مطالب خواندنی

- ادراک قلبی و شهودی مسئلهٔ توحیدی «وحدت وجود» به قدری ثقیل است که هر نفسی لیاقت و تحمل کشش این فیض عظیم را ندارد.

- اکثر انسا‌ن‌ها خداوند را به تشبیه می‌شناسند نه تنزیه چون گرفتار خیال منتشر هستند و هر چه به محسوسات نزدیکتر باشد بهتر آن‌را درک می‌کنند.

- خدایا خوشا به حال آنان که محو جمال و جلال تو هستند طوریکه ذات خود را هم از یاد می‌برند یعنی به مقام بقاء بعد از فناء که عالی​ترین مرتبهٔ بندگی توست رسیده​اند.

[="times new roman"]یکی از ابعاد والای اخلاقی و اجتماعی ، تشکر و سپاسگزاری از کسی است که از جانب او لطف و نعمتی به ما رسیده است . در روایت آمده است که قدردانی و شکر از مخلوق ، به منزله شکر از خالق است .

راغب دركتاب مفردات می گوید: شكر همان تصور نعمت و اظهار آن است و نقطه مقابل آن كفر است كه فراموشی نعمت و پوشاندن آن می باشد .1 ایشان شكر را به شكر قلب،‌ یعنی اندیشه درباره نعمت و شكر زبان یعنی ثنا گفتن بر نعمت دهنده و شكر سایر اعضا، یعنی قدردانی و پاسخ گویی در برابر نعمت تقسیم كرده است .2

البته باید اعتراف كرد كه حق شكر الهی را كسی نمی تواند ادا كند همان گونه كه امام سجاد(ع) در مناجات خود می گوید: چگونه می توانم حق شكر تو را به جا آورم در حالی كه همین شكر من نیاز به شكری دارد و هر زمان كه می گویم الحمدلله بر من لازم است كه به خاطر همین توفیق شكر گزاری بگویم لك الحمد .3

بنده همان به كه زتقصیر خویش

عذر به درگاه خدا آورد

ورنــه ســـزاوار خــداونــدیـــش

كس نتواند كه بجا آورد

از دســت و زبــان كـــه بر آیدكز

عهده شكرش بدر آید

در بعضی از روایات آمده است كه شكر هر نعمتی حتی اگر بزرگ باشد این است كه حمد خدای را به جا آوریم .4

امام صادق(ع) از مسجد بیرون آمد دید مركبش گم شده است . حضرت فرمود: اگر خدا آن را به من برگرداند حق شكرش را می گزارم چیزی نگذشت كه آن را آوردند. ایشان فرمود: الحمد لله . شخصی عرض كرد: مگر نفرمودی حق شكر خدا را می گذارم ؟ فرمود: مگر نشنیدی گفتم الحمدلله .5 (یعنی با گفتن همین كلمه حق شكر بجا آورده می شود.)
شكر عملی در برابر افراد متفاوت است. امام علی (ع) می فرماید: شكر پروردگارتان است كه او را ثنا گویی و شكر كسی كه بالا دست توست به این است كه در پیروی از او صادق باشی

مرتبه عالی شکر

البته شكر در مرتبه عالی، به كارگیری نعمت در جهت مشروع است از این رو امام صادق(ع) می فرماید: "شكر نعمت ها پرهیز از گناهان است " .6

امام علی (ع ) می فرماید: " شكر المومن یظهر فی عمله و شكر المنافق لا یتجاوز لسانه ؛ تشكر و قدردانی مؤمن ، در عمل او آشكار می شود ، ‌اما قدردانی منافق از زبانش تجاوز نمی كند و به مرحله عمل نمی رسد ."7
دعا

بهترین شیوه تشکر چیست؟

بهترین شیوه تشكر از الطاف و نعم الهی این است كه با قلب خود اعتراف كند و بفهمد كه این نعمت از جانب خدا به او داده شده است .

از امام صادق (ع) روایت شده است كه : خداوند در پاسخ حضرت موسی (ع) كه سؤال می كند :خدایا چگونه حق شكر تو را به جا آورم می گوید: "یا موسی شكرتنی حق شكری حین علمت ان ذلك منی ؛ ای موسی تو آنگاه كه دانستی نعمتی كه در دست توست از من به تو اعطا شده حق شكر مرا به جا آوردی ."8 و نیز امام صادق (ع) می فرماید: من انعم الله علیه بنعمة فعرفها بقلبه فقد ادی شكرها؛ هر كس كه خداوند به او نعمتی عطا كرد و او با قلب خود فهمید كه از جانب خداست شكر آن نعمت را بجا آورده است ." 9

شکر عملی ، مهمترین بعد شکر است

مهم ترین بخش شكر گزاری همان شكر عملی است. كسانی كه اسراف می كنند و یا بخل می ورزند واز چشم و گوش و زبان خود در مسیر گناه استفاده می كنند همه آن ها نا سپاس اند. از این رو شكر گزار واقعی در میان انسان ها كم هستند. قرآن مجید می فرماید كمی از بندگان من شكر گزارند .10

شكر عملی در برابر افراد متفاوت است. امام علی (ع) می فرماید: شكر پروردگارتان است كه او را ثنا گویی و شكر كسی كه بالا دست توست به این است كه در پیروی از او صادق باشی .

شكر هم ردیفت آن است كه مراتب اخوت را به خوبی انجام دهی و شكر نسبت به زیر دستان به این است كه از بخشش به آنها مضایقه نكنی. 11

نكته دیگر آن است كه شكر باید از خالق و مخلوق باشد.تشكر از مردم در واقع تشكر از خدا است.

