آیا باید از سختی ها دوری کرد؟

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا باید از سختی ها دوری کرد؟
با سلام و عرض ادب احترام من همیشه فکر میکردم ارزش سختی ها خیلی بالاست و ما هم در مزرعه آخرت هستیم اگر مومن می دانست در مصائب و سختی ها چه اجری برای اوست همانا آرزو می کرد که با قیچی ها تکه تکه شود ولی با مطالعه محتوا این انجمن بیشتر به نظر میاد که کارشناسان سعی دارند دیگران زندگی خوب و ارامی داشته باشند  در همین سایت در بخش مشاوره ازدواج کارشناسان سعی میکنند که تا افراد ازدواج موفقی داشته باشند ولی خیلی اوقات در داستان علما و بزرگان میبینیم که خیلی از اون ها دارای همسری بدی بودند ولی تا اخرین لحظه صبر کردند و به مقام های بالایی رسیدند  چرا سعی نمیکنیم هر چیزی را از راه سختش بریم تا پیشرفت کنیم ؟ بعد در جایی میتوان سختی کشید اگر از ان دوری کنیم ضرر نمیکنیم ؟ ممنون میشم رابطه بین سختی و راحتی را هم توضیح دهید تا بتوانیم برای خودمان برنامه ریزی کنیم . با تشکر
با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد بدیع
با سلام و عرض ادب احترام   من همیشه فکر میکردم ارزش سختی ها خیلی بالاست و ما هم در مزرعه آخرت هستیم   اگر مومن می دانست در مصائب و سختی ها چه اجری برای اوست همانا آرزو می کرد که با قیچی ها تکه تکه شود   ولی با مطالعه محتوا این انجمن بیشتر به نظر میاد که کارشناسان سعی دارند دیگران زندگی خوب و ارامی داشته باشند    در همین سایت در بخش مشاوره ازدواج کارشناسان سعی میکنند که تا افراد ازدواج موفقی داشته باشند ولی خیلی اوقات در داستان علما و بزرگان   میبینیم که خیلی از اون ها دارای همسری بدی بودند ولی تا اخرین لحظه صبر کردند و به مقام های بالایی رسیدند    چرا سعی نمیکنیم هر چیزی را از راه سختش بریم تا پیشرفت کنیم ؟   بعد در جایی میتوان سختی کشید اگر از ان دوری کنیم ضرر نمیکنیم ؟   ممنون میشم رابطه بین سختی و راحتی را هم توضیح دهید تا بتوانیم برای خودمان برنامه ریزی کنیم .   با تشکر
  با سلام و تشکر از شما سوال دقیق و جالبی بود. در پاسخ به سوال شما چند نکته راهگشا است که به تدریج بیان میکنم. در ابتدا باید دانست چه سختی هایی در مسیر زندگی رنگ قداست به خود میگیرد و اجر و پاداش به دنبال دارد؟ سختی هایی که به نوعی برای ما از طرف خداوند تقدیر شده و یا عمل به وظیفه مستلزم تحمل آنها است؟ و یا سختی هایی که حاصل انتخاب ها و تصمیم های خودمان است؟ به عبارت دیگر سختی های خداخواسته ارزشمند است یا سختی های خودخواسته؟ به نظر می آید سختی های نوع اول است که دارای ارزش و اهمیت است. در تحمل این سختی هاست که فضائلی همچون تسلیم و رضا به وجود می آید. مهم تر از همه چنین سختی هایی به خاطر اینکه در پازل خداوند طراحی شده است دارای حکمت و هدف است و انسان را رشد میدهد و به مقصد می رساند. اما سختی ها و زحمت هایی که فرد بدون دلیل دیگری و تنها به خاطر خود سختی به خود تحمیل میکند به نوعی فاصله گرفتن از تعقل ورزی است. مثلا هدفی در زندگی وجود دارد که دو راه آسان و سخت برای رسیدن به آن وجود دارد. اگر با علم به وجود مسیری که هزینه کمتری برای پیمودن آن وجود دارد مسیر سختر تر و پر هزینه تر را بپیماییم آیا نعمت عقل را نادیده نگرفته ایم؟ به این روایت دقت کنید: عَنِ الرِّضَا (علیه السلام) قَالَ: مَرَّ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) بِرَجُلٍ وَ هُوَ يَدْعُو اللَّهَ أَنْ يَرْزُقَهُ الصَّبْرَ فَقَالَ أَلَا لَا تَقُلْ هَذَا وَ لَكِنْ سَلِ اللَّهَ الْعَافِيَةَ وَ الشُّكْرَ عَلَى الْعَافِيَةِ فَإِنَّ الشُّكْرَ عَلَى الْعَافِيَةِ خَيْرٌ مِنَ الصَّبْرِ عَلَى الْبَلَاءِ كَانَ دُعَاءُ النَّبِيِّ اللَّهُمَ‏ إِنِّي‏ أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ وَ الشُّكْرَ عَلَى الْعَافِيَةِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.(1) امام سجاد (علیه السلام) به مردى كه از خداوند میخواست به وى صبر بدهد، فرمود: اى مرد اين چنين نگو بلكه از خداوند عافيت بخواه و هر گاه عافيت داد سپاسگزار باش. زيرا شكر بر عافيت از صبر بهتر است. حضرت رسول صلى اللَّه عليه و آله میفرمود: خداوندا به من عافیت و شکر بر عافیت در دنیا و آخرت عطا فرما! شما نیز این دعا را بخوانید. پی نوشت: 1. مشكاة الأنوار في غرر الأخبار، ص258.
در همین سایت در بخش مشاوره ازدواج کارشناسان سعی میکنند که تا افراد ازدواج موفقی داشته باشند ولی خیلی اوقات در داستان علما و بزرگان   میبینیم که خیلی از اون ها دارای همسری بدی بودند ولی تا اخرین لحظه صبر کردند و به مقام های بالایی رسیدند 
با سلام هر دختر و پسری برای داشتن یک زندگی موفق قبل از ازدواج وظایفی دارند و بعد از ازدواج وظایفی. قبل از ازدواج باید در انتخاب دقت کنند و تا آنجا که ممکن است کفو(همسان) خود را بیابند تا بیشترین تعامل و کمترین اختلاف و تنش را پیدا کنند. اما بعد از ازدواج فرصت انتخاب گذشته و زمان تعامل و مدیریت و صبر و گذشت فرا رسیده است. بنابراین حساسیت هایی که قبل از ازدواج برای انتخاب اصلح به خرج داده میشود کاملا بجا و توصیه روایات است. در روایات زیادی توصیه شده با شخص بدخلق ازدواج نکنید. اما همین روایات توصیه کرده است بدخلقی همسر را تحمل کنید. این نشان میدهد قرار نیست سختی و مشکل مطلوبیت ذاتی ندارد که به خاطر خودش به دنبال آن باشیم. بلکه اگر برای رسیدن به اهداف بزرگتر به آن دچار شدیم آن را تحمل نماییم. در این مثالی که زدیم برای حفظ کانون زندگی و دور ماندن از طراق و آفات آن تحمل همسر و شرایط زندگی توصیه شده است. 
نکته بعدی در تدبیر الهی است. این را باید دانست که مدبر و مربی حقیقی مومن خداوند است و اگر او به خدا ایمان و در برابر تقدیر او تسلیم باشد هر آنچه که به نفع اوست نصیبش خواهد شد. این اعتقاد مومن را به آنجا میرساند که باباطاهر سروده است: من از درمان و درد و وصل و هجران پسندم آنچه را جانان پسندد «قيلَ لِلحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام: إنَّ أبا ذَرٍّ يَقولُ: الفَقرُ أحَبُّ إلَيَّ مِنَ الغِنى، وَالسُّقمُ أحَبُّ إلَيَّ مِنَ الصِّحَّةِ. فَقالَ: رَحِمَ اللّهُ أبا ذَرٍّ! أمّا أنَا أقولُ: فَمَنِ اتَّكَلَ عَلى حُسنِ اختِيارِ اللّهِ لَهُ لَم يَتَمَنَّ أنَّهُ في غَيرِ الحالَةِ الَّتِي اختارَ اللّهُ تَعالى لَهُ؛ به امام حسن علیه السلام گفته شد: ابوذر مى‌گفت: در نزد من فقر محبوب‌تر از ثروت، و بيمارى محبوب‌تر از سلامت است. فرمود: خدا ابوذر را رحمت كند! امّا من مى‌گويم: هر كس به حُسن انتخاب خداوند تكيه نمايد، آرزو نمى‌كند كه در غير وضعيّتى باشد كه خدا براى او انتخاب نموده است».(1) پی نوشت: 1. تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج13، ص253.  
