جمع بندی گوش دادن اجباری به آهنگ های حرام

تب‌های اولیه

16 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
گوش دادن اجباری به آهنگ های حرام

سلام .
کلا گیج شدم !
از طرفی اسلام می گه نباید خودتون را در موقعیت گناه قرار بدهید
از طرفی گفته شده باید بین مردم باشید و به خاطر گناه مردم در انزوا نرید

من خودم زیاد اهل آهنگ گوش دادن نیستم حداقل از نوع حرامش را گوش نمی کنم ولی با بعضی مردانی در ارتباط هستم (از نوع مسلمان ایرانی ! ) که به آهنگ خانم ها یا آهنگ های غنا هم در ماشین گوش می دهند ! و مشکل من اینجاست که بعضی از اینها اصلا نهی از منکر توجهی هم نمی کنند و من نمی دانم من در هنگامی که می دانم قرار است به احتمال زیاد داخل ماشین اهنگ حرام گوش کنم و احتمال می دهم نهی از منکر من هم تاثیر ندارد ( چه بسا واقعا هم تاثیر نداشته بنا به امتحانی که کردم) حالا کار درست از نظر اسلام چیست ؟

کلا باید از چنین افرادی فاصله بگیرم ؟ یا حداقل در موقعی که می دانم قرار است در موقعیت گناه قرار بگیرند و نهی از منکر هم اثر نمی کند جایز هست فاصله بگیرم ؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد اویس

[=georgia]با عراض سلام و ادب خدمت همه دوستان گرامی ام خصوصا جناب bahman69 و با تشکر از شما بخاطر سوال خوبی که مطرح نمودید.
خلوت کردن و گوشه دوری گزیدن از مردمانی که اهتمام به ترک حرام ندارند از لوازم اصلی سالک الی الله است. در حقیقت ترک معاشرت انسانهای بی مبالات به محرمات شرط نخست قرب به قبله حاجات و نیل به غایه الغایات، حضرت رب الارباب است.
اگر چه خلوتی که مورد تاکید ائمه کرام برای دست یابی به غایه المرام است اعم از تقلیل طعام و قلت منام و صوم ایام و ترک مخالطت انام و مدامت ذکر ملک علام و نفی خواطر است.
دوست خوبم! برای راهیابی به مدارج عالی قرآنی و معارج رفیع انسانی راهی نداری جز آنکه از حجاب اغیار و پرده ضلال اشرار رهایی یابی و آن جز به ترک معاشرت دنیا طلبان و عقبا غفتان میسر نشود. عزلت به معنای دوری گزیدن از نااهلان و نامحرمان از اسرار الهی و پرهیز از اهل عصیان و گناهان کبیره و طالبین بی مهابای دنیا نه تنها مورد مذمت شریعت الهی نیست بلکه مجموعه آیات و روایات به عنوان متقن ترین دستور العمل انسان سازی، تاکید بر چنین خلوت و عزلتی دارند. چنان که حضرت امام صادق علیه السلام در مصباح الشریعه در باب فواید عزلت و خلوت فرموده است:
[=georgia]گوشه نشین در صحن خداوندگار متحصن و در حفظ و حمایت او محفوظ است پس خوشا به حال او اگر در ظاهر و باطن از همه کس جدا و بیگانه باشد.[=georgia](لب الباب ص 35)
آنچه در شریعت مورد مذمت است «
[=georgia]رهبانیت[=georgia]» است به معنای آنکه به طور کلی از دنیا و لذائذ مشروع آن دست شسته و ازدواج نکرده و به دنبال کسب و کار نرفته و تمام اوقات را در گوشه دیری صرف نماز و ذکر و زیارت و عبادت نماییم اما هم آغوشی با جماعت دنیا زده ای که مرتکب گناه و معصیتند نه تنها مورد خواست دین الهی نیست بلکه به کرات به ترک و پرهیز از آن تاکید شده است. آری این قرآن کریم است که می فرماید: «[=georgia]فاعرض عن من تولی عن ذکرنا و لم یرد الا الحیاه الدنیا[=georgia]» (نجم، آیه 29)
[=georgia]برو گنجی گزین و توشه ای گیر
ز مردم تا توانی گوشه ای گیر
چو خو کرده به تنها مانده ای دوست
شوی آگه که تنهایی چه نیکوست
[=georgia]
برادرم! خلاصه آنکه اسلام دین اعتدال است بدین معنا که نه ترک کامل از خلق الله و قطع ارتباط با ایشان را مطلوب می انگارد و نه به طور کلی تاکید بر انس و دوستی و معاشرت با همه مردمان دارد. عمده آن است که در مواجهه با خَلق با خُلق حَسَن و بدون پندار برتری از آنان از عملکرد ناروایشان دوری گزینی و همواره درصدد تقویت توجه به حضرت حق باشی و بر مدار شریعت الهیه گام نهی که رستگاران آنانند که با همه مهربان و از نامحرمان گریزان و از نااهلان رویگردان و به نیکو خصلتان گرویدگانند.
[=georgia]چون مردمک دیده ما گوشه نشین شو
در زاویه چشم درآو و همه بین شو
[=georgia]

