جمع بندی امامان الگو هستند نه مخاطب

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
امامان الگو هستند نه مخاطب

سلام

در این بخش دوست دارم قبل از هر گونه بحثی آیات قرآن را راجع به این موضوع که هیچ کسی را نباید به غیر از خدا صدا زد بررسی کنید .
و همچنین آیات قرآن راجع به الگو گرفتن ( اسوه الحسنه ) که راجع به پیامبر و حضرت ابراهیم هست که می توان آنرا به تمام انسانهای پاک و همچنین امامان نسبت داد .

صدا زدن امامان در مدت زمان طولانی باعث شده صفات عجیبی به آنها بدهیم . صفاتی که در حقیقت معجزه هستند و تاکنون خداوند همچین معجزاتی را به هیچ انسانی نداده و ما هم هیچ آیه ای نداریم که امامان ، دارای چنینی معجزاتی باشند .
1- امامان صدای ما را در هر کجا که باشیم می شنوند . ( کوه - دریا - بیابان - چاه و ... ) یعنی آیه قرآن که می فرماید هیچ دو نفری نیستند که صحبت می کنند مگر سومیشان خدا باشد ... را تغییر داده ایم .
2- صدای هیچ صدا زننده ای ذهن آنها را به خود مشغول نمی کند . یعنی چند میلیون نفر با هم می توانند مشکلاتشان را مطرح کنند و امامان نه تنها حواسشان پرت نمی شود بلکه به همه ی آنها رسیدگی می کنند . که این صفت را تا بحال بجز خدا از کسی دیگر نشنیده ایم .
3- این معجزات عجیب باعث شده بعضی ها پا را از این فراتر بگذارند و امامان را ارباب خود بشناسند که این صراحتاً در سوره توبه آیه 31 و آل عمران 80 رد شده است .
4- امامان قادر به رفع گرفتاریها و شفای بیماری ها هستند . مثل حضرت عیسی ( ع ) . که این خود معجزه ای بزرگ است و جز از حضرت عیسی شهادتی دیگر در قرآن نیست .
5 - گاهی به ضریح امام زاده ای می رسیم و زیر لب و گاهی در دل مشکلمان را مطرح می کنیم . یعنی اعتقاد داریم امامان یا فرزندانشان به راز دلها آگاهند که این فقط مختص خداست .
6 - امامان را واسط بین خودمان و رگ گردنمان می کنیم یعنی امامان به ما نزدیکترند تا خداوند .
...

ان شاء الله شاید بیشتر معجزات فوق را رد کنید . ولی می بینیم که عوام الناس به آنها اعتقاد دارند . پس کسی یا کسانی در این میان بی گناه نیستند . چون عوام الناس همان می کنند که علما می گویند .

حال سوال من اینجاست که زیباتر نبود بجای اینکه امامان را صدا بزنیم و بی دلیل این معجزات را به ایشان نصبت دهیم ، آنها را الگو قرار می دادیم . از رفتارشان در رفتارمان تجدید نظر می کردیم ؟

با توجه به آیه 35 سوره انعام :
[=&quot]و چنانچه اعراض آنها بر تو گران مى‌آيد، پس اگر مى‌توانى نقبى در زمين يا نردبانى در آسمان فراهم آور تا معجزه‌اى بر آنان بياورى . و اگر خدا مى‌خواست آنها را [به اجبار] بر هدايت گرد مى‌آورد، پس زنهار از نادانان مباش[/][=&quot][/]

چرا فکر می کنیم امامان اینهمه معجزه دارند ؟ در صورتی که خداوند درباره معجزه ، پیامبر را اینگونه مخاطب قرار می دهد !


بیایید شهادت بدهیم که امامان پاک به دنیا آمدند و صادقانه در راه خدا کوشیدند و پاک از دنیا رفتند و آنها را الگو و سرمشق زندگی خودمان کنیم تا شاید به گرد پای آنها برسیم . نه اینکه اینهمه معجزه برای آنها بسازیم و به غیر از خدا آنها را هم صدا بزنیم و گمان کنیم کار خوبی انجام می دهیم .

