فرمولی‌که جای انسان‌ رادر بهشت نشان می‌‌دهد

تب‌های اولیه

12 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فرمولی‌که جای انسان‌ رادر بهشت نشان می‌‌دهد

باروری ایمان، تخفیف گناهان، درمان بیماری های روحی و روانی، عمر با برکت، استجابت دعا، صفای خانه، رفع غم و اندوه، پیمودن درجات کمال و ترقی از جمله پاداش های تلاوت قرآن است.
کسی که قرآن را آنگونه که قرآن و پیشوایان دینی دستور داده‌اند بخواند، در قیامت مبنای محاسبه درجات او قرآن است.

به سخنان امام صادق علیه‌السلام که در این زمینه از رسول بزرگوار اسلام صلی‌الله علیه و آله نقل کرده‌اند نظر کنید:

«بر شما باد تلاوت قرآن! همانا درجات بهشت به تعداد آیات قرآن است. هنگامی که قیامت برپا شد، به قاری قرآن گفته می‌شود: بخوان و بالا برو، و او هر آیه‌ای که می‌خواند، یک درجه بالا می‌رود»

البته باید بدانیم این پاداش‌ها، و مقام و منزلت‌ها از آن کسی است که به آیات قرآن عمل کند و حامل قرآن باشد، یعنی قاری قرآنی که رنگ قرآنی و خدایی گیرد؛ آنگاه در زمره شریف‌ترین انسان‌ها قرار می‌گیرد.
پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و آله فرمود: «اَشرافُ اُمَّتی حَمَلَةُ‌القرآن…؛ شریف‌ترین افراد امت من، حاملان قرآنند.»


قرآن مجید در زندگی ما حضور ندارد
بدون شک سبک زندگی دینی ، مشخصات و شرایط ویژه خود را دارد. شاید یکی از مواردی که در زندگی ما به عنوان یک مسلمان کمتر بدان توجه می شود تلاوت قرآن ، به عنوان کتاب دینی و تعمق در آیات آن است.
این در حالی است که خداوند حکیم در این مورد می فرماید: ای مردم، از سوی پروردگارتان موعظه و اندرزی برای شما آمد، قرآنی که مایه شفای بیماری دل ها و روان ها است و چیزی که مایه هدایت و راهنمایی و رحمت برای مؤمنان است.
ای پیامبر به مردم بگو به فضل پروردگار و به رحمت بی پایان او و این کتاب بزرگ آسمانی که جامع همه نعمت ها است ، باید خشنود بشوند نه به ثروت اندوزی و پست و مقام دنیا و فزونی قوم و قبیله. (سوره یونس آیات ۵۸-۵۷)

کفاره گناهان
انسان در زندگی گاه دچار گناه و لغزش های کوچک و بزرگ می شود که برخی از آنان کفاره دارد، تلاوت قرآن کفاره گناهان است.
قرآن بخوان که خواندن قرآن کفاره گناهان، سپر آتش و امان از عذاب الهی است. (وسایل الشیعه، ج۴، ص ۸۳۹)

بارور شدن ایمان
امیرالمومنین (علیه السلام) فرمودند: تلاوت قرآن، مایه باروری ایمان است .(غررالحکم و دررالکلم ص ۲۶۳)
بنابر این یکی از راه های موثر در رشد و باروری ایمان در هر فرد قرائت قرآن است.

گفتگو با خداوند

برای انسان مومن و با ایمان چه چیزی می تواند زیباتر از سخن گفتن با خداوند باشد و چه واسطه ای و همکلامی بهتر ازقرائت قرآن است؟! پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) فرمود: هر که دوست دارد با خدایش سخن بگوید قرآن بخواند. (کنزالعمال، ج ۲۱ ص۵۱۰، ح ۲۲۵۷)

منور شدن منازل

خانه های خود را با تلاوت قرآن نورانی کنید؛ خانه ای که زیاد در آن قرآن تلاوت شود خیر و برکتش فزونی یابد ،به اهلش فراخی رسد و نورش به اهل آسمان روشنایی دهد؛ بدان سان که ستاره های آسمان به اهل زمین، روشنایی دهند. (اصول کافی، ج ۲، ص ۶۱۰)
چه بسیار افرادی هستند که در زندگی خود نورانیت آشکاری با تلاوت قرآن احساس کرده اند و روزی و برکت خود را مدیون قرآن هستند.