سلام خدمت همه مخصوصا کارشناس بحث

ببخشید استاد اویس,یه سوال داشتم:
خب بحث در مورد کسی هست که گوش به آهنگ میده و شما هم نظرتون,بر دوری از این فرد هست,ولی چرا با این قاطعیت باید سخن بگیم و بگیم فلانی چون توی ماشینش آهنگ با صدای خواننده زن گوش داده,پس به درد دوستی نمیخوره!!!یا باعث دوری از خدا میشه. چه بسا این فرد,در خلوت خودش نزدیکتر به خدا باشه تا کسیکه ادعای خداشناسی و خدادوستی داره.
در کل,به نظر من,صرفا گوش دادن آهنگ,نمیتونه مشخص کنه که اون فرد,از خدا دور هست یا معاشرت باهاش,صددرصد غلطه

ممنون میشم اگه راهنمایی بفرمایید

باتشکر

[=Georgia][=georgia]

سـاغر;532998 نوشت:
سلام خدمت همه مخصوصا کارشناس بحث

ببخشید استاد اویس,یه سوال داشتم:
خب بحث در مورد کسی هست که گوش به آهنگ میده و شما هم نظرتون,بر دوری از این فرد هست,ولی چرا با این قاطعیت باید سخن بگیم و بگیم فلانی چون توی ماشینش آهنگ با صدای خواننده زن گوش داده,پس به درد دوستی نمیخوره!!!یا باعث دوری از خدا میشه. چه بسا این فرد,در خلوت خودش نزدیکتر به خدا باشه تا کسیکه ادعای خداشناسی و خدادوستی داره.
در کل,به نظر من,صرفا گوش دادن آهنگ,نمیتونه مشخص کنه که اون فرد,از خدا دور هست یا معاشرت باهاش,صددرصد غلطه

ممنون میشم اگه راهنمایی بفرمایید

باتشکر


با عرض سلام خدمت خواهر گرامی خانم ساغر
با تشکر از شما بخاطر مطلب بجایی که مطرح فرمودید
راستش را بخواهید من در عبارات فوق قصدم آن نبود که بگویم به صرف دیدن هر کار ناشایستی از دیگران باید ارتباطمان را با آنها قطع نموده و خلوت اختیار کنیم بلکه سحرگاه دیشب که مشغول نگارش متن فوق بودم در این اندیشه بودم که بسیاری از انحرافات و قساوتهای قلبی ما معلول بی مبالاتی و بی توجهی نسبت به معاشرت و ارتباط با دیگران است. سخن این نبود که به صرف دیدن انجام حرامی ، به کل ارتباط خود را با او قطع نموده و یا گمان کنیم که از جهت معنوی به مراتب از آن فرد بالاتر و قوی تریم لذا در اواخر متن فوق تاکید نمودم و گفتم: « بدون پندار برتری از آنان از عملکرد ناروایشان دوری گزین»
البته که ما حق نداریم به صرف دیدن اشتباهی از دیگران خود را که موفق به عدم انجام آن فعل هستیم برتر از دیگران بدانیم اما این نباید بدان معنی باشد که خود نیز در هنگام اشتباه و فعل حرام دیگران بی مبالات بوده و در آن جمع حضور داشته باشیم. سخن دیشب من در محوریت همین نکته بود که اگر کمی رابطه خود را با افرادی که نسبت به انجام حرام بی مبالاتند بیشتر مورد مداقه و کاوش قرار دهیم به قطع و یقین، حالی بهتر از آنچه اکنون شاهدش هستیم خواهیم داشت.

