جمع بندی وقتی شب عروسی متوجه می شوی شوهرت معتاده!

جمع بندی پرسش:  من به تازگی عروسی کرده ام؛ شب عروسی فهمیدم که همسرم اعتیاد به هروئین و شیشه دارد. در خواستگاری میدانستم که قبلا ترک کرده اما نمی دانستم که بارها ترک کرده و اینکه به چه موادی اعتیاد دارد. به او گفتم که ترکش می کنم اما گفت که ترک می کند. دو هفته زیر نظر یک پزشک مراقبش بودم اما به محض اینکه بهتر شد دوباره به سمت مواد رفت. من خانه را ترک کردم ولی دوباره اصرار کرد که فرصت دیگری به او بدهم و من هم گفتم هر وقت سالم شدی بیا. الان یک ماهی است که برای ترک به کمپ رفته است می خواستم بدانم وقتی آمد چگونه با او برخورد کنم؟ بنظرتون کار درستی هست که برای آوردن همسرم به منزل به کمپ بروم؟ من دوست دارم خودش بیاید و از من دلجویی کند. دیگر نمی توانم به او اعتماد کنم.   پاسخ:  کاملا قابل درک است که شرایط سختی را گذرانده اید و تحت فشار روحی و روانی قرار گرفتید از اینکه همسرتان را با چنین مسأله ای؛ دریافتید.  اما آنچه در حال حاضر در واقعیت زندگی شما وجود دارد این است که شما وارد این زندگی شدید و در حال حاضر نسبت به این زندگی و همسرتان مسئول هستید؛ اگرچه طبیعی است که حق خودتان ندانید این زندگی را. ولی حالا که زندگی شما به اینگونه رقم خورده؛ خوب است تمام تلاش خود را نمایید تا هرآنچه در توان دارید؛ بگذارید تا آنجایی که در حیطه اختیار شماست؛ تغییراتی ایجاد گردد. یکی از مسئولیت های شما در حال حاضر؛ ایجاد انگیزه برای همسرتان است؛ چراکه فردی که اعتیاد داشته و در حال ترک است؛ غیر از درمان های جسمی؛ درمان های روحی و روانی هم نیاز دارد که در کمپ به آنها توجه می شود ولی ارتباط شما با همسرتان از مهمترین انگیزه های ایشان برای باقی ماندن بر ترک است.  می فهمم که شما نیاز به دلجویی دارید و به لحاظ روحی؛ نیاز ویژه به توجه دارید؛ اما بالاخره شما انرژی روحی و روانی بیشتری نسبت به همسرتان دارید؛ چرا که بیماری اعتیاد و ترک را نگذرانده اید. از طرفی ایشان به خاطر علاقه زیادی که به شما دارند؛ تن به ترک دادند و همین موضوع بسیار مهمی است؛ اما دیدار شما در زمانی که ایشان به عنوان فردی پاک؛ از کمپ بیرون می آیند و توجه و اعتماد شما به ایشان؛ به لحاظ روحی بسیار شارژ کننده برای اوست. مطمئنا دلجویی هم از شما خواهند کرد. بالاخره یک پایه مهم زندگی در حال حاضر شما هستید؛ درنتیجه هر آنچه در توان دارید را خرج کنید؛ تا زندگی را حفظ نمایید؛ باقی مسائل به عهده همسرتان است که لازم است انگیزه ترک و تداوم ترک را برای خودشان ایجاد نمایند که باز هم این انگیزه از سمت شما؛ اثربخش است. آنچه مهم است این است که به او احساس اطمینان و اعتماد دارید و به او احساس توانمندی بر ترک را بدهید که می تواند؛ ادامه دهد این پاکی را.  همچنین سعی کنید از مداخله دیگران در زندگی؛ جلوگیری نمایید و اجازه بی حرمتی از هیچ طرف را به همسرتان ندهید. مداوم این موضوع را برایش بازگو نکنید و تحقیرش نکنید. و واقعا به چشم یک بیمار به او نگاه کنید که طبیعی است دوران نقاهت بیماری؛ آثار و مسائلی دارد که لازم است نسبت به آن صبور بود. همسرتان را با خودش مقایسه کنید نه با دیگری؛ تنوع در زندگی ایجاد کنید و از یک نواختی زندگی جلوگیری نمایید. خوب است خودتان هم با یک مشاور در تماس باشید تا به لحاظ روحی شارژ شوید و تخلیه روانی و هیجانی شوید.