جمع بندی شفا و اعتقاد به شفا گرفتن

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
شفا و اعتقاد به شفا گرفتن
سلام در یک منبع خواندم که بودایی ها و سایر افراد با اعتقادی راسخی که داشتن از چیزی که اعتقاد داشتن حاجت گرفته وشفا یافتن می خواستم بپرسم این مسأله از جهت دینی چه پاسخی دارد مگر شفا فقط دست خداوند متعال نیست؟
با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد مسلم
بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و احترام
در یک منبع خواندم که بودایی ها و سایر افراد با اعتقادی راسخی که داشتن از چیزی که اعتقاد داشتن حاجت گرفته وشفا یافتن می خواستم بپرسم این مسأله از جهت دینی چه پاسخی دارد مگر شفا فقط دست خداوند متعال نیست؟
اساسا این مسئله دلیلی بر حقانیت آن ادیان به شمار نمی رود، چرا که اعتقادات ادیان مختلف با یکدیگر تعارض داشته و اگر شفا در همه آنها اتفاق بیفتد و این را به معنای صحت اعتقادات آنها بگیریم، لازمه اش این است که اعتقادات متناقض و متضاد همگی صحیح باشند!! بنابراین حقانیت دین را باید با ادله عقلی بررسی کرد. اما در این که پس چگونه چنین اتفاقاتی می افتد، در این خصوص چند احتمال وجود دارد: احتمال اول: منشأ درمان های غیر عادی گاهی مثل شفاء بیرونی است و گاهی مثل تلقین درونی. یعنی این احتمال وجود دارد که شدت تلقین، و شدت اعتماد به اثر گذاری توسل به مقدسات موجب درمان بیماری شود. احتمال دوم: این احتمال نیز وجود دارد که درمان بر اثر یک تغییر طبیعی اتفاق افتاده باشد، و عدم آگاهی از آن عامل طبیعی موجب شود که این درمان، شفا دانسته شود. احتمال سوم:  در برخی روایات اشاره شده است که خداوند حتی گاهی دعای یک بت پرست را هم از سر رحمتش مستجاب می فرماید، چرا که چنین اشخاصی هم طالب آن چیزی هستند که مقتضای فطرتشان است، اما به هر دلیل مصداق آن را اشتباه یافته اند و در برابر بت ها کرنش می کنند. همانطور که در دعای ماه رجب می خوانیم: «يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تُحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَة»؛ ای کسی که نعمت هایت را به کسی که از تو درخواست نکرده، و حتی تو را نمی شناسد از روی مهربانی و رحمت اعطاء می کنی». احتمال چهارم: فارغ از مقدسات ادیان غیر آسمانی، اما شفا گرفتن از بزرگان در همه ادیان آسمانی ممکن است، لازم نیست حتما در اسلام و به پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) باشد. بنابراین این امکان وجود دارد که یک مسیحی که در مسیحی ماندنش عناد و لجاجت ندارد با توسل به عیسی(ع) شفا بگیرد، چرا که بالاخره عیسی(ع) نیز از اولیای الهی بوده و صاحب مقام کرامت است.  
مسلم said in بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و احترام
در یک منبع خواندم که بودایی ها و سایر افراد با اعتقادی راسخی که داشتن از چیزی که اعتقاد داشتن حاجت گرفته وشفا یافتن می خواستم بپرسم این مسأله از جهت دینی چه پاسخی دارد مگر شفا فقط دست خداوند متعال نیست؟
اساسا این مسئله دلیلی بر حقانیت آن ادیان به شمار نمی رود، چرا که اعتقادات ادیان مختلف با یکدیگر تعارض داشته و اگر شفا در همه آنها اتفاق بیفتد و این را به معنای صحت اعتقادات آنها بگیریم، لازمه اش این است که اعتقادات متناقض و متضاد همگی صحیح باشند!! بنابراین حقانیت دین را باید با ادله عقلی بررسی کرد. اما در این که پس چگونه چنین اتفاقاتی می افتد، در این خصوص چند احتمال وجود دارد: احتمال اول: منشأ درمان های غیر عادی گاهی مثل شفاء بیرونی است و گاهی مثل تلقین درونی. یعنی این احتمال وجود دارد که شدت تلقین، و شدت اعتماد به اثر گذاری توسل به مقدسات موجب درمان بیماری شود. احتمال دوم: این احتمال نیز وجود دارد که درمان بر اثر یک تغییر طبیعی اتفاق افتاده باشد، و عدم آگاهی از آن عامل طبیعی موجب شود که این درمان، شفا دانسته شود. احتمال سوم:  در برخی روایات اشاره شده است که خداوند حتی گاهی دعای یک بت پرست را هم از سر رحمتش مستجاب می فرماید، چرا که چنین اشخاصی هم طالب آن چیزی هستند که مقتضای فطرتشان است، اما به هر دلیل مصداق آن را اشتباه یافته اند و در برابر بت ها کرنش می کنند. همانطور که در دعای ماه رجب می خوانیم: «يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تُحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَة»؛ ای کسی که نعمت هایت را به کسی که از تو درخواست نکرده، و حتی تو را نمی شناسد از روی مهربانی و رحمت اعطاء می کنی». احتمال چهارم: فارغ از مقدسات ادیان غیر آسمانی، اما شفا گرفتن از بزرگان در همه ادیان آسمانی ممکن است، لازم نیست حتما در اسلام و به پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) باشد. بنابراین این امکان وجود دارد که یک مسیحی که در مسیحی ماندنش عناد و لجاجت ندارد با توسل به عیسی(ع) شفا بگیرد، چرا که بالاخره عیسی(ع) نیز از اولیای الهی بوده و صاحب مقام کرامت است.  
