جمع بندی ازدواج در سن پایین ؛ آری یا خیر؟

تب‌های اولیه

40 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ازدواج در سن پایین ؛ آری یا خیر؟

بنام خداوند مهربان

با سلام و احترام

بنده بنا به تجربه اطرافیان و خودم، حرف بزرگان دین و علم، و اعتقادی که در چند سال اخیر بدست آورده ام؛
ازدواج در سن پایین تر بهتر است چون:

1-هیجان جوانی هم عاطفی و هم جنسی زیاد است، و لذت در کنار جنس مخالف بودن با تجربه گسترده تری تجربه می شود تا در سن بالاتر.

2-انسان از گناه حفظ می شود.

3-شخصیت پخته تر می شود.

4-انسان حوصله بیشتری جهت فرزندپروری دارد.

5-اگر همه چیز خوب پیش رود انسان در کنار همسرش طراوت جوانی را تجربه می کند تا تنهایی!

اما بنا به دلایل ذیل فقط در شرایط خاص می توانم ازدواج در سن پایینتر را تجویز کنم:

1-قدرت تحمل خانواده ذوج در حد قابل قبول باشد.

2-از نظر اقتصادی یا ذوجین از پسش برایند یا خانواده هایشان تقبل کمک به انها را بکنند یا کاملا مشخص شود انها قانع هستند.
3-مهارت ارتباطی و کنترل خشم ذوجین در حد قابل قبول باشد.

*متاسفانه در حال حاضر علی رغم تلاش های صورت گرفته، منبع اموزشی و اگاه رسانی چندان مناسبی وجود ندارد و البته کوتاهی خود اشخاص که از نا اگاهی و سهل انگاری نشات می گیرد، بزرگترین منبع موانع ازدواج صحیح شده.

حال با توجه به شرایط ذکر شده، بنظر کارشناس محترم و کاربران عزیز و اگاه سایت با شرایط تحریک امیز فوق العاده شدید جنسی، چگونه می توان کمبود ها را جبران کرد؟ ایا اصلا می توان جبران کرد؟
ایا می توان فرهنگ صیغه شدن جوانان و نوجوانان را جا انداخت یا بنظرتان باعث اشاعه فحشا می شود؟
البته صیغه ای که با قید الزامات برای طرفین شود و زیر نظر خانواده؟

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد امیـد

[TD][/TD]

همره;1015545 نوشت:
ازدواج در سن پایین تر بهتر است

سلام

دغدغه شما در مورد مسأله اجتماعی مهمی همچون ازدواج ستودنی و قابل تحسین است.
اما باید مشخص کرد که منظور از ازدواج در سن پایین چیست؟
آیا منظور ازدواج در سال های ابتدای جوانی است؟ منطور از جوانی، سن 20 تا 30 سال است.
با اینکه منظور از ازدواج در سن پایین، ازدواج در سال های نوجوانی (12 تا 19 سال) است؟

همره;1015545 نوشت:
ایا می توان فرهنگ صیغه شدن جوانان و نوجوانان را جا انداخت یا بنظرتان باعث اشاعه فحشا می شود؟
البته صیغه ای که با قید الزامات برای طرفین شود و زیر نظر خانواده؟


در مورد صیغه، هر یک از دوستان نظر خاص خود را دارند. من هم نظر خودم را دارم. من _ نعوذبالله_ نمی گویم:"صیغه حرام است". خیر. صیغه بنا بر دلائل قطعی _ آیه شریفه و احادیث صحیح _ حلال است. اما آیا هر فردی با هر شرایطی باید دست به صیغه بزند؟؟!! مثلا صیغه شدن دختر دوشیزه و انجام عمل جنسی باعث می شود که دوشیزگی او از بین برود و این موضوع باعث ایجاد مشکل در ازدواج دائمش می گردد. این مسأله از امام صادق (صلوات الله و سلامه علیه) پرسیده شد «قَالَ فِی الرَّجُلِ یَتَزَوَّجُ الْبِکْرَ مُتْعَةً؟ قَالَ: یُکْرَهُ لِلْعَیْبِ عَلَى أَهْلِهَا» یعنی «در مورد ازدواج موقت (صیغه) با دختر دوشیزه از ایشان سؤال شد، فرمود: ازدواج موقت با دختر بِکر (باکره به قول معروف و اشتباه) کراهت دارد؛ چرا که موجب بروز عیب برای خانواده­ اش می­ گردد»(الکافی، ج۵، ص۴۶2).

توضیح: کلمه «باکرة» در عربی به معنای «زنی است که صبح زود بیدار می شود». اما معادل «دختری که ازدواج نکرده» کلمه «بِکر» است.

با سلام

به نظرم فرهنگ صیغه، موجب فحشا نمی شود
اما خیلی ها هستند که به نام صیغه دست به فحشا می زنند.
و همین موجب میشود صیغه بدنام شود.
البته این نکته هم اهمیت دارد اگر صیغه جنبه تجارت بگیرد مثل صیغه ساعتی، به نظرم اصلا خوب نیست.

ازدواج در سن پایین یعنی بعد از بلوغ خوب است
لکن باید با آگاهی و تجربه و پشتیبانی بزرگترها همراه شود.
در واقع ابتدائا اگر ازدواج در سن پائین قبیح و زشت شمرده میشود، این تفکر و فرهنگ اصلاح شود.

هر چیزی بسته به شرایط دارد سن ازدواج نیز همینطور است.

امید;1015640 نوشت:
سلام

دغدغه شما در مورد مسأله اجتماعی مهمی همچون ازدواج ستودنی و قابل تحسین است.
اما باید مشخص کرد که منظور از ازدواج در سن پایین چیست؟
آیا منظور ازدواج در سال های ابتدای جوانی است؟ منطور از جوانی، سن 20 تا 30 سال است.
با اینکه منظور از ازدواج در سن پایین، ازدواج در سال های نوجوانی (12 تا 19 سال) است؟


در مورد صیغه، هر یک از دوستان نظر خاص خود را دارند. من هم نظر خودم را دارم. من _ نعوذبالله_ نمی گویم:"صیغه حرام است". خیر. صیغه بنا بر دلائل قطعی _ آیه شریفه و احادیث صحیح _ حلال است. اما آیا هر فردی با هر شرایطی باید دست به صیغه بزند؟؟!! مثلا صیغه شدن دختر دوشیزه و انجام عمل جنسی باعث می شود که دوشیزگی او از بین برود و این موضوع باعث ایجاد مشکل در ازدواج دائمش می گردد. این مسأله از امام صادق (صلوات الله و سلامه علیه) پرسیده شد «قَالَ فِی الرَّجُلِ یَتَزَوَّجُ الْبِکْرَ مُتْعَةً؟ قَالَ: یُکْرَهُ لِلْعَیْبِ عَلَى أَهْلِهَا» یعنی «در مورد ازدواج موقت (صیغه) با دختر دوشیزه از ایشان سؤال شد، فرمود: ازدواج موقت با دختر بِکر (باکره به قول معروف و اشتباه) کراهت دارد؛ چرا که موجب بروز عیب برای خانواده­ اش می­ گردد»(الکافی، ج۵، ص۴۶2).

توضیح: کلمه «باکرة» در عربی به معنای «زنی است که صبح زود بیدار می شود». اما معادل «دختری که ازدواج نکرده» کلمه «بِکر» است.

بنام خداوند مهربان
سلام مجدد و تشکر از پاسخگوییتون، ازدواج در سن پایینتر از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت است بنا به شرایط شهرنشینی ازدواج در سن 20 ساله کم است، بنده سن کم متعارف هر منطقه مدنظرم است.
در رابطه با حدیث گرانمایه حضرت علیهم السلام بنظرم می اید ان زمان چون صیغه خیلی جا افتاده بود برای زن های مطلقه و بیوه ومعمولا ازدواج در سن پایین صورت می گرفت، احتمالا مشابه و بشدت الان دوستی های مخفی و نامشروع صورت نمی گرفت!

اما الان با معضل دوستی های نامشروع مخفیانه زیادی روبرو هستیم، بنظرم اگر این فرهنگ با قوانین خاصش که توسط کارشناسان طراحی شود و برای موارد دوستی که نمی توان کنترلشان کرد با قید شرایط توسط قاضی یا نماینده اش، جا بیفتد ،
حداقل از انحرافات بدتر، می توان جلوگیری کرد،
و اگاهی نسبی از شرایط این افراد خواهیم

*البته قبح این موضوع باید حفظ شود!

چند سال قبل که دبیرستانی ( لازم به ذکره دبیرستانی که من درس میخوندم بهترین دبیرستان شهرمون بود و اکثر دانش آموزانش بچه های درسخون و‌ زرنگی بودن پس وای بحال بقیه مدارس که وقتی میرفتم تو حیاطشون رو تمام در و دیوارها شماره نوشته بودن !!! ) بودم تا جایی که اطلاع داشتم نزدیک نصف هم کلاسیام دوست پسر داشتن یا در دنیای واقعی یا در فضای مجازی با کسی در ارتباط بودن ....

دوران دبستان که بودم ( پنجم دبستان) نصف بیشتر دوستان و هم کلاسیام میدونستن رابطه جنسی چیه و بچه چجوری بوجود میاد منم اولین بار همون موقع و از طریق همونا متوجه شدم تا مدت ها ذهنم درگیر این موضوع بود ....

به نظرم الان از هر زمان و دوره دیگه ای ازدواج در سن پایین تر مهمتره ...

نمیشه بچه ها اطلاع از مسائل جنسی و اینها داشته باشن بعد هم ازشون انتظار داشته باشیم که تحریک نشن که خودارضایی نکنن و تا سی سالگی ( اگر بالاتر نره ! ) نیازهای جنسی و عاطفیشونو سرکوب کنن ..

