یک سوال ساده در باره امامت

تب‌های اولیه

24 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
یک سوال ساده در باره امامت

سلام خدمت کارشناسان محترم

یک سوال ساده هست اما خودم نتونستم جواب آن را پیدا کنم. البته سوال ساده ام چندین لایه دارد ، که ابتدا لایه اول:

سلسله امامت چرا فرزند به فرزند منتقل شده است؟ آیا دلیل خاصی براش مشخص شده است؟

تشکر :Gol:

برچسب: 

با نام الله




noob;341891 نوشت:
سلام خدمت کارشناسان محترم

یک سوال ساده هست اما خودم نتونستم جواب آن را پیدا کنم. البته سوال ساده ام چندین لایه دارد ، که ابتدا لایه اول:

سلسله امامت چرا فرزند به فرزند منتقل شده است؟ آیا دلیل خاصی براش مشخص شده است؟

تشکر :gol:



با سلام خدمت شما دوست گرامی

امامت یکی از مناصب الهی است و برای انتخاب شدن به چنین منصبی فرد باید دارای پاکی و طهارت روحی باشد و از پلیدی های گناه و ظلم مبرا باشد. این شرط لازم برای امامت است ولی شرط کافی نیست. امامت نیز مانند رسالت، منصبی است که از سوی خداوند به فرد اعطاء می شود و شخص اراده ای در انتصاب به این مقام ندارد.

خداوند در قرآن می فرماید: الله أعلم حیث یجعل رسالته(1) خداوند بهتر می‌داند رسالتش را کجا (چه کسی) قرار دهد. همین مسئله در مورد امامت نیز صادق است. امامان شیعه افراد پاک و سرآمدی بوده اند و از این رو از سوی خداوند برای امامت مردم انتخاب شده اند و صرف ارتباط نسبی، دلیل منصوب شدن آنها به عنوان امام از سوی خداوند نیست.

موفق باشید


1. انعام، 124

رئوف;342600 نوشت:

با سلام خدمت شما دوست گرامی
امامت یکی از مناصب الهی است و برای انتخاب شدن به چنین منصبی فرد باید دارای پاکی و طهارت روحی باشد و از پلیدی های گناه و ظلم مبرا باشد. این شرط لازم برای امامت است ولی شرط کافی نیست. امامت نیز مانند رسالت، منصبی است که از سوی خداوند به فرد اعطاء می شود و شخص اراده ای در انتصاب به این مقام ندارد.
خداوند در قرآن می فرماید: الله أعلم حیث یجعل رسالته(1) خداوند بهتر می‌داند رسالتش را کجا (چه کسی) قرار دهد. همین مسئله در مورد امامت نیز صادق است. امامان شیعه افراد پاک و سرآمدی بوده اند و از این رو از سوی خداوند برای امامت مردم انتخاب شده اند و صرف ارتباط نسبی، دلیل منصوب شدن آنها به عنوان امام از سوی خداوند نیست.
موفق باشید
1. انعام، 124

اگر من فرزند بزرگ امام علی می شدم ، امام میشدم ؟

noob;341891 نوشت:
سلسله امامت چرا فرزند به فرزند منتقل شده است؟ آیا دلیل خاصی براش مشخص شده است؟

سلام
ظاهرا نبوت و رسالت هم در یک سلسله مشخصی است
از لحاظ علمی ثابت شده که ویژگیهای جسمی و روحی هردو به وراثت می رسند لذا طبیعی است که امامت را در سلسله خاصی جستجو کنیم
قرآن کریم هم اصلی را بیان می کند :
الطیبات لطیبین
پاکان برای پاکان
لذا امامت را در خاندان پاک رسالت و در نزد شایستگان می توان جستجو کرد و نه هرجایی
این اصل هم هست که : عالم حساب دارد
والله الموفق

حامد;342719 نوشت:

از لحاظ علمی ثابت شده که ویژگیهای جسمی و روحی هردو به وراثت می رسند.

