جمع بندی نوجوانی که در 18 سالگی عاشق شده است

تب‌های اولیه

23 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نوجوانی که در 18 سالگی عاشق شده است
بسم الله الرحمان الرحیم دوستان بنده 18 سال سن دارم . ساکن اهواز هستم و بتازگی در کنکور شرکت کردم و در معروفترین دانشگاه شهرمون قبول شدم . چند وقتیست عاشق دختری شدم 15 ساله . من مطمئنم دچار هوس و .. نشدم برای اینکه کاملا دچار تغییر شدم و خیلی از عادات بد و زشت و ترک کردم و یا در حال ترک کردنشان هستم . برای خودم هدف تعیین کردم و برنامه ریزی کردم . مسئله رو با مادرم در میون گذاشتم ایشون با این قضیه موافقت کردن . مادرم با دخترمورد نظر هم صحبت کرد و نظرشو پرسید و ظاهرا نظرش در مورد بنده مثبت بوده . اما مادرم میگ صبرکن تا هم توی بری دانشگاه چند سال بگذره و هم اون تا ببینید دیدتون عوض میشه یا نه (حدودا 4 سال دیگ ) تا ببینید باز هم همرو میخواید یا خیر، مادرم هنچنین گفتن که توی این مدت میتونی روی تخصصت کار کنی و پول در بیاری . و گفتن  که این پیشنهاد منه اگر هم میخوای همین الان پا پیش بزاری من مخالفتی ندارم زندگی خودته. حالا میخوام نظر شما دوستان رو هم بدونم که بنظر شما چه کنم مغزم واقعا هنگ کرده ! 
با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد همدل
معمولاً نوجوانان در این سن به ثبات هیجانی و ثبات روحی و روانی و تكامل شخصیتی نرسیده اند؛ در نتیجه درک درستی از معیارها و ملاک های اصیل ازدواج ندارند؛ بنابراین اقدام به ازدواج زودهنگام آسیب زا و مشکل آفرین خواهد بود.   از سوی دیگر باید توجه داشت که هر کاری نیاز به مقدمات و فراهم نمودن شرایط آن را دارد که اگر مقدمات آن فراهم نشود، ورود به آن هرگز منطقی و عقلانی نیست. برای نوجوانی در سن شما که به احتمال زیاد، هنوز شرایط ازدواج را ندارید و یا شغل و درآمدی مکفی ندارید، مسکن و سرپناهی ندارید و احتمالاً مشکل خدمت سربازی هم دارید و هنوز آن را نگذرانیده اید و نمی توانید مسئولیت ادارۀ یک زندگی مستقل را برعهده بگیرید، طبیعتاً اصرار به ازدواج در این مقطع کنونی و مطرح کردن آن در خانواده ها به صلاح تان نخواهد بود.
آسیب شناسی ازدواج های زودهنگام دختران و پسرانی که خواسته و یا ناخواسته به ازدواج زودهنگام روی می آوردند باعث بروز مشکلات برای خود و خانواده ها می شوند. گاهی ممکن است خود دختران و پسران اصرار به ازدواج داشته باشند و گاهی از سوی خانواده ها تحت فشار برای ازدواج قرار گیرند و تن به ازدواج زودهنگام دهند که در هر صورت مشکل زا خواهد بود.   تردیدی در این نیست که یک ازدواج زودهنگام فاقد پختگی لازم بوده و موجب بروز مشکلاتی در زندگی می گردد. ازدواج در سن کم، با مشکلات و پیامدهایی همراه است، زیرا دختر و پسر در سن پایین از تجارب کافی برخوردار نیستند، به همین دلیل ممکن است بین آنها درگیری های لفظی و غیر آن انجام گیرد و به کدورت و جدایی منجر شود. همچنین در سنین کم، معیارهای کاملی در انتخاب همسر ندارند و پس از چند سال که معیارهای شناختی آنها کامل تر می شود، متوجه می شوند که آن معیارها در همسرشان نیست که گذران زندگی را با مشکل مواجه می کند، یا حتى گاهی خود در انتخاب، نقش چندانی ندارند و پدر و مادر برای آنها همسر انتخاب می کنند که این مسئله آسیب های بسیاری دارد. موضوع دیگر، مسئله تربیت فرزند است که طبیعی است دو جوان کم سن و سال و کم تجربه، از عهدۀ چنین مسئولیت بزرگی بر نمی آیند.  
