جمع بندی اگر انسان متوجه شود سعادتمند نیست ...

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
اگر انسان متوجه شود سعادتمند نیست ...

سلام.
احتمالا این آخرین تاپیک من در این سایت باشه.
من کلی استعداد داشتم کسی نداشتم به این استعدادها جهت درست درمونی بده کودک زرنگی بودم اما ساده لوح و زیادی هم کنجکاو بودم ، رسیدم به یه سنی یه شری تو زندگیم افتاد نابود کرد همه چیزو ، گذشت و گذشت باعث عواملی شد که منو تو مسیرهای خوبی هدایت نکرد ،
همه مقالات و کتاب ها رو خوندم که فرشتگان نگهبان وظیفه ای در قبال انسان ها دارند من اثری ندیدم ، اینجا هم پرسیدم هزاران تبصره و شرط و شروطی آوردن که فهمیدم حرف نزدن دربارش بهتر باشه.
تا ۳ - ۴ سال پیش چیزی اصلا درباره ی جبر و اختیار نمی دونستم با اینکه فکر کنم در دبیرستان چیزهایی دربارش خونده بودیم اما اصلا چیزی یادم نیست تا حادثه ای دیگر منو به این مسیر کشید که واقعا چه چیزی وجود داره ؟ کلی مقاله و سوال و تفسیر و ... خوندم نتونستم به نتیجه ای برسم هر کسی با دلایلی برای خودش نظریه ای داده ،
وارد مباحث عالم ذر و طینت و ... شدم کلی مقاله ، کتاب و سوال خوندم آخر سر نفهمیدم چی شد هر کسی بر طبق نظریات خودشون تعبیری می کند چون خودشون هم به نظر نمی دونن دارن چی می گن فقط یه چیزی می گن !

دیگه نمی تونم ژنتیکم رو بررسی کنم و آباد و اجدادمو بررسی کنم که واقعا ژن معیوبی درون من وجود داره یا نه که اینگونه منو نابود کرده وگرنه اینکارو هم می کردم.

تمام کودکی و نوجوانی ام اگر کسی منو درست هدایت می کرد که مسیرها و شاید کسانی که به اختیار اعتقاد دارند انتخاب هام درست می بود ، کلی از دوران گرفتاری هام از خداوند درخواست کمک داشتم،

من کلی خودمو بررسی کردم ، کلی تحقیق کردم ، کلی نتایج گذشته و زندگیم رو با معیارها اصلی زندگی مقایسه کردم ،

من به این نتیجه رسیدم که به احتمال زیاد انسان سعادتمند نیستم نمی دونم مشکل از کجاست : عالم ذر ، ژن، طینت ، لقمه و ...
واقعا به این حدیث پیامبر ایمان آوردم :
که سعادتمند در شکم مادر سعادتمند است و شقاوتمند هم در شکم مادر شقاوتمند است

حالا من که به این نتیجه رسیدم باید چیکار کنم ؟؟
هر روز من عذابه ، شدت اندوه اینقدر شدید که احتمال سکته تو جوانی وجود داره. مشکلات هم که دوست ندارم بازگو کنم ( اصلا به وضعیت کشور هم ربط نداره ) هیچ راه حلی نداره جز اینکه جهان کن فیکن بشه دوباره واقعا.

اگر روز قیامتی باشه ، این متن احتمالا ثبت میشه ، بالاخره کسی که همیشه می گن از مادر مهربانتره ، کسانی که خودش به زور به دنیا میاره نباید ول کنه او هم در قبال ما وظیفه داره،

از بین بردن خود هم که گناهه ، من الان به این نتیجه رسیدم که سعادتمند نمی شم چه کاری می توانم بکنم ؟ دین چه راهکاری داره ؟ نمی خوام استفاده ابزاری در دنیا بشم تا الان شدم کافیه.

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"]
[/TD]


کارشناس بحث: استاد صدیق

[TD][/TD]

[=microsoft sans serif]

دلسوخته;1022591 نوشت:
از بین بردن خود هم که گناهه ، من الان به این نتیجه رسیدم که سعادتمند نمی شم چه کاری می توانم بکنم ؟ دین چه راهکاری داره ؟ نمی خوام استفاده ابزاری در دنیا بشم تا الان شدم کافیه.