چرا ایشون فرزند ارشد امام علی (ع) شدن و من نشدم ؟

noob;342756 نوشت:
چرا ایشون فرزند ارشد امام علی (ع) شدن و من نشدم ؟

سلام
شما ویژگیهای وراثتی پدر و مادر خود را به ارث برده اید و شدید این خانم گرامی ایشان ویژگیهای پدر و مادر خود را به ارث بردند شدند فرزند ارشد علی ع
اگر او شما و شما او بودید باز قضیه همین بود که هم اکنون است
والله الموفق

حامد;342762 نوشت:
سلام
شما ویژگیهای وراثتی پدر و مادر خود را به ارث برده اید و شدید این خانم گرامی ایشان ویژگیهای پدر و مادر خود را به ارث بردند شدند فرزند ارشد علی ع
اگر او شما و شما او بودید باز قضیه همین بود که هم اکنون است
والله الموفق

پس یعنی شانس با امام حسن (ع) بوده که فرزند ارشد امام علی (ع) شده و من جزو بشریت معملولی ؟ :Gig:

noob;342834 نوشت:
پس یعنی شانس با امام حسن (ع) بوده که فرزند ارشد امام علی (ع) شده و من جزو بشریت معملولی ؟

سلام
شانس ؟
ذات شی برای خودشی قابل سوال نیست شما میتوانید بگویید چرا من منم ؟
وقتی گفته میشود چرا امام حسن ع امام است میگوییم چون او دارای ویژگیهایی است
اگر بپرسند این ویژگیها از کجا آمد میگوییم از پدر و مادر گرفت
پس حسابی در کار است
بی حساب و گتره ای نیست
اتفاقا چون حساب دارد قابل پذیرش است
اما اگر میگفتند هیچ دلیلی ندارد همینطوری ! سخت است
چون میتوان گفت : خوب ما هم همینطوری امام بشیم چی میشه ؟
نه ؟
اما الان میدانیم ما نمی توانیم امام مصطلح باشیم چون ما اسباب لازم را نداریم ون والدین ما چنین نبودند
والله الموفق

حامد;342863 نوشت:
سلام
شانس ؟
ذات شی برای خودشی قابل سوال نیست شما میتوانید بگویید چرا من منم ؟
وقتی گفته میشود چرا امام حسن ع امام است میگوییم چون او دارای ویژگیهایی است
اگر بپرسند این ویژگیها از کجا آمد میگوییم از پدر و مادر گرفت
پس حسابی در کار است
بی حساب و گتره ای نیست
اتفاقا چون حساب دارد قابل پذیرش است
اما اگر میگفتند هیچ دلیلی ندارد همینطوری ! سخت است
چون میتوان گفت : خوب ما هم همینطوری امام بشیم چی میشه ؟
نه ؟
اما الان میدانیم ما نمی توانیم امام مصطلح باشیم چون ما اسباب لازم را نداریم ون والدین ما چنین نبودند
والله الموفق

اقا چرا بحثو وراثتی کردید؟؟؟
اگه به وراثت باشه چرا فرزند نوح رو قران مثال میزنه؟
اگه فقط وراثته چرا فرزند یزید حاضر نشد خلافت ائمه رو غصب کنه و انسان خوبی بود.
درسته وراثت یکی از الزامات امامته اما همش نیست.
ما کسی رو داریم به نام جعفر کذاب که برادر امام فرزند امام و عموی امام بود اما انسان بدی بود.
انسان خودشه و با اختیارشه که تعیین می کنه کی باشه و چطور باشه.
در ضمن یادتون نره اینچنین کسانی خدا باهاشون چند برابر حساب می کنه(ایه ای که خطاب به همسران پیامبر در قران امده)پس فک نکنید اگه فرزند امام بودید دیگه همه چی ردیف بودو و بهشتی میشدید.

گیرم پدر تو بود فاضل، از فضل پدر تو را چه حاصل

حامد;342863 نوشت:
سلام
شانس ؟
ذات شی برای خودشی قابل سوال نیست شما میتوانید بگویید چرا من منم ؟

دقیقا سوال من همینه.

امام حسن (ع) یک سری ویژگی ها را کسب کرده ، اما یک سری ویژگی ها ذاتی بوده.

چرا شما یا من ایشون نشدیم ؟

حضرت باقر عليه السّلام فرمود: ای جابر! خدا بود در حالى كه هيچ چيز با او نبود نه معلوم و نه مجهول ؛ اوّلين موجودى كه آفريد محمّد مصطفى عليه السّلام بود ؛ ما اهل بيت را هم با او از نور خود و عظمتش آفريد و به صورت سايه‏اى سبز در مقابل خود نگه داشت آن موقع كه آسمان و زمين و شب و روز و خورشيد و ماه وجود نداشت. نور ما از نور پروردگارمان جدا شد ، همانند جدا شدن پرتو خورشيد از خورشيد. ما او را تسبيح و تقديس و ستايش می كرديم و عبادتى واقعى می نموديم. بعد خدا اراده نمود كه مكان را بيافريند.....

