جمع بندی حکم نبخشیدن کسی که به تو ظلم کرده است؟

تب‌های اولیه

34 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حکم نبخشیدن کسی که به تو ظلم کرده است؟

با سلام

اگر کسی به شما بدی کرده باشد در حدی که زندگی شما رو نابود کرده باشه و شما نخواهید تحت هیچ شرایط ان فرد را ببخشید ایا مرتکب گناه شده ایم؟(واقعیتش برای من خیلی مهمه اون فرد ظالم هم این دنیا هم اون دنیا نتیجه اعمالش رو ببینه)

خدا با چنین افرادی چه برخوردی می کند؟ منظورم این است که خیلی جاها خوانده ام که خدا بسیار بخشنده است و بسیاری از گناهان افراد رو می بخشه ایا خدا در صورت ناراضی بودن بنده اش شخصی که به اون بنده ظلم کرده رو می بخشد؟
اگر اون فرد ظالم توبه کرده باشد چی باز هم خدا بدون راضی بودن اون بنده ای که مورد ظلم مواقع شده فرد ظالم رو می بخشد؟

ببخشید یک کم پیچیده شد!!:khandeh!:


کارشناس بحث : بصیر

[="Tahoma"][="Navy"]

☀ستوده ☀;254279 نوشت:

اگر کسی به شما بدی کرده باشد در حدی که زندگی شما رو نابود کرده باشه و شما نخواهید تحت هیچ شرایط ان فرد را ببخشید ایا مرتکب گناه شده ایم؟(واقعیتش برای من خیلی مهمه اون فرد ظالم هم این دنیا هم اون دنیا نتیجه اعمالش رو ببینه)
خدا با چنین افرادی چه برخوردی می کند؟ منظورم این است که خیلی جاها خوانده ام که خدا بسیار بخشنده است و بسیاری از گناهان افراد رو می بخشه ایا خدا در صورت ناراضی بودن بنده اش شخصی که به اون بنده ظلم کرده رو می بخشد؟
اگر اون فرد ظالم توبه کرده باشد چی باز هم خدا بدون راضی بودن اون بنده ای که مورد ظلم مواقع شده فرد ظالم رو می بخشد؟

باسلام و عرض ادب
اگر شخص ظالم توبه کند و واقعا از کرده خویش پشیمان شود، وسعی در جبران خطای خویش داشته باشد،مثلا اگر حق الناس هست، حق را برگرداند، و طرف مقابل را راضی نماید، وعده الهی است که او را ببخشد.
(5) المائدة : 39 فَمَنْ تابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَ أَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيم‏.
(هر کس بعد از ظلمش، توبه کند و کردار خود را اصلاح نماید، خداوند توبه او را می پذیرد، همانا خداوند بخشنده و رحیم است.)
این بنده عاصیَ، هر طور که شده باید، شخصی را که به او ظلم نموده، راضی نماید، اما اگر شخص، به هیچ وجه راضی نمی شود، و می خواهد به قیامت واگذار کند، این طور نیست که تا ابد، شخص توبه کننده، گرفتار مظلوم باشد، و مظلوم بگوید که من تو را به آتش می اندازم تا درآتش نسوزی، دل من خنک نمی شود.
نه خیر، بهشت و دوزخ به دست ما نیست، وقتی به هیچ طریقی، مظلوم راضی نشود، این طور نیست که بتواند راه را برای توبه کننده ببندد،بلکه خداوند ازاو خواهد گذشت و برای شخصی هم که راضی نمی شود، جبران می نماید تا راضی گردد. به عبارتی خودِ خداوند، به جای توبه کننده، از شخصی که به او ظلم شده، طلب رضایت می کند و جبران می نماید. یعنی این طور نیست که جهنمی شدن افراد به دست ما باشد، و تا ما رضایت ندهیم، او را نبخشند.[/]

بصیر;254698 نوشت:

باسلام و عرض ادب
اگر شخص ظالم توبه کند و واقعا از کرده خویش پشیمان شود، وسعی در جبران خطای خویش داشته باشد،مثلا اگر حق الناس هست، حق را برگرداند، و طرف مقابل را راضی نماید، وعده الهی است که او را ببخشد.
(5) المائدة : 39 فَمَنْ تابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَ أَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيم‏.
(هر کس بعد از ظلمش، توبه کند و کردار خود را اصلاح نماید، خداوند توبه او را می پذیرد، همانا خداوند بخشنده و رحیم است.)
این بنده عاصیَ، هر طور که شده باید، شخصی را که به او ظلم نموده، راضی نماید، اما اگر شخص، به هیچ وجه راضی نمی شود، و می خواهد به قیامت واگذار کند، این طور نیست که تا ابد، شخص توبه کننده، گرفتار مظلوم باشد، و مظلوم بگوید که من تو را به آتش می اندازم تا درآتش نسوزی، دل من خنک نمی شود.
نه خیر، بهشت و دوزخ به دست ما نیست، وقتی به هیچ طریقی، مظلوم راضی نشود، این طور نیست که بتواند راه را برای توبه کننده ببندد،بلکه خداوند ازاو خواهد گذشت و برای شخصی هم که راضی نمی شود، جبران می نماید تا راضی گردد. به عبارتی خودِ خداوند، به جای توبه کننده، از شخصی که به او ظلم شده، طلب رضایت می کند و جبران می نماید. یعنی این طور نیست که جهنمی شدن افراد به دست ما باشد، و تا ما رضایت ندهیم، او را نبخشند.

پس چرا می گویند خدا همه چیز رو می بخشه به جز حق الناس رو؟؟ اینجوری باشه خیلی ها هر کاری دلشون بخواد می کنند بعدم توبه می کنند انگار نه انگار که یه نفر این وسط نابودشده!!!

اگه اینجور که شما می گویید باشد عدالت خدا زیر سوال می رود و همه به فکر این می افتند که توی همین دنیا انتقام شون رو از طرف بگیرند چون اون دنیا معلوم نیست چه اتفاقی بیفته میدونید اگه اینجوری بشه چه اتفاقی توی جامعه می افتد؟!

[="Tahoma"][="Navy"]

☀ستوده ☀;255574 نوشت:
پس چرا می گویند خدا همه چیز رو می بخشه به جز حق الناس رو؟؟ اینجوری باشه خیلی ها هر کاری دلشون بخواد می کنند بعدم توبه می کنند انگار نه انگار که یه نفر این وسط نابودشده!!!