نکته بعدی که در سختی و آسانی زندگی افراد باید در نظر گرفت تفاوت آن‌ها در تحمل بلاها و سختی ها است. برخی از انسان ها تحمل سختی و بلا را ندارند و به محض اینکه در کوره انسان سازی قرار میگیرند قبل از اینکه پخته و پاک شوند از کوره در می روند. قطعا سختی و بلا در زندگی این افراد به مصلحت آنها نیست و حتی ممکن است گوهر ایمان را از آنها بگیرد. اما بلا و مصیبت برای افرادی که تحمل و ظرفیت آن را دارند میتواند رشد دهنده و تعالی بخش باشد. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) میفرمایند: «قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ إِنَّ مِنْ عِبَادِيَ الْمُؤْمِنِينَ لَعِبَاداً لَا يَصْلُحُ لَهُمْ أَمْرُ دِينِهِمْ إِلَّا بِالْغِنَى‏ وَ السَّعَةِ وَ الصِّحَّةِ فِي الْبَدَنِ فَأَبْلُوهُمْ بِالْغِنَى وَ السَّعَةِ وَ الصِّحَّةِ فِي الْبَدَنِ فَيَصْلُحُ‏ لَهُمْ أَمْرُ دِينِهِمْ وَ قَالَ إِنَّ مِنَ الْعِبَادِ لَعِبَاداً لَا يَصْلُحُ لَهُمْ أَمْرُ دِينِهِمْ إِلَّا بِالْفَاقَةِ وَ الْمَسْكَنَةِ وَ السُّقْمِ فِي أَبْدَانِهِمْ فَأَبْلُوهُمْ بِالْفَقْرِ وَ الْفَاقَةِ وَ الْمَسْكَنَةِ وَ السُّقْمِ فِي أَبْدَانِهِمْ‏ فَيَصْلُحُ لَهُمْ [عَلَيْهِ‏] أَمْرُ دِينِهِم‏؛ خداوند عزّ وجلّ فرموده است: بعضى از بندگان مؤمن من، آنهايى هستند كه در امور دين (و اعتقادات ايشان چيزى) به صلاحشان نيست مگر آنكه بی‏نيازى، توسعه در زندگى و صحّت بدن داشته باشند، پس آنها را مبتلا و آزمايش می‏نمايم به وسيله ثروت، گشايش در زندگى و تندرستى در وجودشان؛ و امور دين و اعتقادات ايشان به صلاحشان خواهد انجاميد. و فرمود: بعضى ديگر از بندگان آنهايى هستند كه به مصلحت امور دين ايشان نيست مگر آن كه فقر، ته دستى و مريضیهاى جسمى عارضشان گردد، پس ايشان را به بيچارگى، تنگدستى و امراض جسمى مبتلايشان میگردانم؛ و اصلاح دينشان بر همين كيفيّت خواهد بود.»(1) بنابراین فردی که بخواهد به دست خود، خود را در بلا بیفکند ممکن است ظرفیت آن را نداشته باشد و مصلحت او چیز دیگری باشد. پی نوشت:
  1. المؤمن، ص24.
ممنون میشم رابطه بین سختی و راحتی را هم توضیح دهید تا بتوانیم برای خودمان برنامه ریزی کنیم .
 با سلام  با توجه به آنچه گفته شد مقصود خود را از این سوال بیشتر توضیح دهید تا بتوانیم بهتر پاسخ دهیم.