[="Black"]

اویس;533018 نوشت:
البته که ما حق نداریم به صرف دیدن اشتباهی از دیگران خود را که موفق به عدم انجام آن فعل هستیم برتر از دیگران بدانیم

سلام استاد گرامی
اینکه میگن اگر در جایی باشی که موسیقی در آن پخش میشه ،‌همین که بگی خدایا راضی نیستم بشنوم ، خدا قبول میکنه؟
یعنی همین کافیه؟
با تشکر
[/]

[h=1]استفتائات آیت الله سیستانی دربارۀ موسیقی[/h] [=times new roman,times,serif]سؤال :
لطفا نظر خود را در مورد غنا بيان بفرمائيد ؟
جواب :
مقصود از غنا سخن باطلى است که با اوازى خوانده مى شود که مناسب مجالس لهو و لعب و اهل عيش و نوش باشد و بنا بر احتياط واجب سخنانى غير از انچه گفته شد نيز به اينگونه صدا نخوانند و همچنين گوش دادن به غنا حرام است .

سؤال :
آيا آواز خواندن زن حرام است ؟
جواب :
آواز خواندن زن حرام نيست مگر اينكه مشتمل بر ترقيق و تحسين که عادت مهيج شهوت شنونده باشد. بر مردان هم حرام است و منظور از آن سخن باطلي است که با آوازي خوانده مي شود که مناسب مجالس لهو ولعب باشد.

سؤال :
آيا گوش دادن به موسيقى مجاز (كه مناسب مجالس لهو و لعب و خوشگذرانى نيست) كه توسط زن خوانده مى شود براى مردان جايز است؟ براى زنان چطور ؟
جواب :
اگر موجب تهيج شهوت باشد جايز نيست و براى زنها اشكال ندارد .

سؤال :
مى خواستم بدانم موسيقى كه در تنهايى گوش داده مى شود و انسان را به فساد ( غنا و شهوت و … ) مبتلا نسازد چه حكمى دارد ؟
جواب :
اگر لهوى باشد جايز نيست .

سؤال :
من يك دختر هستم اگر قرآن ، شعر يا سرود را با صوت در جلوى مرد نامحرم بخوانم آيا جايز است؟
جواب :
اگر موجب تهييج شهوت باشد جايز نيست .

سؤال :
نظر حضرتعالى در مورد صداى زنى كه آواز مى خواند چيست؟ با اين فرض كه مناسب مجالس لهو ولعب نباشد . در واقع آيا مطلق صداى زن حرام است يا حكم آن مانند مرد به شرايط (لهوى بودن و غيره …) بستگى دارد ؟
جواب :
زن جايز نيست صداى خود را نازك كند به نحوى كه نوعا مهيج باشد .

سؤال :
آيا تشخيص حالت غنا به عهده مقلد است؟
جواب :
تشخيص اينكه او از مناسب مجالس لهو ولعب و خوشگذارنى است به عهده عرف مى باشد ودر صورت شك جايز است.

سؤال :
آيا شنيدن صداى خواننده زن بدون قصد لذت اشكال دارد؟
جواب :
اگر موجب تلذذ شهوى نشود حلال است.

سؤال :
شنيدن آهنگ در صورتى كه تأثيرى بر روى شخص نگذارد و براى او عادى باشد چه حكمى دارد ؟
جواب :
اگر مناسب با مجالس لهو و لعب باشد حرام است ولو اين كه تأثير بر او نگذارد .

سؤال :
حكم دقيق موسيقى به هر صورت يا انواع اصوات اعم از سرودهاى بدون موسيقى يا نوحه ها يا مداحى ها به سبك جديد را خواستارم ؟
جواب :
آوازهايى كه مخصوص اهل لهو و لعب نيست اشكال ندارد و اما آنچه از الحان اهل لهو و لعب است اگر با كلام باطل باشد حرام است و اگر با نوحه و مداحى و امثال آن باشد به احتياط واجب جايز نيست و موزيك اگر مناسب مجالس لهو و لعب باشد حرام است وگرنه حرام نيست.

سؤال :
با توجه به آنچه كه در روايات آمده ، غناء را چگونه تعريف مى كنيد ؟
جواب :
غنا خوانندگيست كه از نظر مضمون لهوى و از نظر وزن داراى آهنگهاى مناسب مجالس عيش وطرب و رقص باشد البته خواندن قرآن مجيد و ادعيه و اذكار مباركه به اين نوع آهنگها نيز حرام است و همچنين است بنابراحتياط لازم خواندن ديگر مضامين غير لهوى باينگونه آهنگها و استماع آنها نيز همين حكم را دارد .

سؤال :
آيا الف و لام (الغنا) در روايات الف و لام عهد است ؟
جواب :
خير .

سؤال :
آيا غنا به عنوان اولى حرام است يا بعنوان ثانوى مثل لهو الحديث و امثال اينها ؟
جواب :
بله بعنوان اولى حرام است ، و دليل بر حرمت ذاتى او وجود دارد .