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد صدرا


سوال:

صدا زدن امامان در مدت زمان طولانی باعث شده صفات عجیبی به آنها بدهیم . صفاتی که در حقیقت معجزه هستند و تاکنون خداوند همچین معجزاتی را به هیچ انسانی نداده و ما هم هیچ آیه ای نداریم که امامان ، دارای چنینی معجزاتی باشند .
1- امامان صدای ما را در هر کجا که باشیم می شنوند . ( کوه - دریا - بیابان - چاه و ... ) یعنی آیه قرآن که می فرماید هیچ دو نفری نیستند که صحبت می کنند مگر سومیشان خدا باشد ... را تغییر داده ایم .
...

پاسخ:

با سلام و عرض ادب

سؤالات جنابعالی در این محورها خلاصه می شود که ما به طور خلاصه به آن جواب می دهیم:

1)چرا شیعه بجای درخواست از خدای متعال امامان خویش را صدا می زند؟
جواب:
باید دانست که توسل به اولیای الهی تنها اعتقاد شیعه نمی باشد؛ بلکه توسل اعتقاد مسلم اسلامی است، که مخالفی جز تفکرات خشک سلفی ندارد، و در بین تفکرات سلفی نیز باز مواردی از توسل به عنوان اصلی اسلامی مورد پذیرش واقع شده، که یک مورد آن طلب دعا و طلب شفاعت از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در زمان حیات دنیوی و اخروی(روز قیامت) ایشان می باشد. یعنی افرادی همچون این تیمیه توسل به پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و درخواست شفاعت از آنحضرت را (که در در روز قیامت محقق می گردد)، به عنوان اصلی از اصول اسلام پذیرفته اند و منکرین آنرا کافر و مرتد دانسته اند.[1]

حال سوال این است: در روز قیامت که ظهور سلطنت مطلقه ی الهی است، چگونه مردم به جای پناه به خدای متعال دست به دامان بنده ی خدا می گردند؛ در حالی که آن عرصه، جایگاه توحید مطلق است.[2] بنابراین می توان گفت که درخواست از ولی خدا درخواست از خدا است، منتهی درخواستی است که به وساطت بنده ی برگزیده ای وی اتفاق می افتد.

2) اعتقاد به اینکه امامان علیهم السلام در زمان حیات برزخی قدرت شنیدن صداها را دارند اعتقادی غلو آمیز است؟ و اثبات صفت خدا برای آنان می باشد؟
جواب: فرض اینکه چنین اعتقادی غلو آمیز است مبتنی بر شناخت حیطه ی ادراک انسان در حیات برزخی می باشد؛ یعنی باید ثابت شود که در حیات برزخی چنین امکانی وجود ندارد که بنده ای به این قابلیت دست یابد. در حالی که چنین امری موجود نیست و ما دلیلی بر رد چنین قابلیتی نداریم؛ بلکه می توان گفت که عدم چنین قابلیتی بخاطر مانع بودن جسم مادی است و بعد از جدا شدن روح از جسد قابلیتهای روح مجرد قابل مقایسه با روح در بند جسم نخواهد بود.

با نگرشی دیگر می توان گفت بشر چنین قابلیتی دارد که دستگاهی بسازد که اصوات و امواج مختلف را در آن واحد بشنود و از یکدیگر تفکیک و نقد و بررسی نماید؛ آیا در چنین حالی می توان گفت که ما دستگاهی با صفت الهی ساخته ایم؟

بنابراین باز گشت این سؤال به عدم شناخت حقیقت انسان و قابلیتهای وی باز می گردد؛ اگر در قرآن می خوانیم که شخصی چنین قابلیتی دارد که در یک آن تختی را از مسافت چندین هزار کیلومتری حاضر نماید؛ آیا نمی توان احتمال داد که وی قدرتهای ناشناخته ی دیگری نیز دارد که بیان نگشته است؟

نکته ی دیگر اینکه همه ی مسلمانان در انتهای نماز خویش (در هر جای دنیا که باشند) به پیامبر اکرم( صلی الله علیه وآله) به صیغه ی خطاب سلام می کنند؟ این امری است که خدا ما را مامور بدان نموده است؛ حال آیا می توان گفت که چنین امری لغو بوده است؟ پاسخ آن است که قطعا امر لغو از سوی شارع مقدس صادر نمی گردد؛ بنابراین باید معتقد بود که آن حضرت سلام ما را می شنوند و جواب آنرا می دهند؛ ووجود چنین امری خود به تنهائی برای اعتقاد ما کافی می باشد.

