╰✿╮ کلبه فیروزه اﮮ ஜ محفلی پر از عطر حضور اسک دینی ها

تب‌های اولیه

18145 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

سحر خونین :

می خورد در اُبهت یک آسمان گِره
از جان و لب به محنت این خاکیان گِره
می خواند چاه غربتِ خود را به نیمه شب
با آن گلو زخمی و در استخوان گِره
مردی که خوشه های بلورین اشک را
می زد ز بُهت تشنه ی صد کهکشان گِره
محراب کوفه مبدء تقویم تازه شد
تا شد نماز رخ علی اندر دهان گِره
یا رب چسان نمیرد زشرم این پلشت خاک ؟!
وقتی که شد به گردن او ریسمان گِره
ما زنده ایم از تب عشق تو یا علی
دل را نموده ایم بر آن استان گِره
مولا بیا بعزت آن ذوالفقار ناز
از قلب ما و من تو بگشای این گِره .

یک عمر تماشای دری خون آلود


یاد آوری حادثه ای سرخ و کبود
کم کم به علی بال پریدن میداد
[=IRANSans]ای تیغ نیازی به حضور تو نبود

:Sham::Sham::Sham::Sham:

[=IRANSans]شهادت امام علی (ع) تسلیت باد


ابن ملجم مرادی (لعنة الله علیه) به همراه دو نفر دیگر در کنار خانه خدا پیمان بستند که در شب قدر امیرالمؤمنین علیّ (صلوات الله و سلامه علیه)، معاویه بن ابی سفیان و عمروعاص را بکشند. فردی که قصد کشتن معاویه را داشت، با شمشیر به او حمله کرد؛ ولی ضربه اش به پای معاویه خورد و معاویه جان سالم به در برد. او را دستگیر کردند و سپس کشتند. مردی که قصد کشتن عمروعاص را داشت، او را به درستی نمی شناخت. در شبی که قصد ترورِ عمروعاص را داشت، او مریض شده بود و فردی به نام "خارجة بن أبی حبیبة عامری" را به مسجد فرستاد که امامت نماز را به عهده گیرد. آن مرد به اشتباه به خارجه حمله کرد و با شمشیرش به او ضربه ای زد. آن مرد را نیز دستگیر کردند و کشتند. خارجه نیز دو روز بعد فوت کرد. ابن زیدون (٣٩٤-٤٦٣ه.ق) شاعر و وزیر معتضد عباسی، در قصیده ای که درباره «امت های گذشته، اصحاب و تابعین» است، به زیبایی به موضوع کشته شدنِ خارجه به جای عمروعاص اشاره می کند و می گوید:

وَ لَیتَها إذْ فَدَتْ عَمراً بِخارِجَةٍ – فَدَتْ عَلیّاً بِمَنْ شائَتْ مِنَ البَشَرِ


یعنی «ای کاش دنیا زمانی که خارجه را فدای عَمرو کرد، هر فردی از بشر را که می خواست، فدای علیّ می نمود».

مدیر اجرایی_فرهنگی;264314 نوشت:

2 - تبلیغ تاپیک و گروه های دسته جمعی اگر از حد رد نشود مشکلی ندارد

[/][/][/]


با سلام
من دعوت میکنم به این تاپیک تا اگر کاربران و خوانندگان، نقدی بر استدلال های نحوی یا امثال آن دارند برای بنده بفرستند.

http://www.askdin.com/showthread.php?t=65528

در این ایام شبهای قدر مطلبی دیدم به نقل از آیت الله صادقی تهرانی که می گفت شب قدر در واقع یک شب است و افق آن افق مکه و مدینه است.

با سپاس

[="Times New Roman"][="Black"][SPOILER]

امید نوشت:


مسلم نوشت:


ناصر نوشت:


بدیع نوشت:


حنیف نوشت:


کافی نوشت:


حافظ نوشت:


نشاط نوشت:


صابر نوشت:


استاد نوشت:


عامل نوشت:


مدیر سایت نوشت:


[/SPOILER]

شب های قدر تمام شد

چقدر خوبه که فرهنگ عزاداری رو هم با اشاره به یه سری نکات ریز به مردم آموزش بدیم

دیشب مجلس بسیار عالی توی مسجد محل بود و بسیار استفاده کردم

ولی چند نکته هست که به کارشناسان و اساتید عزیزم پیشنهاد میکنم هرچقدر می تونن به مردم آموزش بدن