سؤال :
چنانچه غنا داراى موارد محلله و محرمه باشد ، شاخصهاى آنرا بيان فرمائيد ؟
جواب :
غنا به همه نوعش حرام است .

سؤال :
ترانه هائى كه موجب تحريك شهوت نشود همان غناست ؟
جواب :
بله و غنا به همه نوعش حرام است .

سؤال :
آيا در اصطلاح فقهى موسيقى مترادف با غناست ؟
جواب :
غنا آواز طرب انگيز است كه مخصوص مجالس لهو و عياشى است و موسيقى صداى آلات مخصوص است .

سؤال :
مرجع در تشخيص غنا و موسيقى محرم كيست ؟
جواب :
ملاك تشخيص مكلّف است .

سؤال :
آيا با لحن اهل فسوق كه همانا غنا است مى شود قرآن يا اشعار مذهبى را خواند ؟
جواب :
جائز نيست با اين لحن قرآن يا اشعار مذهبى خوانده شود بلكه احتياط واجب آن است كه سخن غير مذهبى نيز با اين لحن خوانده نشود و تشخيص اينگونه لحن با خود مكلف است .

سؤال :
معيارى كه براى حرمت غنا و موسيقى بيان شده آنست كه متناسب با مجالس لهو وفسق باشد لطفا مقصود از مناسب را بيان فرمائيد ؟
جواب :
مقصود ما از مناسب بودن با مجالس لهو و فسق آنست كه شنونده بالخصوص اگر آشنايى به اين امور داشته باشد، بتواند اين سبك و يا كيفيت را از موارد مجالس معصيت و فسق يا مشابه آنها تشخيص دهد، اما نسبت به موسيقى و سبك غنائى كه موجب آرامش و تغيير حالتهاى روحى مى گردد مانند موسيقى آرام، مارش عزا و نظامى مانعى نمى باشد .

سؤال :
گوش دادن به نوار ترانه مرد چنانچه موجب برانگيختن شهوت نشود و اثر نكند چه حكمى دارد ؟
جواب :
جائز نيست .

سؤال :
كسى كه عادت به گوش دادن به ترانه دارد و ترك آن بسيار مشكل است آيا مى تواند گوش كند يا خير ؟
جواب :
نمى تواند .

سؤال :
آيا عرفانى بودن اشعار كه با غنى خوانده شده سبب از بين رفتن حرمت غنى مى باشد ؟
جواب :
فرقى نمى كند و غنى حرام است .

سؤال :
غنائى كه شب زفاف و عروسى استثناء كرده اند ايشان قبول دارند يا خير ؟
جواب :
به نظر ايشان مورد اشكال است .

سؤال :
اگر غنا حرام است پس چرا در مراسم عروسى زنانه جائز مى شود ؟
جواب :
كسى كه جائز مى داند با شرط اينكه مفسده نداشته باشد و مرد نشنود و سخن باطل نباشد جائز دانسته است.

سؤال :
استماع شعر خوانى زن يا دختر همراه با پخش تصوير پسرى نوجوان به نحوى كه تماشاچى خيال كند خواننده پسر است براى شنونده و بيننده زن و مرد چه حكمى دارد ؟
جواب :
تصوير دخالت ندارد . و جائز نيست زن صداى خود را بطورى نازك و زيبا اداء كند كه معمولا تحريك كننده باشد حتى اگر شنونده محرم باشد و اگر چنين نباشد و لحن غنا نباشد حرام نيست .

سؤال :
آيا بانوان در شب زفاف و عروسي مي توانند با هر نوع آهنگي آواز خواني كنند حتي با آهنگ هاي متناسب مجالس لهو و لعب؟ و آيا آنان مي توانند از آلات و ابزار موسيقي استفاده كنند؟ و آيا آن وضع را مي توان در مجلس عقد خواني، شب حنابندان و يا مناسبت هاي ديگر، تكرار كرد يا مخصوص شب عروسي است؟
جواب :
[=times new roman,times,serif]بنابر احتياط واجب، چنان آواز خواني ها حتي در شب زفاف و عروسي هم ترك شود تا چه رسد به شبها و مناسبت هاي ديگر و حكم موسيقي و آواز خواني حلال و حرام در مسائل قبل توضيح داده شد.

محدثه022;533076 نوشت:
استفتائات آیت الله سیستانی دربارۀ موسیقی

سلام علیکم

دوست گرامی این مبحث شما مربوط به انجمن فقه و احکام میشه .

استاد اویس از منظر اخلاقی به این موضوع نگاه کردند و مطالبی بیان فرمودند .

