فردی که عمر خود را تباه کرده در قیامت چه پاسخی بدهد؟

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فردی که عمر خود را تباه کرده در قیامت چه پاسخی بدهد؟

با سلام

پیامبر اکرم میفرمایند :

هرگاه روز قیامت بیاید، بنده قدم از قدم بر ندارد، مگر اینکه از او درباره چهار چیز پرسیده مى‏ شود:
1- از عمرش که در چه راه نابود کرده است
2- از جوانیش که در چه راه فرسوده است
3- از کسبش که از کجا بدست آورده و در چه راهى مصرف کرده است
4- و از دوستى ما اهل بیت.

حال اگر فردی ، مثلا بعد از 40 سالگی ، به خودش بیاید و از دوران جوانی که ان را در راههای بیهوده تباه کرده است توبه کند ... و یا مثلا فردی 70 ساله که یک عمر در غفلت زندگی کرده است و سالهای اخر عمرش را در راه صحیح سپری میکند و.....

علیرغم اینکه این افراد ، متوجه گذشته سیاه خودشان شده اند و در نهایت زمان مرگ ، انسانهای خوبی از دنیا میروند ..... ایا در ان دنیا ، از جوانی و عمر اینها سوال میشود؟ اگر سوال میشود ، چه پاسخی باید بدهند؟ اساسا چه پاسخی بدهند که خداوند از انها قبول کند؟ پیرمردی که بعد از 70 سالگی توبه میکند ، ایا همین توبه پاسخگوی تباهی عمر و جوانیش است ؟ چون وی که نمیتواند دوباره برگردد و جوانیش و عمرش را سالم زندگی کند.

برچسب: 

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد محسن

مولکول 68;738423 نوشت:
با سلام

پیامبر اکرم میفرمایند :

[=arial]هرگاه روز قیامت بیاید، بنده قدم از قدم بر ندارد، مگر اینکه از او درباره چهار چیز پرسیده مى‏ شود:
[=arial]1- از عمرش که در چه راه نابود کرده است
[=arial]2- از جوانیش که در چه راه فرسوده است
[=arial]3- از کسبش که از کجا بدست آورده و در چه راهى مصرف کرده است
[=arial]4- و از دوستى ما اهل بیت.

حال اگر فردی ، مثلا بعد از 40 سالگی ، به خودش بیاید و از دوران جوانی که ان را در راههای بیهوده تباه کرده است توبه کند ... و یا مثلا فردی 70 ساله که یک عمر در غفلت زندگی کرده است و سالهای اخر عمرش را در راه صحیح سپری میکند و.....

علیرغم اینکه این افراد ، متوجه گذشته سیاه خودشان شده اند و در نهایت زمان مرگ ، انسانهای خوبی از دنیا میروند ..... ایا در ان دنیا ، از جوانی و عمر اینها سوال میشود؟ اگر سوال میشود ، چه پاسخی باید بدهند؟ اساسا چه پاسخی بدهند که خداوند از انها قبول کند؟ پیرمردی که بعد از 70 سالگی توبه میکند ، ایا همین توبه پاسخگوی تباهی عمر و جوانیش است ؟ چون وی که نمیتواند دوباره برگردد و جوانیش و عمرش را سالم زندگی کند.


بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و طلب سلامتی و توفیق برای شما
این یک واقعیت است که خدای متعال نعمات بی بدیلی را به ما داده است.از جمله آن، عمر و خصوصا فرصت طلایی جوانی و دوستی با اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین که همان ولایت مداری به معنای واقعی است می باشد.فرصت هایی که اگر بیهوده از دست برود، از آن باز خواست خواهیم شد.
و اما در پاسخ به پرسش، به توبه اشاره کردید و می توان گفت بله توبه دری از درهای رحمت الهی است.به شرطی که انسان موفق به آن شود.

