▐★*★ ▐یه جمله به امام حسین بگو ▐★*★ ▐

ببخشین دیشب زیارت عاشورام ترک شد ...امشب باز می خوانم ...

آقا هواتو کردم ...

منزلگه عشاق دل آگاه حسین است
بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است
از مردم گمراه جهان راه مجویید
نزدیکترین راه به الله حسین است

حسین جان گوشه ی چشمی که حرف ها دارم
دلم گرفته ٬ فقط شوق کربلا دارم …

اقا دلم تنگه ...ببخشین...غلط کردم....

...........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................:Ghamgin:

روز عاشورا، در گیرودار جنگ، ابوثمامه صائدی وقتی دید وقت نماز ظهر فرا رسیده، نزد امام حسین علیه السلام رفت و به او عرض کرد:« یا اباعبدالله، جانم به فدایت! سپاه دشمن به تو نزدیک شده و به خدا سوگند من باید پیش از تو کشته شوم. اما دوست دارم قبل از اینکه خداوند را ملاقات کنم، نمازی را که اکنون وقتش رسیده، با تو خوانده باشم.»

امام حسین علیه السلام سر به سوی آسمان بلند کرد و فرمود:« نماز را به یادم آوردی، خداوند تو را از نمازگزاران و ذاکران قرار دهد. آری، وقت نماز است.» آن‌گاه فرمود:« به دشمن بگویید مهلتی بدهد تا ما نماز بگزاریم.»
حصین بن تمیم از سپاه کوفه گفت:« نماز شما قبول نیست.»
حبیب بن مظاهر پاسخ او را داد و جنگ تن به تنش با حصین، منجر به شهادتش شد.
زهیر بن قین و سعید بن عبدالله پیشاپیش امام علیه السلام ایستادند و امام با نیمی از اصحاب نماز خوف به‌جا آوردند؛ در طول نماز، سپاه دشمن آن قدر نیزه به سوی آنان پرتاب کرد که به محض پایان نماز، سعید بن عبدالله بر زمین افتاد و به شهادت رسید.

[h=1]منابع: [/h]

• ابصارالعین، ص 70
• بحارالانوار، ج 45، ص 21.

حسين جان!
اي كه مرگ سرخ را برگزيدي تا عاشقانت رااز مرگ سياه برهاني,
تاباقطره خونت,ملتي راحيات بخشي, وتاريخي رابه طپش آري,وكالبد مرده وفسرده عصري را گرم كني, وبدان جوشش و زندگي وعشق واميد دهي!
ايمان ما, جهان ما و كالبد زمان ما به تو محتاج است

عشق وحدت ساز اندر كربلاست/عاشقش معشوق،معشوقش خداست
كربلا ما را سواد آموز كرد/اين سياهي شام ما را روز كرد
نقش اين ديباچه نام كربلاست/جاي بسم الله اسم كربلاست

یمن از کربلا آموخت پیکار
از این رو گشته آنک قدری بیدار
امید است جام پیروزی بنوشد
بیابد زمزم کامل ز این کار

کربلا عشق است و عشق از کربلاست
کربلا جان مایه عشق خداست

بوی اسفند بوی دود بوی روضه ی حسین…
بوی سیب و بوی تربت بوی بین الحرمین…
با اینا زندگیمُ سَر می کنم…

یا حسین دلم سخت گیر مشکل است
گوشه ای میجویم تا با تو و خدایم سیر درد دل کنم

حسین جان مایه هر انقلاب است
اگرچند تشنه ای در بحر آب است
سرش بر نوک نی تا شام بردند
ولی یادش فروغ آفتاب است

کــــــربلا برای خیلــــی ها خاطـــــره است...

امـــــا برای من هنـــــــوز آرزوست...

مه، بارقه اى ست در شبستان حسین
شب، حادثه اى ز درد پنهان حسین
هر صبح، ز دامن افق، خون آلود
خورشید برآید از گریبان حسین . . .

کــــــربلا برای خیلــــی ها خاطـــــره است...

امـــــا برای من هنـــــــوز آرزوست...

یا حسین ....
هرچند ما به نوكریت بی لیاقتیم
از كودكیِ خود همه تحت عنایتیم...

