جمع بندی چرا دست دادن زنان با مردان اشکال دارد؟

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا دست دادن زنان با مردان اشکال دارد؟


چرا دست دادن زنان با مردان اشکال دارد؟

برخی بازیگران زن هم به این مسئله اشاره کرده اند، مگر در این یک ثانیه چه اتفاقی می افتد؟
اگر کسی چیزی تو دلش نباشه که دست دادن مشکلی پیش نمی آورد،
اگر هم کسی در دلش بیمار باشد خب ده فرسخی اش هم که نگاهت کند آن اتفاق بدی که باید در ذهنش بیفته، می افته؛ پس حکمت این حرمت چیست؟

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد مسلم

[TD][/TD]

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و احترام

یار مهربان;1013663 نوشت:
چرا دست دادن زنان با مردان اشکال دارد؟

برخی بازیگران زن هم به این مسئله اشاره کرده اند، مگر در این یک ثانیه چه اتفاقی می افتد؟
اگر کسی چیزی تو دلش نباشه که دست دادن مشکلی پیش نمی آورد،
اگر هم کسی در دلش بیمار باشد خب ده فرسخی اش هم که نگاهت کند آن اتفاق بدی که باید در ذهنش بیفته، می افته؛ پس حکمت این حرمت چیست؟

در این خصوص باید به چند نکته توجه بفرمایید:

نکته اول:

در اینگونه مسائل بحث زمان و ثانیه و اینها اصلا مطرح نیست!! خیلی از خطرات و مشکلاتی که آثار طولانی را به دنبال دارند ممکن است در در کوتاهترین زمان ممکن است اتفاق افتاده باشند، انسان یک لحظه خودکار به چشمش بزند یک عمر کور خواهد شد! بنابراین چنین قیاسی صحیح نیست که دست دادن یک ثانیه بیشتر طول نمی کشد، بلکه باید آثار آن را رصد کرد. همان طور که نگاه حرام هم یک لحظه اتفاق می افتد، اما آثار آن ادامه خواهد داشت، و به همین خاطر به تیر مسموم تشبیه شده است:
«النَّظَرُ سَهْمٌ مِنْ سِهَامِ إِبْلِيسَ مَسْمُومٌ وَ كَمْ مِنْ نَظْرَةٍ أَوْرَثَتْ حَسْرَةً طَوِيلَة»؛ نگاه تیری از تیرهای مسموم شیطان است، و چه بسیار نگاه هایی که حسرت های طولانی از خود بر جای گذارده اند.(کلینی، الکافی، ج5، ص559)

اینکه نگاه حرام به تیر مسموم تشبیه شده از این باب است که تیر مسموم تأثیرش تازه بعد از برخورد به هدف شروع میشود و ممکن است مدت ها ادامه داشته باشد، ولو آنکه اصل آن نگاه، یا اصل آن ارتباط فقط در یک ثانیه اتفاق افتاده باشد، اما این اثر سمّی آن بالاخره هدف را زمینگیر می کند.

نکته دوم:

اینکه می فرمایید اگر کسی چیزی در دلش نباشد با دست دادن اتفاقی نمی افتد نیز صحیح نیست، چرا را که پاکی دل اتفاقا در گرو همین چشم نگه داشتن ها و دست ندادن هاست، قرآن کریم همین حجاب بین زن و مرد را مایه پاکی دل آنها معرفی می کند: «ذلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَ قُلُوبِهِن‏»؛ اين براى پاكى دلهاى شما و آنها بهتر است‏.(احزاب:53)
بالاخره کشش و گرایش به جنس مخالف امری غریزی و مطابق با طبیعت بشر است، کسی که این میل را در درون خودش نداشته باشد بیمار است، کنترل این غریزه هم در گرو کنترل مقدمات آن است، نمیشود انسان به هر کسی میخواهد نگاه کند، با هر کسی که میخواهد دست بدهد و تحت تأثیر هم قرار نگیرد!! آن کسانی که امیر بر شهوت خویش شده اند از راه کنترل آن بوده است، نه از راه رها سازی آن!!