آن ها که موفق به توبه بشوند و با این حال از دنیا بروند، هیچ مواخذه ای نمی شوند و از آن ها سوالی نخواهد شد. زیرا توبه خود پاسخ همه بدی ها است.علاوه خدای متعال با فضل و رحمتش با توبه کنندگان رفتار خواهد کرد.


اگر به یکی از آیات الهی که بسیار امید بخش است توجه کنیم، در خواهیم یافت که خدای مهربان تا چه اندازه به بنده اش فرصت بازگشت می دهد و او را به رحمت خودش امیدوار می کند.

خدای متعال می فرماید:"قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيم"(1) بگو: اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده‏ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مى‏آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.

وقتی خدا خود وعده آمرزش همه گناهان را می دهد،این بزرگ ترین وعده است و شامل همه نوع گناهی می شود. یعنی آن ها که عمرشان را به بطالت گذراندند، آن ها که با اهل بیت دوستی نداشتند و اکنون متوجه و پشیمان شدند و ...را شامل می شود.
ماجرای توبه حرّ ریاحی

در ادامه مناسب است به یکی از ماجراهای ختم به خیر شدن و توبه کردن فردی مشهور در صحرای کربلا توجه کنیم، که بسیار آموزنده و عبرت انگیز است.

جناب حر ریاحی که یکی از سر دمداران لشکر یزید بود و هر چه توانست از بدی ها در برابر امام حسین سلام الله علیه و یارانش انجام داد. اما همین شخص در آخرین لحظات زندگی به ندای وجدانش گوش داد و به عنوان یکی از پرچم داران سپاه دین ضربات کارسازی را بر لشکر یزیدیان وارد کرد و سر انجام با شهادتش به سعادت ابدی رسید.

ابا عبد الله سلام الله علیه هنگام شهادت حرّ بر بالینش حاضر شد و او را به نامش خطاب کرد و بعد فرمود: "أَنْتَ حُرٌّ كَمَا سُمِّيتَ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة "(2) به راستى كه آزاد مردى آزاده‏ اى، همان گونه كه مادرت نامت را "حرّ" نهاد و تو را "حرّ" خواند.

این شخص بزگوار به طور قطع در قیامت باز خواست نمی شود. زیرا توبه و همراهی او با حضرت، همه سیئاتش را به حسنات تبدیل و نامش را جاودانه کرد. تا جایی که مردم بر سر قبرش می روند و حتی حاجت می طلبند!

وظیفه ما چیست؟

یکی از وظایف مهم ما در این حال این است با توجه به لطف بزرگ خدا در حق بندگانش،اجازه ندهیم نا امیدی سراغ مان بیاید. ولی دقت کنیم همواره هوشیار باشیم و در حالت غفلت و خواب از دنیا نرویم و مشمول این آیه شریفه نشویم:

"لَقَدْ كُنْتَ في‏ غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَديد"(3)

به او خطاب مى‏شود: تو از اين صحنه و دادگاه بزرگ غافل بودى و ما پرده را از چشم تو كنار زديم، و امروز چشمت كاملًا تيزبين است.

این روایت نبوی صلوات الله علیه است که فرمود:"النَّاسُ نِيَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا"(4)


مردم همه در خوابند، وقتى مردند، بيدار مى‏شوند.

دوستی با اهل بیت و فواید آن


در ادامه مناسب است در باره فواید بی شمار محبت به اهل بیت پیامبر صلوات الله علیه روایتی کوتاه بیان شود.

امام صادق سلام الله علیه فرمود: دوستى ما خاندان، گناهان را از بندگان خدا فرو مى‏ريزد، چنان كه باد سخت برگ ها را از درختان بر می کند.(5)

آری دوستی با خاندان عصمت و طهارت یعنی پیروی از اوامر و پرهیز از نواهی ایشان. صرف دوستی اگر چه بی ثواب نیست اما کافی نیست و مهم اطاعت از آن بزرگواران که واسطه های فیض الهی اند، می باشد.