زدودن زنگار از قلب
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله ) فرمود: قلوب شما همانند آهن، زنگار می گیرد. پرسیدند جلا دهنده آن چیست؟ فرمود: تلاوت قرآن. (کنز العمال، ج ۲، ص ۲۴۱، ح ۳۹۲۴)
قلب انسان در مراحل مختلف زندگی دچار زنگارهایی می شود و اگر برای جلا دادن آن اندیشه ای نداشته باشیم ،هلاکت به سراغمان می آید ؛بنابر این یکی از بهترین این راه ها برای پاک کردن زنگارها قرائت قرآن است.

قرار گرفتن در شعاع نور نبوت

کسی که قرآن بخواند شعاع نور نبوت او را فرا می گیرد، با این تفاوت که به او وحی نمی شود. (اصول کافی، ج ۲، ص ۶۱۰)
انسان هایی که قلب پاک و رستگاری دارند و خود را از هر گونه گناه و آلودگی دور می دارند ، در هنگام قرائت قرآن پاداش های فراوانی نصیبشان می شود.

قرآن تنها سنگر و پناهگاه
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمود: زمانی که فتنه ها به پا خاست به طوری که نتوانستید اسلام ناب و خالص را تشخیص دهید، (مانند شب تاریکی که نمی توان راه را تشخیص داد) بر شما لازم است که به قرآن مراجعه کنید. (بحارالانوار، ج ۹۲، ص۱۷)

پاداش قاری قرآن
برخی از روایات و احادیث که بیانگر اجر و پاداش تلاوت قرآن است انسان را به شگفت می‌آورد.
در این باب بخشی از روایتی را که «محمدبن بشیر» از امام سجاد و امام صادق علیهما‌السلام در این زمینه نقل می‌کند برای نمونه تقدیم می‌کنیم، شاید ما را به انس بیشتر با قرآن ترغیب نماید.
«کسی که تنها با نظر کردن به قرآن و بدون صدا، آن را بخواند، خداوند برای هر حرفی حسنه‌ای به او می‌دهد و یک بدی از او محو می‌کند و یک درجه مقام او را بالا می‌برد.

هر کس حرفی از آن را یاد بگیرد، برای او ۱۰ حسنه می‌نویسد و از او ۱۰ کار بد را محو می‌کند و ۱۰ درجه او را بالا می‌برد. آنگاه حضرت فرمود: نمی‌گویم در برابر هر آیه‌ای، بلکه می‌گویم در برابر هر حرفی مثل حرف «ب» و «ی» و مانند آن (چنین پاداشی است) و کسی که حرفی از قرآن را در نماز و در حال نشسته بخواند، خداوند برای او ۵۰ حسنه می‌نویسد و ۵۰ کار بد از نامه اعمال او پاک می‌کند و او را ۵۰ درجه بالا می‌برد. کسی که حرفی از قرآن را در نماز و در حالت ایستاده بخواند، خدا ۱۰۰ حسنه بر او می‌افزاید و ۱۰۰ پلیدی از او پاک می‌کند و او را ۱۰۰ درجه بالا می‌برد.

منابع:
سایت پرسمان
سایت معارف قرآن
به نقل از: انجمن نخبگان جوان

افلاکیان;351121 نوشت:
برای انسان مومن و با ایمان چه چیزی می تواند زیباتر از سخن گفتن با خداوند باشد و چه واسطه ای و همکلامی بهتر ازقرائت قرآن است؟! پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) فرمود: هر که دوست دارد با خدایش سخن بگوید قرآن بخواند. (کنزالعمال، ج ۲۱ ص۵۱۰، ح ۲۲۵۷)

با سلام و تشکر از مطالب شما

بنده تا بحال عکس این مطلب را شنیده بودم. یعنی این که اگر می خواهید خدا با شما سخن بگوید قرآن بخوانید و اگر می خواهید شما با خدا سخن بگویید نماز بخوانید.

چرا این دو تناقض دارد؟

مؤمن;351467 نوشت:
با سلام و تشکر از مطالب شما

بنده تا بحال عکس این مطلب را شنیده بودم. یعنی این که اگر می خواهید خدا با شما سخن بگوید قرآن بخوانید و اگر می خواهید شما با خدا سخن بگویید نماز بخوانید.