خدا می دونه قصد عیب جویی و قضاوت نابجا ندارم و واقعا به یقین رسیدم که میگم

یه عده از عزاداران و محبین اهل بیت علیهم السلام واقعا وسط مجلس ادا در میارن

مثلا تا چراغ ها رو خاموش میکنن یک سری صداهای خفیف از خودشون تولید میکنن

یا اینکه حاج آقا هنوز دو سه کلمه بیشتر نگفته مثلا " شبه آخره ها باید استفاده کنیم"

چنان صدای هق هقی در میاره که انگار صحرای کربلا رو به چشم دیده

جالب اینه که بعد از حدود ده ثانیه هق هق بلند و گوش خراش و مزاحم یه دفعه به حالت عادی بر میگردند و صداشون کامل قطع میشه

در حالی که هق هق تازه استارت گریه باید باشه و بعد از هق هق باید صداها و ناله های بلند تری شنیده بشه

ولی از این افراد فقط هق هق و عربده در میاد

اونم با هر جمله ای که حاج آقا میگه. واقعا تمرکز آدمو بهم میزنن. هرچی آدم حس میگیره بفهمه و تصور کنه اینا یه دفعه خرابش میکنن

در جایی دیگر حاج آقا وسط روضه یه سری جملات عربی سنگین میگه و قبل از اینکه ترجمه فارسیشو بگه اینا عربده میزنن

جالب اینه که واسه جمله عربی و ترجمه فارسی دوتا عربده جداگانه میزنن

نمی دونم واقعا من سوادم کمه و اینا به عربی مسلط هستن یا اینکه واقعا دارن ادا در میارن

مطلب دیگه در مورد سینه زدن به صورت ریتمیک و شبیه رقص و حرکات موزون هست

واقعا این چیزها پسندیده نیست. مگه سینه زدن چه پیچیدگی داره که هرکس یه سبکی واسش اختراع میکنه

دیشب دیدم که یه سری پسر ده دوازده ساله ایستاده ریتمیک سینه میزدن

یکیشون داشت تمرین میکرد و سرش پایین بود و حرکات دستش رو چک میکرد و وقتی میدید درست اجرا نکرده از دوباره ژست میگرفت و تکرار میکرد

خب این بچه اینارو از کی الگو گرفته ؟ از چهار نفر که اینجور بهش القا کردن که اصل مطلب این مدل سینه زدن هست

ان شاء الله خدا کمکمون کنه بیشتر بفهمیم و بیشتر بفهمیم و بیشتر بفهمیم[/]

| استغفــــار |
دارویِ روح

شیخ صدوق از جابر بن عبد الله انصارى روایت کرده‏ اند که گفت:

رفتم به خدمت حضرت رسول صلى الله علیه و آله در جمعه آخر ماه رمضان چون نظر آن حضرت بر من افتاد فرمود که اى جابر این آخر جمعه‏ اى است از ماه رمضان پس آن را وداع کن و بگو

اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیَامِنَا إِیَّاهُ فَإِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِی مَرْحُوما وَ لا تَجْعَلْنِی مَحْرُوما

خدايا اين ماه را آخرين بار روزه ما در ماه رمضان قرار مده،اگر قرار داده‏اى پس مرا رحمت شده بدار،نه محروم‏ از رحمت.

پس به درستى که هر که این دعا را در این روز بخواند به دو خصلت نیکو ظفر می ‏یابد یا رسیدن به ماه رمضان آینده و یا به آمرزش خدا و رسیدن به رحمت بی انتهای او.

نماز آخرین جمعه ماه رمضان = ثواب دویست سال نماز قضا

[h=3]صلوات ها 10[/h] مدیر سایت, مسلم, کافی, اللیل والنهار, امید, بدیع, حنیف, حافظ, عامل

سلام

به به حاج مسعود چقدر طرفدار داره به امید خدا دراین شبهای قدر هم حاجت روا باشید کاکوجونی

هرشب شب قدر است

اگر قدر بدانیم

@};-@};-@};-

از دعاهاى امام سجاد عليه السّلام است درباره وداع با ماه رمضان‏:

اى خداوندى كه در برابر نعمتهايى كه بندگانت را ارزانى مى‏ دارى به پاداشت رغبتى نيست.اى خداوندى كه از بخشيدن پشيمان نمى‏ شوى.
اى خداوندى كه پاداش عمل بنده را نه برابر عمل، بلكه بيش از آن مى‏ دهى.
نعمتت بى‏ هيچ سابقه است و عفو تو بر مقتضاى فضل و احسان توست و عقوبتت بر آيين عدالت است و هر چه تقدير كنى خير ما در آن است.
اگر عطا كنى، عطاى خويش به منت نياميزى و اگر منع كنى، منع كردنت نه از روى ستم باشد.
پاداش نيك دهى كسى را كه سپاست گويد، با آنكه تو خود او را سپاس گفتن الهام كرده ‏اى.
جزاى خير دهى كسى را كه تو را بستايد، با آنكه تو خود او را ستايشگرى آموخته ‏اى.
عيب كسى را مى ‏پوشى كه اگر مى ‏خواستى، رسوايش مى‏ ساختى. به كسى عطا مى‏ كنى كه اگر مى ‏خواستى، عطا از او باز مى ‏گرفتى.
و آن دو يكى در خور آن بود كه رسوايش كنى و يكى سزاى آن بود كه عطاى خويش از او بازگيرى. ولى تو اى خداوند، كار خود بر تفضل بنا نهاده ‏اى
و قدرت خود را بر گذشت از گناهان جارى داشته‏ اى.با آنان كه تو را عصيان كنند، با بردبارى روياروى شوى و آنان را كه آهنگ ستم بر خود كنند، مهلت دهى.
آرى اى پروردگار من، مهلتشان دهى و با آنان مدارا كنى، باشد كه به سوى تو باز گردند، و چاره كارشان به توبه سپارى،

تا آن كه بايد هلاك شود به خلاف رضاى تو در مهلكه نيفتد و آن كه از نعمت تو مست غرور شده و طريق شقاوت در پيش گرفته بدبخت نگردد، مگر آنگه كه ديگرش عذر نماند و حجت بر او تمام شود.
همه اين‏ها از روى كرم و عفو توست اى خداى بخشنده و سودى است كه از عطوفت تو حاصل گردد، اى خداى بردبار.
اى خداوند، تويى كه در عفو به روى بندگانت گشوده‏ اى و آن را توبه ناميده ‏اى.
و براى رسيدن به اين در، آياتى را كه بر پيامبرت وحى كرده ‏اى راهنما ساخته ‏اى، تا كسى آن در گم نكند، كه تو اى خداوندى كه بزرگ و متعالى است نام تو، خود گفته ‏اى:
«به درگاه خدا توبه كنيد، توبه ‏اى از روى اخلاص باشد كه پرودگارتان، گناهانتان را محو كند و شما را به بهشتهايى داخل كند كه در آن نهرها جارى است.
در آن روز، خدا پيامبر و كسانى را كه به او ايمان آورده ‏اند فرو نگذارد، و نورشان پيشاپيش و در سمت راستشان در حركت باشد. مى ‏گويند:
« اى پروردگار ما، نور ما را براى ما به كمال رسان و ما را بيامرز، كه تو بر هر كارى توانايى. »
پس كسى كه از دخول به چنين سرايى - سراى توبه - پس از گشودن در و بر گماشتن راهنما غفلت ورزد، چه عذر تواند آورد؟
اى خداى من، تو كسى هستى كه در معامله با بندگان خود، همواره به سود آنان در بها مى ‏افزايى‏


و مى‏ خواهى كه در معامله با تو سود برند و به افزون دهى و نزول بر آستان تو كامياب شوند، كه تو خود گفته ‏اى - بزرگ و متعالى است نام تو و بلند است مرتبت تو
«هر كس كار نيكى انجام دهد، ده برابر به او پاداش داده شود و هر كه كار بدى انجام دهد، تنها همانند آن كيفر بيند. »
و نيز تو خود گفته‏ اى: «مثل آنان كه مال خود را در راه خدا انفاق مى ‏كنند مثل دانه‏اى است كه هفت خوشه بر آورد، و در هر خوشه ‏اى صد دانه باشد، خدا پاداش هر كه را كه بخواهد، چند برابر مى‏ كند. »
و نيز تو خود گفته‏ اى: «كيست كه به خدا قرض الحسنه دهد، تا خدا بر آن چند برابر بيفزايد؟ »
و نظاير اين آيات كه در قرآن در باب مضاعف شدن حسنات نازل كرده ‏اى.
بار خدايا، تويى كه به وسيله وحيى كه از عالم غيب فرستادى و به ترغيب خويش، آدميان را به چيزهايى راه نمودى كه اگر پنهان مى‏ داشتى، از ديدگانشان پنهان مى ‏بود.
گوششان از شنيدن آواز آن ناتوان و انديشه‏ هايشان از تصور آن عاجز مى‏ آمد، كه تو خود گفته‏ اى: «مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم. مرا سپاس گوييد و ناسپاسى من مكنيد. »
و نيز گفته ‏اى: «اگر مرا سپاس گوييد، بر نعمت شما مى ‏افزايم و اگر كفران كنيد بدانيد كه عذاب من سخت است. »
و گفته‏ اى: «بخوانيد مرا، تا شما را پاسخ گويم. آنهايى كه از پرستش منسركشى مى ‏كنند زودا كه در عين خوارى به جهنم در آيند.»

