كشته شدن امام زمان

تب‌های اولیه

15 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
كشته شدن امام زمان

سلام عليك
پس از ظهور امام زمان(عج) و برپا كردن دين اسلام در سراسر جهان و عدالت ،ايشان چند سال پس از ظهور كشته ميشوند و به دست چه كسي و پس از ايشان چه اتفاقي مي افتد؟


با نام الله




benhoor;334919 نوشت:
سلام عليك
پس از ظهور امام زمان(عج) و برپا كردن دين اسلام در سراسر جهان و عدالت ،ايشان چند سال پس از ظهور كشته ميشوند و به دست چه كسي و پس از ايشان چه اتفاقي مي افتد؟



با سلام خدمت شما دوست گرامی

در مورد مدت حکومت حضرت مهدی روایت مختلفی وجود دارد. برخی آن را 7 سال ، برخی 10 ، برخی 20 و برخی 40 سال نیز مطرح کرده اند.(1) در مورد اینکه چرا چند مدت برای طول حکومت حضرت بیان شده است، برخی گفته اند که این سال ها به مراحل مختلف حکومت حضرت اشاره دارد، مراحل مانند ایجاد، تثبیت و... بیان می کند. برخی نیز روایت هفت سال را ترجیح داده اند.(2)

در مورد نحوه رحلت ایشان نیز دو دسته روایات وجود دارد، برخی گفته اند که حضرت پس از مدت حکومت خویش از دنیا خواهند رفت: به طور مثال ام سلمه از پیامبر نقل می کند: مهدی از خاندان من و از فرزندان فاطمه است.... او در میان مردم به سنت پیامبرشان عمل می‌کند، پس هفت سال درنگ می‌کند و آن گاه از دنیا می‌رود و مسلمانان بر او نماز می‌گزارند.(3)

از سوی دیگر در حدیثی از امام صادق(ع) می فرماید: امام صادق (ع) نیز در این باره می‌فرماید: "به خدا قسم هیچ‌یک از ما نیست، مگر این که کشته شده و به شهادت می‌رسد.(4)
با توجه به اینکه مرگ اعم از شهادت و مرگ طبیعی است می توان گفت حضرت به نحو شهادت، از دنیا خواهند رفت.

در مورد قاتل ایشان در برخی کتب آمده است که :

زنی از «بنی تمیم» به نام «سعیده» که ریشی چون مردان دارد، از بالای پشت بام هاون سنگی به سوی آن حضرت که در حال گذشتن از آن مسیر است پرتاب می‌کند و او را می‌کشد(5)
اما با توجه به اینکه این سخن به امام معصوم استنادی مشخص ندارد، قابل اعتماد نیست و باید گفت نحوه شهادت حضرت به روشنی برای ما معلوم نیست.

موفق باشید

1. رجوع کنید به :
بحارالانوار، ج 52، ص 291، مطبعة الاسلامیه، 1384 هـ ش.
الشیعة و الرجعه، ج 1، ص 224، محمدرضا طبسی، مطبعة الآداب النجف الاشرف، 1385 هـ ش.
الغیبة نعمانی، ص 332، تحقیق علی‌اكبر غفاری، مطبعة الصدوق، تهران، بی‌تا.
العمده، ابن الطریق. ص 439، تحقیق و نشر موسسة النشر الاسلامی، (جامعه مدرسین)، طبع اول، 1407 هـ قم.
عقد الدرر، ص 240، به نقل از جهان بعد از ظهور، محمد خادمی شیرازی، ص 174، چاپ دوم، مۆسسة الغدیر.

2. المهدی، سیدصدرالدین صدر، ص 239، چاپ دوم، 1379، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، قم.
3. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 51، ص 104، ح 39.
4. همان، ص 209، ح 7.
5. یزدی حائری علی ، الزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب، ج 2، ص 167.

با سلام

در ضمن بحث رجعت (حکومت اما حسین علیه السلام)پس از امام زمان(عج) مطرح است.