چرا این دو تناقض دارد؟

سلام و عرض ادب
بنده با ذکر منبع مطلب را کپی کردم
انشاالله کارشناسان محترم جوابتون را به زودی میدند

افلاکیان;351121 نوشت:

هر کس حرفی از آن را یاد بگیرد، برای او ۱۰ حسنه می‌نویسد و از او ۱۰ کار بد را محو می‌کند و ۱۰ درجه او را بالا می‌برد. آنگاه حضرت فرمود: نمی‌گویم در برابر هر آیه‌ای، بلکه می‌گویم در برابر هر حرفی مثل حرف «ب» و «ی» و مانند آن (چنین پاداشی است) و کسی که حرفی از قرآن را در نماز و در حال نشسته بخواند، خداوند برای او ۵۰ حسنه می‌نویسد و ۵۰ کار بد از نامه اعمال او پاک می‌کند و او را ۵۰ درجه بالا می‌برد. کسی که حرفی از قرآن را در نماز و در حالت ایستاده بخواند، خدا ۱۰۰ حسنه بر او می‌افزاید و ۱۰۰ پلیدی از او پاک می‌کند و او را ۱۰۰ درجه بالا می‌برد.

این طوری که دیگر هیچ ترسی از عذاب قیامت نباید داشته باشیم. درست است؟
مگر ما در روز چند گناه می کنیم؟
اگر یک صفحه قرآن بخوانیم بدترین اعمال نیز نابود می شوند. همین طور است؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: رئوف

مؤمن;351467 نوشت:
با سلام و تشکر از مطالب شما

بنده تا بحال عکس این مطلب را شنیده بودم. یعنی این که اگر می خواهید خدا با شما سخن بگوید قرآن بخوانید و اگر می خواهید شما با خدا سخن بگویید نماز بخوانید.

چرا این دو تناقض دارد؟

با سلام خدمت شما دوست گرامی

همان طور که شما گفتید، قرآن سخن خداوند است و در برخی از احادیث بیان شده است که اذا احب احدكم ان يحدث ربه فليقرء القرآن(1) هركس از شما بخواهد كه با خداي خود سخن بگويد پس قرآن بخواند. در حدیثی که دوست دیگر نقل کردند گفته شده بود که برای همکلام شدن با خداوند قرآن بخوانید. این دو مسئله با هم منافاتی ندارد. زیرا در قرآن کریم اگرچه پیام ها و آموزه های خداوند برای بشر بیان می شود ولی در جای جای آن از قول انسان ها نیز مطالبی بیان شده است، مطالبی که می تواند سخن ما در مورد مقابل خداوند باشد و خداوند به آنها پاسخ داده است. به طور مثال اینکه قیامت کی رخ خواهد داد؟ یَسْئَلُونَکَ عَنِ السّاعَةِ أَیّانَ مُرْساها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ رَبّی لا یُجَلّیها لِوَقْتِها إِلاّ هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ لا تَأْتیکُمْ إِلاّ بَغْتَةً یَسْئَلُونَکَ کَأَنَّکَ حَفِیٌّ عَنْها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللّهِ وَلکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لا یَعْلَمُونَ(2) درباره قیامت از تو سۆال می ‏کنند، کی فرا می ‏رسد؟ بگو: علمش فقط نزد پروردگار من است و هیچ ‏کس جز او (نمی ‏تواند) وقت آن را آشکار سازد؛ (اما قیام قیامت، حتی) در آسمان ها و زمین، سنگین (و بسیار پر اهمیت) است و جز به طور ناگهانی، به سراغ شما نمی ‏آید. (باز) از تو سۆال می ‏کنند، چنان که گویی تو از زمان وقوع آن باخبری. بگو: علمش تنها نزد خداست، ولی بیشتر مردم نمی ‏دانند

به طور خلاصه بسیاری از سوالات که برای ما مطرح است، در قرآن مطرح شده است و خداوند بدان ها پاسخ داده است، فلذا قرآن علاوه بر اینکه سخن گفتن خدا با ماست، در بردارنده ی سوالات ما و نیز پاسخ های ما نیز می باشد که برای فهم آنها باید به آن رجوع کرد.

