۞۞۞ احادیثی گهربار از امام حسن مجتبی (ع)۞۞۞

تب‌های اولیه

19 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
۞۞۞ احادیثی گهربار از امام حسن مجتبی (ع)۞۞۞


قالَ الا مامُ الْحَسَنُ الْمُجتبى عليه الصلوة السّلام :

مَنْ عَبَدَاللّهَ، عبَّدَاللّهُ لَهُ كُلَّ شَىْءٍ.

فرمود: هر كسى كه خداوند را عبادت و اطاعت كند، خداى متعال همه چيزها را مطيع او گرداند.

بحار: ج 68، ص 184،


قالَ عليه السلام :




وَنَحْنُ رَيْحانَتا رَسُولِ اللّهِ، وَسَيِّدا شَبابِ اءهْلِ الْجَنّةِ، فَلَعَنَ اللّهُ
مَنْ يَتَقَدَّمُ، اَوْ يُقَدِّمُ عَلَيْنا اَحَدا.

به دنباله وصيّتش در حضور جمعى از اءصحاب فرمود:
و ما دو نفر - يعنى حضرت و برادرش امام حسين عليهما السلام - ريحانه رسول اللّه صلى الله عليه و آله و دو سرور جوانان اهل بهشت هستيم ، پس خدا لعنت كند كسى را كه بر ما پيشقدم شود يا ديگرى را بر ما مقدّم دارد.

كلمة الا مامُ الْحَسَن عليه السلام : 7، ص 211.


قالَ عليه السلام :





وَ إ نّ حُبَّنا لَيُساقِطُ الذُّنُوبَ مِنْ بَنى آدَم ، كَما يُساقِطُ الرّيحُ الْوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ.

فرمود:
همانا محبّت و دوستى با ما (اهل بيت رسول اللّه صلى الله عليه و آله ) سبب ريزش گناهان - از نامه اعمال - مى شود، همان طورى كه وزش باد، برگ درختان را مى ريزد.

بحارالا نوار: ج 44، ص 23، ح 7.




قالَ عليه السلام :

لَقَدْ فارَقَكُمْ رَجُلٌ بِالاْ مْسِ لَمْ يَسبِقْهُ الاْ وَّلُونَ، وَلا يُدْرِكُهُ اءَلاَّْخِرُونَ.

پس از شهادت پدرش اميرالمؤ منين علىّ عليه السلام ، در جمع اصحاب فرمود:
شخصى از ميان شماها رفت كه در گذشته مانند او نيامده است ، و كسى در آينده نمى تواند هم تراز او قرار گيرد.

إ حقاق الحقّ: ج 11، ص 183، س 2 و ص 185.



قالَ عليه السلام :

مَنْ قَرَءَ الْقُرْآنَ كانَتْ لَهُ دَعْوَةٌ مُجابَةٌ، إ مّا مُعَجَّلةٌ وَإ مّا مُؤ جَلَّةٌ

فرمود: كسى كه قرآن را - با دقّت - قرائت نمايد، در پايان آن - اگر مصلحت باشد - دعايش سريع مستجاب خواهد شد - و اگر مصلحت نباشد - در آينده مستجاب مى گردد.



بحارالا نوار: ج 89، ص 204، ح 21.



قالَ عليه السلام :

إ نّ هذَا الْقُرْآنَ فيهِ مَصابيحُ النُّورِ وَشِفاءُ الصُّدُورِ.

فرمود: همانا در اين قرآن چراغ هاى هدايت به سوى نور و سعادت موجود است و اين قرآن شفاى دل ها و سينه ها است .



بحارلا نوار: ج 75، ص 111




قالَ عليه السلام :






مَنَ صَلّى ، فَجَلَسَ فى مُصَلاّه إ لى طُلُوعِ الشّمسِ كانَ لَهُ سَتْرا مِنَ النّارِ.

فرمود:
هر كه نماز - صبح - را به خواند و در جايگاه خود بنشيند تا خورشيد طلوع كند، برايش پوششى از آتش خواهد بود.