باسلام و عرض ادب
اگر خوب دقت کرده باشید، در جواب سوال عرض شد که این بنده عاصی، هر طور که شده باید، شخصی را که به او ظلم نموده، راضی نماید. پس این که می فرمایید «انگار نه انگار این وسط یک نفر نابود شده»، ما هم بدین امر راضی نیستیم و چنین چیزی نگفتیم.
فقط عرض شد که به صِرف این که ظلمی انجام شد، دیگر مظلوم نمی تواند، این برگ برنده را دست خویش بگیرد و هر جور که دلش می خواهد با شخص تائب برخورد کند و بگوید: «ببین، ای فرد خطاکارکه آمده ای درب خانه ی ما و از ما حلالیت می طلبی، به تو بگویم، بهشت و دوزخِ تو به دست من است، خدا هم بخواهد تو را به بهشت ببرد، من نمی گذارم، زیرا این اجازه را به امثال من داده است، حالا باید فرامین مرا گوش، کنی، من به این راحتی تو را رها نمی کنم، باید تا آخر عمر نوکری مرا بکنی، حتی بچه هایت نوکر من باشد، اگر این کارها را بکنی، شاید تو را ببخشم که کارت به قیامت نکشد، البته شاید هم تو را نبخشم، معلوم نیست، حالا ببینیم چه می شود.»[/]

[="Tahoma"][="Navy"]ما گفتیم که اگر خطایی کرده باید، جبران کند، اگر ضرری زده، عین آن خسارت را بپردازد، اگر کاری انجام داده، قصاص شود، و امثال اینها، بیشتر از این خطایی که کرده، نمی توان او را مجازات کرد، باید دید چه خطایی است، طبق شرع، او را مجازات کرد یا بخشید.
اگر شخص مظلوم به هیچ وجه حتی با قصاص، با وجود سرافکندی و توبه و جبران از طرف ظالم، راضی نشود، دیگر اینطور نیست که شخص توبه کننده، فقط با آتش دوزخ گناهش پاک شود، آتش برای کسانی است که توبه نکنند، پشیمان نشوند و با این حالت از دنیا برود، و الا در دنیا جای جبران هر گناهی هست. حتی شرک و بت پرستی.
این که خداوند می فرماید ما شرک را نمی بخشیم، یعنی اگر کسی با حالت شرک از دنیا برود،نمی بخشیم،نه این که توبه هم بکند نمی بخشیم.
[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

☀ستوده ☀;255574 نوشت:
اگه اینجور که شما می گویید باشد عدالت خدا زیر سوال می رود و همه به فکر این می افتند که توی همین دنیا انتقام شون رو از طرف بگیرند چون اون دنیا معلوم نیست چه اتفاقی بیفته میدونید اگه اینجوری بشه چه اتفاقی توی جامعه می افتد؟!

عدالت خدا موقعی زیر سوال میره، که بدون طلب حلالیت و توبه، ظالم را به بهشت ببرد، عدالت خدا موقعی زیر سوال می رود که شخص مظلوم، هر گونه که دوست داشته باشد، با شخص خاطی برخورد کند،حتی بیشتر از جرمش برایش، مجازات ببرد. خوب دقت بفرمایید تا انشالله سوء تفاهمی پیش نیاید.
البته فکر می کنم اگر اون موردی که توی ذهنتان هست را، ذکر بفرمایید، بهتر بتوان درباره اش قضاوت کرد.[/]

دربسیاری از جاها شخص زندگیت رانابود میکنه انگار نه انگار اخرتی وجود دارد وحتی نمیاید طلب بخشش کنه

شخص مورد نظر من با دروغ زندگی من رو نابود کرد احساسم رو لگد مال کرد ابروم رو هم برده به نظرتون چه مجازاتی توی این دنیا می توانه با این مسئله برابری کنه؟! با شلاق زدن و چه میدونم زندانی کردن اون شخص ایا احساس داغون شده یه نفر بر میگرده ؟!! اصلا این دنیا ظرفیت مجازات چنین حیوان های انسان نمایی رو داره ؟!
من چه طور می تونم چنین ادمی رو ببخشم قضیه مال دزدیده شده و اسیب جسمی نیست که بگم جای اش پر می شود

همین چند روز پیش حاج اقا قرائتی می گفت مردم رو ببخشید تا خدا شما رو ببخشه اینم دیگه نور علی نوره!! اگه نبخشی تازه مجازاتم میشی خداهم تو رو نمی بخشه!! این یعنی اجبار فرد به بخشش و این برخلاف عدالته!!

بصیر;255617 نوشت:

باسلام و عرض ادب
اگر خوب دقت کرده باشید، در جواب سوال عرض شد که این بنده عاصی، هر طور که شده باید، شخصی را که به او ظلم نموده، راضی نماید. پس این که می فرمایید «انگار نه انگار این وسط یک نفر نابود شده»، ما هم بدین امر راضی نیستیم و چنین چیزی نگفتیم.
فقط عرض شد که به صِرف این که ظلمی انجام شد، دیگر مظلوم نمی تواند، این برگ برنده را دست خویش بگیرد و هر جور که دلش می خواهد با شخص تائب برخورد کند و بگوید: «ببین، ای فرد خطاکارکه آمده ای درب خانه ی ما و از ما حلالیت می طلبی، به تو بگویم، بهشت و دوزخِ تو به دست من است، خدا هم بخواهد تو را به بهشت ببرد، من نمی گذارم، زیرا این اجازه را به امثال من داده است، حالا باید فرامین مرا گوش، کنی، من به این راحتی تو را رها نمی کنم، باید تا آخر عمر نوکری مرا بکنی، حتی بچه هایت نوکر من باشد، اگر این کارها را بکنی، شاید تو را ببخشم که کارت به قیامت نکشد، البته شاید هم تو را نبخشم، معلوم نیست، حالا ببینیم چه می شود.»

نه من هم هیچ وقت چنین توقعی از طرف مقابلم نداره که تمام عمرش بیاد نوکری من رو بکنه

اما منظورم اینه بالاخره هر خطایی یه مجازاتی برابر با اون خطا داره من نمی تونم بیام زندگی یه نفر رو نابود کنم بعد برم توبه کنم به فرض برم در خونه اون طرف و اون طرف هم شاید به خاطر عذابی و ناراحتی که اون شخص براش ایجاد کنه نخواد اون فرد رو تحت هیچ شرایطی ببخشه و بخواد اون فرد نتیجه اعمال کثیفش رو تو اون دنیا ببینه به نظرتون این بر خلاف عدالته؟!

این که خدا بخواد اون رو از طرف خودش ببخشه این عدالته؟؟ اگه اینجوره پس همه به گناه جسارت پیدا می کنه گناه کنه بعدم توبه بعدم یه معذرت خواهی از طرف اگه بخشید بخشید نبخشید هم به جهنم!!! به همین راحتی

والا بنده فکر گناه هم به ذهنم بیاد دو روز بعدش تقاصش رو پس میدم چه طور بعضیا هر فسادی می کنند راست راست راه می روند اخرتم که خدا می بخششون فقط ما هستیم که گناه کنیم اسمون به زمین میاد!!!

بصیر;255618 نوشت:
.
این که خداوند می فرماید ما شرک را نمی بخشیم، یعنی اگر کسی با حالت شرک از دنیا برود،نمی بخشیم،نه این که توبه هم بکند نمی بخشیم.