امام رضا(ع)می فر ماید:كسی كه ازبخشنده از مخلوقین تشكر نكند شكر خدا را بجا نیاورده است .12
__________________
1.مفردات ، ماده شكر

2.همان

3.مفاتیح الجنان ،‌ مناجات شاكرین

4.اصول كافی ، ج 3 ، ص 151

5.همان ، ص 153

6.همان ، ص 150

7.میزان الحكمه ، ج 5 ، ص 146

8.بحارالانوار ، ج 13 ، ص 351

9.اصول كافی ، ج 2 ، ص 96

10. سبا ، آیه13

11. غرر الحكم ،ج4 ، ص 158

12. عیون اخبارالرضا ، ج2 ،ص24
[/]

سلام، بهترين هديه اسلامى
پيام‏آور سلامت و امنيت و آشتى و دوستى و محبت است؛ سلام نشانه آسودگى از خطرها و كدورتها است. و در يك كلام: سلام، سلامت مى‏آورد.
به گزارش شفقنا، فرج‏اللّه فرج‏اللهى‏ در شماره ی 6 ماهنامه ی مکتب اسلام در سال 84 نوشت: در ميان همه امتها و اقوام و طوايف، چه گذشتگان و چه معاصرين؛ چه زمان جاهليت يا چه عصر الكترونيك و ارتباطات، به هنگام برخورد با يكديگر براى خود تحيّت و تعارف و احترامى داشته و دارند. منتها خود در گفتار و عمل، انواع و اقسام گوناگون دارد مانند: برداشتن كلاه، دست بلند كردن، سر فرود آوردن، زانو زدن، (مخصوصاً در برابر بزرگان و شاهان و....) و يا گفتن كلماتى به فراخور آداب و رسوم هر قوم و طايفه‏اى كه حاكى از خضوع و خشوع و احترام اشخاص در برابر يكديگر و كوچكترها در مقابل بزرگترها و... كه رائج بين مردم در اعصار گوناگون بوده و هست با آداب و سنن گوناگون و ملتهاى مختلف اعم از سياه و سفيد و سرخ و زرد و...
اسلام كه خود دين صلح و آشتى و محبت و مودّت بوده و هميشه پيروان خود را به اين امر مهم دعوت كرده، طرز برخورد با اشخاص را به بهترين وجه بيان كرده و روشن ساخته است كه جايگاه تحيت در اسلام چيست، و چه كسانى بايد آغازگر اين مهم باشند؟ و آيا مانند زمان جاهليت (جاهليت قرون وسطائى يا عصر ارتباطاتى)، بايد هميشه ضعفا و كوچكترها و بى‏پولها و... به بزرگان و قدرتمندان و پولداران و صاحبان اسم و رسم احترام بكنند يا اسلام در اين مورد تعريف ديگرى دارد؟
سلام، تحيت اسلامى‏
برخلاف آداب و رسوم اكثر مردم جهان در گذشته و حال كه احترامشان بر همديگر، بيشتر احترام و تحيت ارباب رعيتى يا نوكر و آقائى و يا شاه و گدائى مى‏باشد، تحيّت و احترام در اديان الهى بالاخص اسلام، در سطح عالى روحى و روانى و روانشناسى طراحى شده و حاكى از سلامت و ايجاد آرامش و امنيت مى‏باشد چرا كه دستور اسلام هنگام ملاقات و برخورد انسانها با همنوعان خود، لفظ «تحيت» و «سلام» است. وقتى كسى به ديگرى سلام مى‏كند، در واقع به طرف مقابل مى‏فهماند كه از طرف من در امانى و يا خدا تو را از تمام بليات و زشتيها حفظ كند و آرزوى سلامت تو را دارم و زنده باشى.
راستى غير از اسلام در كدام مكتب اعم از مادى و معنوى ديده شده كه احترام انسانها هنگام برخورد با يكديگر تا ا ين اندازه با الفاظ لطيف و روحبخش و محبت‏آميز و مايه صلح و دوستى آغاز شده باشد؟ اسلام در اين مورد آنقدر پيش مى‏رود كه اگر كسى بدون اين‏كه سلام بگويد، شروع به سخن گفتن كند، جواب ندهيد چنانكه پيشواى اسلام مى‏فرمايد:
«فَمَن بدأ بِالكلامِ قبلَ السَّلام فَلا تُجيبُوهُ».
«هركس پيش از سلام، سخن گفتن آغاز نمايد، پاسخ ندهيد»(1).
همچنين فرمود: نزديكترين مردم به خدا و پيامبر كسى است كه سخن خود را با سلام شروع نمايد: «إِنَّ اَولىَ النّاسِ بِاللَّهِ و بِرَسُوله مَن بدءَ بِالسّلام»(2).
«نزديك‏ترين مردم به خدا و پيامبرش، كسى است كه سخن خود را با سلام آغاز نمايد».
باز نقل شده است كه رسول گرامى اسلام‏صلى الله عليه وآله به انس فرمود:
«يا أنس سَلِّم على‏ مَن لقَيتَ يزيد اللّه فِى حسناتِكَ و سلَّمْ فى بيتِكَ يزيد اللّه فى بركتك»(3).
«اى انس هركس را ملاقات كردى سلام كن كه خدا بر حسنات تو مى‏افزايد و [هروقت‏]به خانه خود وارد شدى سلام كن كه خدا بركت خانه‏ات را زياد مى‏كند».
چنانكه از فرمايش رسول گرامى اسلام‏صلى الله عليه وآله استفاده مى‏شود، بايد به همه سلام كرد مگر جاهائى كه استثناء شده كه انشااللّه در شماره آينده تحت عنوان «سلام از ديدگاه اهل بيت‏عليهم السلام» خواهد آمد.
مى‏بينيم حتى انسان هنگام ورود به خانه خود هم بهتر است سلام كند. در مقابل، توصيه شده است كه جواب سلام را به بهتر از الفاظى كه طرف سلام كرده يا حداقل مثل آن لفظ بدهد. چنانكه در آيه شريفه 86 سوره نساء مى‏خوانيم: «و إِذا حُيِّيْتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسنَ مِنْها أوْ رُدُّوها...»(4).
«هرگاه به شما تحيت گويند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهيد؛ يا(لااقل) به همانگونه پاسخ گوئيد....».
تحيّت چيست؟
تحيت در لغت از ماده «حيات» و به معنى دعا براى حيات ديگرى كردن است خواه اين دعا به صورت «سلام عليك»(خدا تو را به سلامت دارد) و يا «حيّاك اللّه»(خدا تو را زنده بدارد) و يا مانند آن باشد ولى معمولاً اين كلمه هر نوع اظهار محبتى را كه افراد به وسيله سخن با يكديگر مى‏كنند، شامل مى‏شود كه روشنترين مصداق آن همان موضوع سلام كردن است.