با سلام
از کارشناس محترم تقاضا دارم صحت رجالی این روایت را بررسی فرماید

با تشکر

ومما رواه لي ورويته عن السيد الجليل السعيد بهاء الدين علي بن عبد
الحميد الحسيني رواه بطريقه عن أحمد بن محمد الأيادي يرفعه إلى أحمد بن
عقبة عن أبيه عن أبي عبد الله ( ع ) سأل عن الرجعة أحق هي قال نعم
فقيل له من أول من يخرج قال الحسين ( ع ) يخرج على اثر القائم ( ع )
قلت ومعه الناس كلهم قال لا بل كما ذكر الله تعالى في كتابه يوم ينفخ
في الصور فتأتون أفواجا قوم بعد قوم .
وعنه عليه السلام ويقبل الحسين ( ع ) في أصحابه الذين قتلوا معه
ومعه سبعون نبيا كما بعثوا مع موسى بن عمران ( ع ) فيدفع إليه القائم ( ع )
الخاتم فيكون الحسين عليه السلام هو الذي يلي غسله وكفنه وحنوطه
ويواري به في حفرته .
وعنه ( ع ) ان منا بعد القائم عليه السلام اثنى عشر مهديا من ولد
الحسين عليه السلام
مختصر بصائر الدرجات،ص:48

همره;337625 نوشت:
با سلام

در ضمن بحث رجعت (حکومت اما حسین علیه السلام)پس از امام زمان(عج) مطرح است.


البته دوست گرامی این نکته را مدنظر داشته باشید که رجعت فقط مختص امام حسین علیه السلام نیست.برخی از امامان دیگر من جمله امام علی علیه السلام و... رجعت خواهند کرد.حضرت عیسی علیه السلام نیز در دوران ظهور امام زمان (عج) خواهند آمد و پشت سر ایشان نماز خواهند خواند.

هوالحق

در كتابی خواندم كه امام زمان(عج) در اثر پرتاب سنگی به شهادت می رسند در حالیكه در روایات داریم كه دنیا هیچوقت از وجود امام (ولایت معنوی) خالی نیست. این مسأله چگونه است؟

دوست عزیز!

مسئله شهادت و یا رحلت امام زمان(علیه السلام) به طور قطعی برای ما معلوم نیست، و در احادیث ما هر دو مورد آمده است.

بعضی از روایات مسئله شهادت را بیان كرده، و در بعضی دیگر به صورت رحلت و مرگ طبیعی آمده است.

از آن جا كه در بعضی روایات ائمه اطهار(علیهم السلام) مسئله شهادت به صورت كلی و در مورد همه ائمه بیان شده است ـ مانند این حدیث از امام حسن مجتبی(علیه السلام): «هیچ یك از امامان نیست جز آن كه مسموم یا شهید می‌شود.»(بحارالانوار، ج27، ص217) ـ می‌توانیم روایات "شهادت" را بر روایات "رحلت عادی" ترجیح ‌دهیم.

علاوه بر این كه مسئله رحلت و فوت به مرگ طبیعی بیشتر در روایات اهل سنت آمده است، و از نظر شیعه مورد اعتماد نمی‌باشد؛ اگر چه در بعضی از روایات اهل سنت مسئله شهادت امام زمان(ع) نیز آمده است؛ از جمله:

«هنگامی كه سال هفتاد به پایان آید و مرگ حضرت فرارسد، زنی به نام سعیده از طایفه بنی تمیم ایشان را به شهادت می‌رساند. ویژگی آن زن این است كه همانند مردها ریش دارد. او از بالای بام به هنگامی كه حضرت در حال عبور است سنگی به سوی ایشان پرتاب می‌كند و آن حضرت را به شهادت می‌رساند و وقتی حضرت رحلت می‌كند، امام حسین(علیه السلام) مراسم غسل و كفن و دفن آن حضرت را به عهده می‌گیرد.»(الزام الناصب، ص190 ـ تاریخ مابعدالظهور، ص881)

با این وجود در مورد كیفیت شهادت حضرت كه بیشتر در روایات اهل سنت آمده است، مدرك قابل اعتمادی وجود ندارد.

