جمع بندی چرا درجه ی کسی که از اول عمر گناه نکرده با کسی که گناه کرده اما توبه کرده در بهشت فرق داره؟

تب‌های اولیه

25 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا درجه ی کسی که از اول عمر گناه نکرده با کسی که گناه کرده اما توبه کرده در بهشت فرق داره؟

[="Arial"][="Black"]چرا درجه ی کسی که از اول عمر گناه نکرده با کسیکه گناه کرده اما توبه کرده در بهشت فرق داره؟ (دلیل قانع کننده ای باشد) می دنم درجه ی آنها فرق داره اما چقدر؟[/][/]

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد اویس

[=Georgia] با عرض سلام و ادب خدمت سرکار محترم خانم raz7373
من می خواهم پاسخ شما را در ضمن بیان یک فرض و در نهایت ارائه چند سوال بدهم:
فرض می کنیم که شما استاد نمونه یک دانشگاه هستید و شاگردان بسیاری دارید. در میان شاگردانتان عده کمی هستند که بسیار درس خوانند؛ سر وقت در کلاستان حاضر می شوند، به حرفهایتان با دقت گوش می کنند، تحقیقات و پژوهشهای خوبی ارائه می دهند، مودب هستند و همواره سعی می‌کنند در امر تحصیل و آموزش مطالب مبهم درسی به دوستانشان کمک کنند.
اما در مقابل این تعداد کم، شاگردان بسیار دیگری نیز دارید که اصلا درس نمی‌خوانند و در کلاسهایتان حاضر نمی شوند، وقتی هم که پس از مدتها گذرشان به کلاس می افتد دائما در حال شوخی و تمسخر شما و بازی کردن با موبایل و اس دادن به این و آن هستند.
هنگامه امتحان فرا می رسد و هر دو قسم دانشجویانتان امتحان می‌دهند.
(البته فرض نیز بر این است که شما نیز استاد انتقام جویی نیستید و می‌خواهید با معیار امتحان پایان ترم دانشجویان خود را امتیاز دهی کنید.)
وقتی که برگه های امتحانی را ملاحظه می فرمایید می بینید که طبق انتظار قسم اول از شاگردانتان به راحتی از پس همه سوالات بر آمده و نمره 20 گرفته اند. اما قسم دوم از شاگردانتان حتی در آسان ترین سوالات نیز درمانده و با ارفاق بسیار نمره 9 گرفته اند.
وقتی که نتیجه امتحان به شاگردان اعلام می شود بدیهی است آن قسم از دانشجویان تنبل و بی ادبتان از مشاهده کارنامه خود ناراحت شده و از آنچه در طول سال انجام داده بودند پشیمان می شوند و از آنجا که به نمره قبولی 12 برای ورود به ترم بعدی احتیاج مبرم دارند چاره ای جسته و به خدمت انور شما تشرف می یابند و شروع به آه و ناله و زاری می کنند که ما خام بودیم و اشتباه کردیم و اکنون از گذشته خود پشیمانیم و لطف نمایید نمره قبولی به ما بدهید.
شما که استاد رئوف و مهربانی هستید چون می بینید که آنها واقعا پشیمان هستند و به نمره قبولی برای ورود به ترم بعدی نیازمندند از خوان کرم خود 3 نمره قبولی به ایشان می دهید و آنها را مجاز به ورود ترم بعدی می کنید.
حال سوال من از شما استاد مهربان و گرانقدر این است که چرا به این دانشجویان نادم خود نمره 20 نمی دهید؟ آیا این 20 ندادن شما ناشی از بخل شماست؟ آیا این ندامت و پشیمانی، آنها را در سطح دانشجویان قوی و مودب و زحمت کشیده تان بالا می آورد؟ آیا نمره 20 دادن بی عدالتی و ظلم در حق آن دانشجویان قسم اول نیست؟!
خوشحالم که شما استاد گرامی نیز همان حکمی را می کنید که خداوندتان در برابر بندگان نادمش روا می دارد...

یک سوال کاملا تخصصی.
بنده قبل از اینکه اسلام را قبول کنم تعداد زیادی از مسلمانان را با طرح شبهات از دینشان منحرف کردم.
چه بسا بسیاری از پرستش خدا هم دست کشیدند.

تعداد زیادی از آنها هم خارج از ایران هستند و دیگر نمیدانم کجا هستند که بتوانم عملم را جبران کنم.

