جمع بندی پشیمان از گناهی که انجام دادم (سقط جنین)

تب‌های اولیه

12 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
پشیمان از گناهی که انجام دادم (سقط جنین)

سلام دیه سقطجنین۳۵ روزه ۴۰ دینار است؟
هر دینار شرعی برابر۴/۲۵گرم طلااست؟
با توجه به قیمتروز بازار اگر طلا هر کرم ۲۵۰ هزار تومن باشه حدود ۴۰ میلیون دیه باید داد؟
اگر این مبلع بین خواهر و برادر به طور مساوی تقسیم کنیم درسته؟
اگر مبلغ دیه نداریم میشود۶۰ تا روزه گرفت؟پدر باید بگیره یا مادر یا هردو اگهبهرضایتهردو بوده؟
اگر بااینمبلغ مثلا زمین بخریم برای خواهر و برادرش درسته؟
عذاب وجدان شدیدی دارم و اگرچه راضی نبودم اما همسرم گفت عقلی نیست ما الانبچه دتر بشیم و نمیتونیم به هر سه تابرسبم.دو بچه نوپا داریم با اختلاف دوسال.الان بچه دوم ما یکسال و نیمه خیلی ناارومه مدام جیغ میکشه و غذا درست نمیخوره.توجه ویژه میحواد.منم مدام باید برم مامدریت و نیمی از سال نیستم.پدر و مادرمون هم گفتند ما حمایت نمیکنیماز عهده ما خارجه.خلاصه من خام این توجیه ها شدم و تن به این کار دادمدرحالی که ادم مذهبی هستم و مقیدبه اصول شرعی.تازه حفظ قران شروع کرده بودم که فهمیدم باردارم.خیلی داغون ام.ابات قران که میخونم خجالت و شرم وجودم میگیره.حس میکنم منافقم.دیگه از عاقبت به خیری هم میترسم.چه راحت لطف خدا را نادیده گرفتم چه راحت من که دلبستهاطرافیان نبودم به خاطر حرفهای به ظاهر منطقی شون خودم انداختم تو اتش حسرت و غم.غم شکستم در معرکه عشق بازی با خدا.غم از دست دادن بچه ام به دست خودم.دستهای مهربان مادری ام تبدیل به دستان خونی قاتل شده است.کابوس میبینم.گاهی از صدای بچه ها میترسم.میترسم چند صباحی دیگه دیوونه بشم و زندگی ام از هم بپاشه.نگران بچه هام هستم که اگه من افسرده تر و مجنون بشم یه بلایی سرشون بیارم.ز خودم میترسم من یه قاتلم.گناه بزرگمن با چه عمل خوب بزرگی قابل پوشش است؟میترسماز عالم قبر و قیامتم.عالم ناشناخته ای که روحم از عمل های زشتم اگاه تر خواهد شد.چه عذابی در انتظار من است؟من که عاشق خدا بودم به عشق او رنج مادری روزه داری نماز اول وقت و..‌همه برایم اسان میشد به کجا رسیدم؟به شوره زار و مرداب تنهایی.من که تنهاترین بودم و خدا و قران با خود میخواستم به قبر ببرم تاتنها نباشم حالا با عذاب قتل و هزار جنایت دیگه وارد قبر میشوم.تنها.به امتن عصر توسل کردم ونماز حضرت میخونم.اما با شرم وامید بسیار کم.چه کار نیکی انقدر عظمت داره که این ننگ بپوشونه؟چه طوری به اعصابم مسلط بشم و بیشتر از این زندگی ام خراب نکنم؟هنوز بعد از گذشت سه ماه جنین به رحم من چسبیده و دفع نشده.با درد احساسش می کنم و میتزسم از جواب دادن به سوالاتش که چرا مخیط تمن اش به هم زدم و نگذاشتم بالنده شود.توروخدا کمک.میترسم به حد مرگ

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"][/TD]


کارشناس بحث: استاد حنیف

[TD][/TD]

fahi;1005326 نوشت:
پشیمان از گناهی که انجام دادم (سقط جنین)

بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام و ادب خدمت شما خواهر گرامی

در اینکه گناه بزرگی انجام داده اید که شکی نیست؛ و خوشبختانه خودتان هم به زشتی این عمل پی برده اید.
اگر همانطور که نوشته اید و به همین اندازه از گناهتان پشیمان شده و واقعا از اینکه نافرمانی خداوند را مرتکب شده اید احساس شرم و اندوه داشته و همچنین قصد قطعی بر عدم ارتکاب مجدد داشته باشید، این یک توبه واقعی ست؛ و توبه واقعی طبق صریح آیات قرآن پذیرفته می شود.


«ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ أَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحيمٌ؛ آن گاه پروردگارت به كسانى كه از روى نادانى كار زشت مرتكب شدند، و بعد از آن توبه كردند و (رفتار خویش را) اصلاح نمودند، (لطف و عنايت دارد) زيرا پروردگارت پس از آن (توبه و اصلاح) بسيار آمرزنده و مهربان است.» (۱)

إِنَّمَا ﭐلتَّوْبَةُ عَلَى ﭐللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ ﭐلسُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ فَأُوْلَـٰئِکَ يَتُوبُ ﭐللَّهُ عَلَيْهِمْ وَکَانَ ﭐللَّهُ عَلِيماً حَکِيماً؛ اما خداي تعالي پذيرش توبه کساني را به عهده گرفته که از در ناداني اعمالي زشت انجام داده ، سپس بدون فاصله زياد توبه کنند ، و به سوي خدا برگردند ، اينهايند که خدا هم سويشان بر مي‏گردد ، و خدا دانايي فرزانه است. (۲)

«وَ هُوَ الَّذي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُون؛ او كسى است كه توبه را از بندگانش مى‏ پذيرد و بدي ها را مى‏ بخشد، و آنچه را انجام مى‏ دهيد مى‏ داند.» (۳)

علامه طباطبائی (ره) در مورد توبه می فرمایند: «خداى تعالى مى دانست كه بشر اگر به حال خود واگذار گشته، دستگيرى نشود، در پرتگاه شقاوت و خطر سقوط دورى از خدا و در كنج مسكنت قرار مى گيرد... و مى دانست كه نزديك شدن بشر به منزلگاه كرامت و استقرارش در مستقر سعادت موقوف بر اين است كه از آنچه او را به خطرهاى نامبرده مى افكند منصرف شود، و اگر هم مبتلا بدان شده، از آن دل بر كند، و بسوى پروردگارش رجوع كند. به همين جهت خداى سبحان باب توبه را فتح نمود، توبه از كفر و شرك و توبه از فروعات آن، كه همان گناهان باشد.» (۴)

بنابراین خداوند خودش می دانسته که انسان در زندگی اش ممکن است دچار اشتباه و خطا شود، پس باب توبه را به سوی او گشوده و وعده قطعی بر بخشش داده. پس تمام هم و غمتان را بر این بگذارید که توبه تان واقعی باشد؛ چون اگر توبه واقعی شد، هرگز نباید در پذیرفته شدنش شک داشت.

در مورد توبه و پذیرفته شدن آن قبلا در تاپیک های دیگری هم صحبت شده که توصیه می کنم مطالعه بفرمایید:

[=Koodak]توبه از گناه بزرگی که انجام داده ام

[=Koodak]توبه نصوح

[=Koodak]چه کنیم تا توفیق توبه نصوح پیدا کنیم؟

[=Koodak]چطوری می تونم واقعا توبه کنم؟

[=Koodak]آیا خدا با توبه هر گناهی رو می بخشه؟


پی نوشت ها:
۱. سوره نحل، ۱۱۹
۲. سوره نساء، 17
۳. سوره شوری، ۲۵۲
۴. ترجمه تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۸۶

حنیف;1005532 نوشت:
سلام

سلام.اگر جا داره، در این باره هم توضیح بدید.
بعضی از گناهانی که ما ممکنه انجام بدیم.مثلا همین سقط جنین. اینا جرمه و نیرو های مربوطه، می تونن ما دستگیر و مجازات کنن.(حالا من دقیق نمی دونم تکلیف کسی که سقط جنین کرده در نزد قانون کشور چیه) به هر حال، یک گناهایی هست که قانونا هم جرمه.حالا اگر ما اون جرم رو مرتکب شدیم.و بعد پشیمان شدیم.و توبه کردیم.لازمه که بریم مثلا پاسگاهی جایی و بگیم ما چنین کردیم.بیایید به ما دستبند بزنید؟؟و مثلا دو سه سال زندانی یا هر چی ما رو مهمون کنید؟؟یا لزومی نیست؟؟

fahi;1005326 نوشت:
هنوز بعد از گذشت سه ماه جنین به رحم من چسبیده و دفع نشده.با درد احساسش می کنم و میتزسم از جواب دادن به سوالاتش که چرا مخیط تمن اش به هم زدم و نگذاشتم بالنده شود.توروخدا کمک.میترسم به حد مرگ

سلام

در این سایت، وقتی موضوعی به کارشناسی ارجاع می شود، معمولا کارشناس دیگر اظهار نظر نمی نماید.
با اجازه جناب استاد حنیف که انصافا جواب خوبی دادند.