بنابراین حتی اگر شخصی کاملا چشم پاک بوده و در درونش نییت سویی نداشته باشد خود این دست دادن امکان دارد زمینه را برای گام های بعدی و انحرافات عمیق تر باز کند، همانطور که امیرالمومنین(ع) در سوالی پیرامون بوسیدن همسر در حالت روزه داری علی رغم اینکه چنین کاری روزه را باطل نمیکند، می فرمایند این کار می تواند مقدمات باطل شدن روزه را فراهم کند:
«جَاءَ رَجُلٌ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع فَقَالَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أُقَبِّلُ وَ أَنَا صَائِمٌ فَقَالَ لَهُ عِفَّ صَوْمَكَ فَإِنَّ بَدْوَ الْقِتَالِ اللِّطَام‏»؛ مردی از امیرالمومنین(ع) سوال کرد آیا میتوانم در حالی که روزه دارم همسرم را ببوسم؟ پس امام(ع) فرمود: روزه ات را حفظ کن، به درستی که هر جنگ و دعوایی با یک ضربه شروع میشود. (وسائل، ج10، ص100)

نکته سوم:

حتی اگر بپذیریم که دست دادن موجب آلوده شدن درون انسان ها نشده و نقشی در این رابطه ندارد، و فقط آنهایی که در درونشان مشکل دارند را تهییج می کند، باز هم ما توان تشخیص چنین اشخاصی را نداریم، ما چطور میتوانیم بفهمیم کسی که با ما دست می دهد با چه قصد و چه نیتی است، و در درون او چه اتفاقی می افتد؟

بنابراین همواره باید حرمت نگه داریم تا مبادا کسی که ضعیف النفس بوده و در دلش مریض است به انحراف کشیده شود، همانطور که قرآن کریم می فرماید: «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذي في‏ قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفا»؛ پس به گونه‏اى هوس‏انگيز سخن نگوييد كه بيماردلان در شما طمع كنند، و سخن شايسته بگوييد.(احزاب:32)
از آنجا که بیماردلان برای ما قابل تشخیص نیستند، ما همواره در رفتارهایمان باید شایسته و چارچوب مند رفتار کنیم تا زمینه انحراف این بیمار دلان را فراهم نکرده باشیم.

ما تو فامیل به چنین چیزی اهمیت نمیدن چند سال پیش که خیلی مذهبی بودم یه روز شوهر عمه م دستشو دارز کرد که دست بده من خودمو کنار کشیدم بنده خدا ادم باشخصیتی بود جا خورد بعدش من خیلی حس بدی داشتم چقدر خجالت کشیدم فکر کردم الان پیش خودش فکر میکنه چقدر خودمو گرفتم
دفعه بعد که اومد خونمون من خودم دست دادم هیچ مشکلی هم پیش نیومد Fool
به نظرم که اسلام خیلی سخت گرفته

سلام.
توی فامیل ما هم خیلیا هستند که به این مسئله اهمیت نمیدن، تو اینجور موقعیت ها، من کمی عقب تر وایمیستم و دستام رو میگیرم پشتم و مستقیم به صورتشون نگاه نمیکنم، خودشون حساب کار میاد دستشون، اصلا هم سخت نیست.

بسم الله الرحمن الرحیم

یار مهربان;1013663 نوشت:
برخی بازیگران زن هم به این مسئله اشاره کرده اند، مگر در این یک ثانیه چه اتفاقی می افتد؟

همان طور که مستحضر هستید کشش و جاذبه بین زن و مرد تحت تاثیر نیروی جاذبه جنسی بسیار زیاد هست

همیشه قرار نیست اتفاقی بیوفته و خیالی و تصوری شکل بگیره
یحتمل هست که اتفاقی میوفته

چرا شما در موقع رانندگی ملزم هستید که کمربند ایمنی رو ببندید؟ ایا قرار هست اتفاقی بیوفته ؟

جواب این هست که ما نمیدانیم قرار هست چی بشه ولی ممکن هست یه حادثه ای رخ بده !

