جمع بندی جذابیت بهشت برای فردی که در دنیا از همه امکانات برخوردار بوده ، چیست؟

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
جذابیت بهشت برای فردی که در دنیا از همه امکانات برخوردار بوده ، چیست؟

سلام
برای توصیف بهشت میگویم باغ هایی که رود ها از زیر ان ها جاری ست و...
این شاید برای خیلی ها قابل تصور نباشد و جذابیت داشته باشد
اما کسی که در دنیا بهترین باغ و خانه و مال و اموال و به عبارتی همه چیز را در دنیا داشته، برای او چگونه بهشت را توصیف می کنید؟؟؟
چنین کسی اصلا به نظر نمی اید مشتاق باغ های بهشتی یا حوری باشد چون در دنیا هر کار ک خواسته کرده و هرچه میخواسته فراهم بوده.
باتشکر

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد مشکور

[TD][/TD]

رسانه;1024668 نوشت:
سلام
برای توصیف بهشت میگویم باغ هایی که رود ها از زیر ان ها جاری ست و...
این شاید برای خیلی ها قابل تصور نباشد و جذابیت داشته باشد
اما کسی که در دنیا بهترین باغ و خانه و مال و اموال و به عبارتی همه چیز را در دنیا داشته، برای او چگونه بهشت را توصیف می کنید؟؟؟
چنین کسی اصلا به نظر نمی اید مشتاق باغ های بهشتی یا حوری باشد چون در دنیا هر کار ک خواسته کرده و هرچه میخواسته فراهم بوده.
باتشکر

سلام و تشکر@};-

در پاسخ به سؤال شما گفتنی است: یکی از اشتباهات ما در تصویر سازی نعمت های بهشتی این است که آن را با نعمت های دنیوی مقایسه می کنیم. چون ما در دنیا زندگی می کنیم، فکر ما هم دنیایی است. اساساً مقایسه دنیا و نعمت های آن که توأم با محدودیت و نقص و فانی بودن است با جهان آخرت و نعمت های مادی و معنوی آن که توأم با تمام و کمال، پایان ناپذیری و دائمی است مقایسه ای نادرست و باطل است. بی شک، اگر فکر خود را مقداری از محدوده طبیعت فراتر ببریم، آنگاه می توانیم وعده های خداوند در قرآن به بهشتیان را بهتر درک کنیم. به عنوان نمونه در روايتی آمده است:‌ «هنگامی که خداوند مومنين را در بهشت خويش جای می دهد، نعمت‌ های خويش را بر آن‌ ها سرازير می کند؛ نعمت‌ هایی که نمی توان آن‌ ها را حساب کرد. در حالی که اهل بهشت در نعمت‌ ها متنعم هستند، ناگهان نوری می درخشد که از فرط جاذبه آن، همه مدهوش می شوند. سؤال می کنند: اين چه نوری است و ملائکه در جواب می گويند: اين نوری است که در اثر لبخند حضرت زهرا (سلام‌ الله‌ عليها) به روی اميرالمومنين (عليه‌السلام) در فضا منتشر شده است.»(1)

نعمت های دنیوی هر چقدر هم بزرگ و متنوع باشند و یکنفر هر قدر هم از همه انواع آن برخوردار باشد اما باز هم محدودیت و نقص و زوال و فانی شدن، اصل لاینفک آنهاست و از این جهات اصلاً با نعمت های گسترده و تمام و کمال اخروی که از فاکتور همیشگی و دائمی برخوردار است قابل مقایسه نیست.(2) بعبارتی نعمت‌هاى‏ دنیوى‏ هر قدر که باشد، از آن‌جا که فانى و زوال پذیر است، ناچیز خواهد بود.(3) اما نعمت‌هاى بهشتی چون پاینده و دائمى است، عظیم و بزرگ است.(4) بنابراین اگر انسان از عقل سلیم برخوردار باشد هیچگاه به نعمت های مادی و دنیوی هر قدر هم فریبنده و متنوع باشند دل نمی بندد در حالیکه می داند روزی همه دنیا و مافیها فانی می شوند، صرفنظر از محدودیت و نقصشان و دیگر عوارضی که بر نعمت های دنیا حکمفرماست، در حالیکه می تواند علاوه بر برخورداری از نعمت های پاکیزه و حلال دنیوی با انجام وظایف بندگی مسیر سعادت ابدی و برخورداری از آسایش و آرامش اخروی و نعمت های بی پایان و متنوع و هر آنچه که بخواهد را برای خود هموار سازد.

