤمنان خالص و کافران محض دارد، معلوم می‌شود که این دو مورد از حکمت‌های اساسی رجعت است.

سلام
ممنون برای جوابتان.افرادی که رجعت می کنند مگر پس از مرگ اولیه شان در عالم برزخ به سر نمی برند مگر نیکان به بهشت برزخی و بدان به جهنم برزخی نرفته اند هر دو در عالم برزخ تا حدی به نتیجه اعمالشان رسیده اند پس از برگشت بدان و ظالمان مگر آتش برزخ را ندیده اند باز بر ظلمشان برمیگردند؟ و یا مومنان از جایگاه بهشت برزخی حاضرند به دنیا هبوط کنند؟

[="Tahoma"][="Navy"]

س.سعید;956224 نوشت:
پس از قیام حضرت مهدی(عج) و پس از فوت حضرت مسئله رجعت پیش می آید سوالی که اینجا پیش می آید اینست که فلسفه رجعت چیست؟و چرا عده ای خاص رجعت می کنند؟ پس اگر منظور احقاق حق هست که در روز قیامت همه به نتیجه اعمالشان میرسند دوباره زنده شدن افراد ظالم به چه منظورست؟

سلام
ظاهرا فلسفه بازگشت امامان ع اداره امور جامعه بشری بعد از ظهور است که جز بواسطه امام معصوم اداره نمی شود.
و همچنین فلسفه بازگشت خوبان دستیابی به مراتب بالاتر کمال و فلسفه بازگشت بدان چشیدن خواری و ذلت در همین دنیاست.
یا علیم[/]

سلام

محی الدین;957576 نوشت:
ظاهرا فلسفه بازگشت امامان ع اداره امور جامعه بشری بعد از ظهور است که جز بواسطه امام معصوم اداره نمی شود.

یک امام زمان بس نیست برای اداره امور جامعه؟؟؟شاید از نظر شما، امام زمان به تنهایی نمی تونه، باید چهارده معصوم برگردن و با هم همفکری کنن، و جامعه رو اداره کنن....

محی الدین;957576 نوشت:
همچنین فلسفه بازگشت خوبان دستیابی به مراتب بالاتر کمال

والا ما شنیده بودیم که یک برزخی هست که حتی طرف می تونه در اونجا، سنی بوده شیعه بشه..یک بهشت هم داریم...یعنی اینا کفایت نمی کنه، باید برگردن به دنیا تا به مراتب بالاتر کمال برسن...

به نظر می رسه، طرفی که این داستان ها را می ساخته و نمی دونم مثلا گفته ابوبکر هم زنده می شه و توسط امام زمان سوزونده می شه یا به دار آویخته می شه، چقدر، دل کینه ای ای و همراه با بغض داشته...چقدر دل بیماری داشته...که اینطوری اومده برخلاف قرآن اینطور داستان سرایی کرده و حرف تو دهان ائمه گذاشته....به هر حال، طبیعیه از شیعه که این همه در طول تاریخ مظلوم واقع شده و امیر مومنانش، بیست سالی خانه نشین شده و خون دل خورده، کسانی بلند بشن و اینطور داستان سرایی کنن و اون قلب کینه ای و عقده ای و بیزار از این همه بی عدالتی و ظلمی که بهشون شده رو اینطور به نمایش بزارن..

[="Tahoma"][="Navy"]

پارسا مهر;957621 نوشت:
یک امام زمان بس نیست برای اداره امور جامعه؟؟؟شاید از نظر شما، امام زمان به تنهایی نمی تونه، باید چهارده معصوم برگردن و با هم همفکری کنن، و جامعه رو اداره کنن....

سلام
امام زمان عج عمر محدودی دارد که پایان می یابد. سایر ائمه ع هم با هم بر نمی گردند.

پارسا مهر;957621 نوشت:
والا ما شنیده بودیم که یک برزخی هست که حتی طرف می تونه در اونجا، سنی بوده شیعه بشه..یک بهشت هم داریم...یعنی اینا کفایت نمی کنه، باید برگردن به دنیا تا به مراتب بالاتر کمال برسن...