  در این شرایط، سخن مادرتان مورد تأیید می باشد، یعنی شما بهتر است چند سالی هوشمندانه صبر کنید و از فرصت و فراغت دوران مجردی برای تلاش و کار بیشتر به منظور فراهم کردن شرایط و مقدمات ازدواج و رفع موانع آن استفاده کنید و نیز آمادگی لازم را برای ازدواج کسب کنید و مطالعات خویش را در زمینۀ ازدواج، چگونگی انتخاب همسر افزایش دهید؛ آنگاه معیارها و ملاک های ازدواج را در دختر مورد نظر تطبیق دهید اگر تناسب کافی برقرار بود و صحت و سلامت ازدواج تان مورد تأیید کارشناسان ازدواج قرار گرفت برای ازدواج اقدام کنید. البته در این مدت شما و طرف مقابل تان باید رابطه را موقتاً قطع کنید و از هرگونه رابطه ای برای پیشگیری از آسیب های احتمالی بپرهیزید تا آسیبی متوجه شما و طرف مقابل تان نشود.
سلام ممنون از نظراتتون . ایا مناسب هست من بعد از چهار سال کار و تلاش و زحمت و کسب تجربه و پول ... و مطالعه در این زمینه اقدام کنم ؟؟
سلام و عرض ادب. مقوله ازدواج بسیار پیچیده و دارای شاخه های زیادی است،بنظرم سن ازدواج خیلی مطرح نیست،گاها دختر و پسری از لحاظ سنی به بلوغ رسیده اند اما از نظر هوش هیجانی و بلوغ اجتماعی خیر و بالعکس. شاید دختر و پسری که سن وسال کم دارند در خانواده ای مسئولیت پذیر رشد کرده و توانایی اداره امور را داشته باشند. اما مسیله مهم تر بنظرم زیرساختهای یک ازدواج موفق است مثلا اقا پسر باید دارای یک شعل ثابت باشد به عنوان منبع درآمد،و یک مسکن که مورد قبول خانم باشد و توانایی گرفتن یک مراسم حداقلی. اینها حداقلهاست که عرض شد. از طرفی اگر دخترو پسر مدت کوتاهی در رفت و آمد خانوادگی باشند به مرور خواهند فهمید که این اتفاق هوس است یا عشق. توصیه میکنم یک مسافرت کوتاه خانوادگی داشته باشید. یقینا روی تصمیم گیری شما تاثیر گذار خواهد بود. مسائل شناختی و اقتصادی از مهمترین پیش زمینه های ازدواج هستند. موفق باشید.  
سلام مجدد ممنون از نظرات گرانبهاتون . استاد مسافرت چطور تاثیر گذاره ؟ از چه نظر منظورتون هست که تاثیر میگذاره ؟ من توی این سفر باید به دنبال فهمیدن چه چیزی باشم ؟ایا فقط باید دنبال این باشم که هوس یا عشق ؟ یا چیز دیگری هم هست
سلام به همه من واقعاً از برخی سخنان کارشناسان تعجب می‌کنم! استاد محترم تاپیک در حالی می‌فرمایند بی‌تردید ازدواج زود هنگام موجب بروز مشکلات در زندگی می‌شود که:   اولاً گویی ازدواج مثلاً در سن 25 سالگی موجب هیچگونه مشکلی نمی‌شود! آنچه موجب ایجاد مشکل در زندگی مشترک می‌شود اول عدم شناخت خود و دوم عدم شناخت طرف مقابل و سوم عدم وجود اشتراکات کافی بین دو نفر است این موضوع هم فقط به میزان عقل و شعور دو طرف و اطرافیان آنها بستگی داشته و هیچ ارتباط مستقیمی با سن و سال ندارد   ثانیاً افراد زیادی بوده و هستند که در سن پایین ازدواج کرده‌اند اما در ازدواج عقل و احساس را هر دو به کار گرفته‌اند و از مشورت نیز غافل نبوده‌اند و بسیار ازدواج موفقی هم داشته‌اند و ازدواج زود هنگام برکات فراوانی هم برای آنها داشته است   لذا توصیه صحیح این است که بگوئیم: ازدواج اگر بدون پختگی لازم باشد (حالا فرد 18 ساله باشد یا 30 ساله) به احتمال زیاد موجب مشکلات فراوانی خواهد شد و اگر ازدواج در برگیرنده عقل و احساس در کنار هم و همراه با مشورت صحیح باشد(حالا فرد 18 ساله باشد یا 30 ساله) احتمال موفقیت آن بسیار بیشتر است