بار خدايا، دعاى بندگان را به درگاه خود، عبادت خوانده ‏اى و ترك آن را خودپسندى و سركشى، و كسانى را كه از آن سر بر تابند وعده جهنم و خوارى آن داده‏ اى.
از اين روست كه تو را به نعمت و بخششت ياد كردند و به فضل و احسانت سپاس گفتند و هم به فرمان تو، تو را به دعا خواندند، و در راه تو صدقه دادند تا به ثوابشان بيفزايى، و در آن بود رهاييشان از خشم تو و كاميابيشان به خشنودى تو.
بار خدايا، اگر يكى از آفريدگان تو، آفريده ديگر را چنان راهنمايى كرده بود كه تو بندگانت را راهنمايى كرده ‏اى، او را به صفت انعام و احسان متصف مى ‏ساختند و به هر زبان مى‏ ستودندش.
پس حمد و سپاس تو را، تا هر زمان كه سپاست توان گفت و تا آنگاه كه بر حمد تو لفظى باقى است و معنايى كه در اين طريق بهره ‏اى از آن توان يافت.
اى خداوندى كه احسان و فضل خويش به بندگانت عطا كرده‏ اى و آنان را در بخشش و عطا غرقه ساخته‏ اى. آثار نعمت تو بر ما چه آشكار است و احسان تو در حق ما چه بسيار. و چه بسيار ما را به بر و نيكى خويش مخصوص گردانيده‏ اى.
ما را به دين برگزيده خود، آيين پسنديده خود، شريعت سهل و آسان خود هدايت كردى و ديدگانمان را بينا ساختى كه به تو تقرب جوييم و به مقام كرامت تو واصل آييم.
بار خدايا، يكى از اين برگزيده ‏ترين وظايف و خاص‏ترين واجبات، ماه رمضان را قراردادى. ماهى كه آن را از ميان ديگر ماه ها ويژگى ديگرى بخشيده ‏اى‏


و از بين همه زمانها و ايام، آن را انتخاب فرمودى و بر همه اوقات سال برترى‏ اش نهاده ‏اى، زيرا كه در آن قرآن و نور نازل كرده ‏اى و بر تكاليف مؤمنان چند برابر افزوده ‏اى‏
و روزه را در آن واجب داشته ‏اى و مردمان را به بر پاى خاستن براى عبادت خود ترغيب كرده‏ اى و شب قدر را كه از هزار ماه بهتر است تجليل فرموده‏ اى.
و چون رمضان را به ما عطا كردى، ما را بر ديگر امتها فضيلت نهادى و از ميان پيروان ديگر كيشها برگزيدى. پس ما به فرمان تو روزش را روزه داشتيم و شبش را به نماز برخاستيم،
و با روزه داشتن و نماز خواندن در اين ماه به رحمتى كه ما را ارزانى داشته بودى روى نهاديم و آن را وسيله نيل به ثواب تو قرار داديم.
تويى كه هر چه از تو خواهند توانى داشت و آنچه از فضل و احسان تو طلبند توانى داد و به خواستاران مقام قرب خود نزديك هستى.
اى خداوند، ماه رمضان در ميان ما بس ستوده زيست و ما را مصاحب و يارى نيكو بود
و گرانبهاترين سودهاى مردم جهان را به ما ارزانى داشت. اما چون زمانش به سر رسيد و مدتش و شمار روزهايش پايان گرفت، آهنگ رحيل كرد.
اى خداوند، اينك با او وداع مى ‏كنيم، همانند وداع با عزيزى كه فراقش بر ما گران است و رفتنش ما را غمگين و گرفتار وحشت تنهايى كند، عزيزى كه او را بر ما پيمانى است كه بايد نگه‏داريم‏
و حرمتى كه بايد رعايت كنيم و حقى كه بايد ادا نماييم. پس، اكنون مى ‏گوييم: بدرود اى بزرگ‏ترين ماه خداوند و اى عيد اولياى خدا.
بدرود اى گرامى ‏ترين اوقاتى كه ما را مصاحب و يار بودى، اى بهترين ماه در همه روزها و ساعتها.