در پایان به این نکته توجه کنیم:

روایاتی که از سوی اولیای خدا به ما خطاب می شود، بیشتر حالت هشدار دارد که به هوش باشیم و تا در همین دنیا هستیم

قدر نعمات الهی چون سلامتی، جوانی دوستی با اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین را بدانیم تا مورد سرزنش درونی قرار نگیریم.سرزنشی که ثمره اش آه و افسوسی بی نتیجه است. و اما اگر شخصی به هر دلیلی آلوده به گناه شد،اما خوش بختانه پیش از مرگ فرصت توبه واقعی را پیدا کرد، بداند که به دلیل نعماتی که از دست داده و شکرش را به جا نیاورده مواخذه نخواهد شد و چنین توبه ای خود پاسخ گوی اعمالش می شود.پس به رحمت و غفران الهی امیدوار باشد همان طور که مولای متقیان سلام الله علیه در ضمن دعایی فرمود:"يَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ"(6)یعنی ای کسی(خدایی) که رحمتش بر خشم و غضبش پیشی گرفته است.

پی نوشت ها:

1. سوره زمر آیه 53

2.علامه مجلسی محمد باقر، بحار الأنوار ،تهران،انتشارات اسلامیه، ج‏44، ص 319

3. سوره ق آیه 22

4. بحار الأنوار پیشین، ج‏50، ص: 134

5.شیخ صدوق، ثواب الاعمال،ترجمه انصارى محلاتی محمد رضا،قم،انتشارات نسیم کوثر،سال 1382 خورشیدی،چاپ اول، ص 361

6.سید ابن طاووس،مهج الدعوات و منهج العبادات،قم،انتشارات دار الذخایر،سال 1411 قمری،چاپ اول، ص 99

استغفار ان طور که فرمایش امیرالومنین علیه السلام است در نهج البلاغه
پاک کردن حق الناس
توبه
که توبه هر چیزی متناسب باخود مثلا نماز نخونده و.......قضای مافات
وگریه بر ابا عبدالله الحسین علیه السلام
و................:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:


[h=2]فردی که عمر خود را تباه کرده در قیامت چه پاسخی بدهد؟[/h]با سلام
پیامبر اکرم میفرمایند :
[=arial]هرگاه روز قیامت بیاید، بنده قدم از قدم بر ندارد، مگر اینکه از او درباره چهار چیز پرسیده مى‏ شود:
[=arial]1- از عمرش که در چه راه نابود کرده است
[=arial]2- از جوانیش که در چه راه فرسوده است
[=arial]3- از کسبش که از کجا بدست آورده و در چه راهى مصرف کرده است
[=arial]4- و از دوستى ما اهل بیت.
حال اگر فردی ، مثلا بعد از 40 سالگی ، به خودش بیاید و از دوران جوانی که ان را در راههای بیهوده تباه کرده است توبه کند ... و یا مثلا فردی 70 ساله که یک عمر در غفلت زندگی کرده است و سالهای اخر عمرش را در راه صحیح سپری میکند و.....
علیرغم اینکه این افراد ، متوجه گذشته سیاه خودشان شده اند و در نهایت زمان مرگ ، انسانهای خوبی از دنیا میروند ..... ایا در ان دنیا ، از جوانی و عمر اینها سوال میشود؟ اگر سوال میشود ، چه پاسخی باید بدهند؟ اساسا چه پاسخی بدهند که خداوند از انها قبول کند؟ پیرمردی که بعد از 70 سالگی توبه میکند ، ایا همین توبه پاسخگوی تباهی عمر و جوانیش است ؟ چون وی که نمیتواند دوباره برگردد و جوانیش و عمرش را سالم زندگی کند.

پاسخ و جمع بندی


بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و طلب سلامتی و توفیق برای همه کاربران گرامی.

بدون هیچ مقدمه ای به اصل پاسخ و جمع بندی آن می پردازیم.