باسلام و عرض ادب
طاعات و عبادات شما مقبول درگاه خداوند متعال

یکی از معضلات دوره مدرن که بشر بدان گرفتار شده است، حس بی پناهی و سردرگمی است.
انسانی که به دنبال یافتن پاسخ سوالات خود بود با تکیه بیش از حد به عقل خود و با قد علم کردم در برابر خداوند، مدتی است که گرفتار بدبینی، شکاکیت و در نهایت به پوچی رسیده است.
البته این مشکل در کشوری مثل ما که چندی است با افکار چند صد سال پیش متفکران غربی آشنا شده است، چندی نیست که ایجاد شده است.
جوانان ما با مطالعه نادرست و گزینشی آثار این افراد و با دوری از اندوخته علمی خود، ناگهان خود را در بحرانی یافته است که اندیشمندان غربی دهه هایی است از آن دور شده اند و سعی در حل مشکلات خود از طریقی دیگر و با درگیر کردن دوباره خود با معنویت و توجه دوباره به بعد روحی خود دارند.
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش.

دوست من
در مطلبی که ارسال کردید، چندین نکته وجود دارد که لازم است بدانها توجه کنید.
نخست. منشأ شکاکیت و حس نامطلوب شما.
دوم. راه حل برطرف کردن این معضل
سوم. ناامیدی.

[=microsoft sans serif]در مورد مسئله نخست، لازم است توجه کنید که گرچه در حوزه تفکر بخصوص در مسائل متافیزیکی نظریه های متعددی وجود دارد، ولی این مسئله مجوزی عقلی نمیشه برای بی توجهی به همه آنها.
این نتیجه گیری که چون در حوزه مباحث دینی اختلاف نظر فراوان هست، عینا یا تقریبا همان اشکالی است که باعث شد متفکران غربی، اندیشه خود بنیاد انسان را عرضه کنند و بشود آنچه نباید بشود.
قدیمی ها میگفتند نحن ابناء الدلیل. نظر زیاد است و فرضیه فراوان، اگر بخواهیم به این فراوانی توجه کنیم گرفتار سردرگمی میشویم.
به جای اینکه به نظرها توجه کنیدو به کثرت آنها، به ادله و شواهد آنها نگاه کنید.
البته قبل از آن لازم است موضع روش شناختی خود را تعیین کنیم.
اینکه ما دلیل را به عنوان یک دلیل قاطع میخواهیم یا همانطور که مباحث تجربی فعلا مطرح است صرف تلائم یک نظریه با قرائن و شواهد برای ما کفایت میکند.
این خیلی به قبول یک نظریه یا رد آن کمک میکنه.
حتی اگر هیچ یک از این نظرها، ادله قطعی نداشتند، حداقل میتوان به شواهد و قرائن آنها توجه کرد.
پس ما مجوزی برای شکاکیتی که مانند خوره ذهن و اندیشه ما را میخورد(گذشته از ایمان ما) نداریم.

[=microsoft sans serif]در مورد مسئله دوم، راه حل برطرف کردن این معضل هست.
حل این معضل، گاهی با برطرف کردن منشأ این شبهات و تعیین تکلیف در مورد آنهاست و گاه روان شناختی.
در حوزه معرفتی که عرض کردم، لازم است به بررسی اقوال بپردازیم و ادله آنها را نگاه کنیم.
هیچ عجله ای هم وجود نداره.
اما در حوزه روانشناختی، لازم است با یک مشاور روان شناس صحبت کنید تا ناامیدی شما را برطرف کند.
ناامیدی لازم نیست.

از این گذشته، گذشته انسان هرچه باشد و عملکرد او هرچه باشد قابل جبران است.
نباید ناامید بشوید.