همره;1015684 نوشت:
در رابطه با حدیث گرانمایه حضرت علیهم السلام بنظرم می اید ان زمان چون صیغه خیلی جا افتاده بود برای زن های مطلقه و بیوه ومعمولا ازدواج در سن پایین صورت می گرفت، احتمالا مشابه و بشدت الان دوستی های مخفی و نامشروع صورت نمی گرفت!

این درست نیست که بدون داشتنِ دلیل معتبر، یک حدیث را به زمان خاصّی محدود کرد و گفت:«این حدیث مربوط به شرایط آن زمان بوده است و در زمان حال نمی توان به آن عمل کرد». این مانند حرف کسانی است که _مثلا_ حکم حرام بودنِ مشروبات الکلی را به زمان جاهلیّت که مردم پس از خوردن مشروب الکلی دعوا می کردند اختصاص می دهند و معتقدند امروزه که مردم متمدّن شده اند و پس از خوردن مشروبات الکلی به جان هم نمی افتند، این حکم دیگر جایی در جامعه مدرن ندارد.

البته اگر فرد بر سر دو راهی مانده باشد که در دوستیِ مخفیانه ای که دارد، مرتکب فحشا و زنا شود یا صیغه کند، مسلّم است که صیغه راه چاره است؛حتی اگر آن خانمْ دوشیزه باشد. زیرا در حدیث شریفی که از امام صادق (صلوات الله و سلامه علیه) نقل کردم، صیغه دختر دوشیزه حرام اعلام نشده است. مردها باید فکرکنند که اگر این خانمِ دوشیزه که دوست دارند صیغه کنند، خواهر یا دختر خودشان باشد، با صیغه شدنش چه احساسی به آنها دست می دهد. من واقعا به سخن حضرت امیرالمؤمنین علیّ (صلوات الله و سلامه علیه) که فرمود: «لَولا أنّ عُمَر(رضي اللّه عنه) نَهی عَنِ المُتعَةِ مَا زَنی إلاّ شَقِيٌ»یعنی:«اگر عُمَر از مُتعه نهی نمی كرد، جز افراد بدبخت زنا نمی كردند( بلكه به مُتعه رو می آوردند)» عقیده دارم و معتقد هستم که صیغه برای عده ای از افراد که توانایی ازدواج دائم ندارند لازم است.

اما در مورد دختر و پسرهای جوان مجرد که آتش شهوت آنها را آزار می دهد، راه حلّ مناسبی وجود دارد که چند سال پیش آیت الله ابراهیم امینی (امام جمعه شهر قم) در خطبه های نماز جمعه به آن اشاره کردند. ایشان عقیده داشتند که بهتر است خانواده ها اجازه دهند دختر و پسرِ جوان با یکدیگر ازدواج کنند و تا زمان آماده شدن شرایط مالی برای یک زندگیِ مستقلّ، در خانه پدر و مادرِ پسر یا خانه پدر و مادر دختر زندگی کنند و آنها در تأمین مخارج به دختر و پسر کمک نمایند. به این صورت زمینه ازدواج عده زیادی از دختر و پسرها آماده می شود و از آرامش روحیِ ازدواج بهره مند می گردند.

با سلام و احترام
ابتدا عارضم بنده هیچ گونه تخصصی در این مورد ندارم صرفا نظرات شخصیه خودم رو عرض میکنم.
اول منظور از ازدواج در سن کم باید مشخص شود اگر این سن زیر 18 سال باشد بنده به طور مطلق مخالفم برای زمان حاضر
اما دلایلی دارم
مهم ترین دلیل عدم رسیدن به بلوغ فکری طرفین هست. نظام آموزشی کشور توان تربیت افرادی رو نداره که در سن کم برای ازدواج آمادگی لازم رو داشته باشند.
بنده به خاطر نوع زندگیم ارتباطات زیادی در فضای مجازی با جنس مخالف و موافق خودم داشتم بذارید چیز هایی که نتیجه گرفتم رو خدمتتون عرض کنم
پسر در سن 13 تا 18 سالگی از رابطه با دختر فقط و فقط و فقط س ک س می خواهد تمام مطالب عاطفی و ... همه بهانه و دروغ برای رسیدن به این هدف هست
هیچ پسر 14 ساله ای بدنبال تشکیل زندگی نیست صرف یک دوستی چند ماهه و بعد هم بهانه گرفتن برای به اصطلاح کات کردن
دختر در 13 تا 18 کاملا لوس و به دنبال محبت در واقع گدایی محبت از هر کس( بخصوص در خانواده هایی که فضای متشنجی دارند خلا محبت رومیخوان با دوست پسر پر کنند)
این موارد کلی هست ممکنه استثنا داشته باشه ولی غالبا اینطورن

در مورد صیغه واقعیت اینه بنده موارد زیادی دیدم از آقایان نسبا ثروتمتند که با وجود تاهل دنبال صیغه های هفتگی هستند و واقعا دارن سو استفاده میکنند از این حکم
اگر کسی در سال با ده ها خانوم رابطه داشته باشه این اسمش فساد نیست؟ قطعا هست
بنده مخالف صیغه نیستم اما شرایط صیغه بسیار دشواره
بنده خودم دوستی دارم که ایشون در سن بالای 30 سال ازدواج موقت انجام داد بعد همسرش باردار شد
از طرفی این عمل رو مخفیانه انجام داده بود و خوب نمیتونست با خانواده مطرح کنه
از طرفی امکان ازدواج دایم نداشت
بچه رو هم که نمیشد از بین برد
ایشون دچار مشکلات عدیده شد بعدا که جاش نیست بنده توضیح بدم
بعد صیغه هم خاطرات روابط میمونه و در طول ازدواج دائم فرد رو آزار میده
گرایش اگر به صیغه زیاد بشه افراد دنبال ازدواج دائم نمی رند چون در ازدواج دائم مسئولیت زیاده
صیغه حالت اعتیاد آور داره چون قبلش فرد خلا عاطفی و جنسی داشت حالا تجربه روابط عاطفی و جنسی رو داره کنترل این مسائل در حالت تجرد سخت میشه براش
مقایسه همسر دائم بعد ازدواج با موارد صیغه شده و حسرت ها و ...

سپاس@};-@};-@};-

جوجه اردک زشت;1015729 نوشت:
با سلام و احترام
ابتدا عارضم بنده هیچ گونه تخصصی در این مورد ندارم صرفا نظرات شخصیه خودم رو عرض میکنم.
اول منظور از ازدواج در سن کم باید مشخص شود اگر این سن زیر 18 سال باشد بنده به طور مطلق مخالفم برای زمان حاضر
اما دلایلی دارم
مهم ترین دلیل عدم رسیدن به بلوغ فکری طرفین هست. نظام آموزشی کشور توان تربیت افرادی رو نداره که در سن کم برای ازدواج آمادگی لازم رو داشته باشند.
بنده به خاطر نوع زندگیم ارتباطات زیادی در فضای مجازی با جنس مخالف و موافق خودم داشتم بذارید چیز هایی که نتیجه گرفتم رو خدمتتون عرض کنم
پسر در سن 13 تا 18 سالگی از رابطه با دختر فقط و فقط و فقط س ک س می خواهد تمام مطالب عاطفی و ... همه بهانه و دروغ برای رسیدن به این هدف هست
هیچ پسر 14 ساله ای بدنبال تشکیل زندگی نیست صرف یک دوستی چند ماهه و بعد هم بهانه گرفتن برای به اصطلاح کات کردن
دختر در 13 تا 18 کاملا لوس و به دنبال محبت در واقع گدایی محبت از هر کس( بخصوص در خانواده هایی که فضای متشنجی دارند خلا محبت رومیخوان با دوست پسر پر کنند)
این موارد کلی هست ممکنه استثنا داشته باشه ولی غالبا اینطورن

در مورد صیغه واقعیت اینه بنده موارد زیادی دیدم از آقایان نسبا ثروتمتند که با وجود تاهل دنبال صیغه های هفتگی هستند و واقعا دارن سو استفاده میکنند از این حکم
اگر کسی در سال با ده ها خانوم رابطه داشته باشه این اسمش فساد نیست؟ قطعا هست
بنده مخالف صیغه نیستم اما شرایط صیغه بسیار دشواره
بنده خودم دوستی دارم که ایشون در سن بالای 30 سال ازدواج موقت انجام داد بعد همسرش باردار شد
از طرفی این عمل رو مخفیانه انجام داده بود و خوب نمیتونست با خانواده مطرح کنه
از طرفی امکان ازدواج دایم نداشت
بچه رو هم که نمیشد از بین برد
ایشون دچار مشکلات عدیده شد بعدا که جاش نیست بنده توضیح بدم
بعد صیغه هم خاطرات روابط میمونه و در طول ازدواج دائم فرد رو آزار میده
گرایش اگر به صیغه زیاد بشه افراد دنبال ازدواج دائم نمی رند چون در ازدواج دائم مسئولیت زیاده
صیغه حالت اعتیاد آور داره چون قبلش فرد خلا عاطفی و جنسی داشت حالا تجربه روابط عاطفی و جنسی رو داره کنترل این مسائل در حالت تجرد سخت میشه براش
مقایسه همسر دائم بعد ازدواج با موارد صیغه شده و حسرت ها و ...

سپاس@};-@};-@};-

زنان را زمانی که شوهرشان چیزی ندارد
و مردها را در زمانی که همه چیز دارند ( ثروت ) به خوبی میتوان شناخت Smile
تجربه و تاریخ نشان می دهند که اغلب زنان زمانی که همسرشان چیزی ندارد با او می مانند حتی اگر نیازهایشان تامین نشود اما اغلب آقایان ...