موفق باشید

1. كنز العمال ج 1 ص 510.
2. اعراف 187

مؤمن;351521 نوشت:
این طوری که دیگر هیچ ترسی از عذاب قیامت نباید داشته باشیم. درست است؟
مگر ما در روز چند گناه می کنیم؟
اگر یک صفحه قرآن بخوانیم بدترین اعمال نیز نابود می شوند. همین طور است؟



با سلام خدمت شما دوست گرامی

دوست گرامی در پاسخ به سوال شما توجه به نکات ذیل حایز اهمیت است :

- مومنان همیشه باید در مقابل خداوند در حالتی بین خوف و رجا باشند نه آنچنان امیدوار که نسبت به گناه کردن جرات پیدا کنند و نه آنچنان نا امید که از بخشش الهی مایوس شوند. امام صادق در حدیثی می فرماید: يَا ابْنَ جُنْدَب يَهْلِكُ الْمُتَّكِلُ عَلى عَمَلِهِ وَ لا يَنْجُو الْمُتَجَرِّىءُ علَى الذُّنوبِ اَلْواثِقُ بِرَحْمَةِ اللّهِ قُلْتُ فَمَنْ يَنْجُو قال الَّذينَهُمْ بَيْنَ الرَّجاءِ وَالْخَوْفِ كَأَنَّ قُلوبَهُمْ فى مِخْلَبِ طائر شَوْقاً اِلَى الثَّوابِ وَ خَوْفاً مِنَ الْعَذابِ. (1) كسى كه به اعمال [خوب] خود اعتماد دارد، به هلاكت مى‌رسد و كسى هم كه به اميد رحمت خداوند، بر انجام گناهان تجرّى پيدا مى‌كند نجات نخواهد يافت. [ابن جندب]سؤال كرد پس چه كسى نجات پيدا مى‌كند؟ حضرت فرمودند: كسانى كه حالشان ميان خوف و رجا باشد [يعنى نه خوفشان آن چنان است كه از آمرزش گناهانشان نااميد باشند و نه اميدوارى آنان به رحمت خداوند آن چنان است كه جرأت ارتكاب گناه را داشته باشند.] گويى قلب‌هاى آنان در چنگال پرنده‌اى است [كه هر لحظه احتمال مى‌رود آن را در چنگال خود بفشارد يا آن را رها كند و آنان رهايى يابند] هم شوق به ثواب در دل هايشان وجود دارد و هم خوف از عذاب.

- در مورد قرائت قرآن و ثواب و آثاری که بر آن مترتب می شود نیز باید عرض شود که برای فهم نظرات اهل بیت باید به مجموع سخنان آنها رجوع کرد. به طور مثال در مورد قرائت قرآن در حدیثی از حضرت علی (ع) می خوانیم: اَلا لا خَیْرَ فی قِراءَهٍ لَیْسَ فیها تَدَبُّر (2) بدانید قرائتی كه همراه با تدبّر نباشد خیری در آن نیست. احادیثی این چنین، این نکته را به ما یادآوری می کنند که صرف روخوانی قرآن بدون توجه به مضامین آموزه های آن و نیز بدون به کار بستن آنها، چندان موثر نیست بلکه برای هرچه مفید بودن آن باید با توجه و تدبر، قرآن را مطالعه کرد و آنگاه است که آموزه های آن در زندگی روزمره ما جاری می شود و به جایگاهی می رسیم که گناه را کم کم ترک می کنیم.

موفق باشید


1.مستدرك‏ الوسائل ج : 11 ص : 226
2. بحار الانوار، ج 89، ص 211

رئوف;352621 نوشت:
برای فهم نظرات اهل بیت باید به مجموع سخنان آنها رجوع کرد.

با سلام و تشکر از استاد گرامی جناب رئوف

وقتی ما از جزئی نگری نهی می کنیم منظورمان این است که دیدمان کلی تر و جامع تر باشد تا از افراط و تفریط و گمراهی در امان باشیم. مثلاً می گوییم تنها «و لا تقربوا الصلوه» را نخوان بلکه «و انتم سکری» را نیز ببین. خوب اینجا مشکلی نیست و زحمتی معقول دارد چرا که این دو پشت سر هم آمده اند و اگر کسی بیمار نباشد هر دو را می خواند.