[=microsoft sans serif]اما مسئله سوم. ناامیدی
دوست عزیز
هیچ مجوزی برای ناامیدی وجود نداره.
هیچ دلیلی نیز برای آن نیست.
ناامیدی مطلقا حربه شیطان است. چرا که در هر صورت، ناامیدی انسان به خاطر این است که خود را تنها میبیند و گمان میکند که در این وانفسا رها شده است و پیشتیبان و کمکی ندارد.
ناامیدی اگر از رحمت الهی وبخشایش اوست، که حیله شیطان است و ادیان و بخصوص دین اسلام با طرح ایده رحمت واسعه الهی به خوبی این حربه شیطان را بی اثر کرده اند.
فقط لازم است قدری در مورد آیات و روایات ناظر به رحمت الهی تأمل کنید.
به فرموده قران کریم:
وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ(یوسف، 87)
و از رحمت‏ خدا نوميد مباشيد زيرا جز گروه كافران كسى از رحمت‏ خدا نوميد نمى ‏شود

[=microsoft sans serif] روحى كه منسوب به خداست همان فرج بعد از شدتى است كه به اذن خدا و مشيت او صورت مى‏گيرد.

[=Traditional Arabic][=microsoft sans serif]و بر هر كس كه ايمان به خدا دارد لازم و حتمى است به اين معنا معتقد شود كه خدا هر چه بخواهد انجام مى‏دهد و بهر چه اراده كند حكم مينمايد، و هيچ قاهرى نيست كه بر مشيت او فائق آيد و يا حكم او را بعقب اندازد، و هيچ صاحب ايمانى نمى‏تواند و نبايد از روح خدا مايوس و از رحمتش نااميد شود زيرا ياس از روح خدا و نوميدى از رحمتش در حقيقت محدود كردن قدرت او، در معنا كفر به احاطه و سعه رحمت اوست.(المیزان، ج11، ص235)

[=&quot]بدانید که سعادتمندی فقط در گرو حل معضلات فکری و اندیشمند شدن نیست.
چه بسا انسانهایی که هیچ اهل فکر و تامل نبودند و با عمل خود سعادتمند شدند.
چه بسیار انسانهایی که گذشته بسیار نادرستی داشتند ولی در نهایت با یک تصمیم درست و به جا، سعادتمند شدند.
در این وادی، امثال فضیل عیاض کم نیستند.
بنابراین گذشته شما هر چه بوده است از فضل و رحمت الهی ناامید نباشید و بدانید که خداوند بخشنده و مهربان است.
در روایتی از امام کاظم علیه السلام نقل شده است که ایشان در ترسیم و بیان گناهان کبیره، چندین گناه را یاد میکند که در ابتدای آنها شرک، ناامیدی از رحمت الهی بیان شده است.

[=&quot][=&quot]أَكْبَرُ الْكَبَائِرِ الْإِشْرَاكُ بِاللَّهِ يَقُولُ اللَّهُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَ بَعْدَهُ الْإِيَاسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ- إِنَّهُ‏ لا يَيْأَسُ‏ مِنْ‏ رَوْحِ‏ اللَّهِ‏ إِلَّا الْقَوْمُ‏ الْكافِرُونَ‏...(الکافی، طبع اسلامیه، ج2، ص286)

[=&quot][=&quot]بنابراین از رحمت الهی ناامید نباشید که خداوند میفرماید:
[=&quot]«قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ‌(زمر، 53)
بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است»

[=&quot][=&quot]
[=&quot]این حسی که به شما القا شده است که سعادتمند نمیشوید، از القائات شیطان رجیم هست.
او که خود را رانده شده از درگاه الهی یافت، قسم یاد کرد که بندگانش را از راه به در خواهد کرد و یکی یکی با خود همراه خواهد کرد.
به قول مولوی در دیوان شمس:

[=&quot][=microsoft sans serif]برانید برانید که تا باز نمانید*** بدانید بدانید که در عین عیانید
بتازید بتازید که چالاک سوارید** بنازید بنازید که خوبان جهانید
چه دارید چه دارید که آن یار ندارد** بیارید بیارید در این گوش بخوانید
[=microsoft sans serif]
افکار بد را از ذهن خود دور کنید که وسوسه شیطان رجیم است.
[=&quot]حرکت کنید که سعادت در حرکت و تلاش است.
موفق و پیروز باشید.
[=microsoft sans serif]