درباره این قسمت بارداری که گفتین من هم در این مورد با شما موافقم و این مورد رو زیاد دیدم و شنیدم ...
قبل از ازدواج موقت به این قسمت ها فکر نکرده بودند و موقعی که این مسائل پیش آمد کاسه چه کنم چه کنم دستشان گرفته اند .
حتی مورد داشتیم شخصی از استحباب متعه سخن میگفت اما هنگامی که همسرش باردار شد ناگهان سقط جنین که حرام است برای ایشان حکم وجوب پیدا کرد !!

امید;1015712 نوشت:
این درست نیست که بدون داشتنِ دلیل معتبر، یک حدیث را به زمان خاصّی محدود کرد و گفت:«این حدیث مربوط به شرایط آن زمان بوده است و در زمان حال نمی توان به آن عمل کرد». این مانند حرف کسانی است که _مثلا_ حکم حرام بودنِ مشروبات الکلی را به زمان جاهلیّت که مردم پس از خوردن مشروب الکلی دعوا می کردند اختصاص می دهند و معتقدند امروزه که مردم متمدّن شده اند و پس از خوردن مشروبات الکلی به جان هم نمی افتند، این حکم دیگر جایی در جامعه مدرن ندارد.

البته اگر فرد بر سر دو راهی مانده باشد که در دوستیِ مخفیانه ای که دارد، مرتکب فحشا و زنا شود یا صیغه کند، مسلّم است که صیغه راه چاره است؛حتی اگر آن خانمْ دوشیزه باشد. زیرا در حدیث شریفی که از امام صادق (صلوات الله و سلامه علیه) نقل کردم، صیغه دختر دوشیزه حرام اعلام نشده است. مردها باید فکرکنند که اگر این خانمِ دوشیزه که دوست دارند صیغه کنند، خواهر یا دختر خودشان باشد، با صیغه شدنش چه احساسی به آنها دست می دهد. من واقعا به سخن حضرت امیرالمؤمنین علیّ (صلوات الله و سلامه علیه) که فرمود: «لَولا أنّ عُمَر(رضي اللّه عنه) نَهی عَنِ المُتعَةِ مَا زَنی إلاّ شَقِيٌ»یعنی:«اگر عُمَر از مُتعه نهی نمی كرد، جز افراد بدبخت زنا نمی كردند( بلكه به مُتعه رو می آوردند)» عقیده دارم و معتقد هستم که صیغه برای عده ای از افراد که توانایی ازدواج دائم ندارند لازم است.

اما در مورد دختر و پسرهای جوان مجرد که آتش شهوت آنها را آزار می دهد، راه حلّ مناسبی وجود دارد که چند سال پیش آیت الله ابراهیم امینی (امام جمعه شهر قم) در خطبه های نماز جمعه به آن اشاره کردند. ایشان عقیده داشتند که بهتر است خانواده ها اجازه دهند دختر و پسرِ جوان با یکدیگر ازدواج کنند و تا زمان آماده شدن شرایط مالی برای یک زندگیِ مستقلّ، در خانه پدر و مادرِ پسر یا خانه پدر و مادر دختر زندگی کنند و آنها در تأمین مخارج به دختر و پسر کمک نمایند. به این صورت زمینه ازدواج عده زیادی از دختر و پسرها آماده می شود و از آرامش روحیِ ازدواج بهره مند می گردند.

بنام خداوند مهربان

با سلام مجدد و تشکر از پاسخگویی شما

بله بنده هم موافقم که نباید احادیث ائمه علیهم السلام را دست اویز و توجیه کننده نظرات شخصی و احساسات خویش کنیم، فکر می کنم نظری که بنده درباره حدیث مطرح کردم نقض ان و تفسیر به رای کردن ان نبود بلکه مقداری حقایق ان زمان و مقداری نیاز به بررسی کارشناس های مختلف دارد که اگر شد همین موضوع را در قسمت احادیث سایت مطرح می کنم.
بنده یک ایده بنا به نظریه استاد شهید مطهری در این زمینه خدمتتان عرض کردم، ای کاش مسئولین ما نظریات صحیح را اقتباس و نتیجه گیری صحیح نمایند و در نهایت سعی کنند انچه درست است را فرهنگ سازی کنند.
در نهایت مجدد از شما بسیار ممنونم

امید;1015640 نوشت:
اما باید مشخص کرد که منظور از ازدواج در سن پایین چیست؟

سن ازدواج حضرت علي و فاطمه زهرا و مدت زندگي مشترك آنها.

در زمان ازدواج حضرت علي (ع)و حضرت فاطمه زهرا(ص)هركدام چند سال داشتند ؟
زندگي مشترك آنها چند سال به طول انجاميد؟

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
مسعودى در مروج الذهب تاريخ ازدواج على با فاطمه (س)را سال دوم هجرت دانسته (1) مشهورترين نظر در اين باره ، اوّل ذى الحجة سال دوم هجرت است .(2)
بنا برقول مشهور فاطمه (س)در سال پنجم بعثت به دنيا آمد . شش ساله بود كه مادرش (خديجه ) از دنيا رفت . در سال دوم هجرت با على (ع)ازدواج كرد. بنابراين سن حضرت زهرا هنگام ازدواج با على (ع)حدود ده سال بوده است .
برخي تاريخ تولد حضرت زهرا را چند سال جلوتر و تا سال پنجم پيش از بعثت نيز گفته اند. با اين حساب سن ازدواج حضرت فاطمه افزايش پيدا مي کند.
.على (ع)در سيزده رجب سال 30عام الفيل متولد شد. ده ساله بود كه پيامبر در چهل سالگى به پيامبرى مبعوث شد . سيزده سال همراه پيامبر در مكه و شعب ابى طالب به سر برد . دو سال بعد از هجرت با فاطمه (س)ازدواج كرد.بنابراين 25ساله بود.(3)
زندگي مشترک حضرت فاطمه(س) و امام علي(ع) از سال دوم هجري آغاز شد .تا سال11هجري (سال شهادت حضرت فاطمه س ) ادامه داشت. بنا بر اين مدت زندگي مشترک اين دو معصوم حدوداً نه سال مي باشد.
پي نوشت ها:
1 .مسعودى , مروج الذهب , ج 2 ص 295.
2.حسين عمادزاده , چهارده معصوم , ج 1 ،ص 256.
3.همان , ص373 .

http://www.pasokhgoo.ir/node/15098

Bee;1015849 نوشت:
پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
مسعودى در مروج الذهب تاريخ ازدواج على با فاطمه (س)را سال دوم هجرت دانسته (1) مشهورترين نظر در اين باره ، اوّل ذى الحجة سال دوم هجرت است .(2)
بنا برقول مشهور فاطمه (س)در سال پنجم بعثت به دنيا آمد . شش ساله بود كه مادرش (خديجه ) از دنيا رفت . در سال دوم هجرت با على (ع)ازدواج كرد. بنابراين سن حضرت زهرا هنگام ازدواج با على (ع)حدود ده سال بوده است .
برخي تاريخ تولد حضرت زهرا را چند سال جلوتر و تا سال پنجم پيش از بعثت نيز گفته اند. با اين حساب سن ازدواج حضرت فاطمه افزايش پيدا مي کند.
.على (ع)در سيزده رجب سال 30عام الفيل متولد شد. ده ساله بود كه پيامبر در چهل سالگى به پيامبرى مبعوث شد . سيزده سال همراه پيامبر در مكه و شعب ابى طالب به سر برد . دو سال بعد از هجرت با فاطمه (س)ازدواج كرد.بنابراين 25ساله بود.(3)
زندگي مشترک حضرت فاطمه(س) و امام علي(ع) از سال دوم هجري آغاز شد .تا سال11هجري (سال شهادت حضرت فاطمه س ) ادامه داشت. بنا بر اين مدت زندگي مشترک اين دو معصوم حدوداً نه سال مي باشد.
پي نوشت ها:
1 .مسعودى , مروج الذهب , ج 2 ص 295.
2.حسين عمادزاده , چهارده معصوم , ج 1 ،ص 256.
3.همان , ص373 .

http://www.pasokhgoo.ir/node/15098

سلام

با عرض پوزش از شما
باید بگویم: در مورد سنّ ازدواج نمی توان به سن ازدواج حضرت فاطمه زهرا (صلوات الله و سلامه علیها) تمسّک کرد و گفت: چون آن حضرت در سنّ ده سالگی ازدواج کرده اند، پس ما هم دختران مان را در این سنّ شوهر دهیم. شما اگر کمی فقط کمی با دختران ده ساله صحبت کنید، می فهمید اصلا درک درستی از ازدواج ندارند. دختران ایرانی معمولا تا سنّ 20 سال تصوّر درستی از ازدواج ندارند. من خود از نزدیک شاهد ازدواج هایی در سنین پایین بوده ام. خانمی که در سنّ یازده سالگی ازدواج کرده بود، به من می گفت:«من اصلا نمی دانستم ازدواج چیست». شوهر این خانم چند سال بعد از ازدواج، ازدواج مجدّد کرد و بر سر همسر اولش هوو آورد. شاید بگویید:" ازدواج دوم شوهر این خانم، تقصیر خود شوهر بوده و خانم اول نقشی در آن نداشته است". در پاسخ، لطفا این مطلب را مطالعه کنید:

امید;1015160 نوشت:
قبلا در مورد «علّیّت خطّی» و «علّیّت حلقوی» توضیح داده ام.