بعضی شرایط تکامل انحصارا در این دنیا می تواند حاصل شود مانند حکومت که مدیریت و هدایت جمعی انسانهاست و این دردنیا قابل تحقق است
یا علیم[/]

سلام

محی الدین;957631 نوشت:
عضی شرایط تکامل انحصارا در این دنیا می تواند حاصل شود مانند حکومت که مدیریت و هدایت جمعی انسانهاست و این دردنیا قابل تحقق است
یا علیم

ائمه هم که سجده کنان از رحم مادر متولد می شدند، دنیایی مادی را پشت سر گذاشته بودند که گفته شود بعضی شرایط تکامل انحصارا در این دنیا می تواند حاصل شود...
محی الدین;957631 نوشت:
امام زمان عج عمر محدودی دارد که پایان می یابد. سایر ائمه ع هم با هم بر نمی گردند.

بله، امام زمان هم بالاخره آدم هستند مثل بقیه ما آدم ها عمر محدودی دارند..مثلا نهایت صد سال عمر می کنند و از دنیا می روند و باید ائمه بیایند از خاک بلند شده و جای امام زمان را بگیرند...درسته، توجه نداشتم که عمر امام زمان هم محدود است....

به هر حال، شما ازادید که هر احتمالی خواستید بگیرید... و بگویید که ظاهرا که اینطور است...

[="Tahoma"][="Navy"]

پارسا مهر;957636 نوشت:
ائمه هم که سجده کنان از رحم مادر متولد می شدند، دنیایی مادی را پشت سر گذاشته بودند که گفته شود بعضی شرایط تکامل انحصارا در این دنیا می تواند حاصل شود...

سلام برادر
لطفا با بی دقتی های خودتان وقت دیگران را نگیرید.
در مورد امام معصوم ع فلسفه دیگری مطرح شد. مراجعه کنید...

پارسا مهر;957636 نوشت:
بله، امام زمان هم بالاخره آدم هستند مثل بقیه ما آدم ها عمر محدودی دارند..مثلا نهایت صد سال عمر می کنند و از دنیا می روند و باید ائمه بیایند از خاک بلند شده و جای امام زمان را بگیرند...درسته، توجه نداشتم که عمر امام زمان هم محدود است....

به هر حال، شما ازادید که هر احتمالی خواستید بگیرید... و بگویید که ظاهرا که اینطور است...


پاسخهای ما در این مورد بر اساس نقلهای دینی است. شما هم آزادید نپذیرید.
یا علیم[/]

س.سعید;957540 نوشت:
سلام
ممنون برای جوابتان.افرادی که رجعت می کنند مگر پس از مرگ اولیه شان در عالم برزخ به سر نمی برند مگر نیکان به بهشت برزخی و بدان به جهنم برزخی نرفته اند هر دو در عالم برزخ تا حدی به نتیجه اعمالشان رسیده اند پس از برگشت بدان و ظالمان مگر آتش برزخ را ندیده اند باز بر ظلمشان برمیگردند؟ و یا مومنان از جایگاه بهشت برزخی حاضرند به دنیا هبوط کنند؟


با سلام مجدد
دیدن آتش برزخ لزوما انسان را از ظلم و ستم باز نمی دارد، چون دنیا همان دنیا و انسان هم از اختیار برخوردار است و آنها نیز دارای همان هوای نفس و وسواس شیطانی و قریحه ی عناد و تکبر و طغیان خواهند بود؛ در نتیجه همان عوامل و چیزهایی که آنان را امروز وادار به مخالفت با حق و تکذیب آیات خدا کرده، در صورت برگشت به دنیا، به جای خود باقی است.[ المیزان، ج 7، ص 84.]
به همین جهت قرآن بیان می فرماید: «حتی اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون. لعلی اعمل صالحاً فیما ترکت کلاّ انّها کلمة هو قائلها...» [المؤمنون، 99و100] (آنها هم چنان به راه غلط خود ادامه می‌‏دهند) تا زمانى که مرگ یکى از آنان فرارسد، می‌‏گوید: «پروردگار من! مرا بازگردانید! شاید در آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم!» (ولى به او می‌‏گویند:) چنین نیست! این سخنى است که او به زبان می‌‏گوید (و اگر بازگردد، کارش همچون گذشته است)! و پشت سر آنان برزخى است تا روزى که برانگیخته شوند!