در این مجال با استفاده از آیات و روایات، تفاوت‌هایی را بین دو نشئه ی دنیا و آخرت و نعمت های آن بیان می کنیم:
1. نعمت‌های اخروی پرتوى از کمالات روحى‏ و صفای روح اهل ایمان خواهد بود و اختصاص به شخص خاص دارد، قابل انتقال نبوده و یا امکان صرف نظر کردن از آن نعمت ها وجود ندارد، اما نعمت‌های دنیوی اختصاص به شخص خاصی ندارد، بلکه به طور کلى آماده براى عموم شده، هر کس بتواند از آنها استفاده خواهد برد.(5) همگان یک حداقل و حداکثری از آن نعمت ها برخوردارند و اختصاص به شخص یا اشخاص خاصی ندارد، اما نعمت های اخروی فقط و فقط به مؤمنان و پرهیزکاران مختص است.
2. نعمت‌هاى‏ دنیوى‏ اغلب از بین رفتنی و فنا پذیرند و نعمت‌های اخروى همه باقى و دایمی است.(6) حتی تصور همین فناپذیری نعمات دنیوی برای اهل دنیا و اینکه یک روز باید همه آنچه که دارند را بگذارند و بروند رنج آور است، وجودشان را سرشار از غم و اندوه دمادم می کند، به حسب ظاهر آسایش ظاهری دارند اما حتی برای یک لحظه هم طعم آرامش واقعی را نمی چشند اما اهل معنا و پرهیزکاران شاید به حسب ظاهر از نعمت های دنیا کم برخوردارند اما طعم شیرین رضایت از الطاف الهی و ارامش واقعی را می چشند و هر لحظه انتظار لحظه میعاد و دیدار و وصال حضرت حق را می چشند تا به ابدیت و برخورداری از وعده های حق خداوند در سرای دیگر برسند.
3. نعمت‌هاى‏ دنیوى براى انسان، صاف و خالص نمى ‏ماند، بلکه همواره به سبب عوارض و آفات با ناخالصی همراه مى‏ گردد.(7) اما ناخالصی در نعمت‌های اخروی به هیچ وجه راه ندارد.(8) ناخالصی های موجود در نعمت های دنیوی در صورت های مختلف نظیر درد و رنج و بیماری و حسرت و یا تعدی و ستم و تضییع حقوق دیگران و آه مظلومین بروز و ظهور دارد و همه اینها برای انسان توأم با وزر و وبال است و آرامش درونی انسان را زائل می کند. بعبارت دیگر نعمت‌هاى‏ دنیوى‏ به مقدار لذّت آن، یا با غصه همراه است و یا غصه را به دنبال دارد. به عبارت دیگر هر لذّتى با المى باشد و هر سرورى آمیخته به اندوهى است.(9) بر خلاف نعمت‌های اخروی که غصه و رنجی را به همراه ندارند.(10)
4. برای اهل بهشت، هر آنچه بخواهند و آرزو نمایند، فراهم می باشد. لذا قرآن می فرماید: «لَکُمْ فیها ما تَشْتَهی‏ أَنْفُسُکُمْ وَ لَکُمْ فیها ما تَدَّعُون‏؛(11) براى شما هر چه دلتان بخواهد در بهشت فراهم است، و هر چه طلب کنید به شما داده مى‏ شود.» اما در دنیا رسیدن به خواسته ها صرفا با اراده پدید نمی آید و لازمه ی رسیدن به خواسته ها منوط به تلاش و کوشش است که با رنج و سختی همراه می باشد و همیشه آسان بدست نمی آید و گاه در حالیکه گمان می کنی همه چیز تحت اختیار و سلطه توست، به یکباره همه چیز از کفت می رود چون اراده ای دیگر جهان را اراده می کند، بعنوان مثال مگر از قارون ثروتمندتر و برخوردارتر از مواهب دنیایی کسی بوده، در حالیکه گمان می کرد که همه چیز تحت اختیار اوست و بنوعی در ثورت و سرمایه و دارایی های مادی ادعای خدایی می کرد بناگاه زمین زیر پایش شکافته و او را در خود بلعید!