حال تکلیف بنده چیست!؟

سلام
قبول دارم حرف کارشناس محترم رو...
ولی اینکه کسیکه گناهکار بوده حالا میخواد از گناه دوری کنه و گذشته اش رو پاک کنه خیلیییییییییی سختی میکشه تا جبران گناهانشن رو کنه ...مخصوصا که اطرافیانش مخالف تغییرش باشن و بخوان گناهکار بمونه....
و اینکه اون آدم که از اول مذهبی بوده توی خانواده مذهبی بار اومده شاید اونم تو خانواده من بود از منم بدتر بود....

[="Georgia"][="Blue"]

@█ عشق من خدا █@;411733 نوشت:
یک سوال کاملا تخصصی.
بنده قبل از اینکه اسلام را قبول کنم تعداد زیادی از مسلمانان را با طرح شبهات از دینشان منحرف کردم.
چه بسا بسیاری از پرستش خدا هم دست کشیدند.

تعداد زیادی از آنها هم خارج از ایران هستند و دیگر نمیدانم کجا هستند که بتوانم عملم را جبران کنم.

حال تکلیف بنده چیست!؟


با کمال ادب و تواضع در پیشگاه رب العالمین اظهار عجز و ندامت و زاری کنید و با اعمال شایسته و نیک خود از گذشته شوم خود اعلان برائت نمایید باشد که رحمت خداوند شامل شما دوست گرامی گردد. اگر چه همین مقدار نیز که نعمت بیداری برایتان فراهم گشته خود از مصادق بارز رحمت و توجه خاص خداوند به شماست...
[/]

[="Tahoma"]

@█ عشق من خدا █@;411733 نوشت:
یک سوال کاملا تخصصی.
بنده قبل از اینکه اسلام را قبول کنم تعداد زیادی از مسلمانان را با طرح شبهات از دینشان منحرف کردم.
چه بسا بسیاری از پرستش خدا هم دست کشیدند.

تعداد زیادی از آنها هم خارج از ایران هستند و دیگر نمیدانم کجا هستند که بتوانم عملم را جبران کنم.

حال تکلیف بنده چیست!؟


سلام
باید تا جایی که می توانید اصلاح کنید
خدا توفیقتان دهد
والله الموفق

چگونه اصلاح کنم وقتی زندگی های خراب شده توسط من هنوز جلوی چشمانم هست!؟
وقتی به گذشته ام فکر میکنم افسردگی و غم سنگینی رو روی دلم حس میکنم.

خداوند مهربان وعده فرموده همه گناهان را می بخشد استثنائی هم ندارد .
گمراه کردن دیگران حق الناسه انسان باید در حد توانش جبران کند اما بیش از توان خود وظیفه ای ندارد در عوض میتونه برای هدایتشان دعا کنه و نیز از این پس میتونی افراد را از گمراهی نجات دهید .

سرگردون;411736 نوشت:
سلام
قبول دارم حرف کارشناس محترم رو...
ولی اینکه کسیکه گناهکار بوده حالا میخواد از گناه دوری کنه و گذشته اش رو پاک کنه خیلیییییییییی سختی میکشه تا جبران گناهانشن رو کنه ...مخصوصا که اطرافیانش مخالف تغییرش باشن و بخوان گناهکار بمونه....
و اینکه اون آدم که از اول مذهبی بوده توی خانواده مذهبی بار اومده شاید اونم تو خانواده من بود از منم بدتر بود....

کسی جواب ما گنه کارها رو نمیده!!!!

سرگردون;411736 نوشت:
سلام
قبول دارم حرف کارشناس محترم رو...
ولی اینکه کسیکه گناهکار بوده حالا میخواد از گناه دوری کنه و گذشته اش رو پاک کنه خیلیییییییییی سختی میکشه تا جبران گناهانشن رو کنه ...مخصوصا که اطرافیانش مخالف تغییرش باشن و بخوان گناهکار بمونه....
و اینکه اون آدم که از اول مذهبی بوده توی خانواده مذهبی بار اومده شاید اونم تو خانواده من بود از منم بدتر بود....
من با شما موافقم