اما در احادیث اینچنینی یا فهم آیات متشابه این گونه نیست. اغلب وقتی می پرسیم در این روایات گفته است «هر کسی ...» ممکن است با این پاسخ مواجه شویم که منظور «هر مؤمنی ...» یا حتی «هر مؤمن خالصی ...» بوده است یا این که مثلاً این حدیث کامل نیست یا این که برای زمان ما نیست یا ...

اگر اجازه بفرمایید از این فرصت استفاده کنم و دو سه سؤال کلی را از محضر جنابعالی بپرسم:

1- آیا بهتر نیست مبلغان دینی یا هر کسی که نقل حدیث می کند این دو جانب معارض را به مثابه آیه فوق به همراه یکدیگر ذکر کند تا از القای افراط و تفریط جلوگیری شود؟ یا حداقل در مقابل هر عبارت مبهمی معنای دقیق تر یا روشن تر آن را داخل پرانتز قرار دهد (چیزی شبیه ترجمه قرآن آیت الله مکارم)؟ مثلاً: هر کسی (مؤمنی) ... که (با تدبر) تلاوت کند ... یا هر عبارت معترضه دیگری که به دریافت مفهوم صحیح آیه یا روایت کمک می کند. در این صورت خودبخود بسیاری ابهامات برطرف می گردد.

2- با این اوصاف آیا مطالعه آیات و روایات برای همگان در مجموع مفید است؟ آیا همه باید قرآن را با معنی بخوانند و احادیث ائمه را مطالعه کنند؟ در این صورت آیا مطالعه روایات و تلاوت قرآن صرفاً جنبه تعبدی و افزایش ثواب اخروی دارد یا ارتقای فهم و معرفت نیز از اهداف آن است؟

3- آیا در این خصوص فرقی بین تلاوت قرآن و مطالعه روایات ائمه (ع) هست؟

ممنون.:Gol:

مؤمن;353012 نوشت:

با سلام و تشکر از استاد گرامی جناب رئوف

وقتی ما از جزئی نگری نهی می کنیم منظورمان این است که دیدمان کلی تر و جامع تر باشد تا از افراط و تفریط و گمراهی در امان باشیم. مثلاً می گوییم تنها «و لا تقربوا الصلوه» را نخوان بلکه «و انتم سکری» را نیز ببین. خوب اینجا مشکلی نیست و زحمتی معقول دارد چرا که این دو پشت سر هم آمده اند و اگر کسی بیمار نباشد هر دو را می خواند.

اما در احادیث اینچنینی یا فهم آیات متشابه این گونه نیست. اغلب وقتی می پرسیم در این روایات گفته است «هر کسی ...» ممکن است با این پاسخ مواجه شویم که منظور «هر مؤمنی ...» یا حتی «هر مؤمن خالصی ...» بوده است یا این که مثلاً این حدیث کامل نیست یا این که برای زمان ما نیست یا ...

اگر اجازه بفرمایید از این فرصت استفاده کنم و دو سه سؤال کلی را از محضر جنابعالی بپرسم:

1- آیا بهتر نیست مبلغان دینی یا هر کسی که نقل حدیث می کند این دو جانب معارض را به مثابه آیه فوق به همراه یکدیگر ذکر کند تا از القای افراط و تفریط جلوگیری شود؟ یا حداقل در مقابل هر عبارت مبهمی معنای دقیق تر یا روشن تر آن را داخل پرانتز قرار دهد (چیزی شبیه ترجمه قرآن آیت الله مکارم)؟ مثلاً: هر کسی (مؤمنی) ... که (با تدبر) تلاوت کند ... یا هر عبارت معترضه دیگری که به دریافت مفهوم صحیح آیه یا روایت کمک می کند. در این صورت خودبخود بسیاری ابهامات برطرف می گردد.

2- با این اوصاف آیا مطالعه آیات و روایات برای همگان در مجموع مفید است؟ آیا همه باید قرآن را با معنی بخوانند و احادیث ائمه را مطالعه کنند؟ در این صورت آیا مطالعه روایات و تلاوت قرآن صرفاً جنبه تعبدی و افزایش ثواب اخروی دارد یا ارتقای فهم و معرفت نیز از اهداف آن است؟

3- آیا در این خصوص فرقی بین تلاوت قرآن و مطالعه روایات ائمه (ع) هست؟

ممنون.

:Gol:


با سلام خدمت شما دوست گرامی

چند مطلب:

- باید در فهم متون دینی به مجموع آیات و روایات توجه کرد و توجه به یک مورد به تنهایی موجب افراط یا تفریط می شود و سزاوار است که مبلغان دینی نیز چنین عمل کنند.