موفق باشید ...@};-

پی نوشت ها:
1. بحارالانوار، نويسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، تاريخ وفات مؤلف: 1110 ق‏، محقق / مصحح: جمعى از محققان‏، موضوع: جوامع روايى‏، زبان: عربى‏، تعداد جلد: 111، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏، مكان چاپ: بيروت‏، سال چاپ: 1403 ق‏، ج 35 ص 241.
2. «وَ لَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولى»؛ و مسلّماً آخرت براى تو از دنیا بهتر است، ضحی، 4.
3. «کُلُ‏ فَانٍ‏ یَسِیر». غرر الحکم و درر الکلم، ص 506.
4. شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم، ج ‏4، ص 526.
5. حسینى همدانى نجفى، محمد، درخشان پرتوى از اصول کافى،‏ ج 4، ص 63 - 64، چاپخانه علمیه قم، قم، چاپ اول،1363 ش.
6. «بادروا آجالکم باعمالکم و ابتاعوا ما یبقى لکم بما یزول عنکم». تمیمى آمدى، عبد الواحد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم،‏ محقق، مصحح، درایتى، مصطفى، ص 157،‏ دفتر تبلیغات، قم، چاپ اول، 1366 ش.
7. «بعوارض الآفات تتکدّر النّعم». تصنیف غرر الحکم و درر الکلم،‏ ۱۰۱، ح ۱۷۶۰.
8. شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم، ج ‏3، ص 215.
9. «بقدر اللذّة یکون التغصیص». غرر الحکم و درر الکلم، همان.
10. غرر الحکم و درر الکلم، همان؛ شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم، ج ‏3، ص 216، ج ‏1، ص 91.
11. فصلت/ آیه 31.

رسانه;1024668 نوشت:
سلام
برای توصیف بهشت میگویم باغ هایی که رود ها از زیر ان ها جاری ست و...
این شاید برای خیلی ها قابل تصور نباشد و جذابیت داشته باشد
اما کسی که در دنیا بهترین باغ و خانه و مال و اموال و به عبارتی همه چیز را در دنیا داشته، برای او چگونه بهشت را توصیف می کنید؟؟؟
چنین کسی اصلا به نظر نمی اید مشتاق باغ های بهشتی یا حوری باشد چون در دنیا هر کار ک خواسته کرده و هرچه میخواسته فراهم بوده.
باتشکر

سلام مجدد@};-

در واقع شاید بتوان به افرادی که غرق نعمت های مادی دنیا هستند و به حسب ظاهر اشتیاقی به نعمت های بهشتی ندارند مختصراً چنین گفت:

1. نعمت های دنیایی که اینقدر در نظر شما دلچسب و زیبا و فریبنده هست، در مقایسه با نعمت ها و پاداش های برزخی و اخروی بمثابه یک خواب خوب و شیرین در برابر درک همان خواب در مقام واقعیت و عینیت است. در قالب مثال می توان به تفاوت کیفیت نعمت های همین دنیا اشاره کرد! بعضی خوردنی ها و میوه ها که بصورت طبیعی در مناطق بِکر استوایی تولید می شود کجا، اینکه همان میوه و خوردنیها با شرایط غیرطبیعی خاصی در دیگر مناطق جهان تولید شود کجا! اسم و کمیت میوه و خوردنی همان است اما کیفیت و طعم و خاصیتش از زمین تا آسمان تفاوت دارد، مواد غذایی سنتی و طبیعی کجا و مواد غذایی صنعتی و دستکاری شده کجا؟! در همین مقیاس شما تصور کنید تفاوت نعمت ها و مواهب دنیوی را با نعمات و پاداشهای اخروی که اصلاً قابل مقایسه نیستند ...

