آئینه ی صبر ۩ اشعار با مضمون حضرت زینب(س) ۩

زینب بسر نعش برادر شده مضطر گوید
که چه سازد پس از این غمزده خواهر

گر دل کند از تو چه کند با دل خونین
ور دل نکند گو چه دهد پاسخ لشگر

گر اذن دهی معتکف کوی تو گردم
در خاک تو مأوی بکنم تا صف محشر

بی روی تو سودی ندهد روضه رضوان
بی یاد تو لب تر نکنم از می کوثر

دیشب تو ندانی بکجا منزل ما بود
دشمن زده بر خیمة ما یکسره آذر

دیشب من و کلثوم حزین تا به سحرگاه
بودیم پرستار باطفال برادر

دیشب من و لیلای جوانمرده بدادیم
آرام دل و صبر و توان در غم اکبر

دیشب ز امید و هدف و عشق تهی بود
این خاطر افسرده چو گهوارة اصغر

در قتلگهت بوی بهشت است گمانم؟
دیشب بسراغت زحرم آمده حیدر

یا بهر عزاداری فرزند عزیزش
بوده است ببالین تو ماتمزده مادر

گر شیر خدا بود ببالین تو ای شاه
انگشت ترا پس که بریده است زپیکر

رفتیم و خدا باد نگهدار تو برگو
با این همه اندوه چه سازم من مضطر

استاد ابوالقاسم مجتهدی

سرّ ني در نينوا مي ماند اگر زينب نبود

كربلا در كربلا مي ماند اگر زينب نبود

چهره سرخ حقيقت بعد از آن طوفان رنگ

پشت ابري از ريا مي ماند اگر زينب نبود

چشمه فرياد مظلوميت لب تشنگان

در كوير تفته جا مي ماند اگر زينب نبود

زحمه زحمي ترين فرياد در چنگ سكوت

از طرار نغمه وا مي ماند اگر زينب نبود

در طلوع داغ اصغر، استخوان اشك سرخ

در گلوي چشمها مي ماند اگر زينب نبود

ذوالجناح داد خواهي ، بي سوار و بي لگام

در بيابانها رها مي ماند اگر زينب نبود

در عبور از بستر تاريخ ، سيل انقلاب
پشت كوه فتنه ها مي ماند اگر زينب نبود

قادر طهماسبي(فريد)

