جمع بندی حقوق زن در اسلام (قسمت اول)

تب‌های اولیه

57 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حقوق زن در اسلام (قسمت اول)
سلام خسته نباشید خوبید ان شاءالله ؟ ببخشید مزاحم شدم    بنده سوالاتی در رابطه با مطالبی که در لینک زیر گفتید دارم  پس تکلیف نیاز به محبت خانم ها چه می شود؟ سوال اول: چرا برطرف کردن نیاز جنسی مرد ، هر وقت که مرد خواست و به هر شکل که زن خواست جز در مواردی ، بر زن واجب است ولی برطرف کردن نیاز های عاطفی زن ، هر وقت که زن خواست و به هر شکل که زن خواست بر مرد واجب نیست؟ بالاخره زن حق داره که انتخاب کنه نیاز عاطفیش چجوری برطرف بشه    سوال دوم: چرا اگر شوهری به زن بد کرده باشد و هنوز از دل زن در نیاورده باشد ولی اگر از زن درخواست نزدیکی کرد ، بر زن واجب است که اطاعت کنه؟ خب شما در مطلبی که لینکش را در این نامه براتون فرستادم گفتید برطرف شدن نیاز جنسی زن در گروه نیاز عاطفی اوست ، خب این هم می دونیم که زن اول از نظر عاطفی تحریک میشه بعد از نظر جنسی ، خب وقتی شوهر کار اشتباهی کرد و از زن عذر خواهی نکرد ، زن از لحاظ عاطفی دچار مشکل میشه ، خب این مشکل باعث میشه که در رابطه زن از لحاظ عاطفی تحریک نشه و وقتی تحریک عاطفی نشه ، تحریک جنسی نمیشه و اگر تحریک جنسی نشه ، واژن زن ترشح نمی کنه و در رابطه جنسی درد می کشید ، خب بهتر نبود که اسلام می گفت اگر شوهر به زن ظلم کرده ، تا زمانی که از زن عذرخواهی نکرده و از دلش درنیاورده و از زن حلالیت نگرفته ، حق نزدیکی با زن را ندارد و از اون طرف هم به زن می گفت که سواستفاده نکنند و اگر شوهر پشیمان بود و واقعا عذرخواهی و جبران کرد ، حلالش کنند؟   سوال سوم: اگر زن قبل از چهار ماه نیاز جنسی داشته باشه ولی نیازش به حدی نباشه که به گناه بیفته یا آزار ببینه و به شوهرش بگه من نیاز دارم در صورتی که شوهر عذری شرعی برای رفع نیاز زن نداشته باشد ، در این صورت حکم شرعی رفع نیاز زن از لحاظ واجب ، یا مستحب یا مکروه یا حرام یا مباح بودن چیست؟   لطفا و خواهشا به این سوالات پاسخ دهید  
با نام و یاد دوست           کارشناس بحث: استاد مسلم
بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و احترام
سوال اول: چرا برطرف کردن نیاز جنسی مرد ، هر وقت که مرد خواست و به هر شکل که زن خواست جز در مواردی ، بر زن واجب است ولی برطرف کردن نیاز های عاطفی زن ، هر وقت که زن خواست و به هر شکل که زن خواست بر مرد واجب نیست؟ بالاخره زن حق داره که انتخاب کنه نیاز عاطفیش چجوری برطرف بشه 
ببینید سنخ ارضای جنسی و عاطفی با هم متفاوت است. ارضای نیازهای عاطفی به شفافیت و از طریق یک رفتار مشخص مانند ارضای جنسی نیست. همین لبخند، هم نشینی برای گفتگو،  اخلاق خوب، و ابراز علاقه مرد بخشی از ارضای عاطفی زن است. بنابراین این هر زمانی و هر مکانی در ارضای نیازهای عاطفی معنا ندارد. ارضای نیازهای عاطفی یک خط سیر کلی است، مقطعی و لحظه ای نیست.
سوال دوم: چرا اگر شوهری به زن بد کرده باشد و هنوز از دل زن در نیاورده باشد ولی اگر از زن درخواست نزدیکی کرد ، بر زن واجب است که اطاعت کنه؟ خب شما در مطلبی که لینکش را در این نامه براتون فرستادم گفتید برطرف شدن نیاز جنسی زن در گروه نیاز عاطفی اوست ، خب این هم می دونیم که زن اول از نظر عاطفی تحریک میشه بعد از نظر جنسی ، خب وقتی شوهر کار اشتباهی کرد و از زن عذر خواهی نکرد ، زن از لحاظ عاطفی دچار مشکل میشه ، خب این مشکل باعث میشه که در رابطه زن از لحاظ عاطفی تحریک نشه و وقتی تحریک عاطفی نشه ، تحریک جنسی نمیشه و اگر تحریک جنسی نشه ، واژن زن ترشح نمی کنه و در رابطه جنسی درد می کشید ، خب بهتر نبود که اسلام می گفت اگر شوهر به زن ظلم کرده ، تا زمانی که از زن عذرخواهی نکرده و از دلش درنیاورده و از زن حلالیت نگرفته ، حق نزدیکی با زن را ندارد و از اون طرف هم به زن می گفت که سواستفاده نکنند و اگر شوهر پشیمان بود و واقعا عذرخواهی و جبران کرد ، حلالش کنند؟
ریشه همه مشکلات و اختلافات خانوادگی و اجتماعی در همین است که انسان ها دنبال جبران و مقابله به مثل هستند، و از این طریق می خواهند دیگران را ادب کنند و نتیجه عکس می گیرند. اگرچه به ظاهر محروم کردن مرد از نیاز جنسی اش روش خوب و به نفع زن به نظر می آید اما قطعا به عذرخواهی و پشیمانی مرد منتهی نشده، بلکه موجب طغیان او می شود و اختلاف زن و شوهر را شدیدتر کرده و آنها را از هم دورتر می کند و گاهی به خشونت مرد علیه زن منتهی می شود. در مقابل هیچ چیزی مثل ارضای جنسی مرد نمی تواند محبت او را جلب کند، بنابراین اتفاقا گذشت زن ومسئولیت پذیری او در این خصوص موجب میشود که حتی چه بسا مرد از رفتارش عذرخواهی کند. البته برعکس آن هم همین است، اگر زنی در برابر نیاز مرد تمکین نکرد، راهش جلب عاطفه و محبت به زن است، همانطور که عرض شد کلید ارضای جنسی مرد جلب عاطفه زن است، و کلید جلب عاطفه شوهر، ارضای جنسی اوست. بنابراین در هنگام اختلافات به جای ترک مسئولیت باید از این کلید بهره بُرد، نه اینکه آن را کنار گذاشت. مباحث رفتاری وابسته به شناخت روحسات و روان زن و مرد است، و کوچکترین اشتباهی در وضع قوانین حقوقی به جای بهتر کردن شرایط، آن را مانند خاکستری شعله ور می سازد.  
سوال سوم: اگر زن قبل از چهار ماه نیاز جنسی داشته باشه ولی نیازش به حدی نباشه که به گناه بیفته یا آزار ببینه و به شوهرش بگه من نیاز دارم در صورتی که شوهر عذری شرعی برای رفع نیاز زن نداشته باشد ، در این صورت حکم شرعی رفع نیاز زن از لحاظ واجب ، یا مستحب یا مکروه یا حرام یا مباح بودن چیست؟
باید بین احکام و اخلاق تفکیک قائل شد. احکام، حقوق حداقلی و کف کار است، وگرنه آنچه در نگاه اسلام اهمیت بیشتری دارد اخلاق است. مثلا اگرچه زن حق نفقه و مهریه دارد و مرد اجازه خروج از منزل و مانند آن اما اسلام هرگز دوست ندارد زن و مرد این حقوقشان را بر سر هم بکویند! بلکه اگر از این حقوق برای آزار همسرشان استفاده کنند قطعا در آخرت گنهکار هستند، مثلا مردی بی جهت از خروج همسرش از خانه جلوگیری کند. در این مسائل هم همینطور است، آنچه به لحاظ حقوق جنسی زن واجب است رابطه جنسی حداقل در هر چهارماه یک بار است اما اگر نیاز زن بیش از این بود و مرد بی جهت و به قصد آزار زن آن را ترک کند اخلاقا گنهکار است. اما نکته ای که باید توجه کنید این است همانطور که اشاره شد نیاز جنسی مردان بر نیاز عاطفی شان مقدم است بنابراین در مشاوره ها و محاکم قضایی کمتر مشاهده شده که مردی به همان ارتباط حداقلی یعنی هارماه یک بار بسنده کند مگر اینکه قصد آزار و اذیت زن را داشته باشد، وگرنه در شرایط عادی مرد بیشتر به این رابطه نیاز دارد تا زن، و به همین خاطر در روایات زن بیشتر مورد توصیه برای تمکین در برابر آن قرار گرفته است.
سلام خسته نباشید خوبید ؟ ببخشید مزاحم شدم    خب اولا اینکه نیاز عاطفی هم می تونه مقطعی باشه ، بر فرض زن دوست داره که بهش گفته بشه دوستت دارم ، خب زن اینطوری نیازش برطرف میشه و اینکه بالاخره از لحاظ منطقی ، این حق زن هست که انتخاب کنه نیاز عاطفی خودش ، در چه زمانی و به چه شکلی برطرف بشه ، خب با این حال باز چرا رفع نیاز عاطفی زن هر وقت که زن خواست و یا به هر شکل که زن خواست بر مرد واجب نیست ؟   دوما خب مهربان شدن مرد یا راضی شدن مرد یا ارضا شدن مرد به چه قیمتی؟ به قیمت درد کشیدن زن ؟   سوما اینکه ، بحث اینجاست که از ما در قانون و شریعت ، هیچ تضمین حقوقی برای انجام واحبات اخلاقی نداریم ، و حتی ترک واجبات اخلاقی هم از طرف خداوند عذاب ندارند ، و اون واحبات اخلاقی که میگید عذاب داره ، واجب شرعی هم هستند ، مثل ترک غیبت که هم واجب شرعی هست و هم واجب اخلاقی ، در ضمن بگیم که اصلا ترک واجبات اخلاقی از طرف خداوند ، مجازات داشته باشه ، خب دیگه چه به درد زن می خوره؟ اگر قرار باشه در قیامت مرد عذاب بکشه ، خب دیگه چه فرقی واسه زن داره؟ مهم نیاز زن هست که بهش رسیدگی نشده و خب با مجازات شدن مرد هم بهش رسیدگی نمیشه    و اما گفتید ، به دلیل اینکه نیاز جنسی مرد مقدم تر از نیاز عاطفی مرد هست ، پس در چهارماه در حالت عادی بیشتر از یکبار با زن نزدیکی می کنه ، خب سه حالت پیش میاد یا هر دو نیاز دارند که خب مشکلی نیست    یا زن برای رد درخواست نزدیکی از طرف مرد ، عذر شرعی داره که مشکلی نیست    و یا زن میل به رابطه جنسی نداره ، خب همانطور که در سوال دوم در متن سوال و در مورد دوم در همین نامه ، عرض کردم ، ارضای نیاز مرد به چه قیمتی ؟ به قیمت درد کشیدن زن ؟ بنده گفتم و خود شما هم در لینکی که دادم گفتید که نیاز جنسی زن در گرو نیاز عاطفی زن هست  در نتیجه اگر زن از لحاظ عاطفی دچار مشکل شده باشه برای مثال دعوای بین زن و شوهر که مقصرش مرد هست ، خب در این صورت زن از لحاظ عاطفی تحریک نمیشه ، اگر از لحاظ عاطفی تحریک نشه ، از لحاظ جنسی تحریم نمیشه و اگر از لحاظ جنسی تحریک نشه ، واژن زن ترشح نمی کنه و در هنگام نزدیکی و دخول ، درد میکشه   لطفا موارد را بالا توضیح داده و شبهات من را برطرف کنید ، با تشکر