2. نعمت ها و پاداشهای عالم برزخ و قیامت (بهشت فردوس) فقط شامل پاداشها و نعمت های مادی نیست بلکه نعمت های بهشت برزخی و اخروی بیشتر از جنس لذت های معنوی و ماندگار است که جذابیت آن از لحاظ شیرینی و ماندگار بودن بسیار بیشتر از پاداشهای مادی است. لذتی که در نعمت های مادی وجود دارد بیشتر قوای جسم را تحت تأثیر قرار می دهد و پس از مدت کوتاهی زائل می شود و چه بسا چون در دنیا همیشه امکان برخورداری از لذت های مادی وجود ندارد حسرت و اندوه و رنج و غم و درد جایگزین آن خوشی و لذت موقتی می شود و اما، لذتهایی که در نعمات و پاداشهای معنوی بهشت وجود دارد بیشتر روح آدمی را محظوظ می کند بگونه ای که شیرینی و حلاوت آن هیچگاه فراموش نمی شود و لحظه لحظه خاطره همان لذت معنوی در ذهن و روح مقوم لذت است.

3. لذت های مادی که در دنیا به آنها دل بسته اید با اتمام عمر شما پایان می پذیرد، اگر این لذت ها برایتان ارزشمند است و خواهان دائمی بودن آنها هستید باید بگونه ای توأم با ایمان و عمل صالح زندگی کنید تا پس از مرگ نیز در سرای دیگر(برزخ و عقبی)، این نعمت ها، پاداشها و لذت های مادی و معنوی، حتی در سطح و عمقی وسیع تر، عمیق تر و ماندگارتر همیشه و جاودان همراهتان باقی باشند.

4. در نقطه مقابل نعمت و پاداش و لذت، قطعاً جزا و عقاب و عذاب الهی مطرح است، بی شک، هر انسان عاقلی در مقام انتخاب بین لذت و درد، نعمت و نقمت، پاداش و عقاب، بهشت و جهنم؛ جنبه مثبت آن یعنی لذت و نعمت و پاداش و بهشت را بر می گزیند. حال اگر انسان، در فرصت عمر دنیا فقط و فقط دلبسته دنیا و شهوات نفس باشد، بی شک پس از پایان عمر وارد نشئاتی (عوالمی) خواهد شد که بخاطر انتخاب و عملکرد خود دیواری بین خود با نعمات و پاداشهای بهشتی کشیده و دائماً در عذاب و حرمان و درد و رنج و عقاب خواهد بود. بنابراین عقل سلیم حکم می کند انسان در دنیا بگونه ای رفتار کند و در مسیری حرکت کند که هم از نعمات و پاداشهای دنیا برخوردار باشد و هم پس از مرگ در سرای دیگر مشمول رحمت الهی و برخوردار از پاداشهای بهشت الهی باشد.

جمع بندی

پرسش:

برای کسانی که در دنیا بهترین باغ و خانه و مال و اموال و به عبارتی همه چیز داشته اند، بهشت را چگونه توصیف می کنید؟ بهشت برای افرادی که در دنیا از همه امکانات برخوردار بوده اند چه جذابیتی می تواند داشته باشد؟

 

پاسخ:

در پاسخ به سؤال شما گفتنی است: یکی از اشتباهات ما در تصویر سازی نعمت های بهشتی این است که آن را با نعمت های دنیوی مقایسه می کنیم. چون ما در دنیا زندگی می کنیم، فکر ما هم دنیایی است. اساساً مقایسه دنیا و نعمت های آن که توأم با محدودیت و نقص و فانی بودن است با جهان آخرت و نعمت های مادی و معنوی آن که توأم با تمام و کمال، پایان ناپذیری و دوام است مقایسه ای نادرست و باطل است. بی شک، اگر فکر خود را مقداری از محدوده طبیعت فراتر ببریم، آنگاه می توانیم وعده های خداوند در قرآن به بهشتیان را بهتر درک کنیم.(1) فلذا نعمت های دنیوی هر چقدر هم بزرگ و متنوع باشند و یکنفر هر قدر هم از همه انواع آن برخوردار باشد اما باز هم محدود و ناقص و فانی اند و از این جهات اصلاً با نعمت های گسترده و تمام و کمال اخروی که از فاکتور همیشگی و دائمی برخوردارند قابل مقایسه نیستند.(2) بعبارتی نعمت‌هاى‏ دنیوى‏ هر قدر که باشد، از آن‌جا که فانى و زوال پذیر است، ناچیز خواهد بود.(3) اما نعمت‌هاى بهشتی چون پاینده و دائمى است، عظیم و بزرگ است.(4) بنابراین اگر انسان از عقل سلیم برخوردار باشد هیچگاه به نعمت های مادی و دنیوی هر قدر هم فریبنده و متنوع باشند دل نمی بندد در حالیکه می داند مسافر است و باید همه داشته هایش را بگذارد و برود و بعلاوه دنیا و مافیها روزی فانی می شوند. در حالیکه می تواند علاوه بر برخورداری از نعمت های پاکیزه و حلال دنیوی با انجام وظایف بندگی مسیر سعادت ابدی و برخورداری از آسایش و آرامش اخروی و نعمت های بی پایان و متنوعش را برای خود هموار سازد.

 

در این مجال با استفاده از آیات و روایات، تفاوت‌هایی را بین دو نشئه ی دنیا و آخرت و نعمت های آن بیان می کنیم:

1. نعمت‌های اخروی پرتوى از کمالات روحى‏ و صفای روح اهل ایمان خواهد بود و اختصاص به شخص خاص دارد، قابل انتقال نبوده و یا امکان صرف نظر کردن از آن نعمت ها وجود ندارد، اما نعمت‌های دنیوی اختصاص به شخص خاصی ندارد، بلکه به طور کلى آماده براى عموم شده، هر کس بتواند از آنها استفاده خواهد برد.(5) همگان یک حداقل و حداکثری از آن نعمت ها برخوردارند اما نعمت های اخروی فقط و فقط به مؤمنان و پرهیزکاران مختص است.

2. نعمت‌هاى‏ دنیوى‏ اغلب از بین رفتنی و فنا پذیرند و نعمت‌های اخروى همه باقى و دایمی است.(6) حتی تصور همین فناپذیری نعمات دنیوی برای اهل دنیا و اینکه یک روز باید همه آنچه که دارند را بگذارند و بروند رنج آور است، وجودشان را سرشار از غم و اندوه دمادم می کند، به حسب ظاهر آسایش ظاهری دارند اما حتی برای یک لحظه هم طعم آرامش واقعی را نمی چشند اما اهل معنا و پرهیزکاران شاید به حسب ظاهر از نعمت های دنیا کم برخوردارند اما طعم شیرین رضایت از الطاف الهی و ارامش واقعی را می چشند و هر لحظه، انتظار لحظه میعاد و دیدار و وصال حضرت حق را می چشند تا به ابدیت و برخورداری از وعده های حق خداوند در سرای دیگر برسند..

3. نعمت‌هاى‏ دنیوى براى انسان، صاف و خالص نمى ‏ماند، بلکه همواره به سبب عوارض و آفات با ناخالصی همراه مى‏ گردد.(7) اما ناخالصی در نعمت‌های اخروی به هیچ وجه راه ندارد.(8) ناخالصی های موجود در نعمت های دنیوی در صورت های مختلف نظیر درد و رنج و بیماری و حسرت و یا تعدی و ستم و تضییع حقوق دیگران و آه مظلومین بروز و ظهور دارد و همه اینها برای انسان توأم با وزر و وبال است و آرامش درونی انسان را زائل می کند. بعبارت دیگر نعمت‌هاى‏ دنیوى‏ به مقدار لذّت آن، یا با غصه همراه است و یا غصه را به دنبال دارد. به عبارت دیگر هر لذّتى با المى باشد و هر سرورى آمیخته به اندوهى است.(9) بر خلاف نعمت‌های اخروی که غصه و رنجی را به همراه ندارند.(10)