همچنين از تفاسير استفاده مى‏شود اظهار محبتهاى عملى نيز در مفهوم (تحيت) داخل است چنانكه در تفسير على بن ابراهيم از امام باقرعليه السلام نقل شده «المرادُ بالتحيّة فى الآية السّلام و غيره من البِرّ»: منظور از تحيت در آيه(5)، سلام و هرگونه نيكى كردن است.
يكى از كنيزان امام حسن مجتبى‏عليه السلام به آن حضرت گلى اهدا كرد، امام در برابر آن گل، كنيز را آزاد كرد. عرض كردند: ارزش يك شاخه گل آزادى كنيز بود؟ آن حضرت با استناد به آيه شريفه فرمود: ادب ما ايجاب مى‏كند كه پاسخ محبت را به بهترين وجه بدهيم(6).
سلام و تحيت از ديدگاه قرآن‏
در قرآن مجيد به مناسبتهاى گوناگون آياتى در اين زمينه وارد شده و با الفاظى همچون «تحيت» و «سلام» آمده و وظائف اشخاص را نسبت به همديگر درباره سلام و اينكه چگونه سلام كنند و به چه كسانى سلام كنند و طرز پاسخ سلام ديگران چيست، ياد داده و به بهترين وجه بيان كرده است.
آيه فوق همان‏طور كه اشاره شد، گرچه معنى وسيعى دارد، اما يك مصداق روشن آن سلام كردن است بنابر طبق اين آيه همه مسلمانان موظّفند كه سلام را به‏طور عاليتر و يا لااقل مساوى جواب گويند چرا كه سلام كردن مستحب و جواب آن واجب است(7).
اينك آيات:
«و إذا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بأَحسنَ مِنها أَوْ رُدُّوها...»(8)
«هرگاه به شما تحيت گويند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهيد؛ يا(لااقل) به همانگونه پاسخ گوئيد....».
«..و َتَحِيَّتُهُم فِيها سِلامٌ...»(9).
«گفتار(و دعاى) آنها(بهشتيان) در بهشت اين است كه: «خداوندا، منزّهى تو»! و تحيت آنها در آنجا سلام؛ و آخرين سخنشان اين است كه: «حمد، مخصوص پروردگار عالميان است!».
«وَلَقَدْ جاءَتْ رُسُلنا بِابراهِيمَ بِالبُشْرى‏ قالُوا سلاماً قال سلامٌ...»(10).
«فرستادگان ما[= فرشتگان‏] براى ابراهيم بشارت آوردند، گفتند: «سلام!» (او نيز) گفت: «سلام» و..».
و نَبِّئْهُمْ عَن ضَيفِ ابراهيمَ* إِذْ دَخلُوا عليهِ فقالُوا سلاماً...»(11).
و به آنها(مردم) از مهمانهاى ابراهيم خبر ده! هنگامى كه بر او وارد شدند، گفتند: سلام».
«...يَقُولُون سلامٌ عليكُمْ ادْخُلُوا الجَنَّةَ بِما كُنتُم تَعْمَلُون»(12).
«همانها كه فرشتگان(مرگ) روحشان را مى‏گيرند در حالى كه پاك و پاكيزه‏اند؛ به آنها مى‏گويند: «سلام بر شما!» وارد بهشت شويد...».
«قال سلامٌ عليكَ سَأَسْتَغْفِرُ لكَ رَبِّى‏»(13).
«ابراهيم(به پدرش) گفت: «سلام بر تو! من به زودى از پروردگارم برايت تقاضاى عفو مى‏كنم....».
«لا يسْمَعُونَ فِيها لغواً الاّ سلاماً....»(14).
[بهشتيان‏] در آنجا هرگز گفتار لغو و بيهوده‏اى نمى‏شنوند؛ و جز سلام در آنجا سخنى نيست...».
«....فإذا دَخَلْتُمْ بُيوتاً فَسَلِّمُوا على‏ أَنْفُسِكُمْ تَحيَّةً مِن عند اللّه مُباركاً طيَّبةً...»(15).
«..و هنگامى كه داخل خانه‏اى شديد، بر خويشتن سلام كنيد، سلام و تحيتى از سوى خداوند، سلامى پر بركت و پاكيزه!».
«... و إذا خاطَبَهُمُ الجاهِلُونَ قالُوا سلاماً*.... و يُلّقُونَ فِيها تحيَّةً و سلاماً»(16).
«.. و هنگامى كه جاهلان آنها(بندگان خداى رحمان) را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گويند)، به آنها سلام مى‏گويند(و با بى‏اعتنايى و بزرگوارى مى‏گذرند. آرى آنها(بندگان خدا) هستند كه درجات عالى بهشت در برابر شكيباييشان به آنان پاداش داده مى‏شود، و در آن، با تحيت و سلام روبه‏رو مى‏شوند».
«تحِيَّتُهُم يَومَ يَلقَونَهُ سلامٌ»(17)
«تحيت آنان(مؤمنان) در روزى كه او(خدا) را ديدار مى‏كنند، سلام است؛... و براى آنها پاداش پرارزشى فراهم ساخته است».
«اِلاّ قيلاً سلاماً سلاماً»(18). «تنها چيزى كه(بهشتيان) مى‏شنوند، سلام است».
چنانكه از اين آيات استفاده مى‏شود سلام؛ نه تنها تحيّت و هديه و شعار مؤمنان و خوبان در دنيا مى‏باشد، بلكه تحيت و هديه اهل بهشت هم مى‏باشد. متأسفانه در جامعه اسلامى ما گرچه بعضيها آن را به فراموشى سپرده‏اند.
رهبر بزرگ اسلام، حضرت محمد مصطفى‏صلى الله عليه وآله به همه سلام مى‏كرد حتى به كودكان و بردگان. و در سلام كردن سبقت مى‏جست به‏طورى كه اگر كسى مى‏خواست پيشدستى كند و به پيامبر زودتر از آن حضرت سلام دهد، مشكل بود.
پى نوشت :
1) اصول كافى، ج‏2، ص 469، باب التسليم.
2) بحارالأنوار، ج‏76، ص 12.
3) همان، ص 3.
4) نساء: 86.
5) 86 نساء.
6) تفسير نمونه، ج‏4، ذيل آيه 86 سوره نساء.
7) تفسير نمونه، ذيل آيه 86 سوره نساء.
نساء: 86.
9) يونس: 10.
10) هود: 68 و 73.
11) حجر، 51 و 52.
12) نحل: 32.
13) مريم: 47.
14) مريم: 62.
15) نور: 61.
16) فرقان: 63 و 75.
17) احزاب: 44.
18) واقعه: 26.