ان روز حسین یک صدا زینب بود
آیینه ی غیرت خدا زینب بود

زینب زینب زینب زینب زینب
آن روز تمام کربلا زینب بود

آن روح زلال و صیقلی زینب بود
آیینه ی غیرت علی زینب بود

هر چند امام و مقتدا بود حسین
پیغمبر کربلا ولی زینب بود

پاينده تا به شام ابد نام زينب است

در راه دين لباس شهامت چو دوختند

زيبنده آن لباس بر اندام زينب است

مادرگیتی نزاید همچو زینب دختری
یک مدال افتخار ازبهر مادر زینب است


گرنشد ممکن علیّ مرتضی را فتح شام
آنکه شهر شام راکرده مسخّر زینب است


کیست زینب آنکه عالم واله وحیران اوست
نورعصمت جلوه گرازچهره تابان اوست

صبر را معنا و مفهومي به نام زينب است
احترام عشق هم از احترام زينب است

شهر بي ميخانه و ساقي نباشد شهر عشق
نشئگان عشق را مستي زجام زينب است

فرش را تا عرش پيمودن نه كار هر كسي است
اين مسافت هر چه باشد زير گام زينب است

كيست زينب علم اول علم آخر پيش اوست
متن عاشورا مدون با پيام زينب است

كيست زينب در صواب شاهدان حق شريك
ثبت در اسناد عاشورا سهام زينب است

عشق يعني سز فرازي سر شكستن پيش يار
شيوه از سر گذشتن در مرام زينب است

دستهايش بسته سر بشكسته مغرد چو شير
وحشت حكام جور از انتقام زينب است

بغض زينب در گلو يعني مهيب انفجار
انفجار نسلها با اهتمام زينب است

مي زند فرياد فريادي كه حيدر گونه است
ازدحام اهل كوفه از كلام زينب است

داوري بنگر كه در بيدادگاه شهر شام
با حسين همدست گشتن اتهام زينب است

مشت را كرده گره با هيبت و احساس گفت
اين حسين فرماده عالم امام زينب است

گرچه جايز نيست از بهر زنان امر جهاد
چادرو پوشش نمادي از قيام زينب است

افتخار سيد خوش زاد مي داني ز چيست
افتخار او همين بس كه غلام زينب است

گرچه بين بانوان زهرا مقام اول است
بعد زهرا رتبه برتر مقام زينب است

به روی دل، غم و داغ تو را گذاشته ام

برای آن كه مرا غُصه ی تو پیر كند

به روی كُلِّ جوانیم پا گذاشته ام

برای آن كه بگویم هنوز فكر توام

ببین كه پیرهنت را كجا گذاشته ام

شكسته تر شده این دل، دل بدون حسین

شكسته تر شده هر چه دوا گذاشته ام

اگر بناست ببینی مرا بیا گودال

که خویش را لب گودال جا گذاشته ام

هنوز خون گلوی تو رنگ موی من است

گمان مبر كه به مویم حنا گذاشته ام

نشد اگر چه تنت را كفن كنم اما

هنوز هم كفنت را سوا گذاشته ام

علی اکبر لطیفیان

دیده به راه

جواد حیدری

هنگامه وصال من و دلبرم شده
این الحسین زمزمه آخرم شده

چشمم به راه مانده کجایی عزیز من
پیراهن تو گرمی بال و پرم شده

از گریه پینه بسته دگر چشم های من
عالم سیاه پیش دو چشم ترم شده

موی سپید و قدکمانم چه دیدنیست
غم های کربلاست چنین یاورم شده

من پیرسالخورده ام و دست های من
محتاج شانه های علی اکبرم شده

از خاطرم نمی رود آن لحظه فراق
ناله زدی که وقت وداع از حرم شده

داغی بوسه از لب تو مانده برلبم
خون گلوی تو نفس حنجرم شده

من بین قتلگاه تو جان دادم ای حسین
این چند ماهه جان تو درد سرم شده

می خواستم بغل کنمت جان تو نشد
نیزه شکسته زحمت این پیکرم شده

من پا به پای پیکر تو ضربه خورده ام
سرتا به پا تمام تنم پر ورم شده

دشمن همینکه پا به روی چادرم گذاشت
گفتم به خویش ارثیه مادرم شده

جان خودت به زور کشیدند چادرم
شاهد ببین که پارگی معجرم شده

قاسم نعمتي

بهشت مادر آمد کوثر کوثر آمد
فاطمةالزهرا را یگانه دختر آمد

سلام گرم احمد به لحظۀ دیدارش
بوسه زند پیوسته فاطمه بر رخسارش
حسین یا ثارالله چشم تو روشن
حسین یا ثارالله چشم تو روشن
رسول‌اکرم دربرگرفته همچون جانش
گرفته و می‌بوسد چو آیۀ قرآنش
چشم برادر بود به سویش
خندد و گرید به ماه رویش
حسین یا ثارالله چشم تو روشن
حسین یا ثارالله چشم تو روشن
رواست از آن زهرا ولادت این دختر
سلام بر این دختر درود بر آن مادر
تمام زهرا تمام حیدر
بود نگاهش سوی برادر
حسین یا ثارالله چشم تو روشن
حسین یا ثارالله چشم تو روشن
سلام ما بر زهرا سلام ما بر زینب
جلال حیدر دارد مقام مادر زینب
که از امامش کند حمایت
دهد به عالم درس ولایت
حسین یا ثارالله چشم تو روشن
حسین یا ثارالله چشم تو روشن


شاعر: غلامرضا سازگار

قصد كرده است خدا جلوه ی ديگر بكشد
سوره ی مريمی از سوره ی كوثر بكشد

بگذاريد همين جا به قدش سجده كنم
نگذاريد دگر كار به محشر بكشد

دختر اين است اگر، فاطمه پس حق دارد
از خداوند فقط مِنَّت دختر بكشد

مادر ِ دَهر نزائيد و نخواهد زائيد
آنكه را از سر ِ اين آينه معجر بكشد

بالِ جبريل به اين قُبه تمايل دارد
تا دمشق هست چرا جای دگر پر بكشد؟!

زينب آنقَدر بزرگ است كه آماده شده است
يك تنه جام بلای همه را سر بكشد

قبل از اينی كه خودش جلوه كند آماده ست
عالمی را به تماشای برادر بكشد