جمع بندی تشخیص رشته‌ی تحصیلی مناسب

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تشخیص رشته‌ی تحصیلی مناسب

سلام
من دانش آموز سوم تجربی یکی از مدارس سمپادم.من از همان سال اول دبیرستان که درگیر انتخاب رشته شدم، به انسانی تمایل داشتم اما دلیل خاصی نداشتم و مدرسه مان انسانی نداشت و من هم کاملا مردد بودم.حالا که سوم هستم،در عربی شاگرد اول‌مدرسه ام و با توجه به نمراتم فکر میکنم استعداد زیادی در عربی دارم.همچنین کتابهای غیر درسی ای که میخرم و مطالعه میکنم اغلب کتب شهید مطهری و یا کتب مذهبی و دفاع مقدسی هستند نه کتب علمی و مربوط به رشته تجربی.البته در همین رشته ،ترم اول شاگرد دوم شدم یعنی ضعف تحصیلی ندارم با اینکه تنبلی میکنم و به قدر کافی درس نمیخوانم.وقتی جوانانی را میبینم که در کارهای فرهنگی فعالند مثلا در شبکه هایی مثل نصر تی وی یا نشریات کار میکنند، دوست دارم مانند آنها باشم.نمیدانم این یک حس زودگذر است یا نه.الان که در آستانه‌ی ورود به سال چهارم هستم،باز به چالش رسیده ام.اصلا نمیدانم به چه رشته‌ای علاقه دارم و نمیدانم باید چطور به این موضوع فکر کنم.از سویی آینده شغلی پزشکی و رسته های تجربی و درآمدزا بودنشان و از سویی علاقه به مسائل سیاسی و مذهبی و اجتماعی مرا احاطه کرده اند.خیلی سردرگمم.به نظر شما چه کنم؟

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد نشاط

با سلام و احترام
به نظر می رسد:
شما یک فرد توانمند و شخص با استعدادی هستید و توانایی رسیدن به اهداف بزرگ را دارید.
هر چند در نوع گفتار شما مشاهده می شود که شما علاقه خاصی به علوم انسانی دارید ولی در عین حال استعداد شما هم برای علوم انسانی و علوم تجربی هم وجود دارد، هر چند در انتخاب رشته اگر علاقه و استعداد در کنار هم قرار بگیرند فرد موفقیت های خوبی را بدست می آورد ولی گاها می توان حتی علاقه های ضعیف را ترمیم و اصلاح کرده و تصمیم محکمی را اختیار کرد و در کنار استعداد خوب نتایج خوبی را هم گرفت.
نکاتی که شما در سیر مطالعاتی خودتان اعلام کردید ناشی از اعتقادات و باورهای شماست و یک امر نیکوست و در هر رشته ای هم باشید چنین مطالعاتی لازم بوده و بهتر است در کنار سایر مطالعات خودتان این برنامه استمرار داشته باشد و این احساس تشنگی وجه قوی بر انصراف رشته تحصیلی نیست.
علاقه به کارهای فرهنگی و نوشتن مقالات و نشریات حاکی از علاقه شما به کارهای گروهی و علاقه به حضور اجتماعی و کارهای اجرایی است که به نوعی روحیه اجتماعی شما را نشان می دهد و این روحیه به نوبه خود خوب بوده ولی باز دلیلی برای انصراف از رشته تحصیلی مورد نظر شما نمی تواند باشد چون در همان رشته ( بر فرض پزشکی) هم می توانید کارهایی گروهی موفقی را انجام دهید.
از آنجایی که شما دارای استعداد و توانایی خوبی هستید می توانید در همان رشته تحصیلی خودتان فرد موفق و جامعی باشید و نیازی به انصراف نیست، شما در کنار رشته تحصیلی تجربی می توانید کارهایی گروهی و سیر مطالعاتی اعتقادی و معارفی را هم داشته باشید و به نوعی فردی جامع باشید؛ نگران آینده تحصیلی خودتان نباشید، با اراده محکم و روحیه قوی همین رشته خودتان را برای رضایت خدا بخوانید و بعدا برای خلق الله خدمت کنید؛ همین تغییر رویکرد و نگاه دلسوزانه و خدمت به بشر شما را در این رشته تحصیلی ( بر فرض پزشکی) فرد موفق و توانمند می گرداند. سعی کنید در مورد آینده همین رشته بیشتر تمرکز کنید، اهداف مقدسی را برای خود ترسیم کنید در این صورت علاقه و انگیزه شما بسیار قوی خواهد شد، رشته پزشکی در عین حال که رویکرد مالی در آن دیده می شود، جهات معنوی و مقدسی هم دارد که شما می توانید در آن وادی بزرگترین خدمت را برای بشریت انجام دهید فلذا هیچ تردیدی به خودتان راه ندهید شما فقط نیت و هدف خودتان را عوض کنید( خالصانه و خدا پسندانه باشد) و تلاشی خالصانه و محکم را در پیش بگیرید و یقین داشته باشید که حتما موفق می شوید.