اما بنا براین كه شهادت امام زمان(علیه السلام) را مانند بقیه ائمه معصومین(علیهم السلام) بپذیریم، آیا زمین از امام خالی می‌ماند؟ خیر،‌ زیرا در همین روایات آمده است كه امام حسین(علیه السلام) با اصحاب خویش زنده شده و به دنیا رجعت می‌كنند، و پس از امام زمان(ع) اداره حكومت را به عهده می‌گیرند، و پس از آن در سلسله امامان و انبیاء تا قیامت ادامه پیدا می‌كند. والسلام.

مشاوره مذهبی ـ قم.


هوالحق

بعد از ظهور حضرت مهدی(عج) و شهادت ایشان، چه اتفاقی میافتد؟


دوست عزیز!

اگر چه دولت حقه و كریمه حضرت بقیةالله الاعظم(عج) تا پایان جهان ادامه خواهد داشت، اما در اینكه چند سال به طول خواهد انجامید، احادیث مختلفی در منابع اسلامی دیده می شود، از جمله 5 و 7 و 9 و 19 و 40 و 309 سال وارد شده است. طبق روایات، از پیامبران، حضرت اسماعیل صادق الوعد و عیسی و بعضی دیگر از انبیاء ـ علی نبینا و آله و علیهم السلام ـ و حضرت رسول اكرم ـ صلوات الله علیه و آله ـ و امیرالمؤمنین علی(ع) و امام حسین(ع) و سایرامامان معصوم(ع) و جمعی از اصحاب با وفای آنان و نیز اصحاب كهف و برخی دیگر رجعت خواهند كرد.

اما با بررسی روایات رجعت استفاده میشود كه نخستین كسی كه برای فرمانروایی جهان پس از شهادت حضرت مهدی(عج) رجعت می كند، حضرت امام حسین(ع) است. چنانكه امام صادق(ع) فرموده اند: «نخستین كسی كه زمین برای او شكافته می شود، و به روی زمین رجعت می كند، حسین بن علی(ع) است.»

بر طبق روایات، امام حسین (ع) در اواخر حكومت امام زمان(عج) با اصحاب با وفایش رجعت می كنند، و پس از شهادت حضرت مهدی(عج)، امام حسین(ع) آن حضرت را غسل و كفن و حنوط نموده و به خاك می سپارد.

البته در برخی روایات دیگر آمده: چون قائم آل محمد(ص) از دنیا برود و یا شهید شود، چهل روز پس از آن قیامت برپا می گردد و مردگان از گورها به درآیند و برای حساب و جزای محشر آماده گردند.(ارشاد شیخ مفید، ترجمه ساعدی، ص 708 _ نقل از كتاب یكصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان(عج)، نوشته علیرضا رجالی تهرانی، ص 230).

اما "شیخ حر عاملی" در كتاب «ایقاظ» در این باره می نویسد: شاید چهل روز ایام رجعت باشد و این عدد اشاره به كمی دوران حضرتش باشد، چون مقدار زیاد را با عدد هفتاد و مقدار كم را با اعداد كمتر معرفی می كنند.

و یا اینكه هر روزی برابر هزار سال باشد، چنانكه می فرماید: "یك روز نزد پروردگار مثل هزار سال است كه شما می شمارید."

و شاید هم مراد از قیامت در این روایات، قیامت صغری یعنی رجعت باشد، و البته اطلاق قیامت بر رجعت مانعی ندارد و قیامت ممكن است بر هر دو اطلاق شود.(الایقاظ من الهجعة، شیخ حر عاملی، ترجمه احمد جنتی، ص 400 _ نقل از همان).

مشاوره مذهبی_ قم.

هوالحق

در مورد رجعت،‌ با دید روایی، عقلی و اعتقادی توضیح دهید؟

دوست عزیز!

رجـعـت در لـغـت عـرب به معناى بازگشت است؛ و در اصطلاح، بر بازگشت گروهى از انـسـانـها پس از مرگ و پیش از روز رستاخیز اطلاق مى شود كه همزمان با نهضت جهانى حضرت مهدى موعود (علیه السلام) صورت مى گیرد.