تهذيب الا حكام : ج 2، ص 321، ح 166.2



قالَ عليه السلام :

إ نَّ اللّهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْمارا لِخَلْقِهِ، فَيَسْتَبِقُونَ فيهِ بِطاعَتِهِ إِلى مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا

فرمود: خداوند متعال ماه رمضان را براى بندگان خود ميدان مسابقه قرار داد.
پس عدّه اى در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خوشنودى الهى از يكديگر سبقت خواهند گرفت و گروهى از روى بى توجّهى و سهل انگارى خسارت و ضرر مى نمايند.



تحف العقول : ص 234، س 14، من لا يحضره الفقيه : ج 1، ص 511، ح 1479.


قالَ عليه السلام :



مَنْ اءدامَ الاْ خْتِلافَ إ لَى الْمَسْجِدِ اءصابَ إ حْدى ثَمانٍ: آيَةً مُحْكَمَةً، اءَخاً مُسْتَفادا، وَعِلْما مُسْتَطْرَفا، وَرَحْمَةً مُنْتَظِرَةً، وَكَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَى الْهُدى ، اَوْ تَرُدُّهُ عَنْ الرَّدى ، وَتَرْكَ الذُّنُوبِ حَياءً اَوْ خَشْيَةً

ت - خود را در مسجد قرار دهد يكى از هشت فايده شاملش مى گردد: برهان ونشانه اى - براى معرفت -، دوست و برادرى سودمند، دانش واطلاعاتى جامع ، رحمت و محبّت عمومى ، سخن و مطلبى كه او را هدايت گر باشد، - توفيق إ جبارى - در ترك گناه به جهت شرم از مردم و يا به جهت ترس از عقاب .



تحف العقول : ص 235، س 7، مستدرك : ج 3، ص 359، ح 3778.



قالَ عليه السلام :





مَنْ أ كْثَرَ مُجالِسَة الْعُلَماءِ اءطْلَقَ عِقالَ لِسانِهِ، وَ فَتَقَ مَراتِقَ ذِهْنِهِ، وَ سَرَّ ما وَجَدَ مِنَ الزِّيادَةِ فى نَفْسِهِ، وَكانَتْ لَهُ وَلايَةٌ لِما يَعْلَمُ، وَ إ فادَةٌ لِما تَعَلَّمَ

فرمود:
هر كه با علماء بسيار مجالست نمايد، سخنش و بيانش در بيان حقايق آزاد و روشن خواهد شد، و ذهن و انديشه اش باز و توسعه مى يابد و بر معلوماتش افزوده مى گردد و به سادگى مى تواند ديگران را هدايت نمايد.






إ حقاق الحقّ : ج 11، ص 238، س 2.


قالَ عليه السلام :





تَعَلَّمُوا الْعِلْمَ، فَإ نْ لَمْ تَسْتَطيعُوا حِفْظَهُ فَاكْتُبُوهُ وَ ضَعُوهُ فى بُيُوتِكُمْ.

فرمود:
علم و دانش را - از هر طريقى - فرا گيريد، و چنانچه نتوانستيد آنرا در حافظه خود نگه داريد، ثبت كنيد و بنويسيد و در منازل خود - در جاى مطمئن - قرار دهيد.

إ حقاق الحقّ: ج 11، ص 235، س 7.


قالَ عليه السلام :



مَنْ عَرَفَ اللّهَ اءحَبَّهُ، وَ مَنْ عَرَفَ الدُّنْيا زَهِدَ فيها

فرمود:
هركس خدا را بشناسد، (در عمل و گفتار) او را دوست دارد
و كسى كه دنيا را بشناسد آن را رها خواهد كرد.



كلمة الا مام الحسن عليه السلام : ص 140.



