تصاویری از غسالخانه تا قبرستان - اگر دل داری،باز کن!

[=&quot]سلام[/]
[=&quot]من ارزوي مرگ نكردم; فقط گفتم نميترسم در عوض اين عكس ها باعث شدند به ياد بيارم از كجا اومدم و به كجا ميرم و بايد از فرصت هامون به نحو مطلوب استفاده كنيم من ازين عكسها اين رو برداشت كردم[/]

با سلام و درود

امام علی (ع) :
"هرگز آرزوی مرگ مکن جز آنکه بدانی از نجات یافتگانی"

اما من تصویری نمیبینم !

عزیز دل لطفا یکبار کنترل+f5 رو بزن تا متوجه بشی.. عکسها از روی سرور پاک شدن .. بنده بغیر از چهارتا عکس چیزی ندیدم و بقیا احتمالا در مرورگر شما کش شدن که میتونید ببینید. فکر هم نمیکنم ربطی به چشم بصیرت داشته باشه...

موفق باشيد!

با سلام و احترام

از پست 4 تا پست 13، تصاویر نشان داده نمیشوند.

یا حق

همونایی که دیدیم خوب بود...

من نمیدونستمم پنبه میذارن!!!:Moteajeb!:

با نام و یاد خدا:Gol:

با سلام و درود
متاسفانه بعضی تصاویر در پستهای این تاپیک به دلیل قرار داشتن در سایتهای دیگر و پاک شدن از جای قبلییشان،نمایش داده نمیشوند و این تذکر را بارها و بارها(!!) به کاربران بزرگوار داده ایم و میدهیم که تصاویر را برای آنکه همیشه نمایش داده شوند، روی سرور اسک دین(گالری تصاویر سایت) قرار دهید ولی...
إنشاءالله که کاربران همکاری لازم را انجام بدهند
:ok:
در پناه حق:Gol:

تصاویر زیبایی بود.... ممنون
انی انشاا.... بکم لاحقون
سروده ای داشتم از چند سال پیش، بی مناسبت ندیدم تقدیمتان کنم:

به خیالی که نیامد بر دست

1386

مرگ حق است..
حق را باور کنیم..

یاد مرگ باید انسان را از دل بستگی به دنیا برهاند....

سلام علیکم
تاپیک خیلی خوبیه خدا قوت

البته یاد مرگ نباید به دیدن قبر، تابوت و کفن، و امثال این ها خلاصه بشه.
چون آدم موقع دیدن متاثر میشه و بعد از چندساعت فراموشش میشه

یاد مرگ، میتونه فقط تو قلب با یه تذکر انجام بشه.
که حواست باشه وقتی بدی می کنی، ممکنه همون لحظه قبل از توبه بمیری و بخاطر ظلم هایی که ازشون توبه نکردی، عذاب سختی داشته باشی

یادمرگ بیشتر یاد تنهایی های پس از مرگه
اینکه جسم آدم چی میشه، چندان مهم نیست. روح آدم به یه تنهایی عمیقی فرو می ره که اگه الان براش چاره جویی نکرده باشه، بعدها ترسناک میتونه باشه.

چرا انسان عبرت نمیگیرد؟ چرا تا زمانی که سرش به سنگ نخورد بیدار نمیشود؟

فیلم سیاحت غرب هم خوبه؟؟!!!

[="Tahoma"][="#4169e1"]

چرا آدم برای باور تنهایی که به سراغش میاد متوسل به جلوه های ویژه بشه؟

بالاخره تو همین دنیا بخشی از تنهایی رو می چشه. تنها می مونه با مشکلات باید حلش کنه.
سختی اون لحظات رو که احساس کنه و باور کنه بعد از مرگ، این تنهایی عمیق تر و همه جانبه تر و اون مشکلات سخت تر و چه بسا حل نشدنی باشه، کم کم برای مرگش و بعد از مرگش، برنامه ریزی می کنه[/]

وای بر کسی که به دنیا دلبستگی دارد. این دلبستگی مثل زنجیری روح انسان را در بند میکشد و نمی گذارد پرواز کند...