سلام خسته نباشید خوبید ؟ ببخشید مزاحم شدم    خب اولا اینکه نیاز عاطفی هم می تونه مقطعی باشه ، بر فرض زن دوست داره که بهش گفته بشه دوستت دارم ، خب زن اینطوری نیازش برطرف میشه و اینکه بالاخره از لحاظ منطقی ، این حق زن هست که انتخاب کنه نیاز عاطفی خودش ، در چه زمانی و به چه شکلی برطرف بشه ، خب با این حال باز چرا رفع نیاز عاطفی زن هر وقت که زن خواست و یا به هر شکل که زن خواست بر مرد واجب نیست ؟   دوما خب مهربان شدن مرد یا راضی شدن مرد یا ارضا شدن مرد به چه قیمتی؟ به قیمت درد کشیدن زن ؟   سوما اینکه ، بحث اینجاست که از ما در قانون و شریعت ، هیچ تضمین حقوقی برای انجام واحبات اخلاقی نداریم ، و حتی ترک واجبات اخلاقی هم از طرف خداوند عذاب ندارند ، و اون واحبات اخلاقی که میگید عذاب داره ، واجب شرعی هم هستند ، مثل ترک غیبت که هم واجب شرعی هست و هم واجب اخلاقی ، در ضمن بگیم که اصلا ترک واجبات اخلاقی از طرف خداوند ، مجازات داشته باشه ، خب دیگه چه به درد زن می خوره؟ اگر قرار باشه در قیامت مرد عذاب بکشه ، خب دیگه چه فرقی واسه زن داره؟ مهم نیاز زن هست که بهش رسیدگی نشده و خب با مجازات شدن مرد هم بهش رسیدگی نمیشه    و اما گفتید ، به دلیل اینکه نیاز جنسی مرد مقدم تر از نیاز عاطفی مرد هست ، پس در چهارماه در حالت عادی بیشتر از یکبار با زن نزدیکی می کنه ، خب سه حالت پیش میاد یا هر دو نیاز دارند که خب مشکلی نیست    یا زن برای رد درخواست نزدیکی از طرف مرد ، عذر شرعی داره که مشکلی نیست    و یا زن میل به رابطه جنسی نداره ، خب همانطور که در سوال دوم در متن سوال و در مورد دوم در همین نامه ، عرض کردم ، ارضای نیاز مرد به چه قیمتی ؟ به قیمت درد کشیدن زن ؟ بنده گفتم و خود شما هم در لینکی که دادم گفتید که نیاز جنسی زن در گرو نیاز عاطفی زن هست  در نتیجه اگر زن از لحاظ عاطفی دچار مشکل شده باشه برای مثال دعوای بین زن و شوهر که مقصرش مرد هست ، خب در این صورت زن از لحاظ عاطفی تحریک نمیشه ، اگر از لحاظ عاطفی تحریک نشه ، از لحاظ جنسی تحریم نمیشه و اگر از لحاظ جنسی تحریک نشه ، واژن زن ترشح نمی کنه و در هنگام نزدیکی و دخول ، درد میکشه   لطفا موارد را بالا توضیح داده و شبهات من را برطرف کنید ، با تشکر
سلام به همین دلیلی که گفتید منتقدان و طرفداران حقوق بشر ، اینگونه رابطه را نوعی تجاوز می دانند. چون زن به خواست و رضایت رابطه جنسی برقرار نمیکند. بلکه زن به خاطر تعهدی که حاصل عقد ازدواج است و توسط احکام شرعی بنا نهاده شده است، تن به این رابطه جنسی می دهد. در واقع چنین تقسیم بندی داریم : ۱ رابطه ای که با رضایت انجام میشود. ۲ رابطه ای که با زور انجام میشود  که خودش دو قسمت میشود  الف ) رابطه زوری که بر اساس تعهد و پیمان است. ب ) رابطه زوری بدون تعهد و پیمان : همه به این نوع رابطه تجاوز می گویند. اما در رابطه ( الف) بحث است. مثلا شما با یک شرکت قراردادی می بندید که به مدت یکسال باید از ساعت ۱۲ شب برای آنها کار کنید. شما ممکن است بعد از ۱۰ روز پشیمان شوید اما به ناچار به تعهد عمل می کنید. رابطه زوجیت در اسلام شبیه به همین است. یعنی زن تعهد می دهد که در امور جنسی تحت فرمان مرد باشد. به همین جهت حتی مرد بدون خواست زن میتواند به زور با او رابطه داشته باشد. در غرب چنین تعهدی در ازدواج تعریف نشده و لذا رابطه زوری دو زوج در حکم تجاوز است. نکته : معمولا در قراردادها، امکان فسخ و قطع همکاری وجود دارد. اما ممکن است جریمه هم گذاشته شود. مثلا شرکتی با شما قرارداد می بندد اما اگر در ادامه کار پشیمان شدید ، پولی از شما خواهد گرفت. در مورد عقد ازدواج ، زن میتواند تقاضای طلاق کند و از چنین قراردادی خارج شود اما مرد میتواند تقاضای پول کند. چون همانطور که می دانید، حق طلاق با مرد است و حتی میتواند آن را به ازای پولی بیشتر از مهریه واگذار کند. نکته : اگر بخواهیم در چهارچوب شرعی راه حل بدهیم : شروط  ضمن عقد است. یعنی زن در شروط ضمن عقد نکاح، شرط می کند که روابط جنسی با رضایت او باشد. یا شرط میکند نوع و چگونگی رابطه را او تعیین کند. یا شرط کند قبل از هر رابطه باید چنین کارهای و چنین جملاتی گفته شود.... که ممکن است چنین شروطی مخالف هم داشته باشد. مثلا ممکن است کسی بگوید چون شرط کلی است و مصداقی نیست نادرست است. یا کسی بگوید چنین شرطی با شریعت مخالفت دارد یا با عقد دائم منافات دارد.....    
سلام ، بحث اینجاست که چرا خود اسلام نباید بهش اشاره کنه؟ چرا شروط ضمن عقد؟
سلام خسته نباشید خوبید ؟ ببخشید مزاحم شدم        خب اولا اینکه نیاز عاطفی هم می تونه مقطعی باشه ، بر فرض زن دوست داره که بهش گفته بشه دوستت دارم ، خب زن اینطوری نیازش برطرف میشه و اینکه بالاخره از لحاظ منطقی ، این حق زن هست که انتخاب کنه نیاز عاطفی خودش ، در چه زمانی و به چه شکلی برطرف بشه ، خب با این حال باز چرا رفع نیاز عاطفی زن هر وقت که زن خواست و یا به هر شکل که زن خواست بر مرد واجب نیست ؟       دوما خب مهربان شدن مرد یا راضی شدن مرد یا ارضا شدن مرد به چه قیمتی؟ به قیمت درد کشیدن زن ؟       سوما اینکه ، بحث اینجاست که از ما در قانون و شریعت ، هیچ تضمین حقوقی برای انجام واحبات اخلاقی نداریم ، و حتی ترک واجبات اخلاقی هم از طرف خداوند عذاب ندارند ، و اون واحبات اخلاقی که میگید عذاب داره ، واجب شرعی هم هستند ، مثل ترک غیبت که هم واجب شرعی هست و هم واجب اخلاقی ، در ضمن بگیم که اصلا ترک واجبات اخلاقی از طرف خداوند ، مجازات داشته باشه ، خب دیگه چه به درد زن می خوره؟ اگر قرار باشه در قیامت مرد عذاب بکشه ، خب دیگه چه فرقی واسه زن داره؟ مهم نیاز زن هست که بهش رسیدگی نشده و خب با مجازات شدن مرد هم بهش رسیدگی نمیشه        و اما گفتید ، به دلیل اینکه نیاز جنسی مرد مقدم تر از نیاز عاطفی مرد هست ، پس در چهارماه در حالت عادی بیشتر از یکبار با زن نزدیکی می کنه ، خب سه حالت پیش میاد   یا هر دو نیاز دارند که خب مشکلی نیست        یا زن برای رد درخواست نزدیکی از طرف مرد ، عذر شرعی داره که مشکلی نیست        و یا زن میل به رابطه جنسی نداره ، خب همانطور که در سوال دوم در متن سوال و در مورد دوم در همین نامه ، عرض کردم ، ارضای نیاز مرد به چه قیمتی ؟ به قیمت درد کشیدن زن ؟ بنده گفتم و خود شما هم در لینکی که دادم گفتید که نیاز جنسی زن در گرو نیاز عاطفی زن هست    در نتیجه اگر زن از لحاظ عاطفی دچار مشکل شده باشه برای مثال دعوای بین زن و شوهر که مقصرش مرد هست ، خب در این صورت زن از لحاظ عاطفی تحریک نمیشه ، اگر از لحاظ عاطفی تحریک نشه ، از لحاظ جنسی تحریم نمیشه و اگر از لحاظ جنسی تحریک نشه ، واژن زن ترشح نمی کنه و در هنگام نزدیکی و دخول ، درد میکشه       لطفا موارد را بالا توضیح داده و شبهات من را برطرف کنید ، با تشکر   استاد مسلم ، میشه لطفا و خواهشا پاسخ دهید؟
مسلم said in بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و احترام
سوال اول: چرا برطرف کردن نیاز جنسی مرد ، هر وقت که مرد خواست و به هر شکل که زن خواست جز در مواردی ، بر زن واجب است ولی برطرف کردن نیاز های عاطفی زن ، هر وقت که زن خواست و به هر شکل که زن خواست بر مرد واجب نیست؟ بالاخره زن حق داره که انتخاب کنه نیاز عاطفیش چجوری برطرف بشه 
ببینید سنخ ارضای جنسی و عاطفی با هم متفاوت است. ارضای نیازهای عاطفی به شفافیت و از طریق یک رفتار مشخص مانند ارضای جنسی نیست. همین لبخند، هم نشینی برای گفتگو،  اخلاق خوب، و ابراز علاقه مرد بخشی از ارضای عاطفی زن است. بنابراین این هر زمانی و هر مکانی در ارضای نیازهای عاطفی معنا ندارد. ارضای نیازهای عاطفی یک خط سیر کلی است، مقطعی و لحظه ای نیست.
سوال دوم: چرا اگر شوهری به زن بد کرده باشد و هنوز از دل زن در نیاورده باشد ولی اگر از زن درخواست نزدیکی کرد ، بر زن واجب است که اطاعت کنه؟ خب شما در مطلبی که لینکش را در این نامه براتون فرستادم گفتید برطرف شدن نیاز جنسی زن در گروه نیاز عاطفی اوست ، خب این هم می دونیم که زن اول از نظر عاطفی تحریک میشه بعد از نظر جنسی ، خب وقتی شوهر کار اشتباهی کرد و از زن عذر خواهی نکرد ، زن از لحاظ عاطفی دچار مشکل میشه ، خب این مشکل باعث میشه که در رابطه زن از لحاظ عاطفی تحریک نشه و وقتی تحریک عاطفی نشه ، تحریک جنسی نمیشه و اگر تحریک جنسی نشه ، واژن زن ترشح نمی کنه و در رابطه جنسی درد می کشید ، خب بهتر نبود که اسلام می گفت اگر شوهر به زن ظلم کرده ، تا زمانی که از زن عذرخواهی نکرده و از دلش درنیاورده و از زن حلالیت نگرفته ، حق نزدیکی با زن را ندارد و از اون طرف هم به زن می گفت که سواستفاده نکنند و اگر شوهر پشیمان بود و واقعا عذرخواهی و جبران کرد ، حلالش کنند؟
ریشه همه مشکلات و اختلافات خانوادگی و اجتماعی در همین است که انسان ها دنبال جبران و مقابله به مثل هستند، و از این طریق می خواهند دیگران را ادب کنند و نتیجه عکس می گیرند. اگرچه به ظاهر محروم کردن مرد از نیاز جنسی اش روش خوب و به نفع زن به نظر می آید اما قطعا به عذرخواهی و پشیمانی مرد منتهی نشده، بلکه موجب طغیان او می شود و اختلاف زن و شوهر را شدیدتر کرده و آنها را از هم دورتر می کند و گاهی به خشونت مرد علیه زن منتهی می شود. در مقابل هیچ چیزی مثل ارضای جنسی مرد نمی تواند محبت او را جلب کند، بنابراین اتفاقا گذشت زن ومسئولیت پذیری او در این خصوص موجب میشود که حتی چه بسا مرد از رفتارش عذرخواهی کند. البته برعکس آن هم همین است، اگر زنی در برابر نیاز مرد تمکین نکرد، راهش جلب عاطفه و محبت به زن است، همانطور که عرض شد کلید ارضای جنسی مرد جلب عاطفه زن است، و کلید جلب عاطفه شوهر، ارضای جنسی اوست. بنابراین در هنگام اختلافات به جای ترک مسئولیت باید از این کلید بهره بُرد، نه اینکه آن را کنار گذاشت. مباحث رفتاری وابسته به شناخت روحسات و روان زن و مرد است، و کوچکترین اشتباهی در وضع قوانین حقوقی به جای بهتر کردن شرایط، آن را مانند خاکستری شعله ور می سازد.  