[="Georgia"][="Blue"]

رایحهٔ بهشت;533056 نوشت:
سلام استاد گرامی
اینکه میگن اگر در جایی باشی که موسیقی در آن پخش میشه ،‌همین که بگی خدایا راضی نیستم بشنوم ، خدا قبول میکنه؟
یعنی همین کافیه؟
با تشکر

با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی
گفتن جمله فوق در صورتی سنگینی بار گناه شنیدن موسیقی حرام را متوجه انسان نمی کند که یکی از شرایط ذیل نیز مهیا باشد:
1- نهی منکر از پخش موسیقی حرام کرده باشید و طرف مقابل بدان توجه نکرده باشد و امکان رفتن به جایی که موسیقی پخش نمی شود ندارید.
2- صددر صد مطمان هستید که نهی منکر شما تاثیر مثبتی ندارد.
3- نهی منکر شما موجب عسر و هرج بسیاری برای شما می شود.
4-مجبور به شنیدن موسیقی حرام هستید.
در مواردی که ذکر شد اگر موسیقی حرام به گوشتان برسد و در درون اظهار نارضایتی بدان داشته باشید انشاالله مورد قبول حق واقع می شود.
[/]

سلام وعرض ادب خدمت استاد اویس
افرادی هستن که متوجه تاثیری که موسیقی حرام میگذارد نیستن،مطمینا اگر تا حدودی حاضر به پذیرش بشوند،دیگر به آن گوش نمی دهند
حالا اگر بارها هم نه به جد اما خواستی که گوش ندهند،اما این گوش دادن را شوخی گرفته باشند
اگر بخوایم به نحوی براشون این موضوع را جدی کنیم ،یه جوری که متوجه اثرش بشوند،چه میشه کرد؟

سـاغر;532998 نوشت:
سلام خدمت همه مخصوصا کارشناس بحث

ببخشید استاد اویس,یه سوال داشتم
خب بحث در مورد کسی هست که گوش به آهنگ میده و شما هم نظرتون,بر دوری از این فرد هست,ولی چرا با این قاطعیت باید سخن بگیم و بگیم فلانی چون توی ماشینش آهنگ با صدای خواننده زن گوش داده,پس به درد دوستی نمیخوره!!!یا باعث دوری از خدا میشه. چه بسا این فرد,در خلوت خودش نزدیکتر به خدا باشه تا کسیکه ادعای خداشناسی و خدادوستی داره.
در کل,به نظر من,صرفا گوش دادن آهنگ,نمیتونه مشخص کنه که اون فرد,از خدا دور هست یا معاشرت باهاش,صددرصد غلطه

ممنون میشم اگه راهنمایی بفرمایید

باتشکر

سلام علیکم،
ایشان در خلوت خودشان ولی‌الله هم که باشند مهم‌ در معاشرت کردن همان موضوع مورد تعامل است،
اگر در خلوت ایشان که به خدا نزدیکند با ایشان هستند این معاشرت به سود ایشان است چون ایشان را متوجه خدا می‌کند ...
اگر آن افراد برای اینکه شاخص نشوند سعی دارند مثل دیگران رفتار کنند (ولو در معصیت خدا) در این صورت معاشرت با ایشان به هر حال انسان را خدا غافل می‌کند ...
در روایت داریم که با کسی دوستی کنید که با او بودن شما را به یاد خداوند بیاندازد ...
یا داریم که هر کس به حرف هر کسی که گوش دهد دارد صاحب آن حرف را می‌پرستد، پس اگر از خدا می‌گفت خدا را پرستیده و اگر از شیطان گفت (مثل حرف از دنیا زدن) شیطان را پرستیده ...
الرفیق مؤثر، دوست مؤثر است، معاشرت کردن با افراد در انسان تأثیر دارد ... بدون اینکه از ما اجازه بگیرد هم تأثیر می‌گذارد و دست ما نیست که بگوییم تأثیر نمی‌پذیریم یا نمی‌خواهیم تأثیر بپذیریم ... مگر اینکه شخص چقدر قوی باشد و به نفسش مسلط باشد که چنین نفسی هم حتما قبلاً مدتها رویش کار شده است ...
برخی علما می‌فرمایند اینکه رسول خدا این همه هر روز استغفار می‌کردند بخاطر همین بوده که ایشان به حسب رسالتشان باید با اهل دنیا هم نشست و برخاست می‌داشتند، استغفار هم از جهتی برای زدودن آثار آن معاشرت‌ها بوده، اگرچه جهات دیگری هم می‌تواند داشته باشد