بسم الله , سلام

من یه نظر دارم بیا عکس ها تبدیل به فایل پاورپوینت یا فلش کن . بعد روش یه نوع فایل صوتی غمگین یا ترسناک بذار. ( مثلا آلبوم لیس الغریب از العفاسی یا آیه های قرآن صوتی)
این طوری هم از حس بینایی , شنوایی مان استفاده کردی و هم درک بیش تری میکنیم...
خیلی تاثیر گذار میشه . :Gol:

طرز یاد مرگ :
ما باید به یاد مرگ باشیم و در کنار یاد مرگ به تلاش خودمان هم ادامه دهیم و این تلاش برای امرار زندگی باید در راه حق باشد
نباید یاد مرگ ما را از تلاش باز دارد...
نباید یاد مرگ ما از بندگی خداوند باز دارد..
یاد مرگ یعنی عبرت...
یاد مرگ یعنی پی بردن به اینکه دنیا (جای دنی) منزلگاه نهایی ما نیست..اجبارا باید برویم..
یاد مرگ یعنی اینکه عزراییل در کمین ماست...

یاد مرگ و سرباز امام زمان.

[ATTACH=CONFIG]27057[/ATTACH]

و چه غربت غم انگیزی هست مرگ برای بدکاران..
باید خودمان را برای این روز اماده کنیم...

http://askdin.com/sites/default/files/gallery/images/27370/1_80711.jpg" title="http://[URL]http://askdin.com/sites/default/files/gallery/images/27370/1_80711.jpg">

[b]content[/b]

وَجَاءتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ : به راستی که بيهوشی مرگ فرا می رسد اين است آنچه از آن می گريختی سوره ق (50) ایه 19

[="Black"]آقا من متحول شدم خدا خیرتون بده.[/]

خيلي تلخه عكسها ! :Ghamgin:

وایی دیوونه شدم
داشت کم کم اشکم در میومد

من از مرگ و قبر خیلی میترسم
چیکار کنم؟
یکی کمک کنه
کارشناس لطفا کمک کن

براستی چرا باید از جسد مرده ای که تا ساعتی و یا لحظه ای قبل نفس می کشید و در بین ما زندگی میکرد بترسیم ؟مرگ واقعیت زندگی ما جز این است که

دیر یا زود این دنیای فانی را ترک می کنیم و به دیار باقی می شتابیم ایا کسی که به اخرت و دنیای باقی اعتقاد دارد باید از جسم

بی جان عزیزان خود بترسد؟ من از دوران دبستان با مرگ و معنای ان اشنا شدم . و اولین بار که یک جسم بی جان را دیدم دوم

دبستان بودم که عمه مادرم در خانه ما فوت کرد. و از ان تاریخ تا کنون جسم بی جان بسیاری از عزیزانم را دیده ام و بوسیده ام .

مرگ نزدیکتر از ان است که بتوان تصور کرد. مرگ پدر و مادرم و مرگ خواهر و برادرم انچنان مرا از این دنیای فانی دلزده کرده است

که همواره مرگ را خوابی عمیق و ارامشی دائمی میدانم و در ارزوی ان روزی هستم که خودم این مرگ را تجربه کنم . اما با توشه ای

پر از خیرات و برکات . نه دستهای خالی از خوبیها و بخشش های دنیوی . خدای من ! مرگ مرا طوری قرار بده که در اغوش نور الهیت

برای همیشه ارام بگیرم . و در برابر تو سرافکنده نشوم.

یا حق.

سلام

پایان ظاهری همه ما در ابن دنیا دیر یا زود !
این مراحل را باید بگذرونیم!
و البته
شروع جدیدی از زندگی

،گریزی از آن نیست

انقدر مرگ عزیزان را دیده ام و انقدر شاهد کفن و دفن مردگان بوده ام که همه این مسائل برایم عادی شده. مرگ خواهرم در اغوش خودم.

مرگ مادرم باز هم زمانی که شب تا صبح بالای سرش بودم و با او سخن می گفتم و در دل دعا برایش می کردم.

همه این حوادث به من ثابت کرده اند که مرگ یعنی راحت شدن از زندگی و ارامش ابدی در جوار خداوند منان . دنیای پس از مرگ دنیایی

است پر از ارامش و زیبایی . نوای دلنشین موسیقی الهی که در درگاه خداوند به گوش میرسد. نورهای زیبایی که در جهان پس از مرگ

دیده می شود . سکوت ارام بخش دنیای ماوراء همه این موارد زیبایی دنیای پس از مرگ را به ما ثابت می کنند.

و چه خوب خواهد شد که با توشه ای از اعمال خیر و نیکی به نزد خدای خود برویم . و هرگز در برابر او سرافکنده نشویم.

یا حق.