سلام

جوجه اردک زشت;1015729 نوشت:
بنده مخالف صیغه نیستم
happy

جوجه اردک زشت;1015729 نوشت:
صیغه حالت اعتیاد آور داره

یعنی خداوند حکمی را برای مسلمانان قرار داده که باعث اعتیاد می‌شود؟

جوجه اردک زشت;1015729 نوشت:
مقایسه همسر دائم بعد ازدواج با موارد صیغه شده

یعنی خداوند حکمی را قرار داده که زندگی مشترک بعدی را به مخاطره میندازد؟

جوجه اردک زشت;1015729 نوشت:
بنده موارد زیادی دیدم از آقایان نسبا ثروتمتند که با وجود تاهل دنبال صیغه های هفتگی هستند

من هم موارد زیادی از خانمها را دیده‌ام که ازدواج دائم می‌کنند فقط برای آنکه در خانه شوهر داحت‌تر به آن نوع کارها می‌پردازند
چون در خانه شوهر آزادتر هستند و دختری آنها هم از بین رفته است
با استدلال شما باید بپذیریم که ازدواج دائم هم چیز بدی است!

دوست عزیز، آن مردهایی که می‌گوئید، اگر صیغه را برداریم اصلاح می‌شوند؟ آیا روابط نامشروع ایجاد نمی‌کنند؟
این مردها خودشان مریض هستند، تنها دلیلی هم که از صیغه استفاده می‌کنند برای این است که سرپوشی قانونی برای شهوترانی خود داشته باشند

اینکه زنی به قصد نادرست شوهر می‌کند نادرست بودن ازدواج دائم را اثبات نمی‌کند
این هم که برخی مردها هفتگی صیغه می‌کنند نادرست بودن صیغه را اثبات نمی‌کند

جوجه اردک زشت;1015729 نوشت:
بنده خودم دوستی دارم که ایشون در سن بالای 30 سال ازدواج موقت انجام داد بعد همسرش باردار شد
از طرفی این عمل رو مخفیانه انجام داده بود و خوب نمیتونست با خانواده مطرح کنه
از طرفی امکان ازدواج دایم نداشت
بچه رو هم که نمیشد از بین برد
ایشون دچار مشکلات عدیده شد بعدا که جاش نیست بنده توضیح بدم
بلاتشبیه، در بین وهابی‌ها هم شما مجبور هستید شیعه بودن خود را مخفی کنید
پس باید به این نتیجه برسیم که شیعه بودن خود را کنار بگذاریم و واهبی بشویم!
دوست عزیز، بفرمائید خداوند روز قیامت آن شیعه را که مخفیانه شیعه بوده را می‌سوزاند، یا آن وهابی که مانع جاری شدن دین حقیقی شده؟
و متقابلاً بفرمائید خداوند روز قیامت یقه دوست شما را می‌گیرد که چرا کار حلال انجام داده‌ای؟
یا یقهء خانواده ایشان را می‌گیرد که چرا فرزندتان را مجبور کردید کاری که من حلال کرده‌ام را مخفیانه و با هزار مشکل انجام بدهد؟

امید;1015850 نوشت:
خانمی که در سنّ یازده سالگی ازدواج کرده بود، به من می گفت:«من اصلا نمی دانستم ازدواج چیست». شوهر این خانم چند سال بعد از ازدواج، ازدواج مجدّد کرد و بر سر همسر اولش هوو آورد
سلام و عرض ادب
نقل قول از شما بخاطر ارتباط سخن شما با بحث بود، وگرنه نقدی به صحبت شما ندارم و با آن موافق هستم

دوستان عزیز، قطعاً پایین بودن سن ازدواج اگر همراه با ناآگاهی باشد عمل صحیحی نیست
ولی ما داریم سوال را اشتباه مطرح می‌کنیم. ما می‌پرسیم:

در چه سنی ازدواج کنیم که آگاهی ما برای انتخاب همسر مناسب باشد؟

این پرسش از اساس غلط است! به این دلیل که اگر بنا بود برای رسیدن به بلوغ فکری بر روی "سن و سال" تمرکز کنیم، باید تمام انسان‌ها در یک سن مشخص (مثلاً 30 سالگی) کاملاً عاقل و بالغ می‌شدند. خب آیا واقعاً اینگونه است؟ آیا تمام افراد 30 ساله و یا سن بالاتر که می‌شناسیم همگی عاقل و بالغ شده‌اند؟ و برعکس تمام افراد زیر 30 سال همگی فاقد عقل و آگاهی هستند؟

آگاهی یافتن از مطالب پیرامون یک فرآیند است که در اثر وقوع مسائل زیادی شکل می‌گیرد و فقط یکی از این موارد "سن" است. تازه "سن" موردی است که گر چه کم اهمیت نیست اما چندان هم اهمیت بالایی ندارد. موارد بسیار مهمتری از سن و سال هستد که در شکل گرفتن آگاهی و دانش مؤثر هستند. بنابراین اینکه بپرسیم در چه سنی ازدواج کنیم؟ سوالی اشتباه است. بلکه سوال درست این است:
چه کنیم که در زمانی که سن ازدواج فرا رسید، آگاهی‌های فرد به سطح قابل قبولی رسیده باشد؟

در واقع نباید سن ازدواج را بالا ببریم تا به زمان عاقل شدن برسد
بلکه باید زمان عاقل شدن را سریع‌تر کنیم و پایین بیاوریم تا به سن ازدواج برسد
اگر در حال حاضر پسرها و دخترها مثلاً در 18 سالگی به بلوغ کافی نرسیده‌اند، راهش این نیست که ازدواج آنها را تا زمان رسیدن به بلوغ به تأخیر بیندازیم
بلکه باید راهکاری پیدا کنیم که سن بلوغ فکری را مدام کمتر کنیم تا فرزند 18 سالهء ما کاملاً عاقل و بالغ و آمادهء ازدواج شده باشد

Reza-D;1015920 نوشت:
سلام و عرض ادب

بههههههههههههه
داداش رضای عزیز
سلااااااااااااام
بعد از مدت ها در این موضوع خدمت تان رسیدم.

اینکه گفتید:«بلکه سوال درست این است:چه کنیم که در زمانی که سن ازدواج فرا رسید، آگاهی‌های فرد به سطح قابل قبولی رسیده باشد؟» حرف خوب و درستی است. چرا با درس و مشق مدرسه و سیستم آموزشیِ کنونی آگاهیِ افراد به حدّی نمی رسد که بتوانند مسؤولیتِ یک زندگی را در سن 19 سالگی _مثلا_ به درستی برعهده گیرند؟؟


Reza-D;1015912 نوشت:
اما من هیچکدام را قبول ندارم! ادامه حرفم را بخوانید تا منظورم را متوجه بشوید
خدا شما را برای امتحانی انتخاب کرده که هرکسی از عهدهء آن برنمی‌آید
شما بدترین اتفاقات را به چشم دیده‌اید اما نه تنها از مسیر درست منحرف نشده‌اید بلکه همچنان دارید حرف از رضایت خدا می‌زنید
اینها نشانهء این است که شما اتفاقاً وجودی قدرتمند و قلبی محکم و استوار دارید
شما نه قلبتان شکسته است و نه وجودتان، بلکه یک لایه تاریک بین قلب شما و استعدادهای شما را پوشانده است
اگر می‌خواهید بنشینید و زانوی غم بغل بگیرید، چند سال دیگر حسرت فرصت‌های از دست رفته را خواهید خورد
بجای این حرفها، آن لایه تاریک را کنار بزنید، خواهید دید که قلب و وجود شما نه تنها سالم است بلکه بسیار درخشان و قدرتمند است
شما چه استعدادهایی دارید؟ ورزش؟ هنر؟ درس؟.... مطمئنم در چند زمینه استعداد عالی دارید
از همین الان شروع کنید به پرورش و پرداختن استعدادهای خود، و شخصیت و توانایی‌های خود را ارتقاء بدهید
بیشتر مطالعه کنید، آموزش ببینید و از زندگی لذت ببرید. هیچکس جز خودتان به دادتان نخواهد رسید

واقعا دست مریزاد
انصافا حرف های خوب و به جایی به پرسشگر گفتید. چون کارشناس آن موضوع نبودم، فقط گزینه «صلوات» را برای این حرف هایتان زدم و در این موضوع به خاطر نوشتن این سخنان از شما صمیمانه تشکر می کنم.
با اجازه شما حرف هایتان در این پست را کپی می کنم.

امید;1015922 نوشت:
بههههههههههههه
داداش رضای عزیز
سلااااااااااااام
بعد از مدت ها در این موضوع خدمت تان رسیدم

مخلصم برادر امید عزیز، مرا شرمنده کردید
من یک سلام خشک و خالی کردم و شما اینقدر صمیمی...

برادر عزیزم، شما سروران گرامی همیشه برای من عزیز هستید و دوستتان دارم
ماشاالله اینقدر گل در این سایت وجود دارد که نمی‌دانم نام کدامیک را بگویم. ممنون از اظهار لطفی که به من دارید :Ebraz Doosti:

حقیقتش هر روز شرایط زندگی من بدتر می‌شود، دلیلش را هم نمی‌دانم. هر کاری هم می‌کنم هیچ تغییری حاصل نمی‌شود
قبلاً شور و شوقی داشتم ولی الان دیگر هیچ اشتیاقی برایم نمانده است. امروز هم اتفاقی وارد سایت شدم ولی چند ساعتی هست که ماندگار شدم happy

امید;1015922 نوشت:
چرا با درس و مشق مدرسه و سیستم آموزشیِ کنونی آگاهیِ افراد به حدّی نمی رسد که بتوانند مسؤولیتِ یک زندگی را در سن 19 سالگی _مثلا_ به درستی برعهده گیرند؟
یادم هست سال‌ها پیش صحبت‌های یک کارشناس را در تلویزیون گوش می‌کردم
ایشان می‌گفتند"
«آموزش و پرورش که فقط تلاش می‌کند علوم تجربی را به دانش‌آموزان بیاموزد
والدین هم که فقط بلدند پسرها را "پدر" و دخترها را "مادر" بار بیاورند
این میان تنها آموزشی که به فرزندانمان یاد نمی‌دهیم "همسر" بودن است. یعنی دقیقاً همان چیزی که از همه مهمتر است!»