دلسوخته;1022591 نوشت:
سلام.
من کلی استعداد داشتم کسی نداشتم به این استعدادها جهت درست درمونی بده کودک زرنگی بودم اما ساده لوح و زیادی هم کنجکاو بودم ، رسیدم به یه سنی یه شری تو زندگیم افتاد نابود کرد همه چیزو ، گذشت و گذشت باعث عواملی شد که منو تو مسیرهای خوبی هدایت نکرد ،
تمام کودکی و نوجوانی ام اگر کسی منو درست هدایت می کرد که مسیرها و شاید کسانی که به اختیار اعتقاد دارند انتخاب هام درست می بود ، کلی از دوران گرفتاری هام از خداوند درخواست کمک داشتم،
من به این نتیجه رسیدم که به احتمال زیاد انسان سعادتمند نیستم نمی دونم مشکل از کجاست : عالم ذر ، ژن، طینت ، لقمه و ...
واقعا به این حدیث پیامبر ایمان آوردم :که سعادتمند در شکم مادر سعادتمند است و شقاوتمند هم در شکم مادر شقاوتمند است

حالا من که به این نتیجه رسیدم باید چیکار کنم ؟؟ هر روز من عذابه ، شدت اندوه اینقدر شدید که احتمال سکته تو جوانی وجود داره. مشکلات هم که دوست ندارم بازگو کنم ( اصلا به وضعیت کشور هم ربط نداره ) هیچ راه حلی نداره جز اینکه جهان کن فیکن بشه دوباره واقعا.

دین چه راهکاری داره ؟ نمی خوام استفاده ابزاری در دنیا بشم تا الان شدم کافیه.

با سلام

طوری حرف میزنید که انگار فقط زندگی شما دستخوش حوادث تلخ بوده! انگار پیامبر ما یتیم نبوده! و چندین سال مورد جفا و ظلم کفار نبوده! یا حضرت یوسف چندین سال در زندان نبوده!

سعادتمند به این معنی نیست که شخصی اوضاعش همیشه بر وفق مراد باشه! اگر حدیثی اینچنین بوده منظور از سعادت، انسان صالح و خیرخواه بودن و عاقبت بخیری و بهشتی شدن است!

شقاوت را برای انسانهای شیطان صفت و ظالم و موذی بکار میبرند نه امثال شما! شقاوتمند منتظر نظر و لطف الهی نیست!

بر فرض شما دچار یه مشکلی مثلا اعتیاد به مواد یا بیماری صعب العلاجی شدید و فکر میکنید چون درمانی نزد پزشکان نیست پس دیگه به بن بست رسیدید! در حالیکه اینها هم درمان دارد اما مردم تنها درمان بیماری را در نزد پزشکان جستجو میکنند!

یا مثلا کسی که والدینش از هم جدا شدند یا ناپدری بدی دارد و... خب اینها هم راه حل دارد.

شما وقتی هیچی از مشکلتون نمیگید، بنده چطور بگم راه حل اسلام برای مشکل شما چیست؟ اینجا کسی شما رو نمیشناسه و راحت میتونید مشکلتان را مطرح کنید که اصل قضیه چی بوده و..

یکی از کارهایی که باید بکنید اینست که از کتب و مطالب نویسندگان خارجی و شکاک به خدا، و مطالب جبر و اختیار و ... بپرهیزید! حتی از گوش دادن به آهنگهای غمگین دوری کنید!

برای مدتی خودتان را از این افکار و ناامیدی دور کنید و امید داشته باشید .

سخنرانیهای دکتر حسین الهی قمشه ای را از اینترنت دانلود و گوش کنید!

درکنارش نماز و روزه و بعد از هر نماز دعای شریفه (یَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکَارِهِ وَ یَا مَنْ یُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ) تو فصل هفتم مفاتیح هست را با حالت خشوع بخوانید.

امام على عليه السلام : هركه به تقوا چنگ زند، سختى هايى كه به او نزديك شده اند از وى دور شوند و كارها بعد از تلخ شدن بر او شيرين گردند و موج هايى كه در برابرش متراكم شده اند، كنار روند و دشوارى هايى كه او را به رنج افكنده اند، آسان شوند.

امام صادق عليه السلام : خداوند براى كسى كه تقوا پیشه میکند ضمانت كرده است كه هر ناخوشايندى را براى او به آنچه خوشايندش مى باشد تغيير دهد و از جايى كه گمانش را هم نمى برد روزيش رساند.