شما ممکن هست با مرد نامحرمی دست بدید و هم دست دادن در کمتر از یک ثانیه شروع یک خیال و یک تکان و یک رابطه ذهنی و واقعی و .... رو زمینه سازی کنه !

یار مهربان;1013663 نوشت:
اگر کسی چیزی تو دلش نباشه که دست دادن مشکلی پیش نمی آورد،

شما بر فرض مثال با پسر عموتون دست میدید و سلام می کنید
ایا دقیقا می دانید در دلش چه خبر هست ؟ در خیالش چه خبر هست ؟

-- خیر
پس ممکن هست اتفاقی بیوفته و باید کمربند ایمنی رو محکم ببیندید !؟

یار مهربان;1013663 نوشت:
اگر هم کسی در دلش بیمار باشد خب ده فرسخی اش هم که نگاهت کند آن اتفاق بدی که باید در ذهنش بیفته، می افته؛ پس حکمت این حرمت چیست؟

نکته اینجاست :
شما با تماس فیزیکی به احتمال قوی اون بیماری و اعتیادی که دارد رو با دست دادن چندین برابر می کنید این طور نیست ؟
احساسی که با دست دادن فیزیکی منتقل میشه چندین برابر قوی تر از نگاه از چند فرسخی هست

سلام
خوب بله دست دادن ممکن هست گناه آلود شود ممکن هم هست نشود شما روسری هم سر نکنید شاید طوری نشود خوب کمربند هم نبندید 95 درصد اتفاقی نمی افتد پس احتیاط حکم می کنه که کمر بند ماشین را ببندید این هم احتیاط حکم می کند برای عدم تحریک طرف از دست دادن حذر کنید.

بهاره;1014020 نوشت:
دفعه بعد که اومد خونمون من خودم دست دادم هیچ مشکلی هم پیش نیومد
به نظرم که اسلام خیلی سخت گرفته

قضاوت ما در خصوص یک حکم که آیا سخت گیرانه است یا خیر در گرو میزان اطلاعات و شناخت ما از موضوع برمی گردد، یعنی در خصوص این حکم دست دادن، قضاوت ما به میزان آگاهی ما در خصوص جنس مذکر و مونث برمی گردد، لذا با این اطلاعات محدود نمیتوانیم یک حکم معصومانه را که خالق مرد و زن قرار دااده است زیر سوال ببریم.
مثل این است که پزشکان نسبت به رعایت برخی امور هشدار می دهند اما بعضی از مردم آن را سخت گیرانه میدانند، خب طبیعی است که چنین قضاوتی به خاطر آن است که مردم آگاهی پزشکان در خصوص آن مسئله را ندارند.

ثانیا: مشکل هم در هر مسئله ای فرق می کند، این که ما بگوییم دست داده ایم و مشکلی پیش نیامده، خب باید دید ما مشکل را چه می بینیم!! مشکلاتی که از این ارتباطات شکل می گیرد مشکلاتی درونی است که در بسیاری از موارد برای طرفین آشکار نمیشود؛ نباید توقع داشته باشیم ناگهان بیماری پوستی بگیریم، یا دستمان کهیر بزند، یا حوادثی از این سنخ اتفاق بیفتد که می گویید مشکلی پیش نیامد؟

ثالثا: همان طور که دوستان گفتند حتی احتمال اینکه مشکل پیش بیاید هم برای ضرورت مراعات کافیست.

یار مهربان;1013663 نوشت:

چرا دست دادن زنان با مردان اشکال دارد؟

برخی بازیگران زن هم به این مسئله اشاره کرده اند، مگر در این یک ثانیه چه اتفاقی می افتد؟
اگر کسی چیزی تو دلش نباشه که دست دادن مشکلی پیش نمی آورد،
اگر هم کسی در دلش بیمار باشد خب ده فرسخی اش هم که نگاهت کند آن اتفاق بدی که باید در ذهنش بیفته، می افته؛ پس حکمت این حرمت چیست؟

با سلام

در روایاتی داریم که با نامحرم دست ندهید مگر از روی لباس
شرایط و جنبه های خاصی در این مسئله دخیل هستند.
اما فعلا مشهورترین نظر فقهی حرمت دست دادن است.