سلام مجدد ممنون از نظرات گرانبهاتون . استاد مسافرت چطور تاثیر گذاره ؟ از چه نظر منظورتون هست که تاثیر میگذاره ؟ من توی این سفر باید به دنبال فهمیدن چه چیزی باشم ؟ایا فقط باید دنبال این باشم که هوس یا عشق ؟ یا چیز دیگری هم هست دوست گرامی، خانواده آن دختر از موضوع اطلاع دارند؟ آیا با هم آشنایی یا نسبت فامیلی دارید؟ نمی‌شود همینطور نسخه کلی پیچید، باید مواردی مورد بررسی قرار بگیرد
سلام بلها، از اشناها هستن، رفت و امد خانوادگی داریم . بله عرض کردم مادرم با دختر مورد نظر صحبت کردن و نظر و پرسیدن
ولی با خانوادشون هنوز صحبتی نشده 
سلام مجدد در مورد سوالی که مطرح شد،اینکه مسافرت چگونه میتواند شناخت حداقلی به شما بدهد. توصیه بنده به شما این است که همانطور که باید برای نیل به هدف خود مسائل اقتصادی را در نظر بگیرید،آگاهی از مسائل شناختی نیز از ضروریات است. در رفت و آمدها تا حدی آشنایی حاصل میشود هرچقدر این رفت و آمدها مخصوصا خانوادگی بیشتر باشد شما میتوانید شناخت بیشتری نسبت به ایشان و خانوادشان پیدا کنید.
برای آغاز این روابط ابتدا باید خود را آماده کنید و باصطلاح سنگهایتان را وا بکَنید،از خودتان سوالاتی بپرسید تا خودآگاهی تان کامل شود. 1 )خودآگاهی و خودشناسی  من کی ام؟ ویژگی ها و داشته ها و نداشته های واقعی من چیست؟ چه قدر آمادگی ازدواج و پذیرش مسئولیت های آن را دارم؟ آیا من همسر مناسبی هستم؟ از همسرم چه انتظاراتی دارم، از رابطه با همسر و از خانواده همسر بعد از ازدواج چه انتظاراتی دارم؟)از نظر عاطفی،  احترام، حمایت اجتماعی و مالی، رعایت آداب و رسوم( ویژگی هایی که من ندارم و می خواهم همسر آینده ام داشته باشد کدام اند؟ ویژگی هایی که من دارم و نمی خواهم همسر آینده ام داشته باشد کدام اند؟  مهمترین پیشرفت و یا دستاورد منچه بوده است؟ کدام ویژگی خانواده ام را بیشتر می پسندم؟
راستی من این موضوع رو هم فراموش کردم بگم که من تخصصم هم کامپیوتر هست . برنامه نویسی میکردم و میکنم ولی جدیدا دارم وارد فاز شبکه میشه و تا سال دیگ میتونم وارد باز کار بشم . الان با حرفه برنامه نویسی کار میکنم ولی پولی که در میارم اون قدر نیست که کفاف بده 
جناب steven مادر شما راهکار بسیار خوبی پیشنهاد کرده‌اند و به نظر بهترین کار پیشنهاد ایشان بوده درمورد روش خودشناسی و همچنین شناخت طرف مقابل پست شماره 14 خیلی خوب توضیح داده اما من با سفر موافق نیستم. پیشنهاد سفر که دوستمان مطرح کردند برای زمانی مناسب است که قدم‌های اول با اطمینان برداشته شده‌اند درحالیکه شما هنوز مراحل شناخت کافی را انجام نداده‌اید در نتیجه کنار هم بودن ممکن است باعث وابستگی شما دو نفر شده و تصمیم صحیح را مشکل کند به نظرم قدم به قدم پیش بروید. فعلاً اقدام مادرتان کاملاً معقول بوده و این قدم خوبی است در قدم بعد به سوالاتی که دوستمان در پست 14 گفتند خوب فکر کنید. بررسی کنید و حسابی آنها را سبک و سنگین کنید بعد پاسخ‌ها را با شخصیت خانم مورد نظر تطبیق بدهید و البته از بزرگترهای عاقل هم مشورت بگیرید این مراحل را بگذرانید تا ببینید به چه مرحله‌ای می‌رسید. بعد مطابق با آن برای مراحل بعد برنامه ریزی کنید
من واقعاً از برخی سخنان کارشناسان تعجب می‌کنم! استاد محترم تاپیک در حالی می‌فرمایند بی‌تردید ازدواج زود هنگام موجب بروز مشکلات در زندگی می‌شود که: اولاً گویی ازدواج مثلاً در سن 25 سالگی موجب هیچگونه مشکلی نمی‌شود!