از دیدگاه اسلام و آیین هاى دیگر الهى، جوهره انسان را روح مجرد وى تشكیل مى دهد، كه از آن بـه "نـفـس" نـیـز تـعبیر مى شود. نفس بعد از فناى بدن باقى مى ماند و به حیات جاودانه خود ادامه مى دهد.

از سـوى دیگر پروردگار بزرگ، از نظر قرآن، قادر مطلق است، و هیچ مانعى توانایى او را محدود نمى سازد.

بـا ایـن دو مـقدمه كوتاه، روشن مى گردد كه مساله رجعت، از دیدگاه عقل، امرى است ممكن؛ زیـرا بـا انـدك تـامـلـى معلوم مى شود كه بازگرداندن این گروه از انسانها، به مراتب از آفرینش نخستین آنان، سهل تر است. بـنـابـراین پروردگارى كه در وهله اول آنان را آفریده است، بى تردید بر بازگرداندن مجدد آنان توانایى دارد. بر اساس منطق وحى، نمونه هایى از رجعت را در امتهاى پیشین نیز مى توان یافت.

قـرآن مـجـیـد در ایـن زمـیـنه مى فرماید: «واذ قلتم یا موسى لن نؤمن لك حتى نرى اللّه جهرة فاخذتكم الصاعقة و انتم تنظرون ثم بعثناكم من بعد موتكم لعلكم تشكرون. یعنی آنـگـاه كـه گفتید اى موسى ما هرگز به تو ایمان نمى آوریم تا آن كه خداوند بزرگ را آشكار ببینیم، پس صاعقه شما را دربرگرفت، در حالى كه نگاه مى كردید. سپس شما را پس از مرگتان برانگیختیم، باشد كه سپاسگزارى نمایید. (بـقـره/55 و56)

و در جاى دیگر از زبان عیسى مسیح مى فرماید: «وأحى الموتى باذن اللّه» یعنی مردگان را به اذن خداى بزرگ زنده مى گردانم. (آل عمران/49)

قرآن كریم نه تنها بر امكان رجعت صحه مى گذارد كه وقوع و تحقق بازگشت جمعى از انسانها را، پـس از آن كـه از جـهـان رخـت بربستند، تایید مى كند.

قرآن در دو آیه ذیل به بازگرداندن گروهى از مردم پس از مرگ و پیش از برپایى قیامت، اشاره مى كند.

«وإذا وقـع القول علیهم أخرجنا لهم دابة من الارض تكلمهم إن الناس كانوا بایاتنا لایوقنون و یوم نحشر من كل امة فوجا ممن یكذب بایاتنا فهم یوزعون» یعنی چـون سـخن خدا بر آنان واقع شود، موجودى را از بین آنان بیرون مى آوریم كه با مردم در باره این كه گفتار ما را باور نداشتند، سخن گوید. و آن روز كـه از مـیـان هـر امـت, جـمـعـى از تـكذیب كنندگان آیات ما را برانگیزیم، پس آنان بازداشته خواهند شد. (نمل :82 و 83)

بـراى زمـیـنـه سازى استدلال به این دو آیه شریفه بر مساله رجعت پیش از روز رستاخیز، شایسته اسـت نـكـات یـاد شـده در زیر مورد توجه قرار گیرد:

1ـ مفسران اسلامى برآنند كه این دو آیه پیرامون جریانات پیش از قیامت و نشانه هاى آن سخن مى گوید؛ چـنـانكه جلال الدین سیوطى در تفسیر الدرالمنثور از "ابن ابى شیبة" و او از "حذیفة" نقل مى كند كه خروج دابه از حوادث پیش از قیامت است. (الدرالمنثور، ج5، ص177)

2ـ تـردیدى نیست كه در روز رستاخیز، همه انسانها محشور مى گردند، نه یك گروه معین از میان هر امت. قرآن در مورد عمومیت و فراگیر بودن حشر انسانها چنین مى فرماید: «ذلك یوم مجموع له الناس» یعنی آن روزى است كه همه مردم، گرد آورده مى شوند.(هود/103)

و در جـاى دیـگـر مـى فرماید: «ویوم نسیر الجبال و ترى الارض بارزة و حشرناهم فلم نغادر مـنـهم احدا» یعنی روزى كه كوهها را به حركت درآوردیم و زمین را آشكار ببینى و همه آنان را گردآورى نموده و هیچ كس را فرو گذار ننماییم.(كـهـف/47)

بـنـابـراین، در روز قیامت همه افراد بشر برانگیخته مى شوند و این امر به جمع معینى اختصاص ندارد.