به نظر من هیچ گناهی از حق الناس و نابود کردن زندگی بالاتر نیست شرک حق الله خدا خودش بخواد ببخشه می بخشه نخواد هم نمی بخشه کسی که شرک داره به خودش ضرر می زنه به خدا که ضرری نمی رسه

اما حق الناس یعنی ضرر به زندگی یکی دیگه قضیه اش زمین تا اسمون فرق داره

به نام خدا
سلام و عرض ادب

استاد بصیر گرامی لطفا ببینید من درست متوجه شدم و حرفم درست هست ؟
من به یکی بدی میکنم . بدی هم که کردم مادی نیست . مثلا میرم به یک دختر خانومی قول های الکی میدم و با احساساتش بازی میکنم . آخرش هم پا به فرار میزارم . اینجا من همزمان دو تا کار بد کردم . یکی در حق خداوند و یکی هم در حق بنده خدا .
وقتی من توبه میکنم خداوند از حق خودش میگزره و من رو میبخشه ولی هنوز حق بنده خدا میمونه . اگر دختر خانوم نبخشن :
خداوند در آخرت به دختر خانوم مقام و پاداش بالا تری نسبت به من خواهد داد تا عدالت اجرا شده باشد . هم من بخشیده شدم هم دختر خانوم در عوض سختیهایی که توی دنیا کشیده توی آخرت پاداش چندین برابری کسب میکنه . یعنی هر طور نگاه کنیم و فرض بگیریم اعمال خوب و بد من و دختر خانوم برابر باشه باز خداوند به خاطر جبران سختی هایی که دختر خانوم متحمل شده بهش پاداش بیشتری میده .
حالا اگه دختر خانوم من رو ببخشه , توی این دنیا آرامش روانی خواهد داشت , توی اون دنیا سود سختی هایی که توی این دنیا کشیده بهش میدن و به خاطر بخششی که که در حق من کرده از گناهانش کم میشه و به پاداشاش اضاف میشه .

و اینکه هیچ کس نباید از خداوند توقع داشته باشه توی این دنیا انسانها تقاص اشتباهاتشون رو ببینن چون آخرت وجود داره برای رسیدگی به اعمال آدما .
[spoiler]تبلیغ کار بد کردن , نکرده باشم انشاالله [/spoiler]

[="black"]استاد بصیر عزیز سلام
یک سوال :بخشیدن کسی که به ما ظلم کرده، به منزله فراموش کردن اشتباه اوست یعنی اگه ما اونو ببخشیم بایدکار اشتباهش را هم فرا موش کنیم ...که البته اگه اینطور باشه خیلی سخته ...گاهی از دست ادم ها ناراحتی به خاطر ظلم هایی که به تو کرده اند اما هیچ وقت بدیش را از خدا نمی خواهی حتی اگه براش اتفاق بدی هم بیفته براش دعا می کنی اما نمی تونی مثل قبل را بطه محبت امیز با اوداشته باشی ایا این نبخشیدنه وگناه داره ؟؟؟؟؟؟
[/]

vahid_barvarz;256197 نوشت:
به نام خدا
سلام و عرض ادب

استاد بصیر گرامی لطفا ببینید من درست متوجه شدم و حرفم درست هست ؟
من به یکی بدی میکنم . بدی هم که کردم مادی نیست . مثلا میرم به یک دختر خانومی قول های الکی میدم و با احساساتش بازی میکنم . آخرش هم پا به فرار میزارم . اینجا من همزمان دو تا کار بد کردم . یکی در حق خداوند و یکی هم در حق بنده خدا .
وقتی من توبه میکنم خداوند از حق خودش میگزره و من رو میبخشه ولی هنوز حق بنده خدا میمونه . اگر دختر خانوم نبخشن :
خداوند در آخرت به دختر خانوم مقام و پاداش بالا تری نسبت به من خواهد داد تا عدالت اجرا شده باشد . هم من بخشیده شدم هم دختر خانوم در عوض سختیهایی که توی دنیا کشیده توی آخرت پاداش چندین برابری کسب میکنه . یعنی هر طور نگاه کنیم و فرض بگیریم اعمال خوب و بد من و دختر خانوم برابر باشه باز خداوند به خاطر جبران سختی هایی که دختر خانوم متحمل شده بهش پاداش بیشتری میده .
حالا اگه دختر خانوم من رو ببخشه , توی این دنیا آرامش روانی خواهد داشت , توی اون دنیا سود سختی هایی که توی این دنیا کشیده بهش میدن و به خاطر بخششی که که در حق من کرده از گناهانش کم میشه و به پاداشاش اضاف میشه .

و اینکه هیچ کس نباید از خداوند توقع داشته باشه توی این دنیا انسانها تقاص اشتباهاتشون رو ببینن چون آخرت وجود داره برای رسیدگی به اعمال آدما .
[spoiler]تبلیغ کار بد کردن , نکرده باشم انشاالله [/spoiler]

دوست عزیز من با همین مسئله مشکل دارم یعنی چرا با یه توبه باید همه چی بخشیده بشه مگه نه اینه که توی اون دنیای ما تجسم اعمالمون رو می بینیم و عذابی که به خاطر گناهانمون می کشیم همون نتیجه تجسم اعمالمون به طور واقعی است

اینجا اونی که نفع میبره شخص گناه کاره توی این دنیا که به واسطه اعمالش زندگی راحتی داشته نه با احساس اش بازی شده نه زندگیش و ابروش رفته خوشی اش رو هم کرده اون دنیا هم که با یه توبه همه مسائل حله میره بهشت!!! به نظرتون اینجور باشه دیگه کی توی این دنیا از گناه کردن می ترسه وقتی اینقدر راحت قراره بخشیده بشه؟!!

اینجا بحث حق الناسه اگه حق الناسم بخواد به این راحتی بخشیده بشه بدون این که اون فرد نتیجه عملش رو ببینه دیگه حق دیگران مهم نیست و هر کس هر کاری بخواد میکنه

اینای که شما از بخشش خدا میگوید مخالف عادل بودن خداست!!!!

[="tahoma"][="navy"]

☀ستوده ☀;255663 نوشت:
هر خطایی یه مجازاتی برابر با اون خطا داره من نمی تونم بیام زندگی یه نفر رو نابود کنم بعد برم توبه کنم به فرض برم در خونه اون طرف و اون طرف هم شاید به خاطر عذابی و ناراحتی که اون شخص براش ایجاد کنه نخواد اون فرد رو تحت هیچ شرایطی ببخشه و بخواد اون فرد نتیجه اعمال کثیفش رو تو اون دنیا ببینه به نظرتون این بر خلاف عدالته؟!
این که خدا بخواد اون رو از طرف خودش ببخشه این عدالته؟؟ اگه اینجوره پس همه به گناه جسارت پیدا می کنه گناه کنه بعدم توبه بعدم یه معذرت خواهی از طرف اگه بخشید بخشید نبخشید هم به جهنم!!! به همین راحتی