باید توجه داشت که ما در مورد یک شخص  صحبت نمی کنیم؛ بلکه غالب نوجوانان در این سن را مدنظر قرار دادیم و گفتیم که معمولاً نوجوانان در این سن به ثبات هیجانی و ثبات روحی و روانی و تكامل شخصیتی نرسیده اند؛ در نتیجه درک درستی از معیارها و ملاک های اصیل ازدواج ندارند؛ طبیعتاً اگر جوانی در سنین بالا هم به این ثبات هیجانی و شخصیتی نرسد، اقدام به ازدواج با مشکل روبرو خواهد بود.
از طرفی اگر دخترو پسر مدت کوتاهی در رفت و آمد خانوادگی باشند به مرور خواهند فهمید که این اتفاق هوس است یا عشق.   توصیه میکنم یک مسافرت کوتاه خانوادگی داشته باشید. یقینا روی تصمیم گیری شما تاثیر گذار خواهد بود.
وقتی راه های بهتر و مطمئنی تر برای شناخت طرف مقابل در فرایند همسرگزینی و انتخاب همسر وجود دارد، توصیه به مسافرت چندان راهگشا نیست، ضمن اینکه همین مسافرت های به ظاهر ساده باعث ارتباط گیری بیشتر طرفین شده و وابستگی ایجاد خواهد کرد و باعث می شود که آنها یک دل نه بلکه صد دل عاشق و خاطر خواه هم شوند و نتوانند دربارۀ مهمترین مسئلۀ زندگیشان درست و منطقی تصمیم گیری کنند. احساس نیاز به جنس مخالف، هیجانات خاص این دوران پردۀ بر چشم و گوش می نهد و تعقل و خردورزی به حاشیه رانده می شود.
شاید دختر و پسری که سن وسال کم دارند در خانواده ای مسئولیت پذیر رشد کرده و توانایی اداره امور را داشته باشند.
با توجه به شرایط امروز حاکم در جامعه اینکه دختر و پسر نوجوانی در دوران نوجوانی به ثبات هیجانی رسیده باشند و چنان رشد عقلی پیدا کرده باشند که فردی مسئولیت پذیر بوده و توانایی ادارۀ زندگی مشترک را داشته باشند، جزء استثنائات می باشد و ما نمی توانیم مسیر زندگی خود را بر استثنائات بنا کنیم و حکم کلی صادر نماییم. شرایط جامعۀ امروزی با گذشته بسیار متفاوت می باشد؛ بله در گذشته، بچه ها از همان ابتدا مسئولیت هایی را بر عهده می گرفتند و در کارها مشارکت جدی داشتند و نیز شغل آبا و اجادی خودشان را ادامه می دادند و زمینه برای رشد آنها فراهم بود؛ به همین خاطر بسیار زودتر به ثبات هیجانی و رشد عقلی می رسیدند و آمادگی ازدواج را پیدا می کردند.  
سلام ممنون از نظراتتون . ایا مناسب هست من بعد از چهار سال کار و تلاش و زحمت و کسب تجربه و پول ... و مطالعه در این زمینه اقدام کنم ؟؟
بله، نظر ما همین است. شما بعد از کسب آمادگی و فراهم نمودن مقدمات ازدواج  و با دستان پر برای ازدواج اقدام خواهید کرد و این میزان موفقیت شما را بیشتر خواهد کرد 
برای آغاز این روابط ابتدا باید خود را آماده کنید و باصطلاح سنگهایتان را وا بکَنید،از خودتان سوالاتی بپرسید تا خودآگاهی تان کامل شود.   1 )خودآگاهی و خودشناسی  من کی ام؟ ویژگی ها و داشته ها و نداشته های واقعی من چیست؟ چه قدر آمادگی ازدواج و پذیرش مسئولیت های آن را دارم؟ آیا من همسر مناسبی هستم؟ از همسرم چه انتظاراتی دارم، از رابطه با همسر و از خانواده همسر بعد از ازدواج چه انتظاراتی دارم؟)از نظر عاطفی،  احترام، حمایت اجتماعی و مالی، رعایت آداب و رسوم( ویژگی هایی که من ندارم و می خواهم همسر آینده ام داشته باشد کدام اند؟ ویژگی هایی که من دارم و نمی خواهم همسر آینده ام داشته باشد کدام اند؟  مهمترین پیشرفت و یا دستاورد منچه بوده است؟ کدام ویژگی خانواده ام را بیشتر می پسندم؟
ما نیز همچون این دوست عزیز بر این باوریم که این خودشناسی و خودآگاهی برای ازدواج بسیار لازم و ضروری است. یکی از بهترین کتاب هایی که این خودشناسی را به انسان در زمینه ازدواج و چگونگی انتخاب همسر می دهد کتاب «یک انتخاب مناسب (همسر گزینی در بیست گام) اثر محمود یزدانی است.  