- اشکال عارف بر حکیم این است که اینطور نیست خدا سرسلسه جنبان باشد بلکه هر حلقه‌ای سر سلسله است طبق برهان حکیم در امکان ماهوی می‌شود در پاسخ سؤال الف را چه خلق کرده بشود گفت ب تا بی نهایت و تسلسل ایجاد شود و با ابطال تسلسل و دور واجب ثابت شود اما در امکان فقری نمی‌شود در پاسخ سؤال اینکه الف در فقر و حاجتش به چه تکیه کرده گفت به ب خوب خود ب هم که حاجت و فقر است و نمی‌شود حاجت به حاجت تکیه کند لذا پاسخ سؤال داده نمی‌شود تا مسئلهٔ تسلسل مطرح شود لذا در پاسخ سؤال اینکه الف در وجود که فقیر است به چه تکیه کرده باید گفت به غنی مطلق بنابراین در امکان فقری اول واجب ثابت می‌شود بعد تسلسل ابطال.

[="times new roman"]تنها خطی که همیشه آزاد است و به هیچ وجه اشغال نمی شود، خط ارتباطی با خداست. طرف دیگر این خط، همیشه یکی، چشم براه ماست. او همیشه گوش به زنگ است، مشکل از ماست که گاهی کد تماس با خدا را از یاد می بریم، و گرنه این کد همیشه آزاد است.

آنچه می آیدکوتاه نوشتی نغز و دلپسند است با عنوان "اخلاق مخابراتی" به خامه استاد ارجمند، حجت السلام جواد محدثی.

در عصر ارتباطات، «انزوا» پذیرفتنی نیست و زندگی بی رابطه، مرگ روح است.

عرش الهی، مرکز بی نهایت شماره‌ای اتصال با آفریده‌هاست. هر کس از هر جا و هر زمان و به هر زبان می‌تواند با این مرکز، گفتگو کند. بی آنکه خطی روی خطی بیفتد.

خدا در مرکز ملکوتی دعا، هر لحظه آماده دریافت پیام «نیاز» است. هفده رکعت نماز در پنج نوبت، کد تماس با خداست که در عدد «17 – 24434 » خلاصه می‌شود.

کسی که روزی پنج بار با او تکلم می‌کند، از تنهائی در می‌آید، کلیم خدا می‌شود و احساس بی پناهی نمی‌کند.

خدا که آن سوی خط تماس است، دوست دارد در خوشی‌ها هم سراغ از او بگیریم، نه فقط وقتی که گرفتار می‌شویم و به دردسر می‌افتیم. بی معرفتی است که وقتی «مضطر» می‌شویم از اورژانس «دعا» استمداد کنیم و انتظار کمک فوری داشته باشیم.
نماز

او همیشه گوش به زنگ ماست. مائیم که گاهی حوصله حرف زدن با او را نداریم. یا تماس و دعوت او را بی جواب می‌گذاریم. شیطان سعی می‌کند در جبهه معنوی، رابطه ما با خدا را قیچی کند، یا روی خط نیایش.

«پارازیت ریا» بیندازد. مکالمه ما با مرکز، نباید قطع و وصل شود، یا صدایش خش خش داشته باشد.

باید «دیش» رحمت گیر را بر بام بلند نیایش نصب کنیم و دریافت کننده دل را روی طول موج «اجابت» تنظیم کنیم، تا صدای استجابت دعا به گوش دلمان برسد. اگر «امن یجیب» که رمز اجابت است نتوانست خط ما را با خدا مرتبط سازد، باید دید کدام گناه و غفلت موجب قطع تماس شده است؟ گاهی قساوت دل و غذاهای حرام و دوستان بد، در سیستم ارتباطی ما با خدا اختلال ایجاد می‌کنند و خطوط تماس را می‌پوسانند و صدایمان به خدا نمی‌رسد.

برای وصل مجدد خط، هم پرداخت هزینه لازم است و هم تعهد.

هزینه‌اش، توبه و استغفار و اصلاح و عمل صالح است، تعهدش هم آن است که قول بدهیم از حلم صبر و ستاریت خدا سوء استفاده نکنیم، والا همیشه در معرض خطر اختلال و قطع ارتباطیم.

گاهی تنها یک «یا رب» خالصانه، یک آه برخاسته از دل، یک قطره اشک ندامت، یک دل شکسته و یک توسل بی ریا، ما را به خدا وصل می‌کند.