3ـ آیـه دوم از دو آیـه مـذكـور، بـه بـرانگیخته شدن گروه خاص و جمع معینى از امتها تصریح مى نماید، نه همه انسانها؛ زیرا این آیه شریفه مى فرماید: «ویوم نحشر من كل أمة فوجا ممن یكذب بایاتنا» یعنی آن روز كه از میان هر امت گروهى از تكذیب كنندگان آیات خود را برخواهیم انگیخت ـ گروهی از تكذیب كنندگان و نه همه انسانها و یا حتی همه تكذیب كنندگان.

نـتـیـجـه: از ایـن سـه مقدمه كوتاه، به خوبى روشن مى گردد كه برانگیختن گروه خاصى از انـسانهاى تكذیب كننده آیات الهى، كه از آیه دوم استفاده مى شود، حادثه اى است كه پیش از برپا شدن قیامت روى خواهد داد. زیـرا حـشـر انـسانها در روز رستاخیز، شامل همه افراد بشر مى گردد و به گروه خاصى محدود نمى شود.

بـا ایـن بیان، روشنى گفتار ما مبنى بر بازگشت گروهى از انسانها پس از مرگ و پیش از برپایى رستاخیز، به ثبوت مى رسد، و این پدیده همان رجعت است.

بـر همیـن اسـاس، اهل بیت پیامبر(علیه و علیهم السلام) كه قرین قرآن و مفسران وحى الهى هستند، به روشنگرى در این زمـیـنـه بـرخـاسـتـند و ما براى رعایت اختصار، به دو روایت از آنان اكتفا مى كنیم:

امام صادق (ع) مى فرماید: «ایام اللّه ثلاثة: یوم القائم علیه السلام، و یوم الكرة و یوم القیامة» یعنی ایام الهى سه روز هستند: روز قیام حضرت مهدى(ع)، روز رجعت و روزرستاخیز.

و در جاى دیگر مى فرماید: «لیس منا من لم یؤمن بكرتنا» یعنی كسى كه بازگشت مجدد ما را به دنیا نپذیرد از ما نیست.

شـایـسـتـه اسـت در اینجا به دو نكته مهم اشاره كنیم:

1ـ فلسفه رجعت: با اندیشه در انگیزه هاى رجـعـت، به دو هدف بلند از اهداف این پدیده برمی خوریم. یكى نشان دادن جلال و شكوه واقـعـى اسـلام و سـرافـكندگى كفر، و دیگرى دادن پاداش به انسانهاى با ایمان و نیكوكار و كیفر نمودن كافران و ستمگران.

2ـ تـفـاوت بارز رجعت با تناسخ: تذكر این نكته لازم است كه مساله رجعت از دیدگاه شیعه هرگز مـسـتـلـزم اعتقاد به تناسخ ‌نیست. زیرا نظریه تناسخ بر انكار رستاخیز مبتنى است و جهان را در گردش دائمی مى داند كه هر دوره اى تكرار دوره پیش از آن است.

بـر اسـاس این نظریه، روح هر انسانى پس از مرگ، بار دیگر به دنیا باز مى گردد و به بدن دیگرى منتقل مى شود. پـس اگـر روح در زمـان گـذشته از نیكوكاران بوده، در بدنى قرار مى گیرد كه دوران بعد را با خـوشـى مى گذراند و اگر از بدكاران بوده، به بدنى منتقل مى شود كه دوران بعد را با سختى ها سپرى خواهد كرد؛ و ایـن بـازگشت در حكم رستاخیز او است. این در حالی است كه معتقدان به رجعت، به پیروى از شریعت اسلام، به قیامت و معاد ایمان دارند؛ بلكه بعضی از حكماء اسلامی انتقال یك روح جدا شده از بدن را به بدن دیگر محال مى دانند.