با سلام و تشکر از جوابتان خوبتان سوالم جواب داده شد جوابتان خیلی مفید بود   التماس دعا
جمع بندی پرسش: من همیشه فکر میکردم ارزش سختی ها خیلی بالاست و اینکه اگر مومن می دانست در مصائب و سختی ها چه اجری برای اوست آرزو می کرد که با قیچی تکه تکه شود. ولی با مطالعه مطالب این انجمن میبینیم کارشناسان سعی دارند به مخاطبین سایت کمک کنند زندگی خوب و آرامی داشته باشند. مثلا در بخش مشاوره ازدواج توصیه هایی میشود تا افراد ازدواج موفقی داشته باشند. اما بسیاری از بزرگان همسران بدی داشتند که از طریق تحمل آنها به مقامات بلندی رسیدند. چرا سعی نمیکنیم هر چیزی را از راه سختش به دست بیاوریم تا پیشرفت کنیم؟ پاسخ: در ابتدا باید دانست چه سختی هایی در مسیر زندگی رنگ قداست به خود میگیرد و اجر و پاداش به دنبال دارد؟ سختی هایی که به نوعی برای ما از طرف خداوند تقدیر شده و یا عمل به وظیفه مستلزم تحمل آنها است؟ و یا سختی هایی که حاصل انتخاب ها و تصمیم های خودمان است؟ به عبارت دیگر سختی های خداخواسته ارزشمند است یا سختی های خودخواسته؟ به نظر می آید سختی های نوع اول است که دارای ارزش و اهمیت است. در تحمل این سختی هاست که فضائلی همچون تسلیم و رضا به وجود می آید. مهم تر از همه چنین سختی هایی به خاطر اینکه در پازل خداوند طراحی شده است دارای حکمت و هدف است و انسان را رشد میدهد و به مقصد می رساند. اما سختی ها و زحمت هایی که فرد بدون دلیل دیگری و تنها به خاطر خود سختی به خود تحمیل میکند به نوعی فاصله گرفتن از تعقل ورزی است. مثلا هدفی در زندگی وجود دارد که دو راه آسان و سخت برای رسیدن به آن وجود دارد. اگر با علم به وجود مسیری که هزینه کمتری برای پیمودن آن وجود دارد مسیر سختر تر و پر هزینه تر را بپیماییم آیا نعمت عقل را نادیده نگرفته ایم؟ به این روایت دقت کنید: «عَنِ الرِّضَا (علیه السلام) قَالَ: مَرَّ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ (علیه السلام) بِرَجُلٍ وَ هُوَ يَدْعُو اللَّهَ أَنْ يَرْزُقَهُ الصَّبْرَ فَقَالَ أَلَا لَا تَقُلْ هَذَا وَ لَكِنْ سَلِ اللَّهَ الْعَافِيَةَ وَ الشُّكْرَ عَلَى الْعَافِيَةِ فَإِنَّ الشُّكْرَ عَلَى الْعَافِيَةِ خَيْرٌ مِنَ الصَّبْرِ عَلَى الْبَلَاءِ كَانَ دُعَاءُ النَّبِيِّ اللَّهُمَ‏ إِنِّي‏ أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ وَ الشُّكْرَ عَلَى الْعَافِيَةِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ؛ امام سجاد (علیه السلام) به مردى كه از خداوند میخواست به وى صبر بدهد، فرمود: اى مرد اين چنين نگو بلكه از خداوند عافيت بخواه و هر گاه عافيت داد سپاسگزار باش. زيرا شكر بر عافيت از صبر بهتر است. حضرت رسول (صلى اللَّه عليه و آله) میفرمود: خداوندا به من عافیت و شکر بر عافیت در دنیا و آخرت عطا فرما!»