معنی برخی اصطلاحات و لغات فقهی

تب‌های اولیه

142 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

قضاوت;62907 نوشت:
ببنید استاد اگر پیامبر (ص) و معصومین (ع) در بیان احکام که در واقع تفسیر آیات قرآن و برگرفته از آن است این چنین با تکلّف و پیچیده سخن می گفتند ! آنهم با عقل و شعور نوبری که اعراب آن زمان داشتند فک کنم هیچکس هیچی متوجه نمی شد!!!!!!!!!

باسلام وکسب اجازه ازدوستان خوبم
نکته ای خواستم عرض کنم وآن اینکه در توضيح المسائل ها الفاظ با اصطلاحات فقهي و به زبان عربي زياد وجود داردكه در برخي موارد واقعاً ناگزير از آوردن آن الفاظ هستند. زيرا در برخي موارد با معادل فارسي آن الفاظ وجود ندارد و يا اگر هم وجود داشته باشد يا كامل نيست و يا اگر هم كامل باشد داراي شرح طولاني و داراي توضيح طويل است كه خود اين موارد براي مرجع تقليدي كه وظيفه سنگين فتواد دادن را بر عهده دارد بسيار امر دشوار و پر مسئوليتي خواهد بود و اگر نيز در بعضي موارد معادل فارسي الفاظ آورده شود. در صورتيكه عبارت فارسي آن طولاني تر باشد سبب پر حجم شدن عبارات توضيح المسائل خواهد شد و خود اين مطلب سبب گيج شدن افراد خواهد شد.
براي اين مسئله نيز در توضيح المسائل ها فكري شده است بطوريكه در انتهاي رساله مراجع, عمدتاً يك فرهنگ لغت وجود داردكه اشخاص در صورت قابل فهم نبودن برخي لغات مي توانند به آن فرهنگ لغت مراجعه كنند.
در بعضي از جملات رساله، نيز از الفاظي كه در قرآن و كلمات معصومين آمده استفاده شده و قابل ذكر است كه كلام خداوند و معصومين (ع) داراي لطافت و وجاهت خاصي است و عفت كلام و وجاهت كلام، در آنها رعايت شده و اگر بخواهيم معادل عرضي و اجتماعي آن را بكار ببريم كلام وجاهت خود را از دست خواهد داد.
راههاي ديگري نيز براي فهم عبارات توضيح المسائل وجود دارد از جمله مراجعه به طلاب و روحانيون حوزه هاي علميه كه خود اين مراجعه ثمرات ديگري نيز براي افراد خواهد داشت.
از ديگر راههاي فهم عبارتهاي توضيح المسائل تلفن زدن به دفتر وجوهات مراجع مي باشد. زيرا در دفاتر وجوهات مراجع معظم تقليد بخشي هست كه مسئوليت پاسخگويي به سوالات مقلدين را بر عهده دارد. بنابراين اشخاص مي توانند از اين طريق نيز براي رفع ابهام خود استفاده كنند. در برخي موارد نيز اشكال شما كاملاً وارد است. اگر توضيح المسائل ساده تر نوشته شود تا قابل فهم تر باشد قطعاً خيلي بهتر خواهد بود. كه براي اين مورد نيز به فكر افتاده اند از جمله آيت الله مكارم شيرازي از
مراجع معظم تقليد جديداً رساله اي چاپ نموده اندكه از لحاظ الفاظ و لغات بكار برده شده ساده تر از سائر توضيح المسائل ها مي باشد.

سلام علیکم
این موضوع خیلی وقته مطرحه که چرا فقها یک رساله در حد فهم عوام تألیف نمیکنن؟
استاد ما اینطور پاسخ گفتن که وقتی یک فقیه نتیجه سالها تلاششون رو میخواهند در قالب یک رساله عرضه کنند نحوه نگارش آن نیز مهم است و طبق یک اصل کلی در نگارش باید به گونه ای بنویسند که عوام بفهمند و خواص بپسندند.
رساله های کنونی تماما دارای این ویژگی هست.
مثلا در مسأله ای فقیه واجب را استنباط میکند و در رساله خود بکار میبرد و فقیهی دیگر جایز است را استنباط میکند و در رساله خویش بکار میبرد.که بنا به گفته کارشناس محترم احکام در شیوه عمل یکسان است ولی هر یک از این اصطلاحات در نظر اهل دقت و خواص، معنای خود را دارد و نشانی بر قدرت استنباط فقیه است.
اگر مشکل فهم عوام است که باید گفت هیچ فرد عادی بدون مراجعه به یک کارشناس در کنار رساله عملیه نمیتواند به عمق نظر مرجع تقلید خویش پی ببرد و این نیست جز در موارد اندک.
حالا نظر بنده حقیر این است که نیازی به تألیف رساله سلیس نیست،عوام باید کمی به دنبال درک فتوای مرجع خویش باشند

با سلام و تشكر از نظرات بزرگواران فنا و arshyan

من كاملا نظرات شما رو قبول دارم . اما نياز به اضافاتي داره . قرار نيست رساله اي اضافه بشه كه اصل كلمه و ماهيت اونو به زبان فارسي بيان كنه .

مثال به قول شما عوام ، رساله و مرجع تقليد مانند وضعيت ما و كامپيوتر و تبديل كننده هايي هست كه بين كاربر و كامپيوتر قرار ميگيره .

مثلا اون صوتي كه شما از اسپيكر كامپيوترتون ميشنويد يه سيگنال آنالوگه(سيگنال پيوسته ) . اون چيزي هم كه كامپيوتر پردازش ميكنه يه سيگنال ديجيتاله (سيگنال گسسته يا جداجدا يا همون زبان 0 و 1 ) .

حالا نه كامپيوتر زبان ما رو متوجه ميشه كه بفهمه چيو به خروجي بفرسته. و براي ما هم كار كردن با 0 و 1 ها اونقدر مشكله كه به يقين ميشه گفت غير ممكنه . اما يه مداراتي بين كامپيوتر و كاربر قرار داره كه زبان اين دو تا رو به هم تبديل ميكنه .


يا مثلا يه نفر هندي صحبت مي كنه . يه نفر آلماني .اين دو تا اگه بخوان با هم ارتباط داشته باشن يا بايد زبان همو بلد باشن كه اينكار ممكنه مشكل باشه يا بايد يه مترجم بين خودشون استفاده كنن.

اينجا قرار نيست مرجع به زبان عوام بنويسه يا عوام تا حد مرجع اطلاع داشته باشن . مگر اينكه كسي علاقه داشته باشه .هر كس به زبان خودش اما

اگر اين اتفاق بيفته كه يه واسطه بين مقلد و مرجع تقليد وجود داشته باشه خيلي خوب ميشه .يه كتابي كه كلياتي از فقه رو به بيان ساده توضيح داده باشه (يه راهنما كه همراه رساله خونده بشه) يا همون طور كه جناب سجاد فرمودن سليس تر از رساله فعلي يا اضافه كردن پاورقي با مثال هاي كاربردي .