قائلین به رجعت تـنـهـا بـر آنـنـد كه گروهى از انسانها، پیش از قیامت به این جهان باز مى گردند و پس از بـرآورده شـدن حـكـمتها و مصالح آن، بار دیگر به سراى جاودانى مى شتابند تا در روز رستاخیز، هـمـراه بـا دیـگـر انـسانها برانگیخته شوند؛ و هرگز یك روح، پس از جدا شدن از بدن، به بدین دیگرى منتقل نمى گردد.

برای مطالعه در این باره رجوع كنید به:

1ـ كتاب "شیعه پاسخ مى دهد".

2- "رجعت یا دولت كریمه اهل البیت(ع)" استاد شیرازی.

3- تفسیر نمونه، ج15، ص555، آیت الله مكارم شیرازی، در آدرس اینترنتی:http://www.makaremshirazi.org/books/persian/tafsir/j15/tna15027.htm#link281.

مشاوره مذهبی_ قم.

BENHOOR;334919 نوشت:
[=microsoft sans serif]سلام عليك
پس از ظهور امام زمان(عج) و برپا كردن دين اسلام در سراسر جهان و عدالت ،ايشان چند سال پس از ظهور كشته ميشوند و به دست چه كسي و پس از ايشان چه اتفاقي مي افتد؟

با سلام


درباره این که آیا امام زمان(ع) کشته می شود یا به مرگ طبیعی از دنیا می‌رود و اگر کشته می شود، آیا کشنده او مرد است یا زن؟ مسلمان است یا غیر مسلمان؟ اصفهانی است یا غیر اصفهانی؟
اگر چه سخنانی گفته شده و چه بسا روایاتی نقل شده باشد، اما دلیل معتبری در دست نیست. از حدیث معروف «ما منّا إلاّ مقتول أو مسموم؛(1) تمامی ما امامان با شمشیر کشته می شویم یا با زهر» استفاده می شود که امام زمان نیز مانند بقیه ائمه، کشته یا مسموم می شود.
اما اصل مسئله این که آیا همه آن بزرگواران به شهادت رسیده یا برخی به مرگ طبیعی از دنیا رفته اند، بین علمای شیعی اختلاف است.
شیخ صدوق(ره) بر این باور است که همه معصومین(ع) به اجل غیر طبیعی از دنیا رفته اند. شیخ مفید(ره) فرموده تمامی آنان با قتل یا با سم از دنیا نرفته اند، بلکه شهادت برخی از آنان مشکوک است. شهادت امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین(ع) قطعی و حتمی است.
پس از ایشان مسمومیت و شهادت امام موسی بن جعفر(ع) نیز قطعی و مسلّم است.
درباره امام رضا(ع) نیز قول قوی به مسمومیّت ایشان است. امّا در دیگر امامان دلیل قطعی برای اثبات این که آنان به وسیلة سمّ کشته شده باشند، جای تردید است.(2)
بنابراین دلیلی بر کیفیت مردن یا شهادت امام زمان(ع) نداریم، امّا تذکّر این نکته ضروری است که پیامبر و امامان به مقام شهادت که مقامی بس بالا و والا است رسیده اند و رسیدن به این مقام اسبابی دارد.
ممکن است فردی با مرگ طبیعی از دنیا برود، ولی در اثر این که دارای تقوا و عمل صالح است، به مقام شهادت برسد. البته یکی از مهم ترین اسباب رسیدن به این مقام، کشته شدن در راه خدا است.
برای اطلاع بیشتر به کتاب های مهدی موعود ترجمه علی دوانی، در انتظار خورشید از عبدالرحمن انصاری، امام در عینیت جامعه نویسنده محمد رضا حکیمی، دادگستر جهان نوشتة‌ابراهیم امینی و منتهی الآمال نوشتة حاج شیخ عباس قمی مراجعه شود.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت ها:
1. مجله حوزه، شماره 70 – 71، ص 590، به نقل از بحارالانوار، ج 27، ص 213 و 216 و 217.
2. همان، ص 60، به نقل از اعتقادات شیخ صدوق، ج 5، ص 99، چاپ کنگره شیخ مفید.

http://www.pasokhgoo.ir/node/730

دیدن این تاپیک هم خالی از لطف نیست

http://www.askdin.com/thread17569.html

.