پیش شماره ارتباط با خدا، حمد و ثناء و صلوات است. اگر محبت و معرفت «اهل بیت» را داشته باشیم «آل محمد» به ما خط می‌دهند، آنگاه می‌توانیم یا چهارده خط مستقیم با خدا مرتبط شویم. «ولایت» تلفن همراه ما برای تماس با شبکه ملکوتی خداست.
حیف است که در عصر ارتباطات، با خدا و رسول و اهل بیت، رابطه نداشته باشیم![/]

[="times new roman"] بدترین توشه برای آخرت ستم بر بندگان خداست." (حکمت 221)
سعادت‌ اخروی‌ و حیات‌ جاودانی‌ بهشت‌ را بدون‌ زاد و توشه‌ نمی‌توان‌بدست‌ آورد .
این‌ دعوت‌ و دستور صریح‌ خداوند است‌ كه‌ : « برای‌ خود توشه‌برگیرید ، كه‌ بهترین‌ توشه‌ها تقوی‌ است‌ . »

همانطور كه‌ زاد و توشه آخرت‌ را باید از راه های‌ مختلف‌ كسب‌ كرد ،برخی‌ امور هم‌ « توشه‌ منفی ‌» تلقی‌ می‌شوند و به‌ عنوان‌ باری سنگین‌ بر دوش‌انسان‌ قرار می‌گیرند كه‌ ملازم‌ و همراه‌ با انسان‌ ، تا عالم‌ محشر و رسیدگی‌ نهایی‌به‌ پرونده‌ اعمال ‌، موجب‌ خسران‌ و بدبختی‌ انسان‌ می‌گردند .

از طرفی‌ یكی‌ از بهترین‌ زاد و توشه های‌ آخرت‌ ، خدمت‌ به‌ خلق‌ خدا البته‌ درراه‌ خدا است‌ . اگرچه ‌، غیر از خدمت‌ به‌ خلق‌ ، عبادت‌های‌ بزرگ‌ و مؤثردیگری‌ هم‌ وجود دارد و عبادت‌، منحصر در خدمت‌ به‌ خلق‌ نمی‌شود ، ولی‌قطعاً یكی‌ از بهترین‌ عبادات ‌، برآوردن‌ حاجت‌ها و نیازهای‌ مردمان‌ و حل‌مشكلات‌ آنان ‌، بخصوص‌ مؤمنان‌ و محرومان‌ است ‌، خدمتی‌ كه‌ در راه‌ خداباشد و انگیزه‌های دنیوی‌ آن‌ را آلوده‌ نكرده‌ باشد .

از طرف‌ دیگر دشمنی‌ با بندگان‌ خدا ، زیان‌ وارد كردن‌ به‌ آنان ‌، اذیت‌ وآزار مردم‌ ، شكستن‌ دل‌ بی گناه‌ ، مشكل‌تراشی‌ برای جامعه‌ ، ایجاد انحراف‌فكری و اخلاقی ‌، اشاعه‌ و ترویج‌ فساد و فحشاء و هر آنچه‌ برای‌ سعادت‌ مردم‌در زندگی‌ مادی و حیات‌ اخروی‌ زیان‌ و ضرر دارد ، از بدترین‌ توشه‌های‌آخرت‌ است ‌.

به‌ همین‌ جهت‌ برعهده‌ داشتن‌ « حق‌الناس ‌» و عدم‌ ادای‌ آن‌ ،مشكل‌تر از عدم‌ ادای‌ « حق‌الله‌ » شمرده‌ شده‌ است‌ .

از نظر اسلام ‌، علّت‌ عمده‌گرفتاری‌ِ خلایق‌ در عالَم‌ محشر و عرصه حسابرسی‌ِ نهایی ‌، ناشی‌ از حقوق‌مردمان‌ است‌ كه‌ به‌ خوبی‌ اداء نشده‌ است ‌.

دشمنی‌ و ظلم به بندگان‌ِ خدا هیچ‌ جایی در نگرش‌ اسلام‌ به‌ فرد وجامعه‌ ندارد و به‌ عنوان‌ گناهی‌ بزرگ‌ شمرده‌ می‌شود كه‌ حتی مانع‌ استجابت‌دعا و قبول‌ اعمال‌ عبادی فرد می‌گردد .

در تعالم دینی، بعد از کفر و شرک، مردم را از هیچ چیزی به اندازه ظلم به بندگان برحذر نکرده اند .

در گفتار پیشوایان دینی آمده است که عقوبت ستم به مردم ، پیش از عقوبت هر کار ناشایست دیگر ،دامنگیر فرد ظالم می شود ؛ به این معنا که هر نوع ستم و ظلم از سوی ستمگران، برای آنان اثر وضعی به جای خواهد گذاشت.

اثر وضعی ظلم در دنیا این است که بالأخره انسان ستمگر، قوم ستمگر، در دنیا به نابودی و بدبختی خواهد رسید و در آخرت هرگز روی سعادت و رستگاری را نخواهد دید . بلکه او در دوزخ ابدی گرفتار خواهد شد ؛ خداوند می چنانچه

فرماید :« مسلماً ظالمان ، رستگار نخواهند شد .» (انعام ،21)

بدترین توشه چیست ؟

بدترین توشه بی تقوایی و خداوند را در امور و کارها در نظر نداشتن و حدود الهی را مراعات ننمودن است که این نیز دارای دامنه گسترده‏ای است .

در روایتی از حضرت علی(ع) صریحاً از ظلم ، به عنوان توشه نامناسب و بد ، نام برده شده که آن نیز خود فرعی و شاخه‏ای از بی تقوایی است و چنین می فرماید : می فرماید : « بئس الزاد الی المعاد ، العدوان علیالعباد ؛ ظلم به بندگان خدا ، توشه بدی برای آخرت است .( میزان‏الحکمه، ج 5 ، ص 596).

ظلم چیست ؟

ظلم به معنای ستم (آزار) بیان شده است . اصل آن به معنای ناقص کردن و کم کردن حق و یا گذاشتن شئ در غیرموضوع خویش است .

بنابراین آزار رساندن به دیگران و حق دیگران را پایمال کردن از مصادیق آشکار ظلم به حساب می آید وبه تعبیر قرآن معنای ظلم عبارت است از خروج از عدالت و حد وسط. ( انعام ، 135؛ قصص ، 37)

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود : « الملک یبقی مع الکفر و لا یبقی مع الظلم ؛ یک ملک ، یک دولت ، یک نظام با کفر قابل بقا هست ولی‏ با ظلم قابل بقا نیست»
ظالم کیست ؟

از نظر قرآن هر کسی که به‏ نفس خود یا به غیر ظلم کند ظالم است .