باسلام
شما دو مطلب را مدّنظر ندارید و خوب درباره اش فکر نکرده اید، 1. حقیت توبه. 2. خدا مالک ماست.
اولا گفته شد که شخص خاطی باید به هر رقم که شده، طرف مقابل را راضی کند و از دلش دربیاورد. فقط توبه کافی نیست. دوما، توبه یعنی پشیمانی، سرافکندگی، یعنی خدایا چرا این واقعه رخ داد؟ یعنی کاش همچین اتفاقی در زندگیه من رخ نمی داد. نه این که به خودم بگویم، غلط می کنم بعد میگم استغفرالله. این که توبه نیست، توبه یعنی پشیمانی، انقلاب درونی. کسی که از این به بعد خلاف نمی کند ولی به خلافی که کرده راضی باشد، یعنی بگوید: «حالا خیلی هم بد نشد که این اتفاق افتاد» این که توبه نیست.
پس به معنای توبه خوب توجه و دقت داشته باشید و بدانید توبه از حق الناس با راضی کردن مظلوم محقق می شود.
مطلب بعدی این که شما از این نکته غافل هستید که هم ظالم و هم مظلوم، هر دو در ملکیت خدا هستند و هیچگونه ملکیتی برای خود ندارند، یعنی اگر کسی آبروی مرا ببرد، این آبرو مال خداست، آبرویی را که خدا داده، برده است، خدا آبرو داده، خودش هم برده. اما نگویید پس من چی؟ که خواهم گفت: خدا برای شما حق قرار داده که او را نبخشید، اما اگر شخص مظلوم، به هیچ وجهی نخواهد ببخشد حتی به این که خدا بهترین چیزها را در بهشت به او بدهد، حتی به این که از خطاهای او درگذرد، حتی به این که شخص خاطی در بین مردم معذرت خواهی کند، حتی به این که به پای او بیفتد، حتی به این که تا آخر عمر از فرط خجالت و سرافکندی خادم و نوکر مظلوم باشد،
باید گفت که این انسانِ سنگدل و کینه توز، همان بهتر که در آتش کینه خود بسوزد. به کسی بر نخورد، کسی که ببیند، شخص خاطی را که جلوی او چنین بال بال می زند و از ندامت می سوزد، در عین حال از سرافکندگی او، ناراحت نیست و فقط به فکر آبروی رفته شده خویش است، با شخص خاطی که این خطا را کرده چه فرقی می کند؟! من هم که می شوم مثل او؟! هر دو می شویم کینه توز. اگر من انسانم، او هم انسان است، هر چند حیوانیت کرده باشد.
شما یک نکته دیگر را هم فراموش کرده اید که خدا «جابر» است یعنی جبران کننده، یعنی چیزی که به شما داده بود(آبرو)، حالا که از شما گرفته، می تواند جبران کند و صدچندان در آخرت به شما بدهد و خودش هم بهتر می داند که با شخص خاطی چگونه برخورد کند، اگر آخرتی در کار نبود، می توان گفت که خدا عادل نیست، آخرت برای همین است.
اگر به مطالب خوب دقت کرده باشید، جواب را گرفته اید، مگراین که به محض مطالعه سوالی دیگر به ذهن شما بخورد که باعث شود دیگر گوش نکنید و مطالب را بادقت نخوانید،
انشاالله که جواب را گرفته باشید موفق باشید.[/][/]

[="Tahoma"][="Navy"]

بانوی ایرانی;256200 نوشت:
یک سوال :بخشیدن کسی که به ما ظلم کرده، به منزله فراموش کردن اشتباه اوست یعنی اگه ما اونو ببخشیم بایدکار اشتباهش را هم فرا موش کنیم ...که البته اگه اینطور باشه خیلی سخته ...گاهی از دست ادم ها ناراحتی به خاطر ظلم هایی که به تو کرده اند اما هیچ وقت بدیش را از خدا نمی خواهی حتی اگه براش اتفاق بدی هم بیفته براش دعا می کنی اما نمی تونی مثل قبل را بطه محبت امیز با اوداشته باشی ایا این نبخشیدنه وگناه داره ؟؟؟؟؟؟

سلام علیکم با آرزوی قبولی طاعات شما
تا حدی این مطلب طبیعی است که هر شخصی نمی تواند به این راحتی ازطرف مقابل قلبا راضی شود، اما همین که شما نمی خواهید کار او به قیامت بکشد و یا راضی نیستید که در دنیا عذاب ببیند، شما او را بخشیده اید و تقاصی برایش صورت نمی گیرد.
موفق باشید.
رسول خدا(ص) هم وقتی که قاتل حمزه عموی پیامبر، از پیامبر طلب معذرت کرد، پیامبر ایشان را بخشیدند، اما به او گفتند از جلوی چشم من دور شو که دیگر تو را نبینم.[/]

بصیر;256551 نوشت:

حتی به این که شخص خاطی در بین مردم معذرت خواهی کند، حتی به این که به پای او بیفتد، حتی به این که تا آخر عمر از فرط خجالت و سرافکندی خادم و نوکر مظلوم باشد،
باید گفت که این انسانِ سنگدل و کینه توز، همان بهتر که در آتش کینه خود بسوزد. به کسی بر نخورد، کسی که ببیند، شخص خاطی را که جلوی او چنین بال بال می زند و از ندامت می سوزد، در عین حال از سرافکندگی او، ناراحت نیست و فقط به فکر آبروی رفته شده خویش است، با شخص خاطی که این خطا را کرده چه فرقی می کند؟! من هم که می شوم مثل او؟! هر دو می شویم کینه توز. اگر من انسانم، او هم انسان است، هر چند حیوانیت کرده باشد.

من همه مطالب شما رو خواندم و در واقع اگر قرار بود حرف حرفه خودم باشه که دیگه از شما به عنوان یک کارشناس سوال نمی کردم !!! چون سوال کردم پس حتما جواب سوال برایم مهم است من تا حدودی با حرف های شما قانع شدم

در ضمن شخص مورد نظر من هیچ کدوم از کارهای که نوشتید رو انجام نداده که هیچ یک هزارمش رو هم انجام نداده !!! ترس من از این بود که صفت بخشندگی خدا در مورد این شخص به حدی برسه که با توبه زبونی اون فرد بخشیده بشه

ممنون از پاسخ هاتون:Gol:

من کاری به جتبه ی دینی ندارم ، فقط از جنبه ی انسانی می دونم که نبخشیدن کار خوبی نیست ، چون باعث میشه آدم کینه و نفرت رو توی قلبش نگه داره و نگهداشتن کینه و نفرت ، باطن و درون آدم رو مریض و تباه می کنه .

کسی که می بخشه ، متعالی میشه . و کسی که انتقام می گیره ، متاسفانه اول به خودش صدمه می زنه و بعد به دیگران .