سوال سوم: اگر زن قبل از چهار ماه نیاز جنسی داشته باشه ولی نیازش به حدی نباشه که به گناه بیفته یا آزار ببینه و به شوهرش بگه من نیاز دارم در صورتی که شوهر عذری شرعی برای رفع نیاز زن نداشته باشد ، در این صورت حکم شرعی رفع نیاز زن از لحاظ واجب ، یا مستحب یا مکروه یا حرام یا مباح بودن چیست؟
باید بین احکام و اخلاق تفکیک قائل شد. احکام، حقوق حداقلی و کف کار است، وگرنه آنچه در نگاه اسلام اهمیت بیشتری دارد اخلاق است. مثلا اگرچه زن حق نفقه و مهریه دارد و مرد اجازه خروج از منزل و مانند آن اما اسلام هرگز دوست ندارد زن و مرد این حقوقشان را بر سر هم بکویند! بلکه اگر از این حقوق برای آزار همسرشان استفاده کنند قطعا در آخرت گنهکار هستند، مثلا مردی بی جهت از خروج همسرش از خانه جلوگیری کند. در این مسائل هم همینطور است، آنچه به لحاظ حقوق جنسی زن واجب است رابطه جنسی حداقل در هر چهارماه یک بار است اما اگر نیاز زن بیش از این بود و مرد بی جهت و به قصد آزار زن آن را ترک کند اخلاقا گنهکار است. اما نکته ای که باید توجه کنید این است همانطور که اشاره شد نیاز جنسی مردان بر نیاز عاطفی شان مقدم است بنابراین در مشاوره ها و محاکم قضایی کمتر مشاهده شده که مردی به همان ارتباط حداقلی یعنی هارماه یک بار بسنده کند مگر اینکه قصد آزار و اذیت زن را داشته باشد، وگرنه در شرایط عادی مرد بیشتر به این رابطه نیاز دارد تا زن، و به همین خاطر در روایات زن بیشتر مورد توصیه برای تمکین در برابر آن قرار گرفته است.
     
مسلم said in بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و احترام
سوال اول: چرا برطرف کردن نیاز جنسی مرد ، هر وقت که مرد خواست و به هر شکل که زن خواست جز در مواردی ، بر زن واجب است ولی برطرف کردن نیاز های عاطفی زن ، هر وقت که زن خواست و به هر شکل که زن خواست بر مرد واجب نیست؟ بالاخره زن حق داره که انتخاب کنه نیاز عاطفیش چجوری برطرف بشه 
ببینید سنخ ارضای جنسی و عاطفی با هم متفاوت است. ارضای نیازهای عاطفی به شفافیت و از طریق یک رفتار مشخص مانند ارضای جنسی نیست. همین لبخند، هم نشینی برای گفتگو،  اخلاق خوب، و ابراز علاقه مرد بخشی از ارضای عاطفی زن است. بنابراین این هر زمانی و هر مکانی در ارضای نیازهای عاطفی معنا ندارد. ارضای نیازهای عاطفی یک خط سیر کلی است، مقطعی و لحظه ای نیست.
سوال دوم: چرا اگر شوهری به زن بد کرده باشد و هنوز از دل زن در نیاورده باشد ولی اگر از زن درخواست نزدیکی کرد ، بر زن واجب است که اطاعت کنه؟ خب شما در مطلبی که لینکش را در این نامه براتون فرستادم گفتید برطرف شدن نیاز جنسی زن در گروه نیاز عاطفی اوست ، خب این هم می دونیم که زن اول از نظر عاطفی تحریک میشه بعد از نظر جنسی ، خب وقتی شوهر کار اشتباهی کرد و از زن عذر خواهی نکرد ، زن از لحاظ عاطفی دچار مشکل میشه ، خب این مشکل باعث میشه که در رابطه زن از لحاظ عاطفی تحریک نشه و وقتی تحریک عاطفی نشه ، تحریک جنسی نمیشه و اگر تحریک جنسی نشه ، واژن زن ترشح نمی کنه و در رابطه جنسی درد می کشید ، خب بهتر نبود که اسلام می گفت اگر شوهر به زن ظلم کرده ، تا زمانی که از زن عذرخواهی نکرده و از دلش درنیاورده و از زن حلالیت نگرفته ، حق نزدیکی با زن را ندارد و از اون طرف هم به زن می گفت که سواستفاده نکنند و اگر شوهر پشیمان بود و واقعا عذرخواهی و جبران کرد ، حلالش کنند؟
ریشه همه مشکلات و اختلافات خانوادگی و اجتماعی در همین است که انسان ها دنبال جبران و مقابله به مثل هستند، و از این طریق می خواهند دیگران را ادب کنند و نتیجه عکس می گیرند. اگرچه به ظاهر محروم کردن مرد از نیاز جنسی اش روش خوب و به نفع زن به نظر می آید اما قطعا به عذرخواهی و پشیمانی مرد منتهی نشده، بلکه موجب طغیان او می شود و اختلاف زن و شوهر را شدیدتر کرده و آنها را از هم دورتر می کند و گاهی به خشونت مرد علیه زن منتهی می شود. در مقابل هیچ چیزی مثل ارضای جنسی مرد نمی تواند محبت او را جلب کند، بنابراین اتفاقا گذشت زن ومسئولیت پذیری او در این خصوص موجب میشود که حتی چه بسا مرد از رفتارش عذرخواهی کند. البته برعکس آن هم همین است، اگر زنی در برابر نیاز مرد تمکین نکرد، راهش جلب عاطفه و محبت به زن است، همانطور که عرض شد کلید ارضای جنسی مرد جلب عاطفه زن است، و کلید جلب عاطفه شوهر، ارضای جنسی اوست. بنابراین در هنگام اختلافات به جای ترک مسئولیت باید از این کلید بهره بُرد، نه اینکه آن را کنار گذاشت. مباحث رفتاری وابسته به شناخت روحسات و روان زن و مرد است، و کوچکترین اشتباهی در وضع قوانین حقوقی به جای بهتر کردن شرایط، آن را مانند خاکستری شعله ور می سازد.  
سوال سوم: اگر زن قبل از چهار ماه نیاز جنسی داشته باشه ولی نیازش به حدی نباشه که به گناه بیفته یا آزار ببینه و به شوهرش بگه من نیاز دارم در صورتی که شوهر عذری شرعی برای رفع نیاز زن نداشته باشد ، در این صورت حکم شرعی رفع نیاز زن از لحاظ واجب ، یا مستحب یا مکروه یا حرام یا مباح بودن چیست؟
باید بین احکام و اخلاق تفکیک قائل شد. احکام، حقوق حداقلی و کف کار است، وگرنه آنچه در نگاه اسلام اهمیت بیشتری دارد اخلاق است. مثلا اگرچه زن حق نفقه و مهریه دارد و مرد اجازه خروج از منزل و مانند آن اما اسلام هرگز دوست ندارد زن و مرد این حقوقشان را بر سر هم بکویند! بلکه اگر از این حقوق برای آزار همسرشان استفاده کنند قطعا در آخرت گنهکار هستند، مثلا مردی بی جهت از خروج همسرش از خانه جلوگیری کند. در این مسائل هم همینطور است، آنچه به لحاظ حقوق جنسی زن واجب است رابطه جنسی حداقل در هر چهارماه یک بار است اما اگر نیاز زن بیش از این بود و مرد بی جهت و به قصد آزار زن آن را ترک کند اخلاقا گنهکار است. اما نکته ای که باید توجه کنید این است همانطور که اشاره شد نیاز جنسی مردان بر نیاز عاطفی شان مقدم است بنابراین در مشاوره ها و محاکم قضایی کمتر مشاهده شده که مردی به همان ارتباط حداقلی یعنی هارماه یک بار بسنده کند مگر اینکه قصد آزار و اذیت زن را داشته باشد، وگرنه در شرایط عادی مرد بیشتر به این رابطه نیاز دارد تا زن، و به همین خاطر در روایات زن بیشتر مورد توصیه برای تمکین در برابر آن قرار گرفته است.
    سلام خسته نباشید خوبید ؟ ببخشید مزاحم شدم        خب اولا اینکه نیاز عاطفی هم می تونه مقطعی باشه ، بر فرض زن دوست داره که بهش گفته بشه دوستت دارم ، خب زن اینطوری نیازش برطرف میشه و اینکه بالاخره از لحاظ منطقی ، این حق زن هست که انتخاب کنه نیاز عاطفی خودش ، در چه زمانی و به چه شکلی برطرف بشه ، خب با این حال باز چرا رفع نیاز عاطفی زن هر وقت که زن خواست و یا به هر شکل که زن خواست بر مرد واجب نیست ؟       دوما خب مهربان شدن مرد یا راضی شدن مرد یا ارضا شدن مرد به چه قیمتی؟ به قیمت درد کشیدن زن ؟       سوما اینکه ، بحث اینجاست که از ما در قانون و شریعت ، هیچ تضمین حقوقی برای انجام واحبات اخلاقی نداریم ، و حتی ترک واجبات اخلاقی هم از طرف خداوند عذاب ندارند ، و اون واحبات اخلاقی که میگید عذاب داره ، واجب شرعی هم هستند ، مثل ترک غیبت که هم واجب شرعی هست و هم واجب اخلاقی ، در ضمن بگیم که اصلا ترک واجبات اخلاقی از طرف خداوند ، مجازات داشته باشه ، خب دیگه چه به درد زن می خوره؟ اگر قرار باشه در قیامت مرد عذاب بکشه ، خب دیگه چه فرقی واسه زن داره؟ مهم نیاز زن هست که بهش رسیدگی نشده و خب با مجازات شدن مرد هم بهش رسیدگی نمیشه        و اما گفتید ، به دلیل اینکه نیاز جنسی مرد مقدم تر از نیاز عاطفی مرد هست ، پس در چهارماه در حالت عادی بیشتر از یکبار با زن نزدیکی می کنه ، خب سه حالت پیش میاد   یا هر دو نیاز دارند که خب مشکلی نیست        یا زن برای رد درخواست نزدیکی از طرف مرد ، عذر شرعی داره که مشکلی نیست        و یا زن میل به رابطه جنسی نداره ، خب همانطور که در سوال دوم در متن سوال و در مورد دوم در همین نامه ، عرض کردم ، ارضای نیاز مرد به چه قیمتی ؟ به قیمت درد کشیدن زن ؟ بنده گفتم و خود شما هم در لینکی که دادم گفتید که نیاز جنسی زن در گرو نیاز عاطفی زن هست    در نتیجه اگر زن از لحاظ عاطفی دچار مشکل شده باشه برای مثال دعوای بین زن و شوهر که مقصرش مرد هست ، خب در این صورت زن از لحاظ عاطفی تحریک نمیشه ، اگر از لحاظ عاطفی تحریک نشه ، از لحاظ جنسی تحریم نمیشه و اگر از لحاظ جنسی تحریک نشه ، واژن زن ترشح نمی کنه و در هنگام نزدیکی و دخول ، درد میکشه       لطفا موارد را بالا توضیح داده و شبهات من را برطرف کنید ، با تشکر  
amir1399 said in سلام ، بحث اینجاست که چرا خود
سلام ، بحث اینجاست که چرا خود اسلام نباید بهش اشاره کنه؟ چرا شروط ضمن عقد؟
سلام ممکنه در اسلام باشد اما مراجع تقلید متوجه نشدند... مثلا برخی روایات در خاطرم هست ( گر چه مبهم ولی کلی عرض میکنم ) که بیشتر فقها می گویند اینها روایات اخلاقی است در حالی که میتوانست واجب باشد...مثلا روایت درباره ملاعبه قبل از آمیزش... به هر حال آنچه فعلا وجود دارد گویا عقدی است که ماهیت فیزیکال دارد. یعنی نفقه در مقابل تمکین جنسی به همین جهت زنی که تمکین نکند از نفقه محروم میشود. ولی جالب است که در قرآن گفته شده اگر زنی تمکین نکرد او را موعظه کنید یا در تختش نخوابید و او را بزنید... اما هیچگاه نگفته نفقه ندهید! به هر حال چالش و سوال و ابهام زیاد است.... یا مثلا مهریه حق زن دانسته شده چه طلاق بگیرد و چه نگیرد.. اما در قرآن گویا اشاره شده، خیانت زن و تمکین نکردن او باعث میشود مهریه یا بخشی از آن سلب شود.... یا در قرآن نشوز و عدم تمکین برای زن و مرد استفاده شده و دو طرفه است... اما در تفسیر آن اختلاف وجود دارد.... البته برای مرد هم نشوز و هم اعراض به کار رفته است.... به هر حال فعلا آنچه وجود دارد  همان شروط ضمن عقد است. و در کنارش حسن معاشرت که واجب است و ملاک قانون هم هست. اگر زن بگوید رفتار جنسی مرد که مانند خروس است خلاف حسن معاشرت است، حق گفته است. چون حسن معاشرت منشا قرآنی و قانونی دارد.    