و ديگه اينكه اصطلاحات آخر رساله كافي نيست . همونطور كه قبلا هم گفته بودم مثلا اينكه لفظ احوط با دو كاربرد استفاده ميشه كجاي رساله نوشته شده . يا مثلا معناي جايز در آخر رساله نيست يا بعضي از توضيحات ناكافي و گيج كننده تر هست .در مورد مسائل شرعي كه نميشه با حدس پيش رفت كه به فرمايش شما بايد از كارشناسان سوال بشه كه منم الان دارم همين كارو مي كنم .

و همينطور قضيه فقط فهميدن و متوجه شدن رساله نيست . اين احكام بايد تويه ذهن حكاكي بشن .

و هر عملي رو كه مي خوايم انجام بديم نظر مرجع تقليد تو ذهنمون باشه و طبق اون عمل كنيم .اينجوري به صورت اتوماتيك تويه يه توازن قرار مي گيريم و ديگه لازم نيست واسه تويه مسير درست بودن دنبال اكسير و معجزه باشيم .

اين به بحث گذاشتن مسائل واقعا مفيده . بدون فهميدن يه سري مسائل فقهي به ذهن سپردن اين همه احكام مشكله .

هميشه كه مراكز و افراد پاسخگو در دسترس نيستند .يك سري اطلاعات عمومي فقهي بايد در اختيار كساني كه متخصص نيستند قرار بگيره .

اصلا معلوم نيست چرا اين مسائل رو جز دروس عمومي در مقاطع مختلف قرار ندادن .

به اميد مشاركت تمام دوستان متخصص و غير متخصص فقهي

سلام هم ولایتی بر عزیزان

با تلاش کارشناسان عزیز سایت کشف الیقین « فرهنگنامه اصطلاحات فقهی » گرد آوری شده است . دوستان می توانند از آن نیز استفاده نمایند :



موفق باشید

هم ولایتی;62978 نوشت:
سلام هم ولایتی بر عزیزان

با تلاش کارشناسان عزیز سایت کشف الیقین « فرهنگنامه اصطلاحات فقهی » گرد آوری شده است . دوستان می توانند از آن نیز استفاده نمایند :



موفق باشید

با سلام و تشكر از زحماتشان

اميد است كلياتي از اصول فقهي هم براي استفاده ديگران قرار بگيرد و اين اطلاعات فقط محدود به قشر خاصي نباشد .

باز هم تشكر از پست شما

سجاد;62226 نوشت:
منظور از كتب فقهي رساله نيست بلكه كتب استنباطي فقه است كه مجتهد با آنها سر و كار دارد .
و يقين بدين معناست كه مكلف با عمل مذكور ، اطمينان قلبي پيدا كند كه تكليف شرعي خود را انجام داده است .

با سلام و تشكر از توضيحات بيان شده

در عمل به احتياط بيان شد كه مكلف اطمينان قلبي پيدا كند كه تكليف شرعي خود را انجام داده . از طرفي شيوه عمل به احتياط در كتب فقهي بيان شده كه مجتهد با آن سر و كار دارد نه مكلف . بنابراين مكلف چگونه بايد به اين اطمينان قلبي برسد ؟
اينجا احتمالا يه چيزي وجود داره كه من درست متوجهش نشدم .

مثلا در فتواي زير از سايت ايت الله بهجت :

در دست نبودن فتواى مرجع
96. اگر در شرايطى دسترسى به مرجع تقليد يا رساله ايشان نباشد، آيا مى توان از رساله ى ساير مراجع در مسأله ى مورد ابتلاء استفاده كرد؟



ج. اگر صبر ممكن است، وظيفه، به دست آوردن فتواى مرجع است؛ و در غير اين صورت، اگر احتياط ممكن است، به احتياط عمل نمايد؛ و اگر احتياط ممكن نباشد، چنان چه از انجام عمل محذورى پيش نيايد، مى تواند عمل را به جا آورد و بعد از دسترسى به فتواى مرجع، در صورت مخالفت، اعاده كند، و اين ها در صورتى است كه عدم دسترسى در تمام مسايل نباشد، در غير اين صورت، مى تواند به مجتهد اعلم پس از او مراجعه كند.

در متن بالا مكلف به احتياط عمل نمايد يعني بايد چه كار كند ؟
همچنين منظور از محذور چيست ؟ يعني چه اتفاقي نيفتد ؟

با تشكر فراوان

با سلام به دوستان خوبم
گاهي متعلّق فتوي احتياط است كه آن را فتوي به احتياط مي گويند كه اين عمل مربوط به مجتهد است. دو ظرف داريم كه براي ما قطعي است يكي از آنها خمر است ولي نمي دانيم كداميك از اين دو ظرف است در اين صورت مجتهد فتوي مي دهد در اين صورت احتياط كن و از هر دوظرف اجتناب كن. كه در اينجا مجتهد احتياط فتوي داده است.و مقلد بايد احتياط كند. اما گاهي مجتهد اصلاً فتوي نمي دهد بلكه نظر خود را بنابر احتياط مطرح مي كند كه آن را احتياط به فتوا مي گويند (يا احتياط واجب) كه در اين فرض است كه مقلد حق رجوع به فلاعل را دارد. (بنابراين اين قسم هم مربوط به مقلد است) (1)
مرحوم امام( در ابتداي كتاب شريف تحريرالوسيله مي فرمايند: "بايد دانست كه بر هر مكلفي كه به مرتبه اجتهاد نرسيده باشد واجب است در مسائل [احكام] دين تقليد و يا احتياط كند، چه در عبادات و چه [در] معاملات و چه واجبات و چه محرمات و چه مستحبات و چه مباحات،‌ البته اگر خودش احتياط كند بايد عارف به موارد احتياط باشد و معلوم است كه جز افرادي انگشت شمار عارف به آن نيستند، بنابراين علل عامي كه آشناي به موارد احتياط و طرق آن نيست بدون تقليد باطل است." بنابر آنچه گذشت انسان يا بايد مجتهد باشد يا مقلد باشد يا عمل به احتياط كند كه مورد سوّم براي كساني است كه در آستانه اجتهاد قرار دارند و در حقيقت عارف به موارد احتياط هستند اما اگر يك فرد عامي بخواهد به احتياط عمل كند چون توانايي آگاهي و وقوف به همة مسائل را ندارد امكان عمل به احتياط را ندارد.
در مسأله 34 ترجمة تحريرالوسيله، در خصوص عمل مقلد به فتواي احتياط مجتهد چنين آمده است:
"احتياط مطلقي كه در مقام فتوي آمده باشد بدون آنكه قبل از آن و يا بعد از آن فتوايي بر خلافش باشد، ترك آن جائز نيست بلكه واجب است يا به آن عمل شود و يا به غير رجوع شود،‌ البته با رعايت أعلم فالأعلم و اگر در رسالة عمليه احتياط بعد از فتوي بر خلافش آمده باشد مثلاً مجتهد بعد از دادن فتوي فرموده باشد: "هر چند احوط اين است كه چنين و چنان كند" و يا احتياط قبل از فتوي بر خلاف آمده باشد مثلاً فرموده باشد " احوط اين است كه مكلف چنين كند هر چند كه اقواي چنان است" و يا فرموده باشد: "احوط اين است كه چنين كند هر چند كه حكم چنان است" و يا احتياط با همراه با قرينه اي آورده باشد كه مي فهماند احتياط نامبرده مستحبي است؛ مثل اينكه فرموده باشد: "بهتر و به احتياط نزديكتر اين است كه چنين كند" در اين سه مورد ترك احتياط جايز است.