اویس;411730 نوشت:
[=Georgia] با عرض سلام و ادب خدمت سرکار محترم خانم raz7373
من می خواهم پاسخ شما را در ضمن بیان یک فرض و در نهایت ارائه چند سوال بدهم:
فرض می کنیم که شما استاد نمونه یک دانشگاه هستید و شاگردان بسیاری دارید. در میان شاگردانتان عده کمی هستند که بسیار درس خوانند؛ سر وقت در کلاستان حاضر می شوند، به حرفهایتان با دقت گوش می کنند، تحقیقات و پژوهشهای خوبی ارائه می دهند، مودب هستند و همواره سعی می‌کنند در امر تحصیل و آموزش مطالب مبهم درسی به دوستانشان کمک کنند.
اما در مقابل این تعداد کم، شاگردان بسیار دیگری نیز دارید که اصلا درس نمی‌خوانند و در کلاسهایتان حاضر نمی شوند، وقتی هم که پس از مدتها گذرشان به کلاس می افتد دائما در حال شوخی و تمسخر شما و بازی کردن با موبایل و اس دادن به این و آن هستند.
هنگامه امتحان فرا می رسد و هر دو قسم دانشجویانتان امتحان می‌دهند.
(البته فرض نیز بر این است که شما نیز استاد انتقام جویی نیستید و می‌خواهید با معیار امتحان پایان ترم دانشجویان خود را امتیاز دهی کنید.)
وقتی که برگه های امتحانی را ملاحظه می فرمایید می بینید که طبق انتظار قسم اول از شاگردانتان به راحتی از پس همه سوالات بر آمده و نمره 20 گرفته اند. اما قسم دوم از شاگردانتان حتی در آسان ترین سوالات نیز درمانده و با ارفاق بسیار نمره 9 گرفته اند.
وقتی که نتیجه امتحان به شاگردان اعلام می شود بدیهی است آن قسم از دانشجویان تنبل و بی ادبتان از مشاهده کارنامه خود ناراحت شده و از آنچه در طول سال انجام داده بودند پشیمان می شوند و از آنجا که به نمره قبولی 12 برای ورود به ترم بعدی احتیاج مبرم دارند چاره ای جسته و به خدمت انور شما تشرف می یابند و شروع به آه و ناله و زاری می کنند که ما خام بودیم و اشتباه کردیم و اکنون از گذشته خود پشیمانیم و لطف نمایید نمره قبولی به ما بدهید.
شما که استاد رئوف و مهربانی هستید چون می بنید که آنها واقعا پشیمان هستند و به نمره قبولی برای ورود به ترم بعدی نیازمندند از خوان کرم خود 3 نمره قبولی به ایشان می دهید و آنها را مجاز به ورود ترم بعدی می کنید.
حال سوال من از شما استاد مهربان و گرانقدر این است که چرا به این دانشجویان نادم خود نمره 20 نمی دهید؟ آیا این 20 ندادن شما ناشی از بخل شماست؟ آیا این ندامت و پشیمانی، آنها را در سطح دانشجویان قوی و مودب و زحمت کشیده تان بالا می آورد؟ آیا نمره 20 دادن بی عدالتی و ظلم در حق آن دانشجویان قسم اول نیست؟!
خوشحالم که شما استاد گرامی نیز همان حکمی را می کنید که خداوندتان در برابر بندگان نادمش روا می دارد...

روی سخنم با دوستی است که مثال استاد وشاگرد را زدند مثال شما مثل پاسخ های آنی معلم های دینی عجولانه بود معلمهای کم سواد!و وقعی نمینهم که که نگویم گستاخی کرده اید به ساحت مقدس پروردگارم.و تنها خداوند از دل مومنان آگاهی کامل دارد. من بعید نمبدانم که توبه کنندگان درجه پایینتری نسبت به بی گناهان دارند.اما بی گناه کیست؟کسی هست که هر روز نماز اول وقتش ترک نمیشود اما در روز درحال ایراد گرفتن و تمسخر قیافه خلق خداست،بد دهن و گج خلق و شیطان عجول درونش مدام درحال سرکشی است.کسی هست زناکرده به یکباره پشیمان گشته عالم میشود .هزاران نفر رانجات میدهد و راهنمایی میکند .خدا را سر خود بین مردم تقسیم نکنید چه بسا خیری در توبه توبه کار است که ما نمیدانیم.و پیوسته بگویید خداوند داناتر،منزه تر است.وا... اعلم بالثواب

[="Georgia"][="Blue"]

سرگردون;411736 نوشت:
سلام
قبول دارم حرف کارشناس محترم رو...
ولی اینکه کسیکه گناهکار بوده حالا میخواد از گناه دوری کنه و گذشته اش رو پاک کنه خیلیییییییییی سختی میکشه تا جبران گناهانشن رو کنه ...مخصوصا که اطرافیانش مخالف تغییرش باشن و بخوان گناهکار بمونه....
و اینکه اون آدم که از اول مذهبی بوده توی خانواده مذهبی بار اومده شاید اونم تو خانواده من بود از منم بدتر بود....