3) چرا شیعیان امامان خود را رب خویش قرار داده اند؟
جواب: متهم نمودن شیعه به پرستش ائمه ی اطهار ناشی از عدم شناخت مفهوم توحید و مفهوم عبادت[3] و عدم شناخت جایگاه انسان کامل در نظام آفرینش است.
عنصر اصلی در معنای توحید علاوه بر خضوع و خشوع و انجام عملی که گویای معنای پرستش است، وجود اعتقاد بر الوهیت و یا ربوبیت مخضوع له(آنکه خضوع و خشوع و عبادت برای او انجام می پذیرد) می باشد؛ در حالی که در زیارت قبور ائمه ی اطهار (علیهم السلام) تنها ادب حضور در محضر انسان کامل و محبت و احترام کامل به او مشاهده می گردد، ونه عبادت و پرستش او.

شیعیان ائمه ی اطهار( علیهم السلام )را هادیان بشر و وارثان حقیقی حلقه ی انبیاء (علیهم السلام) و حضرت خاتم الانبیاء (صلی الله علیه وآله) می دانند، امامانی که عدل دیگر قرآن بوده که هرگز میان آنها فاصله نمی افتد، تا بر سر حوض کوثر بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) وارد گردند؛ همچنان که در حدیث ثقلین بدین امر تصریح شده است.

4) آیا اعجاز تنها منحصر در انبیا علیهم السلام بوده است؟
جواب:
چنین ادعایی سخنی بدون دلیل و برهان می باشد. درست است که پیامبران در صورت تقاضای مردم باید مجهز به سلاح اعجاز باشند؛ اما باید توجه داشت که اولیای الهی نیز به تناسب جایگاه و مقام خویش قادر به انجام کارهای غیر طبیعی می باشند. شیعه معتقد است از آنجا که جایگاه امامت استمرار امر نبوت است؛ و امر امامت نیز به انتخاب مردم نبوده؛ بلکه به امر الهی است، امامان باید در اثبات امر امامت خویش مؤید به کرامت بوده باشند، تا حقانیت خویش را ثابت نموده و بر مردم اتمام حجت نمایند. وجود موارد متعددی از کرامات در زندگانی ائمه ی شیعه چه در حیات ظاهریشان و چه در حیات برزخیشان؛ خود ثابت کننده ی چنین امری می باشد.

موفق باشید.



[/HR] [1].قاعدة جلیلة فی التوسل والوسیلة، ابن تیمیةف قاعده ی30-31:«ومن انکر التوسل به باحد هذین المعنیین فهو کافر مرتد یستتاب، فان تاب والا قتل مرتدا؛ فمن انکره فهو ایضا کافر».

[2]. ابن تیمیه که از سردمداران مخالفت با توسل است خود توسل به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را در دو زمان حیات دنیوی و حیات اخروی پذیرفته است. ر.ک. قاعدة جلیلة فی التوسل و الوسیلة، ابن تیمیه،قاعده ی 236-254:«التوسل بدعائه و شفاعته، و هذا کان فی حیاته و یکون یوم القیامة یتوسلون بشفاعته».

[3]. وهابیان توحید را به توحید ربوبی و الوهی تقسیم نموده اند. در این دیدگاه به توحید افعالی، توحید ربوبی گفته شده و به توحید عبادی، توحید الوهی؛ وهابیان در تفسیر توحید الوهی(عبادی) مطلق خضوع و خشوع را عبادت غیر دانسته اند؛ لذا هر گونه توسل و استغاثه ی به اولیای الهی را عبادت آنها دانسته اند و معتقدین به مطلوبیت توسل به اولیای الهی را از مشرکین زمان پیامبر صلی الله علیه وآله مشرک تر دانسته اند. آنها معتقدند که هیچ انسانی در حیطه ی نظر و در بعد توحید افعالی مشرک نبوده است و مشرکان تنها در قسمت دوم(توحید الوهی:عبادی) مشرک بوده اند؟ و وظیفه ی همه ی انبیا نیز اصلاح این بعد از توحید بوده است؟ که فساد این معانی واضح و آشکار است.

موضوع قفل شده است