کربلا یک مکتب است ویک کلاس
در وصالش کن همیشه التماس
عاشورا خوان ودعا کن هر پگاه
ختم کن قران ز الله تا به ناس

کربلا یک آرزوی روشن است
صرف این تصویر هم یک گلشن است
آرزو مندان به وصلش می رسند
چون وصالش روح در ظرف تن است

یا امام حسین
خیلی سپاس گزارم که سفر خوبی رفتیم.
خیلی زیاد دل تنگ کربلا تم کاری کن امسال تابستون یا انشاالله نوروز سال دیگه بتا خانوادم بین الحرمین باشم.
السلام علیک یا اباعبد الله الحسین

یمن بحر خون گشته از ظلم شاه
چو شاه عرب آمده کینه خواه
به جرم که آن پیروی کربلاست
حسین وبنی فاطمه پیشواست

رمز قرآن از حسین آموختیم / ز آتشش ما شعله ها افروختیم
ای صبا ای پیک دور افتادگان / اشک ما را بر مزار او رسان


 
كربلا يعنى كرامت داشتن ،
رفتن و با خون خود گل كاشتن ، كربلا ديباچه فرزانگى ،
يك زن و هفت آسمان مردانگى ، كربلا يعني زدل ياهو زدن ،
بر سر نعش جوان زانو زدن ،
كربلا يك دشت ياس و اطلسى ، كربلا يعنى حسين و بي كسى ، كربلا از پشت
خنجر مي زند ، تير
بر بال كبوتر مي زند ،
كربلا يعنى هجوم داس ها

سلام اقایم ...

السلام علیک یا ابا عبدلله

صلی الله علیک ورحمه الله وبرکاته

کنون گر یمن گشته ویرانه ای
فرورخته سقف صد خانه ای
وصعده تلی خاک گردیده است
دل کودکش چاک گردیده است
چو حب حسین است در آن زمین
از این رو ببارد بر آن خشم وکین

بسم الله الرحمن الرحیم

صلی الله علیک یا أباعبدالله

صلی الله علیک یا أباعبدالله

صلی الله علیک یا أباعبدالله

خدایا اسم همه مؤمنین و مؤمنات را از ازل تا ابد، در فهرست بهترین و خالص ترین زوار همه عترت و آل و ذریه پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و علیهم و به خصوص وجود مقدس حضرت امام حسین علیه لسلام ثبت و ضبط بفرما.

شد حسین وکربلا دیوان عشق
گرچه بر نی رفت سوی کاخ دمشق

نام تو زینت دنیاست
السلام علیک یا ابا عبدالله

چون در همه عمر داشتم حب على / آمد به سرم چهارده نور جلى
گفتم که شفیع من کدامین شماست / کردند اشارت به حسین بن على

ضریح تو داره عطر گل یاس
نوازش های دستت میشه احساس
کی میدونه آقا پر میشه شاید
شبا سقا خونه ات با مشک عباس

حضرت علی(ع) می‏فرماید: «یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا و یبذلون اموالهم و انفسهم فینا، اولئک منّا و الینا؛(1) شیعه و پیروان ما در شادی و حزن ما شریکند و دارایی و جان خویش را در راه ما بذل می کنند.آنان از ما هستند و بازگشتشان به سوی ما است»
1. محمد محمدی ری شهری، المحبه فى الکتاب و السنه، موسسه حدیث قم، 1378 ش، ص 169- 170 و 181 - 182.

در زیارت عاشورا می‏خوانیم: «السلام علیک یا ثار الله و ابن ثاره والوتر الموتور؛ سلام بر تو ای خون خدا و فرزند خون او! سلام بر تو ای یگانه دوران!» نیز در زیارتی دیگر می‌خوانیم : «و انک ثار الله فی الأرض و الدم الذی‏ لا یدرک ثاره أحد من أهل الأرض و لا یدرکه الا الله وحده».(1)
همان گونه که نقش خون در بدن آدمی حیاتی است و بود و نبودش، مرگ و زندگی را رقم می‏زند، وجود مقدّس امام علی و امام حسین(ع) نزد خدا و در دین او چنین نقشی دارند. اگر آن حضرت نبود، اسلام نبود و اگر حسین(ع) نبود، اسلام و تشیع نبود.
آری! تا یاد و نام سیدالشّهدا(ع) زنده و بر سر زبان‏ها است، تا عشق حسین(ع) در دل‏ها می‏تپد، تا آتش محبت و ولایت او در قلوب انسان‏ها شعله‌ور است، تا فریاد «یا حسین» بر بلندای آسمان‏ها و زمین طنین انداز است، نام و یاد خدا زنده و پایدار است؛ چون او همه هستی خود را در راه خدا انفاق و ایثار کرد،
1.‌ترجمه کامل الزیارات، ص 683، زیارت 16.