در ارتباط با پرسش دوم هم عرض می شود بله چنین چیزی امکان پذیر است، دنیا محلّ عروج انسان به ملکوت است، انسان هر اندازه در این دنیا تلاش بیشتر داشته باشد در آن طرف به لذّات بیشتری خواهد رسید. چنانچه نقل است حضرت مریم سلام الله علیها می فرمودند دوست داشتم به دنیا برمی گشتم و روزهای طولانی را روزه می گرفتم و شب ها را عبادت می کردم.

پرسش:
فلسفه رجعت چیست؟و چرا عده ای خاص رجعت می کنند؟ اگر منظور احقاق حق هست که در روز قیامت همه به نتیجه اعمالشان می‌رسند، دوباره زنده شدن افراد ظالم به چه منظورست؟

پاسخ:
با توجه به آنچه از روايات اسلامى استفاده مى‏‌شود اين موضوع جنبه همگانى ندارد؛ امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «رجعت جنبه عمومی ندارد، بلکه اختصاص به کسانی دارد که به ایمان کامل و شرک خالص رسیده باشند».[1] بلكه اختصاص به مؤمنان صالح‌‏العملى دارد كه در يك مرحله عالى از ايمان قرار دارند و همچنين كفار و طاغيان ستمگرى كه در مرحله منحطى از كفر و ظلم قرار دارند، چنين به نظر مى‌‏رسد كه بازگشت مجدد اين دو گروه به زندگى دنيا به منظور تكميل يك حلقه تكاملى گروه اول و چشيدن كيفر دنيوى گروه دوم است.

به تعبير ديگر گروهى از مؤمنان خالص كه در مسير تكامل معنوى با موانعی در زندگى خود روبرو شده‌‏اند و تكامل آن‌ها ناتمام مانده است حكمت الهى ايجاب مى‏‌كند كه سير تكاملى خود را از طريق بازگشت مجدد به اين جهان ادامه دهند، شاهد و ناظر حكومت جهانى حق و عدالت باشند و در بناى اين حكومت شركت جويند، چرا كه شركت در تشكيل چنين حكومتى از بزرگترين افتخارات است. چنانچه امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید: «هر مؤمنی که کشته شود به دنیا برمی‌گردد، تا بعد از زندگی مجدّد به مرگ طبیعی بمیرد و هر مؤمنی که مرده باشد به دنیا برمی‌گردد تا کشته شود [و به ثواب شهادت برسد]».[2]

و بالعكس گروهى از منافقان و جباران سرسخت علاوه بر كيفر خاص خود در رستاخيز بايد مجازات‌هائى در اين جهان، نظير آنچه اقوام سركشى مانند فرعونيان و عاد و ثمود و قوم لوط ديدند ببينند، و تنها راه آن رجعت است.
از امام کاظم(علیه‌السلام) نقل شده که فرمود: «مردمی که مرده‌اند به دنیا بازگشت خواهند کرد، تا انتقام خود را بگیرند، به هر کس آزاری رسیده به مثل آن قصاص می‌کند و هرکس خشمی دیده، به مانند آن انتقام می‌گیرد. هرکس کشته شده، قاتل را به دست خود به تقاص خون خود می‌کشد و برای این منظور دشمنان آنان نیز به دنیا برمی‌گردند تا آن‌ها خون ریخته شده خود را تلافی کنند و بعد از کشتن آن‌ها سی ماه زنده می‌مانند، سپس همگی در یک شب می‌میرند، در حالی که انتقام خون خود را گرفته و دل‌هایشان شفا یافته است، دشمنان آن‌ها به سخت‌ترین عذاب دوزخ مبتلا می‌شوند».[3]