این حدیث نشان میدهد که در ابتدای خلقت خداوند متعال نور هایی از وجود خود آفرید و این نور ها در کالبد انسانی نبوده اند و سپس برای آنها کالبد هایی در شانشان آفرید به صورتی که هیچ کالبد دیگری به جز وجود نورانی امامان (ع) توانایی کسب آن مقام و مرتبه را نداشته است

از سوی دیگر روح انسان است که به انسان حیات میبخشد و طبق حدیث فوق روح امامان در ابتدای خلقت آفریده شده بود

بنابراین این استدلال باطل است که بگوییم اینکه مثلا امام حسن(ع) امام شده است شانسی بوده!

noob;342938 نوشت:
دقیقا سوال من همینه. امام حسن (ع) یک سری ویژگی ها را کسب کرده ، اما یک سری ویژگی ها ذاتی بوده. چرا شما یا من ایشون نشدیم ؟

سلام
این که من و شما ، ایشون بشیم معنیش یا انقلاب ذاته یا تعدد ذات و هردو محاله
یعنی اینکه من شما بشم تبدیل ذات است و محال است چون ذات شی برای او ضروری است و قابل تبدل نیست لذا نمی تواند ذات دیگری بشود یا اینکه علاوه بر خود بودن چیز دیگری هم باشد مثلا انسان انسان باشد درخت هم باشد یا یک نفر دو شخصیت داشته باشد هم خودش هم پسر خاله اش باشد
اما اگر منظورتان این است که چرا من و شما ویژگیهایی نداریم که مثل او علیه السلام امام باشیم
این هم که واضح است چون پدر و مادر ما چنین استعدادی را به ما منتقل نکرده اند
خانم گرانقدر
همین اندازه استعداد را هم که خدای متعال عنایت فرموده اگر قدر بدانیم به این بزرگواران ملحق خواهیم شد
و از ایشان به خدا ، این کم است ؟
خوب است قدر خود را بدانیم
و فیک انطوی العالم الاکبر
در من و شما جهانی پیچیده شده است
اگر خوب رشد کنیم و خوب شکوفا شویم جهانی خواهیم بود
هرگلی هم بویی دارد
شما شکوفا شوید طوری است
من شکوفا شوم طور دیگر
باغ تشریف برده اید؟
گل یک رنگی درخت رنگ دیگر آن یکی طعم دیگر آن یکی جلوه ای دیگر
گاهی درختی بلند شما را جلب می کند و گاهی حشره ای زیبا و ریز
چه بسا آن حشره در نظرتان قشنگ تر هم بیاید
همه و همه قشنگ هستند
انسانها هم اینطورند
خدا کند خود را خوب بسازند
حقیر برایتان دعا میکنم که در پناه محمد و آل علیهم السلام شایسته رشد یابید
و انبتناها نباتا حسنا
و ما اورا ( مریم را) به نیکی پرورش دادیم
والله الموفق

نقل قول:
نور هایی از وجود خود آفرید و این نور ها در کالبد انسانی نبوده اند و سپس برای آنها کالبد هایی در شانشان آفرید به صورتی که هیچ کالبد دیگری به جز وجود نورانی امامان (ع) توانایی کسب آن مقام و مرتبه را نداشته است

این باز همون سوال من هست ، چرا خدا در کالبد من این نور را ندمید تا من یکی زا برترین انسان ها شوم؟

نقل قول:
همین اندازه استعداد را هم که خدای متعال عنایت فرموده اگر قدر بدانیم به این بزرگواران ملحق خواهیم شد

بله استعداد بالا است اما من و شما فرضا یکی از علمای بزرگ شویم ، آیت الله بهجت کجا امام علی (ع) کجا ، علامه طباطبایی کجا امام حسن (ع) کجا.

noob;343075 نوشت:
بله استعداد بالا است اما من و شما فرضا یکی از علمای بزرگ شویم ، آیت الله بهجت کجا امام علی (ع) کجا ، علامه طباطبایی کجا امام حسن (ع) کجا.