امام على عليه السلام :
همانا تقوا و پروای از خدا، داروى درد قلوب شماست و بينا كننده كورى دلهايتان و شفابخش بيمارى جسمهايتان و درست كننده تباهى سينه هايتان و پاك كننده آلودگى جانهايتان و زداينده كورى [پرده] ديدگانتان.

سعی کنید همیشه روزانه بعد نماز صبح و عشاء صد بار استغفرالله و اتوب الیه و صلوات بخوانید

خداوندا شبم را روز گردان ***************** چو روزم بر جهان پيروز گردان

شبي دارم سياه از صبح نوميد*********درين شب رو سپيدم كن چو خورشيد

غمي دارم هلاكِ شير مردان**************برين غم چون نشاطم چير گردان

ندارم طاقت اين كوره تنگ************* خلاصي ده مرا چون لعل ازين سنگ

توئي ياري رس فرياد هر كس*****************به فريادِ منِ فرياد خوان، رس

ندارم طاقتِ تيمار چندين********************اَغِثني يا غياث المستغيثين

به آبِ ديده طفلان محروم**********************به سوز سينه پيران مظلوم

به بالين غريبان بر سر راه********************به تسليم اسيران در بن چاه

به داور داور فرياد خواهان*********************به يارب يارب صاحب گناهان

بدان حجت كه دل را بنده دارد***************** بدان آيت كه جان را زنده دارد

به دامن پاكي دين پرورانت********************به صاحب سري پيغمبرانت

به محتاجان در بر خلق بسته*************به مجروحان خون بر خون نشسته

به دور افتادگان از خان و مانها*****************به واپس ماندگان از كاروانها

به وردي كز نوآموزي بر آيد*******************به آهي كز سر سوزي بر آيد

به ريحان نثار اشكريزان *********************به قرآن و چراغ صبح خيزان

به نوري كز خلايق در حجاب است********به اِنعامي كه بيرون از حساب است

به تصديقي كه دارد راهب دِير**************به توفيقي كه بخشد واهب خير

به مقبولان خلوت برگزيده*********************به معصومان آلايش نديده

به هر طاعت كه نزديكت صواب است*****به هر دعوت كه پيشت مستجاب است

به آن آه پسين كز عرش پيش است**********بدان نام مهين كز شرح بيش است

كه رحمي بر دلِ پُر خونم آور*******************و زين غرقابِ غم بيرونم آور

سلام.
اینکه من مشکلاتم رو علنا بیان نمی کنم دو دلیل داره :
۱- از قدیم گفتن برای مشکلی به وجود اومده علنا جلوی دیگران از خداوند بابت اون مشکل شکایت نکن.
۲- مشکلاتی که برام به وجود اومده دیگه گذشته و نتایجش باقی مونده و راه درمانی هم نداره و جبران هم نمی شن‌ هیچ وقت هم جبران نمی شن.
و این ربطی به شناس و ناشناس بودن من نداره.
[SPOILER]

من ترجیح دادم دلایل وجود این همه مشکلات رو از زبان رونشناس نشنوم چون چیزی جز گول زدن نیست.
ترجیح دادم ریشه ی همه مشکلات رو از طریق منابع مبانی اولیه آدمی از زمانی که گفتند خداوندی هم وجود دارد پی بگیرم ،

اینکه چرا من باید در این دوران به وجود بیایم ؟
اینکه چرا باید از نعمت عدم به هستی بیایم ، در حالی هیچ سودی تا الان برام نداشته ؟
اینکه شر دامن گیر انسان هیچ خواستی از طرف خداوند نداره ؟

شما می گید حیله ی شیطان است این افکار ناامیدی . الله اعلم شاید باشد.

اما نکته ای وجود داره این طینت آفریده شده انسان ، اگر واقعا این طینت جهنمی بوده باشد و این طینت انسان را از همان کودکی و ... در مسیر مورد نظر خودش هدایت کند ، اینجا انسان با خودش فکر می کند بدبختی های کشیده شده شاید مجازات همان طینته که این چنین گرفتاره، انوقت ما با خود فکر می کنیم دنیا عدالت ندارد در حالی نمی دانیم‌ با دست خودمان در حال مجازاتیم.