در عرف همیشه ظالم را کسی می دانند که به‏ غیرظلم کرده ویا به حقوق مردم تجاوز می‏کند . اما معنای ظالم در دنیای قرآن ، اعم است از کسی که به غیر تجاوز کند یا به خود .در اصطلاح قرآن کسی که‏ به غیر تجاوز کند ، درحقیقت به خود ظلم کرده است .

چه قومی هلاک نمی شوند ؟

خداوند می فرماید : « و ما کان ربک‏ لیهلک القری بظلم و اهلها مصلحون ؛ پروردگار تو هرگز چنین نیست‏ که مردمی را به موجب ظلمی هلاک کند در حالی که آنها مصلح و اصلاح‏ کننده‏اند .»(هود ، 117 )
ظلم

هم ظالمند و هم اصلاح کننده ، یعنی چه ؟

مقصود از ظلم در اینجا آن ظلم عظیم است که شرک نام دارد ، و مقصود از مصلح ، یعنی‏ در میان خودشان مصلحند . پس ظلمشان در حق الله است ، اصلاحشان در حق‏ الناس .

بنابراین قرآن می گوید : اگر مردمی خودشان برای خودشان‏ در دنیا خوب و مصلح باشند اما کافر و مشرک هستند ، به عبارتی عدالت‏ در میانشان برقرار است ولی مشرک هستند ، در این دنیا خدا آنها را معذب‏ نمی‏کند .

هر گناهی اثر خود را دارد !

پس معلوم می‏شود هر گناهی یک اثری دارد . این است که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود : « الملک یبقی مع الکفر و لا یبقی مع الظلم ؛ یک ملک ، یک دولت ، یک نظام با کفر قابل بقا هست ولی‏ با ظلم قابل بقا نیست .»

هم کفر گناه است و هم ظلم ، اما هر گناهی در یک جهت تأثیر دارد .

پس اگر دو جمعیت داشته باشیم ، یک جمعیت‏ مسلمان باشند ولی در میان خودشان ظلم برقرار باشد وخودشان به یکدیگر ظلم کنند ، و جمعیت دیگر کافر باشند اما نسبت به خودشان عدالت و انصاف داشته باشند از نظر دنیوی جامعه کافرانی که اهل عدالتند ، پایدارترخواهند بود .

اقسام ظلم چیست ؟

ظلم به خدا

ظلم به خدا اشكال و اقسام مختلف و متنوعی دارد كه از جمله آن ها شریك قایل شدن برای خدا است كه در آیه 14 سوره كهف از آن به ظلم به خدا و بیرون رفتن از راه راست یاد شده است.

امام باقر(ع) در تفسیر این آیه می فرماید : منظور از آن قایل شدن شریك برای خداست كه آن را به عنوان ظلم برشمرده است . (تفسیر قمی ، ج 2 ، ص 34 و نیزتفسیر نورالثقلین ج 3 ، ص 251 )

ظلم به خویشتن

ظلم به خویش آن است كه شخص جایگاه خود را نشناسد و خود را برتر از آن چیزی كه هست قرار دهد و به تبع این خودبرتربینی ، تن به اطاعت خدا نسپارد و این گونه است كه گرفتار غم و اندوه (انبیاء ، 87 و 88) و ذلت و خواری (نحل ، 27 و 28) و دیگر عذاب های دنیوی (اعراف ، 160 تا 162) چون عذاب (هود ،100 و 102) ، نابودی اقوام و جوامع و به ارث ماندن سرزمین و مساكن آنان برای دیگران (ابراهیم ، 45) ، خودكشی (بقره ، 51 تا 54) و فروپاشی جامعه (سبا ، 17 و 19) می شوند .

در روایتی از حضرت علی (ع) صریحاً از ظلم، به عنوان توشه نامناسب و بد، نام برده شده که آن نیز خود فرعی و شاخه‏ای از بی تقوایی است و چنین می فرماید: می فرماید: « بئس الزاد الی المعاد ، العدوان علیالعباد؛ ظلم به بندگان خدا ، توشه بدی برای آخرت است
ظلم اجتماعی چیست ؟

ظلم و ستم اجتماعی به آن دسته از ظلم ها و تجاوز از حدود و قوانینی را گویند كه دارای تأثیر در سرنوشت جمعی همگان داشته باشد .
آزار و اذیت

از این روست كه در آیه 47 و نیز 150 سوره اعراف رواج ظلم و ستم در جامعه را دارای تأثیری مخرب بر زندگی و سرنوشت جمعی جامعه برمی شمارد و در آیه 94 سوره مؤمنون به شكل دعا و نیایش و در آیه 25 سوره انفال ظلم و ستم را به شكلی تحلیلی بیان می كنند كه آثار آن حتی كسانی را كه مخالف ظلم جمعی هستند را در بر می گیرد .

به عبارتی آثار ظلم اجتماعی و ظلم جمعی به فرد و جامعه تعدی می كند . افرادی كه در جامعه زندگی می كنند ، نمی توانند از ظلم اشخاص در امان باشند و اشخاص نیز نمی توانند خود را از ظلم جمعی جامعه در امان نگه دارند .

از مهم ترین آثار ی كه قرآن برای ظلم در حوزه عمل اجتماعی بیان می کند ، ایجاد و یا افزایش اختلاف و تفرقه است .

خداوند در آیه 213 سوره بقره و نیز آیه 19 آل عمران بیان می دارد كه چگونه تجاوز انسان در جامعه ، موجب شد تا اختلافات در میان امت ها پدیدار شود و همبستگی و همگرایی به واگرایی تبدیل شده و جامعه دچار فروپاشی و سستی می گردد .

در آیه 65 سوره زخرف و آیات 37 و 38 سوره مریم به مسئله احزاب اشاره می كند و می کند كه چگونه تقدم خواسته های گروهی بر خواسته های جمعی و اجتماعی جامعه ، موجب شده است تا این گروه ها و احزاب از قانون و مسیر عدالت بیرون رفته و جامعه را دچار چنددستگی نمایند .