سلام
میگن وقتی خدای متعال اولاد ادم ع را به او نشان داد دید اینها با هم تفاوت دارند
عرض کرد خدایا نمیشه همه یک جور باشن رزقشون تواناییهاشون عمرشون
خدای متعال فرمود :
ای آدم به اندازه عقلت سخن گفتی ولی تو از حکمتهای من بی خبری
خلاصه نمیشه که همه یک جور باشن
اونوقت دیگه عالم عالم نمیشه
همه چیز یک جور یک رنگ
چه بی مزه میشه
عالم اینطوریش خوبه
و اما نکته مهم دیگه اینه که
خدا از هرکس به اندازه توانش بندگی میخواد
مثلا همین آقا و مولا امیر مومنان درسته که فرد دوم عالم انسانی است
ولی باید روزی هزار رکعت نماز بخونه
نگین که خوب اونا مجبورن
اصلا چنین نیست
مجبور نیستن و با اختیار و چه بسا رنج انجام وظیفه میکنن
مگه امام حسین جلوش عزیزان پرپر نشدن ؟ مگه خون دل نخورد مگه اشک نریخت مگه خبر نداشت بعدش بازمانده ها چه رنج و اسارتی میکشن ؟
یک قطره از رنجهای علی ع رو تو زندگی ما بریزند روزی چهار مرتبه خودمونو حلق آویز میکنیم
ببین خواهر
نفرما که چرا من امام نشدم
بگو اوج خواسته ات چیه ؟
میخواهی یک جهان نور داشته باشی ؟
یا هرچیز دیگه
خدا میفرماید شما هرچی بخواهید لدینا مزیدش هست
یعنی ما بالاترشو میدیم
دیگه بهتر از این ؟
لهم ما یشاوون
و لدینا مزید
والله الموفق

noob;342713 نوشت:
اگر من فرزند بزرگ امام علی می شدم ، امام میشدم ؟


با سلام خدمت شما دوست گرامی

طبیعی است که انسان ها به پدران و مادران خود شبیه باشند و از لحاظ خصوصیات رفتاری و مسائل دیگر مشابه والدین خود باشند. از این لحاظ می توان گفت که فرزند امام بودن موجب قرابت و نزدیکی با ویژگی های یک امام است ولی نکته ی مهم این است که صرف فرزند بودن دلیل کافی نیست که فرد، انسان خوبی است. در میان فرزندان امامان نیز افرادی بوده اند که انسان های شایسته ای نبوده اند و این مسئله نشان گر آن است که صرف انتساب نسبی به امام کافی نیست بلکه تلاش و کوشش فرد و تهذیب نفس و طهارت روحی نیز در این زمینه بسیار تاثیر گذار است.
با توجه به مطالب فوق این چنین نیست که اگر بنده یا شما فرزند ارشد حضرت علی (ع) می بودیم، لزوما به مقام امامت می رسیدیم بلکه این مسئله به موارد متعدد دیگر نیز مربوط است.

موفق باشید

رئوف;343242 نوشت:

با سلام خدمت شما دوست گرامی
طبیعی است که انسان ها به پدران و مادران خود شبیه باشند و از لحاظ خصوصیات رفتاری و مسائل دیگر مشابه والدین خود باشند. از این لحاظ می توان گفت که فرزند امام بودن موجب قرابت و نزدیکی با ویژگی های یک امام است ولی نکته ی مهم این است که صرف فرزند بودن دلیل کافی نیست که فرد، انسان خوبی است. در میان فرزندان امامان نیز افرادی بوده اند که انسان های شایسته ای نبوده اند و این مسئله نشان گر آن است که صرف انتساب نسبی به امام کافی نیست بلکه تلاش و کوشش فرد و تهذیب نفس و طهارت روحی نیز در این زمینه بسیار تاثیر گذار است.
با توجه به مطالب فوق این چنین نیست که اگر بنده یا شما فرزند ارشد حضرت علی (ع) می بودیم، لزوما به مقام امامت می رسیدیم بلکه این مسئله به موارد متعدد دیگر نیز مربوط است.
موفق باشید

بله اما این پاسخ سوال من نبود ، سوال من این بود که چرا من مورد لطف خدا قرار نگرفتم و معرفت الهی به من داده نشد + انتخاب نشدم و + چرا فرزند ارشد ایشان نشدم و...