منابع و مآخذ:
بركرانه فقه، تدوين سيد حجت موسوي خويي، ص69

t4h9r1;62983 نوشت:
در متن بالا مكلف به احتياط عمل نمايد يعني بايد چه كار كند ؟ همچنين منظور از محذور چيست ؟ يعني چه اتفاقي نيفتد ؟

عمل به احتياط همانطور كه جناب فنا هم نقل فرمودند براي افرادي است كه نزديك به اجتهاد هستند و با موارد احتياط آشنايي كامل دارند و براي ما تقريبا ناممكن است.

محذوري پيش نيايد يعني با عمل به آن مثلا حق الناس يا تالي فاسدي پيش نيايد به عنوان مثال مي توان از حق الماره نام برد اگر كسي نمي داند فتواي مرجعش درباره حق الماره چيست ؟ نمي تواند اقدام به خوردن ميوه هاي باغ مردم كه شاخه هاي درختان آن به خيابان آمده است ،‌ بكند . چون موجب محذوري مانند حق الناس مي شود .
يا محذوري كه در مسئله وطي زوجه مشتبه (نزديكي با زني كه مطمئن نيست همسر خودش است) پيش مي آيد كه تالي فاسد آن(مشكلات بزرگي كه بعد از اين عمل ممكن است پيدا شود ) همان محذوري است كه در اينجا وجود دارد.

با سلام و تشكر بابت توضيحات داده شده جناب فنا و ديگر بزرگواران و تشكر فراوان از استاد گرامي جناب سجاد بابت پاسخگويي واضح و مثال هايي كه جهت روشن شدن بيشتر بيان مي فرمودند .
با آرزوي توفيقات فراوان و عاليه براي ايشان

اصطلاحاتي از رساله كه يك مقدار مبهم بودن بررسي شد .بعلاوه لينكي كه جناب همولايتي قرار دادن ديگه فكر نمي كنم اصطلاح خاصي باشه .

اما برخي كليات وجود دارن مثل مسائلي كه استاد محترم جناب سجاد در مورد شك بيان فرمودن كه به ذهن سپردن احكام و استفتائات رو ساده تر ميكنه . يا مطلبي كه در يكي از پست ها ديدم :

اگر چیز نجسی را با اب کر بشویم ابی که از ان چیز می ریزد اگر متصل به کر باشد و بو و یا رنگ یا مزه ی نجاست را نگرفته باشد پاک است

يا يك مسئله كه قبلا تويه يكي از پست ها ديده بودم و الان دقيقش رو پيدا نكردم .
فكر كنم اينجوري بود كه اگر چيز پاكي را ندانيم پاك است يا نجس ، آن چيز پاك است اما اگر شك داشته باشيم چيز نجس پاك شده يا نه ، پاك نيست و بايد تطهير شود .

امثال موارد فوق رو اگر اطلاع داشته باشيم كه نميدونم اسمشون چيه خيلي عالي ميشه (فتوا كه نيستن حالا من ميگم كليات فقهي ) . اگر كليه متخصصين همكاري داشته باشن ممنون ميشم .يا كتاب و منبع معرفي نمايند .

و سوال آخر اينكه رساله هاي آموزشي كه طلبه ها مي خونن همون كتاب آموزش فقه آقاي فلاح زاده هست ؟


t4h9r1;63151 نوشت:
و سوال آخر اينكه رساله هاي آموزشي كه طلبه ها مي خونن همون كتاب آموزش فقه آقاي فلاح زاده هست ؟

با سلام وتشكر از سوال شما
غير رساله اموزشي جناب اقاي فلاح زاده رساله ديگري هم در دست است مثل1- احكام اموزشي اقاي مُشفقي پورچندين جلد مي باشددر حوزه علميه براي خارجي ها تدريس مي شد وضمناًيك رساله اموزشي ديگري هست طبق نظر حضرت امام تنظيم شده است وقديمي است كه مطالبش يك مقدار سخت تر از رساله اموزشي اقاي فلاح زاده است وكتاب حوزه نيست .

سلام علیکم
یک کتاب احکام عمومی 2 جلدی از آقای محمد وحیدی هم بود که تا 2 سال قبل به جای کتاب آقای فلاح زاده تدریس میشد ولی خیلی سخت و در عین حال جامع تر از کتاب آقای فلاح زاده است.

سجاد;62799 نوشت:

اصطلاح جایز است به معناي جواز ترك عمل براي مكلف است بر خلاف اصطلاح واجب است كه به معناي اين است كه مكلف نبايد عمل به آنرا ترك كند .
و نيز برای فقهاء ، نشانگر شیوه استنباط مجتهد در اینگونه مسائل است که در کتب تفصیلی فقهی آمده است .

با سلام

جايز است به اين معني است كه اجازه داده شده آن عمل ترك شود .
از طرفي جايز نيست يعني بايد آن عمل ترك شود .همان معادل حرام

جايز است و جايز نيست دقيقا چه تفاوتي با هم دارند ؟ آيا جايز به اين معناست كه اگر هم انجام شود بلا مانع است ؟

مثلا در فتواي زير از سايت آيت الله بهجت (ره)

مساءله 339 :
نگاه كردن و دست زدن به بدن پير زن و بچه غير مميز كه خوب و بد را نمى فهمد، بدون قصد لذت جايز است .

يا در مثال زير از سايت ايشان ظاهرا اجازه نگاه كردن داده شده اما شايد به اين معناست كه مي تواند اين عمل را هم انجام ندهد .يعني در انجام اجباري نيست.