سلام خسته نباشید خوبید ان شاءالله ؟ ببخشید مزاحم شدم   در کجای قرآن گفته شده خیانت زن یا تمکین نکردن او باعث سلب شدن بخشی از مهریه اش میشه؟    
درباره درد کشیدن : فعلا چند چیز وجود دارد به عنوان راه حل هایی هر چند بخشی و کوچک اما موثر و تمام کننده : ۱ رابطه در حالت حیض که گویا منع شده و در قرآن هم گفته شده از زنها فاصله بگیرند. ۲ شروط ضمن عقد که جزو شریعت است اما گویا عقد بدون این شروط همچنان مورد اشکال شماست‌ ۳  وجود احتمالی روایاتی که آنها را اخلاقی دانستند نه واجب. مثل ملاعبه پیش از آمیزش ۴ حسن معاشرت که به لحاظ مصداقی ابهام دارد و احتمالا به عرف عقلا بستگی دارد‌ یعنی عقلای عالم رفتار جنسی بدون احساس و عاطفه با زن را تقبیح میکنند. یعنی رابطه زوری جنسی با همسر توسط عقلای عالم مورد تقبیح و نکوهش است. پس چنین رابطه ای مصداق زیر پا گذاشتن حسن معاشرت است. و در قرآن و شریعت و قانون کشور ما، حسن معاشرت حزو وظایف شرعی و قانونی مرد و زن می باشد. ۵ با توجه به نکته قبلی... ما حکم به العقل حکم به الشرع بنا به قاعده حسن و قبح عقلی رفتاری که مورد نکوهش عقلا باشد، مورد نکوهش شرع بوده و حرام است‌.   نتیجه گیری : از این ۵ راه حل  اولی جزئی است. دومی مشکل را عملا برطرف میکند اما شبهه شما را نه. چون شبهه مربوط به خود حکم اولیه است که چرا نیاز باشد با شروط ضمن عقد حل شود؟! سومی  تا اندازه ای مشکل را حل میکند به شرطی که اولا این روایات کاملا به تمام مشکل اشاره کرده باشند و فقر روایی نداشته باشیم. بعلاوه فقها به آن نرسیدند که جای بحث دارد. چهارمی خوب است اما باید تحقیق کرد در دادگاه کشور ما چنین محکمه ای و دادخواستی صورت گرفته است؟ و اینکه قاضی فقط توصیه کرده یا الزام؟ اما به هر حال با این نکته شبهه شما به نظرم برطرف میشود. پنجم  این هم به نظرم به لحاظ عقلی مشکل را برطرف میکند. اما نسبت به نکته قبلی تفاوت دارد. شبیه به تفاوت شبهه حکمی و موضوعی میشود. در واقع نکته پنجم ریشه ای تر به مسئله نگاه میکند. و مسیر نکته چهارم برای اثبات شرعی بودن و اجرایی بودن، هموارتر است.
amir1399 said in سلام خسته نباشید خوبید ان
سلام خسته نباشید خوبید ان شاءالله ؟ ببخشید مزاحم شدم   در کجای قرآن گفته شده خیانت زن یا تمکین نکردن او باعث سلب شدن بخشی از مهریه اش میشه؟  
سلام  بعدا اگر فرصت شد پیدا میکنم. به صورت مشهور اینطور عنوان میشود که اگر زن خیانت کرد و زنا کرد ، مرد میتواند او را با روش های شرعی تحت فشار بگذارد تا تمام یا بخشی از مهریه را ببخشد. این روش ها مثل نفقه ندادن یا عدم همخوابگی یا مانند آن است. لکن در اسک دین بحث شد که قاضی دادگاه میتواند به صلاح دید حتی به لحاظ اقتصادی زن را تحت فشار بگذارد که تا الان و در طول تاریخ کسی مطرح نشده که قاضی چنین حکمی بدهد. اما به نظر من چنین چیزی امکان دارد. و جالب اینکه این بحث درباره فقط زنا مطرح نیست. بلکه به عدم تمکین جنسی نیز سرایت می کند. یعنی اگر زنی تمکین جنسی نکرد و به خانه پدرش رفت، مرد میتواند دو کار کند : اول با شکایت ، نفقه ندهد. دوم به خاطر تداوم این عدم تمکین از قاضی تقاضای مجازات مالی داشته باشد. که البته تاکنون چنین اتفاقی نیافتاده. اما بحث بنده شرعی و قرآنی بود...  
amir1399 said in سلام خسته نباشید خوبید ان
سلام خسته نباشید خوبید ان شاءالله ؟ ببخشید مزاحم شدم   در کجای قرآن گفته شده خیانت زن یا تمکین نکردن او باعث سلب شدن بخشی از مهریه اش میشه؟    
سلام النساء يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَن تَرِثُوا النِّسَاءَ كَرْهًا وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا ﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺍﺭﺙ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﺣﻠﺎﻝ ﻧﻴﺴﺖ . ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻨﮕﻨﺎ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﮕﺬﺍﺭﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﺸﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ [ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻬﺮﻳﻪ ] ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﭘﺲ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ، ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻛﺎﺭ ﺯﺷﺖ ﺁﺷﻜﺎﺭﻱ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﻮﻧﺪ . ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻭ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻛﻨﻴﺪ . ﻭ ﺍﮔﺮ [ ﺑﻪ ﻋﻠﺘﻲ ] ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻔﺮﺕ ﺩﺍﺷﺘﻴﺪ [ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻭ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻛﻨﻴﺪ ] ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﭼﻴﺰﻱ ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻴﺮ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ .(١٩)   فحشای مبینه شامل دو چیز است : زنا عدم تمکین جنسی راه عضل و فشار هم گوناگون و دارای اختلاف است : یک راه فشار این است مثلا زن خانه را ترک میکند و مهریه را اجرا میکند. مرد به خاطر عدم تمکین ، مهریه را نمیدهد و حتی زن را جریمه مالی میکند. پس تنها راه برای زن این است که تمکین کند و به خانه شوهر بیاید تا بتواند مهریه را بگیرد. و اگر هم خواهان طلاق است باید طلاق خلع بگیرد یعنی بخشی یا تمام مهریه را ببخشد در مقابل مرد او را طلاق بدهد. البته این مورد در قانون ما اجرا نشده تا به حال و عده ای از خانم ها از این موضوع سوء استفاده می کنند و بسیاری از پرونده های طلاق سالها درگیر عدم توجه به همین نکته است...
با سلام و احترام
خب اولا اینکه نیاز عاطفی هم می تونه مقطعی باشه ، بر فرض زن دوست داره که بهش گفته بشه دوستت دارم ، خب زن اینطوری نیازش برطرف میشه و اینکه بالاخره از لحاظ منطقی ، این حق زن هست که انتخاب کنه نیاز عاطفی خودش ، در چه زمانی و به چه شکلی برطرف بشه ، خب با این حال باز چرا رفع نیاز عاطفی زن هر وقت که زن خواست و یا به هر شکل که زن خواست بر مرد واجب نیست ؟
ببینید ما توصیه های دینی در این خصصو زیاد داریم که مرد به همسرش ابراز علاقه کند، اما اینکه آیا واجب شرعی شدن آن منطقی است یا نه با قاطعیت نمیتوان سخن گفت. این که مرد از سر واجب شرعی به زنش بگوید دوستتت دارم اتفاقا گاهی بدبینی را بیشتر می کند!! در این مسائل فقط باید توصیه کرد که زن به چنین دلگرمی ای نیاز دارد و مایه استحکام خاناده است، بیش از این و احبار شرعی مرد به آن کار را خراب تر می کند. اگر زن بفهمد که بر مرد واجب است به او بگوید دوستت دارم، واقعا چقدر در آرامش روانی زن موثر است تا اینکه بداند هیچ جبر قانونی و شرعی در کار نیست و مرد از ته دل دارد جنین می گوید.  
دوما خب مهربان شدن مرد یا راضی شدن مرد یا ارضا شدن مرد به چه قیمتی؟ به قیمت درد کشیدن زن ؟
منظور ما این نبود که زن با عصبایت تمکین کند که!! منظور این است که زن با گذشت و مهربانی همچنان به وظیفه اش عمل کند  ومطمئن باشد که این راه برای اصلاح شوهر، کارآمد تر و کارسازتر است. قطعا اثر این گذشت را در شیرین شدن زندگی اش خواهد دید، ولی اگر خلاف این را عمل کند قطعا درد و رنج بیشتری خواهد کشید از دور شدن عاطفی از همسر و تلخ و سر شدن زندگی شان. در مرد هم البته همینطور است، مرد هم اگر از زنش بداخلاقی دید نباید نیاهای عاطفی او را برای تنبیه کردنش کنار بگذارد، این روش اصلاح، یعنی اصلاح طرف از  طریق محروم کردن از حقوقش در گام اول، مورد تایید هیچ انسان عاقلی نیست.  
 بحث اینجاست که از ما در قانون و شریعت ، هیچ تضمین حقوقی برای انجام واحبات اخلاقی نداریم ، و حتی ترک واجبات اخلاقی هم از طرف خداوند عذاب ندارند ، و اون واحبات اخلاقی که میگید عذاب داره ، واجب شرعی هم هستند ، مثل ترک غیبت که هم واجب شرعی هست و هم واجب اخلاقی ، در ضمن بگیم که اصلا ترک واجبات اخلاقی از طرف خداوند ، مجازات داشته باشه ، خب دیگه چه به درد زن می خوره؟ اگر قرار باشه در قیامت مرد عذاب بکشه ، خب دیگه چه فرقی واسه زن داره؟ مهم نیاز زن هست که بهش رسیدگی نشده و خب با مجازات شدن مرد هم بهش رسیدگی نمیشه 
همه واجبات اخلاقی روز قیامت مورد محاسبه قرار می گیرند، منتهی مطلبی که هست بحث های عاطفی با بحث های جنسیتی متفاوت است. نمیشود بحث های عطفی را با الزام های قانونی به خانواده تحمیل کرد. ببینید تقدم نیاز جنسی در مردان به گونه ای است که برای لذت بردن نیازی به محبت و عشق نسبت به زن ندارند، بنابراین الزام قانونی تنافی با این موضوع ندارد. اما در زن اینگونه نیست. زن برای ارتباط جنسی باید نسبت به مرد عاطفه داشته باشد، و این مسائل و دوست داشتن قابل الزام قانونی نیست. آن حقوقی که قابل الزام قانونی است مثل نفقه و حق مسکن و مانند آن است.
و اما گفتید، به دلیل اینکه نیاز جنسی مرد مقدم تر از نیاز عاطفی مرد هست ، پس در چهارماه در حالت عادی بیشتر از یکبار با زن نزدیکی می کنه ، خب سه حالت پیش میاد یا هر دو نیاز دارند که خب مشکلی نیست  یا زن برای رد درخواست نزدیکی از طرف مرد ، عذر شرعی داره که مشکلی نیست  و یا زن میل به رابطه جنسی نداره ، خب همانطور که در سوال دوم در متن سوال و در مورد دوم در همین نامه ، عرض کردم ، ارضای نیاز مرد به چه قیمتی ؟ به قیمت درد کشیدن زن ؟ بنده گفتم و خود شما هم در لینکی که دادم گفتید که نیاز جنسی زن در گرو نیاز عاطفی زن هست 
ببینید در حالت سوم می شود دوتا راهکار داد: اول: رابطه را ممنوع کنیم تا زمانی که زن هم میل داشته باشد در این صورت نیاز جنسی مرد که مقدم بر نیاز عاطفی اوست و یک نیاز بسیار قوی است که او را بای پذیرش مسولیت های سنگین خانواده مجاب کرده است معطل می ماند. این معطل ماندن اگرچه به ظاهر به خاطر اهمیت دادن به نظر زن است اما مرد را به پرخاشگری در درون خانواده، بی محبتی نسبت به زن، و ارضای جنسی در بیرون از خانواده سوق می دهد. کا به جایی می رسد که خود زن نیز میگوید کاش چنین نمی کردم. بنابراین این راه شدنی نیست راه دوم: راه دوم این است که نیاز مرد را دارای اولویت بدانیم تا گرفتار عواقب مردهای متأهل گرسنه جنسی در جامعه نشویم، اما در عین حال به مرد توصیه کنیم همسرش را برای رابطه مجاب کند، و در جایی که همسرش آمادگی ندارد از درخواست رابطه خودداری کند.    