خیانت در امانت های الهی و مردمی (احزاب ، 72) ، نابهنجاری و اعمال زشت و بد (نحل ،28 و 33 و 34) ، قتل بی گناهان (بقره ، 61 و آل عمران ، 112) از آثاری است که در قرآن به بیان و تفصیل پرداخته شده است .

خداوند در آیه 81 و 82 سوره انعام از مردم و جامعه می خواهد برای دست یابی به امنیت اجتماعی از هرگونه ظلم پرهیز كنند .
از مصادیق و بازتاب های ظلم به خویشتن، عجب، خوشگذرانی، خورشید پرستی و جهل و نادانی می باشند

هلاکت جامعه

قرآن در آیات 15 تا 20 سوره سبا و نیز 76 و 77 سوره زخرف و 45 و 131 سوره انعام و بسیاری از آیات دیگر به مسئله هلاكت جوامع در نتیجه ظلم آنان به خود و جامعه اشاره می كند و در آیات 15 تا 20 سوره سبا ظلم اكثریت افراد جامعه را زمینه ساز هلاكت و عذاب الهی بر می شمارد .

ریشه ظلم اجتماعی
آزار رسانی

ریشه و خاستگاه ظلم و ستم اجتماعی را می بایست در ظلم به خدا و خود جستجو کرد كه به شكل اجتماعی و رفتاری بروز و ظهور می كند .به عبارتی ظلم به نفس دارای بازتاب اجتماعی است و به شكل ظلم به دیگری نیز تجلی می یابد .

از این رو است كه در آیه 231 سوره بقره ظلم و اذیت و آزار همسر را به عنوان ظلم به نفس قلمداد می كند و می فرماید : « كسانی كه با رجوع خویش به زن مطلقه می كوشند تا به وی آزار رسانده و اذیت كنند ، مصداق كسانی اند كه به خود ظلم روا داشته اند .»

خداوند در آیه 230 و 231 سوره بقره تجاوز از حدود وقوانین الهی و مرزها و خطوط قرمز را از جمله مصادیق ظلم به نفس برمی شمارد و ارتكاب جرم (توبه ، 66 و 70 - زخرف ، 74 تا 76) و ترک اطاعت خدا و پیامبر(ص) به عنوان حاكم دولت اسلامی (نساء ، 64) را از دیگر مصادیق ظلم به نفس برمی شمارد .

مصادیق ظلم به خویشتن

از مصادیق و بازتاب های ظلم به خویشتن ، عجب (كهف ، 34 و 35) ، خوشگذرانی (انبیاء، 13 و 14) ، خورشید پرستی (نمل ، 24 و 44) و جهل و نادانی (نساء ، 97 و 98) می باشند .[/]

اصل فلسفی و علمی برابری و برادری همه انسانها

در اسلام برابری عمومی همه افراد و حذف تمایزات نسبی و حسبی و نژادی
بصورت یک توصیه اخلاقی نیست
بلکه بصورت یک واقعیت عینی و علمی و قطعی بیان شده است

انهم توجه به فلسفه خلقت انسان است
انسانها همه از یک پدر و مادر مشترک امده اند و همه اعضای یک خانواده اند
بنابراین همه از نظر شرافت خانوادگی
و اصل و نصب مشترکند و کسی را بر کسی فضیلتی نیست

در مقام اهمیت علم و دانش

کسی از پیامبر پرسید :
اگر یک ساعت بیشتر تا مرگ من نمانده ان یک ساعت را چه کنم ؟
پیامبر فرمود برو ان را با مباحثه علمی بگذران

به نظر شما ایا مباحثه علمی ما تو کانون از عبادت بهتره ؟

اولین پیام وحی از طرف خدا بر انسان کلمه اقرا یعنی خواندن است

و خداوند در قران به قلم قسم خورده است انجه که می فرماید ن و القلم و ما یسطرون
سوگند به فلم و به انچه می نویسند

چرا خدا به قلم و به انچه نوشته می شود سوگند خورده است ؟

حتما حدیث معروفی که در تجلیل از مقام معلم بیان می شود رو شنیدید

حضرت علی می فرماید :هرکس کلمه ای به من اموخت مرا بنده خویش کرد

سوال اینجاست :مگر می شود انسان بنده انسان دیگر بشود ؟

پس معنی این حدیث چیست ؟منظور از بندگی اینجا چیست ؟

به نظر من این حدیث می خواد بگوید علم من انقدر زیاد است که کسی جز خدا پیدا نمی شود

که بتواند کلمه ای علم و دانش به من بیاموزد

می دانید تعدا د ایاتی که در قران محمد ص را سرزنش می کند و خطا و لغزش او را یاد می کند
بیشتر از ایاتی است که او را ستوده است

دکتر شریعتی ان را زیباترین فضیلت محمد و عاشقانه ترین سخن خدا می داند

ایا با این حدیث هم خوانی ندارد ؟
حسنات الابرار سیئات المقربین
خوبی های خوبان بدیهای نزدیکان است

سلام

در سفری که همین اخیر داشتم با خانمی کانادایی که دانشجوی دکترای زبان فارسی در کاندادا
بود برخوردی داشتم
جالب اینجاست که این خانم بشدت با حجاب بوذ با اینکه مسیحی بود و اعتقادی هم به حجاب نداشت
بهش گفتم شما لازم نیست اینقدر حجابت و محکم رعایت کنی الان خانمهای ایرانی
خیلی راحتند و زیاد حجاب رعایت نمی کنند
مری گفت :دیدم و می دونم ولی می خوام جلب توجه نکنم
پرسیدم تو کانادا چطوری هستین ؟
گفت اونجا با یک شلوارک بسیار کوتاه و یک تاب
ولی اونجا با اون لباس جلب توجه نمی کنم و عادی است

بعدا با خودم فکر کردم و دیدم واقعا مساله جلب توجه از مساله رعایت حجاب
خیلی مهمتره