قالَ عليه السلام :





هَلاكُ الْمَرْءِ فى ثَلاثٍ: اَلْكِبْرُ، وَالْحِرْصُ، وَالْحَسَدُ؛ فَالْكِبْرُ هَلاكُ الدّينِ،، وَبِهِ لُعِنَ إ بْليسُ. وَالْحِرْصُ عَدُوّ النَّفْسِ، وَبِهِ خَرَجَ آدَمُ مِنَ الْجَنَّةِ. وَالْحَسَدُ رائِدُ السُّوءِ،
وَمِنْهُ قَتَلَ قابيلُ هابيلَ


هلاكت و نابودى دين و ايمان هر شخص در سه چيز است :
تكبّر، حرص ، حسد.



تكبّر سبب نابودى دين و ايمان شخص مى باشد و
به وسيله تكبّر شيطان - با آن همه عبادت ملعون گرديد.

حرص و طمع دشمن شخصيّت انسان است ،
همان طورى كه حضرت آدم عليه السلام به وسيله آن از بهشت خارج شد.

حسد سبب همه خلاف ها و زشتى ها است و به همان جهت
قابيل برادر خود هابيل را به قتل رساند.


بحارالا نوار: ج 75، ص 111، ح 6.



قيل له عليه السلام ما الفقر؟

قال: شره النفس الي کل شي .

از ان حضرت سوال شد :


فقر چيست فرمود : حرص به هر چيز .




تحف العقول ص 822

قالَ عليه السلام :



قال النبي صلي الله عليه وآله: ان من موجبات
المغفرة ادخال السرورعلي أ خيک .

پيامبر خدا ( ص) فرموده است :

يکي از موجبات آمرزش گناهان، مسرور کردن برادران ديني است .

مجمع الزوائد و منبع الفوائد ج 8 ص 193

قالَ عليه السلام :

بَيْنَ الْحَقِّ وَالْباطِلِ اءرْبَعُ اءصابِع ، ما رَاءَيْتَ بَعَيْنِكَ فَهُوَ الْحَقُّ وَقَدْ تَسْمَعُ
بِاءُذُنَيْكَ باطِلاً كَثيرا



فرمود:
بين حقّ و باطل چهار انگشت فاصله است ، آنچه كه را با چشم خود ببينى حقّ است ؛ و آنچه را شنيدى يا آن كه برايت نقل كنند چه بسا باطل باشد


بحارالا نوار: ج 10، ص 130، ح 1.


قالَ عليه السلام :



اءلْعارُ اءهْوَنُ مِنَ النّارِ.


فرمود:
سرزنش و ننگ شمردن مردم انسان را، آسان تر است از معصيت و گناهى كه موجب آتش جهنّم شود.





بحارالا نوار: ج 75، ص 105،

قالَ عليه السلام :

إ ذا لَقى اءحَدُكُمْ اءخاهُ فَلْيُقَبِّلْ مَوْضِعَ النُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ



فرمود:
وقتى انسان برادر مؤ من - و دوست - خود را ملاقات نمود، بايد پيشانى و سجده گاه او را ببوسد.


بحارالا نوار: ج 75، ص 105، ح 4


قالَ عليه السلام :

إ نَّ اللّهَ لَمْ يَخْلُقْكُمْ عَبَثا، وَلَيْسَ بِتارِكِكُمْ سُدًى ، كَتَبَ آجالَكُمْ، وَقَسَّمَ بَيْنَكُمْ مَعائِشَكُمْ، لِيَعْرِفَ كُلُّ ذى لُبٍّ مَنْزِلَتَهُ، واءنَّ ماقَدَرَ لَهُ اءصابَهُ، وَما صُرِفَ عَنْهُ فَلَنْ يُصيبَهُ.

فرمود:
خداوند شما انسان ها را بيهوده و بدون غرض نيافريده و شما را آزاد،
رها نكرده است .



لحظات آخر عمر هر يك معيّن و ثبت مى باشد، نيازمندى ها و روزى هركس سهميّه بندى و تقسيم شده است تا آن كه موقعيّت و منزلت شعور و درك اشخاص شناخته گردد.




بحارالا نوار: ج 75، ص 110، ح 5.

موضوع قفل شده است