سلام خدمت استاد مسلم    استاد ، اینکه رفع نیاز عاطفی ، اجباری نمیشه قبول ولی مگه رفع نیاز عاطفی زیر مجموعه حسن معاشرت نمیشه؟    قرآن گفته عاشروهن بالمعروف    و همینطور قرآن گفته زن و مرد مایه آرامش یکدیگرند ، خب آیا رفع نشدن نیاز عاطفی زن ، باعث آرامشش میشه؟    آیا طبق این گفته ها نمیشه گفت که رفع نیاز عاطفی زن حتی اگر به گناه نیفته و آزار نبینه ، واجب شرعی هست؟     اما موضوع دوم اینکه شما گفتید منظور ما این نبود که زن با عصبانیت تمکین کند و ....    خب اولا که زن ببشتر از مرد احساساتی هست ، خب پس طبیعتا اینکه زن بخواد عواطفش رو کنترل کنه سخت تر از اینه که مرد بخواد عواطشو کنترل کنه ، دوم اینکه سرکوب کردن احساسات وقتی که مقصر اصلی هم خود آدم نیست کار راحتی نیست ، درثانی خیلی خیلی عذر می خوام ، که این حرفو میزنم ولی شوهر بیجا می کنه کار اشتباهی کنه ، خب جناب چرا زن همش باید فداکاری کنه ، بله درسته واجبات اخلاقی در قیامت مورد بررسی واقع میشن ، ولی چه نفعی برای زن داره؟   درثانی چه تنبیهی برای مرد در این دنیا وقتی مقصره اونه وجود داره؟ خدا می تونست این قضیه عدم نزدیکی تا زمانی که از زن عذرخواهی نکرد و حلالیت نگرفت رو قرار بده تا یک تنبیهی برای مرد باشه    اخه واقعا جور و ظلمه که شوهر مقصره ، بعد زن با توجه به ساختارش ( منظورم اگر زن از لحاظ عاطفی تحریک نشه ، از لحاظ جنسی تحریک نمیشه و اگر از لحاظ جنسی تحریک نشه و .....  هست) بیاد نیاز جنسی مرد رو رفع کنه ، حتی زن این قضیه ظلم مرد ، عذر شرعی برای زن محسوب نمیشه که بخواد درخواست نزدیکی مرد رو قبول نکنه    سوم اینکه شما گفتید سنخ نیاز جنسی با نیاز عاطفی متفاوته قبول ، ولی وقتی زن نیاز جنسی داره ولی نیازش به حدی نیست که به گناه بیفته یا آزار ببینه یا اذیت بشه ، وقتی از مرد درخواست کرد ، باید بر مرد واجب باشه که به نیاز زن رسیدگی کنه مگر اینکه عذر شرعی داشته باشه ، مگه اخلاقیات ، پاسخ نیاز جنسی برای زن میشه؟؟ این قضیه مثل این می مونه که بگیم مثلا وقتی یک ویروس به بدن ما اومده و می دونیم که این ویروس به بدن ما اومد و برای ما مضره ، صبر کنیم تا زمانی که ویروس پیشرفت کنه ، بعد بریم پیش دکتر ، خب این منطقیه؟  این منطقیه که صبر کنیم نیاز زن به حد آزار و گناه برسه بعد بر طرفش کنیم؟ خب همون اول رفعش می کنیم دیگه   پس چرا رفع نیاز زن زمانی که زن از شوهرش درخواست کرد ک نیاز زن به حدی نیست که باعث بشه زن به گناه بیفته و همچنین به حدی نیست که زن آزار ببینه یا اذیت بشه ، بر مرد واجب نیست ؟  اگر واجب بشه چه مشکلی پیش میاد؟    
سلام و عرض ادب 
آیا طبق این گفته ها نمیشه گفت که رفع نیاز عاطفی زن حتی اگر به گناه نیفته و آزار نبینه ، واجب شرعی هست؟
بله، قطعا اینگونه است 
خب اولا که زن ببشتر از مرد احساساتی هست ، خب پس طبیعتا اینکه زن بخواد عواطفش رو کنترل کنه سخت تر از اینه که مرد بخواد عواطشو کنترل کنه ، دوم اینکه سرکوب کردن احساسات وقتی که مقصر اصلی هم خود آدم نیست کار راحتی نیست ، درثانی خیلی خیلی عذر می خوام ، که این حرفو میزنم ولی شوهر بیجا می کنه کار اشتباهی کنه ، خب جناب چرا زن همش باید فداکاری کنه ، بله درسته واجبات اخلاقی در قیامت مورد بررسی واقع میشن ، ولی چه نفعی برای زن داره؟ درثانی چه تنبیهی برای مرد در این دنیا وقتی مقصره اونه وجود داره؟ خدا می تونست این قضیه عدم نزدیکی تا زمانی که از زن عذرخواهی نکرد و حلالیت نگرفت رو قرار بده تا یک تنبیهی برای مرد باشه 
شما پیام های پیشین بنده را خواندید؟  من پاسخ تمامی این نکاتی که بیان فرمودید را عرض کردم به پست پیشین من مراجعه کنید، عرض کردم هرگز این روش تنبیه نتیجه ای ندارد، و حتی شکاف بین زن و شوهر را شدیدتر کرده و به خشونت و حتی فروپاشی خانواده منتهی میشود. همچنین عرض کردم این نسخه گذشت به جای تنبیه، مختص زن نیست، مرد هم چنین وظیفه ای دارد.
سوم اینکه شما گفتید سنخ نیاز جنسی با نیاز عاطفی متفاوته قبول ، ولی وقتی زن نیاز جنسی داره ولی نیازش به حدی نیست که به گناه بیفته یا آزار ببینه یا اذیت بشه ، وقتی از مرد درخواست کرد ، باید بر مرد واجب باشه که به نیاز زن رسیدگی کنه مگر اینکه عذر شرعی داشته باشه ، مگه اخلاقیات ، پاسخ نیاز جنسی برای زن میشه؟؟ این قضیه مثل این می مونه که بگیم مثلا وقتی یک ویروس به بدن ما اومده و می دونیم که این ویروس به بدن ما اومد و برای ما مضره ، صبر کنیم تا زمانی که ویروس پیشرفت کنه ، بعد بریم پیش دکتر ، خب این منطقیه؟  این منطقیه که صبر کنیم نیاز زن به حد آزار و گناه برسه بعد بر طرفش کنیم؟ خب همون اول رفعش می کنیم دیگه پس چرا رفع نیاز زن زمانی که زن از شوهرش درخواست کرد ک نیاز زن به حدی نیست که باعث بشه زن به گناه بیفته و همچنین به حدی نیست که زن آزار ببینه یا اذیت بشه ، بر مرد واجب نیست ؟  اگر واجب بشه چه مشکلی پیش میاد؟
اتفاقا اینجا علاوه بر مقدم بودن نیاز جنسی در مرد، بحث ضرر هم مطرح هست. رابطه جنسی برای مرد مضر است، این ضرر به گونه ای است که مربیان در ورزش های حرفه ای شاگردانشان را از رابطه جنسی در طول دوره مسابقات نهی می کنند. بنابراین اسلام حداقلِ این رابطه را چهار ماه تعیین کرده است و بیش از آن را بر عهده کسی گذاشته است که برایش ضرر دارد.  
سلام خسته نباشید خدمت استاد مسلم    استاد درباره مورد اول ، پس چرا مراجع ما نگفتن واجب هست و واجب نمی دانند؟     مورد دوم اینکه پس چرا اگر مرد بخواد می تونه زن رو تنبیه کنه ( چه بدنی به شرط اینکه آسیب به زن وارد نشه و چه عاطفی یا روحی )      مورد سوم بله رابطه جنسی زیاد برای مرد ضرر داره ولی بنده در متن سوال هم گفتم . «ولی وقتی زن نیاز جنسی داره ولی نیازش به حدی نیست که به گناه بیفته یا آزار ببینه یا اذیت بشه ، وقتی از مرد درخواست کرد ، باید بر مرد واجب باشه که به نیاز زن رسیدگی کنه مگر اینکه عذر شرعی داشته باشه»   بنده گفتم زمانی که مرد عذر شرعی نداشته باشه و قطعا ضرر زدن یا آسیب دیدن ، عذر شرعی محسوب میشه    چرا وقتی زن نیاز جنسی داره ولی نیازش به حدی نیست که به گناه بیفته یا آزار ببینه یا اذیت بشه ، وقتی از مرد درخواست نزدیکی کرد ، و مرد هم عذر شرعی برای برطرف نکردن نیاز زن نداشت ، بر مرد واجب نیست که نیاز زن را رسیدگی کند؟
با سلام و احترام
استاد درباره مورد اول ، پس چرا مراجع ما نگفتن واجب هست و واجب نمی دانند؟
ببینید ارضای عاطفی زن در گرو یک رفتار خاص نیست و مرد به لحاظ شرعی موظف است با همسرش مهربان و خوش اخلاق باشد، قرآن هم صراحتا می فرماید: «ٍ وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ؛ با زنان خوب و شایسته رفتار کنید»(نساء:19) بنابراین در اصل این توجه به عاطفه زن شکی وجود ندارد، اما در مورد مصدا شناسی متناسب با روحیات زن من تا به حال روی این مسئله از نگاه فقهی ندیدم مطالعه ای شده باشه، و مراجع به این بحث ورود کرده باشند. ولی اصل مسئله قطعا مورد تایید اسلام است
مورد دوم اینکه پس چرا اگر مرد بخواد می تونه زن رو تنبیه کنه ( چه بدنی به شرط اینکه آسیب به زن وارد نشه و چه عاطفی یا روحی ) 
در مورد تنبیه مرد و زن بحث مفصل است و مجال مستقلی می طلبد فقط به صورت خلاصه باید عرض کنم تنبیه مختص زن نیست، و مرد هم اگر به وظایفش عمل نکند تنبیه میشود، منتهی از آنجا که زن توان تنبیه مرد را ندارد و کار ممکن است به خشونت علیه زن کشیده میشود این تنبیه را باید از طریق قانونی دنبال کند. نکته دیگر اینکه تنبیه زن، روشن است که تنبیهی که حتی کبود هم نباید بشود تنبیه بدنی نیست! اما اینکه منظور چیست بحثش باید در جای خودش دنبال شود.
مورد سوم بله رابطه جنسی زیاد برای مرد ضرر داره ولی بنده در متن سوال هم گفتم . «ولی وقتی زن نیاز جنسی داره ولی نیازش به حدی نیست که به گناه بیفته یا آزار ببینه یا اذیت بشه ، وقتی از مرد درخواست کرد ، باید بر مرد واجب باشه که به نیاز زن رسیدگی کنه مگر اینکه عذر شرعی داشته باشه» چرا وقتی زن نیاز جنسی داره ولی نیازش به حدی نیست که به گناه بیفته یا آزار ببینه یا اذیت بشه ، وقتی از مرد درخواست نزدیکی کرد ، و مرد هم عذر شرعی برای برطرف نکردن نیاز زن نداشت ، بر مرد واجب نیست که نیاز زن را رسیدگی کند؟
اینکه رابطه جنسی چقدر برای مرد ضرر دارد و مرد از این جهت چقدر حق دارد آن را حقب بیندازد را فقط خدا میداند و بس ما اطلاعی از این مسئله نداریم که بخواهیم زمان تعیین کنیم. خالق انسان بهتر میداند و این مدت را چهار ماه تعیین کرده است، البته هم خوابی در هر چهار روز یک بار هم از حقوق زن است  بنابراین با توجه به این نکته و سایر نکاتی که در مواضع خود در خصوص راهکارهای جذابیت برای همسر گفته شده اگر زنی نیاز جنسی اش بیشتر باشد، اگر به وظایفش عمل کند قطعا شوهرش به رابطه تمایل خواهد داشت، خصوصا با توجه به نکته ای که قبلا هم عرض شد که نیاز جنسی در مرد در اولویت است.
سلام خسته نباشید خدمت استاد مسلم    استاد قطعا هر شخصی صلاح خودشو می دونه(البته نه بهتر از خدا) در ثانی همه آدم ها یکسان نیستن پس نمیشه چهار ماه رو اختصاص داد ، در ضمن اون چهار ماه که در روایت وارد شده ، برای مردی هست که عذر دارد نه مردی که عذر ندارد ، در ضمن اون چهار شب که گفتید رو بعضی از مراجع واجب نمی دانند و همینطور اینکه مضاجعه هست ، نه مواقعه    در ثانی درباره نیاز عاطفی هم باید بگویم بله در اسلام توصیه شده اما درباره نیاز جنسی زن چی؟
سلام خسته نباشید خدمت استاد مسلم    استاد قطعا هر شخصی صلاح خودشو می دونه(البته نه بهتر از خدا) در ثانی همه آدم ها یکسان نیستن پس نمیشه چهار ماه رو اختصاص داد ، در ضمن اون چهار ماه که در روایت وارد شده ، برای مردی هست که عذر دارد نه مردی که عذر ندارد ، در ضمن اون چهار شب که گفتید رو بعضی از مراجع واجب نمی دانند و همینطور اینکه مضاجعه هست ، نه مواقعه    در ثانی درباره نیاز عاطفی هم باید بگویم بله در اسلام توصیه شده اما درباره نیاز جنسی زن چی؟
سلام و عرض ادب 
استاد قطعا هر شخصی صلاح خودشو می دونه(البته نه بهتر از خدا) در ثانی همه آدم ها یکسان نیستن پس نمیشه چهار ماه رو اختصاص داد ، در ضمن اون چهار ماه که در روایت وارد شده ، برای مردی هست که عذر دارد نه مردی که عذر ندارد ، در ضمن اون چهار شب که گفتید رو بعضی از مراجع واجب نمی دانند و همینطور اینکه مضاجعه هست ، نه مواقعه 
منظورتان را از اینکه هر انسانی صلاح خودش رو بهتر می داند متوجه نشدم!! ارتباط جنسی بخشی از مواد مغذی از بدن مرد را دفع می کند و قوای مرد را تحلیل می برد، و از این جهت قطعا این برای مرد آسیب زاست. در گرو مصلحت نیست که ببینیم کی مصلحت خویش را بهتر می داند. بنابراین مرد حق دارد از آنچه که برایش ضرر دارد ابا کند. البته این فقط یک مورد از حکمت هایی است که برای این مسئله به ذهن میرسد و ممکن است مصالح دیگری هم در میان باشد، مانند نکاتی که قبلا عرض کردمک یعنی با توجه به اینکه نیاز جنسی مرد مقدم است ما کمتر مصداقی داشته ایم که زن از کم بودن تعداد دفعات ارتباط شاکی باشد، بلکه بالعکس است یعنی مواردی داشته ایم که از کثرت ارتباط شکوه داشته اند. و نکته دیگر در مورد مضاجعه هم چندین بار عرض کردم اگر زن کیفیت ارتباط با مرد را بلد باشد این مضاجعه به مواقعه تبدیل میشود.