- قطعا همه باید قرآن را قرائت کنند و نیز روایات معصومین را بخوانند و در آنها تدبر کنند. مسئله ای که باید مورد توجه باشد این است که آیات و روایات نیازمند بحث های تخصصی تفسیری است و در مورد روایات باید صحیح بودن و قابل اتکاء بودن روایت نیز محرز شود. این امور از افراد غیر متخصص برنمی آید و در این موارد باید به افراد متخصص رجوع شود.
به بیان دیگر تمام مردم باید با قرآن و روایات مانوس باشند اما این مطالعه باید با راهنمایی یک فرد متخصص باشد تا در عباراتی که فهم آن دشوار است، یاری کنند.

مسئله دیگر این است که قرائت قرآن و روایات اهل بیت اگرچه مطلوب است ولی هدف از آن تعمیق فهم از دین اسلام است و قطعا این متون ما را برای رسیدن به آن هدف یاری خواند کرد. به طور مثال در قرآن می خوانیم: وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (1) و قطعاً قرآن را براى پندآموزى آسان كرديم پس آيا پندگيرنده‏ اى هست؟

- تفاوت قرآن و حدیث در این است که اولا قرآن قطعی الصدور است در حالی که احادیث باید مورد بررسی قرار بگیرند تا صحت آنها احراز شود. اما هر دو نیازمند تفسیر اند و مطالعه مجموعه آیات و روایات و نیز اشراف بر علومی چون رجال، درایه ، علوم قرآنی و.. ما را در تفسیر آیات و روایات یاری می کند. البته این به معنای آن نیست که مردم عادی نباید به قرآن و حدیث رجوع کنند، بلکه به معنای آن است که فهم و برداشت خود را با یک متخصص در میان بگذارند.

موفق باشید

1. قمر 32

رئوف;353351 نوشت:
در مورد روایات باید صحیح بودن و قابل اتکاء بودن روایت نیز محرز شود.

رئوف;353351 نوشت:
احادیث باید مورد بررسی قرار بگیرند تا صحت آنها احراز شود.

فرمایش شما متین است.
رئوف;353351 نوشت:
البته این به معنای آن نیست که مردم عادی نباید به قرآن و حدیث رجوع کنند، بلکه به معنای آن است که فهم و برداشت خود را با یک متخصص در میان بگذارند.

البته دسترسی به متخصص دلسوز و دانا در هر زمینه ای نعمت بزرگی است. اما همیشه امکان پذیر نیست. در این صورت بجای این که به مردم عادی بگوییم برای چک کردن هر حدیثی به متخصص مراجعه کنند آیا بهتر نیست منبع موثقی در اختیار آنها قرار دهیم که میزان صحت هر حدیثی را (بر اساس قول غالب متخصصین رجال و درایه و ...) در موضوعات مختلف دسته بندی کرده باشد؟ آیا چنین منبعی وجود دارد؟

توضیح این که در تمام علوم برای اجتناب از دوباره کاری و اختراع مجدد چرخ تلاش می کنند تا دستاورد گذشتگان را به ساده ترین و گزیده ترین شکل ممکن در اختیار اخلاف قرار می دهند تا هم به توسعه علوم تخصصی کمک کند و هم سودمندی و کاربرد عمومی آن را هموارتر سازد. این رویه در بروشورهای نمایشگاهی و هندبوک های تخصصی علوم تجربی به وضوح قابل مشاهده است. شاید چیزی شبیه داروهای متعددی که با تأیید وزارت بهداشت و درمان در تمام داروخانه ها برای عموم توزیع شده و در صورت نیاز محدوده کاربرد و طریقه مصرف نیز به همراه آنها ارائه می شود.

ما نرم افزاری در این خصوص با ترجمه و توضیح فارسی داریم که مثلاً احادیث صحیح یا نسبتاً صحیح یا کمتر صحیح را به صورت موضوعی دسته بندی کرده باشد؟

ممنون.

مؤمن;353746 نوشت:

فرمایش شما متین است.