مساءله 340 :
نگاه كردن مرد به صورت زنى كه مى خواهد با او ازدواج كند جايز است به شرط آنكه بداند كه مانع شرعى از ازدواج با او نيست و احتمال هم بدهد كه زن ازدواج را قبول مى كند، و احتمال بدهد كه با اين نگاه كردن اطلاع تازه اى پيدا مى كند و با اين شرائط، نگاه كردن فقط براى مرد جايز است ، اگر چه چند مرتبه باشد، بلكه ، چنين نگاه كردنى براى جلوگيرى از نزاع بعد از عقد مستحب نيز هست و اجازه زن هم در آن لازم نيست .
و بنابر اظهر نگاه كردن به مو و محاسن ديگر آن زن هم با همين شرايط جايز است ، و وجهى دارد كه زن هم بتواند به مردى كه مى خواهد با او ازدواج كند با شرايطى كه گفته شد نگاه كند.

با تشكر

سلام کتاب مختصرتر هم به غیر از کتاب هایی که ذکر کردید وجود دارد؟

t4h9r1;63289 نوشت:
جايز است به اين معني است كه اجازه داده شده آن عمل ترك شود . از طرفي جايز نيست يعني بايد آن عمل ترك شود .همان معادل حرام جايز است و جايز نيست دقيقا چه تفاوتي با هم دارند ؟ آيا جايز به اين معناست كه اگر هم انجام شود بلا مانع است ؟ مثلا در فتواي زير از سايت آيت الله بهجت (ره) مساءله 339 : نگاه كردن و دست زدن به بدن پير زن و بچه غير مميز كه خوب و بد را نمى فهمد، بدون قصد لذت جايز است .

با سلام و تشكر از پرسش شما

براي بهتر روشن شدن تفاوت بين جايز است و جايز نيست ، اين دو اصطلاح را در همين فتوايي كه نقل فرموديد بررسي مي كنيم :‌
مساءله 339 : نگاه كردن و دست زدن به بدن پير زن و بچه غير مميز كه خوب و بد را نمى فهمد، بدون قصد لذت جايز است.

جايز است در اينجا به اين معناست كه اگر كسي به بدن پير زن و بچه غير مميز ، بدون قصد لذت نگاه كند يا دست بزند ، اشكالي ندارد . پس نه انجام آن لزومي دارد و نه ترك آن .

حال فرض كنيم در همين فتوا بجاي لفظ جايز است از لفظ جايز نيست استفاده شده بود به اين صورت:‌

نگاه كردن و دست زدن به بدن پير زن و بچه غير مميز كه خوب و بد را نمى فهمد، بدون قصد لذت جايز نيست.

اين عبارت به اين معنا مي شد كه دست زدن به بدن پير زن و بچه غير مميز بدون قصد لذت ، اشكال دارد و لازم است كه ترك شود.

بگذاريد مثالي هم براي برخي افراد كه با الكترونيك آشنايي دارند ، بزنم :

قرار دادن ديود يكسو كننده در مسير منبع تغذيه dc براي يك مداري كه نياز به تغذيه dc دارد ، جايز است .

قرار دادن ديود يكسو كننده در مسير مداري كه نياز به تغذيه ac دارد ، جايز نيست .

سائل;63382 نوشت:
سلام کتاب مختصرتر هم به غیر از کتاب هایی که ذکر کردید وجود دارد؟

در مورد كتاب نمي دونم اما لينك زير رو قبلا هم گذاشته بودم نمي دونم ديديد يا نه ولي در كنار كتاب آقاي فلاح زاده براي شروع خيلي خوبه .برخي اصطلاحات هم توي اين تاپيك بررسي شدن .

http://www.yasinmedia.com/fa/ahkam-video/14-noor-ahkam-1-video.html

t4h9r1;63447 نوشت:
در مورد كتاب نمي دونم اما لينك زير رو قبلا هم گذاشته بودم نمي دونم ديديد يا نه ولي در كنار كتاب آقاي فلاح زاده براي شروع خيلي خوبه .برخي اصطلاحات هم توي اين تاپيك بررسي شدن .

http://www.yasinmedia.com/fa/ahkam-video/14-noor-ahkam-1-video.html


با سلام وتشکر
کتابها ی آقای مشفقی خوب ودسته بندی شده ومختصرند .ملاحظه بفرمایید.

با سلام
بنده هم کتابی معرفی میکنم که خودم خیلی استفاده کردم وخیلی هم زیبا ودسته بندی شده بشکل نموداری مباحث احکام مطرح شده و آن رساله آموزش احکام برطبق رساله امام راحل(ره)می باشد که فکر کنم رضا قربانیان نوشته است با بیان ساده ونه سنگین وحجم کتاب هم خیلی کم است.

با عرض سلام و وقت بخير

در مورد احتياط واجب گفته ميشه كه فقيه فتوا نداده

همچنين گفته ميشه كه مكلف در احتياط واجب ميتونه به فتوايه مرجع تقليد خود يا اعلم بعد از مراجعه كنه

حالا اگه مرجع تقليد فتوا نداده ، مكلف چه طور اختيار داره كه يا فتوايه مجتهد يا اعلم بعدي رو تقليد كنه ؟

دو مثال :

استشمام عطر
801. استشمام بوى عطر نامحرم [اعمّ از اين كه زن استشمام‏كننده باشد يا مرد]، چه حكمی دارد؟
ج. اگر در معرض فتنه و فساد باشد، اشكال دارد.
استفتائات آيت الله بهجت

رقصيدن زن در مجالس زنان ، و يا مرد در مجالس مردان اشكال دارد و احتياط واجب در ترك است .
رساله ايت الله بهجت

شايد هم به اين معني هست كه نظر قطعي اعلام نشده به خاطر نبودن ادله و ... ولي نظرشون رو جوري اعلام فرمودن كه جانب احتياط رعايت بشه . به هر حال ممنون ميشم توضيح دقيق رو بفرماييد .

براي اطمينان بيشتر اگه ممكنه صحت برداشت من در مسئله زير بررسي بشه .

2079) پيش از بيرون آمدن روح و سرد شدن بدن حيوان ، مكروه است بلكه خلاف احتياط است پوست حيوان را بكنند و يا اين كه اعضاي بدنش را قطع كنند .
توضيح المسائل آيت الله بهجت

پيش از بيرون آمدن روح و سرد شدن بدن حيوان بنا بر احتياط مستحب نبايد پوست حيوان را بكنند و يا اين كه اعضاي بدنش را قطع كنند .

