جمع بندی نیت عمل

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نیت عمل

سلام بر همه کارشناسان و دوستان گرامی، یه سوالی هست که نمیدونستم تو کدوم بخش باید بپرسم، همین جا زدن تاپیک رو، اگه اشتباه زدم، خودتون بی زحمت منتقلش بکنید، خیلی ممون.

سوال: اگه یه نفر از روزه گرفتن، هم نیتش این باشه که به دستور خداوند عمل بکنه و هم اینکه بدنش سالم باشه تا بتونه بیشتر خدمت بکنه و به دستورات خداوند بهتر و بیشتر بتونه عمل بکنه، نیتش خالص تره یا کسی که فقط برای انجام دستور خدا این کار رو میکنه؟

یا مثلا کسی که درس رو فقط برای این میخونه که به خدا نزدیکتر بشه نیتش خالص تر و بهتره یا کسی که این کار رو برای به دست آوردن امکانات انجام میده تا بتونه از اون امکانات هم، شرایط بیشتری برای کسب رضایت خداوند به دست بیاره؟

خیلی ممنون.

برچسب: 

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد نسیم رحمت

0123456;647964 نوشت:
اگه یه نفر از روزه گرفتن، هم نیتش این باشه که به دستور خداوند عمل بکنه و هم اینکه بدنش سالم باشه تا بتونه بیشتر خدمت بکنه و به دستورات خداوند بهتر و بیشتر بتونه عمل بکنه، نیتش خالص تره یا کسی که فقط برای انجام دستور خدا این کار رو میکنه؟

یا مثلا کسی که درس رو فقط برای این میخونه که به خدا نزدیکتر بشه نیتش خالص تر و بهتره یا کسی که این کار رو برای به دست آوردن امکانات انجام میده تا بتونه از اون امکانات هم، شرایط بیشتری برای کسب رضایت خداوند به دست بیاره؟


اخلاص يعني خالص ساختن قصد از غير خدا و پرداختن نيت از سوي الله.(1)

اخلاص در عمل و ايمان، يعني اينکه انگيزه اصلي در انجام کارها، بندگي و رضاي خدا باشد، نه رضايت غير او. يعني از هر شائبه و غرض ديگري خالي و تنها براي تقرب به خداوند باشد.اين به معناي آن است که انسان سعي کند هر عملي را فقط براي خدا انجام دهد ، هر چند عمل ، کاري مثل روزه گرفتن، درس خواندن و... باشد.
اگر انسان كاري را انجام دهد، مثل این که روزه بگیرد و لو آثاری داشته باشد مثل این که بدن سالم برای خدمت به خلق خدا داشته باشد، و یا درس بخواند، و این تحصیل نتیجه ای مثل فراهم شدن امکانات برای او داشته باشد،اگر براي رضاي خدا و با اخلاص آن عمل را انجام داده باشد، نه تنها اشکال ندارد،بلکه از ثواب اعمال نيک بهره مند مي شود.
اما اگر بدون رضاي خدا آن عمل را انجام دهد، چون عملش به خاطر خدا نبوده و اخلاص در عمل نداشته، از ثواب بهرمند نمي شود اما انجام آن عمل اشکال ندارد.

پي نوشت:
1. ملا احمد نراقي، معراج ‏السعاده، انتشارات دهقان، ص 486، بحث اخلاص.

پرسش :
اگه یک نفر از روزه گرفتن، هم نیتش این باشد که به دستور خداوند عمل کند و هم اینکه بدنش سالم باشد تا بتواند بیشتر خدمت کند و به دستورات خداوند بهتر و بیشتر عمل کند، نیتش خالص تر است یا کسی که فقط برای انجام دستور خدا این کار را می کند؟
یا مثلا کسی که درس را فقط برای این می خواند که به خدا نزدیکتر شود نیتش خالص تر و بهتر است یا کسی که این کار را برای به دست آوردن امکانات انجام می دهد تا بتواند از آن امکانات هم، شرایط بیشتری برای کسب رضایت خداوند به دست بیاورد؟


پاسخ :
اخلاص يعني خالص ساختن قصد از غير خدا و پرداختن نيت از سوي الله.(1)

اخلاص در عمل و ايمان، يعني اينکه انگيزه اصلي در انجام کارها، بندگي و رضاي خدا باشد، نه رضايت غير او. يعني از هر شائبه و غرض ديگري خالي و تنها براي تقرب به خداوند باشد.اين به معناي آن است که انسان سعي کند هر عملي را فقط براي خدا انجام دهد ، هر چند عمل ، کاري مثل روزه گرفتن، درس خواندن و... باشد.
اگر انسان كاري را انجام دهد، مثل این که روزه بگیرد و لو آثاری داشته باشد مثل این که بدن سالم برای خدمت به خلق خدا داشته باشد، و یا درس بخواند، و این تحصیل نتیجه ای مثل فراهم شدن امکانات برای او داشته باشد،اگر براي رضاي خدا و با اخلاص آن عمل را انجام داده باشد، نه تنها اشکال ندارد،بلکه از ثواب اعمال نيک بهره مند مي شود.
اما اگر بدون رضاي خدا آن عمل را انجام دهد، چون عملش به خاطر خدا نبوده و اخلاص در عمل نداشته، از ثواب بهرمند نمي شود اما انجام آن عمل اشکال ندارد.

پي نوشت:
1. ملا احمد نراقي، معراج ‏السعاده، انتشارات دهقان، ص 486، بحث اخلاص.

موضوع قفل شده است