البته دسترسی به متخصص دلسوز و دانا در هر زمینه ای نعمت بزرگی است. اما همیشه امکان پذیر نیست. در این صورت بجای این که به مردم عادی بگوییم برای چک کردن هر حدیثی به متخصص مراجعه کنند آیا بهتر نیست منبع موثقی در اختیار آنها قرار دهیم که میزان صحت هر حدیثی را (بر اساس قول غالب متخصصین رجال و درایه و ...) در موضوعات مختلف دسته بندی کرده باشد؟ آیا چنین منبعی وجود دارد؟

توضیح این که در تمام علوم برای اجتناب از دوباره کاری و اختراع مجدد چرخ تلاش می کنند تا دستاورد گذشتگان را به ساده ترین و گزیده ترین شکل ممکن در اختیار اخلاف قرار می دهند تا هم به توسعه علوم تخصصی کمک کند و هم سودمندی و کاربرد عمومی آن را هموارتر سازد.

این رویه در بروشورهای نمایشگاهی و هندبوک های تخصصی علوم تجربی به وضوح قابل مشاهده است. شاید چیزی شبیه داروهای متعددی که با تأیید وزارت بهداشت و درمان در تمام داروخانه ها برای عموم توزیع شده و در صورت نیاز محدوده کاربرد و طریقه مصرف نیز به همراه آنها ارائه می شود.

ما نرم افزاری در این خصوص با ترجمه و توضیح فارسی داریم که مثلاً احادیث صحیح یا نسبتاً صحیح یا کمتر صحیح را به صورت موضوعی دسته بندی کرده باشد؟

ممنون.



با سلام خدمت شما دوست گرامی

چند مطلب:

- اصلی ترین رسالت مرکز ملی پاسخگویی این است که نسبت به سوالات دینی مخاطبان در هرجایی که باشند، پاسخگویی کند با توجه به ضریب نفوذ اینترنت در ایران و روند رو به رشد آن، می توان گفت خلا در دسترس نبود متخصصان تا حد قابل توجهی پر شده است و افرادی که سوالاتی دارند می توانند به مراکز مختلفی که زیر مجموعه مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی است، مراجعه کنند.

- کتاب ها یا نرم افزار های متنوعی در این زمینه وجود دارد ولی بسیاری از آنها منابع تخصصی هستند به این معنا که مجموعه روایات هستند که اهل فن با بررسی آنها به مطلب قابل قبول دست پیدا می کنند. با این حال کتبی نیز تدوین شده است که برای عموم قابل استفاده است. موسسه دارالحدیث در این زمینه فعالیت های خوبی داشته است. یکی از کتب منتشر شده ی این مرکز کتاب منتخب میزان الحکمه است که احادیث آن به زبان فارسی نیز ترجمه شده است و برای عموم قابل استفاده است.

- مطلب دیگر اینکه با توجه به اینکه مخاطبان در سطوح مختلفی هستند و هرکدام از زمینه های مختلفی برخورداند، در مواجهه با احادیث سوالات مختلفی ممکن است برای آنها ایجاد شود که در این موارد اگر بتوانند پاسخ سوال خود را از میان شروح و احادیث دیگر به دست بیاورند، خوب است. در غیر این صورت چاره ای نیست جز مراجعه به اهل فن.

موفق باشید

سوال: 1 آیا قرآن خواندن سخن گفتن با خداست یا نماز خواندن؟ 2 رابطه بیم و امید در مورد خداوند باید چگونه باشد؟

قرآن سخن خداوند است و در برخی از احادیث بیان شده است که اذا احب احدكم ان يحدث ربه فليقرء القرآن(1) هركس از شما بخواهد كه با خداي خود سخن بگويد پس قرآن بخواند. در حدیثی که دوست دیگر نقل کردند گفته شده بود که برای همکلام شدن با خداوند قرآن بخوانید. این دو مسئله با هم منافاتی ندارد. زیرا در قرآن کریم اگرچه پیام ها و آموزه های خداوند برای بشر بیان می شود ولی در جای جای آن از قول انسان ها نیز مطالبی بیان شده است، مطالبی که می تواند سخن ما در مورد مقابل خداوند باشد و خداوند به آنها پاسخ داده است. به طور مثال اینکه قیامت کی رخ خواهد داد؟ یَسْئَلُونَکَ عَنِ السّاعَةِ أَیّانَ مُرْساها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ رَبّی لا یُجَلّیها لِوَقْتِها إِلاّ هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ لا تَأْتیکُمْ إِلاّ بَغْتَةً یَسْئَلُونَکَ کَأَنَّکَ حَفِیٌّ عَنْها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللّهِ وَلکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لا یَعْلَمُونَ(2) درباره قیامت از تو سۆال می ‏کنند، کی فرا می ‏رسد؟ بگو: علمش فقط نزد پروردگار من است و هیچ ‏کس جز او (نمی ‏تواند) وقت آن را آشکار سازد؛ (اما قیام قیامت، حتی) در آسمان ها و زمین، سنگین (و بسیار پر اهمیت) است و جز به طور ناگهانی، به سراغ شما نمی ‏آید. (باز) از تو سۆال می ‏کنند، چنان که گویی تو از زمان وقوع آن باخبری. بگو: علمش تنها نزد خداست، ولی بیشتر مردم نمی ‏دانند