خلاصه اینکه خودمان را از کسی برتر ندانیم ... ولی افسار زندگیمان را هم در معاشرت‌ها دست هر کسی ندهیم ...
یک سؤال: شما کودکی دارید که تربیتش را خداوند که خالق شما و آن کودک است به دست شما سپرده است. شما هم در امر تربیت کودک اهتمام دارید ... حالا یک روز کودکتان را برده‌اید پارک ... مردی که به نظر سر و وضع موجهی ندارد آمده با کودک شما حرف می‌زند ... شما حرفهایشان را نمی‌شنوید فقط این صحنه را می‌بینید ... چه وضعی خواهید داشت؟ از یک طرف این حق را ندارید بگویید که من ادم بهتری از آن مرد هستم، فقط خدا می‌داند که او چقدر از شما بهتر یا بدتر است، اما از طرف دیگر ناچار هستید از قضاوت برای اینکه وظیفه‌ی تربیت کودکتان بر عهده‌ی شماست، شما مسؤولیت دارید و نمی‌توانید بی‌خیال بگویید ان شاء الله مرد خوبی است و ... . می‌روید و دست بچه را می‌گیرید و می‌آوریدش پیش خودتان ... غیر از این است؟ غیر از این باشد درست است؟ بله با بی‌احترامی با آن مرد صحبت یا رفتار نکنید که انگار یک انسان جزامی است و باید ازش دور بود، در ذهن خودتان هم خودتان را تطهیر و او را جرثومه ندانید، اما در هر صورت باید بچه را از او دور کنید و این انتظاری است که از شما می‌رود ... این مسأله در مورد فقط تربیت بچه‌ها به ما محول نشده است، ما مسؤول تربیت خودمان هم هستیم ... قضاوت نکنیم به این معنا که نگوییم او خوب نیست، ولی قضاوت کنیم که احتمال دارد ضرر دوستی با او بیش از سودش باشد، دفع خطر احتمالی هم عقلاً واجب است ...
قضاوت به باطن کار خداست و خلفای خدا ... ولی قضاوت بر اساس ظاهر هم برای اداره‌ی زندگی گاهی واجب و ضروری است، همانطور که در دادگاه قاضی بر اساس مدارک ظاهری قضاوت می‌کند و کارش هم شرعی است و برای دفع مفاسد لازم ...

یا علی

رایحهٔ بهشت;533056 نوشت:

سلام استاد گرامی
اینکه میگن اگر در جایی باشی که موسیقی در آن پخش میشه ،‌همین که بگی خدایا راضی نیستم بشنوم ، خدا قبول میکنه؟
یعنی همین کافیه؟
با تشکر

سلام علیکم،
با اجازه‌ی کارشناس محترم،
آنچه که در مورد موسیقی حرام است گوش کردن به موسیقی حرام است و نه شنیدن آن ... یعنی اگر جایی باشید که موسیقی به گوشتان بخورد و شما هم به شنیدن آن راضی نشوید حرام شرعی نیست، اگرچه عقلایی است که در صورت امکان مانعی برای به گوش نرسیدن آن فراهم شود، مثل ترک محل و یا شیشه‌ی اتوموبیل را بالا کشیدن که صدای آهنگ دیگران وارد ماشین نشود یا ...، از سنت‌های رسول خدا صل‌الله‌علیه‌و‌آله هم بوده که اگر از خانه‌ای صدای موسیقی بلند بوده اگر درست خاطرم باشد از ابتدای کوچه‌ای دست مبارکشان را در گوششان می‌گذاشتند و رد می‌شدند ... البته از اینکه نهی از منکر نمی‌کردند اینطور بر می‌اید که یا نهی از منکر ایشان اثر نداشته (که تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد در مدینه کسی روی پیامبر را بخواهد زمین زده باشد) و یا اینکه آن موسیقی حرام نبوده است و باز پیامبر خدا گوششان را می‌گرفته‌اند ... چون شنیدن موسیقی آثار وضعی خیلی بدی روی روان انسان دارد ولو اینکه موسیقی حلال باشد ...

حالا اگر اشتباه نگفته‌باشم ...
یا علی

owari;533481 نوشت:
قضاوت بر اساس ظاهر هم برای اداره‌ی زندگی گاهی واجب و ضروری است،
اما نه قضاوت ادمها.فقط گاهی قضاوت بعضی اعمال ادما....هیچ کدوم ما هرگز حق قضاوت کردن در مورد ادمی رو نداریم..

samansami;533492 نوشت:
اما نه قضاوت ادمها.فقط گاهی قضاوت بعضی اعمال ادما....هیچ کدوم ما هرگز حق قضاوت کردن در مورد ادمی رو نداریم..