خب ممکنه یکی بگه اونایی که در حرم امامان شفا پیدا کردند در اصل شفایی اتفاق نیفتاده بلکه همون اتفاقی افتاده باشه که در مورد اول و دوم اشاره کردید.
مستند "معجزه برای فروش" رو توصیه می کنم ببینید: https://www.aparat.com/v/1YsMo/ درباره شگردهای گروهی در تگزاس است که خودشون رو شفا دهنده معرفی می کنند.
خب ممکنه یکی بگه اونایی که در حرم امامان شفا پیدا کردند در اصل شفایی اتفاق نیفتاده بلکه همون اتفاقی افتاده باشه که در مورد اول و دوم اشاره کردید.
بله این احتمال ممکن است اما هرگز شفا گرفتن را زیر سوال نمیبرد، چرا که تفاوت عمیقی بین ادعای شفا از امامان، و شفا از بت ها وجود دارد، و آن تفاوت این است که وقتی با عقل حقانیت امام رضا(ع) و امکان شفا دادن ایشان را اثبات کردیم، اینجا می توانیم حوادث را مطابق این اعتقاد منطقی تفسیر کنیم، اما شفا گرفتن از بت ها چون مبنای منطقی پیشینی ندارد باید علت آن را در احتمال های دیگر جُست. باید دقت کرد که ما از حوادثی که احتمالات متعدد در خصوص آن وجود دارد نمی توانیم حقانیت یک اعتقاد را اثبات کنیم، و هرگز از شفا گرفتن یک نفر در حرم امام رضا(ع) حقانیت اسلام را اثبات نمی کنیم، بلکه از حقانیت امام رضا(ع) است که این درمان را شفا تفسیر می کنیم.  
جمع بندی _________________________________ پرسش: در یک منبع خواندم که بودایی ها و سایر افراد با اعتقادی راسخی که داشتند، موفق شده اند از چیزی که بدان اعتقاد داشته اند، حاجت گرفته، و یا شفا یافته اند. این مسأله از جهت دینی چه پاسخی دارد؟ مگر شفا فقط دست خداوند متعال نیست؟ پاسخ: اساسا این مسئله دلیلی بر حقانیت آن ادیان به شمار نمی رود، چرا که اعتقادات ادیان مختلف با یکدیگر تعارض داشته و اگر شفا در همه آنها اتفاق بیفتد و این را به معنای صحت اعتقادات آنها بگیریم، لازمه اش این است که اعتقادات متناقض و متضاد همگی صحیح باشند!! بنابراین حقانیت دین را باید با ادله عقلی بررسی کرد. اما در این که پس چگونه چنین اتفاقاتی می افتد، در این خصوص چند احتمال وجود دارد: احتمال اول: منشأ درمان های غیر عادی گاهی مثل شفاء بیرونی است و گاهی مثل تلقین درونی. یعنی این احتمال وجود دارد که شدت تلقین، و شدت اعتماد به اثر گذاری توسل به مقدسات موجب درمان بیماری شود. احتمال دوم: این احتمال نیز وجود دارد که درمان بر اثر یک تغییر طبیعی اتفاق افتاده باشد، و عدم آگاهی از آن عامل طبیعی موجب شود که این درمان، شفا دانسته شود.(1) احتمال سوم:  در برخی روایات اشاره شده است که خداوند حتی گاهی دعای یک بت پرست را هم از سر رحمتش مستجاب می فرماید، چرا که چنین اشخاصی هم طالب آن چیزی هستند که مقتضای فطرتشان است، اما به هر دلیل مصداق آن را اشتباه یافته اند و در برابر بت ها کرنش می کنند. همانطور که در دعای ماه رجب می خوانیم: «يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تُحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَة»؛ ای کسی که نعمت هایت را به کسی که از تو درخواست نکرده، و حتی تو را نمی شناسد از روی مهربانی و رحمت اعطاء می کنی».(2) احتمال چهارم: فارغ از مقدسات ادیان غیر آسمانی، اما شفا گرفتن از بزرگان در همه ادیان آسمانی ممکن است، لازم نیست حتما در اسلام و به پیامبر(صلی الله علیه و آله) و اهل بیت(علیهم السلام) باشد. بنابراین این امکان وجود دارد که یک مسیحی که در مسیحی ماندنش عناد و لجاجت ندارد با توسل به عیسی(علیه السلام) شفا بگیرد، چرا که بالاخره عیسی(علیه السلام) نیز از اولیای الهی بوده و صاحب مقام کرامت است.   پی نوشت ها:
  1. روشن است که این احتمال اول و دوم هرگز اصل شفا گرفتن را زیر سوال نمیبرد، چرا که تفاوت عمیقی بین ادعای شفا از امامان، و شفا از بت ها وجود دارد، و آن تفاوت این است که وقتی با عقل حقانیت امام و امکان شفا دادن ایشان را اثبات کردیم، اینجا می توانیم حوادث را مطابق این اعتقاد منطقی تفسیر کنیم، اما شفا گرفتن از بت ها چون مبنای منطقی پیشینی ندارد باید علت آن را در احتمال های دیگر جُست. باید دقت کرد که ما از حوادثی که احتمالات متعدد در خصوص آن وجود دارد نمی توانیم حقانیت یک اعتقاد را اثبات کنیم، و هرگز از شفا گرفتن یک نفر در حرم ائمه(علیهم السلام) حقانیت اسلام را اثبات نمی کنیم، بلکه از حقانیت ائمه(علیهم السلام) است که این درمان را شفا تفسیر می کنیم.
  2. سید بن طاووس، اقبال الاعمال، دار الكتب الإسلاميه‏، تهران، چاپ دوم، 1409ق، ج2، ص644.
 
موضوع قفل شده است