اما جهت اطلاع به جنبه های مختلف این موضوع اشاره میکنم.
1
اگر قصد ریبه و لذت جنسی در کار باشد این کار ممنوع است. پس اگر دختر یا پسر چنین قصدی دارد یا بفهمد طرف مقابل چنین قصدی دارد نباید دست بدهد.
اما اگر به نیت طرف مقابل آگاهی نداریم ، لازم نیست طرف مقابل را دارای نیت بد فرض کنیم.
2
حفظ حرمت و احترام
اگر زن دست دادن را خلاف حرمت و احترام خویش میداند نباید با او دست بدهیم.
اما اگر دست ندادن را هتک حرمت خودش میداند یا عرف در آنجا دست ندادن را هتک حرمت میداند، دست دادن با او بی اشکال خواهد بود
3
لمس پوست اشکال دارد اما اگر از روی لباس یا دستکش باشد اشکال ندارد.
4
گاهی اوقات قصد لذت در کار نیست اما لذت پیش می آید. اینجا نیز ایراد ندارد.

البته نظر فقهی علمای شیعه این است که دست دادن چه با قصد باشد و چه نباشد، چه هتک باشد و چه نباشد، جایز نیست.و فعلا بهتر از این نظر نداریم.

و الا افرادی هستند که می گویند حجاب برای مومنین است نه مسلمین
یا میگویند حجاب سر توصیه است نه واجب
یا حجاب سر برای حفط حرمت و جدا شدن از کنیزان است. زیرا بر کنیزان حجاب لازم نیست و حتی از حجاب کردن منع میشدند. و ایه قران به همین مطلب اشاره کرده ( ان یعرفن )
و وقتی حجاب تابع حفظ حرمت و موضوعی عرفی باشد، با تغییر عرف احکام تغییر پیدا میکنند.
مثلا در گذشته دست دادن را نشانه بی حرمتی زن میدانستند اما الان در برخی جاها عرف بر این است که دست ندادن را حمل بر بی حرمتی و هتک می دانند.

این موضوع ( نقش عرف در احکام ) در فتاوی ایت الله جناتی نمود بیشتری دارد.

پرسش:
چرا دست دادن زنان با مردان اشکال دارد؟ مگر در این یک ثانیه چه اتفاقی می افتد؟ اگر کسی چیزی در دلش نباشد که دست دادن مشکلی پیش نمی آورد، و اگر هم کسی در دلش بیمار باشد خب از دور هم که نگاه کند آن اتفاق بدی که باید در ذهنش بیفتد، می افتد؛ پس حکمت این حرمت چیست؟


پاسخ:

در این خصوص باید به چند نکته توجه بفرمایید:

نکته اول:
در اینگونه مسائل بحث زمان و ثانیه و اینها اصلا مطرح نیست!! خیلی از خطرات و مشکلاتی که آثار طولانی را به دنبال دارند ممکن است در در کوتاهترین زمان ممکن است اتفاق افتاده باشند، انسان یک لحظه خودکار به چشمش بزند یک عمر کور خواهد شد! بنابراین چنین قیاسی صحیح نیست که دست دادن یک ثانیه بیشتر طول نمی کشد، بلکه باید آثار آن را رصد کرد. همان طور که نگاه حرام هم یک لحظه اتفاق می افتد، اما آثار آن ادامه خواهد داشت، و به همین خاطر به تیر مسموم تشبیه شده است:
«النَّظَرُ سَهْمٌ مِنْ سِهَامِ إِبْلِيسَ مَسْمُومٌ وَ كَمْ مِنْ نَظْرَةٍ أَوْرَثَتْ حَسْرَةً طَوِيلَة»؛ نگاه تیری از تیرهای مسموم شیطان است، و چه بسیار نگاه هایی که حسرت های طولانی از خود بر جای گذارده اند.(1)

اینکه نگاه حرام به تیر مسموم تشبیه شده از این باب است که تیر مسموم تأثیرش تازه بعد از برخورد به هدف شروع میشود و ممکن است مدت ها ادامه داشته باشد، ولو آنکه اصل آن نگاه، یا اصل آن ارتباط فقط در یک ثانیه اتفاق افتاده باشد، اما این اثر سمّی آن بالاخره هدف را زمینگیر می کند.