[="navy"]با عرض سلام وا دب
ز اینکه پاسخگو سوالها هستید سپاسگذارم ..
سوالی دیگر گاه فرد خطا کننده اصلا خودش نمی پدیرد که ظلم کرده وحق را به خودش می دهد نحوه ی برخورد با اینان چگونه است .درضمن بعضی مواقع شنیده می شود اگر فردی ظلم کرده خدا برسر نسلش میاره وبه قول معروف اونجا تلافی می کنه مثلا اگه پدر یک ظلم کرده خدا سر بچه اش میاره ..واقعیت قضیه ایا اینگونه است واگه جواب مثبته پس عدالت خدا نعوذبالله می ره کجا ؟کیفر به خاطر انجام دادن عمل دیگری ...!![/]

[="Tahoma"][="Navy"]

بانوی ایرانی;256724 نوشت:
سوالی دیگر گاه فرد خطا کننده اصلا خودش نمی پدیرد که ظلم کرده وحق را به خودش می دهد نحوه ی برخورد با اینان چگونه است .

باسلامی مجدد
در مواردی ممکن است که شخص خاطی جاهل به مساله باشد، یا جوری با او برخورد شده که، لجبازی او را تحریک کرده باشیم، در هر صورت باید دید که مساله چه بوده تا در مورد آن بهتر قضاوت کرد
در آخر امر هم ممکن است به قول شما، کسی ظلم خویش را اصلا نپذیرد و چنین انسانی که حق را فقط به خودش می دهدو حتی احتمال هم نمی دهد که شاید خطا کرده، هیچ کاری با او نمی شود انجام داد، چون انسان اگر خواب باشد، می شود او را صدا زد تا بلند شود، اما اگر خودش را به خواب زده، شما هر چه کنی، نمی خواهد بیدار شود.[/]

[="tahoma"][="navy"]

بانوی ایرانی;256724 نوشت:
بعضی مواقع شنیده می شود اگر فردی ظلم کرده خدا برسر نسلش میاره وبه قول معروف اونجا تلافی می کنه مثلا اگه پدر یک ظلم کرده خدا سر بچه اش میاره ..واقعیت قضیه ایا اینگونه است واگه جواب مثبته پس عدالت خدا نعوذبالله می ره کجا ؟کیفر به خاطر انجام دادن عمل دیگری ...!!

با تشکر
خداوند متعال هیچ گاه، مجازات گناه کسی را، برای شخصی دیگر که بی گناه است، إعمال نمی کند
اما از آنجایی که هر عملی در این دنیا، بازتابی دارد، ممکن است در نسل انسان خاطی،تاثیراتی داشته باشد،
همانطور که نواقص جسمی و مادی، حتی خصوصیات اخلاقی و ژنتیکی در نسل انسان تاثیر می گذارد، خصوصیات اخلاقی و نواقص اخلاقی و امور معنوی هم، در نسل انسان تاثیر می گذارد.
و همانطور که نواقص مادی و جسمی، ژنتیکی که بر نسل تاثیر می گذارد، دلیل بر خطاکار بودن نسل و عذاب برای کاری که نکرده اند، نمی باشد، همینطوراست در مورد امور اخلاقی است یعنی نقص اخلاقی و معنوی که در نسل پیش می آید ، به خاطر گناهکار بودن آنها نیست بلکه به خاطر خطای اجدادشان است، و از آنجا که خداوند متعال عادل است، از این نسل معیوب، توقعی در اندازه خودشان دارد و اگر نقصی هم باشد، خدا در آن دنیا جبران خواهد نمود.
عدالت به این نیست که به همه انسانها یک جور امکانات و درک و فهم داده شود، بلکه عدالت به این است که هر کسی را طبق شرایط و امکاناتی که دارد جزا و پاداش دهد.[/][/]

الا تحبون ان یغفر الله لکم

خدارو شکر بنده تونستم شب 23 ماه مبارکهمه رو حتی ...

ببخشم

الحمدلله

netuser;256688 نوشت:
من کاری به جتبه ی دینی ندارم ، فقط از جنبه ی انسانی می دونم که نبخشیدن کار خوبی نیست ، چون باعث میشه آدم کینه و نفرت رو توی قلبش نگه داره و نگهداشتن کینه و نفرت ، باطن و درون آدم رو مریض و تباه می کنه .

کسی که می بخشه ، متعالی میشه . و کسی که انتقام می گیره ، متاسفانه اول به خودش صدمه می زنه و بعد به دیگران .

گفتنش برای شما اسونه ما همیشه کنار گود می ایستیم واسه بقیه توصیه می دهیم در حالی که به خودمون که برسه از سر یه قرون مال دزدیده شده مون هم نمیگذریم چه برسه به ابرو !!!!

قبل از این که بخواهی در مورد من و زندگی من قضاوت کنی
کفشهای من را بپوش و در راه من قدم بزن .
از خیابانها، کوهها و دشت هایی گذر کن که من کردم
اشکهایی را بریز که من ریختم
دردها و خوشیهای من را تجربه کن
سالهایی را بگذران که من گذراندم....
روی سنگهایی بلغز که من لغزیدم
دوباره و دوباره برپاخیز و مجدداً در همان راه سخت قدم بزن
همانطور که من انجام دادم ...
بعد ، آن زمان می توانی در مورد من قضاوت کنی...

با سلام.به شما دوست عزیز
زمانی بود که دلم سنگین بود ونمیتوانستم کسانی را که مرا داغون کرده بودند ببخشم.تا اینکه باور کردم
چو بد کردی مباش ایمن ز آفات که واجب شد طبیعت را مکافات
وباور کردم هرکسی آینده اش در گرو گذشته است مگر.. دیگر به مگر ها فکر نکردم.بخشبدن سخت بود اما هرچه سخت تر شیرین تر ..وقتی به راستی بخشیدم این من بودم که آزاد شدم.دیگر نه به خداسرش بیاره فکر می کردم نه ان شا الله خدا خودش...
روحم عروج کرده بود.من آزاد شده بودم. وهم بخشیده شده بودم. اگرچه که تقاص آن انسان را هم دیدم.و دیدن این اتفاق نتنها مرا لرزاند.بلکه گریاندمن از عقوبت وبخشش به لرزه در آمدم.بی خود نیست که مولا میفرماید لذتی که در عفوهست در انتقام نیست/...

بستگی داره که ظلمی که شده چی باشه. گاهی اوقات کسی آنچنان ظلمی می کنه که بخشودنی نیست مثلا آسیب های روحی که قابل برگشت نیست، خدا چطور چنین کسی رو می بخشه وقتی اثرات ظلمی رو که کرده تا سالها یا شاید تا آخر عمر برای شخص بمونه، چطور می بخشه حتی اگر توبه کرده باشه.

ميشداغ;276701 نوشت:
بستگی داره که ظلمی که شده چی باشه. گاهی اوقات کسی آنچنان ظلمی می کنه که بخشودنی نیست مثلا آسیب های روحی که قابل برگشت نیست، خدا چطور چنین کسی رو می بخشه وقتی اثرات ظلمی رو که کرده تا سالها یا شاید تا آخر عمر برای شخص بمونه، چطور می بخشه حتی اگر توبه کرده باشه.