امید;1015924 نوشت:
واقعا دست مریزاد
انصافا حرف های خوب و به جایی به پرسشگر گفتید. چون کارشناس آن موضوع نبودم، فقط گزینه «صلوات» را برای این حرف هایتان زدم و در این موضوع به خاطر نوشتن این سخنان از شما صمیمانه تشکر می کنم.
با اجازه شما حرف هایتان در این پست را کپی می کنم.

شرمنده می‌فرمائید. ممنونم برادر گل
ناظم گرامی تاپیک، واقعاً کلید تشکر کافی نبود، لطفاً این پاسخ مرا پاک نفرمائید

Reza-D;1015928 نوشت:
شرمنده می‌فرمائید.

دشمنتان شرمنده.

Reza-D;1015926 نوشت:
حقیقتش هر روز شرایط زندگی من بدتر می‌شود، دلیلش را هم نمی‌دانم. هر کاری هم می‌کنم هیچ تغییری حاصل نمی‌شود
قبلاً شور و شوقی داشتم ولی الان دیگر هیچ اشتیاقی برایم نمانده است.

نمی دونم بگم درک می کنم یا اصلا چیزی نگم.
واقعیت رو بخواهید، من با شرایط این روزها برای گشایش در کارها زیاد صلوات می فرستم.

او خـواهـد آمـد;1015730 نوشت:
زنان را زمانی که شوهرشان چیزی ندارد
و مردها را در زمانی که همه چیز دارند ( ثروت ) به خوبی میتوان شناخت Smile
تجربه و تاریخ نشان می دهند که اغلب زنان زمانی که همسرشان چیزی ندارد با او می مانند حتی اگر نیازهایشان تامین نشود اما اغلب آقایان ...

سلام
اینکه آقایون ید طولا تری در زمینه بی وفایی دارند شکی نیست ولی خوب بعضی خانوم ها هم دست کمی ندارند از آقایون

او خـواهـد آمـد;1015730 نوشت:
درباره این قسمت بارداری که گفتین من هم در این مورد با شما موافقم و این مورد رو زیاد دیدم و شنیدم ...
قبل از ازدواج موقت به این قسمت ها فکر نکرده بودند و موقعی که این مسائل پیش آمد کاسه چه کنم چه کنم دستشان گرفته اند .
حتی مورد داشتیم شخصی از استحباب متعه سخن میگفت اما هنگامی که همسرش باردار شد ناگهان سقط جنین که حرام است برای ایشان حکم وجوب پیدا کرد !!

خب این موارد هستند و کاری نمیشه کرد
یک مقداری بحث خویشتنداری جنسی دشوار شده از طرفی شرایط فرهنگی مناسب صیغه هم نیست که علنی باشه
خود صیغه هم برای هر فردی مناسب نیست شرایط سنجی نیاز هست بنده دیدم در خود این سایت هم اکثرا کارشناسان محترم برای مجرد ها توصیه نمی کنند

یک راهکاری رو کارشناس محترم دادن از زبان آیت الله امینی به نظرم کار منطقی هست هرچند فرهنگ سازیش واقعا دشوار
هرچند راهکاریه که خیلی از بعد شخصی طرفدارش نیستم چون اصولا از وابستگی بیزارم ولی خب واقعا دیگه روش بهتری به ذهن نمیاد

سپاس@};-@};-@};-

همره;1015545 نوشت:
بنام خداوند مهربان

با سلام و احترام

ازدواج در سن پایین تر بهتر است چون:

سلام و عرض ادب

استنباط شما صحیح نیست

ازدواج برای هر فرد مساله ای مختص به خود اوست

شخصی ازدواج در 15 سالگی برایش مفید است

و دیگری مضر !

برای تصمیم گیری برای ازدواج ، بهترین کار استفاده از یک مشاور خبره ، متعهد و متدین است .

باید روحیات و افکار شخص مورد بررسی قرار بگیرد و اگر فرد آمادگی لازم برای ازدواج را داشت، اقدام به ازدواج نماید .

بنده افراد بسیاری را دیده ام که در سنین پایین ازدواج کرده اند و موفق بوده اند و افراد بسیاری را نیز دیده ام که در سن بالا ازدواج کرده اند و آن ها نیز موفق بوده اند
همین طور افرادی را دیده ام که در سن پایین ازدواج کرده اند و شکست خورده اند و ....

مهمترین مساله داشتن شناخت کافی از ازدواج و آمادگی های لازم و کافی برای ازدواج است ( هم روحی و هم مادی)

در پناه حق تعالی

شروحیل;1016003 نوشت:
سلام و عرض ادب

استنباط شما صحیح نیست

ازدواج برای هر فرد مساله ای مختص به خود اوست

شخصی ازدواج در 15 سالگی برایش مفید است

و دیگری مضر !

برای تصمیم گیری برای ازدواج ، بهترین کار استفاده از یک مشاور خبره ، متعهد و متدین است .

باید روحیات و افکار شخص مورد بررسی قرار بگیرد و اگر فرد آمادگی لازم برای ازدواج را داشت، اقدام به ازدواج نماید .

بنده افراد بسیاری را دیده ام که در سنین پایین ازدواج کرده اند و موفق بوده اند و افراد بسیاری را نیز دیده ام که در سن بالا ازدواج کرده اند و آن ها نیز موفق بوده اند
همین طور افرادی را دیده ام که در سن پایین ازدواج کرده اند و شکست خورده اند و ....

مهمترین مساله داشتن شناخت کافی از ازدواج و آمادگی های لازم و کافی برای ازدواج است ( هم روحی و هم مادی)

در پناه حق تعالی

بنام خداوند مهربان

با سلام و احترام

ممنونم از شما

بنده نتیجه، مطالعه، تجربه حرفه ای و شعلی خودم و همکارام رو عرض کردم.
و انچه از مطلب شما متوجه شدم تفاوتی با مطلب خودم ندیدم.

شروحیل;1016003 نوشت:
ازدواج برای هر فرد مساله ای مختص به خود اوست

سلام شروحیل عزیز گل
حرف شما صحیح است اما اولاً ما نگفتیم جوانان را به زور ببریم پای سفرهء عقد!
ما می‌گوئیم باید شرایط فرهنگی، مادی و تربیتی به گونه‌ای فراهم بشود که جوانان در حدود سن بلوغ شرایط مناسب برای ازدواج را دارا باشند

اگر شرایط فاهم باشد و جوانی نخواهد استفاده کند که مشکلی پیش نمی‌آید
مشکل زمانی پیش می‌آید که جوانی بخواهد ازدواج کند و شرایط آن فراهم نباشد

ثانیاً اگر شرایط مالی ازدواج را برای جوانان فراهم کنیم و از طرفی دختر و پسر را هم از نظر مدیریتی و فرهنگی به شکل مطلوبی برای این امر تربیت کنیم
و این کار را به شکلی انجام دهیم که جوان بپذیرد ازدواج راهکار بهتری از دوستی است
(که در حال حاضر خود من هم نمی‌پذیرم که ازدواج بهتر از دوستی باشد!)
بنده به شما قول می‌دهم که اکثریت مطلق جوانان با کله به سمت ازدواج در سن پایین می‌شتابند
happy

شروحیل;1016003 نوشت:
بنده افراد بسیاری را دیده ام که در سنین پایین ازدواج کرده اند و موفق بوده اند
و افراد بسیاری را نیز دیده ام که در سن بالا ازدواج کرده اند و آن ها نیز موفق بوده اند
همین طور افرادی را دیده ام که در سن پایین ازدواج کرده اند و شکست خورده اند و ....
متأسفانه نگاه ما به آمار نواقص زیادی دارد و سریع از روی ظاهر پدیده‌ها نتیجه‌گیری می‌کنیم
آیا میشود اثبات کرد آنهایی که در سن پایین ازدواج کردند و شکست خودند، اگر در سن بالاتری ازدواج می‌کردند ازدواجشان موفق بود؟!

می‌دانید که 7 سالگی سن رفتن به مدرسه است. حال اگر کودکی 5 ساله داشته باشیم که کشش مناسب برای تحصیل نداشته باشد چه می‌کنیم؟
آیا می‌گوئیم رفتن به مدرسه در 7 سالگی برای او مناسب نیست و می‌گذاریم سنش بالا برود تا کم‌کم کشش ذهنی پیدا کند؟
یا اینکه تلاش می‌کنیم هر چه زودتر کشش ذهنی او را فراهم کنیم تا بتواند در سن مناسب یعنی 7 سالگی به مدرسه برود؟

به قول خودتان:


شروحیل;1016003 نوشت:
مهمترین مساله داشتن شناخت کافی از ازدواج و آمادگی‌های لازم و کافی برای ازدواج است ( هم روحی و هم مادی)

لذا اگر ازدواجی در سن پایین شکست می‌خورد، راه حلش این نیست که سن ازدواج را بالا ببریم
بلکه باید آمادگی و بلوغ را به سنین پایین‌تر منتقل کنیم

مشکل این نیست که کسی در سن پایین ازدواج بکنه یا نه چون نمیشه برای این مورد یک قانون کلی صادر کرد، ممکنه بشه به یه عده ای اجازه چنین کاری و داد اما عده ی دیگه نه. اگر بگیم نه به تعدادی که واقعا حقشونه و میتونن ظلم میشه و برعکسشم صادقه.
به خانواده ها و شرایط و طرف ها بستگی داره.
اما شخصا به نظر من ازدواج به بلوغ فکری نیاز داره باید با عشق عاقلانه صورت بگیره وقتی که هر دو نفر عاقل هستند و ازدواج باعث پیشرفت هر دو نفر بشه نه حقی از حقوقشون و زایل کنه.

بیشترین مشکل ازدواج در سنین پایین کودک همسری هست که مردهای سن بالا با بچه های ده و بیست و سی سال پایین تر از خودشون به عنوان زن دوم و سوم ازدواج و بعد از مدتی طلاقشون میدن و ولشون میکنن.

