امام حسن مجتبي(ع)

باسلام

تاریخ، کمک به بینوایان، اخلاق پسندیده و رسیدگی به نیازمندان را از ویژگی‌های امام حسن (ع) می‌شمارد و روایات مختلفی به تقسیم اموال مختصرشان با فقیران اشاره می کند.

لقب مجتبی اشاره به بخشندگی وی دارد. در سالهای اخیر از وی با نام کریم اهل بیت هم نام برده می‌شود.

امام حسن مجتبی علیه السلام
القاب امام حسن علیه السلام : مجتبی ، سبط ، زکی ، تقی ، کریم اهل بیت
مجتبی از ریشه جبی و از باب افتعال است که در قرآن نیز از این ماده چند مورد به کار رفته از جمله :
1.آیه 6سوره یوسف « وَ كَذلِكَ يَجْتَبيكَ رَبُّك‏ »
2.آیه 50 سوره قلم «فَاجْتَباهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحين‏»
در روایات نیز فراوان استفاده شده از جمله در کافی امام صادق علیه السلام در حق رسول خدا صلی الله و علیه وآله می فرماید : ...اصطفاه الله وارتضاه و اجتباه
معانی مختلف برای این کلمه گفته شده که همه یک مفهوم را می رسانند ، زجاج در معنای«یجتبیک» در آیه 6 یوسف می نویسد: معناه و کذلک یختارک و یصطفیک و هو مشتق من جبیت الشیء اذا خلصته لنفسک . یعنی چیزی را برای خودت برگزیدن وخالص کردن.
در کتاب العین در معنای «فاجتباه» در آیه 50 قلم می نویسد : اجتبی الرجل الرجل اذا قرّبه . یعنی دیگری را به خودت نزیک و مقرب ساختن .
در روایات این لقب(مجتبی) برای رسول خدا و امیر المومنین و امام حسن صلوات الله علیهم به کار رفته اما این لقب درباره امام دوم شهرت یافته و به تعبیر صحیح این لقب برای همه ائمه صحیح وشایسته است چون همه آن بزرگواران برگزیدگان الهی و مقربین درگاه اوهستند. آنچنان که در زیارت جامعه می خوانیم :
«...اصطفاكم بعلمه، و ارتضاكم لغيبه، و اختاركم لسرّه، و اجتباكم بقدرته، و أعزّكم بهداه، و خصّكم ببرهانه، و انتجبكم لنوره، و أيّدكم بروحه، و رضيكم خلفاء في أرضه‏...»

کافی ج 1 ص444
کتاب العین ج1 ص192
لسان العرب ج 14 ص128