جمع بندی تعالی معنوی از راه گناه؟!
تب‌های اولیه
تعالی معنوی از راه گناه؟!
با سلام :
لطفا در این مورد پاسخ دهید ایا گناه باعث افزایش درجات انسان میشه ؟ :
ادم تا گناه نکند به درجات نمیرسد و هیچ‌چیز رو‌درک نخواهد کرد
انسان وقتی که کمی مراحل رو در سیر و سلوک طی کنه ...عجب میگیردش که میگه که من میتونم نعوذ باالله از چهارده معصوم بهتر بشم...اون موقع خدا امتحانات سختی در اختیارش میذاره که از پسش بر نمیاد ...شکست میخوره... و اینطوری متوجه‌خطای خودش میشه که هرگز نباید بزاره که عجب بگیردش...
خدا تک تک کارهاشونو هر ثانیه امتحانش میکنه و بهش نشون میده و تجربه کسب کنه . و دیگه طرف اون‌کار اشتباه نره ...
یه شخصی که زنا می کنه یا با‌نامحرمان در ارتباطه اگه سرزنش کنند خودش گرفتار میشه وقتی گرفتار این‌کار شده ...متوجه میشه که هرگز نباید زود قضاوت کنه و غیبت و تهمت بزنند همینطور که خودش دوس نداره کسی غیبتش کنه یا آبرو اش را ببره...توبه نصوح می‌کنند همه اینا پله به پله طی می کنه ...خدا بهشون درجات معنویات میده...
برچسب:
کارشناس بحث: جناب استاد
alireza1353 said in تعالی معنوی از راه گناه؟!
با سلام : لطفا در این مورد پاسخ دهید ایا گناه باعث افزایش درجات انسان میشه ؟ : ادم تا گناه نکند به درجات نمیرسد و هیچ‌چیز رو‌درک نخواهد کرد انسان وقتی که کمی مراحل رو در سیر و سلوک طی کنه ...عجب میگیردش که میگه که من میتونم نعوذ باالله از چهارده معصوم بهتر بشم...اون موقع خدا امتحانات سختی در اختیارش میذاره که از پسش بر نمیاد ...شکست میخوره... و اینطوری متوجه‌خطای خودش میشه که هرگز نباید بزاره که عجب بگیردش... خدا تک تک کارهاشونو هر ثانیه امتحانش میکنه و بهش نشون میده و تجربه کسب کنه . و دیگه طرف اون‌کار اشتباه نره ... یه شخصی که زنا می کنه یا با‌نامحرمان در ارتباطه اگه سرزنش کنند خودش گرفتار میشه وقتی گرفتار این‌کار شده ...متوجه میشه که هرگز نباید زود قضاوت کنه و غیبت و تهمت بزنند همینطور که خودش دوس نداره کسی غیبتش کنه یا آبرو اش را ببره...توبه نصوح می‌کنند همه اینا پله به پله طی می کنه ...خدا بهشون درجات معنویات میده...سلام علیکم و رحمة الله اصل این حرف درست نیست که آدم تا گناه نکند به درجات نمیرسد و هیچ‌چیز رو‌درک نخواهد کرد. بهترین دلیلش هم حضرات معصومین علیهم السلام هستند که انسان هستند و گناه نکرده به درجات عالی رسیده اند. دلیل دیگرش هم بسیار واضح است، شما در جامعه افراد بسیاری را می بینید که گرفتار گناه شده و نمی توانند از آن رهایی پیدا کنند. بسیاری گناه می کنند و به حکمتهایی که شما اشاره کردید دست نمی یابند. پس این مطلب با دو دلیلی که ذکر شد و کافی هم هست رد می شود. ضمن اینکه گناه نکبت است و انسان را از رحمت الهی دور می کند و وی را مستحق غضب خداوند متعال و عذاب وی می نماید. آنکه در مواردی گفته شده فلان گناه از مثلا عجب بهتر است به معنای این نیست که خود فرد دنبال گناه برود ، بلکه مثلا فرد گرفتار عجب شده و بعد به گناهی هم مبتلا می شود و این گناه باعث پی بردنش به عجبش می شود که چندان بنده ی خوبی هم نیست و آنگونه که گمان می کرده نبوده است. این به معنای تایید گناه نیست. چه بسیار افرادی که گرفتار گناهی می شوند و پی به گناهان بزرگتر خود نیز نمی برند. پس هیچ وقت و در هیچ موردی نمی توان گناه را تایید و تجویز کرد. نمی توان طوری صحبت کرد که نفوس مختلف حتی ذره ای هم به سمت گناه سوق پیدا کنند. گناه حریم الهی را می درد و فرمان خدا را زیر پا می گذارد و اگر فرد موفق به توبه نشود وی را گرفتار عذاب می کند. خداوند همه ما را در ترک و دوری از گناه به رحمت واسعه اش یاری دهد. الهی آمین