باسلام
خسارت یا ظلم، گاهی به جسم و مال است و گاهی به روح و روحیات آدمی.
مسلم است خسارت به روحیات، شدیدتر و سختر از خسارت به جسم است.
اما زیبایی بخشش در این است که خسارت سنگین تر را ببخشی. هرچه خسارت سنگین تر باشد،بخشش سخت تر، اما اجرش بیشتر.
اینطور نیست که اگر ظلمی به روحیات شخص اصابت کنند، چون جزء خسارات روحی، قابل بخشش نباشد. نه خیر، اصلا خدا خسارات روحی را هم گذاشته که با بخششِ آن، اجر بیشتر بدهد. لذا فرموده اند: «افضل الاعمال احمزها» بهترین اعمال، سخترین آنهاست.
در سیره رسول خدا(ص) داریم که ایشان از همه خسارتها و ظلمهایی که به حقوق شخصی ایشان شده بود گذشتند و کسی را قصاص ننمودند و کینه کسی را به دل نگرفتند.

[=&quot]لذا نقل شده است:
[=&quot]«با اينكه در زمان خود، بردبارترين مردم روى زمين بودند، اما نسبت به پيامبر وقتى به او مى‏رسيدند زبان به ناسزا مى‏گشودند و در حماقت زياده روى مى‏نمودند به طورى كه به طرف حضرت شكمبه و خونابه پرتاب مى‏كردند و در مسيرش خار و خاشاك و به سر و صورت مباركش مى‏ريختند! با اين حال، پيامبر اكرم- صلّى اللَّه عليه و آله- وقتى كه با قدرت وارد مكّه گرديد، به سخنرانى ايستاد و فرمود: من همان سخنى را كه برادرم يوسف گفت، مى‏گويم:
[=&quot]لا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْم‏ «امروز هيچ نكوهشى براى شما نيست»[=&quot][1] بزرگوارى و گذشت او از آنان معروف است چرا كه «منكَر» آنان را مقابله به «معروف» می نمود. [=&quot][2]
همه این عفو و گذشتها برای پیامبری است که فرمود: مَا أُوذِيَ‏ نَبِيٌ‏ مِثْلَ مَا أُوذِيت‏(وافی، ج2، ص 235)

هیچ پیمبری مثل من مورد اذیت و آزار قرار نگرفت.
پس می شود گذشت نمود، اما این حرف قابل قبول است که کار بسیار سختی است. اما این را هم باید دانست که کارِ سخت، پاداش دارد.

[=&quot][1][=&quot] یوسف (12) آیه 92

[=&quot][2][=&quot]قطب الدين راوندى، سعيد بن هبة الله، الخرائج و الجرائح، 3جلد، مؤسسه امام مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف - قم، چاپ: اول، 1409 ق[=&quot]، ج‏2، ص:885

مثلا آسیب روحی به شخص به گونه ای باشه که شب ها مدام کابوس ببینه یا افسردگی بگیره، چنین فردی در وضعیتی نخواهد بود که زیبایی و شیرینی بخشش رو درک کنه. جدا اگه کسی چنین خسارتی به دیگری وارد کنه بعد از توبه خداوند می بخشش؟؟ پس شخص خسارت دیده چی میشه؟ خیلی باید مراقب باشیم که چطور با دیگران برخورد می کنیم. از اینکه به کسی آسیب جدی وارد کنم می ترسم و اینکه هرگز منو نبخشه که به نظرم اگه به روح و روان کسی آسیب برسونم هرگز بخشیده نخواهم شد.

سلام و عرض ادب
تمام مطالب کارشناس محترم رو مطالعه کردم، ولی هنوز یه سوال تو ذهنم باقی مونده:
اگر ظلم و جفای اون شخص باعث منحرف شدن مسیر زندگی فرد بشه و مسبب گناه و خطای اون فرد باشه، چی؟
منکر اختیار خود اون فرد نیستم ولی در این صورت باز هم شخص ظالم به راحتی بخشیده میشه؟

[="Tahoma"][="Navy"]

ميشداغ;278356 نوشت:
مثلا آسیب روحی به شخص به گونه ای باشه که شب ها مدام کابوس ببینه یا افسردگی بگیره، چنین فردی در وضعیتی نخواهد بود که زیبایی و شیرینی بخشش رو درک کنه. جدا اگه کسی چنین خسارتی به دیگری وارد کنه بعد از توبه خداوند می بخشش؟؟ پس شخص خسارت دیده چی میشه؟ خیلی باید مراقب باشیم که چطور با دیگران برخورد می کنیم. از اینکه به کسی آسیب جدی وارد کنم می ترسم و اینکه هرگز منو نبخشه که به نظرم اگه به روح و روان کسی آسیب برسونم هرگز بخشیده نخواهم شد

در هرصورت توبه به تنهایی کافی نیست، بلکه توبه از حق الناس به این است که دل او را هم بدست آوری و راضی اش نمایی.
البته که باید مراقب باشیم تا به دیگران خسارت و ظلمی وارد نکنیم. این نگرانی شما جای تقدیردارد و خوب است. تا این نگرانی و ترس در آدمی نباشد، مانع از خطای او نمی شود. خوب نیست انسان در مقابل حق مردم بی باک باشد.
موفق باشید.[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

سـامیه;278381 نوشت:
سلام و عرض ادب تمام مطالب کارشناس محترم رو مطالعه کردم، ولی هنوز یه سوال تو ذهنم باقی مونده: اگر ظلم و جفای اون شخص باعث منحرف شدن مسیر زندگی فرد بشه و مسبب گناه و خطای اون فرد باشه، چی؟ منکر اختیار خود اون فرد نیستم ولی در این صورت باز هم شخص ظالم به راحتی بخشیده میشه؟

باسلام
اگر شخص ظالمی یا بدعت گزاری، از کرده خود پشیمان نشود، یا فقط پشیمان شود و دنبال اصلاح آن نباشد،(در واقع توبه صورت نگرفته) در جرم و خطای همه کسانی که بعد از او به گناه و اشتباه منجر می شوند شریک است. اما اگر توبه کند و مظلوم را راضی نماید ولی باز شخص مظلوم به خاطر تبعات آن خطای ظالمِ توبه کار، به اشتباه برود در اینجا دیگر با سوءِ اختیار خود به خطا رفته و شخصِ توبه کار را معصیتی نیست. بلکه آثار از او برداشته شده است. از همین روست که امام صادق علیه السلام فرمودند: ...
َ مَنِ اسْتَنَّ بِسُنَّةِ جَوْرٍ فَاتُّبِعَ كَانَ لَهُ مِثْلُ وِزْرِ مَنْ عَمِلَ بِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يُنْقَصَ مِنْ أَوْزَارِهِمْ شَيْ‏ءٌ.(المحاسن، ج 1، ص 27)