باید بگویم: حتما هر چه سریع تر برای خارج کردنِ جنین اقدام کنید. باقی ماندنِ جنین نه تنها مشکلی را حلّ نمی کند، بلکه باعث می شود سلامتی و جان شما را به شدّت به خطر بیاندازد.
شما مسؤولیّت دو کودک دیگر را به عهده دارید. اگر در خارج کردنِ جنین کوتاهی و تأخیر نمایید، به این دو فرزندِتان ظلم کرده اید. زیرا با به خطر افتادن سلامت و جانتان این دو کودک را در معرض خطر قرار داده اید.
احساس گناه شما به جاست؛ ولی نباید این احساس گناه باعث شود از انجام وظایفِ تان نسبت به این دو فرزند و همسرتان کوتاهی نمایید.
هر چه سریع تر برای خارج کردن جنین اقدام نمایید تا گرفتار مشکلاتِ بیشتر و احساس گناه به خاطر آن مشکلاتِ جدید نشوید.

حنیف;1005532 نوشت:

بسم الله الرحمن الرحیم
عرض سلام و ادب خدمت شما خواهر گرامی

در اینکه گناه بزرگی انجام داده اید که شکی نیست؛ و خوشبختانه خودتان هم به زشتی این عمل پی برده اید.
اگر همانطور که نوشته اید و به همین اندازه از گناهتان پشیمان شده و واقعا از اینکه نافرمانی خداوند را مرتکب شده اید احساس شرم و اندوه داشته و همچنین قصد قطعی بر عدم ارتکاب مجدد داشته باشید، این یک توبه واقعی ست؛ و توبه واقعی طبق صریح آیات قرآن پذیرفته می شود.


«ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ أَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحيمٌ؛ آن گاه پروردگارت به كسانى كه از روى نادانى كار زشت مرتكب شدند، و بعد از آن توبه كردند و (رفتار خویش را) اصلاح نمودند، (لطف و عنايت دارد) زيرا پروردگارت پس از آن (توبه و اصلاح) بسيار آمرزنده و مهربان است.» (۱)

إِنَّمَا ﭐلتَّوْبَةُ عَلَى ﭐللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ ﭐلسُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ فَأُوْلَـٰئِکَ يَتُوبُ ﭐللَّهُ عَلَيْهِمْ وَکَانَ ﭐللَّهُ عَلِيماً حَکِيماً؛ اما خداي تعالي پذيرش توبه کساني را به عهده گرفته که از در ناداني اعمالي زشت انجام داده ، سپس بدون فاصله زياد توبه کنند ، و به سوي خدا برگردند ، اينهايند که خدا هم سويشان بر مي‏گردد ، و خدا دانايي فرزانه است. (۲)

«وَ هُوَ الَّذي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُون؛ او كسى است كه توبه را از بندگانش مى‏ پذيرد و بدي ها را مى‏ بخشد، و آنچه را انجام مى‏ دهيد مى‏ داند.» (۳)

علامه طباطبائی (ره) در مورد توبه می فرمایند: «خداى تعالى مى دانست كه بشر اگر به حال خود واگذار گشته، دستگيرى نشود، در پرتگاه شقاوت و خطر سقوط دورى از خدا و در كنج مسكنت قرار مى گيرد... و مى دانست كه نزديك شدن بشر به منزلگاه كرامت و استقرارش در مستقر سعادت موقوف بر اين است كه از آنچه او را به خطرهاى نامبرده مى افكند منصرف شود، و اگر هم مبتلا بدان شده، از آن دل بر كند، و بسوى پروردگارش رجوع كند. به همين جهت خداى سبحان باب توبه را فتح نمود، توبه از كفر و شرك و توبه از فروعات آن، كه همان گناهان باشد.» (۴)

بنابراین خداوند خودش می دانسته که انسان در زندگی اش ممکن است دچار اشتباه و خطا شود، پس باب توبه را به سوی او گشوده و وعده قطعی بر بخشش داده. پس تمام هم و غمتان را بر این بگذارید که توبه تان واقعی باشد؛ چون اگر توبه واقعی شد، هرگز نباید در پذیرفته شدنش شک داشت.