در ثانی درباره نیاز عاطفی هم باید بگویم بله در اسلام توصیه شده اما درباره نیاز جنسی زن چی؟
 ببینید توصیه های اسلام هدفمند است. مثلا در مورد پدر و مادر به فرزندان خیلی سفارش می کند اما برعکسش را خیر؛ به این گستردگی سفارش نمی کند. چون نگاه پدر و مادر به فرزندان با نگاه فرزندان به والدین متفاوت است و یک طرف باید این همه تاکید بشود. چون پدر و مادر لقمه از دهان خودشان میزنند و در دهان فرزندانشان می گذارند، جانشان را برای فرزندانشان میدهند بنابراین این همه توصیه به مهربانی با فرزندان لغو است. در مورد نیاز جنسی زن هم همینطور است، آن کسی را که باید نسبت به مسائل جنسی توصیه کرد زن است چون نیاز جنسی اش پشت نیاز عاطفی اش است، وگرنه مرد که نیاز جنسی اش مقدم است اصلا نیاز به توصیه ندارد!! او را باید کنترل کرد که به نیازهای عاطفی همسرت هم توجه داشته باش! شما معضل خانواده ها را اگر نگاه کنید مردها از حقوق جنسی شان محروم میشوند و زن ها از حقوق عاطفی شان، به همین خاطر اسلام به مرد توصیه های عاطفی دارد، و به زن توصیه های جنسی.
سلام خدمت استاد مسلم    استاد صرف ابا کافی نیست بلکه باید یقین داشت ، درضمن کثرت رابطه جنسی هم برای زن ضرر داره    در ثانی نبود رابطه جنسی ، هم واسه مرد و هم واسه زن ضرر داره    ثالثا من در شروط سوال کامل بیان کردم ، گفتم اگر مرد عذر شرعی نداشته باشد    قطعا اگر به مرد آسیب وارد بشه میشه عذر شرعی  رابعا اینکه اون برای زمان قدیم بود ، امروزه اکثر خانم ها گرم مزاج شدند و از کم بودن دفعات رابطه جنسی یا کم بودن کیفیت رابطه جنسی شکوه دارند    بعد چرا همیشه زن باید سعی کنه که مضاجعه رو تبدیل به مواقعه کند؟ به چه دلیل؟ حالا چون وسیله طنازی دست زن هست ، زن باید همیشه زحمت بکشد؟ حتی به گفته مراجعه ، ملاعبه با زن واجب نیست    و اینکه منظورم از صلاح خودشو دونستن اینه ، مثلا من می دونم اگر فلان چیز رو بخورم حالم بد میشه یا اگر فلان حرکت رو انجام بدم حالم بد میشه    در واقع اون شرط سوال من اینها رو همه از بین میبره ، گفتم اگر برای مرد عذر شرعی نداشته باشد     
سلام خدمت استاد مسلم    استاد صرف ابا کافی نیست بلکه باید یقین داشت ، درضمن کثرت رابطه جنسی هم برای زن ضرر داره    در ثانی نبود رابطه جنسی ، هم واسه مرد و هم واسه زن ضرر داره    ثالثا من در شروط سوال کامل بیان کردم ، گفتم اگر مرد عذر شرعی نداشته باشد    قطعا اگر به مرد آسیب وارد بشه میشه عذر شرعی  رابعا اینکه اون برای زمان قدیم بود ، امروزه اکثر خانم ها گرم مزاج شدند و از کم بودن دفعات رابطه جنسی یا کم بودن کیفیت رابطه جنسی شکوه دارند    بعد چرا همیشه زن باید سعی کنه که مضاجعه رو تبدیل به مواقعه کند؟ به چه دلیل؟ حالا چون وسیله طنازی دست زن هست ، زن باید همیشه زحمت بکشد؟ حتی به گفته مراجعه ، ملاعبه با زن واجب نیست    و اینکه منظورم از صلاح خودشو دونستن اینه ، مثلا من می دونم اگر فلان چیز رو بخورم حالم بد میشه یا اگر فلان حرکت رو انجام بدم حالم بد میشه    در واقع اون شرط سوال من اینها رو همه از بین میبره ، گفتم اگر برای مرد عذر شرعی نداشته باشد     
سلام خدمت استاد مسلم    استاد صرف ابا کافی نیست بلکه باید یقین داشت ، درضمن کثرت رابطه جنسی هم برای زن ضرر داره    در ثانی نبود رابطه جنسی ، هم واسه مرد و هم واسه زن ضرر داره    ثالثا من در شروط سوال کامل بیان کردم ، گفتم اگر مرد عذر شرعی نداشته باشد    قطعا اگر به مرد آسیب وارد بشه میشه عذر شرعی  رابعا اینکه اون برای زمان قدیم بود ، امروزه اکثر خانم ها گرم مزاج شدند و از کم بودن دفعات رابطه جنسی یا کم بودن کیفیت رابطه جنسی شکوه دارند    بعد چرا همیشه زن باید سعی کنه که مضاجعه رو تبدیل به مواقعه کند؟ به چه دلیل؟ حالا چون وسیله طنازی دست زن هست ، زن باید همیشه زحمت بکشد؟ حتی به گفته مراجعه ، ملاعبه با زن واجب نیست    و اینکه منظورم از صلاح خودشو دونستن اینه ، مثلا من می دونم اگر فلان چیز رو بخورم حالم بد میشه یا اگر فلان حرکت رو انجام بدم حالم بد میشه    در واقع اون شرط سوال من اینها رو همه از بین میبره ، گفتم اگر برای مرد عذر شرعی نداشته باشد     
سلام خدمت استاد مسلم    استاد صرف ابا کافی نیست بلکه باید یقین داشت ، درضمن کثرت رابطه جنسی هم برای زن ضرر داره    در ثانی نبود رابطه جنسی ، هم واسه مرد و هم واسه زن ضرر داره    ثالثا من در شروط سوال کامل بیان کردم ، گفتم اگر مرد عذر شرعی نداشته باشد    قطعا اگر به مرد آسیب وارد بشه میشه عذر شرعی  رابعا اینکه اون برای زمان قدیم بود ، امروزه اکثر خانم ها گرم مزاج شدند و از کم بودن دفعات رابطه جنسی یا کم بودن کیفیت رابطه جنسی شکوه دارند    بعد چرا همیشه زن باید سعی کنه که مضاجعه رو تبدیل به مواقعه کند؟ به چه دلیل؟ حالا چون وسیله طنازی دست زن هست ، زن باید همیشه زحمت بکشد؟ حتی به گفته مراجعه ، ملاعبه با زن واجب نیست    و اینکه منظورم از صلاح خودشو دونستن اینه ، مثلا من می دونم اگر فلان چیز رو بخورم حالم بد میشه یا اگر فلان حرکت رو انجام بدم حالم بد میشه    در واقع اون شرط سوال من اینها رو همه از بین میبره ، گفتم اگر برای مرد عذر شرعی نداشته باشد     
سلام استاد مسلم خسته نباشید خوبید ان شاءالله ؟ ببخشید مزاحم شدم    استاد مسلم ، جسارتا میشه لطفا و خواهشا ، پاسخ دهید؟
amir1399 said in سلام استاد مسلم خسته نباشید
سلام استاد مسلم خسته نباشید خوبید ان شاءالله ؟ ببخشید مزاحم شدم    استاد مسلم ، جسارتا میشه لطفا و خواهشا ، پاسخ دهید؟
سلام دو آیه قرآن هست که جناب مسلم باید پاسخی برایش داشته باشند. آیه ی اول : درباره حسن معاشرت است. یعنی آیا رفع نکردن نیاز عاطفی و جنسی زن و یا رابطه دردناک داشتن با زن با حسن معاشرت منافات ندارد؟ به ظاهر منافات دارد و پاسخی از ایشان ندیدیم.   آیه ی دوم : احسان به ذی القربی در قرآن فرموده است به والدین احسان کنید‌ و در کنارش چند گروه دیگر هم اضافه میشود : به ذی القربی و مساکین و یتیمان و بردگان احسان کنید. ایشان باید برای این آیه پاسخی داشته باشند. چگونه رابطه دردناک و عدم رفع نیاز عاطفی و جنسی زن ، با احسان به آنها منافات ندارد؟ آیا رابطه دردناک، احسان به زن است؟    
درباره رابطه دردناک که سوال کرده بودید یک قاعده فقهی و قرآنی داریم  تکلیف بما لایطاق جایز نیست و به لحاظ عقلی نیز قبیح است. این قاعده هم شرعی است و هم عقلی است. اکنون میتوان گفت وقتی زن آمادگی ندارد و بعلاوه شرایط خوب روحی ندارد و رابطه برایش سخت و رنج آور است، پس قاعده ما لایطاق جاری میشود. لذا چنین روابطی جایز نخواهد بود. این قاعده شامل هم زن و هم کنیز میشود. در مورد زن، خوب عقد با رضایت بوده و فقط مشکل در برخی روابط است که با سختی است و این قاعده جاری میشود. اما درباره کنیز، چون اصل رابطه محل سوال است. این قاعده در اصل رابطه جنسی هم پیاده میشود و اینگونه رابطه تجاوز و زور است که آن قدر برای زن سخت است که به خودکشی و افسردگی می انجامد. لذا این قاعده برای زن بعد از ازدواج و به صورتی جزئی مصداق دارد. اما درباره کنیز در اصل رابطه مصداق پیدا میکند. ( مثلا در خصوص کنیز روایاتی داریم که میگوید نباید تکلیف ما لایطاق به کنیز و برده داد)  
سلام خسته نباشید خدمت جناب بیت المعصور  خب اگر چنین قاعده ای داریم پس چرا در رهبری به سوالی که در زیر می فرستم ،  این چنین پاسخ دادند؟ سوال و پاسخ آن:  «سلام خسته نباشید خوبید ان شاءالله ؟ ببخشید مزاحم شدم مرجع تقلید مقام معظم رهبری زنی به دلایلی به غیر از بیماری رابطه جنسی بی میل باشد و این بی میلی به حدی باشد که اگر زن با شوهرش نزدیکی کند ، زن اذیت می شود و مورد ایذا قرار میگیرد ، آیا این زن می تواند از درخواست شوهرش برای نزدیکی ، امتناع کند؟ اهان اینم بگم که این عدم تمکین به صورت دائمی و مکرر نیست بلکه شوهر یکبار از زن درخواست نزدیکی می کند و زن به دلایلی به غیر از بیماری به رابطه جنسی بی میل هست و این بی میلی به حدی هست که اگر زن با شوهرش نزدیکی کند ، زن اذیت می شود و مورد ایذا قرار میگیرد سلام علیکم و رحمة الله و برکاته به طور کلّی اطاعت زن از شوهر، در برابر استمتاعات متعارف درخواست شده از جانب شوهر، بدون عذر شرعی لازم است و صرف موارد مذکور در سؤال مجوز شرعی بر امتناع از تمکین زن نیست، بلکه در صورت درخواست شوهر و نداشتن عذر شرعی مثل دوران حیض و یا عرفی مثل مریضی ، بر زن تمکین واجب است.. موفق و مؤید باشید»   بعد اینکه یک سوال دیگر هم داشتم ، آیا قاعده فقهی یا قرآنی مبنی بر اینکه «مرد در رابطه جنسی نباید کاری که مورد انزجار و تنفر زن هست را انجام دهد» ، داریم؟   اخه ممکنه یک حرکتی در رابطه جنسی میان زن و شوهر ، باعث درد کشیدن زن نشود اما همان حرکت مورد تنفر و انزجار زن باشد
سلام و ادب آنچه بنده گفتم در مقام اشکال بوده تا بدانم پاسخ و دلیل کارشناس یا علما چیست؟ در واقع برای بنده نیز این سوالی که مطرح کرده اید مطرح است. البته احتمالاتی در ذهنم هست. مثلا ممکن است کسی که به شما پاسخ داده است خود رهبر یا خود مرجع تقلید نباشد. چون خیلی از اوقات علمایی به عنوان پاسخگو در دفاتر هستند که چون به مبانی فقهی و نظرات آن مرجع تقلید آشنا هستند، به عنوان نماینده پاسخ میدهند و احتمال اشتباه وجود دارد. احتمال دیگر این است که سوال شما درست مطرح نشده باشد. چون هر سوالی را میتوان از زوایایی مختلفی بررسی کرد. مثلا همین سوال شما از چند جنبه قابل بررسی است : اذیت ( در قرآن این واژه را جستجو کنید. یکی از مواردی که استفاده شده است رابطه جنسی در حیض است. که در پاسخ به شما به آن اشاره شده است اما تحت عنوان حیض نه اذیت. یعنی آنها پذیرفته اند در حیض اذیت هست اما مصادیق بیشتر را قبول نکردند مگر مثلا در بیماری) مریضی ( که در پاسخ به شما نیز مطرح شده است) عسر و حرج ( که زن میتواند به حاکم شرع مراجعه کرده و حکم طلاق بگیرد) ما لایطاق ( که در خصوص مثلا روزه عموما مطرح میشود اما قاعده عامی هست) حسن معاشرت ( چگونه چنین رابطه دردناکی حسن معاشرت محسوب میشود؟ ) شروط ضمن عقد ( که به صورت جزئی میتوان در شروط ضمن عقد قرار داد و رابطه جنسی شوهر را محدود کرد) احتمال دیگر این است که پاسخگو، اشتباه کرده و به ذهنش نرسیده یا اجتهادش کامل نیست. احتمال دیگر این است که ما اشتباه کردیم که پاسخی به ما داده نشده است. استدلال یا به تعبیری اشکال و شبهه ما این است : ۱ رابطه زوری و دردناک با زن چگونه با احسان به او سازگار است؟ ۲ این نوع رابطه چگونه با مالایطاق بودن سازگار است؟ این قاعده خودش هم شرعی است و هم عقلی است. ۳ این نوع رابطه چگونه با حسن معاشرت سازگار است؟ ۴ این نوع رابطه چگونه با اذیت و آزار زن سازگار است؟ در حالی که اذیت و آزار مومن حرام است. بعلاوه در قرآن وقتی درباره حیض صحبت میشود سخن از اذیت است.