کسی که سنت ظلمی بر جای بگذارد(شخصی را منحرف کند یا ظلمی برساند) و این ظلم ادامه پیدا کند و دیگران از آن تبعیت کنند(ولو با اختیار و تدبیر خودشان باشد) گناه شخص اول، کناه کسانی است که این خطا را انجام می دهند و پای او هم نوشته می شود بدون آنکه از گناه آنان ذره ای کم شود.
پس مسلّم است که اگر ظلمی کردیم و به خاطرظلم و خیانت ما عده ای گمراه شدند، ما درگمراهی آنها شریک هستیم اما اگر توبه کردیم و اصلاح نمودیم از این به بعد هر کسی گمراه شود، گناهش گردنِ خودش است.[/]

سلام و عرض ادب
من خیلی سوال د این باره داشتم چون این موضوع انگار در عین حال که کم مهم نیست تو جامعه داره زیاد تر می شه به شگل های مختلف اگه ما به عدالت خدا اعتقاد نداشته باشیم ناامید میشیم
چون بعضی ها به شگل های مختلف ظلم می کنند یگی مال یگی رو می خوره یگی دل گسی رو به عمد میشکونه یکی با حسادت و زیاده خواهی حق کسی رو از بین می بره و یکی هم بازتاب ظلمش انقدر برای زندگی شخصی ضرر داره که با همه دل رحمی و دل پاکی طرف مقابل بخواد هم نمی تونه گناهش رو ببخشه و آرامش روانیش به هم می خوره از همه بدتر وقتی داره تو آتیش این ناراحتی می سوزه هیچ کس نمی دونه اون داره چی می کشه و بد تر فکر می کنند شاید اون موجود کینه ای هست که طرف رو نمی تونه ببخشه نمی تونه با هاش روبرو بشه چون عذابش زیاد تر میشه اونوقت ان شخص ظالم مغرورانه و بدون توجهو پرو پرو جلوش راه بره و اصلا براش مهم نباشه بلکه یه جایی هم بهش کمی ترحم کنه به کسی که خودش به این روز درآوردش اما هیچ بروی خودش نیاره و با اعتماد به نفس کامل بگه من که فگر نمی گنم در حقت بدی کرده باشم هزار تا هم مکه و کربلا رقته باشه و نذرو نیازو سفره واسه ائمه بندازه
بعد فکر کنه خوب این جا جبران میشه یا یه جایی به اون شخص کمک کنه یعنی اضطرار و بی کسی اون شخص را مجبور کنه که از این ظالم بی خبر کمک بخواد اونوقت تکلیف چیه؟ اینجا هم باید اون ظالم بخشیده شه گه غلط های دینی و خدا پیغمبری کرده ؟ یعنی خدا و پیامبر راضی هستند که چون اون ظالم
یک کارایی واسشون کرده حق مظلوم رو ندید بگیرند یا با رشوه راضیش کنند .آیا این عذابی که مظلوم تو دنیا از دست ظالم کشیده بدتر از آتش دوزخ نیست؟بعد اگه مظلوم بخاطر این ظلم ها با کسی دردل کنه غیبت محسوب میشه؟یا اگه اون ظالم از خویشاوندانش باشن بخواد ترک رابظه کنه اونوقت گناه عدم صله رحم به پاش نوشته میشه؟

[="Black"]

setayesh55;323820 نوشت:
سلام و عرض ادب
من خیلی سوال د این باره داشتم چون این موضوع انگار در عین حال که کم مهم نیست تو جامعه داره زیاد تر می شه به شگل های مختلف اگه ما به عدالت خدا اعتقاد نداشته باشیم ناامید میشیم
چون بعضی ها به شگل های مختلف ظلم می کنند یگی مال یگی رو می خوره یگی دل گسی رو به عمد میشکونه یکی با حسادت و زیاده خواهی حق کسی رو از بین می بره و یکی هم بازتاب ظلمش انقدر برای زندگی شخصی ضرر داره که با همه دل رحمی و دل پاکی طرف مقابل بخواد هم نمی تونه گناهش رو ببخشه و آرامش روانیش به هم می خوره از همه بدتر وقتی داره تو آتیش این ناراحتی می سوزه هیچ کس نمی دونه اون داره چی می کشه و بد تر فکر می کنند شاید اون موجود کینه ای هست که طرف رو نمی تونه ببخشه نمی تونه با هاش روبرو بشه چون عذابش زیاد تر میشه اونوقت ان شخص ظالم مغرورانه و بدون توجهو پرو پرو جلوش راه بره و اصلا براش مهم نباشه بلکه یه جایی هم بهش کمی ترحم کنه به کسی که خودش به این روز درآوردش اما هیچ بروی خودش نیاره و با اعتماد به نفس کامل بگه من که فگر نمی گنم در حقت بدی کرده باشم هزار تا هم مکه و کربلا رقته باشه و نذرو نیازو سفره واسه ائمه بندازه
بعد فکر کنه خوب این جا جبران میشه یا یه جایی به اون شخص کمک کنه یعنی اضطرار و بی کسی اون شخص را مجبور کنه که از این ظالم بی خبر کمک بخواد اونوقت تکلیف چیه؟ اینجا هم باید اون ظالم بخشیده شه گه غلط های دینی و خدا پیغمبری کرده ؟ یعنی خدا و پیامبر راضی هستند که چون اون ظالم
یک کارایی واسشون کرده حق مظلوم رو ندید بگیرند یا با رشوه راضیش کنند .آیا این عذابی که مظلوم تو دنیا از دست ظالم کشیده بدتر از آتش دوزخ نیست؟بعد اگه مظلوم بخاطر این ظلم ها با کسی دردل کنه غیبت محسوب میشه؟یا اگه اون ظالم از خویشاوندانش باشن بخواد ترک رابظه کنه اونوقت گناه عدم صله رحم به پاش نوشته میشه؟

سلام جمله ای هست که میگه: دیگران رو ببخش...نه اینکه آنها مستحق بخشش هستند... بلکه....خود مستحق آرامشی...[/]

با سلام خدمت جناب استاد بصیر
آیا بخشیدن برای رسیدن به آرامش کافیه؟اگر قابل بخشش نباشه و مساله درد آور از سوی ظالم تکرار شده باشه .و روح و روان شخص رو به هم ریخته باشه .مثلا زیاد گریه کنه .منزوی و افسرده و نامید بشه .نتونه موثر باشه .و در این میان متحمل خسارت زیاد و برگشت ناپذیر بشه .آیا می شه با یگ بخشش یگ طرفه همه چیز رو راحت در نظر گرفت و این شعار ببخش تا خدا ببخشدت را سرلوحه قرار داد؟همه چیز رو نمی شه با بخشش ختم به خیر کرد .خدا هم پاره ای از موارد کسانی را که بر گناهان اصرار می ورزند را نخواهد بخشید .و بخشش دائمی مجرم را در ارتگاب جرم جری تر میکند و گرنه اینه همه زندان به وجود نمی آمد.گذشته از آن بسیاری از مسایل را می توان بخشید و بسیاری را نه. این میان ج دقیق بفرمایید

setayesh55;323820 نوشت:
اگه مظلوم بخاطر این ظلم ها با کسی دردل کنه غیبت محسوب میشه؟یا اگه اون ظالم از خویشاوندانش باشن بخواد ترک رابظه کنه اونوقت گناه عدم صله رحم به پاش نوشته میشه؟

باسلام
اگر واقعا ظلمی صورت گرفته باشد، مظلوم برای این که به دادخواهی در مورد ظلمی که به او شده است برسد، می تواند در مورد آن ظلم با دیگران صحبت کند و غیبت محسوب نمی شود. خداوند متعال هم در قرآن می فرماید:«لایحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم؛ خدا صدا به بدی بلند کردن از کسی را دوست ندارد، مگر کسی به او ظلم شده باشد.»(نساء، 148)
ارتباط با شخص ظالم، اگر تایید ظلم او بشود، پسندیده نیست.