بدرود اى ماه دست يافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شايسته بندگان خداوند.
بدرود اى يار و قرينى كه چون باشى، قدرت بس جليل است و چون رخت بر بندى، فراقت رنج افزا شود. اى مايه اميد ما كه دوريت براى ما بس دردناك است.
بدرود اى همدم ما كه چون بيايى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و چون بروى، رفتنت وحشت خيز است و تألم افزاى.
بدرود اى همسايه‏ اى كه تا با ما بودى، دلهاى ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان.
بدرود اى ياريگر ما كه در برابر شيطان ياريمان دادى و اى مصاحبى كه راه هاى نيكى و فضيلت را پيش پاى ما هموار ساختى.
بدرود كه آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسيارند، و چه نيكبخت است آن كه حرمت تو نگه داشت.
بدرود كه چه بسا گناهان كه از نامه عمل ما زدودى و چه بسا عيبها كه پوشيده داشتى.
بدورد كه درنگ تو براى گنه كاران چه به درازا كشيد و هيبت تو در دل مؤمنان چه بسيار بود.
بدرود اى ماهى كه هيچ ماه ديگر را توان همسرى با تو نيست. بدرود اى ماهى كه تا تو بودى، امن و سلامت بود.
بدرود اى آن كه نه در مصاحبت تو كراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندى.
بدرود كه سرشار از بركات بر ما در آمدى و ما را از آلودگى ‏هاى گناه شست و شو دادى.


بدرود كه به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داريم و نه از روزه ‏ات ملالتى در خاطر.
بدرود كه هنوز فرا نرسيده از آمدنت شادمان بوديم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناك.
بدرود كه چه بديها كه با آمدنت از ما دور شد و چه خيرات كه ما را نصيب آمد.
بدرود تو را و آن شب قدر تو را كه از هزار ماه بهتر است.
بدرود كه ديروز كه در ميان ما بودى آزمند ماندنت بوديم و فردا كه از ميان ما خواهى رفت آتش اشتياق در دل ما شعله خواهد كشيد.
بدرود تو را و آن فضل و كرم تو را كه اينك از آن محروم مانده ‏ايم. و بر آن بركات كه پيش از اين ما را داده بودى و اينك از كفش داده ‏ايم.
بار خدايا، ما آشناى اين ماهيم، ماهى كه ما را بدان شرف و منزلت دادى و به بركت نعمت و احسان خويش روزه داشتنش را توفيق دادى، در حالى كه مردمان شقى قدرش را نشناختند و شور بختى خويش را از فضيلتش محروم ماندند.
اى خداوند، تو بودى كه ما را برگزيدى و به شناخت اين ماه توفيق عنايت كردى و به سنت آن راه نمودى. تو بودى كه ما را توفيق روزه داشتن و نمازگزاردن ارزانى داشتى، هر چند ما قصور ورزيديم و اندكى از بسيار به جاى آورديم.

