آیین زندگی"وصایای امیرالمومنین به امام حسن مجتبی (علیهماالسلام)"

وصیت حضرت مولا به حسن بن علی ، که آن را هنگام بازگشت از صفین در محل حاضرین نوشته است.
از پدری که در آستانه مرگ ایستاده است .
و عبور شتابناک زمان به باور جانش نشسته است
و حیات این جهان را پشت سر نهاده است
به فرزندی که
دل به آرزوهای محال سپرده است
و پای در مسیر نیستی نهاده است
و در تیر رس بیماری ها نشسته است.

فرزند جانم !
وصیت و سفارش من به تو :
پروای از خداست و
پای بندی به دستورات او .
اشارت:
اهل معرفت معتقدند که همین دو جمله در مسیر سیر و سلوک ، کاملترین کلام و تمامن ترین حرف است.
1. پروای از خدا

2. پای بندی به دستورات او

این دو کلام دو کلید است که قفل تمام گنجهای عافیت و سعادت در هر دو جهان با آن باز می شود.

بقیه فرمایشات مولا از این پس شرح و توصیف این دو جمله است...