بصیر;373585 نوشت:
باسلام
اگر واقعا ظلمی صورت گرفته باشد، مظلوم برای این که به دادخواهی در مورد ظلمی که به او شده است برسد، می تواند در مورد آن ظلم با دیگران صحبت کند و غیبت محسوب نمی شود. خداوند متعال هم در قرآن می فرماید:«لایحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم؛ خدا صدا به بدی بلند کردن از کسی را دوست ندارد، مگر کسی به او ظلم شده باشد.»(نساء، 148)
ارتباط با شخص ظالم، اگر تایید ظلم او بشود، پسندیده نیست.

سلام
این مطلبی که شما فرمودین برای من خیلی ارامش بخش بود
چون موردی بود که از جانب شخصی خیلی مورد اذیت و ازار قرار گرفتم و بقدری از نظر روحی برمن اثر گذاشته بود
که ناخوداگاه پیش همه این مساله رو می گفتم
بعدها که ارومتر شدم این مساله برام سوال شد که ایا من غیبت این شخص و کردم یا نه ؟
و سوال بزرگتر باز برام این بود با وجود این همه ظلم و ستمی که این فرد به من کرده
ایا من باید از او حلالیت بطلبم ؟ این واقعا انصاف نیست .

حالا اگه بعد از همه اینها روز قیامتم اگه مورد عذاب و عتاب واقع بشم واقعا انصافه ؟

☀ستوده ☀;254279 نوشت:
با سلام

اگر کسی به شما بدی کرده باشد در حدی که زندگی شما رو نابود کرده باشه و شما نخواهید تحت هیچ شرایط ان فرد را ببخشید ایا مرتکب گناه شده ایم؟(واقعیتش برای من خیلی مهمه اون فرد ظالم هم این دنیا هم اون دنیا نتیجه اعمالش رو ببینه)

خدا با چنین افرادی چه برخوردی می کند؟ منظورم این است که خیلی جاها خوانده ام که خدا بسیار بخشنده است و بسیاری از گناهان افراد رو می بخشه ایا خدا در صورت ناراضی بودن بنده اش شخصی که به اون بنده ظلم کرده رو می بخشد؟
اگر اون فرد ظالم توبه کرده باشد چی باز هم خدا بدون راضی بودن اون بنده ای که مورد ظلم مواقع شده فرد ظالم رو می بخشد؟

ببخشید یک کم پیچیده شد


سلام
بخشایش ظالم یک وظیفه نیست بلکه می تواند فضیلت باشد چه اینکه نگه داشتن عقده ها در دل اثر مثبتی در وجود انسان ندارد بخصوص اگر ظالم ، مسلمان و مومن هم باشد .
خدای متعال بدون رضایت مظلوم ظالم را نمی بخشد اما ممکن است برای راضی کردن مظلوم پاداشی پیشنهاد دهد . در روایات است که خدای متعال خود شاکیان شهید را راضی می کند
والله الموفق

سوال:
آیا خدا در صورت ناراضی بودن بنده اش شخصی که به اون بنده ظلم کرده رو می بخشد؟
اگر فرد ظالم توبه کرده باشد باز هم خدا بدون راضی بودن بنده ای که مورد ظلم مواقع شده ،فرد ظالم رو می بخشد؟


جواب:
اگر شخص ظالم توبه کند و واقعا از کرده خویش پشیمان شود، و سعی در جبران خطای خویش داشته باشد،مثلا اگر حق الناس هست، حق را برگرداند، و طرف مقابل را راضی نماید، وعده الهی است که او را می بخشد.
فَمَنْ تابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَ أَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيم‏.[1]
هر کس بعد از ظلمش، توبه کند و کردار خود را اصلاح نماید، خداوند توبه او را می پذیرد، همانا خداوند بخشنده و رحیم است.

این بنده عاصیَ، هر طور که شده باید، شخصی را که به او ظلم نموده، راضی نماید، اما اگر شخص، به هیچ وجه راضی نمی شود، و می خواهد به قیامت واگذار کند، این طور نیست که تا ابد، شخص توبه کننده، گرفتار مظلوم باشد، و مظلوم بگوید که من تو را به آتش می اندازم تا درآتش نسوزی، دل من خنک نمی شود.

نه خیر، بهشت و دوزخ به دست ما نیست، وقتی به هیچ طریقی، مظلوم راضی نشود، این طور نیست که بتواند راه را برای توبه کننده ببندد،بلکه خداوند ازاو خواهد گذشت و برای شخصی هم که راضی نمی شود، جبران می نماید تا راضی گردد. به عبارتی خودِ خداوند، به جای توبه کننده، از شخصی که به او ظلم شده، طلب رضایت می کند و جبران می نماید. یعنی این طور نیست که جهنمی شدن افراد به دست ما باشد، و تا ما رضایت ندهیم، او را نبخشند.

ظالم اگر خطایی کرده باید، جبران کند، اگر ضرری زده، عین آن خسارت را بپردازد، اگر کاری انجام داده، قصاص شود، و امثال اینها، بیشتر از این خطایی که کرده، نمی توان او را مجازات کرد، باید دید چه خطایی است، طبق شرع، او را مجازات کرد یا بخشید.

اگر شخص مظلوم به هیچ وجه حتی با قصاص، با وجود سرافکندی و توبه و جبران از طرف ظالم، راضی نشود، دیگر اینطور نیست که شخص توبه کننده، فقط با آتش دوزخ گناهش پاک شود، آتش برای کسانی است که توبه نکنند، پشیمان نشوند و با این حالت از دنیا برود، و الا در دنیا جای جبران هر گناهی هست. حتی شرک و بت پرستی.
این که خداوند می فرماید ما شرک را نمی بخشیم، یعنی اگر کسی با حالت شرک از دنیا برود،نمی بخشیم،نه این که توبه هم بکند نمی بخشیم

عدالت خدا موقعی زیر سوال می رود، که بدون طلب حلالیت و توبه، ظالم را به بهشت ببرد، عدالت خدا موقعی زیر سوال می رود که شخص مظلوم، هر گونه که دوست داشته باشد، با شخص خاطی برخورد کند،حتی بیشتر از جرمش برایش، مجازات ببرد.


[/HR][1] مائده، 39.
موضوع قفل شده است