نعمت عمر

عمر نعمتی بی بدیل است که خدای متعال به هر موجود زنده ای از جمله انسان ها داده تا با دقت و وسواس زیاد از آن استفاده کنند و حتی یک لحظه آن را هدر ندهند.

عمر انسان از ابتدای تولد تا لحظه مرگ شامل بخش هایی کاملا متفاوت از هم می باشد که ما به نام دوره شیر خوارگی،طفولیت، کودکی، نوجوانی، جوانی، میان سالی و سال مندی آن را می شناسیم. این ها بخش هایی از زندگی هر انسانی از بدو ولادت تا مرگ است و این تقسیم در گذر زمان انجام می گیرد.

سلسله ای به هم پیوسته زمان که از دوران نوزدای شروع و به دوره کهولت و پیری که آخرین ایستگاه زندگی هر انسانی در دنیا است ختم و در آخرین ایستگاه دنیا که با مرگ آغاز می شود و پس از آن، هر نفسی وارد سرای ابدیت خواهد شد و زندگی همیشگی خود را شروع خواهد کرد.

در این میان یک بخش قابل توجه می باشد و آن بخش جوانی است در این دوره تمام نیروهای استعدادی انسان از حالت نسیه خارج و نقد می شود. این یک فرصت طلایی است که خدای متعال در اختیار بشر قرار داده است.انجام عبادات،پرهیز از محرمات، کسب حلال، دوستی با اهل بیت از جمله افعال نیک است.
دوستی با اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین که همان ولایت مداری به معنای واقعی است،یکی از بهترین فرصت ها است خصوصا این پیوند معنوی در سال های نو جوانی و جوانی بهتر نتیجه می دهد و اگر این فرصت ها به آسانی از دست برود، به طور حتم باز خواست خواهیم شد.

توبه

و اما در باره توبه باید گفت بله توبه دری از درهای رحمت الهی است.به شرطی که انسان موفق به آن شود.

آن ها که موفق به توبه شوند و از دنیا بروند،مواخذه نخواهند شد زیرا توبه جبران کننده همه بدی ها است.علاوه،انسان با توبه علاوه بر کسب بخشش، شایسته بندگی خدا خواهد شد.

با توجه به یکی از آیات بسیار امید بخش الهی متوجه می شویم که

خدای مهربان چه اندازه به بنده اش فرصت بازگشت می دهد و او را به رحمت خودش امیدوار می کند.

خدای متعال می فرماید:"قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيم"(1)بگو: اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده‏ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مى‏آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.

وعده الهی تخلف نا پذیر است و بخشش او نسبت به همه گناهان فرا گیر است. در نتیجه آن ها که عمرشان را به بطالت گذراندند،آن ها که با اهل بیت دوستی نداشتند،آن ها که مرتکب گناهان بزرگی شده اند اما اکنون پشیمان اند را شامل می شود.

ماجرای توبه حرّ ریاحی

در ادامه مناسب است به ماجرایی آموزنده و عبرت انگیز از توبه یکی از سپاهیان جنگ آور و شجاع لشکر یزید توجه کنیم که شخصی جز جناب حر ریاحی نبود.

حر ریاحی که یکی از سر دمداران لشکر یزید بود. اما همین شخص در آخرین لحظات زندگی به ندای وجدانش گوش داد و به عنوان یکی از پرچم داران سپاه دین در آمد و ضربات کارسازی را بر لشکر کفر وارد کرد و سر انجام با شهادتش به سعادت ابدی رسید.

ابا عبد الله سلام الله علیه هنگام شهادت حرّ بر بالینش حاضر شد و او را به نامش خطاب کرد و بعد فرمود: "أَنْتَ حُرٌّ كَمَا سُمِّيتَ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة "(2)به راستى كه آزاد مردى آزاده‏ اى، همان گونه كه مادرت نامت را "حرّ" نهاد و تو را "حرّ" خواند.