در این زندگی اتفاقاتی رو دیدم و شنیدم که حتی فکر شون هم یک آدم رو کامل از پا در میاره
یکی از اقوام ما در غسالخانه میره دیدن یکی از اقوام شوهرش گه فوت کرده بوده، بعد از اون به مدت یک هفته مدام به شوهرش می گفته که من هر جا میرم این فامیل شما رو کفن پوش بصورت ایستاده می بینم که به من نگاه میکنه، یک هفته اینگونه بوده که ناگهان خودش می میره! بچه ی کوچیک هم داشت
یا یکی از اقوام ما که کمتر از یکسال از ازدواج شون می گذشت بخاطر بدهی خودکشی کرد
چهارسال پیش هم مادربزرگم فوت کرد در حالی که با یک دقت کوچیک شاید الآن هم زنده بود هیچ وقت یادم نمیره اون مراسم ها و غیره
تلخی های زندگی باعث شده از زندگی متنفر بشم
هیج چیز معلوم نیست شاید دفعه ی بعد هم مرگ سراغ من بیاد

جناب مدیر سایت در یکی از پست های اولیه چه زیبا فرمودند که:
"به ما گفته اند به یاد مرگ باشیم تا یادمان بماند که دنیا ابدی نیست
و سعی کنیم برای انسان بودن بیشتر تلاش کنیم
نه اینکه بترسیم و بلرزیم و دچار افسردگی بشویم!
جوان مومن باید سرزندگی خود را حفظ کند و با نشاط برای موفقیت تلاش کند"

حرفهایم صرفاً درمورد این تاپیک نیست ، بطور کلی عرض میکنم
نمی دانم چرا همش از ترس میگوئیم. بله ترس دارد واقعاً هم ترس دارد و باید ترس هم باشد
اما این ترس باید برای آنهایی شدت پیدا کند که همهء این چیزها را به سخره گرفته اند
آنها را باید بیدار کرد و هوشیار کرد

ولی واقعاً نمی دانم آیا این درست است آنقدر خدا و مرگ و جهان پس از آن را ترسناک کنیم
که هیچ مسلمانی آرزوی دیدار معبودش را نکند؟!

جوری از مرگ حرف می زنیم که انگار خداوند و فرشتگانش (بخوانید هیولاهایش!) با قمه و تبر منتظر هستند
تا هر کسی وارد شد بدون حساب و کتاب دمار از روزگارش درآورند!
گاهی که این مطالب را می خوانم ، از خدا و فرشتگانش (زبانم لال) چیزی شبیه ابوبکر بغدادی و گروه داعش در ذهنم تداعی میشود!!

خواهشاً دوستان نیایند برچسب پیروی از مسیحیت و پاستوریزه کردن دین به من بزنند!
همانطور که گفتم ، به هیچ وجه ترس از مرگ را انکار نمیکنم
ولی به پیر به پیغمبر ، در مقابل روایات ترس از مرگ ، روایات فراوانی هم در شیرینی مرگ برای مومن داریم
قرار شد ما دو بال داشته باشیم به نام های "خوف" و "رجا". نه فقط یک بال ، و آن هم خوووووووووووووف!!! (دقیقاً به همین شدت)

خلاصه کنم ، به قول پرویز پرستویی در فیلم مارمولک ، می خواهید طرف را بفرستید بهشت ، آنقدر فشار می آورید که از آن طرف جهنم بیرون بزند!
هدف از یادِ مرگ این است که ما دل از دنیای فانی بکنیم. اما وقتی اینقدر خدا و جهان پس از مرگ را ترسناک می بینیم
برعکس ، وابسته به دنیا می شویم و آرزو می کنیم هرگز از این دنیای راحت و زیبا به آن جهانِ ترسناک و سراسر وحشت و تهی از امید نرویم!

9

چند تا عکس از مریخ و فضا و کشفیات جدید بذار دلتون خوشه تایپیک گذاشتی .
چرا اینا این شکلین آدم فکر میکنه با ارواح اون دنبا ارتباط داره ازبس از قبرو این چیزا میحرفن

خب شرمنده ... مریخیا در دسترس نبودن :Nishkhand:

لازمه که از فضا و مریخ و کشفیات بدونیم ولی همه دانستنی ها با دونستن اونا تموم نمیشه

ولی و اما مرگ . حتما لازم است درباره اون هم کمی بدونیم

مرگ یک امر بدیهی و حقیقیه و مردم اینو میدونن ولی باز عده ای خیال میکنن تا ابد زنده ان و باید برای این عمر بی پایان دست و پا بزنن و پول و قدرت و ... ذخیره کنن . موهای سرشون که سفید میشه یا میرن رنگ میکنن یا مدل مد روز بهش میدن ! اما متوجه مطلب دیگه ای نمیشن .