جایی که فقر هست همینه.

یه مدت گفته شد فرزند کمتر زندگی بهتر. بعد گفتن فرزند بیشتر زندگی بهتر. اصلش اینه خانواده ثروتمتد از نظر علمی و مالی و فرهنگی فرزندان بیشتری باید داشته باشه و خانواده فقر و قشر ضعیف و کم درآند و آسیب پذیر ... یک فرزند کافیه... این جامعه آینده دار خواهد شد و تعداد انسان های سالم و مفید زیاد میشه و تعداد قاتل ها مجرم ها پایین میاد و این طور افراد روانی هم کمتر میشه.

خیلی بحث پیچیده ایه
نه میشه گفت ازدواج در سن پایین خوبه
نه میشه گفت بد
ازدواج تو سن پایین .یعنی خداحافظی با بچگی و شیطنت هاش
از طرفی هم خوبه که ازدواج تو سن پایین .از دوستی های یواشکی و گناه جلوگیری میکنه

[="Tahoma"]

Reza-D;1016222 نوشت:
لذا اگر ازدواجی در سن پایین شکست می‌خورد، راه حلش این نیست که سن ازدواج را بالا ببریم
بلکه باید آمادگی و بلوغ را به سنین پایین‌تر منتقل کنیم

در ادامه صحبت های شما باید بگم که
معمولا در سن پایین .به فرد درس زندگی نمیدن
به فرد مطالبی رو یاد میدن که به درد زندگی نمیخوره .بیشتر به درد کار در جامعه میخوره
البته .یه درصدی .درس زندگی تو دانشگاه .اموزش داده میشه که خیلی هم دیره
خود فرد بنا به تجربه .خیلی وقت پیش اونها رو یاد گرفته
بعد وقتی که یه دختر خانومی نامزد میکنه که توشش ماه به صورت خیلی فشرده .اون هم نه علمی .باز هم تجربی .مادر یا بقیه افراد خانواده .به اون دختر خانوم میخوان مطالبی که به درد زندگیش میخوره رو یاد بدن
که اینکار به شدت منو یاد درس خوندن تو شب امتحان میندازه
شاید یاد بگیره .ولی خیلی کم و غیر قابل قبول

[="Tahoma"][="DarkSlateGray"]

همره;1015545 نوشت:
بنام خداوند مهربان

با سلام و احترام

بنده بنا به تجربه اطرافیان و خودم، حرف بزرگان دین و علم، و اعتقادی که در چند سال اخیر بدست آورده ام؛
ازدواج در سن پایین تر بهتر است چون:

1-هیجان جوانی هم عاطفی و هم جنسی زیاد است، و لذت در کنار جنس مخالف بودن با تجربه گسترده تری تجربه می شود تا در سن بالاتر.

2-انسان از گناه حفظ می شود.

3-شخصیت پخته تر می شود.

4-انسان حوصله بیشتری جهت فرزندپروری دارد.

5-اگر همه چیز خوب پیش رود انسان در کنار همسرش طراوت جوانی را تجربه می کند تا تنهایی!

اما بنا به دلایل ذیل فقط در شرایط خاص می توانم ازدواج در سن پایینتر را تجویز کنم:

1-قدرت تحمل خانواده ذوج در حد قابل قبول باشد.

2-از نظر اقتصادی یا ذوجین از پسش برایند یا خانواده هایشان تقبل کمک به انها را بکنند یا کاملا مشخص شود انها قانع هستند.
3-مهارت ارتباطی و کنترل خشم ذوجین در حد قابل قبول باشد.

*متاسفانه در حال حاضر علی رغم تلاش های صورت گرفته، منبع اموزشی و اگاه رسانی چندان مناسبی وجود ندارد و البته کوتاهی خود اشخاص که از نا اگاهی و سهل انگاری نشات می گیرد، بزرگترین منبع موانع ازدواج صحیح شده.

حال با توجه به شرایط ذکر شده، بنظر کارشناس محترم و کاربران عزیز و اگاه سایت با شرایط تحریک امیز فوق العاده شدید جنسی، چگونه می توان کمبود ها را جبران کرد؟ ایا اصلا می توان جبران کرد؟
ایا می توان فرهنگ صیغه شدن جوانان و نوجوانان را جا انداخت یا بنظرتان باعث اشاعه فحشا می شود؟
البته صیغه ای که با قید الزامات برای طرفین شود و زیر نظر خانواده؟

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم و رحمه الله و برکاته
با توجه به مطلبی که می دانم اینکه اگر چیزی منع می شود جایگزین مناسب و قابل جایگزینی برای آن باید باشد که به فرد برای مدیریت نفسش کمک نماید
حال اگر از چیزی منع کردیم اما جایگزین ندادیم احتمال سرکشی زیاد می شود
پس بنظر بنده
ترویج راحت نکاح موقت به همان سادگی که شرع و در زمان صدر اسلام بوده با ملزومات آگاهی بخشی اش
لازم است
و البته انسان تا می تواند نباید چیزی را که خداوند آسان گرفته را بر خود سخت بگیرد.[/]

[="Tahoma"]ازدواج در سن پایین .یه بدی که داره .اینکه فرد خیلی زود خودش و درگیر زندگی متاهلی میکنه
البته مجردی هم بدون مشکل نیست
اما مشکلات متاهلی بیشتره
اکثر ادم هایی که زود ازدواج میکنن هم بعد از مدتی پشیمون می شوند

[="Tahoma"][="DarkSlateGray"]

امید;1015922 نوشت:
بههههههههههههه
داداش رضای عزیز
سلااااااااااااام
بعد از مدت ها در این موضوع خدمت تان رسیدم.

اینکه گفتید:«بلکه سوال درست این است:چه کنیم که در زمانی که سن ازدواج فرا رسید، آگاهی‌های فرد به سطح قابل قبولی رسیده باشد؟» حرف خوب و درستی است. چرا با درس و مشق مدرسه و سیستم آموزشیِ کنونی آگاهیِ افراد به حدّی نمی رسد که بتوانند مسؤولیتِ یک زندگی را در سن 19 سالگی _مثلا_ به درستی برعهده گیرند؟؟


بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام علیکم و رحمه الله و برکاته
چون اگر اسلام بدون هیچ حاشیه زنی خالص به مردم عرضه نشده
به اسم اینکه دین منعی برای محدود کردن حلالی نزده راحتی انتخاب را از مردم گرفتند
مشاوران به اسم دلسوزی اومدن انواع بلوغ ها را گفتند
قانون گذار به اسم دلسوزی 18 سال را قانونی کرد و....
چرا؟
اگر واقعا اسلام پیاده می شد می دیدیم خود احکام شریعت عقل پرور است
مثلا یک حکم ساده شک در نماز
می گوید نباید نماز بر هم زده شود باید کمی فکر کنی اگر نتیجه نرسید فلان حکم را انجام بده
آنقدر منظم چارچوب بندی شده که اگر کنار هم بگذاریم نیاز مند یک تفکر عمیق است
یا مثل امر به معروف که یاد معروف شناخته شود و برویم در بهرش خواهیم دید که هرچیزی اگر بجایش باشد و حلال اللهی باشد یا در چارچوب های شرعی چون اضطرار و...
باز نیاز به تفکر صحیح دارد
و البته تواب بودن خدا
یک نکته دیگر تربیت بر اساس روایات اهل البیت(ع) اینکه دختر فلان تربیت پسر فلان تربیت
چقدر در رشد فرزند مؤثر است
نمونه به دختر اولویت دهید.
خوب همین چقدر عاطفه فرزند را ارضا می کند؟
چقدر پخته می کند؟
واقعا باید به اسلام برگشت و ان شاء الله از مبین اصلی شرع
حضرت قائم مهدی موعود (عج) دین کامل را بشنویم
التماس دعای فرج
یا علی(ع)[/]

Reza-D;1016222 نوشت:
سلام شروحیل عزیز گل

لذا اگر ازدواجی در سن پایین شکست می‌خورد، راه حلش این نیست که سن ازدواج را بالا ببریم
بلکه باید آمادگی و بلوغ را به سنین پایین‌تر منتقل کنیم

سلام و عرض ادب و احترام

سخن بنده این بود که هر شخص با توجه به شرایطش باید تصمیم بگیرد

اگر شخصی توان مالی ندارد

پس شرایط ازدواج را ندارد

یک فرد ابتدا باید فهم ، شعور و قدرت کسب درآمد را پیدا کند ،
سپس تصمیم برای اضافه کردن مخارج خود بگیرد

می گویید شرایط ایران خوب نیست؟

خب قرآن راه حل داده

هجرت کنید به جایی که شرایطش خوب باشد و حکومت به مردم ظلم نکند

اگر فرد توان کسب درآمد و هجرت را ندارد ، قرآن گفته یکی مثل خودش را که ناتوان است و کم توقع ، پیدا کند و قید بریز و بپاش و زندگی مستقل و ... را بزند و با حداقل ها بسازد. (ازدواج با کنیز)

در مورد مثال شما برای تحصیل نیز راه درست این است که تحصیل برای هر شخص را متناسب با استعداد ها ، توانایی ها و روحیات او در نظر بگیریم

نه این که همه را مجبور کنیم دقیقا در 7 سالگی شروع به تحصیل کنند و دقیقا دروس مورد نظر حکومت (مثل ولایت مطلقه فقیه و مسائلی از این دست) را تعلیم ببینند

در کل مساله ازدواج مانند تمام مسائل شخصی و مختص به فرد است.