amir1399 said in سلام خسته نباشید خدمت جناب
سلام خسته نباشید خدمت جناب بیت المعصور  خب اگر چنین قاعده ای داریم پس چرا در رهبری به سوالی که در زیر می فرستم ،  این چنین پاسخ دادند؟ سوال و پاسخ آن:  «سلام خسته نباشید خوبید ان شاءالله ؟ ببخشید مزاحم شدم مرجع تقلید مقام معظم رهبری زنی به دلایلی به غیر از بیماری رابطه جنسی بی میل باشد و این بی میلی به حدی باشد که اگر زن با شوهرش نزدیکی کند ، زن اذیت می شود و مورد ایذا قرار میگیرد ، آیا این زن می تواند از درخواست شوهرش برای نزدیکی ، امتناع کند؟ اهان اینم بگم که این عدم تمکین به صورت دائمی و مکرر نیست بلکه شوهر یکبار از زن درخواست نزدیکی می کند و زن به دلایلی به غیر از بیماری به رابطه جنسی بی میل هست و این بی میلی به حدی هست که اگر زن با شوهرش نزدیکی کند ، زن اذیت می شود و مورد ایذا قرار میگیرد سلام علیکم و رحمة الله و برکاته به طور کلّی اطاعت زن از شوهر، در برابر استمتاعات متعارف درخواست شده از جانب شوهر، بدون عذر شرعی لازم است و صرف موارد مذکور در سؤال مجوز شرعی بر امتناع از تمکین زن نیست، بلکه در صورت درخواست شوهر و نداشتن عذر شرعی مثل دوران حیض و یا عرفی مثل مریضی ، بر زن تمکین واجب است.. موفق و مؤید باشید»   بعد اینکه یک سوال دیگر هم داشتم ، آیا قاعده فقهی یا قرآنی مبنی بر اینکه «مرد در رابطه جنسی نباید کاری که مورد انزجار و تنفر زن هست را انجام دهد» ، داریم؟   اخه ممکنه یک حرکتی در رابطه جنسی میان زن و شوهر ، باعث درد کشیدن زن نشود اما همان حرکت مورد تنفر و انزجار زن باشد
نکته دیگر هم در این پاسخ هست. اول وظیفه تمکین برای زن به معنای جواز تجاوز به او نیست. دوم درست است که زن وظیفه دارد اما اگر تمکین نکند دوحالت دارد. اگر واقعا میتواند و نمیخواهد خلاف وظیفه است. اما اگر نمیتواند یعنی تکلیف مالایطاق و کیفری هم ندارد.  سوم  اگر زنی تمکین نکند خداوند نفرمود تجاوز کن. اول گفته موعظه بعد ترک بستر بعد ضرب بدون کبودی و دیه در این مراحل هیچ وقت نفرمود تجاوز کن! و اصولا اگر کسی بگوید تجاوز جایز است یعنی این شیوه نامه قرآنی را ترک کرده است. اگر شما طبق مراحل قرآنی پیش بروید و نتیجه نگیرید می توانید نفقه ندهید. و حتی میتوانید او را طلاق بدهید بدون پرداخت مهریه ( که اینها در دین یهود بوده و هست و مبنای قرآنی و تاریخی هم دارد و درباره اش صحبت کردیم گرچه مورد بحث و مناقشه است)  
استاد صرف ابا کافی نیست بلکه باید یقین داشت ، درضمن کثرت رابطه جنسی هم برای زن ضرر داره  در ثانی نبود رابطه جنسی ، هم واسه مرد و هم واسه زن ضرر داره  ثالثا من در شروط سوال کامل بیان کردم ، گفتم اگر مرد عذر شرعی نداشته باشد  قطعا اگر به مرد آسیب وارد بشه میشه عذر شرعی
هر چی متن شما رو میخوتنم احساس می کنم شما اصلا به عرایض بنده توجه نفرمودید. منظور من از ضرر، ضرر ویژه از بابت بیماری و مانند آن نیست؛ صرف دفع منی از مرد ضرر است، شاهد برای شما آوردم از ورزش های حرفه ای. بنابراین تا یک حدی متعادل است و بیش از آن بر عهده مرد است که خواهان این ضرر باشد. حالا چه کسی می تواند این حد متعادل را تعیین کند؟ من و شما یا سایر انسان ها با آگاهی محدود؟ یا خالق بشر؟  
رابعا اینکه اون برای زمان قدیم بود ، امروزه اکثر خانم ها گرم مزاج شدند و از کم بودن دفعات رابطه جنسی یا کم بودن کیفیت رابطه جنسی شکوه دارند  بعد چرا همیشه زن باید سعی کنه که مضاجعه رو تبدیل به مواقعه کند؟ به چه دلیل؟ حالا چون وسیله طنازی دست زن هست ، زن باید همیشه زحمت بکشد؟ حتی به گفته مراجعه ، ملاعبه با زن واجب نیست  و اینکه منظورم از صلاح خودشو دونستن اینه ، مثلا من می دونم اگر فلان چیز رو بخورم حالم بد میشه یا اگر فلان حرکت رو انجام بدم حالم بد میشه  در واقع اون شرط سوال من اینها رو همه از بین میبره ، گفتم اگر برای مرد عذر شرعی نداشته باشد 
من واقعا پاسخ این مسائل را شفاف و روشن می بینم. خب گرم مزاج باشند، عرض کردم زن اگر زن باشد میتواند مضاجعه را تبدیل به مواقعه کند، و این هم زحمت نیست، خود زن به این تمایل دارد.  بحث پیچیده ای نیست به نظرم که اینقدر روی آن پافشاری می کنید.
استاد مسلم سلام خسته نباشید خوبید ان شاءالله ؟ ببخشید مزاحم شدم    استاد مسلم سوالات جناب بیت المعصور هم جالبه و هم برای من هم سوال شد ،  جسارتا میشه لطفا و خواهشا به سوالات ایشون هم پاسخ بدید؟     جناب عذر شرعی ، عذر شرعی هست ، اگر مرد یقین کند که خروج منی برای وی ضرر دارد هر چند کم ، بر او واجب است که کاری کند که ضرر نکند اما بنده ذکر کردم که چرا وقتی زن نیاز جنسی داره ولی نیازش به حدی نیست که به گناه بیفته یا آزار ببینه یا اذیت بشه ، وقتی از مرد درخواست نزدیکی کرد ، و مرد هم عذر شرعی برای برطرف نکردن نیاز زن نداشت ، بر مرد واجب نیست که نیاز زن را رسیدگی کند؟   خب بنده قید عذر شرعی رو ذکر کردم    بعد اینکه چون زن ، زن هست باید مضاجعه رو تبدیل به مواقعه کنه؟ چرا نباید بر مرد واجب باشه که زن اگر نیاز داشت و در خواست کرد نیاز زن رو برطرف کنه اما حتی اگر زن نسبت به رابطه جنسی واقعا بی میل باشه و این بی میلی اش الکی و از روی لجبازی نباشه و اینکه این بی میلی به حدی باشه که اگر زن نزدیکی کنه ، مورد ایذا و اذیت قرار میگیره ، اگر مرد ازش درخواست کرد ، بر زن واجب هست که نیاز شوهر را برطرف کند؟
ستاد مسلم سوالات جناب بیت المعصور هم جالبه و هم برای من هم سوال شد، جسارتا میشه لطفا و خواهشا به سوالات ایشون هم پاسخ بدید؟
 نمی دانم کدام مطلبشون رو میفرمایید. از آن بخش از فرمایش ایشان نقل قول بگیرید تا عرض کنم.
جناب عذر شرعی ، عذر شرعی هست ، اگر مرد یقین کند که خروج منی برای وی ضرر دارد هر چند کم ، بر او واجب است که کاری کند که ضرر نکند اما بنده ذکر کردم که چرا وقتی زن نیاز جنسی داره ولی نیازش به حدی نیست که به گناه بیفته یا آزار ببینه یا اذیت بشه ، وقتی از مرد درخواست نزدیکی کرد ، و مرد هم عذر شرعی برای برطرف نکردن نیاز زن نداشت ، بر مرد واجب نیست که نیاز زن را رسیدگی کند؟
ولی باز به عرایض بنده توجه نفرمودید ببینید مرد اگر عذر شرعی داشته باشد و ضرر قابل توجهی برای او داشته باشد که حتی تا چند سال هم بگذرد ارتباط جنسی بر او واجب نیست. سخن بنده از یک رفتار است که کم آن ضرر ندارد اما افراط در آن ضرر دارد. بنابراین مرد حق دارد به حداقل که همان چهارماه یک بار است اکتفا کند.
سلام و خسته نباشید خدمت استاد مسلم    استاد منظورم پست های شماره 29 ، 30 ، 32 ، 33 ، هست      بعد اینکه استاد این زیاد رابطه جنسی باعث ضرر میشه درست و در زن همین هست    اما دو تا چیز پیش میاد    یک ، همانطور که خدا برای مردان هر چهار ماه رو در نظر گرفته ، برای مرد هم می گفت که در هفته حق مثلا دو بار نزدیکی با زن رو داره ، اگر بیشتر بشه زن آسیب میبینه ، خب چر خدا همچنین چیزی در نظر نگرفت؟ و یا براش مدت معینی مقرر نکرد؟     بعد استاد ببینید منظور من اینه    شما گفتید که رابطه جنسی زیاد برای مرد ضرر داره واسه همین حق رابطه جنسی با مرد هست    اول باید بگم که رابطه جنسی زیاد برای مرد آنچنان مضر نیست بلکه به این دلیل که ارگاسم باعث خالی شدن انرژی بدن میشه و از طرفی چون واسه ورزشکار وجود انرژی در بدن ، ضروری هست واسه همین ، مربی ها ورزشکار ها رو منع می کنند      دوم اینکه جناب جناب من دارم میگم مرد عذر شرعی نداشته باشه ، یعنی زمانی که رابطه جنسی برای مرد هیچ ضرری نداشته باشه    واسه همین دارم میگم این شرط من همه چی رو برطرف می کنه              
سلام و خسته نباشید خدمت استاد مسلم استاد جسارتا میشه لطفا و خواهشا پاسخ بدید؟
سلام و خسته نباشید خدمت استاد مسلم استاد جسارتا میشه لطفا و خواهشا پاسخ بدید؟
پاسخ شما را در همان پست های پیشین داده ام. نمیدانم مشکل از بیان بنده است، یا شما دقت کافی نمی کنید. مرتب بحث عذر شرعی و غیر شرعی را مطرح می کنید در حالی که اصلا در حکم اولی اسلام که عذر شرعی مطرح نیست! سوالتان را هر بار با ادبیات جدید مطرح می کنید، اما اگر به نکاتی که عرض کردم توجه بفرمایید مسئله حل است.