در هر صورت هیچ رنج و مشقتی در بازگشت به سوی خدا از دیدگان خداوند نادیده گرفته نمی شود و همه مشقتها و رنجها در ترازوی عدل الهی مورد محاسبه خواهد بود و خداوند هزاران بار بیشتر از قدمی که فردگنهکار به سوی او برداشته او را به نعمتهای گوناگون اخروی متنعم خواهد ساخت اما این به معنی مساوی قلمداد کردن کسی که با وجود همه زمینه های گناه اصلا گناه نکرده و کسی که مرتکب گناهان گوناگون شده و توبه کرده است نخواهد بود.
[/]

[="Georgia"][="Blue"]

کنیز نرجس خاتون;411838 نوشت:
روی سخنم با دوستی است که مثال استاد وشاگرد را زدند مثال شما مثل پاسخ های آنی معلم های دینی عجولانه بود معلمهای کم سواد!و وقعی نمینهم که که نگویم گستاخی کرده اید به ساحت مقدس پروردگارم.و تنها خداوند از دل مومنان آگاهی کامل دارد. من بعید نمبدانم که توبه کنندگان درجه پایینتری نسبت به بی گناهان دارند.اما بی گناه کیست؟کسی هست که هر روز نماز اول وقتش ترک نمیشود اما در روز درحال ایراد گرفتن و تمسخر قیافه خلق خداست،بد دهن و گج خلق و شیطان عجول درونش مدام درحال سرکشی است.کسی هست زناکرده به یکباره پشیمان گشته عالم میشود .هزاران نفر رانجات میدهد و راهنمایی میکند .خدا را سر خود بین مردم تقسیم نکنید چه بسا خیری در توبه توبه کار است که ما نمیدانیم.و پیوسته بگویید خداوند داناتر،منزه تر است.وا... اعلم بالثواب

از راهنمایی و مشارکت شما دوست گرامی در این بحث نهایت تقدیر و تشکر را دارم.[/]

کنیز نرجس خاتون;411838 نوشت:
روی سخنم با دوستی است که مثال استاد وشاگرد را زدند مثال شما مثل پاسخ های آنی معلم های دینی عجولانه بود معلمهای کم سواد!و وقعی نمینهم که که نگویم گستاخی کرده اید به ساحت مقدس پروردگارم.و تنها خداوند از دل مومنان آگاهی کامل دارد. من بعید نمبدانم که توبه کنندگان درجه پایینتری نسبت به بی گناهان دارند.اما بی گناه کیست؟کسی هست که هر روز نماز اول وقتش ترک نمیشود اما در روز درحال ایراد گرفتن و تمسخر قیافه خلق خداست،بد دهن و گج خلق و شیطان عجول درونش مدام درحال سرکشی است.کسی هست زناکرده به یکباره پشیمان گشته عالم میشود .هزاران نفر رانجات میدهد و راهنمایی میکند .خدا را سر خود بین مردم تقسیم نکنید چه بسا خیری در توبه توبه کار است که ما نمیدانیم.و پیوسته بگویید خداوند داناتر،منزه تر است.وا... اعلم بالثواب

در سخنم هیچ ابایی ندارم که بگویم با این سخنان مردم را از توبه دلسرد و ناامید نکنید و خداوند را در حد انسانهای لجوج تنزل مقام ندهید.در این دوران که هر روز جوانان در معرض ناخودآگاه و ناخود خواسته ی تهاجمات استکباری اند .هر راست نشاید گفت . نکنید و دل بازگردندگان را نشکنید .صد بار اگر توبه شکستی بازا گر کافر و گبر و بت پرستی بازا این درگه ما درگه نومیدی نیست صد بار اگر توبه شکستی بازا

اویس;411941 نوشت:
[=Georgia]
از راهنمایی و مشارکت شما دوست گرامی در این بحث نهایت تقدیر و تشکر را دارم.