امسال که اربعین مرزها باز بود هر کی نتونست بره خیلی بی لیاقته
منم بی لیاقتم

برای تربت امام حسین آثار بسیاری در روایات ذکر شده؛ مثلا برای سجده کردن در برابر خداوند بهتر از هرچیز تربت حضرت سید الشهدا علیه السلام می­باشد. چون تربت حضرت سید الشهدا یاد آور خونهای شهیدان می­باشد.
از امام صادق علیه السلام نقل شده: «مَنْ أَدَارَ سُبْحَةً مِنْ تُرْبَةِ الْحُسَیْنِ ع مَرَّةً وَاحِدَةً بِالِاسْتِغْفَارِ أَوْ غَیْرِهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ سَبْعِینَ مَرَّةً وَ أَنَّ السُّجُودَ عَلَیْهَا یَخْرِقُ الْحُجُبَ السَّبْعَ ؛ (1) کسی که یک دور و یک بار با تسبیحی که از تربت امام حسین درست شده ، استغفار کند هفتاد مر تبه برای او منظور می گردد و سجده بر تربت امام حسین علیه السلام نیز موجب برداشته شدن، هفت حجاب (بین بنده وخدا) می شود».
امام صادق (ع) فرمود: « السجود على طین قبر الحسین (ع) ینوّر إلى الارضین السبعه و من کانت معه سبحه من طین قبر الحسین (ع) کتب مسبّحاً و ان لم یسبح بها؛ (2) سجده بر خاک قبر امام حسین (ع) ، زمین را تا هفت طبقه نورانى می‌کند. هر کس تسبیحى از گِل قبر حسین (ع) همراه داشته باشد همواره تسبیح گو محسوب می‌‌شود گرچه مشغول ذکر نباشد»
معاویه بن عمار می‌گوید :همیشه همراه امام صادق (ع) مقدارى از خاک کربلا (خاک قبر امام حسین) بود. هنگامى که می‌خواست نماز بخواند بر آن سجده می‌کرد و می‌فرمود: سجده بر تربت امام حسین (ع) از هفت آسمان بالا می‌رود. (3)

پی نوشت­ها:

1. حر عاملی، وسائل‏الشیعة نشر دار الاحیا التراث العربی بیروت 1412 ق، ج1، ص 513، باب حد حرم الحسین (ع) الذی یستحب.
2. وسائل الشیعه، ج 3، ص 608.
3. همان.

مسافت، کربلا تا مقر حکومت بنی امیه دمشق، حدود یکصد و هفتاد و پنج فرسخ (به صورت خط مستقیم) می باشد، مرحوم شیخ عباس قمی، مسافت بین کوفه تا دمشق (به صورت خط مستقیم) را حدود یکصد و هفتاد وپنج فرسخ شمرده است.(1) بین کربلا تا کوفه هم به صورت خط مستقیم، حدود ده الی دوازده فرسخ می باشد .هر فرسخ تقریبا پنج و نیم کیلومتر است. اگراهل بیت امام حسین (ع) را از راه غربی فرات و بیراهه برده باشند،‌ مسافت کوفه تا دمشق(شام) حدود بیست روز به درازا می کشد.(2)
اگر آنان را از روستاها و شهرهای موجود آن عصر برده باشند، بیش از بیست روز طول خواهد کشید.
برخی رسیدن کاروان اهل بیت (ع) به دمشق را در تاریخ 16 ربیع الاول ذکر کرده­اند، که 66 روز بعد از حادثه عاشورا می باشد. به نظر می رسید که این سخن، طبیعی تر باشد.(3)
پی نوشت:
1. منتهی الامال، ج1، ص817.
2. همان.
3. تأملی در نهضت عاشورا، ص 216، رسول جعفریان.

امام حسین.....دلم خیلی گرفته..خیلی..
خودت چاره دلم باش

به جز وصال تو را از خدا نمی خواهم
مریض عشق تو هستم دوا نمی خواهم
تمام روز و شبم یاحسین می گویم
منی که ذکر تو دارم دعا نمی خواهم
زدست با کرمت هرچه خواستم دادی
که هست لفظ محال از شما " نمی خواهم "
تمام سهم من از این جهان گدایی توست
به من نگو که من اصلا گدا نمی خواهم

آقاجون به من روسیاه هم کربلا عنایت کن.....

اگه الگوی ما حسین(ع) بود بر جهان حکومت میکردیم

عشق یعنی آتش افروخته / عشق یعنی خیمه های سوخته عشق یعنی حاجی بیت الحرام / دل بریدن ها وحج ناتمام عشق یعنی غربت نور دوعین / عشق یعنی گریه برقبر حسین عشق را گویم فقط در یک کلام / یا اباالفضل وحسین و والسلام

آقاجون شرمندتم
آمدم کربلا ولی عوض نشدم:Ghamgin:

یکی میگفت حسین همه ی داشته هاشو فدای خدا کرد .... خانه زندگی زن فرزند و خودش
قابل تامل ترین اتفاق تاریخه بنظرم
کاش کمکون کنن که ماهم بتونیم حداقل خواسته های پست نفسانیمون رو به خاطر خدا فدا کنیم .......