استاد مسلم سوالات جناب بیت المعصور هم جالبه و هم برای من هم سوال شد ،  جسارتا میشه لطفا و خواهشا به سوالات ایشون هم پاسخ بدید؟
 بحث حسن معاشرت و تمکین در برابر خواسته جنسی مرد دو بحث مجزاست، نباید این دو با هم خلط شود. در صورتی که رابطه برای زن دردناک باشد به جای محروم کردن مرد از درخواستش باید با راهکارهای درمانی آن را اصلاح کرد، نه اینکه حکم کنیم که لزوم تمکین در برابر مرد خلاف حسن معاشرت است. یعنی حتی اگر زن میل جنسی نداشته باشد، باز هم میتوان رابطه بدون دردی را فراهم کرد. 
سلام و خسته نباشید خدمت استاد مسلم    اجازه بدهید این سوال را مطرح کنم    استاد چرا وقتی شوهر از زن درخواست نزدیکی کرد منتهی نیاز جنسی شوهر ، به حدی نیست که به گناه بیفتد یا آزار ببیند ، و زن هم عذر شرعی برای رفع نکردن نیاز زن ندارد ، بر زن واجب است که به در خواست مرد رسیدگی کنه ؟      بعد اینکه خب حتی اصلاح کردن هم بر مرد واجب نیست ، می تونه خودشو اصلاح نکنه        بعد اینکه جناب بیت المعصور هم حرفی با این مضمون گفته بودن که در قرآن گفته شده اگر زنتون نشوز کرد( به درخواستتون رسیدگی نکرد) ، اول بهش پند دهید و نصیحتش کنید اگر اصلاح نشد در بستر ازشون دوری کنید و اگر باز جواب نداد و اصلاح نشد ، با چوب مسواک بزنیدشون   خب ، خدا هیچ وقت نگفته که به زور با زنتان آمیزش کنید(تجاوز کنید) ، خب پس برای چی تجاوز شوهر  به زن جرم محسوب نمیشه؟
مسلم said in سلام و خسته نباشید خدمت استاد
 باز هم میتوان رابطه بدون دردی را فراهم کرد. 
بحث ما " میتوان " نیست. خوب هر عاقلی میداند که مرد میتواند رابطه بدون درد را فراهم کند. نیازی اصلا به گفتگو نداشت... بحث ما این است که اگر مرد این کار را نکند، خلاف حسن معاشرت است اولا اگر مرد این کار را نکند، خلاف احسان به همسر است دوما اگر مرد این کار را نکند، خلاف دستور قرآن در موضوع زن ناشزه است سوما ( لذا اگر مرد چنین نکند خلاف سه آیه و امر الهی در قرآن عمل کرده است. بعلاوه اذیت ( چهارما) و حسن و قبح عقلی ( پنجما) که هم نهی الهی داریم و هم نهی عقلی ) خواهشمندم بار دیگر در موضوع سوال صحبت کنید و بحث را به مسائلی که مورد سوال نیست نبرید. یا حق  
در واقع ما دو نظر داریم : نظری که به مرد جواز میدهد شرایط زن را در نظر نگیرد. اما نظری داریم که می گوید مرد موظف است شرایط زن را در نظر بگیرد و حتی اگر زن نشوز کرد حق تجاوز و رابطه زورمدارانه را ندارد.  
amir1399 said in سلام و خسته نباشید خدمت استاد
بعد اینکه خب حتی اصلاح کردن هم بر مرد واجب نیست ، می تونه خودشو اصلاح نکنه 
سلام بزرگوار آن طور که بنده از قرآن و اسلام فهمیدم. مرد موظف است خودش را اصلاح کند و رابطه زورمدارانه ممنوع است. گر چه نیک میدانیم که زن طبق عقد زناشویی،وظیفه دارد در امر تمکین، اطاعت کند. ( مگر اینکه زن در شروط ضمن عقد، تمکین خودش را مشروط یا محدود کند. و الا به صورت طبیعی تمکین عام و مطلق است ) اما باید بدانیم وجوب اطاعت از سوی زن ( یا به تعبیر دیگر، وجوب تمکین از سوی زن ) به این معنا نیست که مرد مجاز است هر طور خواست رابطه برقرار کند. رابطه باید با احسان و حسن معاشرت انجام شود. و حتی اگر زن، نشوز کرد و ایرادی هم بر مرد نبود، باز هم مرد حق ندارد رابطه زورمدارانه داشته باشد.  
اجازه بدهید این سوال را مطرح کنم 
سلام و احترام اگر امکان دارد قبل از پاسخ سن، جنسیت، و تحصیلاتتون رو بفرمایید تا بتوانم با اتخاذ یک زبان مشترک بهتر ادامه بحث را پی بگیریم. 
سلام خسته نباشید خدمت استاد مسلم      استاد بنده مذکر هستم اما استاد نمیشه ، بدون گفتن سن و تحصیلاتم بحث را ادامه دهیم؟    
اما استاد نمیشه ، بدون گفتن سن و تحصیلاتم بحث را ادامه دهیم؟
دانستن حداقل سن شما خیلی به بحث کمک می کنه، اما اگر واقعا ابا دارید اشکالی ندارد. 
amir1399 said in سلام و خسته نباشید خدمت استاد
اگر زنتون نشوز کرد( به درخواستتون رسیدگی نکرد) ، اول بهش پند دهید و نصیحتش کنید اگر اصلاح نشد در بستر ازشون دوری کنید و اگر باز جواب نداد و اصلاح نشد ، با چوب مسواک بزنیدشون
سلام تعبیر ضرب در قرآن برای زدن نیست برای دوری کردن از زن است. مثلا برای سفر می گوید ضرب فی الارض یا برای اعتصاب و دست از کار کشیدن می گویند اضراب یعنی آیه می خواهد بگوید : اول موعظه دوم بی محلی در بستر سوم دوری کردن از زن یا دست از کار کشیدن ( به همین جهت در قوانین ما، مرد میتواند در صورت نشوز زن، دادخواست بدهد و نفقه ندهد. گر چه این قوانین بر اساس این آیه نیست. اما مویدی است بر موافقت با قرآن)   اینکه می گویند معنای ضرب یعنی زدن، یک اشتباه یا انحراف معنایی است. یعنی حداقل معنای واقعی ضرب را محدود و مقید کردن به معنای زدن یک اشتباه است. به هر حال آنهایی هم که به معنای زدن گرفته اند متوجه شده اند که نباید هیچ آسیب یا سرخی و کبودی اتفاق بیفتد لذا به یک چوب مسواک تقلیل داده اند. ضمنا فکر نکنید این فقط نظر من است. خیر این نظر طر فدارانی دارد که یکی از آنها ، آیت اللهی معروف است.  به هر حال خودتان ببینید و قضاوت کنید قرآن چه می خواهد اما دیگران قصد دارند تجاوز را مجاز کنند!
سلام استاد خسته نباشید خوبید ان شاءالله ؟ ببخشید مزاحم شدم   استاد بنده سن کمی دارم   بعد جسارتا استاد ، میشه لطفا و خواهشا به سوال بنده پاسخ بدید؟     منظورم سوال مطرح شده در پست شماره 40 هست
سلام مجدد پیش از پاسخ باید نکته ای عرض کنم و آن اینکه ورود به این مسائل برای شما که سنتون کم هست خوب نیست، ذهنتون رو درگیر این مسائل نکنید، به همین خاطر این پست هم آخرین پست بنده در پاسخ به شماست ، چون پرداختن به این مباحث را واقعا به مصلحت شما نمیدانم. سنتون که بالاتر رفت و شناخت بیشتری از جنس زن و مرد پیدا کردید به حکمت بسیاری از این رفتارها خود به خود خواهید رسید نکته دیگر آنکه اگر به آنچه که در بیان اوصاف زن و مرد عرض کردم دقت بفرمایید پاسخ همه اینها روشن میشود. شما نباید جزئی نگرانه به بحث نگاه کنیدف باید همه قطعات پاسخ رو مثل یک پازل کنار هم ببینید.
استاد چرا وقتی شوهر از زن درخواست نزدیکی کرد منتهی نیاز جنسی شوهر ، به حدی نیست که به گناه بیفتد یا آزار ببیند ، و زن هم عذر شرعی برای رفع نکردن نیاز زن ندارد ، بر زن واجب است که به در خواست مرد رسیدگی کنه ؟ 
مرد باید چشم و دلش سیر باشد، وقتی تقاضا دارد یعنی اینکه اگر به نیازش توجهی نشود ممکن است آن را از حرام پی بگیرد. زن نمیتواند این مسئله را تشخیص بدهد یا حتی از همسرش بپرسد. باید توجه بفرمایید اسلام وقتی دارد حکمی را بیان می کند باید مرزهای آن شفاف باشد، در حالی که اصلا تعیین مرزی در خصوص نیاز جنسی بین جایی که مرد به حرام می افتد و به حرام نمی افتد ممکن نیست. این شرط را اسلام فقط برای خود انسان تعیین کرده است اما در جایی که شخص دیگری به گردن ما حق دارد ما نمیتوانیم بفهمیم که او به این مرز رسیده یا نه!
بعد اینکه جناب بیت المعصور هم حرفی با این مضمون گفته بودن که در قرآن گفته شده اگر زنتون نشوز کرد( به درخواستتون رسیدگی نکرد) ، اول بهش پند دهید و نصیحتش کنید اگر اصلاح نشد در بستر ازشون دوری کنید و اگر باز جواب نداد و اصلاح نشد ، با چوب مسواک بزنیدشون خب ، خدا هیچ وقت نگفته که به زور با زنتان آمیزش کنید(تجاوز کنید) ، خب پس برای چی تجاوز شوهر  به زن جرم محسوب نمیشه؟ 
بحث اخلاقی یک چیز است، بحث احکام یک چیز است وقتی ارتباط جنسی میان زن و شوهر به رضایت شوهر جایز است به لحاظ فقهی و زن هم که به شوهر پاسخ مثبت داده است این را می دانسته که بنای ازدواج بر ارتباط جنسی است بنابراین تجاوز معنا ندارد!  ادبیات غربی روابط را معنا نکنید! منتهی به لحاظ اخلاقی خوب نیست و بهتر است ارتباط با رضایت طرفین باشد  
سلام خسته نباشید خوبید ان شاءالله ؟ ببخشید مزاحم شدم   استاد جسارتا من این مسائل را درک می فهمم اما بعضی از چیزهاش به نظرم ناعادلانه هست    در ضمن به نظر بهترین فتوا رو آیت الله مظاهری دادند ، ایشون گفتند که زن و مرد باید در حد متعارف نیاز همدیگر را رفع کنند و کوتاهی در این مورد جایز نیست    اما گفتید که زن می دونسته که رابطه جنسی به اذن شوهر هست باز به شوهر بله گفته    اول اینکه ، اگر رابطه جنسی صد در صد به اذن شوهر باشه ، بی انصافی هست ، چرا خواسته های زن باید سرکوب بشه؟ در ضمن مرد باید چشم دلش سیر باشه اما زن نباشه؟!!   بعد اینکه رابطه جنسی میلی هست ، چرا بعضی از فقهای قدیم بی میلی رو عذر شرعی برای مرد محسوب کردن اما بی میلی برای زن عذر شرعی محسوب نمیشه و عنوان نشوز روش می خوره؟    این عدل و انصافه    در ضمن اگر زن بخواد از راه نامشروع نیازشو رفع کنه ، که تاوان داره ، پس عملا راهی جز ازدواج برای رفع نیازش نیست و اینکه ذکر کردن اینکه حق جماع با زن باشه هم در شروط ضمن عقد طبق نظر فقها درست نیست ، پس عملا زن به شوهر پاسخ بله نداده بلکه برای رفع نیاز خودش مجبور شده جواب بله بده
استاد جسارتا من این مسائل را درک می فهمم اما بعضی از چیزهاش به نظرم ناعادلانه هست 
این مطالب مناسب سن شما نیست ضمن اینکه اگر به مجموعه آنچه که از خصوصیات زن و مرد عرض کرد توجه بفرمایید تمامی این شبهات یک جا حل می شود ضمن اینکه آنچه که از آیت الله مظاهری نقل فرمودید دیدگاه اسلام و همه علمای اسلام است  والسلام
موضوع قفل شده است