ما همه سر باز موعودیم.از توجه شما بزرگوار کمال امتنان را دارم.اجر همه با صاحب الامر و الزمان.

اویس;411939 نوشت:
[=Georgia]
در هر صورت هیچ رنج و مشقتی در بازگشت به سوی خدا از دیدگان خداوند نادیده گرفته نمی شود و همه مشقتها و رنجها در ترازوی عدل الهی مورد محاسبه خواهد بود و خداوند هزاران بار بیشتر از قدمی که فردگنهکار به سوی او برداشته او را به نعمتهای گوناگون اخروی متنعم خواهد ساخت اما این به معنی مساوی قلمداد کردن کسی که با وجود همه زمینه های گناه اصلا گناه نکرده و کسی که مرتکب گناهان گوناگون شده و توبه کرده است نخواهد بود.

من منظورم علمایی مثل آیت الله بهجت ها نیست...
منظورم به کسانی که از اونا پایین تر هستن مثل من یه جوون هست مذهبی هست ...تازه خیلی هم شماتت میکنن چی؟!

[="Tahoma"][="DarkSlateBlue"]کسی که به اراده ی خودش نه بخاطر قرار گرفتن در شرایطی خاص(مث خونواده و تربیت مذهبی و ...) گناه نکرده باشه سختی خیلی زیادی رو متحمل شده و این مسلماً اجرش از کسی که یک یا چندبار این سختی رو تحمل نکرده و گناه کرده، درجه ی بالاتری داره. مث یه جنس نو و یه جنس مستعمل!
اما اگه فرد دوم برای توبه با سختیایی که میکشه جبران قبل رو واقعاً کرده باشه به نظرم خدا تلاش ها رو بر اساس شرایط فردی بسنجه

مثلاً فرد اول تلاشش با توجه به ظرفیت و شرایطش از تلاش فرد دوم(بازهم باتوجه به ظرفیت و شرایطش) بیشتر بوده یا کمتر، به نظرمن ، این معیار درجه پیداکردن در اون دنیاس. با توجه به آیه: لیس للانسان الا ما سعی![/]

چون برگه ای که سیاه نشده با اونکه سیاه شده وپاک شده متفاوتن البته که گناه آثار وضعی هم داره..

[="Arial"][="Black"]با سلام به همه ی کارشناسان و دوستان گرامی . از همه ی شما متشکرم به دلیل جواب هایی فرمودید . من بنده ی حقیر در مقابل خدا را متقاعد کردید . من خودم از دوستی پرسیدم که در جوابشان اینطور عرض کردند که انسان وقتی مرتکب گناهی میشود از درجه و مقامش کم می شود و به درجه ی حیوانیت میرسد و وقتی توبه می کند درجه اش یه انسانیت بر میگردد اما شخصی که گناه نکرده در مقام انسایت خود بوده و به تدریج مقامش در نزد خدا بیشتر می شود پس درجه ی آن فرق دارد و جایگاه او نیز در بهشت هم بالا تر و والا تر است.[/]

تمام حرف من این هست که یه جوونی که تازه فهمیده و برگشته و سعیش بر این هست که بهترین شکل عبد خدا باشه ولی در خانواده ای بزرگ شده که گناه بوده و اونطور تربیت شده گناهش چیه؟
درسته صفحه ی دلش اول که تا 9 سالگی پاک بوده ولی تربیت و رفتار نادرست پدر و مادر و یا اطرافیانش سیاه کردن چی؟!تا اینکه فهمیده و خودش رو درست کرده...
وقتی کوچیک بوده ماهواره میدیده...وقتی کوچیک بوده اعمال ناشایست رو دختر خاله و دوستانش تشریح کردن....یا دست دادن و بی حجابی پیش نا محرم عرف بوده اون چه گناهی داشته و حتی از کوچیکی یه حسی بهش میگفت قبیح هست اینکارا و امتناع میکرده از خیلی گناها چون یه چیزی تو دلش میگفته بده انجام نمیداده...