Rahaei;927373 نوشت:
از سویی آینده شغلی پزشکی و رسته های تجربی و درآمدزا بودنشان و از سویی علاقه به مسائل سیاسی و مذهبی و اجتماعی مرا احاطه کرده اند.خیلی سردرگمم
سلام.
بنده پزشک هستم و طبعا تجربه تحصیل در این رشته رو دارم..
در این رشته علاقه و انگیزه خیلی مهم هست...رشته طولانی و سخت هست...بدون علاقه اصلا نمیشه ادامه داد
سالهای تحصیل طولانی هست.7 سال عمومی و احتمالا ادامه در رشته های تخصص، طرح در مناطق محروم و...
بدون انگیزه و علاقه این همه سال تحصیل و سختی رو نمیشه طی کرد...دروس زیاد هستن، فرصت های آزاد در این رشته کم میشن وشاید خیلی از مهمانیها مسافرتها و مراسمها رو از دست بدی...چیزی که برای من زیاد اتفاق افتاده که خانواده سفر برن ولی من نتونم برم..مراسم هایی مثل عروسی نزدیکترین افراد خانواده باشه مثل خواهر و برادر اما نشه بری...ایام عید کشیک بدی و...
از طرفی نسبت به همسن وسالان که سراغ رشته های مختلف یا شغل های مختلف دیگه رفتن، زمان بیشتری باید درس بخونی و تحصیل کنی تا به درآمد برسی...من الان بعد از 7 سال تحصیل و بعد از گذشت 9 ماه از دوره تخصص،تازه تونستم چیزی حدود 4 میلیون تومن پس انداز داشته باشم با کلی صرفه جویی و قناعت و کم کردن خرج ها و نخریدن خیلی از چیزها و ...
از طرفی هم جو بدی که در جامعه نسبت به رشته پزشکی ایجاد شده...و میبینی کار میکنی و زحمت میکشی و همه چیز رو درست انجام میدی اما مردم دید خوبی نسبت بهت ندارن و ازت سریع شکایت میکنن..
همه اینها رو که گفتم اگر علاقه و انگیزه داشته باشی همه این سختیها و مشکلات رو تحمل میکنی و جلو میری و پیشرفت میکنی...اما اگر علاقه نداشته باشی خیلی برات سخت میشه و این رشته اذیتت میکنه...

Rahaei;927373 نوشت:
علاقه به مسائل سیاسی و مذهبی و اجتماعی

البته ناگفته نماند که اگر به این مسائل علاقه داشته باشی هم با وجود تحصیل در رشته پزشکی میتونی در تشکل های دانشجویی در دانشگاه علوم پزشکی عضو بشی و این مسائل روپیگیری کنی...گرچه در سالهای آخر تحصیل ممکنه فرصتت برای این مسائل کمتر بشه ولی بهرحال این فرصت در تشکلهای دانشجویی هم هست.

mehrant;928241 نوشت:
همه اینها رو که گفتم اگر علاقه و انگیزه داشته باشی همه این سختیها و مشکلات رو تحمل میکنی و جلو میری و پیشرفت میکنی...اما اگر علاقه نداشته باشی خیلی برات سخت میشه و این رشته اذیتت میکنه...