چیزی که وجود داره خداوند چرا با علم به این مسائل آدم را باید از عدم به هستی بیاورد و اینگونه زجر دهد ؟ برای که ؟ برای چه ؟

حدیثی که گفته به حساب خود برسید قبل از اینکه به حسابتان برسند ... ، خود انسان که بهتر خودش را می شناسد و می بیند راه درمانی وجود ندارد چه باید بکند ؟

من هر شب قبل خواب شدید رو این موضوع فکر می کنم همانند فیلم مرور می کنم ، اون پلن هایی که در زندگی من‌در مسیر انتخاب من وجود داشت ، اگر نبود الان من اینگونه دچار استیصال نمی شدم .کی این پلن ها را چیده ؟؟ کی این پلن ها را در مسیر من قرار داده ؟
واقعا وجدانی خواست خداوند هیچ دخالتی نداشته ؟؟
[/SPOILER]

جمع بندی پرسش: دین چه راهکاری برای کسی دارد که میداند سعادتمند نمیشود؟   پاسخ: یکی از معضلات دوره مدرن که بشر بدان گرفتار شده است، حس بی پناهی و سردرگمی است. انسانی که به دنبال یافتن پاسخ سوالات خود بود با تکیه بیش از حد به عقل خود و با قد علم کردم در برابر خداوند، مدتی است که گرفتار بدبینی، شکاکیت و در نهایت به پوچی رسیده است. البته این مشکل در کشوری مثل ما که چندی است با افکار چند صد سال پیش متفکران غربی آشنا شده است، چندی نیست که ایجاد شده است. جوانان ما با مطالعه نادرست و گزینشی آثار این افراد و با دوری از اندوخته علمی خود، ناگهان خود را در بحرانی یافته است که اندیشمندان غربی دهه هایی است از آن دور شده اند و سعی در حل مشکلات خود از طریقی دیگر و با درگیر کردن دوباره خود با معنویت و توجه دوباره به بعد روحی خود دارند. هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش. دوست من در مطلبی که ارسال کردید، چندین نکته وجود دارد که لازم است بدانها توجه کنید. نخست. منشأ شکاکیت و حس نامطلوب شما. دوم. راه حل برطرف کردن این معضل سوم. ناامیدی. در مورد مسئله نخست، لازم است توجه کنید که گرچه در حوزه تفکر بخصوص در مسائل متافیزیکی نظریه های متعددی وجود دارد، ولی این مسئله مجوزی عقلی نمیشه برای بی توجهی به همه آنها. این نتیجه گیری که چون در حوزه مباحث دینی اختلاف نظر فراوان هست، عینا یا تقریبا همان اشکالی است که باعث شد متفکران غربی، اندیشه خود بنیاد انسان را عرضه کنند و بشود آنچه نباید بشود. قدیمی ها میگفتند نحن ابناء الدلیل. نظر زیاد است و فرضیه فراوان، اگر بخواهیم به این فراوانی توجه کنیم گرفتار سردرگمی میشویم. به جای اینکه به نظرها توجه کنیدو به کثرت آنها، به ادله و شواهد آنها نگاه کنید. البته قبل از آن لازم است موضع روش شناختی خود را تعیین کنیم. اینکه ما دلیل را به عنوان یک دلیل قاطع میخواهیم یا همانطور که مباحث تجربی فعلا مطرح است صرف تلائم یک نظریه با قرائن و شواهد برای ما کفایت میکند. این خیلی به قبول یک نظریه یا رد آن کمک میکنه. حتی اگر هیچ یک از این نظرها، ادله قطعی نداشتند، حداقل میتوان به شواهد و قرائن آنها توجه کرد. پس ما مجوزی برای شکاکیتی که مانند خوره ذهن و اندیشه ما را میخورد(گذشته از ایمان ما) نداریم.   در مورد مسئله دوم، راه حل برطرف کردن این معضل هست. حل این معضل، گاهی با برطرف کردن منشأ این شبهات و تعیین تکلیف در مورد آنهاست و گاه روان شناختی. در حوزه معرفتی که عرض کردم، لازم است به بررسی اقوال بپردازیم و ادله آنها را نگاه کنیم. هیچ عجله ای هم وجود نداره. اما در حوزه روانشناختی، لازم است با یک مشاور روان شناس صحبت کنید تا ناامیدی شما را برطرف کند.