اولین هادر زمینه سوره های قران

اسامى بخشهاى مختلف سوره‏هاى قرآن‏

1. سبع طوال. هفت سوره طولانى بقره، آل عمران، نساء، أعراف، أنعام، مائده و يونس.

2. مئين. سوره‏هايى كه عدد آيات آنها از صد متجاوز است، ولى از لحاظ حجم به سبع طوال نمى‏رسند كه نزديك به دوازده سوره‏اند و عبارتند از: هود، يوسف، نحل، كهف، مريم و ....

3. مثانى. سوره‏هايى كه عدد آيات آنها زير صد قرار دارد و نزديك بيست سوره‏اند و از اين جهت مثانى گفته مى‏شوند كه قابل تكرارند و به جهت كوتاه بودن بيش از يك مرتبه تلاوت مى‏شوند.

4. حواميم. هفت سوره‏اى كه با حروف «حم» شروع مى‏شود كه عبارتند از:مؤمن، فصلت، شورى، زخرف، دخان، جاثيه و أحقاف.

5. ممتحنات. نزديك به بيست سوره‏اند و عبارتند از: فتح، حشر، سجده، طلاق، ن و القلم، حجرات، تبارك، تغابن، منافقون، جمعه، صف، جن، نوح، مجادله، ممتحنه و تحريم.

6. مفصّلات. از سوره الرحمان تا آخر قرآن است؛ چون فواصل (آيه‏هاى) اين سوره‏ها كوتاه است بدين نام ناميده شده‏اند.)تاريخ قرآن معرفت ص: 80 )

آیه الله معرفت معتقد بودند که اسامى سوره‏ها مانند تعداد آيات هر سوره توقيفى است و با صلاحديد شخص پيامبر نامگذارى شده است؛ بيشتر سوره‏ها يك نام دارد و برخى دو يا چند نام. اين نامگذاريها، طبق شيوه عرب با كوچكترين مناسبت انجام مى‏گرفته است‏