با سلام و احترام
جناب آقای دکتر دوست عزیزمون نکته خوبی را بیان کرده اند.
اما در کنار این زحمت توجه داشته باشید که موفقیت در این راه چه قدر لذت بخش خواهد بود، تصور کنید خیلی از افراد اوقات خودشان را در خوشگذارنی و یا جاهای دیگر سپری کرده اند و عمری از آن گذشته ولی به جایی نرسیده اند.
رسیدن به موفقیتها هزینه دارد و می ارزد که انسان به کمال اهدافش برسد ولو که هزینه ای سنگین هم در این راه صرف کند.

سلام
به نظر من اول باید بشینی حسابی فکر کنی و ببینی
1- میخوای کار کنی؟ گار دائم و همیشگی . مثل پزشکی. مثل کارمندی. مثل معلمی. کاری که فرضا 30-40 سال انجامش بدی
2- قصد کار کردن نداری و تفریحی درس میخونی! شایدم برای کلاسش. شاید برای افزایش اطلاعات عمومی و تخصصی و ...

اگر مورد 2 هستی، خواهشا وارد رشته و داتشگاه های خوب نشو. اون امکانات از کل کشور به امانت قرار داده شده تا شخصی وارد این رشته ها بشه که قصدش خدمت 30-40 ساله به مردم است. نه یک تیکه ورق پاره که به دیوار بزنه و 4تا پز به شمسی و عقدس بده!

اما اگر مورد 1 هستی، و همه فکرهاتو کامل کردی و قصد داری بصورت حرفه ای شعل داشته باشی، بهترین توصیه این هست که، همه ی محدودیت هارو بریز دور (از شهر و محل زندگی و خانواده و جنسیت و ....). ذهنت رو باز باز بذار. برای خودت خیال بباف. رویا بساز(حتما خودتم اینکارارو کردی). بعد با خیالت چند روز تا چند ماه زندگی، و البته تحقیق مستند بکن!

یعنی خودت رو یه پزشک عمومی ببین. صبح بیدار میشی میری توی یه بیمارستان. بعد ادمهای مختلف میان. یه چوب برمیداری میکنی تو دهنشون. بعد نسخه مینویسی و ....

یا شاید قصد داری تخصص بگیری. خب چه تخصصی؟ مثلا چشم! تحصص خوبیه! هر عمل حداق 2 تومن کاسبی! مهندس های بیچاره دستگاهاشو میسازن و شما فقط تنظیم و استارت میکنی و 2 میلیون میگیری! چی بهتر از این؟ و البته هر روز کارت همینه. شاید هر چند سال یکبار روش جدیدی بیاد و یک مقدار کمی تغییر داشته باشه ولی در کل، کارت محدود به 2 3 مدل عمل چشم هست. ولی در کنارش احتمالا پول خوبی درمیاری و باش میری خرید و هرچی دلت خواست میخری!

یا شاید دوس داری یه نماینده مجلس بشی. بری داد و بیداد کنی و از مشکلات مردم بگی و بهت رای بدن. بعد هر روز راننده میاد دنبالت و میری تکیه میزنی به اون صندلی های سبز و با گوشیت بازی میکنی. یا مجله ی مد لباس میبینی. (البته استغفرالله شوخی کردم! مگه داریم؟ مگه میشه اصلا؟؟). اینو میتونی هم از طریق انسانی دنبال کنی. هم اول پزشک بشی و بری حسابی مخ مناطق محروم را در حین گذراندن طرح بزنی. بعد بیای و ازشون رای بگیری. وگرنه باید بری مخ یک سرمایه دار را بزنی تا برای انتخاباتت پول خرج کند (که البته داستان به همین سادگی نیست)

