آیا ظلم و ستم به ظهور کمک می کند؟؟؟

کارشناس بحث: استاد کریم

با سلام
این برداشت غلطی است که بعضی ها در طول تاریخ داشته اند باید توجه داشت که اخباری که گفته اند قبل از ظهور ظلم وفساد زیاد خواهد شد از یک واقعه وحادثه ای که در اثر دوری مردم از اخلاق ومعنویات رخ خواهد داد واین به معنای به وجود آوردن این ظلم وفساد نیست وبرعکس ما باید تلاش کنیم که ظلم وفساد که در فضای عمومی وبه خاطر رسانه ها وترویج سرمایه داری وغیره زیاد می شود پایین بیاید وخودمان ودیگران را در حدی که می توانیم از فساد وظلم نگه داریم وآنچه از اهل بیت به مارسیده است همین را تایید می کند که در اینجا یک مورد آنرا که حدیثی جالب از امام سجاد علیه السلام است از کتاب احتجاج طبرسی نقل می کنم.
امام خطاب به ابوخالد می فرماید: کسانی که در زمان غیبت او معتقد به امامتش ومنتظر ظهورش هستند افضل مردم هر زمانی هستند چرا که خداوند به آنها چنان عقل ومعرفتی داده است که غیبت برای آنها همانند موقع حضور امام است وآنها را دز عصر غیبت مانند کسانی که پیش روی پیامبر جهاد کرده وشمشیر می زدند قرار داده است آنها به حق مخلص وشیعه صادق ما هستند ودعوت کنندگان به دین در باطن وظاهر هستند.(احتجاج،ج2،ص318)
کسی که شیعه واقعی است طبق فرمیش امام در همه حال در راه دین تلاش می کند تا مردم را به سوی دین بکشاند. نه اینکه خودش نیز مروج فساد باشد.
برای مطالعه بیشتر می توانید کتاب نگین آفرینش را مطالعه کنید.

این سوالی که پرسیده شده، سوال من نیز هست. لطفا کمی بیشتر توضیح دهید. خدا در قرآن میفرماید که این کتاب برای عالمیان است و در آن به امر به معروف و نهی از منکر دستور داده است. پس اگر همه عالم و یا بخش بسیاری از آن به این شکل عمل کنند آیا دیگر دلیلی برای ظهور وجود خواهد داشت؟ که اگر به اینصورت شود و در واقع حد تعادلی به وجود آید یعنی نه زیاد گناه و فساد و... باشد که گفته اند از شرایط ظهور است و نه خیلی عدالت و پاکی و درستی و... ، پس در اینصورت چطور میشود؟ چه بر سر مومنین واقعی می آید؟ آیا باید با همین شرایط متعادل که مورد رضایتشان نیست بسازند و یا به قول "سعید 13" باید تشویق به گناه کنند تا شرایط عوض شود و امام ظهور کند؟ :Gig:

با سلام
اينكه فرمودند فساد زیاد می شود به این معنی نیست که فساد ایجاد کنید تا حضرت ظهور کند بلکه پیامبر بزرگوار اسلام وائمه (ع) بر اساس علومی ووحی که رسیده بود اطلاع داشتند که در اثر عوامل طبیعی فساد زیاد خواهد شد واز این اتفا خبر داده اند.
اینکه می فرمایید اگر هم فساد وظلم باشد وهم عدالت چه می شود؟ اصل ظهور ازحتمیات است چنانچه در حدیث معروف نبوی نیز وجود دارد اگر از عمر دنیا یک روز بیشتر هم نمانده باشد آنقدر طولانی خواهد شد که در آن روز حضرت ظهور کنند. اما یک نکته مهم این است که وجود حجت الهی امری ضروری در فرهنگ اسلامی است که بدون آن دنیایی وجود نخواهد داشت واینکه حضرت غائب می شوند به خاطر اعمال وکردار انسانها است که قدر حضرت را نمی دانند وهمانطور که خواجه طوسی نیز اشاره کرده اند وجود حجت الهی لطفی است در حق بندگان وتصرفش در امور لطفی دیگر وعدم این تصرف به خاطر ماست. که قدر این حجت الهی را ندانستیم. ولی خوب زمانی که مردم دستشان از آن حضرت کوتاه بوده ونسبت به فرهنگ دینی نیز بی تفاوت می شوند همان چیزی که امروز در جامعه ما وجود دارد، ودر نتیجه فساد وظلم روز به روز زیاد می شود تا جایی که مردم خود از شیوع فساد به ستوه آیند وبرای برون رفت از این آداب وسنن دست وپا گیر وروزمره به دنبال راه نجاتی باشند. فلذا دیگری نیازی نیست ما عمداً فساد به راه اندازیم چرا که به اندازه کافی که نه دهها برابر بیشتر از حالت عادی این بی بند وباری وفساد وجود دارد در سایه وجود رسانه ها وروشهای تبلیغی ومختلف.
خبر دادن از اینکه حضرت زمانی ظهور خواهند کرد که فساد وظلم همه جا را فرا گرفته باشد خبر از یک واقعیت است ودیگر نیازی نیست که انسانها غصه بخورند که فساد کم است وحضرت ظهور نخواهد کرد. والا اگر همین انسانها قدر آن حضرات را می دانستند ویکی بعد از دیگری را با شمشیر وسم به شهادت نمی رساندند وحق شان را غصب نمی کردند که امت اسلامی به این وضع وحال نیفتد که امروزه به نام اسلام به جان هم افتاده اند دیگر غیبتی اتفاق نمی افتاد که ما بعضی جریانهای خود ساخته وانحرافی برای ظهور حضرت دست به دامن اشاعه فحشاء شوند چرا که درد وغم حضرت نیز اشاعه این امور است. ولی به هر حال این فسادها روزی مردم خسته خواهد کرد وآنوقت است که وجود حجت الهی برای آنها یک ضرورت خواهد بود وحضرت که ظهور کند قدرش را خواهند دانست تا به روز وحال اجداد خود نیفتد. وچه بهتر که ما تلاش کنیم در سایه وجود اینهمه گناه قدری دل حضرت را به دست آوریم.