این شخص بزگوار به طور قطع در قیامت باز خواست نمی شود. زیرا توبه و همراهی او با حضرت، همه سیئاتش را به حسنات تبدیل و نامش را جاودانه کرد.تا جایی که مردم بر سر قبرش می روند و حاجت می طلبند!

وظیفه ما چیست؟

یکی از وظایف مهم ما در این حال این است با توجه به لطف بزرگ خدا در حق بندگانش،اجازه ندهیم نا امیدی سراغ مان بیاید. سعی کنیم همواره هوشیار باشیم و در حالت غفلت و خواب از دنیا نرویم که مشمول این آیه شریفه شویم:

"لَقَدْ كُنْتَ في‏ غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَديد"(3)

به او خطاب مى‏شود: تو از اين صحنه و دادگاه بزرگ غافل بودى و ما پرده را از چشم تو كنار زديم، و امروز چشمت كاملًا تيزبين است.

این روایت نبوی صلوات الله علیه است که فرمود:"النَّاسُ نِيَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا"(4)

یعنی مردم همه در خواب اند، وقتى مردند، بيدار مى‏شوند.بیداری در جهان آخرت همیشگی است که اگر چشم بر نعمات باز شود این بیداری بهشتی است و اگر خدای نا کرده پرده کنار رود و در جهنم باز شود که بدا به حال صاحبش.پس سعی کنیم در همین دنیا به خواب غفلت فرو نرویم و غافلانه زندگی نکنیم و از هم اکنون قلب و دل مان بیدار بماند.

دوستی با اهل بیت و فواید آن

در ادامه مناسب است در باره فواید بی شمار محبت به اهل بیت پیامبر صلوات الله علیه روایتی کوتاه بیان شود.

امام صادق سلام الله علیه فرمود: دوستى ما خاندان، گناهان را از بندگان خدا فرو مى‏ريزد، چنان كه باد سخت برگ ها را از درختان بر می کند.(5)

آری دوستی با خاندان عصمت و طهارت یعنی پیروی از اوامر و پرهیز از نواهی ایشان. صرف دوستی اگر چه بی ثواب نیست، اما کافی نمی باشد. مهم لزوم اطاعت از آن بزرگواران است که واسطه های فیض الهی اند.

نکته پایانی

در پایان به این نکته توجه کنیم:

روایاتی که از سوی اولیای خدا به ما خطاب می شود، بیشتر حالت هشدار دارد که به هوش باشیم و تا در همین دنیا هستیم از گناهان فاصله بگیریم،

قدر نعمات الهی چون سلامتی، جوانی دوستی با اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین را بدانیم تا رستگار شویم.

با این حال اگر شخصی به هر دلیلی آلوده به گناه شد،اما بخت با او یار شد و توانست توبه کند، بداند برای نعماتی که از دست داده و شکرش را به جا نیاورده مواخذه نخواهد شد. توبه پاسخ اعمال بدش خواهد شد.همه باید به رحمت و غفران الهی امیدوار باشیم که چتر رحمت الهی بر تمام هستی گسترانیده شده و بر غضبش سبقت گرفته است.همان طور که مولای متقیان سلام الله علیه در ضمن دعایی فرمود:"يَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ"(6)یعنی ای کسی(خدایی) که رحمتش بر خشم و غضبش پیشی گرفته است.

پی نوشت ها:

1.سوره زمر، آیه 53

2.علامه مجلسی محمد باقر، بحار الأنوار ،تهران،انتشارات اسلامیه، ج‏44، ص 319

3.سوره ق آیه 22

4.بحار الأنوار پیشین، ج‏50، ص: 134

5.شیخ صدوق، ثواب الاعمال،ترجمه انصارى محلاتی محمد رضا،قم،انتشارات نسیم کوثر،سال 1382 خورشیدی،چاپ اول، ص 361

6.سید ابن طاووس،مهج الدعوات و منهج العبادات،قم،انتشارات دار الذخایر،سال 1411 قمری،چاپ اول، ص 99
موضوع قفل شده است