کس و کارشون میمیره اصلا به هوش نمیان که بابا این بنده خدا که مرد شبیه خودشون بود از مریخ که نیومده بود.

خوب مساله و جریانیه این مرگ . باید حواس آدما به این حقیقت باشه

مرگ صراحتا میگه هرچی داری , بریز بیرون که هیچ , دیگه حتی همسرتون هم زن یا شوهرتون نیست . هیچ تبعیضی هم قائل نیست . رئیس جمهوری شاهی گدائی بیکاری رباخواری دانشمندی عالمی جاهلی ... خب باش .

واقعه عجیب و بزرگیه توی این دنیا . البته داریم درس پس میدیم . ببخشین

این دنیا با تمام زیبایی هاش کامل نیست، زمانی فرا میرسه که این لباس به اندازه ما تنگ میشه و ما باید به خانه ی اصلیمون که مدت ناچیزی ازش دور شدیم برگردیم.
دلیل ترسیدن ما اینه یادمون رفته ما خونه ای داریم بمراتب بزرگتر و کامل تر از اینجا، زندگی بهتر از اینجا، و تمام زیبایی های این دنیا که وابسته اش شدیم هیچن.

اونجا سراسر عشق خداونده و زیبایی و آرامش و علم و یقین.
ای کاش بعد ۱۰۰۰ سال که رفتیم بدون والستگی ها و با دلی مطمئن برگردیم و مورد شفاعت ائمه قرار بگیریم و حق الناسی نداشته باشیم.

وقتی آدم نزدیکانش و از دست میده دیگه میلی به موندن هم نداره. پس دنیا کوتاهه شاد باشیم لبخند بزنیم به همه خوبی کنیم قضاوت نکنیم دل نشکنیم خالصانه عبادت کنیم هیچ کسی هیچ چیزی نمیتونه به ما بده یا از ما بگیره برای خودمون و به رضایت خدا زندگی کنیم.

مرگ چیست ؟

بشر از اغاز خلقت برای شناخت مرگ تلاش های زیادی کرده و همواره در پی این بوده تا بداند این چیست که پایان عمر ادمی است.

و به زندگی اش پایان می دهد؟

علما . دانشمندان . متفکران و فیلسوفان زیادی در این باره تحقیقاتی کرده و نظریاتی بیان کرده اند. که برخی از انان نظریات مقبول

و بعضی مردود شناخته شده ولی بهترین راه گشا در این موضوع کلام خداوند متعال و روایات ائمه معصومین علیه السلام

می باشد. زیرا خداوند متعال افریننده همه چیز از جمله مرگ می باشد:

"الذین خلق الموت والحیاه لیبلوکم ایکم احسن عملا . "

"ان کسی که مرگ را افرید . تا شما را بیازماید که کدامیک نیکو کارترید. "

مرگ به معنی نبودن حیات است . و در واقع انتقال از حیات مادی این جهان به حیات اخروی ملکوتی. به عبارت دیگر انسان

زندگی دنیوی را ترک گفته و به زندگی ابدی اخروی منتقل می شود.

پس مرگ اخرین منزل دنیا و اولین منزل اخرت است. در روایات اهل بیت معصومین علیه السلام نیز معنی منتقل کننده بودن موت برداشت

می شود : "حضرت علی علیه السلام می فرمایند :

"فسابقوا رحمکم الله الی منازلکم التی امرتم ان تعمروها و التی رغبتم فیها و دعیتم الیها. "

" پس به سوی منازل خود پیشی گیرید خدا شما را رحمت کند. منازلی که مامور گشتید تا انها را اباد کنید منازلی که میل به ان داشته

و به سوی ان دعوت شدید. "

حضرت در حدیث فوق مرگ را انتقال دهنده از این دنیا خوانده اند و به اندوختن زاد و توشه سفارش نموده اند. "

یا حق.