سلام مؤمن،
دلیلی برای این گفته دارید؟
خداوند فرموده که از بسیاری از ظن و گمان‌ها بپرهیزید که برخی از ظن‌ها حرام است!
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرً‌ا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ... [الحجرات، ۱۲]
در ادامه‌ی ایه هم آمده که تجسس نکنید و غیبت نکنید ...
کسی که گمان غیر ضروری به کسی ببرد بعد برای محکم شدن گمانش در تکاپو برای جمع کردن سند و مدرک برای خودش می‌افتد و عاقبت اگر رازی را دانست نمی‌تواند پیش خود نگاه دارد و غیبت می‌کند ...
اما گمان ضروری بحثش جداست ... اینکه کسی سیگار می‌کشد یا نه به ما ربطی ندارد ولی اگر این شخص دوست کودک ما بود دیگر ضروری است، به دنبال مدرک هم که باشیم برای هدفی است که آن هم مقدس است، حفظ خانواده و اعضای خانواده ... اگر دغدغه‌ باشد به غیبت هم منجر نمی‌شود ... اصولاً خبر از بدی کسی دادن اگر از روی ضرورت برای جلوگیری از خطری باشد غیبت هم نخواهد بود ... (مثل اینکه کسی با کس دیگری مشورت کند که این استاد خوب است با او درس بگیرم و او هم عیب‌های علمی استاد را مخفی کند که نکند غیبت کرده باشد!)

در مورد تأکیدتان روی عمل و نه شخص هم بزرگواری اینطور می‌فرمود که اگر کسی عمل زشتی کرد حق ندارید از او بدتان بیاید بلکه باید از عملش بدتان بیاید، مگراینکه آن عمل در آن شخص ملکه شده باشد و گویی جزء ذاتش شده باشد، در این صورت باید از خود او هم بیزار بود ... دشمنان اهل بیت علیهم‌السلام را ما هم از خودشان بیزار هستیم و هم از عملشان ...
اما این در مورد بیزاری کردن بود نه در مورد قضاوت ... قضاوت بر اساس ظاهر اگر ضرورتی داشته باشد به جاست، فکر نمی‌کنم فرقی میان عمل یا شخصیت باشد در این زمینه، گاهی فقط کارشان را قضاوت می‌کنیم اگر ضرورتی داشته باشد و گاهی درباره‌ی شخصیتش قضاوت می‌کنیم باز اگر ضرورتی داشته باشد، مثل وقتی که می‌خواهیم کسی را برای ازدواج با کس دیگری معرفی کنیم ...، بستگی به ضرورتش دارد و بیش از آن خلاف احتیاط است ...

حالا اگر اشتباه نگفته باشم، حقیر تخصصی ندارم ... این عقیده‌ام است تا اینکه شما یا کس دیگری متقاعدم کنید که اشتباه است و باید اصلاحش کنم. تازه همین عقیده هم نظری است و ای کاش در عمل به آن پایبند باشم ... کنجکاوی گاهی امان نمی‌دهد بررسی شود که آیا برای فلان قضاوت ضرورتی وجود دارد یا خیر.
التماس دعا
یا علی

owari;533513 نوشت:
ما این در مورد بیزاری کردن بود نه در مورد قضاوت ... قضاوت بر اساس ظاهر اگر ضرورتی داشته باشد به جاست، فکر نمی‌کنم فرقی میان عمل یا شخصیت باشد در این زمینه، گاهی فقط کارشان را قضاوت می‌کنیم اگر ضرورتی داشته باشد و گاهی درباره‌ی شخصیتش قضاوت می‌کنیم باز اگر ضرورتی داشته باشد، مثل وقتی که می‌خواهیم کسی را برای ازدواج با کس دیگری معرفی کنیم ...، بستگی به ضرورتش دارد و بیش از آن خلاف احتیاط است ...

منظورم این بود که ما انسانها ی معمولی که از خیلی چیزها بیخبریم و فقط صورت رو میبینیم نه سیرت رو حق نداریم بگیم فلانی ادم خوبی است یا بد
هرگز حق این کار رو نداریم...
فقط حق داریم بگیم فلان کار و عمل این ادم خوبه یا بد...
تشخیص اینکه این ادم با توجه به شرایط تربیتیش و امکاناتی که خدا بهش داده برای رسیدن به کمال و توقعی که خدا ازش دارد به عنوان یک انسان با وجود همه ی اعمال خوب و بدش خودش پیش خدا ادم خوبی است یا بد و اینکه ایا اعمال او با توجه به شرایط محیطی که درش هست در قیاس با اعمال من و شما با توجه به شرایط محیطیمون پیش خدا بدتر یا بهتره از عهده ی من و شما خارجه.در نتیجه قضاوت در مورد ادمها هم از عهده ی من و شما خارجه...(دروغ گفتن پسر بچه ای 15 ساله که از بچه گی در جمع انسان هایی بزرگ شده که مث نقل و نبات دروغ میگفتن قطعا با دروغ گفتن مثلا کسی که به مقام نبوت رسیده یکی نیست.در ایات قران هم وعده ی عذاب دو برابر داده شده در این موارد...)