---------------------------------


همچنين لفظ احتياط در مسئله زير هم به معناي احتياط مستحب است ؟

استشمام بوى عطر نامحرم
810. استشمام بوى عطرى كه زن‏هاى نامحرم استفاده مى‏كنند، بدون قصد لذت و ريبه چه صورتى دارد؟
ج. جايز است، اگرچه احتياط خوب است.
استفتائات آيت الله بهجت




t4h9r1;64148 نوشت:
همچنين گفته ميشه كه مكلف در احتياط واجب ميتونه به فتوايه مرجع تقليد خود يا اعلم بعد از مراجعه كنه

با سلام وتشکر
اگر مجتهد در یک موضوع فتوا داشته باشد ،در همان موضوع،دیگر احتیاط واجب ندارد .یا فتوا ویا احتیاط واجب.
مقلد یا به احتیاط واجب مرجع خود باید عمل کند ویا به فتوای مرجع دیگری که در اعلمیت در رتبه پایین تر قرار دارد.

t4h9r1;64148 نوشت:
حالا اگه مرجع تقليد فتوا نداده ، مكلف چه طور اختيار داره كه يا فتوايه مجتهد يا اعلم بعدي رو تقليد كنه ؟

با توجه به پست قبلی:
اگر مرجع تقلیدی فتوا نداده باشد ،احتیاط واجب دارد ومقلد می تواند در احتیاط واجب به مرجعی که در رتبه پایین تر قرار دارد مراجعه نماید .

t4h9r1;64148 نوشت:
با عرض سلام و وقت بخير

در مورد احتياط واجب گفته ميشه كه فقيه فتوا نداده

همچنين گفته ميشه كه مكلف در احتياط واجب ميتونه به فتوايه مرجع تقليد خود يا اعلم بعد از مراجعه كنه

حالا اگه مرجع تقليد فتوا نداده ، مكلف چه طور اختيار داره كه يا فتوايه مجتهد يا اعلم بعدي رو تقليد كنه ؟

دو مثال :

استشمام عطر
801. استشمام بوى عطر نامحرم [اعمّ از اين كه زن استشمام‏كننده باشد يا مرد]، چه حكمی دارد؟
ج. اگر در معرض فتنه و فساد باشد، اشكال دارد.
استفتائات آيت الله بهجت

رقصيدن زن در مجالس زنان ، و يا مرد در مجالس مردان اشكال دارد و احتياط واجب در ترك است .
رساله ايت الله بهجت

شايد هم به اين معني هست كه نظر قطعي اعلام نشده به خاطر نبودن ادله و ... ولي نظرشون رو جوري اعلام فرمودن كه جانب احتياط رعايت بشه . به هر حال ممنون ميشم توضيح دقيق رو بفرماييد .


با سلام وتشکر
الفاظی مثل اشکال دارد ویا احتیاط واجب،می رساند که فقیه در بررسی ادله ،به طور صریح به حرمت نرسیده تا فتوای به حرمت دهد،از این رو با این الفاظ نظر علمی خود را بیان می نماید ولی در عمل برای مقلد تفاوتی با حرمت ندارد ومقلد یا باید به این احتیاط ویا به فتوای مرجع دیگر عمل نماید .

t4h9r1;64148 نوشت:
با عرض سلام و وقت بخير در مورد احتياط واجب گفته ميشه كه فقيه فتوا نداده همچنين گفته ميشه كه مكلف در احتياط واجب ميتونه به فتوايه مرجع تقليد خود يا اعلم بعد از مراجعه كنه حالا اگه مرجع تقليد فتوا نداده ، مكلف چه طور اختيار داره كه يا فتوايه مجتهد يا اعلم بعدي رو تقليد كنه ؟

با سلام وکسب اجازه از استاد عزیز جناب عترت
"احتياط واجب، احتياطي است كه رعايت آن واجب است (همانند فتوا است) ولي مقلد مي تواند به جاي آن به فتواي مجتهدي كه در رتبة بعد قرار دارد، عمل كند".(1)
يعني تنها در صورتي مي تواند به آن احتياط عمل نكند كه در فتوا مجتهد رتبه بعد، ترك آن اجازه داده شود.
مجتهد در رتبه بعد، به مجتهدي گفته مي شود كه از نظر مقلد، اعلميت او، در رتبه بعد از مرجع تقليد وي است، يا مرجع تقليد گفته باشد كه در مسايل احتياطي ، مي توانيد به اين مجتهد مراجعه كنيد.
پي نوشت ها :
1 - توضيح المسائل مراجع، ج2، قسمت واژه ها و اصطلاحات فقهي، ص 3.

t4h9r1;64156 نوشت:
براي اطمينان بيشتر اگه ممكنه صحت برداشت من در مسئله زير بررسي بشه .

2079) پيش از بيرون آمدن روح و سرد شدن بدن حيوان ، مكروه است بلكه خلاف احتياط است پوست حيوان را بكنند و يا اين كه اعضاي بدنش را قطع كنند .
توضيح المسائل آيت الله بهجت

پيش از بيرون آمدن روح و سرد شدن بدن حيوان بنا بر احتياط مستحب نبايد پوست حيوان را بكنند و يا اين كه اعضاي بدنش را قطع كنند .

---------------------------------


همچنين لفظ احتياط در مسئله زير هم به معناي احتياط مستحب است ؟

استشمام بوى عطر نامحرم
810. استشمام بوى عطرى كه زن‏هاى نامحرم استفاده مى‏كنند، بدون قصد لذت و ريبه چه صورتى دارد؟
ج. جايز است، اگرچه احتياط خوب است.
استفتائات آيت الله بهجت


با سلام وتشکر
عید بزرگ غدیر را تبریک می گویم .
در م 2079 رساله آیت الله بهجت (ره)که بیان شده: پيش از بيرون آمدن روح و سرد شدن بدن حيوان ، مكروه است بلكه خلاف احتياط است پوست حيوان را بكنند و يا اين كه اعضاي بدنش را قطع كنند .
منظور احتیاط مستحب نیست بلکه مکروه است ودر ادامه بالاتر از مکروه وبر خلاف احتیاط،آن را شمرده اند.بله در عمل ،کسی که مرتکب این عمل شود،حرامی انجام نداده ولی در صورت ترک ثواب می برد .
اما در مسئله 810:
منظور از، احتياط خوب است ،ممکن است به معنای احتیاط استحبابی هم باشد .با این حال فقیه به صراحت بیان ننموده که احتیاط مستحب است ، بلکه این امر را نیکو دانسته اند واین به خاطر دلایلی بوده که فقیه با استفاده از آن حکم را بیان نموده است .

با سلام و تشكر از پاسخ شما

گفته ميشه اگر فتوا در كنار الفاظي مثل احتياط قرار بگيره به معناي احتياط مستحب است .در مسئله فوق ( 2079 ) قرينه استفاده نشده ؟

ممنون ميشم بفرماييد فتوا چه تعريفي داره .

با تشكر و موفق باشيد

t4h9r1;64417 نوشت:
با سلام و تشكر از پاسخ شما

گفته ميشه اگر فتوا در كنار الفاظي مثل احتياط قرار بگيره به معناي احتياط مستحب است .در مسئله فوق ( 2079 ) قرينه استفاده نشده ؟

ممنون ميشم بفرماييد فتوا چه تعريفي داره .