فراهم کردن شرایط ایده آل برای زندگی در هر سنی ، وظیفه حکومت و والدین است ( چون خودشان با میل این وظیفه را پذیرفته اند)

اما این که بگوییم باید سن ازدواج پایین بیاید ، درخواست نادرستی است

پایین یا بالا رفتن سن ازدواج دردی را دوا نمیکند

مهم ترین مساله رفع مشکلات مالی جامعه است ، که متاسفانه حکومت با توجه به اجبار به تعیین کردن حقوق اکثریت جامعه با مبلغی زیر خط فقر ، اثبات کرده که قدمی در این زمینه بر نخواهد داشت .


تنها چیزی که حکومت در راستای خانواده در طول چندین سال تحصیل (تلف کردن عمر بنده) به بنده آموزش داده ، مساله تناسل بوده است!!!!

پس بهتر است خودمان فکری بکنیم و فرزندانمان را آموزش صحیح دهیم

به جای اینکه از دیگران توقع داشته باشیم سن ازدواج را پایین بیاورند

در پناه حق تعالی

بیت المعمور;1015676 نوشت:
اما خیلی ها هستند که به نام صیغه دست به فحشا می زنند.

مگه میشه با صیغه فحشا انجام داد؟؟؟

از حدیث امام علی : اگر خلیفه دوم متعه را تحریم نمی‌کرد، جز انسان شقی و تیره بخت، کسی زنا نمی‌کرد.

همره;1015545 نوشت:
بنام خداوند مهربان

با سلام و احترام

بنده بنا به تجربه اطرافیان و خودم، حرف بزرگان دین و علم، و اعتقادی که در چند سال اخیر بدست آورده ام؛
ازدواج در سن پایین تر بهتر است چون:

1-هیجان جوانی هم عاطفی و هم جنسی زیاد است، و لذت در کنار جنس مخالف بودن با تجربه گسترده تری تجربه می شود تا در سن بالاتر.

2-انسان از گناه حفظ می شود.

3-شخصیت پخته تر می شود.

4-انسان حوصله بیشتری جهت فرزندپروری دارد.

5-اگر همه چیز خوب پیش رود انسان در کنار همسرش طراوت جوانی را تجربه می کند تا تنهایی!

اما بنا به دلایل ذیل فقط در شرایط خاص می توانم ازدواج در سن پایینتر را تجویز کنم:

1-قدرت تحمل خانواده ذوج در حد قابل قبول باشد.

2-از نظر اقتصادی یا ذوجین از پسش برایند یا خانواده هایشان تقبل کمک به انها را بکنند یا کاملا مشخص شود انها قانع هستند.
3-مهارت ارتباطی و کنترل خشم ذوجین در حد قابل قبول باشد.

*متاسفانه در حال حاضر علی رغم تلاش های صورت گرفته، منبع اموزشی و اگاه رسانی چندان مناسبی وجود ندارد و البته کوتاهی خود اشخاص که از نا اگاهی و سهل انگاری نشات می گیرد، بزرگترین منبع موانع ازدواج صحیح شده.

حال با توجه به شرایط ذکر شده، بنظر کارشناس محترم و کاربران عزیز و اگاه سایت با شرایط تحریک امیز فوق العاده شدید جنسی، چگونه می توان کمبود ها را جبران کرد؟ ایا اصلا می توان جبران کرد؟
ایا می توان فرهنگ صیغه شدن جوانان و نوجوانان را جا انداخت یا بنظرتان باعث اشاعه فحشا می شود؟
البته صیغه ای که با قید الزامات برای طرفین شود و زیر نظر خانواده؟

سلام
ادم ها خیلی با هم فرق دارند .نمیشه محکم و قاطع گفت بلهههه یا نمیشه گفت خیر ازدواج در سن پایین خوب نیست
مثل اینه که یه پزشک برای همه ی بیماراش یه نوع دارو تجویز کنه
ما هم نمیتونیم بگیم همه در سن پایین یا بالا ازدواج کنند
هر فردی باید به بلوغ فکری و جنسی رسیده باشه
که متاسفانه به دلیل تغذیه ی نامناسبی که بچه ها دارند .دچار بلوغ زود رس میشند که این دلیل خوبی نیست که ما فکر کنیم به بلوغ فکری هم رسیده و میتونه از پس زندگی مشترک بر بیاد
حالا مسایل مادی و اجتماعی این قضیه به کنار که خودش جای بسی حرف داره

ماه تی تی;1018110 نوشت:
ما هم نمیتونیم بگیم همه در سن پایین یا بالا ازدواج کنند

ازدواج مستحب موکد هست اما بسته به شرایط فرد ممکنه واجب هم بشه

که الان اصلا اوضاع جالبی نیست

ماه تی تی;1018110 نوشت:
حالا مسایل مادی و اجتماعی این قضیه به کنار که خودش جای بسی حرف داره

بلو غ ذهنی برای ی پسر بیاد در سطح ده سال و پایین تر چی بگم ، برای ی دختر پایین تر

مسئله مالی...باور کنید غلطه شروع کنن به گفتن این که گوشت می دونی کیلویی چنده...سیب زمینی ، پیاز ، تخم مرغ .....رب گوجه

یکی بره ببینه شدت فحشا داره چکار می کنه و بیرون ریختن این فشار شده فشار جنسی کف خیابون و پارک و ...

سختش کنن ان شا الله جوابش رو هم اون دنیا می تونن بدن

بنام خداوند مهربان

با سلام خدمت دوستان عزیز

پوزش می طلبم، بنده بدلیل فرصت محدودی که دارم نمی تونم همه مطالب رو بخونم و بعنوان تشکر صلوات بدم به پست دوستان، اما موردی که هست بنده یک نظریه راجع به شرایط کنونی اوردم، کارشناس همینطور:

1-ازدواج صیغه و با قیود شرایط خاص برا جوانان و نوجوانان سن پایین که بسیار متمایل به ازدواج هستند و شرایط ندارند.
2-ازدواج در سن پایین که هر کدام قعلا تا ایجاد شرایط لازم تحت پوشش خانواده خود بماند.

اگر نظریه،و راهکاری که بتواند کمک کند ممنون میشم بفرمایید.

سلام
زمان دانشجویی حدود سه ترم من در خانه ی دانشجویی با یکی از دوستانم بودم. خانه ای بود با دو تا اتاق . من یک یخچال و میز و یک گاز از این گازهای رومیزی برده بودم و اون بنده خدا هم یک فرش کهنه آورده بود. ما سه ترم (به اضافه ی یک ترم تابستان) در اونجا بودیم. هرکدام اجاره ی مختصری می دادیم. دقیقا یادم نیست ولی فکر کنم نفری هفتادهزار تومان می دادیم. رفیق ما هم یک و هشتاد و پنج قدش بود و سبیل داشت تا بناگوش. حالا سوال من اینه که اگر به جای اون رفیقم من با یک دختر همخونه می شدم چی می شد. چقدر بیشتر به من و خانواده ام فشار می اومد. فوقش پدر من هفتادهزار تومان اجاره ی بیشتری می داد. من زمان دانشجوییم سر کار نمی رفتم . خوب اگه دختره می اومد توی اون خانه من هم انگیزه داشتم و می دفتم سر یک کاری و برجی صدهزار تومان هم در می آوردم. پدرم هم یک مقدار پول بیشتری به من می داد و پدر دختره هم یک کمکی می کرد و ما زندگی مان را شروع می کردیم. حالا به نظر شما چرا این اتفاق نیفتاد. زیرا من برای این که در این جامعه ازدواج کنم بر مبنای سنت و فرهنگ ما بایستی کلی پول عروسی بدهم. کلی پول طلا بدهم. کلی پول آرایشگاه بدهم. کلی پول خانه ی فلان بدهم. پدر دختره کلی باید پول جهاز بدهد. همه ی این ها بر اساس سنت و فرهنگ به اصطلاح غنی جامعه ی ماست. لعنت به این سنت و فرهنگ ما. شما مستند یک پیشنهاد ساده را ببینید و ببینید که جامعه ی ما به چه وضعی گرفتار آمده است؟! ببینید که چه فساد و فحشا تا کجا جامعه را گرفته است؟ ببینید که چند درصد از جوانان ما به خودارضایی جنسی افتاده اند؟ این ها همش به خاطر این سنت های غلط و پوچ و دست و پاگیر است. آقای رائفی پور می گفت که حضرت زهرا سلام الله علیها بر روی یک زیلو زندگی می کردند. خدا لعنت کند ما را . خدا لعنت کند ما را که فقط منتظریم که در خانه ی حضرت زهرا را آتش بزنند و ایشان را کتک بزنند و ما یک هیجانی بهمان دست بدهد و گریه کنیم و خودمان را از نظر هیجانی تخلیه کنیم. خدا لعنت کند ما را که حضرت زهرا را به روضه حضرت زهرا تقلیل دادیم. خدا لعنت کند ما را که فقط دنبال کتک خوردن و ظلم شدن به اهل بیت هستیم تا گریه کنیم و از نظر عاطفی خودمان را خالی کنیم. خدا لعنت کند ما را که هیچ وقت به دنبال الگوگیری از این بزرگان نیستیم.