ناامیدی لازم نیست. از این گذشته، گذشته انسان هرچه باشد و عملکرد او هرچه باشد قابل جبران است. نباید ناامید بشوید. اما مسئله سوم. ناامیدی دوست عزیز هیچ مجوزی برای ناامیدی وجود نداره. هیچ دلیلی نیز برای آن نیست. ناامیدی مطلقا حربه شیطان است. چرا که در هر صورت، ناامیدی انسان به خاطر این است که خود را تنها میبیند و گمان میکند که در این وانفسا رها شده است و پیشتیبان و کمکی ندارد. ناامیدی اگر از رحمت الهی وبخشایش اوست، که حیله شیطان است و ادیان و بخصوص دین اسلام با طرح ایده رحمت واسعه الهی به خوبی این حربه شیطان را بی اثر کرده اند. فقط لازم است قدری در مورد آیات و روایات ناظر به رحمت الهی تأمل کنید. به فرموده قران کریم: وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ(1) و از رحمت‏ خدا نوميد مباشيد زيرا جز گروه كافران كسى از رحمت‏ خدا نوميد نمى ‏شود روحى كه منسوب به خداست همان فرج بعد از شدتى است كه به اذن خدا و مشيت او صورت مى‏گيرد. و بر هر كس كه ايمان به خدا دارد لازم و حتمى است به اين معنا معتقد شود كه خدا هر چه بخواهد انجام مى‏دهد و بهر چه اراده كند حكم مينمايد، و هيچ قاهرى نيست كه بر مشيت او فائق آيد و يا حكم او را بعقب اندازد، و هيچ صاحب ايمانى نمى‏تواند و نبايد از روح خدا مايوس و از رحمتش نااميد شود زيرا ياس از روح خدا و نوميدى از رحمتش در حقيقت محدود كردن قدرت او، در معنا كفر به احاطه و سعه رحمت اوست.(2) بدانید که سعادتمندی فقط در گرو حل معضلات فکری و اندیشمند شدن نیست. چه بسا انسانهایی که هیچ اهل فکر و تامل نبودند و با عمل خود سعادتمند شدند. چه بسیار انسانهایی که گذشته بسیار نادرستی داشتند ولی در نهایت با یک تصمیم درست و به جا، سعادتمند شدند. در این وادی، امثال فضیل عیاض کم نیستند. بنابراین گذشته شما هر چه بوده است از فضل و رحمت الهی ناامید نباشید و بدانید که خداوند بخشنده و مهربان است. در روایتی از امام کاظم علیه السلام نقل شده است که ایشان در ترسیم و بیان گناهان کبیره، چندین گناه را یاد میکند که در ابتدای آنها شرک، ناامیدی از رحمت الهی بیان شده است. أَكْبَرُ الْكَبَائِرِ الْإِشْرَاكُ بِاللَّهِ يَقُولُ اللَّهُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَ بَعْدَهُ الْإِيَاسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ- إِنَّهُ‏ لا يَيْأَسُ‏ مِنْ‏ رَوْحِ‏ اللَّهِ‏ إِلَّا الْقَوْمُ‏ الْكافِرُونَ‏...(3) بنابراین از رحمت الهی ناامید نباشید که خداوند میفرماید: «قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لاَ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ‌(4) بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است» این حسی که به شما القا شده است که سعادتمند نمیشوید، از القائات شیطان رجیم هست. او که خود را رانده شده از درگاه الهی یافت، قسم یاد کرد که بندگانش را از راه به در خواهد کرد و یکی یکی با خود همراه خواهد کرد. به قول مولوی در دیوان شمس: برانید برانید که تا باز نمانید*** بدانید بدانید که در عین عیانید بتازید بتازید که چالاک سوارید** بنازید بنازید که خوبان جهانید چه دارید چه دارید که آن یار ندارد** بیارید بیارید در این گوش بخوانید افکار بد را از ذهن خود دور کنید که وسوسه شیطان رجیم است. حرکت کنید که سعادت در حرکت و تلاش است.   پی نوشتها: 1. سوره یوسف، آیه87 2. طباطبایی، محمد حسین، تفسیر المیزان، بیروت، موسسه اعلمی، 1390، چاپ دوم، ج11، ص235 3. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1407، چاپ چهارم،  ج2، ص285 4. سوره زمر، آیه53
موضوع قفل شده است