بنابراین، هدف از بازگشت مجدد این دو گروه، تکمیل یک حلقه تکاملی برای دسته اوّل و تنزل به پست‌ترین درجه ذلّت برای دسته دوم است و با توجه به این‌که رجعت عمومی نیست و اختصاص به مؤمنان خالص و کافران محض دارد، معلوم می‌شود که این دو مورد از حکمت‌های اساسی رجعت است.
پرسشی در این جا مطرح می‌شود و آن اینکه: افرادی که رجعت می‌کنند مگر پس از مرگ اولیه‌شان، در عالم برزخ به سر نمی‌برند! مگر نیکان به بهشت برزخی و بدان به جهنم برزخی نرفته اند! هر دو در عالم برزخ تا حدی به نتیجه اعمالشان رسیده اند؛ پس از برگشت بدان و ظالمان مگر آتش برزخ را ندیده اند باز بر ظلمشان برمی‌گردند؟ و یا مومنان از جایگاه بهشت برزخی حاضرند به دنیا هبوط کنند؟
در پاسخ به این پرسش عرض می شود:

دیدن آتش برزخ لزوما انسان را از ظلم و ستم باز نمی‌دارد، چون دنیا همان دنیا و انسان هم از اختیار برخوردار است و آن‌ها نیز دارای همان هوای نفس و وسواس شیطانی و قریحه‌ی عناد و تکبر و طغیان خواهند بود؛ در نتیجه همان عوامل و چیزهایی که آنان را امروز وادار به مخالفت با حق و تکذیب آیات خدا کرده، در صورت برگشت به دنیا، به جای خود باقی است.[4]
به همین جهت قرآن بیان می فرماید: « «حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَ‌بِّ ارْ‌جِعُونِ* لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَ‌کْتُ کَلَّا إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا...» [5] (آنها هم چنان به راه غلط خود ادامه می‌‏دهند) تا زمانى که مرگ یکى از آنان فرارسد، می‌‏گوید: «پروردگار من! مرا بازگردانید! شاید در آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم!» (ولى به او می‌‏گویند:) چنین نیست! این سخنى است که او به زبان می‌‏گوید (و اگر بازگردد، کارش همچون گذشته است)! و پشت سر آنان برزخى است تا روزى که برانگیخته شوند!

در ارتباط با پرسش دوم هم عرض می شود بله چنین چیزی امکان پذیر است، دنیا محلّ عروج انسان به ملکوت است، انسان هر اندازه در این دنیا تلاش بیشتر داشته باشد در آن طرف به لذّات بیشتری خواهد رسید. چنانکه نقل است که فرموده اند هیچ انسانی نیست که در قیامت حسرت نداشته باشد، گناه کاران حسرت این را دارند که به دنیا بازگردند و گناه نکنند و انسان های مومن حسرت این را دارند که به دنیا بازگردند و عبادت بیشتری انجام دهند ، یکی از اسمای قیامت هم یوم الحسره هست یعنی روزی که همه حسرت می خورند.
نقل است پس از آنکه حضرت مریم (علیها‌السّلام) از دنیا رفت، حضرت عیسی (علیه‌السّلام) جنازه‌ی او را پس از تجهیز به خاک سپرد، سپس روح مادرش را دید و گفت: «مادر! آیا هیچ آرزویی داری؟»

حضرت مریم (علیها‌السّلام) پاسخ داد: «آری، آرزویم این است که در دنیا بودم و شب‌های طولانی زمستان را با مناجات و عبادت در درگاه خدا به بامداد می‌رساندم و روزهای طولانی تابستان را روزه می‌گرفتم.» [6] حضرت مریم با آن همه فضایل که جزو بانوان برتر بوده‌اند یقینا در بالاترین مراتب بهشت بوده‌اند، منتهی بازهم حسرت بازگشت به دنیا و عمل بیشتر را داشتند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
[1]. ضمیری، محمدرضا، رجعت، ص 55، تهران، نشر موعود، چاپ دوم، 1380ش
[2]. بحار الانوار، ج 53، ص 40
[3]. دوانی، علی، مهدی موعود، ج 13، ص 1188، تهران، دار الکتب الاسلامیه.
[4].طباطبایی، محمد حسین، المیزان، ج 7، ص 84.
[5]. المؤمنون:23/ 99و100
[6]. داستان هایی از یاد خدا، ص۲۸-۲۹

موضوع قفل شده است