فروردین said in سلام
سلام اما گفته میشه حدیث داریم که گاهی گناه باعث کنار رفتن خودپسندی میشه ... (نقل به مضمون)سلام علیکم حدیث را بنده هم دیده ام ، ظاهرا پاسخ بنده را خوب مطالعه نکرده اید. دو دلیل عرض شد که متن ابتدایی صحیح نیست. گناهی که خودپسندی را از بین می برد آیا گناه هست یا نه؟ از گناه بودن و ذاتش که نافرمانی پرودگار است که نیفتاده است. فقط چون گاهی کسی که گرفتار خودپسندی شده متوجه این رذیله اش نمی شود چاره ای نمی ماند که با گناه و یا مثلا قضا شدن نمازی متوجه شود. اگر خودش با تلنگری غیر از اینها متوجه شود که اصلا به گناه و قضا شدن نمی رسد ولی اگر متوجه نشد راهی غیر از این نمی ماند. آن گناه هم برای بخشیده شدن نیاز به توبه دارد ولی خب اینجا به لطف الهی واسطه ای هم شده برای از بین بردن یک رذیله مانند خودپسندی. پس گناه خوب نشد ، ترغیب به گناه هم صحیح نیست ولی لطف بی حد و حصر خداوند متعال گناهی که ما کردیم را وسیله ی تنبه و توجه ما قرار داد. سوالی بود بفرمایید.
جمع بندی
پرسش:
لطفا در این مورد پاسخ دهید
آیا گناه باعث افزایش درجات انسان می شود؟ مانند این که انسان وقتی که کمی مراحل را در سیر و سلوک طی می کند، ممکن است دچار عُجب شود که من می توانم نعوذ بالله از چهارده معصوم (علیهم السلام) بهتر باشم، در این موقع خدا امتحانات سختی در اختیارش می گذارد که از عهده آن بر نمی آید و بعد متوجه اشتباهش می شود و یا اگر شخصی که زنا می کند یا با‌نامحرمان در ارتباط است را سرزنش کند، خودش گرفتار آن گناهان می شود تا متوجه شود که هرگز نباید زود قضاوت کند و غیبت و تهمت بزنند همینطور که خودش دوس ندارد کسی غیبتش را کند یا آبرو یش را ببرد.
پاسخ:
اصل این حرف درست نیست که آدم تا گناه نکند به درجات نمی رسد و هیچ چیز را درک نخواهد کرد. بهترین دلیلش هم حضرات معصومین (علیهم السلام) هستند که انسان هستند و گناه نکرده به درجات عالی رسیده اند.
دلیل دیگرش هم بسیار واضح است، شما در جامعه افراد بسیاری را می بینید که گرفتار گناه شده و نمی توانند از آن رهایی پیدا کنند. بسیاری گناه می کنند و به حکمت هایی که شما اشاره کردید دست نمی یابند. پس این مطلب با دو دلیلی که ذکر شد و کافی هم هست رد می شود.
ضمن اینکه گناه نکبت است و انسان را از رحمت الهی دور می کند و وی را مستحق غضب خداوند متعال و عذاب وی می نماید. آنکه در مواردی گفته شده فلان گناه از مثلا عُجب بهتر است به معنای این نیست که خود فرد دنبال گناه برود، بلکه مثلا فرد گرفتار عُجب شده و بعد به گناهی هم مبتلا می شود و این گناه باعث پی بردنش به عجبش می شود که چندان بنده ی خوبی هم نیست، و آنگونه که گمان می کرده نبوده است. این به معنای تایید گناه نیست. چه بسیار افرادی که گرفتار گناهی می شوند و پی به گناهان بزرگتر خود نیز نمی برند.
پس هیچ وقت و در هیچ موردی نمی توان گناه را تایید و تجویز کرد. نمی توان طوری صحبت کرد که نفوس مختلف حتی ذره ای هم به سمت گناه سوق پیدا کنند. گناه حریم الهی را می درد و فرمان خدا را زیر پا می گذارد، و اگر فرد موفق به توبه نشود وی را گرفتار عذاب می کند.