با تشكر و موفق باشيد


با سلام وتشکر
فتوا نظر صریح مجتهد است که با الفاظ گوناگونی بیان می شود .اما هر احتیاطی که دنباله آن باشد نمی تواند به معنای احتیاط مستحب باشد .زیرا در برخی موارد عمل احتیاطی که جمع بین نظرهاست ،برای تقویت حکم قبل آورده می شود بدون این که حکم جدیدی با آن احتیاط آورده شود .ودر این جا حکم همان بوده وفقط با عبارت "خلاف احتیاط "تقویت شده است .

مثلا:در غسل ارتماسی اگر به نیت غسل ارتماسی به تدریج در آب فرو رود تا تمام بدن زیر آب رود غسل او صحیح است واحتیاط آن است که یک دفعه زیر آب رود (م367)
در این جا یک باره زیر آب رفتن عملی است که با به تدریج زیر آب رفتن متغایر بوده وحکم جدیدی است هرچند حکم وعمل آسانتر هم (به تدریج زیر آب رفتن )مکفی است .

ممنون از توضيح شما

چه طور مي تونيم تشخيص بديم كه لفظ احتياط به معناي احتياط مستحب يا براي تقويت حكم قبل آورده شده .
فهميدن قضيه اين احتياط ها داره سخت ميشه . خيلي دقت مي خواد .مثلا در مورد زير هم با خلاف احتياط حكم جديدي آورده نشده .اما به معناي احتياط مستحب است . بايد براي تشخيص يه سري قاعده ها باشه . البته شايد هم در نهايت تكليف مكلف تغييري ايجاد نميكنه .

اگر روي انگشت بزرگ پا يعني طرف ناخن و يا پشت آن را هم به زمين بگذارد كافي بودنش خالي از وجه نيست ولي خلاف احتياط است .

در اينجا فتوا داده شده حكم جديدي هم بعد از فتوا آورده نشده . مانند مثال قبل اما به معني احتياط مستحب است .

خدا يه صبري به گيجي و خستگي من بده از اين سردرگمي ها يه اجري هم به شما كارشناسان محترم

اين كه كسي تخصصي نداشته باشه با سوال پرسيدن بخواد ياد بگيره مطمئنا خيلي از موارد ناگفته ميمونه .اين رساله بدون اينكه بفهميم چي ميگه چه فايده اي براي ما داره .من نميدونم چرا روي مسائل ضروري كار نشده .

خيلي خوب ميشه اگر كساني كه وقت دارن فتواهايه مختلفي رو براي بررسي بذارن اينجا .كساني كه تخصص و وقتش رو دارن بيان كمك ديگه . يعني تو اين سايت طلبه وقت دار نيست .اگه جواب منو نمي دن لااقل براي خدا يه جوابي آماده كنن.
فايده نداره بايد برم شناساييشون كنم . بزور هم كه شده بيارمشون اينجا .

با عرض سلام

سوال قبلي بي جواب موند .
قبلا رساله خوندن مثل قرار گرفتن توي دستگاه زجر دهنده بود حالا اين احتياط ها دست بردار نيستن .

در مورد سوال قبل اين حدس درسته ؟

كلمه احتياط با فتوا گاهي به معناي احتياط مستحب و گاهي براي تاكيد فتوا مي آيد و به معناي احتياط مستحب نيست .

اول يه سوال :احتياط ها غير از اين دو معني بالا معني ديگري هم دارن ؟

حالا حدس :
از اونجايي كه بيان شد گاهي براي تاكيد حكم مياد بنابراين اگر در مسئله قرينه باشه احتياط فقط به معناي احتياط مستحب و در غير اينصورت به عنوان تاكيدي براي حكم قبل به كار برده ميشه .يا ميتونه احتياط مستحب هم باشه .
اگه اينجوري باشه بايد بتونيم قرينه ها رو تشخيص بديم .

شايد هم تفاوت اين دو رو از روي معني مسئله بايد حدس زد .كه كار راحتي نيست . با اون همه پيچيدگي ها

خود شما چه جور تفاوت ايندو رو تشخيص ميديد؟

[=Comic Sans MS]askdin askdin askdin askdin askdin askdin


[=arial][=&quot]مستحب است احرام بستن در روز ترويه بلكه احوط است

[=arial]در اينجا احوط براي تاكيد آورده شده .درسته ؟

[=Comic Sans MS]askdin askdin askdin askdin askdin askdin

[=arial][=&quot]آية الله سيستاني : برای محرم جايز نيست همه سر خود را در آب فرو برد بلکه بنابر
[=arial][=&quot]احتياط در غير آب هم جايز نيست[=arial][=&quot] .

اين مسئله خيلي مشكوكه . ظاهرا دو حكم جداگانه هست . اما اگه دو حكم جداست چرا تويه دو تا مسئله ذكر نكرده . اينجا احتياط به چه معناست ؟

[=Comic Sans MS]askdin askdin askdin askdin askdin askdin

[=arial]
[=arial][=&quot]خدمه كاروانها و مانند آنها اگر شب عيد قربان را در مشعر الحرام نمى مانند، بنابر احتياط نمى توانند نائب شوند[=&quot].
[=arial]
در اينجا هم كه احتياط به معناي احتياط واجب هست .

[=Arial Black]محل تامل است معمولا به معناي احتياط واجب است كه ميشه به مرجع يا اعلم بعدي رجوع كرد .
حالا اگه بخوايم طبق نظر مرجع عمل كنيم بايد اون عمل رو انجام بديم يا نديم .
[=Arial Black][=&quot]كسى كه از طرف او نيابت صورت مى گيرد، بايد مسلمان باشد؛ و صحت نيابت از طرف شخص كافر، به احتمال حصول تخفيف عذاب، محل تأمل است؛ و اگر كافر مستطيعى وفات كند و ورثه او مسلمان باشند، واجب نيست براى او نائب بگيرند. و نيابت مؤمن از طرف غير مؤمن نيز محل تأمّل است[=&quot].[=&quot]
[=Arial Black]
بالاخره نيابت مومن از طرف غير مومن ميشه انجام بشه يا نه ؟

[=Comic Sans MS]askdin askdin askdin askdin askdin askdin[=Arial Black]

[=Arial Black]
يا در مورد زير :
[=Arial Black][=&quot]آیة الله بهجت : … در اجزاء عمره سابقه بر بلوغ از متمتع تامل است ، و احوط اعاده عمره است به قصد وظیفه بعد از اتمام حج اگر در ماههای حج باشد. (مناسک ، ص ۴، مساله ۴) .[=&quot]
[=Arial Black]اين مساله به چه معناست ؟

[=Comic Sans MS]askdin askdin askdin askdin askdin askdin

[=Arial Black]
محل تامل و احتياط است به چه معناست ؟
[=Arial Black][=&quot]ـ آية الله بهجت : جواز عدول به عمره تمتّع ، محل تأمل و احتياط است ، مگر اين كه متمكن از انجام عمره تمتع نباشد . ( به ذيل مسأله 309 مراجعه شود )

[=Comic Sans MS]askdin askdin askdin askdin askdin askdin

[=Arial Black]
وقتي در پاسخ مسئله اي گفته ميشه اشكال ندارد . اين اشكال ندارد چه كيفيتي داره . معادل همان مباح هست ؟

با تشكر

t4h9r1;64701 نوشت:
آية الله سيستاني : برای محرم جايز نيست همه سر خود را در آب فرو برد بلکه بنابر
احتياط در غير آب هم جايز نيست .

