جمع بندی چگونگی رفتار با بچه ی لجباز
تبهای اولیه
سلام خسته نباشید.
بنده خواهر زاده ای دارم تقریبا 8 سالشونه هر وقت بنده رو میبینه فقط دوست داره دعوا کنه و اذیت کنه و ادم رو بزنه یا به هر نحو دیگه ای اعصاب بنده رو خورد کنن مثلا وسط کار کردن با کامپیوتر خاموش میکنه دستگاه رو نمیدونم چطور رفتار کنم باهاش بعضی وقت ها هم اعصابم خورد میشه و تنبیه بدنیش میکنم ولی بد تر لج میکنه چیکار باید بکنم؟
سلام خسته نباشید.
بنده خواهر زاده ای دارم تقریبا 8 سالشونه هر وقت بنده رو میبینه فقط دوست داره دعوا کنه و اذیت کنه و ادم رو بزنه یا به هر نحو دیگه ای اعصاب بنده رو خورد کنن مثلا وسط کار کردن با کامپیوتر خاموش میکنه دستگاه رو نمیدونم چطور رفتار کنم باهاش بعضی وقت ها هم اعصابم خورد میشه و تنبیه بدنیش میکنم ولی بد تر لج میکنه چیکار باید بکنم؟
با عرض سلام و ادب خدمت شما برادر عزیز و همه اسک دینی های عزیز
از حسن اعتماد شما به این انجمن سپاسگذارم و امیدوارم با رعایت و عمل به نکات زیر بتوانید مسئله خود را حل نمایید
رفتارهای کودکان تحت تاثیر عوامل مختلفی می باشد از جمله رفتارهای پدر و مادر و اطرافیان همچون شما و سایرین و ژنتیک و شخصیت و ویژگیهای فردی
و البته شما می توانید با انجام راهکارهای زیر روابط بهتری را با او داشته و رفتار او را بهتر نمایید
- بخش زیادی از رفتارهای او بخاطر نزدیکی فاصله سنی شما با او می باشد سعی نمایید با او رفاقت نمایید و زمانهایی که با هم هستید با خوشی همراه سازید.
- سعه صدر و آستانه تحمل خود را بالا ببرید و شرایط سنی او را درک نمکمایید و لذا انتظارات خود از ایشان را مطابق سن او قرار دهید
- خواهر زاده شما دوست دارد با شما بازی کند و دنبال جلب توجه می باشد و لذا در صورتی که کارهای مهمتری را دارید مقدار کمی با او بازی نمایید و ادامه بازی را موکول به بعد از انجام کار خود و البته مراعات حالت شما توسط او (مزاحم نشدن)بکنید.
- با او به صورت منطقی صحبت نمایید و خواسته خود را به صورت شفاف با او در میان گذارید.
- سعی نمایید با دوستان هم سن و مناسب خود بازی نمایید یا فعالیت های فوق برنامه داشته باشید تا وقت کمتری را در هنگام حضور خواهرزاده در خانه باشید.
- سعی نمایید برخورد و رفتار درست را در غالب تئاتر و یا داستان و عمل و رفتار مناسب خود به او آموزش دهید.
- در صورتی که خواهرزاده شما تنها است یعنی برادر یا خواهر بزرتر ندارد و یا هم بازی هم سن ندارد رفتارهای نا مناسب او تشدید می شود.
- از تنبیه بدنی و رفتارهای چکشی به شدت پرهیز نمایید چرا که همچنانکه خود اشاره نمودید لجبازی و رفتارهای بد او را بیشتر می کند.
- سعی نمایید نسبت به بسیاری از رفتارهای او بی خیال باشید و تغافل نمایید از گیر دادن و تذکرهای زیادی خودداری نمایید چرا که رابطه را نامناسب و بد می کند.و قبل از حضور او وسایلی را که راغب نیستید که در اختیار او قرار گیرد را از دسترس او خارج نمایید و البته بخشی از وسایل و اسباب بازی های مناسب را در اختیار او قرار دهید.
- سعی نمایید آرامش خود و خانواده را حفظ نموده و جر و بحث خودداری نمایید.
- ورزش را حتما انجام دهید (حداقل 20 دقیقه در روز همراه با عرق کردن)
- در مورد راهکارهای فوق و خواسته های خود به صورت منطقی با پدر و مادر خود و همچنین پدر و مادر او صحبت نمایید.
در پناه قرآن و عترت موفق باشید
یا علی
همه ما تداوم وجود خویش را در فرزندانمان جستجو میکنیم. آنان میوه شیرین درخت حیات و ثمره تمام رنج و تلاش ما در زندگی این جهان میباشند، آنها آیینه وجود خود ما هستند که افکار، رفتار و روشهای تربیتی درست یا غلطی را که در مورد آنان به کار بردهایم، منعکس میسازند. هرگز فراموش نکنید که باید فرزندانمان را برای زمانی غیر از زمانی که خود در آن زندگی میکنیم، تربیت نماییم. جامعهای که از خیلی جهات با اجتماع کنونی ما تفاوت دارد.
زبان فرزندان خود را بیاموزیم، زیرا شخصیت ما ثمره گذشته است و آنان متعلق به آینده هستند.
[h=2]اصول برقراری ارتباط سالم با فرزندان[/h]1) فرزندان خود را همانطوری که هستند بپذیرید و از مقایسه آنان با دیگران خودداری کنید.
2) علاقه خود را بهصورت جملات شیرین و شیوههای غیرکلامی محبتآمیز به او ابراز کنید.
3) با کودکان با زبان کودکی سخن بگویید و در قالب بازیها با آنها ارتباط برقرار کنید.
4) با احترام و تشویق در فرزندانتان ایجاد امنیت روانی و انگیزه مثبت کنید.
5) فاصله روحی خود را با درد دل کردن و تعریف خاطرات کودکی با فرزندانتان کم کنید.
6) الگوی شخصیتی فرزندان خود باشید و بدون کلام رشد معنوی را در آنان تقویت کنید.
7) اشتباهات فرزندان خود با بزرگواری، بدون پرده دری و ایجاد جسارت در آنها رفع نمایید.
به او دستورندهید و نام فرزند خود را با احترام بهویژه در حضور دیگران صدا کنید.
9) دادن هدیههای کوچک و مناسب، به بهانههای مختلف به آنان. به صورتی که آنها را پرتوقع نسازید و برای هر کار کوچکی از شما انتظار پاداش و جایزه نداشته باشند.
10) فاصله سنی خود را با فرزندانتان در ذهن خود به حداقل برسانید تا بتوانید زمینههایی برای صحبت دوستانه فراهم کنید و او به راحتی مانند یک دوست نزدیک مسائل درونی خود را با شما مطرح کند. بدینمنظور از روش عدد طلایی استفاده نمایید.