راستی من این موضوع رو هم فراموش کردم بگم که من تخصصم هم کامپیوتر هست . برنامه نویسی میکردم و میکنم ولی جدیدا دارم وارد فاز شبکه میشه و تا سال دیگ میتونم وارد باز کار بشم . الان با حرفه برنامه نویسی کار میکنم ولی پولی که در میارم اون قدر نیست که کفاف بده 
  حتماً این ضرب المثل قدیمی رو شنیده اید که می گویند:   «قطره قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود»   بدون تردید شما با تلاش های شبانه روزی تان می توانید به تدریج تغییرات شگرفی در زندگی و کسب و کارتان ایجاد نمایید، پس قدر موفق های هر چند اندک را بدانید و با انگیزۀ ای بیشتر برای موفقیت و پیشرفت تلاش کنید.  
جمع بندی     پرسش: پسری 18 ساله و ساکن اهواز هستم و به تازگی در کنکور شرکت کردم و در معروفترین دانشگاه شهرمون قبول شدم. چند وقت است عاشق دختری 15 ساله شدم. من مطمئنم دچار هوس و... نشدم برای اینکه کاملاً دچار تغییر شدم و خیلی از عادات بد و زشت را ترک کردم و یا در حال ترک کردنشان هستم، برای خودم هدف تعیین کردم و برنامه ریزی کردم. مسئله رو با مادرم در میان گذاشتم ایشون با این قضیه موافقت کردند. مادرم با دخترمورد نظر هم صحبت کرد و نظرشو پرسید و ظاهرا نظرش در مورد بنده مثبت بوده؛ اما مادرم می گوید صبر کن تا هم دانشگاهت چند سال بگذره و هم اون تا ببینید دیدتون عوض میشه یا نه (حدوداً 4 سال دیگه) تا ببینید باز هم همدیگر رو می خواهید یا خیر. همچنین مادرم گفتند که در این مدت می توانی روی تخصصت کار کنی و پول در بیاری و گفتن که این پیشنهاد منه اگر هم می خواهی همین الان پا پیش بزاری من مخالفتی ندارم زندگی خودته. لطفاً راهنمایی کنید؟   پاسخ: تردیدی در این نیست که ازدواج حق مسلم شماست و این حق شماست که روزی ازدواج کنید و بستری مناسب برای ارضای نیازهای مختلف خویش بیابید؛ منتها باید توجه داشت که هر کاری نیاز به مقدمات و فراهم نمودن شرایط آن را دارد که اگر مقدمات آن فراهم نشود، ورود به آن هرگز منطقی و عقلانی نیست.   برای نوجوانی در سن شما که به احتمال زیاد، هنوز شرایط ازدواج را ندارید و یا شغل و درآمدی مکفی ندارید، مسکن و سرپناهی ندارید و احتمالاً مشکل خدمت سربازی هم دارید و هنوز آن را نگذرانیده اید و نمی توانید مسئولیت ادارۀ یک زندگی مستقل را برعهده بگیرید، طبیعتاً اصرار به ازدواج و اقدام بدان در این مقطع کنونی و مطرح کردن آن در خانواده ها به صلاح تان نخواهد بود.   با وجود این گونه موانع و مشکلات به احتمال خیلی زیاد، کمتر خانواده ای پیدا می شود که شرایط شما را برای ازدواج کافی بدانند و حاضر شوند که دخترشان را به ازدواج شما در بیاورند، در نتیجه اگر اقدام به ازدواج نمایید و به خواستگاری بروید ممکن است در این اثنا سرشکسته و خسته گردید و در معرض ابتلا به انواع و اقسام آشفتگی های روحی و روانی قرار بگیرید.   این نکته را نیز باید بدانید معمولاً نوجوانان در این سنین نوجوانی به ثبات هیجانی و ثبات روحی و روانی و تکامل شخصیتی نرسیده اند؛ در نتیجه درک درستی از معیارها و ملاک های اصیل ازدواج ندارند؛ بنابراین اقدام به ازدواج زودهنگام آسیب زا و مشکل آفرین خواهد بود.   