شایدم دلت بخواهد رئیس جمهور بشی. این دیگه خیبی خوش میگذرد(البته ظاهرش این هست و پشت پرده خیلی خوش نمیگذرد). در اینباره زیاد نمیتوانم توضیح بدهم!!
ولی بهرحال اگر رجل سیاسی باشی؟! میتوانی از راه همان نمایندگی، و یا راه گرفتن تحصص در پزشکی و چسبیدن به پست هایی مثل ریاست بیمارستان و سپس وزارت بهداشت و ... به ریاست جمهوری هم بیندشی! (البته هنوز مطمئن نیستم رجل سیاسی بتوانی بشوی یا نه!)

خلاصه تو باید خودت را از هر بندی رها کنی و فکرت را ازاد بگذاری تا در همه ی مشاغلی که دوست داری ول بچرخد. با آن مشاغل زندگی کند. و البته تو باید اطلاعات درست به ذهنت بدهی. یعنی واقعا بری تحقیق کنی زندگی یک پزشک چطوریست؟ زندگی یک سیاستمدار یا روزنامه نگار چطوریست؟ زندگی یک کارمند چطوریست؟ و در نهایت دل تو با کدام است؟

ضمنا اگر ادمی هستی که حرف مردم برایت مهم است، برو دکتر بشو. چون فعلا پزشکی کلاس دارد و از نظر حرف مردم رشته خوبی است. حتی اگر علاقه نداری! چون ممکن است فردا بروی خبرنگار بشوی و بعد همش حسرت بخوری کاش پزشک میشدم و یکمی میتوانستم کلاس بگذارم جلوی دیگران! (البته میتوانی پزشک بشوی بعد مجری کارشناس پزشکی بشوی در تلوزیون)

---------------------------------------------------
یک نکته هم در گوشی میگویم که دوستان پزشکمان نشنوند و نا امید نشوند!
پزشکی به زودی (شاید 10 سال) چهره اش دگرگون میشود. ربات ها در این حوزه ورود کرده و پیشرفت زیادی میکنند. از ربات جراح فوق اتوماتیک بگیر تا ربات پزشک عمومی که از شما مشکل را میپرسد و یا برگه ازمایش را میگیرد و خودش به بهترین شکل بیماری را تشحیص میدهد!

از طرف مقابل، علومی مثل ژنتیک، بیوتکنولوژی، نانو تکنولوژی، دارند پیشرفت های زیادی میکنند. شاید روزی همه ی سلول های نطفه با دستگاهی شبیه سونو اسکن شدند و اگر تمامی ژن ها سالم و در بهترین حالت بود، بارداری ادامه میابد. یعنی یک انسان 100% سالم بدون هیچ مشکل مادرزادی. و این یعنی نصف بازار پزشکی کساد میشود.

و یا الان بیوتکنولوژی در پی آن هست برای هر انسان یک سری قطعات یدکی بسازد! سلول بنیادی شمارا میگیرند و برایتان یک کپی از اعضای بدنتان میسازند! بعد چند وقت میروید سرویس گارانتی و کبد و کلیه ها را تعویض میکنید!!

و یا الان بحث نانو پزشکی میخواهد ربات هایی بسازد در اندازه ویروس و باکتری. اینها را بریزند داخل سرنگ و تزریق خونتان کنند. این ربات های مولکولی در بدن گشته و انواع مشکلات و بیماریهای بدن را پیدا میکنند و برطرف میکنند (یکجور گلبول سفید هوشمند تر و توانمند تر بصورت مصنوعی)

اینها را هم گفتم که بدانی یهو 10-12 سال وقت میگذاری و میبینی تهش پولدار نشدی(مثل بقیه دنیا که پزشکی یک شغل شبیه کارمندی است از نظر درآمد) شوکه نشوی!

آرزوی موفقیت. برای ما هم دعا کنید

موضوع قفل شده است