بار خدايا، حمد تو راست در حالى كه به بدكردارى خويش اقرار مى‏ كنيم و به تبهكارى خويش معترفيم. براى رضاى توست اگر در اعماق دلمان پشيمان شده ‏ايم و از سر صدق از تو پوزش مى‏ طلبيم.
پس در برابر قصورى كه در اين ماه در طاعت تو ورزيده ‏ايم، ما را پاداشى ده كه به يارى آن بر فضيلت مرغوب دست يابيم و آن اندوخته‏ هاى گوناگون را كه به آن مشتاق شده‏ ايم بستانيم.
عذر تقصير ما را در اداى حق خود بپذير و عمر ما را تا رمضان ديگر دراز كن.
و چون به رمضان ديگر رسيديم، ياريمان ده تا آن سان كه سزاى خداوندى توست عبادتت كنيم و ما را به منزلتى رسان كه سزاوار طاعت توست‏
و به چنان اعمال شايسته ‏اى برگمار كه اداى حق تو را در اين رمضان و رمضان ديگر، بايسته باشد.
بار خدايا، در اين ماه اگر قصد گناه كرده ‏ايم، يا مرتكب آن شده ‏ايم،
يا به عمد خطايى از ما سر زده، يا از سر فراموشى ستمى بر خود روا داشته‏ ايم، يا پرده حرمت ديگرى را دريده ‏ايم،
بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و گناه ما در پرده اغماض فرو پوش و ما را عفو كن و در برابر ديدگان شماتت كنندگان قرار مده‏
و زبان طاعنان در حق ما دراز مگردان و ما را به رأفت پايان نيافتنى و فضل و كرم نقصان ناپذير خود به كارى برگمار كه خطاهايى را كه در اين ماه مرتكب شده‏ايم و تو آن را نپسنديده ‏اى، از ميان ببرد يا فرو پوشد.


بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او. ما از سپرى شدن رمضان اندوهگينيم، تو ما را بر اندوه اين فراق پاداش خير ده و اين روز عيد و روز روزه گشادن را بر ما مبارك گردان.
چنان كن كه روز عيد از شمار بهترين روزهايى باشد كه بر ما گذشته و عفو تو را به سوى ما آورده و گناه ما را زدوده است. بار خدايا، گناهان آشكار و نهان ما را بيامرز.
اى خداوند، با به پايان رسيدن اين ماه ما را از لوث گناه پاك نماى و با رفتنش، از ورطه گناهان برهان‏
و از نيكبخت‏ترين كسانى قرار ده كه در آن به عبادت تو پرداخته ‏اند و نصيبشان از همه بيشتر بوده و بيش از همه از آن بهره يافته‏ اند.
بار خدايا، اگر كسى از بندگان تو، حق اين ماه آن چنان كه شايسته اوست رعايت كرده و حرمتش نگه داشته و وظايف خود و احكام آن را به جاى آورده و از گناهان پرهيز كرده‏
و به تو تقرب جسته، آن سان كه خشنودى تو نصيبش شده و رحمت تو بر او روى نهاده،
اى خداوند، همانند مزدى كه او را مى‏دهى، از خزانه بى ‏نيازيت به ما نيز ارزانى دار و چند برابر آن از فضل خود عطا فرماى، كه خزاين فضل تو را نقصان نيست،
بلكه همواره در افزايش است، و معادن احسان تو دستخوش فنا نشود و بخشش تو چه بخششى گواراست.
بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و براى ما مزدى بنويس چونان مزد كسى كه اين ماه را تا روز قيامت روزه داشته و تو را عبادت كرده است.
اى خداوند، ما در اين روز فطر، روز عيد و شادمانى مؤمنان، روز اجتماع مسلمانان به گرد يكديگر،

از هر گناه كه مرتكب شده‏ ايم و از هر كار زشت كه زين پيش از ما سر زده، و از هر خيال بد كه در دل خود پنهان داشته ‏ايم، توبه مى ‏كنيم،
توبه كسى كه در دل خيال بازگشتش به گناه نيست و بار ديگر به گناه باز نگردد،
توبه‏ اى بى‏ بازگشت، عارى از هر گونه شك و ريب. بار خدايا، چنين توبه‏اى را از ما بپذير و از ما خشنود شو و ما را در آن توبه ثابت قدم گردان
اى خداوند، روزى ما ساز خوف از عقاب جهنم را و شوق به نعيم بهشت را، تا لذت آنچه را كه از تو خواسته‏ ايم در يابيم و از اندوه آنچه از آن به تو پناه مى ‏آوريم وارهيم.
اى خداوند، ما را در شمار توبه كنندگانى در آور كه محبت خود را به آنان ارزانى داشته‏ اى و پذيرفته‏ اى كه به طاعت تو باز گردند، اى دادگرترين دادگران.
اى خداوند، از پدران و مادران و همكيشان ما، آنان كه ديده از جهان بسته ‏اند و آنان كه هنوز جام مرگ ننوشيده‏ اند، در گذر.
بار خدايا، بر محمد پيامبر ما و خاندان او درود بفرست همچنان كه بر ملائكه مقربين خود درود فرستاده‏ اى. و بر او و خاندانش درود بفرست، آن سان كه بر پيامبران مرسل خود درود فرستاده ‏اى.
و درود بفرست بر او و خاندانش، آن سان كه بندگان صالح خود را درود فرستاده‏اى، درودى بر تر از درود آنها، اى پروردگار جهانيان.
درودى كه بركت آن به ما رسد و سود آن نصيب ما گردد و سبب استجابت دعاى ما شود،
كه تو كريم‏تر كسى هستى كه بدو رغبت توان يافت و كارسازترين كسى هستى كه بدو توكل توان كرد و تو خود بخشنده ‏ترين كسان به سائلان درگاه خود هستى. و أنت على كل شي‏ء قدير.