سلام
اینجا دو حکم مطرحه ولی چون موضوعات مشابهه در یک مسأله ذکر شده .به تفکیک زیر
1.برای محرم جایز نیست همه سر خود را در آب فرو برد
2.بنابر احتیاط واجب جایز نیست برای محرم که سر خود را در غیر آب هم فرو برد.
پس احتیاط ذکر شده ، احتیاط واجب است.
کارشناسان محترم لطفا در صورت اشتباه اصلاح بفرمایند

t4h9r1;64701 نوشت:
مستحب است احرام بستن در روز ترويه بلكه احوط است

با سلام و تشکر
در واژه "بلکه احوط است" ،کلمه بلکه ،حکم را ترقی داده واز استحباب به تنهایی بالا تر می برد و می فرمایند احتیاط آن است که در روز ترویه محرم شوند .
در متون فقهی نمی توان گفت هر جا احتیاطی باشد با ید حتما یا احتیاط واجب ویا احتیاط مستحب باشد ،بلکه عمل به احتیاط می تواند در ورای چهارچوب احتیاط مستحب واحتیاط واجب صورت پذیرد .

arshyan;64775 نوشت:
سلام
اینجا دو حکم مطرحه ولی چون موضوعات مشابهه در یک مسأله ذکر شده .به تفکیک زیر
1.برای محرم جایز نیست همه سر خود را در آب فرو برد
2.بنابر احتیاط واجب جایز نیست برای محرم که سر خود را در غیر آب هم فرو برد.
پس احتیاط ذکر شده ، احتیاط واجب است.
کارشناسان محترم لطفا در صورت اشتباه اصلاح بفرمایند

با سلام وتشکر
بله ،برداشت شما کاملا درست است .

t4h9r1;64701 نوشت:
از اونجايي كه بيان شد گاهي براي تاكيد حكم مياد بنابراين اگر در مسئله قرينه باشه احتياط فقط به معناي احتياط مستحب و در غير اينصورت به عنوان تاكيدي براي حكم قبل به كار برده ميشه .يا ميتونه احتياط مستحب هم باشه .

با تشکر
التفات بفرمایید که به جای واژه ی تاکید حکم ،دقیقتر آن است که گفته شود ،ترقی از حکم ما قبل ،که در واقع هم تقویت حکم وهم ترقی از آن در نظر گرفته شده

t4h9r1;64701 نوشت:
خود شما چه جور تفاوت ايندو رو تشخيص ميديد؟

گذراندن دوره ای از فقه استدلالی کمک فروانی به تشخیص این موارد دارد.ان شاءالله توفیقات شما در این باره روز افزون باشد .

t4h9r1;64701 نوشت:
آية الله سيستاني : برای محرم جايز نيست همه سر خود را در آب فرو برد بلکه بنابر احتياط در غير آب هم جايز نيست . اين مسئله خيلي مشكوكه . ظاهرا دو حكم جداگانه هست . اما اگه دو حكم جداست چرا تويه دو تا مسئله ذكر نكرده . اينجا احتياط به چه معناست ؟

دوست عزیز از دقت شما بسیار ممنونم
بله شما درست متوجه شدید،دو حکم برای دو موضوع آب وغیر آب است.وهر دو برای شخص محرم می باشند.اما شاید برای رعایت اختصار این گونه بیان نموده اند .
احتیاط در این جا احتیاط واجب است .

t4h9r1;64701 نوشت:
خدمه كاروانها و مانند آنها اگر شب عيد قربان را در مشعر الحرام نمى مانند، بنابر احتياط نمى توانند نائب شوند. در اينجا هم كه احتياط به معناي احتياط واجب هست .

بله به معنای احتیاط واجب است .

t4h9r1;64713 نوشت:
محل تامل است معمولا به معناي احتياط واجب است كه ميشه به مرجع يا اعلم بعدي رجوع كرد . حالا اگه بخوايم طبق نظر مرجع عمل كنيم بايد اون عمل رو انجام بديم يا نديم . كسى كه از طرف او نيابت صورت مى گيرد، بايد مسلمان باشد؛ و صحت نيابت از طرف شخص كافر، به احتمال حصول تخفيف عذاب، محل تأمل است؛ و اگر كافر مستطيعى وفات كند و ورثه او مسلمان باشند، واجب نيست براى او نائب بگيرند. و نيابت مؤمن از طرف غير مؤمن نيز محل تأمّل است. بالاخره نيابت مومن از طرف غير مومن ميشه انجام بشه يا نه ؟

اگر بخواهید به مرجع در رتبه بعد رجوع نمایید ،لازم نیست اول به احتیاط مرجع اول عمل نمایید .
در مطلب اول که فرموده اند صحت نیابت محل تا مل است ؛یعنی بنا بر احتیاط این گونه نیابت صحیح نیست (نیابت از کافر ).
نیابت مومن از غیر مومن هم فرموده اند به احتیاط واجب صحیح نمی باشد .
ان شاءالله با حوصله مطالعه نمایید .

با سلام و تشكر از پاسخ ها ي شما

بله همانطور كه فرموديد نياز نيست هم به مرجع اول و هم به اعلم بعدي مراجعه شود . در واقع در اصطلاح محل تامل است تكليف دقيق مشخص نبود . مثلا در اشكال دارد مشخص است كه آن عمل نبايد انجام شود ، اما در محل تامل است مشخص نبود كه بيان فرموديد آن عمل نبايد انجام شود .

با تشكر از توضيحات شما استاد گرامي

اما در مورد فقه استدلالي در چه كتابي مطالعه مي فرموديد ؟ در لينك زير اين مبحث وجود داره ؟

http://www.yasinmedia.com/fa/doroos-howzeh.html

با تشكر بلكه با تشكر فراوان ( جمله دوم براي ترقي و تقويت جمله اول آورده شده )

با سلام

در مورد چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد توضيح مي فرماييد
مكلف دقيقا بايد چه كار كنه .تكليف دقيق معلوم نيست .
مثلا اگر زماني در محلي زندگي كنه كه مردم يك نظر داشته باشند و زماني در محل ديگري زندگي كند كه نظر مردم چيز ديگه اي باشه تكليف او فرق داره .
يا اصلا چه طور بفهميم نظر مردم چيه
يا شايد مردم نظري نداشته باشن
ميتونيم طبق نظر خودمون عمل كنيم چون جزئي از مردم هستيم .
از خود لفظ كلمه كه نميشه تكليف رو فهميد ولي ظاهرا معناي ديگه اي داره .