به طور خلاصه بسیاری از سوالات که برای ما مطرح است، در قرآن مطرح شده است و خداوند بدان ها پاسخ داده است، فلذا قرآن علاوه بر اینکه سخن گفتن خدا با ماست، در بردارنده ی سوالات ما و نیز پاسخ های ما نیز می باشد که برای فهم آنها باید به آن رجوع کرد.

- مومنان همیشه باید در مقابل خداوند در حالتی بین خوف و رجا باشند نه آنچنان امیدوار که نسبت به گناه کردن جرات پیدا کنند و نه آنچنان نا امید که از بخشش الهی مایوس شوند. امام صادق در حدیثی می فرماید: يَا ابْنَ جُنْدَب يَهْلِكُ الْمُتَّكِلُ عَلى عَمَلِهِ وَ لا يَنْجُو الْمُتَجَرِّىءُ علَى الذُّنوبِ اَلْواثِقُ بِرَحْمَةِ اللّهِ قُلْتُ فَمَنْ يَنْجُو قال الَّذينَهُمْ بَيْنَ الرَّجاءِ وَالْخَوْفِ كَأَنَّ قُلوبَهُمْ فى مِخْلَبِ طائر شَوْقاً اِلَى الثَّوابِ وَ خَوْفاً مِنَ الْعَذابِ. (3) كسى كه به اعمال [خوب] خود اعتماد دارد، به هلاكت مى‌رسد و كسى هم كه به اميد رحمت خداوند، بر انجام گناهان تجرّى پيدا مى‌كند نجات نخواهد يافت. [ابن جندب]سؤال كرد پس چه كسى نجات پيدا مى‌كند؟ حضرت فرمودند: كسانى كه حالشان ميان خوف و رجا باشد [يعنى نه خوفشان آن چنان است كه از آمرزش گناهانشان نااميد باشند و نه اميدوارى آنان به رحمت خداوند آن چنان است كه جرأت ارتكاب گناه را داشته باشند.] گويى قلب‌هاى آنان در چنگال پرنده‌اى است [كه هر لحظه احتمال مى‌رود آن را در چنگال خود بفشارد يا آن را رها كند و آنان رهايى يابند] هم شوق به ثواب در دل هايشان وجود دارد و هم خوف از عذاب.

- در مورد قرائت قرآن و ثواب و آثاری که بر آن مترتب می شود نیز باید عرض شود که برای فهم نظرات اهل بیت باید به مجموع سخنان آنها رجوع کرد. به طور مثال در مورد قرائت قرآن در حدیثی از حضرت علی (ع) می خوانیم: اَلا لا خَیْرَ فی قِراءَهٍ لَیْسَ فیها تَدَبُّر (4) بدانید قرائتی كه همراه با تدبّر نباشد خیری در آن نیست. احادیثی این چنین، این نکته را به ما یادآوری می کنند که صرف روخوانی قرآن بدون توجه به مضامین آموزه های آن و نیز بدون به کار بستن آنها، چندان موثر نیست بلکه برای هرچه مفید بودن آن باید با توجه و تدبر، قرآن را مطالعه کرد و آنگاه است که آموزه های آن در زندگی روزمره ما جاری می شود و به جایگاهی می رسیم که گناه را کم کم ترک می کنیم.

1. كنز العمال ج 1 ص 510.
2. اعراف 187
3.مستدرك‏ الوسائل ج : 11 ص : 226
4. بحار الانوار، ج 89، ص 211

موضوع قفل شده است