4. برای اهل بهشت، هر آنچه بخواهند و آرزو نمایند، فراهم می باشد. لذا قرآن می فرماید: «لَکُمْ فیها ما تَشْتَهی‏ أَنْفُسُکُمْ وَ لَکُمْ فیها ما تَدَّعُون‏؛(11) براى شما هر چه دلتان بخواهد در بهشت فراهم است، و هر چه طلب کنید به شما داده مى‏ شود.» اما در دنیا رسیدن به خواسته ها صرفا با اراده پدید نمی آید و لازمه ی رسیدن به خواسته ها منوط به تلاش و کوشش است که با رنج و سختی همراه می باشد و همیشه آسان بدست نمی آید و گاه در حالیکه گمان می کنی همه چیز تحت اختیار و سلطه توست، به یکباره همه چیز از کفت می رود چون اراده ای دیگر جهان را اراده می کند، بعنوان مثال مگر از قارون ثروتمندتر و برخوردارتر از مواهب دنیایی کسی بوده، در حالیکه گمان می کرد که همه چیز تحت اختیار اوست و بنوعی در ثورت و سرمایه و دارایی های مادی ادعای خدایی می کرد بناگاه زمین زیر پایش شکافته و او را در خود بلعید!

 

در واقع شاید بتوان به افرادی که غرق نعمت های مادی دنیا هستند و به حسب ظاهر اشتیاقی به نعمت های بهشتی ندارند مختصراً چنین گفت:

الف. نعمت های دنیایی که اینقدر در نظر شما دلچسب و زیبا و فریبنده هست، در مقایسه با نعمت ها و پاداش های برزخی و اخروی بمثابه یک خواب خوب و شیرین در برابر درک همان خواب در مقام واقعیت و عینیت است. در قالب مثال می توان به تفاوت کیفیت نعمت های همین دنیا اشاره کرد! بعضی خوردنی ها و میوه ها که بصورت طبیعی در مناطق بِکر استوایی تولید می شود کجا، اینکه همان میوه و خوردنیها با شرایط غیرطبیعی خاصی در دیگر مناطق جهان تولید شود کجا! اسم و کمیت میوه و خوردنی همان است اما کیفیت و طعم و خاصیتش از زمین تا آسمان تفاوت دارد.

ب. نعمت ها و پاداشهای عالم برزخ و قیامت (بهشت فردوس) فقط شامل پاداشها و نعمت های مادی نیست بلکه نعمت های بهشت برزخی و اخروی بیشتر از جنس لذت های معنوی و ماندگار است که جذابیت آن از لحاظ شیرینی و ماندگار بودن بسیار بیشتر از پاداشهای مادی است. لذتی که در نعمت های مادی وجود دارد بیشتر قوای جسم مادی را تحت تأثیر قرار می دهد و پس از مدت کوتاهی زائل می شود و چه بسا چون در دنیا همیشه امکان برخورداری از لذت های مادی وجود ندارد حسرت و اندوه و رنج و غم و درد جایگزین آن خوشی و لذت موقتی می شود و اما، لذتهایی که در نعمات و پاداشهای معنوی بهشت وجود دارد بیشتر روح آدمی را محظوظ می کند بگونه ای که شیرینی و حلاوت آن هیچگاه فراموش نمی شود و لحظه لحظه خاطره همان لذت معنوی در ذهن و روح مقوم لذت است.