سلام عليكم
يعني پس از ايشان رجعت اتفاق مي افتد و برخي از ائمه و پيامبران زنده خواهند شد و حكومت ميكنند كه آن را حدود 309 سال نقل كرده اند[1] پس از آن ها قيامت ميشود .اما درباره ي مرگ ايشان حديثي از پيامبر وجود دارد كه ايشان به مرگ طبيعي از دنيا خواهند رفت.

- ام سلمه از پیامبر خدا (ص) چنین نقل می‌کند: مهدی از خاندان من و از فرزندان فاطمه است … او در میان مردم به سنت پیامبرشان عمل می‌کند، پس هفت سال درنگ می‌کند و آن گاه از دنیا می‌رود و مسلمانان بر او نماز می‌گزارند.[2]

و در جاي ديگري نيز نقل ميكنند كه ايشان شهيد خواهند شد:امام حسن مجتبي ـ عليه السّلام ـ مي فرمايد: و الله لقد عهد الينا رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ ان هذا الامر عليكم اثنا عشر اماماً من ولد علي و فاطمه، ما منا الامسموم او مقتول» به خدا سوگند رسول خدا اين عهد و وعده را به ما داده است كه امر امامت را دوازده تن از فرزندان علي ـ عليه السّلام ـ و فاطمه ـ عليها السّلام ـ به دست خواهند گرفت و هيچ كدام از ماها نيست مگر اينكه يا به وسيلة سم و يا با كشتن، شربت شهادت خواهند نوشيد.[3]
[1].نعماني،همان و اعلام الوري با علام الهدي،ص332
[2]. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 51، ص 104، ح39
[3].همان و اعلام الوري با علام الهدي،طبرسي،ص349
البته نميشود به اين احاديث اعتماد كرد چون امكان جعل آن ها نيز وجود دارد
.پس به اين نتيجه ميرسيم كه: معلوم نيست كه امام زمان به مرگ طبيعي از دنيا ميروند يا شهيد ميشوند.

علی مع الحق;337626 نوشت:
با سلام
از کارشناس محترم تقاضا دارم صحت رجالی این روایت را بررسی فرماید

با تشکر

ومما رواه لي ورويته عن السيد الجليل السعيد بهاء الدين علي بن عبد
الحميد الحسيني رواه بطريقه عن أحمد بن محمد الأيادي يرفعه إلى أحمد بن
عقبة عن أبيه عن أبي عبد الله ( ع ) سأل عن الرجعة أحق هي قال نعم
فقيل له من أول من يخرج قال الحسين ( ع ) يخرج على اثر القائم ( ع )
قلت ومعه الناس كلهم قال لا بل كما ذكر الله تعالى في كتابه يوم ينفخ
في الصور فتأتون أفواجا قوم بعد قوم .
وعنه عليه السلام ويقبل الحسين ( ع ) في أصحابه الذين قتلوا معه
ومعه سبعون نبيا كما بعثوا مع موسى بن عمران ( ع ) فيدفع إليه القائم ( ع )
الخاتم فيكون الحسين عليه السلام هو الذي يلي غسله وكفنه وحنوطه
ويواري به في حفرته .
وعنه ( ع ) ان منا بعد القائم عليه السلام اثنى عشر مهديا من ولد
الحسين عليه السلام
مختصر بصائر الدرجات،ص:48

با سلام خدمت شما دوست گرامی

در مورد بررسی رجالی باید به صورت مستقل به بحث نشست و راویان و ثقه بودن آنها را مورد بررسی قرار داد که نیازمند آن است که در تاپیکی مجزا بحث شود.
آنچه به صورت خلاصه می توان گفت این است که حدیث مذکور مرفوعه است و از این نظر نمی تواند دارای سند قوی محسوب شود .

موفق باشید

به نام خدا

سلام علیکم

[="darkgreen"]ازین خبرا نیست و تفسیر و تعبیر و تعریف اینها هم به طور دقیق حرفی از چیزی که
در عنوان هست نزده و نمیزنه ...