نکته دوم:
اینکه می فرمایید اگر کسی چیزی در دلش نباشد با دست دادن اتفاقی نمی افتد نیز صحیح نیست، چرا را که پاکی دل اتفاقا در گرو همین چشم نگه داشتن ها و دست ندادن هاست، قرآن کریم همین حجاب بین زن و مرد را مایه پاکی دل آنها معرفی می کند: «ذلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَ قُلُوبِهِن‏»؛ اين براى پاكى دلهاى شما و آنها بهتر است‏.(2)
بالاخره کشش و گرایش به جنس مخالف امری غریزی و مطابق با طبیعت بشر است، کسی که این میل را در درون خودش نداشته باشد بیمار است، کنترل این غریزه هم در گرو کنترل مقدمات آن است، نمیشود انسان به هر کسی میخواهد نگاه کند، با هر کسی که میخواهد دست بدهد و تحت تأثیر هم قرار نگیرد!! آن کسانی که امیر بر شهوت خویش شده اند از راه کنترل آن بوده است، نه از راه رها سازی آن!!

بنابراین حتی اگر شخصی کاملا چشم پاک بوده و در درونش نییت سویی نداشته باشد خود این دست دادن امکان دارد زمینه را برای گام های بعدی و انحرافات عمیق تر باز کند، همانطور که امیرالمومنین(علیه السلام) در سوالی پیرامون بوسیدن همسر در حالت روزه داری علی رغم اینکه چنین کاری روزه را باطل نمیکند، می فرمایند این کار می تواند مقدمات باطل شدن روزه را فراهم کند:
«جَاءَ رَجُلٌ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع فَقَالَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أُقَبِّلُ وَ أَنَا صَائِمٌ فَقَالَ لَهُ عِفَّ صَوْمَكَ فَإِنَّ بَدْوَ الْقِتَالِ اللِّطَام‏»؛ مردی از امیرالمومنین(علیه السلام) سوال کرد آیا میتوانم در حالی که روزه دارم همسرم را ببوسم؟ پس امام(علیه السلام) فرمود: روزه ات را حفظ کن، به درستی که هر جنگ و دعوایی با یک ضربه شروع میشود. (3)

نکته سوم:
حتی اگر بپذیریم که دست دادن موجب آلوده شدن درون انسان ها نشده و نقشی در این رابطه ندارد، و فقط آنهایی که در درونشان مشکل دارند را تهییج می کند، باز هم ما توان تشخیص چنین اشخاصی را نداریم، ما چطور میتوانیم بفهمیم کسی که با ما دست می دهد با چه قصد و چه نیتی است، و در درون او چه اتفاقی می افتد؟

بنابراین همواره باید حرمت نگه داریم تا مبادا کسی که ضعیف النفس بوده و در دلش مریض است به انحراف کشیده شود، همانطور که قرآن کریم می فرماید: «فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذي في‏ قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفا»؛ پس به گونه‏اى هوس‏انگيز سخن نگوييد كه بيماردلان در شما طمع كنند، و سخن شايسته بگوييد.(4)
از آنجا که بیماردلان برای ما قابل تشخیص نیستند، ما همواره در رفتارهایمان باید شایسته و چارچوب مند رفتار کنیم تا زمینه انحراف این بیمار دلان را فراهم نکرده باشیم.

پی نوشت ها:
1. کلینی، محمد، الكافي، دار الكتب الإسلامية، تهران، چاپ چهارم، 1407ق، ج5، ص559.
2. احزاب:53/33.
3. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، مؤسسة آل البيت‏(علیهم السلام)، قم، چاپ اول، 1409ق، ج10، ص100.
4. احزاب:32/33.

موضوع قفل شده است