با عرض سلام خدمت دوستان گرامی.
در کنار فرمایشات کارشناس محترم در پاسخ به سوالات دوستانمان نکته ای را نیز بنده اضافه میکنم:
بهتر است در گام نخست ریشه مشترکی را میان این دو سوال جستجو کنیم: 1. با توجه به روایاتی که اشاعه ظلم را نشانه ظهور امام زمان معرفی میکنند آیا این درست است که ما با انجام ظلم و ستم زمینه های ظهور را فراهم کنیم؟ 2. با توجه به حکم قرآن مبنی بر وجود امر به معروف و نهی از منکر آیا اگر همه عالم و یا بخش بسیاری از آن به این دستور عمل کنند آیا دیگر دلیلی برای ظهور وجود خواهد داشت؟
به نظر بنده پاسخ هر دو سوال با تحلیل معنای نشانه ظهور بودن اشاعه ظلم، قابل دستیابی است. توضیح مطلب اینکه باید میان نشانه ظهور و علت ظهور تمایز قایل شد. نشانه در معنای حقیقی خود یعنی آنچه مسیر واقعیت را نشان میدهد و علت در معنای حقیقی خود یعنی آنچه واقعیت را میسازد. اشاعه ظلم و جور در روایات به عنوان نشانه معرفی شده است یعنی تنها خبر از نزدیکی وقوع واقعیتی به نام ظهور امام زمان را میدهد اما علت ظهور امام زمان را باید در فلسفه امامت جویا شد. فلسفه امامت، ادامه دادن مسیر انبیا در مهیا کردن مسیر سعادت دنیوی و اخروی بشر است. امام می آید تا به انسانها در هر نقطه جغرافیایی و هر مقطع زمانی، حق و حقیقت را بشناساند اما چه بسیار از انسانها که در نزدیکی امام زندگی میکنند اما قدر نعمت وجود امام را در نمیابند. چه بسیار از انسانها که در دور دست وصف امام و نام او را میشنوند اما بی تفاوت از کنارش میگذرند. چه بسیار انسانها که حلقه ای از باور و رفتار به دور خود پیچیده اند که مانع دیدن امام و شنیدن سخن امام شده است. چه بسیار از انسانها که به مسئله امامت و نبوت و حتی خدا اهمیت نمیدهند و چه انسانهایی که در دور دستها حتی نامی از امام را نمیشنوند. آیا نباید به همگان تلنگری زد؟ آیا خدایی که انسان را آفرید تا خلیفه او باشد را به حال خود رها کند؟ آیا نباید حجت را بر همگان تمام کرد؟ آیا نباید روزی فرارسد که جهان یکپارچه محو تماشای مسیر واقعی حق و حقیقت شود، دیوارهای کاذب باورها و رفتارها فرو ریزد و انسان طعم حقیقی حقیقت را بچشد؟ خدایی که ما میشناسیم لطفش و حکمتش و رحمتش بیش از آن است که جهان بشری را به حال خود بگذارد. امام زمان در پرده غیبت رفت زیرا باید به انسان زمان داده میشد که لزوم وجود امام عدل گستر را دریابد، و این واقعه مصادف است با فراگیر شدن ظلم و جور در جهان بگونه ای که انسانها به معنای واقعی کلمه تشنه حق و عدل شوند.
آیا ما هم به جرگه ظالمان پیوندیم تا این اتفاق زودتر بیفتد؟ خیر زیرا اگر هم این تلاش به ثمر بنشیند و امام ظهور کند در جبهه مقابل امام قرار میگیریم، جبهه باطل. جبهه ای که نمیخواهند امامی ظهور کند و کاخ ظلمشان را فروریزد و اگر هم ظهور کند در محو او میکوشند. خواستیم امام ظهور کند و در پرده غیبت نباشد حال به جایی میرسیم که میخواهیم وجودش را از بین ببریم.
پس در حال انتظار امام چه کنیم؟ به حکم قرآن و روایات تن دهیم و از آنجمله است امر به معروف و نهی از منکر. تا هم خویشتن و هم گروهی را از طیف اهل باطل نجات دهیم، تا هم از دشمنان امام زمان بکاهیم و هم بر دوستداران او بیفزاییم. یادمان باشد کسانی انتظار امام زمان را میکشند که به معنای واقعی کلمه تشنه حق و عدل شوند و اینها قطعا مظلومین هستند نه ظالمانی که جسم و روح خود را با ظلم به دیگران فربه میکنند.
چه کنیم تا ظهور نزدیک شود؟ تلاش کنیم آنچه باعث غیبت امام شد را برطرف کنیم یعنی عدم شناخت درست و جامع از امام و عمل نکردن به دستورات او، به عنوان یک شیعه واقعی.
اگر در آینده ظلم و جور فراگیر نشود چه؟ ما که آینده را نمیدانیم اما روایاتی که از اولیای خدا به ما رسیده خبر از فراگیری ظلم و جور داده است. تجربه هم نشان داده تا به امروز سیر عمده انسان به سمت ظلم و جور بیش از گرایش او به حق و حقیقت و عدل بوده است.
و کلام آخر اینکه:
خدایا چنان کن سرانجام کار * تو خشنود باشی و ما رستگار
و السلام علی من اتبع الهدی

[="Palatino Linotype"][="Black"]سلام به همه دوستان

بله درست است با ترویج ظلم و فساد می توانیم به نزدیک شدن ظهور کمک کنیم!

اما یک سؤال:
چه کسی از نزدیک شدن ظهور نفع می برد؟

مطمعناً کسی دغدغه ظهور دارد که ایده آل های خویش را در آن دوران میابد.

حال سؤال بعدی:
آیا کسی که مروج ظلم و فساد بوده در عصر ظهور ذی نفع خواهد بود؟[/]

[="Tahoma"]

سلام
اعمال ما تابع امر و نهی شرعی است لذا اگر بخواهیم برای ظهور زمینه سازی هم بکنیم باید طبق سفارش دین صورت گیرد و ظاهرا وظیفه ما در این مورد انتظار سازنده و دعاست
والله الموفق

شما اگر بری یکساعت کارگری کنی مثلا بهت 20 هزار تومن میدهند . (تلاش و مجاهدت برای شناخت و درک امام و طلب ظهور از خداوند با زمینه سازی آن)

حالا اگر بری یکساعت گدایی هم بکنی بازم مثلا میتونی 20 هزار تومان جمع کنی . ( کمک به افزایش ظلم و ستم ، حداقل با چشم پوشی در مقابل آن )

حالا شما کدامیک رو انتخاب میکنی؟؟؟