راه دستیابی به کمال

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
راه دستیابی به کمال
سلام چگونه انسان به کمال میرسد کمال نهایی او چیست چه چیزی وجود ان را سیراب میکند و موجب ارامش او میشود ؟ راه دستیابی به کمال انسانی چیست به گونه ای که از دنیا هم لذت برد یا به چشم جایی لذت بخش به ان نگاه کرد؟ لطفا خیلی خلاصه و مفید بهم توضیح دهید با تشکر از اساتید گرامی   
با نام و یاد دوست             کارشناس بحث: استاد بدیع
با سلام به شما پرسشگر فهیم و همه اعضای محترم سایت به سوال شما از دیدگاه های مختلفی میتوان نگاه کرد. من طبق نظریه مرحوم آیت الله مصباح به سوال شما پاسخ میدهم. قرآن کریم کمال نهایی انسان را در قرب الهی میداند. قرب به معنای نزدیکی به خداوند است. اما معلوم است که منظور از این نزدیکی، نزدیکی مادی و مسافتی نیست. چون خداوند عاری از جسم و خصوصیات مادی است. یک نوع قرب دیگر هم وجود دارد که قرآن درباره آن می فرماید:  «وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريد؛ و ما از رگ گردن به انسان نزدیک تریم.»(1) این قرب نیز نمی تواند ملاک کمال برای انسان باشد. چراکه شامل همه انسان ها و حتی موجودات می شود. چراکه منظور از این قرب احاطه وجودی پرودگار نسبت به همه مخلوقات است. پی نوشت: 1.ق، 16.
آیت الله مصباح معانی و احتمالات مختلف قرب را بررسی و همه آنها را بی ارتباط با کمال معرفی میکند تا به یک معنا از قرب می رسد و آن را مساوی با کمال انسان معرفی می نماید. منظور از قرب به خدا قرب وجودی و نزدیک شدن روح انسان به خداوند است. کمال یعنی به شکوفایی رسیدن و مهم ترین ویژگی روح انسان علم و آگاهی است. بنابراین وقتی انسان به اوج کمال می رسد که در بالاترین نقطه خودآگاهی قرار گیرد. کسی که به این نقطه برسد و وجود خود را آنگونه که هست بیابد خود را عین ربط و وابستگی به خداوند می بیند و برای خود هیچ استقلالی قائل نمی شود. و این یعنی نزدیک ترین مرتبه ای که یک انسان می تواند نسبت به خداوند احساس کند. چون چیزی حتی خود را نمی بیند و تنها خداوند را احساس می کند.
بنابر آنچه گفته شد راه دستیابی به کمال نیز مشخص می‌شود. هر چیزی که انسان را از استقلال و خودپرستی دور کند او را به خدا نزدیک میکند. چیزی که باعث می شود علم حضوری انسان نسبت به خداوند ضعیف شود، استقلال دادن به غیر خداست. و چیزی که این استقلال و خود بینی را در هم می شکند عبادت است. بنابراین عبادت و بندگی خدا بهترین راه برای رسیدن به کمال است. آیت الله محمد تقی مصباح یزدی، نقد و بررسی مکاتب اخلاقی، ص343