ابوالبرکات;1018277 نوشت:
سلام
زمان دانشجویی حدود سه ترم من در خانه ی دانشجویی با یکی از دوستانم بودم. خانه ای بود با دو تا اتاق . من یک یخچال و میز و یک گاز از این گازهای رومیزی برده بودم و اون بنده خدا هم یک فرش کهنه آورده بود. ما سه ترم (به اضافه ی یک ترم تابستان) در اونجا بودیم. هرکدام اجاره ی مختصری می دادیم. دقیقا یادم نیست ولی فکر کنم نفری هفتادهزار تومان می دادیم. رفیق ما هم یک و هشتاد و پنج قدش بود و سبیل داشت تا بناگوش. حالا سوال من اینه که اگر به جای اون رفیقم من با یک دختر همخونه می شدم چی می شد. چقدر بیشتر به من و خانواده ام فشار می اومد. فوقش پدر من هفتادهزار تومان اجاره ی بیشتری می داد. من زمان دانشجوییم سر کار نمی رفتم . خوب اگه دختره می اومد توی اون خانه من هم انگیزه داشتم و می دفتم سر یک کاری و برجی صدهزار تومان هم در می آوردم. پدرم هم یک مقدار پول بیشتری به من می داد و پدر دختره هم یک کمکی می کرد و ما زندگی مان را شروع می کردیم. حالا به نظر شما چرا این اتفاق نیفتاد. زیرا من برای این که در این جامعه ازدواج کنم بر مبنای سنت و فرهنگ ما بایستی کلی پول عروسی بدهم. کلی پول طلا بدهم. کلی پول آرایشگاه بدهم. کلی پول خانه ی فلان بدهم. پدر دختره کلی باید پول جهاز بدهد. همه ی این ها بر اساس سنت و فرهنگ به اصطلاح غنی جامعه ی ماست. لعنت به این سنت و فرهنگ ما. شما مستند یک پیشنهاد ساده را ببینید و ببینید که جامعه ی ما به چه وضعی گرفتار آمده است؟! ببینید که چه فساد و فحشا تا کجا جامعه را گرفته است؟ ببینید که چند درصد از جوانان ما به خودارضایی جنسی افتاده اند؟ این ها همش به خاطر این سنت های غلط و پوچ و دست و پاگیر است. آقای رائفی پور می گفت که حضرت زهرا سلام الله علیها بر روی یک زیلو زندگی می کردند. خدا لعنت کند ما را . خدا لعنت کند ما را که فقط منتظریم که در خانه ی حضرت زهرا را آتش بزنند و ایشان را کتک بزنند و ما یک هیجانی بهمان دست بدهد و گریه کنیم و خودمان را از نظر هیجانی تخلیه کنیم. خدا لعنت کند ما را که حضرت زهرا را به روضه حضرت زهرا تقلیل دادیم. خدا لعنت کند ما را که فقط دنبال کتک خوردن و ظلم شدن به اهل بیت هستیم تا گریه کنیم و از نظر عاطفی خودمان را خالی کنیم. خدا لعنت کند ما را که هیچ وقت به دنبال الگوگیری از این بزرگان نیستیم.

سلام
جناب ابوالبرکات یعنی بجای اون همکلاسی مردت اگه یه دختر پیدا میشد که خانواده هاتون قبول میکردن از لحاظ مالی تامینتون کنن ازدواج میکردید ؟ #-o
پس اون همه ملاک های کمال گرایانه و وحشتناکی که تو تایپک خودتون برای همسر اینده تون در نظر گرفته بودید چی میشه ؟
ببخشید میپرسم ها واقعا برام جای سوال بود !

در جواب به سوال تایپیک ::::خیر موافق نیستم ☺

sнαвηαм;1018332 نوشت:
سلام
جناب ابوالبرکات یعنی بجای اون همکلاسی مردت اگه یه دختر پیدا میشد که خانواده هاتون قبول میکردن از لحاظ مالی تامینتون کنن ازدواج میکردید ؟ #-o
پس اون همه ملاک های کمال گرایانه و وحشتناکی که تو تایپک خودتون برای همسر اینده تون در نظر گرفته بودید چی میشه ؟
ببخشید میپرسم ها واقعا برام جای سوال بود !

در جواب به سوال تایپیک ::::خیر موافق نیستم ☺


البته این قضیه مال پنج شش سال پیش است و من اون موقع بچه تر بودم و بعضی از این ملاک ها رو نداشتم. شاید اگر پدر و مادر من برایم این کار را انجام می دادند ازدواج می کردم. اما الان قبول دارم که یک خورده معیارهای من شدتشان بیشتر شده است ولی واقعا من معیارهای وحشتناک و سختگیرانه ای ندارم. البته همان موقع هم ملاک هایی که برای ازدواج داشتم تقریبا اندازه ی الان بود ولی شاید به خاطر بچگی و شور جوانی از بعضی از این معیارها چشم پوشی می کردم. البته بعضی هاشون را.

همره;1018276 نوشت:
بنام خداوند مهربان

با سلام خدمت دوستان عزیز

پوزش می طلبم، بنده بدلیل فرصت محدودی که دارم نمی تونم همه مطالب رو بخونم و بعنوان تشکر صلوات بدم به پست دوستان، اما موردی که هست بنده یک نظریه راجع به شرایط کنونی اوردم، کارشناس همینطور:

1-ازدواج صیغه و با قیود شرایط خاص برا جوانان و نوجوانان سن پایین که بسیار متمایل به ازدواج هستند و شرایط ندارند.
2-ازدواج در سن پایین که هر کدام قعلا تا ایجاد شرایط لازم تحت پوشش خانواده خود بماند.

اگر نظریه،و راهکاری که بتواند کمک کند ممنون میشم بفرمایید.

من راه دوم را قبول دارم . فقط سن پایین از نظر من برای پسرها بیست و برای دخترها هفده یا هجده سالگی است . اما متاسفانه پدر و مادرها بلد نیستن و نبوده اند که فرزندان خود را به خوبی تربیت کنند. اگر بچه به خوبی تربیت شود این که بگوییم پسر بیست ساله عقل ندارد حرف بیخودی است. متاسفانه پدرومادر ها خیلی فشل هستند و به همین خاطر حس می کنیم که بچه ی بیست ساله عقل ندارد. به نظر من بایستی پدر و مادرهایی که فرزندان هجده سال به بالا دارند ابتدا آموزش مختصری ببینند و یک سری آموزش ها را به فرزندان خود منتقل کنند و بچه های خود را سریع ازدواج بدهند. آن هم با ساده گیری خیلی زیاد از هر دوطرف . به این دلیل می گویم که این گروه باید آموزش مختصری ببینند ، چون وقت نیست و سریع باید بچه را ازدواج بدهند زیرا متاسفانه جامعه ی ما شاخص خوبی از انحراف جنسی نداره. پدر و مادرهایی هم که فرزندان زیر هجده سال دارند باید آموزش بیشتری ببینند که بچه هاشون را در سن هجده به بالا بچه های عاقلی تربیت کرده باشند. (گرچه من خندم می گیره زمانی که از عقل در مورد نسل پدر و مادرهای ما صحبت می کنم ولی پدر و مادرهایی که فرزندان زیر هجده سال دارند معمولا از پدر و مادر های نسل دهه ی شصتی ها ، که خود دهه ی سی و چهلی هستند عاقل تر می نمایند.)

پرسش:

آیا ازدواج در سنین پایین درست است؟

پاسخ:

در شرع مقدس اسلام سنّ بلوغ دختر نُه سال و سن بلوغ پسر پانزده سال تعیین شده است. آیا سنّ بلوغ شرعی می تواند ملاکی برای تعیین سنّ ازدواج باشد؟ درست است که ازدواج پس از این سنین اشکالی ندارد؛ اما این به معنای لزوم ازدواج در سنین پایین نیست. در ازدواج علاوه بر بلوغ شرعی و جنسی باید به بلوغ دختر و پسر از نظر جسمی، عقلی و فکری، اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی نیز توجه داشت.
درست است که ازدواج در سنین بالا مطلوب نیست؛ اما نباید ازدواج در سنّ نوجوانی یا کودکی را برای همه تجویز کرد.

ازدواج در سنین پایین پیامدهایی دارد که در زیر به برخی از آنها اشاره می کنم:
- در ازدواج هایی که سن دختر و پسر یا یکی از آنها پایین است، وابستگیِ همسران به پدر و مادرشان باعثِ تزلزلِ بنیان زندگی می شود. والدین همسرانِ کم سنّ تصور می کنند که در این سنّ کم، فرزندان شان قادر به حلّ مشکلات به تنهایی نیستند. به همین خاطر بزرگ ترها در زندگیِ زوج های کم سنّ دخالت های زیادی می کنند و بدین گونه اختلافاتِ بیشتری را به وجود می آورند.
- در ازدواج هایی که سنّ دختر و پسر کم است، ناسازگاری و اختلافاتِ بسیاری بروز می کند. زیرا آنها به بلوغ عقلی و فکری، اجتماعی و اقتصادی نرسیده اند و مهارت های لازم برای یک زندگیِ موفق را کسب نکرده اند.
- از جمله مشکلاتی که در زوج های کم سنّ دیده می شود، سرخوردگیِ آنها در مواجهه با همسالان شان است. زیرا این افراد وقتی به دوستان و هم سنّ و سال های خود می نگرند که در حال تحصیل یا کسب تجربه در محیط کار هستند، احساس می کنند که موقعیت های زیادی را از دست داده اند.
موارد بالا دست به دست هم می دهند و باعث می شوند افرادی که در سنین کم ازدواج کرده اند، پس از مدتی از ازدواج زودهنگامِ خود پشیمان شوند. این افراد پس از گذشت چند سال، در سنین جوانی، تصمیم به جدایی می گیرند. آنها در مشاوره ها اظهار می کنند که در هنگام ازدواج تجربه کافی نداشتم و تن به ازدواج دادم؛ اما الان افکار و سلیقه ام تغییرکرده و فکر می کنم نباید به ازدواج در سنّ پایین تن می دادم. به همین خاطر عده زیادی از دختر و پسرهایی که در سنین کم ازدواج کرده اند، در سنین جوانی جدا می شوند و مشکلات بیشتری برای خود و جامعه پدید می آورند.

در نتیجه تنها می توان برای عده اندکی از نوجوانان، آن هم پس از تشخیص رسیدن به بلوغ جسمی، عقلی و فکری، اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی در جلساتِ مشاوره پیش از ازدواج، اقدام به ازدواج را توصیه نمود.

موضوع قفل شده است