(1) هر دختر و پسری برای داشتن یک زندگی موفق قبل از ازدواج وظایفی دارند و بعد از ازدواج وظایفی. قبل از ازدواج باید در انتخاب دقت کنند و تا آنجا که ممکن است کفو(همسان) خود را بیابند تا بیشترین تعامل و کمترین اختلاف و تنش را پیدا کنند. اما بعد از ازدواج فرصت انتخاب گذشته و زمان تعامل و مدیریت و صبر و گذشت فرا رسیده است. بنابراین حساسیت هایی که قبل از ازدواج برای انتخاب اصلح به خرج داده میشود کاملا بجا و توصیه روایات است. در روایات زیادی توصیه شده با شخص بدخلق ازدواج نکنید. اما همین روایات توصیه کرده است بدخلقی همسر را تحمل کنید. این نشان میدهد سختی و مشکل مطلوبیت ذاتی ندارد که به خاطر خودش به دنبال آن باشیم. بلکه اگر برای رسیدن به اهداف بزرگتر به آن دچار شدیم آن را تحمل نماییم. در این مثالی که زدیم برای حفظ کانون زندگی و دور ماندن از طلاق و آفات آن تحمل همسر و شرایط زندگی توصیه شده است.  نکته بعدی که در سختی و آسانی زندگی افراد باید در نظر گرفت تفاوت آن‌ها در تحمل بلاها و سختی ها است. برخی از انسان ها تحمل سختی و بلا را ندارند و به محض اینکه در کوره انسان سازی قرار میگیرند قبل از اینکه پخته و پاک شوند از کوره در می روند. قطعا سختی و بلا در زندگی این افراد به مصلحت آنها نیست و حتی ممکن است گوهر ایمان را از آنها بگیرد. اما بلا و مصیبت برای افرادی که تحمل و ظرفیت آن را دارند میتواند رشد دهنده و تعالی بخش باشد. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) میفرمایند: «قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ إِنَّ مِنْ عِبَادِيَ الْمُؤْمِنِينَ لَعِبَاداً لَا يَصْلُحُ لَهُمْ أَمْرُ دِينِهِمْ إِلَّا بِالْغِنَى‏ وَ السَّعَةِ وَ الصِّحَّةِ فِي الْبَدَنِ فَأَبْلُوهُمْ بِالْغِنَى وَ السَّعَةِ وَ الصِّحَّةِ فِي الْبَدَنِ فَيَصْلُحُ‏ لَهُمْ أَمْرُ دِينِهِمْ وَ قَالَ إِنَّ مِنَ الْعِبَادِ لَعِبَاداً لَا يَصْلُحُ لَهُمْ أَمْرُ دِينِهِمْ إِلَّا بِالْفَاقَةِ وَ الْمَسْكَنَةِ وَ السُّقْمِ فِي أَبْدَانِهِمْ فَأَبْلُوهُمْ بِالْفَقْرِ وَ الْفَاقَةِ وَ الْمَسْكَنَةِ وَ السُّقْمِ فِي أَبْدَانِهِمْ‏ فَيَصْلُحُ لَهُمْ [عَلَيْهِ‏] أَمْرُ دِينِهِم‏؛ خداوند عزّ وجلّ فرموده است: بعضى از بندگان مؤمن من، آنهايى هستند كه در امور دين (و اعتقادات ايشان چيزى) به صلاحشان نيست مگر آنكه بی‏نيازى، توسعه در زندگى و صحّت بدن داشته باشند، پس آنها را مبتلا و آزمايش می‏نمايم به وسيله ثروت، گشايش در زندگى و تندرستى در وجودشان؛ و امور دين و اعتقادات ايشان به صلاحشان خواهد انجاميد. و فرمود: بعضى ديگر از بندگان آنهايى هستند كه به مصلحت امور دين ايشان نيست مگر آن كه فقر، ته دستى و مريضیهاى جسمى عارضشان گردد، پس ايشان را به بيچارگى، تنگدستى و امراض جسمى مبتلايشان میگردانم؛ و اصلاح دينشان بر همين كيفيّت خواهد بود.»(2) بنابراین فردی که بخواهد به دست خود، خود را در بلا بیفکند ممکن است ظرفیت آن را نداشته باشد و مصلحت او چیز دیگری باشد.   پی نوشت ها: 1. طبرسى، على بن حسن(600ق)‏، مشكاة الأنوار في غرر الأخبار، نجف، المكتبة الحيدرية، ص258. 2. كوفى اهوازى، حسين بن سعيد، المؤمن، قم، مؤسسة الإمام المهدي عليه السلام‏، ص24.