و در ضمن همین امام زادگانی که در ایران هستند چگونه است که اینقدر امتیاز دارند. ؟

چرا ؟

البته در پست گذشته پاسخ یار انجمن فرمودند که مقام ما هم مقام کمی نیست که بنده هم قبول دارم اما باز پاسخ سوال این که چرا من این شرایط رو ندارم نیست.

بالاخره یا باید پاسخش رو پیدا کرد یا باید بپذیریم که عدالت در اینجا معنی ندارد.

NOOB;343909 نوشت:
سوال من این بود که چرا من مورد لطف خدا قرار نگرفتم و معرفت الهی به من داده نشد + انتخاب نشدم و + چرا فرزند ارشد ایشان نشدم و... و در ضمن همین امام زادگانی که در ایران هستند چگونه است که اینقدر امتیاز دارند. ؟ چرا ؟

يا موســي بن جـعفــر:Sham:

با سلام
من هم شخصا مدتي چنين سوالي در ذهن داشتم و اندكي هم پرس و جو نمودم.
خلاصه مطالبي كه گيرم افتاد اين بود كه شايد انسانها قبل از ورود به دنيا يك بار آزمايش شده باشند و در آنجا ظرفيت وجودي آنها متناسب با نتيجه امتحان به آنها داده شد و با آن ظرفيت وجودي وارد دنيا براي امتحاني مجدد شدند.
البته از شخصي كه اين مطالب را ذكر كردند شناختي ندارم و هيچگونه اطلاعي هم از صحت اين مطالب ندارم و مسئوليتي نمي پذيرم!
ديگر قضاوت و تصحيح مطالب با كارشناسان!:Gol:

noob;343909 نوشت:
بله اما این پاسخ سوال من نبود ، سوال من این بود که چرا من مورد لطف خدا قرار نگرفتم و معرفت الهی به من داده نشد + انتخاب نشدم و + چرا فرزند ارشد ایشان نشدم و...

و در ضمن همین امام زادگانی که در ایران هستند چگونه است که اینقدر امتیاز دارند. ؟

چرا ؟

البته در پست گذشته پاسخ یار انجمن فرمودند که مقام ما هم مقام کمی نیست که بنده هم قبول دارم اما باز پاسخ سوال این که چرا من این شرایط رو ندارم نیست.

بالاخره یا باید پاسخش رو پیدا کرد یا باید بپذیریم که عدالت در اینجا معنی ندارد.

وسلام نامی از نامهای خداست.
عرض سلام و ادب و احترام خدمت شما سرور گرامی.

دوست عزیز خداوند 14 نور پاک را از نور خود آفرید.
و حتی در کالبد حضرت آدم هم از روح خویش دمید و هیچ تبعیضی قائل نشد.و انسان است اشرف مخلوقات.در کالبد شما هم از روح خدا وجود دارد.
اگر حضرت آدم از میوه ممنوعه نمخورد شما الان در آسمان هفتم بودید.
اگر شما هم همانند علی(ع) زندگی کنی در آخرت همسایه او خواهید شد. و در یک جا زندگی میکنید.
مگر حضرت علی(ع) قدرت گناه نداشت و یا قدرتهای نفسانی.
حضرت علی(ع) هم یک انسان بود که با طی مسیر الهی به این جایگاه رسیدند.
شما مانند علی (ع) زندگی کن ، مانند علی(ع) در و در کنار علی(ع) در آخرت مهشور شو.
مانند شهید محمد ابراهیم همت که گفت: من علی(ع) وار زیستن و علی(ع) وار مردن ، حسین(ع) وار زیستن و حسین(ع) وار مردن را دوست دارم.

noob;343909 نوشت:
بالاخره یا باید پاسخش رو پیدا کرد یا باید بپذیریم که عدالت در اینجا معنی ندارد.

سلام
عدالت این نیست که هرچی هرچه دلش خواست همون بشه
اگه اینطور بود که فاتحه کره زمین خونده بود تا حالا
عدالت اینه که هرکسی در ساختار وحدانی عالم وجود بهره ای رو از جایگاه خودش داشته باشه
و اگر امکان ارتقا هست ارتقا پیدا کنه
و عالم اینگونه است
شما از نگاه خواسته های خودتون به عالم نگاه میکنید
و خدا از جایگاه نظام احسن عالمی رو تدبیر میکنه که ما توش از ذره هم کمتریم
اما بهره ما رو فراموش کرد ؟
خیر
نیاز داشت به ما ؟
خیر
حالا عدالت چیه ؟ و کی عادله ؟
من که فقط دل بخواه خودمو میبینم
یا او که بی نیاز از خلق بهشون لطف بیکران داره
قربون خدامون برم
گفته بیا تا تو رو مثل خودم بکنم
من درگیر اینم که چرا مثل امام حسن ع نشدم
عبدی اطعنی اجعلک مثلی
بنده ام از من پیروی کن تا تورو مثل خودم قرار بدم
که چی :
که هرچی بگی بشه بشه
خوب دیگه بالاتر از این
عدل چیه
دریا دریا دریا فضله این
ان الله لذو فضل علی الناس و لکن اکثرهم لا یشکرون
دلتون میاد به این خدا میگین عادل نیست
دل کو ؟
والله الموفق