[="navy"]ممکنه یک مجروح جنگی بعد از چندین سال بخاطر فشار و صدمات جنگ از دنیا بره حتی در 100 سالگی که شهید نام میگیره ...[/]

امام زمان زاده و آزاده ی میدان جهاد هستند و خواهند بود .
جهادگر واقعی بدون مقام شهادتی که ما درک کردیم ازین دنیا نمیره

[="navy"]ولی باز ممکنه کسی شهید بشه اما نزد خدا شهید نباشه
همینطور ممکنه کسی به چشم ما شهید از دنیا نره
اما پیش خدا شهید باشه[/] ..[/]

سوال:
پس از ظهور امام زمان(عج) و برپا كردن دين اسلام در سراسر جهان و عدالت ،ايشان چند سال پس از ظهور كشته ميشوند و به دست چه كسي و پس از ايشان چه اتفاقي مي افتد؟

پاسخ:

در مورد مدت حکومت حضرت مهدی روایت مختلفی وجود دارد. برخی آن را 7 سال ، برخی 10 ، برخی 20 و برخی 40 سال نیز مطرح کرده اند.(1) در مورد اینکه چرا چند مدت برای طول حکومت حضرت بیان شده است، برخی گفته اند که این سال ها به مراحل مختلف حکومت حضرت اشاره دارد، مراحل مانند ایجاد، تثبیت و... بیان می کند. برخی نیز روایت هفت سال را ترجیح داده اند.(2)

در مورد نحوه رحلت ایشان نیز دو دسته روایات وجود دارد، برخی گفته اند که حضرت پس از مدت حکومت خویش از دنیا خواهند رفت: به طور مثال ام سلمه از پیامبر نقل می کند: مهدی از خاندان من و از فرزندان فاطمه است.... او در میان مردم به سنت پیامبرشان عمل می‌کند، پس هفت سال درنگ می‌کند و آن گاه از دنیا می‌رود و مسلمانان بر او نماز می‌گزارند.(3)

از سوی دیگر در حدیثی از امام صادق(ع) می فرماید: امام صادق (ع) نیز در این باره می‌فرماید: "به خدا قسم هیچ‌یک از ما نیست، مگر این که کشته شده و به شهادت می‌رسد.(4)
با توجه به اینکه مرگ اعم از شهادت و مرگ طبیعی است می توان گفت حضرت به نحو شهادت، از دنیا خواهند رفت.

در مورد قاتل ایشان در برخی کتب آمده است که : زنی از «بنی تمیم» به نام «سعیده» که ریشی چون مردان دارد، از بالای پشت بام هاون سنگی به سوی آن حضرت که در حال گذشتن از آن مسیر است پرتاب می‌کند و او را می‌کشد(5)
اما با توجه به اینکه این سخن به امام معصوم استنادی مشخص ندارد، قابل اعتماد نیست و باید گفت نحوه شهادت حضرت به روشنی برای ما معلوم نیست.

1. رجوع کنید به :
بحارالانوار، ج 52، ص 291، مطبعة الاسلامیه، 1384 هـ ش.
الشیعة و الرجعه، ج 1، ص 224، محمدرضا طبسی، مطبعة الآداب النجف الاشرف، 1385 هـ ش.
الغیبة نعمانی، ص 332، تحقیق علی‌اكبر غفاری، مطبعة الصدوق، تهران، بی‌تا.
العمده، ابن الطریق. ص 439، تحقیق و نشر موسسة النشر الاسلامی، (جامعه مدرسین)، طبع اول، 1407 هـ قم.
عقد الدرر، ص 240، به نقل از جهان بعد از ظهور، محمد خادمی شیرازی، ص 174، چاپ دوم، مۆسسة الغدیر.

2. المهدی، سیدصدرالدین صدر، ص 239، چاپ دوم، 1379، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، قم.
3. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 51، ص 104، ح 39.
4. همان، ص 209، ح 7.
5. یزدی حائری علی ، الزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب، ج 2، ص 167.

موضوع قفل شده است