اینم درجه اش فرق داره؟!
مگه خدا نگفته توبه کنندگان جوان رو دوست داره؟
تازه جوونی که پیش خیلی جوونا بوده که با گناه لذت میبرن و دایم تشویق به گناه میکنن...مسخرش میکنن...روسری از سرش میکشن؟!!!!
مذهبی هایی که نکشیدن این سختی ها رو نمیتونن قضاوت کنند...

سلام:Gol:

اول اینکه بحث دیدم گفتم : حتما اونی که توبه کرده مقامش بالاتره
چون طعم گناه رو چشیده ، شیرینیش زیر زبونش هست ولی ازش کناره میگیره!!!!
سختیشو می تونین از دوری یه معتاد ترک کرده تا یک فرد سالم نسبت به مواد حس کنین. خو اون معتاد بیشتر سختی می بینه

بعدش فکر کردم بالاخره اونی هم که خوشو حفظ کرده کارش راحت نبوده!!!!
شیطون براش دام های سخت تری ترتیب می بینه هی مرحله به مرحله هم شدید تر .
بالاخره بهشت را به بها دهند نه به بهانه

اگر بریم سر مثال معلم. می بینیم معلم هم شاگرد زرنگشو خیلی دوست داره.
هم اون شاگرد تنبلشو که پشیمون شده و داره تمامِ تمام تلاش میکنه درساشو بخونه.
(همونطور که بنده هم بعد توبه باید صادقانه به فکر جبران باشه)

آخرشم اصلا چی کار به این دارین که کی بالایه کی پایین؟؟؟؟؟؟؟؟؟
خدا میگه بچه خوبی باشی عزیزمی
خوب هم بشی عزیزمی
دیگه چی کار دارین که کی عزیز تره!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟
مثل اونایی که گیر دادن علما بالاترن یا امام زاده ها ؟
حضرت ابالفضل (ع) بالاترن یا انبیا بنی اسرائیل؟؟؟
خداییش چه دردیتونو دوا میکنه؟؟؟؟؟
خو بگین ما هم بدونیم....

برم هنوز که نزدم:khandeh!:

سرگردون;412819 نوشت:
تمام حرف من این هست که یه جوونی که تازه فهمیده و برگشته و سعیش بر این هست که بهترین شکل عبد خدا باشه ولی در خانواده ای بزرگ شده که گناه بوده و اونطور تربیت شده گناهش چیه؟
درسته صفحه ی دلش اول که تا 9 سالگی پاک بوده ولی تربیت و رفتار نادرست پدر و مادر و یا اطرافیانش سیاه کردن چی؟!تا اینکه فهمیده و خودش رو درست کرده...
وقتی کوچیک بوده ماهواره میدیده...وقتی کوچیک بوده اعمال ناشایست رو دختر خاله و دوستانش تشریح کردن....یا دست دادن و بی حجابی پیش نا محرم عرف بوده اون چه گناهی داشته و حتی از کوچیکی یه حسی بهش میگفت قبیح هست اینکارا و امتناع میکرده از خیلی گناها چون یه چیزی تو دلش میگفته بده انجام نمیداده...

اینم درجه اش فرق داره؟!
مگه خدا نگفته توبه کنندگان جوان رو دوست داره؟
تازه جوونی که پیش خیلی جوونا بوده که با گناه لذت میبرن و دایم تشویق به گناه میکنن...مسخرش میکنن...روسری از سرش میکشن؟!!!!
مذهبی هایی که نکشیدن این سختی ها رو نمیتونن قضاوت کنند...

جواب نداشتم؟

bentolhodaa;412883 نوشت:
اول اینکه بحث دیدم گفتم : حتما اونی که توبه کرده مقامش بالاتره
چون طعم گناه رو چشیده ، شیرینیش زیر زبونش هست ولی ازش کناره میگیره!!!!
سختیشو می تونین از دوری یه معتاد ترک کرده تا یک فرد سالم نسبت به مواد حس کنین. خو اون معتاد بیشتر سختی می بینه