noob;343909 نوشت:
بله اما این پاسخ سوال من نبود ، سوال من این بود که چرا من مورد لطف خدا قرار نگرفتم و معرفت الهی به من داده نشد + انتخاب نشدم و + چرا فرزند ارشد ایشان نشدم و...

و در ضمن همین امام زادگانی که در ایران هستند چگونه است که اینقدر امتیاز دارند. ؟

چرا ؟

البته در پست گذشته پاسخ یار انجمن فرمودند که مقام ما هم مقام کمی نیست که بنده هم قبول دارم اما باز پاسخ سوال این که چرا من این شرایط رو ندارم نیست.

بالاخره یا باید پاسخش رو پیدا کرد یا باید بپذیریم که عدالت در اینجا معنی ندارد.



با سلام خدمت شما دوست گرامی

در این زمینه چند مطلب قابل توجه است :

- همه مورد لطف الهی هستند و هرکسی می تواند از باران رحمت الهی بهره ببرد فقط کافی است که ظرف وجود خود را وارونه به سوی خداوند نگیرد. تمام انسان ها قابلیت رسیدن به کمال را دارند . سخن اصلی در اینجاست که ما عملا چقدر در این زمینه تلاش می کنیم. راه باز است و اگر فردی بخواهد می تواند به عالی ترین مقامات برسد ولی بحث اینجاست که آیا ما تلاش می کنیم؟

- در مورد امامان نیز صلاحیت و پاکی آنها نیز امری است که برخواسته از اراده و اختیار و مجاهده آنهاست و صرف انتساب خانوادگی موجب امام شدن یا رسیدن به کمال نمی شود.

- در مورد انتخاب های خداوند نیز مصالحی وجود دارد که ما از آنها بی خبریم و باید به علم بیکران الهی و نیز نیک خواهی بیکران او ، اعتماد کنیم.

- این مسئله با عدالت نیز منافاتی ندارد. عدالت آن است که از هر فردی به اندازه قدرت و توان او مسئولیت خواسته شود. اگر امام دارای الطاف خاصی از سوی خداوند است از سوی دیگر دارای مسئولیت های بیشتری نیز هست و در مورد انسان های عادی این مسئله کمتر است .

موفق باشید

به نام خدا

سلام علیکم

با سلام

سرنوشت بحث مهم و پیچیده وعمیقی ایست حتی کفار مکه نیز سوال میکردند که چرا نبوت بر وليد بن المغيرة بمكة أو عروة بن مسعود الثقفي بالطائف نازل نشده ؟! حتی علت حسادت و دشمنی مردم با انبیاء و ائمه علیهم السلام نیز همین بوده و در قران نیز مسطور است .

وخدای متعال فرمود :

والذی قدر فهدی : یعنی اول اندازه و ظرفیت میگیرد بعد هدایت میکند ودراخبار هم مثلا برای حضرت زهرا سلام الله علیها آمده که قبل از خلقت امتحان خوبی پس داد و دراین دنیا به این درجات رسید :