سلام

در مباحث مختلف دیدم اکثرا کاربران حتی کارشناسان یکی از امتیازاتی را که برای حضرت فاطمه
قائل هستند و ان را معجزه الهی می دانند و ایشان را جدای از دیگر زنان در نظر می گیرند
مساله ماهانه نشدن حضرت را بیان می کنند
غاقل از اینکه هر زنی اگر شرایط زندگی حضرت را داشته باشد حتی کافر باشد ماهانه نمی شود

توجه کنید :
حضرت زمانی که هنوز نه ساله بوده و به بلوغ نرسیده ازدواج می کند و بعد در حدود هشت سال زندگی
مشترک صاحب پنج فرزند می شود
یعنی حضرت فاطمه یا حامله بوده یا بچه شیر می داده است
و این شرایطی است که تحت ان حتی زن کافر هم ماهانه نمی شود

خدایا ما را به عمیق نگری در همه مسائل هدایت کن

سلام

نه تنها شوخی نمی کنم که بسیار علمی حرف زده ام

شما از دکترهای متخصص زنان سوال بفرمایید در مدت شیر دهی زنان عادت ماهیانه نمی شوند
و حتما حضرت طبق توصیه قران فرزندانش را تا دوسال شیر می داده است
چهار ضربدر دو می شود هشت

هشت سال شیردهی با پنج سال حاملگی
دیگه وقتی باقی نمی مونه

با تشکر

گناهان کبیره از کتاب کیمیای سعادت

{غزالی} در کتاب کیمیای سعادت اورده که : گناهان کبیره هفده است
4 تا مربوط به قلب: 1.کفر 2.عزم اصرار بر گناه 3.یاس از رحمت خدا 4.ایمن بودن از مکر خدا
4 تا مربوط به زبان: 1.شهادت دروغ 2.نسبت ناروا به زنان پاکدامن ( قذف) 3.قسم دروغ 4.جادو کردن
3تا مربوط به شکم: 1.شرب خمر 2.خوردن مال یتیم 3.رباخواری
2 تا مربوط به فرج: 1.زنا 2.لواط
1 تا مربوط به پا 1.فرار از جهاد
1 تا تمام بدن 1.عاق والدین

نقل از کتاب کشکول ممتاز

بسم رب الشهداء

ميانگين زمان بازگشت قاعدگي در زنان لاغراندام هفت هفته،در زنان طبيعی سه هفته و در زنان چاق یازده هفته پس از زايمان است.

سلام

البته انواعی از مدیتیشن همراه با تکرار اصواتی و انجام حرکاتی نیز هست

این جمله را اگه میشه بیشتر توضیح بدین ؟

سلام

اشتباه نکنید من در صدد نفی عصمت حضرت فاطمه نبودم
من در صدد این بودم کسانی که قاعدگی نشدن حضرت رو معجزه و دلیل برتری ایشان
می دانند بدانند که ایشان هم مانند هم زنان ساختمان بدنی مشابه دارند
و شرایط زندگی حضرت باعث شده که ایشان قاعده گی نداشته باشند

سلام

پس دلیل ندیدن خون نفاس چیست؟

باتشکر

سلام

من چنین چیزی تاحالا نشنیدم
لطفا منبع سخنتون را بیارید ؟

سلام

1- پيامبر ص:«فاطمه، بتول ناميده شده، زيرا از حيض و نفاس پاك شده است». (1)

2- پيامبر ص: «دخترم فاطمه، حوريه اى است كه حيض نمى بيند». (2)

3- شيخ صدوق به سند خود از عمر بن على(ع) از پدرش على(ع) روايت كرده كه از پيامبر پرسيدند: بتول يعنى چه؟ ما شنيده ايم كه گفته ايد: مريم و فاطمه بتول اند. فرمود: «بتول كسى است كه هرگز خون حيض نديده است. حيض بر دختران پيامبران مكروه است». (3)

4- قطان از سكرى، از جوهرى، از عباس بن بكار، از عبداللَّه بن مثنى از عمويش ثمامة بن عبداللَّه از انس بن مالك، از مادرش روايت كرده كه گفت: «فاطمه خون حيض و نفاس نديد». (4)

5- امام باقر(ع) از پدرانش: «فاطمه به چند جهت طاهره ناميده شده است. از جمله اينكه هرگز خون حيض و نفاس نديد».(5)

پي نوشت ها:
1. قندوزي، ينابيع الموده، نشر دار العلميه بي تا، ص 260.
2. علي متقي، كنزالعمال، نشر دار البعثه بيروت، 1411، ج 12، ص 109، ح 3426؛
3. صدوق، معانى الاخبار، نشر دار الكتب الاسلاميه تهران، ص 64، مجلسي، بحارالانوار، نشر دار الاحيا التراث العربي بيروت 1403 ق، ج 43، ص 15- 16؛ و ج 78، ص 112.
4. صدوق، امالى، نشر اسلامي قم 1378 ش، ص 154.
5. بحارالانوار، ج 43، ص 19.

سلام

از نظر من این احادیث مغایر با علم و عقل سلیم و قران است و صحت ندارد

سلام

ابتدا به عرض کلیه خوانندگان محترم برسانم مطالب گفته شده در اینجا توسط من نظرات شخصی
بنده است

در رابطه با یوگا و سلام بر خورشید

کسانی که به ورزش یوگا اشنایی دارند حتما می دانند مجموعه حرکاتی در این ورزش انجام میشه
به اسم سلام بر خورشید
اگر دقت کنین شباهت زیادی بین اون حرکات و حرکات نماز ما مسلمونها وجود داره

در حالی که یوگا مربوط به چندین هزار سال پیش و زاده کشور هندوستان هست
با تفکر در این باره به نتایج جالبی خواهید رسید

با تشکر

سلام

این حدیث و من نقل نکردم
اما اگر این حدیث و صحیح بدونیم چند حالت پیش میاد

اول اینکه بتول بودن دیگه مساله خارق العاده و مزیتی برای حضرت فاطمه نیست

و دیگر اینکه ممکن است این مورد بتول بودن در خانواده پیامبر جنبه موروثی داشته و
ربطی به قداست انها ندارد

باتشکر