اللیل والنهار;1025492 نوشت:
لحظه های آخر مهمونیه ...
اگه احساسِ جاموندن داری ؛

سلام@};-@};-@};-

واقعا همین طوره

من امسال سعی کردم بیشتر سعی کنم رمضون داشته باشم انگار یه جور حرص خوردن و حسادت باشه!!#-o8->گل

شد مثل این که سعی کنم دانه های شن بین انگشتام بگیرم

هی روزگار

پرید ورفت!!8-|L-)@};-

عجب مرغ سبکبالی بود رمضان:-/#-o

ولی خودمونیم از پارسال بهتر بود بیشتر به نماز رسیدمb-):-h@};-@};-

سلام علیکم

مثل اینکه فردا سه شنبه، احتمال رویت هلال دادن .

به نام خدا.

در روز عید شیخ به منبر بود و همی میفرمود که «آری! رمضان هم رفت! ولی آیا از ما خشنود رفت؟»

ظریفی از میان جمع به آواز بلند گفت «بلی یا شیخ!»

شیخ متعجب پرسید «از کجا به این رسیدی؟»

شخص جواب داد «چون اگر خشنود نبود سال دیگر باز نمی آمد.» :d

پیشاپیش عید سعید فطر رو خدمت عزیزان و گرامیان مومن و روزه دار تبریک عرض میکنم.

ستایشگر :Gol:

ستايشگر;1025870 نوشت:
شخص جواب داد «چون اگر خشنود نبود سال دیگر باز نمی آمد.»

اللهم الحقنا رمضان سال بعد!!b-)@};-@};-

سلام برهمگی

عیدتون مبارک

مدیربیاریم این صفحه عیدی مون بگیریم!!


عیدسعید فطرررررررررررررررررر مبارک!!

سلامhappy@};-@};-

تابستون هم تو خرداد رسید و همون طور که هشدار داده بودند گردوخاکی که صاعقه های بارون نیمه تند بهاری!! درست کردند هم چند جا رو به آتیش کشید تا جایی که واتساپی ها هم دست به کار شدند و گزارش نوشتند برن برای خاموش کردن آتش!!;;):-t8->

خدا رحم کنه یه عالمه بارون خنک بهاری که اومد و علف و گیاه کوه هم زیاد حالا هم صاعقه!!

یعنی اگه ازسیل و طوفان در رفتید از صاعقه بلای آسمونی و آتیش نمی تونید فرارکنید!!:-/

خدا رحم کنه به حالمون b-)

در وصف پراید بسرایید تا این بلا هم رفع بشه!!happy@};-:-t

صبرم از کاسه دگر لبریز است

اگر این جمعه نیاید چه کنم ؟!

آنقدر من خجل از کار خودم

اگر این جمعه بیاید چه کنم ؟!

باورکن....
در تقدیر هر انسانی معجزه ای ازطرف خدا تعیین شده که قطعأ در زندگی،
در زمان مناسب نمایان خواهد شد!
یک شخص خاص..
یک اتفاق خاص..
یا یک موهبت خاص..
منتظر اعجاز خدا در زندگیت باش،بدون ذره ای تردید!
زندگی درست مثل نقاشی کردن است..
خطوط را با امید بکش..
اشتباهات را با آرامش پاک کن..
قلم مو را در صبر
غوطه ور کن...
و با عشق رنگ بزن..happy@};-

خــوشبختی یعنی

واقف بودن به اینکه هر چه داریم از رحمت خداست

و هر چه نداریم از حکمت خدا ...

احساس خوشبختی یعنی همین!

خوشبختی رسیدن به خواسته ها نیست،

بلکه لذت بـردن از داشته هاست happy@};-

موضوع قفل شده است