يك مثال از تبيان

اگر احتمال دهد که در پیشانی و کف دست ها یا پشت دست ها مانعی هست ، چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، باید جستجو نماید تا یقین یا اطمینان پیدا کند که مانعی نیست .

با تشكر

t4h9r1;66906 نوشت:
با سلام

در مورد چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد توضيح مي فرماييد
مكلف دقيقا بايد چه كار كنه .تكليف دقيق معلوم نيست .
مثلا اگر زماني در محلي زندگي كنه كه مردم يك نظر داشته باشند و زماني در محل ديگري زندگي كند كه نظر مردم چيز ديگه اي باشه تكليف او فرق داره .
يا اصلا چه طور بفهميم نظر مردم چيه
يا شايد مردم نظري نداشته باشن
ميتونيم طبق نظر خودمون عمل كنيم چون جزئي از مردم هستيم .
از خود لفظ كلمه كه نميشه تكليف رو فهميد ولي ظاهرا معناي ديگه اي داره .

يك مثال از تبيان

اگر احتمال دهد که در پیشانی و کف دست ها یا پشت دست ها مانعی هست ، چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، باید جستجو نماید تا یقین یا اطمینان پیدا کند که مانعی نیست .

با سلام

"چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد"یعنی چنین احتمالی از نظر عرفی صحیح باشد و عرفا به این گونه احتمالات اعتنا بشود. همچنین نمی توان طبق نظر خودمان عمل کنیم (به این دلیل که جزئی از عرف محسوب می شویم )"اگر این چنین باشد مسلما به تکلیف عمل نخواهد شد وجزءعرف بودن ،نظر عرف را معلوم نمی نماید .برای به دست آوردن نظر عرف باید از همانمردم سوال شود .

t4h9r1;65464 نوشت:
اما در مورد فقه استدلالي در چه كتابي مطالعه مي فرموديد ؟ در لينك زير اين مبحث وجود داره ؟ http://www.yasinmedia.com/fa/doroos-howzeh.html

با سلام
بله در این لینک مکاسب محرمه ،در شمار فقه استدلالی می باشد.

با سلام

لفظ ظاهرا در معني از لحاظ تكليف مكلف تفاوتي ايجاد مي كند ؟

2438) اگر كسي هنگام وقوع زلزله بيهوش باشد ، آيا خواندن نماز آيات بر او واجب است ؟
ج.ظاهرا واجب نيست
استفتائات آيت الله بهجت ( ره ) ج 2 ص 249

يا ظاهرا اشكال ندارد . كه در استفتائات وجود دارد .

تفاوت حكم ، مسئله و فتوا چيست ؟

با تشكر از معرفي منبع
در مورد مكاسب يه تراك رو گوش دادم در مورد احكام مشاغل هست آيا در قالب اين احكام فقه استدلالي آموزش داده ميشه ؟

با تشكر

عترت;67251 نوشت:
t4h9r1;66906 نوشت:
با سلام

در مورد چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد توضيح مي فرماييد
مكلف دقيقا بايد چه كار كنه .تكليف دقيق معلوم نيست .
مثلا اگر زماني در محلي زندگي كنه كه مردم يك نظر داشته باشند و زماني در محل ديگري زندگي كند كه نظر مردم چيز ديگه اي باشه تكليف او فرق داره .
يا اصلا چه طور بفهميم نظر مردم چيه
يا شايد مردم نظري نداشته باشن
ميتونيم طبق نظر خودمون عمل كنيم چون جزئي از مردم هستيم .
از خود لفظ كلمه كه نميشه تكليف رو فهميد ولي ظاهرا معناي ديگه اي داره .

يك مثال از تبيان

اگر احتمال دهد که در پیشانی و کف دست ها یا پشت دست ها مانعی هست ، چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، باید جستجو نماید تا یقین یا اطمینان پیدا کند که مانعی نیست .

با سلام

"چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد"یعنی چنین احتمالی از نظر عرفی صحیح باشد و عرفا به این گونه احتمالات اعتنا بشود. همچنین نمی توان طبق نظر خودمان عمل کنیم (به این دلیل که جزئی از عرف محسوب می شویم )"اگر این چنین باشد مسلما به تکلیف عمل نخواهد شد وجزءعرف بودن ،نظر عرف را معلوم نمی نماید .برای به دست آوردن نظر عرف باید از همانمردم سوال شود .

با تشكر از توضيحات شما

فهميدن عرف مردم در موارد جزئي كار سختيه اما اين كه فرموديد بايد از مردم سوال شود . از چند نفر سوال بشه .
به هر حال ممنكه نظرات متفاوت باشه .
ممنون ميشم در اين باره توضيح بيشتري بفرماييد .

با تشكر

در مورد احتياط واجب فقيه فتوا نداده ولي احتياط مستحب فتواست . درسته ؟

باسلام احتیاط مستحب احتیاطی است که بعد از فتوی فقیه در یک مسئله بیان می شود که مکلف واجب نیست به ان احتیاط عمل کند بلکه به فتوی فقط عمل کند کافی است ولی در احتیاط واجب فقیه فتوا نمی دهد بلکه مطابق احتیاط حکم میکند . رساله ایه الله بهجت /بخش واژه ها واصطلاحات فقهی .

t4h9r1;69598 نوشت:
در مورد احتياط واجب فقيه فتوا نداده ولي احتياط مستحب فتواست . درسته ؟

با سلام وبا تشكراز همكار محترم جنابِ عرفات
در همين تاپيك در پست 24 جواب به طور كامل داده شده است

t4h9r1;69587 نوشت:
با سلام لفظ ظاهرا در معني از لحاظ تكليف مكلف تفاوتي ايجاد مي كند ؟ 2438) اگر كسي هنگام وقوع زلزله بيهوش باشد ، آيا خواندن نماز آيات بر او واجب است ؟ ج.ظاهرا واجب نيست استفتائات آيت الله بهجت ( ره ) ج 2 ص 249 يا ظاهرا اشكال ندارد . كه در استفتائات وجود دارد .

با سلام خدمت شما و تشكر از سئوالتان

خير از لحاظ تكليف مكلف تفاوتي ايجاد نمي كند و تنها نشانگر نوع و كيفيت استنباط مجتهد است .

موضوع قفل شده است