[=Georgia]

جمع بندی

سوال
در مواردی که می دانیم امر به معروف و نهی از منکر در طرف مقابل اثری نمی کند ایا در چنین صورتی می توانیم به معاشرت و ارتباط خود با آن افراد ادامه دهیم؟ مثلا در مواردی که طرف مقابل اهل موسیقی حرام است و نهی از منکر تاثیری نمی کند باید چه کار کنیم؟


پاسخ

خلوت کردن و گوشه گیری و دوری گزیدن از مردمانی که اهتمام به ترک حرام ندارند از لوازم اصلی سالک الی الله است. در حقیقت ترک معاشرت انسانهای بی مبالات به محرمات شرط نخست قرب به قبله حاجات و نیل به غایه الغایات، حضرت رب الارباب است.
اگر چه خلوتی که مورد تاکید ائمه کرام برای دست یابی به غایه المرام است اعم از تقلیل طعام(کم خوردن غذا) و قلت منام(کم خوابیدن) و صوم ایام(روزه داشتن) و ترک مخالطت انام(دوری از مردمان نااهل) و مدامت ذکر ملک علام و نفی خواطر است.
دوست خوبم! برای راهیابی به مدارج عالی قرآنی و معارج رفیع انسانی راهی نداری جز آنکه از حجاب اغیار و پرده ضلال اشرار رهایی یابی و آن جز به ترک معاشرت دنیا طلبان و عقبا غفلتان میسر نشود. عزلت به معنای دوری گزیدن از نااهلان و نامحرمان از اسرار الهی و پرهیز از اهل عصیان و گناهان کبیره و طالبین بی مهابای دنیا نه تنها مورد مذمت شریعت الهی نیست بلکه مجموعه آیات و روایات به عنوان متقن ترین دستور العمل انسان سازی، تاکید بر چنین خلوت و عزلتی دارند. چنان که حضرت امام صادق علیه السلام در مصباح الشریعه در باب فواید عزلت و خلوت فرموده است:
گوشه نشین در صحن خداوندگار متحصن و در حفظ و حمایت او محفوظ است پس خوشا به حال او اگر در ظاهر و باطن از همه کس جدا و بیگانه باشد(1)
آنچه در شریعت مورد مذمت است«رهبانیت»است به معنای آنکه به طور کلی از دنیا و لذائذ مشروع آن دست شسته و ازدواج نکرده و به دنبال کسب و کار نرفته و تمام اوقات را در گوشه دیری صرف نماز و ذکر و زیارت و عبادت نماییم اما هم آغوشی با جماعت دنیا زده ای که مرتکب گناه و معصیتند نه تنها مورد خواست دین الهی نیست بلکه به کرات به ترک و پرهیز از آن تاکید شده است. آری این قرآن کریم است که می فرمایدفاعرض عن من تولی عن ذکرنا و لم یرد الا الحیاه الدنیا»(2)
برو گنجی گزین و توشه ای گیر
ز مردم تا توانی گوشه ای گیر
چو خو کرده به تنها مانده ای دوست
شوی آگه که تنهایی چه نیکوست

برادرم! خلاصه آنکه اسلام دین اعتدال است بدین معنا که نه ترک کامل از خلق الله و قطع ارتباط با ایشان را مطلوب می انگارد و نه به طور کلی تاکید بر انس و دوستی و معاشرت با همه مردمان دارد. عمده آن است که در مواجهه با خَلق با خُلق حَسَن و بدون پندار برتری از آنان از عملکرد ناروایشان دوری گزینی و همواره درصدد تقویت توجه به حضرت حق باشی و بر مدار شریعت الهیه گام نهی که رستگاران آنانند که با همه مهربان و از نامحرمان گریزان و از نااهلان رویگردان و به نیکو خصلتان گرویدگانند.
چون مردمک دیده ما گوشه نشین شو
در زاویه چشم درآو و همه بین شو


پینوشتها:

1-لب الباب ص 35
2- نجم، آیه 29


موضوع قفل شده است