ج. لذت های مادی که در دنیا به آنها دل بسته اید با اتمام عمر شما پایان می پذیرد، اگر این لذت ها برایتان ارزشمند است و خواهان دائمی بودن آنها هستید باید بگونه ای توأم با ایمان و عمل صالح زندگی کنید تا پس از مرگ نیز در سرای دیگر(برزخ و عقبی)، این نعمت ها، پاداشها و لذت های مادی و معنوی، حتی در سطح و عمقی وسیع تر، عمیق تر و ماندگارتر همیشه و جاودان همراهتان باقی باشند. د. در نقطه مقابل نعمت و پاداش و لذت، قطعاً جزا و عقاب و عذاب الهی مطرح است، بی شک، هر انسان عاقلی در مقام انتخاب بین لذت و درد، نعمت و نقمت، پاداش و عقاب، بهشت و جهنم؛ جنبه مثبت آن یعنی لذت و نعمت و پاداش و بهشت را بر می گزیند. حال اگر انسان، در فرصت عمر گذرا فقط و فقط دلبسته دنیا و شهوات نفس باشد، بی شک پس از پایان عمر وارد نشئاتی (عوالمی) خواهد شد که بخاطر انتخاب و عملکرد خود دیواری بین خود با نعمات و پاداشهای بهشتی کشیده و دائماً در عذاب و حرمان و درد و رنج و عقاب خواهد بود. بنابراین عقل سلیم حکم می کند انسان در دنیا بگونه ای رفتار کند و در مسیری حرکت کند که هم از نعمات و پاداشهای دنیا برخوردار باشد و هم پس از مرگ در سرای دیگر مشمول رحمت الهی و برخوردار از پاداشهای بهشت الهی باشد.

 

پی نوشت ها:

1. به عنوان نمونه در روايتی آمده است:‌ «هنگامی که خداوند مومنين را در بهشت خويش جای می دهد، نعمت‌ های خويش را بر آن‌ ها سرازير می کند؛ نعمت‌ هایی که نمی توان آن‌ ها را حساب کرد. در حالی که اهل بهشت در نعمت‌ ها متنعم هستند، ناگهان نوری می درخشد که از فرط جاذبه آن، همه مدهوش می شوند. سؤال می کنند: اين چه نوری است و ملائکه در جواب می گويند: اين نوری است که در اثر لبخند حضرت زهرا (سلام‌ الله‌ عليها) به روی اميرالمومنين (عليه‌السلام) در فضا منتشر شده است.» ،بحارالانوار، نويسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، محقق / مصحح: جمعى از محققان‏، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏، مكان چاپ: بيروت‏، سال چاپ: 1403 ق‏، ج 35 ص 241.

2. «وَ لَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولى»؛ و مسلّماً آخرت براى تو از دنیا بهتر است، ضحی، 4.

3. «کُلُ‏ فَانٍ‏ یَسِیر». تمیمى آمدى، عبد الواحد، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، محقق، مصحح، درایتى، مصطفى، دفتر تبلیغات، قم، چاپ اول، 1366 ش، ص 506.

4. آقا جمال خوانسارى، محمد بن حسین، شرح بر غرر الحکم و دررالکلم،  شرح بر غرر الحکم و درر الکلم،‏ محقق، مصحح، حسینى ارموى محدث، جلال الدین،‏ ج 3، ص 246، دانشگاه تهران، تهران، چاپ چهارم، 1366 ش، ج ‏4، ص 526.

5. حسینى همدانى نجفى، محمد، درخشان پرتوى از اصول کافى،‏ ج 4، چاپخانه علمیه قم، قم، چاپ اول،1363 ش، ص 63 - 64.

6. «بادروا آجالکم باعمالکم و ابتاعوا ما یبقى لکم بما یزول عنکم». تصنیف غرر الحکم و درر الکلم،‏ پیشین، ص 157،‏

7. «بعوارض الآفات تتکدّر النّعم». تصنیف غرر الحکم و درر الکلم،‏ پیشین، ۱۰۱، ح ۱۷۶۰.

8. شرح آقا جمال خوانساری بر غرر الحکم و درر الحکم. پیشین، ج ‏3، ص 215.

9. «بقدر اللذّة یکون التغصیص». همان.

10. همان، ج ‏3، ص 216 و ج ‏1، ص 91.

11. فصلت/ آیه 31.

موضوع قفل شده است