مرحوم شیخ طوسی در کتاب تهذیب به سند خود از عریضی از امام باقر«[=arial]علیه السلام» نقل می کند که آنحضرت فرمودند: اگر نزد مزار جده‏ات فاطمه«[=arial]عليهاالسلام» رفتي، بگو:«يا ممتحنه امتحنک الله الذي خلقک قبل ان يخلقک، فوجدک لما امتحنک صابره، و زعمنا انا لک اولياء و مصدقون، و صابرون لکل ما اتانا به ابوک، و اتانا به وصيه، فانا نسالک ان کنا صدقناک الا الحقتنا بتصديقنا لهما، لنبشر انفسنا بانا قد طهرنا بولايتک!»
اي خانم امتحان شده‏اي که خداوند تو را پيش از خلقت (مادي)ات امتحان نمود، و تو را در آن شکيبا يافت، ما گمان مي‏کنيم که دوستداران توايم و (مقام و عظمت تو در نزد خدا را) باور داريم، و بر تمام آن چه پدر بزرگوارت و وصي و جانشين او آورده استقامت مي‏ورزيم، لذا از تو درخواست مي‏کنيم که اگر ما واقعاً تو را تصديق نموده‏ايم، ما را به خاطر اين تصديق به پدر بزرگوارت و جانشينش ملحق نمايي، تا ما به خود مژده دهيم که حقيقتا به ولايت تو پاکيزه گشتيم!

پس بجای دلخورشدن باید از خدای متعال افزایش ظرفیت را خواست :

وقل رب زدنی علما .

سوال :

سلسله امامت چرا فرزند به فرزند منتقل شده است؟ آیا دلیل خاصی براش مشخص شده است؟

پاسخ:

امامت یکی از مناصب الهی است و برای انتخاب شدن به چنین منصبی فرد باید دارای پاکی و طهارت روحی باشد و از پلیدی های گناه و ظلم مبرا باشد. این شرط لازم برای امامت است ولی شرط کافی نیست. امامت نیز مانند رسالت، منصبی است که از سوی خداوند به فرد اعطاء می شود و شخص اراده ای در انتصاب به این مقام ندارد.

خداوند در قرآن می فرماید: الله أعلم حیث یجعل رسالته(1) خداوند بهتر می‌داند رسالتش را کجا (چه کسی) قرار دهد. همین مسئله در مورد امامت نیز صادق است. امامان شیعه افراد پاک و سرآمدی بوده اند و از این رو از سوی خداوند برای امامت مردم انتخاب شده اند و صرف ارتباط نسبی، دلیل منصوب شدن آنها به عنوان امام از سوی خداوند نیست.
طبیعی است که انسان ها به پدران و مادران خود شبیه باشند و از لحاظ خصوصیات رفتاری و مسائل دیگر مشابه والدین خود باشند. از این لحاظ می توان گفت که فرزند امام بودن موجب قرابت و نزدیکی با ویژگی های یک امام است ولی نکته ی مهم این است که صرف فرزند بودن دلیل کافی نیست که فرد، انسان خوبی است. در میان فرزندان امامان نیز افرادی بوده اند که انسان های شایسته ای نبوده اند و این مسئله نشان گر آن است که صرف انتساب نسبی به امام کافی نیست بلکه تلاش و کوشش فرد و تهذیب نفس و طهارت روحی نیز در این زمینه بسیار تاثیر گذار است.
با توجه به مطالب فوق این چنین نیست که اگر بنده یا شما فرزند ارشد حضرت علی (ع) می بودیم، لزوما به مقام امامت می رسیدیم بلکه این مسئله به موارد متعدد دیگر نیز مربوط است.
- همه مورد لطف الهی هستند و هرکسی می تواند از باران رحمت الهی بهره ببرد فقط کافی است که ظرف وجود خود را وارونه به سوی خداوند نگیرد. تمام انسان ها قابلیت رسیدن به کمال را دارند . سخن اصلی در اینجاست که ما عملا چقدر در این زمینه تلاش می کنیم. راه باز است و اگر فردی بخواهد می تواند به عالی ترین مقامات برسد ولی بحث اینجاست که آیا ما تلاش می کنیم؟
- در مورد امامان نیز صلاحیت و پاکی آنها نیز امری است که برخواسته از اراده و اختیار و مجاهده آنهاست و صرف انتساب خانوادگی موجب امام شدن یا رسیدن به کمال نمی شود.
- در مورد انتخاب های خداوند نیز مصالحی وجود دارد که ما از آنها بی خبریم و باید به علم بیکران الهی و نیز نیک خواهی بیکران او ، اعتماد کنیم.
- این مسئله با عدالت نیز منافاتی ندارد. عدالت آن است که از هر فردی به اندازه قدرت و توان او مسئولیت خواسته شود. اگر امام دارای الطاف خاصی از سوی خداوند است از سوی دیگر دارای مسئولیت های بیشتری نیز هست و در مورد انسان های عادی این مسئله کمتر است .

1. انعام، 124

موضوع قفل شده است