جمع بندی محدودیت در عطر زدن برای زنان در خارج از خانه

جمع بندی _________________________________________________________ پرسش: چرا عطر زدن مرد ها در خارج از خانه بر خلاف زن ها محدودیتی ندارد؟ در حالی که بوی عطر مرد هم می تواند نامحرم را جذب کند. پاسخ: در این خصوص باید به دو نکته توجه بفرمایید: نکته اول: فتوای برخی مراجع در خصوص حرمت عطر زدن زنان به صورت مطلق نیست، بلکه مشروط بر جلب نظر نامحرم است، یعنی خود عطر زدن زن هنگام خروج از خانه به خودی خود مانعی ندارد، بلکه در صورتی حرمت دارد که موجب جلب توجه نامحرم شود. آیت الله خامنه ای: فى نفسه مانع ندارد ولى اگر جلب توجه نامحرم مى‌كند بايد از كنار نامحرم عبور نكند.(1) آیت الله مکارم شیرازی: عطر زدن خانمها در خارج از منزل در روايت اسلامي نهي شده است، ولي چنانچه مقدار کمي براي از بين بردن بوي عرق و مانند آن بزنند مانعي ندارد.(2) آیت الله سیستانی: اگر سبب جلب نظر وبرانگیخته شدن اجنبی گردد یا به این قصد عطر بگذارد جایز نیست.(3) نکته دوم: تمام اختلافاتی که اسلام در حیطه حقوق، وظائف، و مسئولیت ها بین زن و مرد قائل شده است نشأت گرفته از اختلاف زن و مرد در توانایی های روحی، روانی، و یا جسمی آنهاست، چه ما از این تفاوت ها آگاه باشیم و چه نباشیم. در خصوص مسئله عطر زدن نیز پاسخ را باید در همین تفاوت ها جست، آنچه در روانشناسی زن و مرد مطرح میشود این است که اگرچه نیازهای جنسی و عاطفی در زن و مرد وجود دارد اما نوع این نیازها در مرد و زن متفاوت است؛ نیاز جنسی در مرد مقدم بر نیازهای عاطفی اوست، و در زنان برعکس است، یعنی نیازهای عاطفی زن مقدم بر نیازهای جنسی اوست(4) گواه مدعا این است که زن برای لذت جنسی باید نسبت به مرد پیوند عاطفی داشته باشد وگرنه ارتباط جنسی برای او در حکم تجاوز بوده و ضربه عاطفی شدیدی به او می زند، در حالی که مرد حتی می تواند از زنی که نسبت به او تنفر دارد نیز لذت ببرد.  به همین خاطر اسلام هر گاه می خواهد به زن در مورد شوهرش سفارش کند، سفارش ها عمدتا سفارش های جنسیتی است، چون این کلید جذب محبت و عاطفه مرد است، و هرگاه می خواهد به مرد در خصوص زنش سفارش کند عمدتا سفارش هایش عاطفی است، چرا که این کلید گشایش جنسی زن است. با این تفاوت مهم در روحیات عاطفی و جنسی زن و مرد روشن میشود که برخلاف زن که بیشتر با تحریک عاطفی جذب جنس مخالف میشود، مردان با عوامل ظاهری بیشتر تحریک می شوند. مرد حتی اگر از زنی متنفر باشد جذب چهره او و بوی عطر او میشود، اما زن اگر از مردی متنفر باشد هرگز جذب چهره و بوی عطر او نمیشود. این در گام اول است، یعنی طبق اصل اولیه و متناسب با روحیات متداول زن و مرد اینچنین است، لذا حکم اولی اسلام هم حرمت عطر زدن برای زن است در جایی است که مرد نامحرم بوی آن را استشمام می کند، اما اگر در یک موقعیت ثانویه مردی احساس کرد بوی عطر او دارد زنی را تحریک می کند، حالا یا به خاطر نوع عطر که عطر تحریک کننده ای است، یا آن که به خاطر شرایط دیگری زنی با این عطر دارد تحریک میشود، اینجا هم ممکن است دیدگاه مراجع این باشد که مرد نباید از آن عطر استفاده کند، همانطور که در پوشش چنین نظری دارند که پوشش مرد نباید مفسده انگیز باشد.(5) پی نوشت ها: 1. http://farsi.khamenei.ir/treatise-content?id=123#4431 2. https://makarem.ir/main.aspx?typeinfo=21&lid=0&catid=534&mid=263527 3. https://www.sistani.org/persian/qa/0976/ 4.لطف آبادی، حسین، روان شناسی رشد،(2) نوجوانی، جوانی و بزرگسالی، تهران، سمت، چاپ چهارم، 1381ش، ص95. 5. http://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27847