آسیب شناسی ازدواج های زودهنگام دختران و پسرانی که خواسته و یا ناخواسته به ازدواج زودهنگام روی می آوردند باعث بروز مشکلات برای خود و خانواده ها می شوند. گاهی ممکن است خود دختران و پسران اصرار به ازدواج داشته باشند و گاهی از سوی خانواده ها تحت فشار برای ازدواج قرار گیرند و تن به ازدواج زودهنگام دهند که در هر صورت مشکل زا خواهد بود.   تردیدی در این نیست که یک ازدواج زودهنگام فاقد پختگی لازم بوده و موجب بروز مشکلاتی در زندگی می گردد. ازدواج در سن کم، با مشکلات و پیامدهایی همراه است، زیرا دختر و پسر در سن پایین از تجارب کافی برخوردار نیستند، به همین دلیل ممکن است بین آنها درگیری های لفظی و غیر آن انجام گیرد و به کدورت و جدایی منجر شود. همچنین در سنین کم، معیارهای کاملی در انتخاب همسر ندارند و پس از چند سال که معیارهای شناختی آنها کامل تر می شود، متوجه می شوند که آن معیارها در همسرشان نیست که گذران زندگی را با مشکل مواجه می کند، یا حتى گاهی خود در انتخاب، نقش چندانی ندارند و پدر و مادر برای آنها همسر انتخاب می کنند که این مسئله آسیب های بسیاری دارد. موضوع دیگر، مسئله تربیت فرزند است که طبیعی است دو جوان کم سن و سال و کم تجربه، از عهدۀ چنین مسئولیت بزرگی بر نمی آیند.   در این شرایط، سخن مادرتان مورد تأیید می باشد، یعنی شما بهتر است چند سالی هوشمندانه صبر کنید و از فرصت و فراغت دوران مجردی برای تلاش و کار بیشتر به منظور فراهم کردن شرایط و مقدمات ازدواج و رفع موانع آن استفاده کنید و نیز آمادگی لازم را برای ازدواج کسب کنید و مطالعات خویش را در زمینۀ ازدواج و چگونگی انتخاب همسر افزایش دهید؛ آنگاه معیارها و ملاک های ازدواج را در دختری که به وی علاقه مند شده اید تطبیق دهید اگر تناسب کافی برقرار بود و صحت و سلامت ازدواج تان مورد تأیید مشاوران و کارشناسان ازدواج قرار گرفت برای ازدواج و خواستگاری اقدام کنید. البته در این مدت شما و طرف مقابل تان باید رابطه را موقتاً قطع کنید و از هرگونه رابطه ای برای پیشگیری از آسیب های احتمالی بپرهیزید تا آسیبی متوجه شما و طرف مقابل تان نشود.   بدون تردید شما با تلاش های شبانه روزی تان می توانید به تدریج تغییرات شگرفی در زندگی و کسب و کارتان ایجاد نمایید و موانع ازدواج تان را برطرف نمایید، پس قدر موفق های هر چند اندک را بدانید و با انگیزه ای بیشتر برای موفقیت و پیشرفت تلاش کنید.   معرفی منابع برای مطالعۀ بیشتر:
  1. ترامشلو، مینا، پیامدهای اجتماعی ازدواج زودهنگام، تهران: سنجش و دانش، 1396.
  2. میر علمدار، زهرا و همکاران، آسیب شناسی ازدواج های زودهنگام، تربت حیدریه: چشم انداز قطب، 1395.
  3. عابدی، حسین و همکاران، آسیب های روانی- اجتماعی ازدواج های زودهنگام، تربت حیدریه: چشم انداز قطب، 1394.
  4. بهادری، محمدعلی، ازدواج نوجوان، کرج: ملرد، 1393.
  5. پناهی، علی احمد، همسرگزینی چرا و چگونه، قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، 1391.
  6. یزدانی، محمود، یک انتخاب مناسب (همسر گزینی در بیست گام)، مشهد: آهنگ قلم، 1392.
  7. افراسیابی، فاطمه و صغری افراسیابی، روابط دختر و پسر قبل از ازدواج، قم: لامک، 1390.
موضوع قفل شده است