این حرف بزرگی است.
خداوند درباره کسی که توبه میکند از کسیکه در بیابانی مرکب و غذا و امکانات خود را از دست داده و به یکباره آنها را می یابد بیشتر خوشحال میشود.
برای اینکه این فرد بعلت گناه در مسیر سقوط قرار گرفته و به قول امام خمینی (ره) در زندگی انسان پرتگاههایی وجود دارد که اگر انسان در آنها بیفتد چه بسا گمراه ابدی شود.
کسی که در مسیر سقوط است شیطان سیطره اش بر او بیشتر میشود مزاجش و طرز تفکر او تغییر میکند و زیبایی های حقیقی را آنچنان زیبا نمی بیند این فرد با این شرایط اگر بخواهد به سمت نیکی ها گام بردارد . هم توفیق بیشتری می خواهد و هم تلاش بیشتری و وقتی دل آدمی بر اثر توبه نورانی گردید . البته توبه درست درمون مزاجش تغییر میکند و خدا دوست می شود . و اتوماتیک وار از گذشته خود در دل انزجار شدید میکند و چطور خداوند این دل نورانی را عذاب کند . او که خالصانه میگوید نادمم.
چطور حر در ظرف یک روز به نورانیتی میرسد که ماها به این راحتی به آن نمیرسیم.

[="Georgia"][="Blue"][=georgia]جمع بندی
سوال
[h=2][=georgia]چرا درجه ی کسی که از اول عمر گناه نکرده با کسی که گناه کرده اما توبه کرده در بهشت فرق دارد؟
[/h]پاسخ:

من می خواهم پاسخ شما را در ضمن بیان یک فرض و در نهایت ارائه چند سوال بدهم:
فرض می کنیم که شما استاد نمونه یک دانشگاه هستید و شاگردان بسیاری دارید. در میان شاگردانتان عده کمی هستند که بسیار درس خوانند؛ سر وقت در کلاستان حاضر می شوند، به حرفهایتان با دقت گوش می کنند، تحقیقات و پژوهشهای خوبی ارائه می دهند، مودب هستند و همواره سعی می‌کنند در امر تحصیل و آموزش مطالب مبهم درسی به دوستانشان کمک کنند.
اما در مقابل این تعداد کم، شاگردان بسیار دیگری نیز دارید که اصلا درس نمی‌خوانند و در کلاسهایتان حاضر نمی شوند، وقتی هم که پس از مدتها گذرشان به کلاس می افتد دائما در حال شوخی و تمسخر شما و بازی کردن با موبایل و اس دادن به این و آن هستند.
هنگامه امتحان فرا می رسد و هر دو قسم دانشجویانتان امتحان می‌دهند.
(البته فرض نیز بر این است که شما نیز استاد انتقام جویی نیستید و می‌خواهید با معیار امتحان پایان ترم دانشجویان خود را امتیاز دهی کنید.)
وقتی که برگه های امتحانی را ملاحظه می فرمایید می بینید که طبق انتظار قسم اول از شاگردانتان به راحتی از پس همه سوالات بر آمده و نمره 20 گرفته اند. اما قسم دوم از شاگردانتان حتی در آسان ترین سوالات نیز درمانده و با ارفاق بسیار نمره 9 گرفته اند.
وقتی که نتیجه امتحان به شاگردان اعلام می شود بدیهی است آن قسم از دانشجویان تنبل و بی ادبتان از مشاهده کارنامه خود ناراحت شده و از آنچه در طول سال انجام داده بودند پشیمان می شوند و از آنجا که به نمره قبولی 12 برای ورود به ترم بعدی احتیاج مبرم دارند چاره ای جسته و به خدمت انور شما تشرف می یابند و شروع به آه و ناله و زاری می کنند که ما خام بودیم و اشتباه کردیم و اکنون از گذشته خود پشیمانیم و لطف نمایید نمره قبولی به ما بدهید.
شما که استاد رئوف و مهربانی هستید چون می بینید که آنها واقعا پشیمان هستند و به نمره قبولی برای ورود به ترم بعدی نیازمندند از خوان کرم خود 3 نمره قبولی به ایشان می دهید و آنها را مجاز به ورود ترم بعدی می کنید.
حال سوال من از شما استاد مهربان و گرانقدر این است که چرا به این دانشجویان نادم خود نمره 20 نمی دهید؟ آیا این 20 ندادن شما ناشی از بخل شماست؟ آیا این ندامت و پشیمانی، آنها را در سطح دانشجویان قوی و مودب و زحمت کشیده تان بالا می آورد؟ آیا نمره 20 دادن بی عدالتی و ظلم در حق آن دانشجویان قسم اول نیست؟!
خوشحالم که شما استاد گرامی نیز همان حکمی را می کنید که خداوندتان در برابر بندگان نادمش روا می دارد.

موضوع قفل شده است