سلام

خود مرگ ترسی نداره
اما همین شکل غسالخانه و سردخانه بیشتر ترس داره

سلام

یاد مرگ بودن خوب هست اما این که مرگ رو این جوری تصور کنی که خبری از حال و روز اون دنیاش نداری جز افسردگی چیزی نداره

باید به این فکرکنیم که خدا بهش باغی از بهشت داده یا گودالی از آتش حقیقت مرگ و قبر چیزی جز این نیست

یا ارحم الراحمین@};-

مرگ چیزی ترسناک نیست که بخواهیم از ان با وحشت یاد کنیم و در خوف بسر بریم . این را من از این جهت می گویم که ارامش را در پیکر

بی جان مادرم و خواهر مهربانم بدرستی دیدم . انها با ارامش و انچنان اسوده خوابیده بودند که انگار در تمام عمر دنیویشان هرگز اینگونه

احساس ارامش نکرده بودند. انها این جسم پر درد و سنگین را ترک کردند و به نزد خدای مهربان خود پرواز کردند .

مرگ زیباست و به زیبایی ان هرگز نمی توان پدیده ای را به چشم زمینی خود ببینیم. دنیای پس از مرگ هم ارامشی را در وجود مان قرار

میدهد که هرگز در این زمین خاکی انرا احساس نمی کنیم. نور الهی خداوند در تمام دنیای ماورا پراکنده میشود و ارامشی نصیب ما

می کند که دیگر هرگز رغبتی به برگشتن به دنیای زمینی نمی کنیم. امیدوارم که تمام ما انسانها با دستی پر از خیر و نیکی در بارگاه الهی

قرار گیریم. و طعم ارامش و خوشی دنیای ماورا را با تمام وجود خود احساس کنیم.

یا حق.

سلام

یاد مرگ خوب است !
اما
این تصاویر خوفش بیشتر خود مرگ است
ب نظرم
نباید این تصاویر را نشان داد

البته نسبت به این حرفم یقین ندارم

سلام
خوب بی خیال بودن در این مورد امکان نداره
یعنی آدم وقتی فکر کند
پس از مرگ ش
ابن جسم فعلی اش در قبری تنگ و تار ی قرار می گیرد
و از
سرانجام خودش بی اطلاع است
چ بر سر ش خواهد اومد

خیلی سخت است
هر چند خودم از نزدیک مردن کسی را دیدم
و حدود 4 ساعت
تا جسدش را ب سردخانه بردن
در همان اتاق خوابیدم

زمانی که من زندم مرگ نیست
و زمانی که مرگ آمد من نیستم!
حقیقت و واقعیتی هستش!همجوار نیستی شدن یا خدا شدن!که هر دوتاش خوب!
مثل برق میگذره!چشم باز میکنی میبینی مردی!پس بهتره قبل مرگ حداقل یک تاثیر خوب در دنیا گذاشته باشی!که عذابی از بقیه کم کرده باشه!

فرض کنید روح که از جسم خارج شده جسم فاقد ارزش میشه و هیچ احساسی نداره. با خارج شدن روح ما حواس ها و توانایی هامون بیشتر میشه وارد دنیای بزرگتر میشیم نه جای تنگ و تاریک و بینیاز از اون جسم. پس تعلقات باعث ناراحتی میشن.
انگار ما با لباس مخصوص جوشکاری انجام میدیم بعد که نیازی بهش نداریم و جای دیگه میخوایم بریم درمیاریم و داخل کمد قرار میدیم کمد تنگ و تاریک. اما احساس بدی نمیکنیم بلکه آزادتر میشیم دیدمون بهتر میشه چون لباسه نمیذاشت. در واقع اگر لباس تنمون بود ما احساس درد و ... باهاش میکردیم الان از تنمون خارج شده و تکه تکه هم بشه به ما فرقی نداره مگر اینکه دایما به فکرش باشیم که خراب نشه.

در آموزههای دینی ما مرگ را یک هول و هراسی بیان می کنند
از زمان ورود ب قبر
تا سئوال و جواب منکر و نکیر و الی آخر
حقیقتا
ملاقات با خدا را با ترس و وحشت همراه میدانند
البته
برای بخش عمده ای از مردم عادی
ن
اولیا الله و دوستان خدا
و این
یعنی ترس و وحشت از مرگ و مردن

منکه تا قبل ها خیلی میترسیدم و فکر مرگ بودم تا میخوابیدم و بیدار میشدم برای نماز یاد مرگ بودم خصوصا با فوت عمه ام اما الان دیگه نه.

ما هرچی هستیم انعکاس همون و میبینیم اونجا دیگه هیچ توجیهی نیست که نجاتمون بده انگار خودمونیم که با خودمون رفتار میکنیم.

برخی گناهان و متوجه میشیم و کنابیش ترک میکنیم اما برخی و هیچ وقت دقت نمیکنیم فکرشم نمیکنیم اشتباهه.