در مورد توبه و پذیرفته شدن آن قبلا در تاپیک های دیگری هم صحبت شده که توصیه می کنم مطالعه بفرمایید:

[=Koodak]توبه از گناه بزرگی که انجام داده ام

[=Koodak]توبه نصوح

[=Koodak]چه کنیم تا توفیق توبه نصوح پیدا کنیم؟

[=Koodak]چطوری می تونم واقعا توبه کنم؟

[=Koodak]آیا خدا با توبه هر گناهی رو می بخشه؟


پی نوشت ها:
۱. سوره نحل، ۱۱۹
۲. سوره نساء، 17
۳. سوره شوری، ۲۵۲
۴. ترجمه تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۸۶

یه سوال
ایا واقعا توبه باعث جبران گناه میشه؟ یعنی کسی که گناه کرده در صورت توبه واقعی با کسی که گناه نکرده برابره؟ یعنی الان من مثلا گناهی انجام دادم در صورت توبه واقعی با دیروز خودم که اون گناه رو انجام ندادم برابرم؟

پارسا مهر;1005537 نوشت:
سلام.اگر جا داره، در این باره هم توضیح بدید.
بعضی از گناهانی که ما ممکنه انجام بدیم.مثلا همین سقط جنین. اینا جرمه و نیرو های مربوطه، می تونن ما دستگیر و مجازات کنن.(حالا من دقیق نمی دونم تکلیف کسی که سقط جنین کرده در نزد قانون کشور چیه) به هر حال، یک گناهایی هست که قانونا هم جرمه.حالا اگر ما اون جرم رو مرتکب شدیم.و بعد پشیمان شدیم.و توبه کردیم.لازمه که بریم مثلا پاسگاهی جایی و بگیم ما چنین کردیم.بیایید به ما دستبند بزنید؟؟و مثلا دو سه سال زندانی یا هر چی ما رو مهمون کنید؟؟یا لزومی نیست؟؟


علیکم السلام و رحمه الله
در این مورد با همکاران محترم گروه فقه و احکام شرعی مشورت بفرمایید.
به لحاظ اخلاقی، وظیفه انسان بعد از ارتکاب گناه، توبه حقیقی و جبران گناهی ست که مرتکب شده.

باسمه الغفّار

سلام علیکم

fahi;1005326 نوشت:
هنوز بعد از گذشت سه ماه جنین به رحم من چسبیده و دفع نشده

عذرخواه،پس از کجا فهمیدید جنین سقط شده؟به پزشک مراجعه نکردید؟سونوگرافی انجام ندادید؟

ممکن است سقط نشده باشد؟!

ali 000;1005714 نوشت:
ایا واقعا توبه باعث جبران گناه میشه؟ یعنی کسی که گناه کرده در صورت توبه واقعی با کسی که گناه نکرده برابره؟ یعنی الان من مثلا گناهی انجام دادم در صورت توبه واقعی با دیروز خودم که اون گناه رو انجام ندادم برابرم؟

اگر توبه حقیقی بوده و به درستی انجام شود، بله قطعا گناه از پرونده انسان پاک شده و طبق روایت کسی که از گناه توبه کرده، مانند کسی ست که اصلا گناه را مرتکب نشده.

پيامبر گرامی اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمودند: «التّائِبُ مِنَ الذَّنبِ كَمَن لا ذَنبَ لَهُ ، وَالمُستَغفِرُ مِنَ الذَّنبِ وهُوَ مُقيمٌ عَلَيهِ كَالمُستَهزِئِ بِرَبِّهِ؛ توبه كننده از گناه ، مانند كسى است كه اصلاً گناه نكرده باشد ، و كسى كه از گناه ، آمرزش خواهد ، امّا همچنان بر آن گناه بمانَد ، چونان كسى است كه پروردگارش را ريشخند كند.» (۱)

توبه اگر واقعی شد، طبق صریح قرآن و وعده ی قطعی رب العالمین، گناهان به حسنات تبدیل می شوند:

«…إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ…؛ خوبيها، بديها را از ميان مى ‏برد..» (۲)

علامه طباطبائی (ره) در این مورد می فرمایند: «تفاوت گناه و حسنه در موافقت و مخالفت با خداست، مخالفت و موافقتی که در انسان اثر گذاشته و در نامه اعمالش نوشته می­شود؛ و الّا خود عمل که در دو حالت گناه و حسنه از حیث نفس عمل فرقی با همدیگر ندارند. مثلا خوردن مال حرام و حلال از جهت نفس عمل یکی هستند و تنها فرقشان در موافقت و مخالفت با خداست، پس وقتی می­گوئیم که عمل انسان چون سایه دنبالش است یعنی آثار عمل که عقاب و ثواب را در پی دارد، همراه آدمی هست و در روز تبلی السرائر خود را نمایان می­کند. اعمال زشت از آثار شقاوت و خباثت ذات آدمی است، و اگر ذات کسی آمیخته به شقاوت نباشد هرگز مرتکب عمل زشت و گناه نمی­شود. اگر ذاتی با توبه و ایمان و عمل صالح به ذاتی سعید و خالی از شقاوت تبدیل شود، لازمه این تبدل آنست که آثار سابق آن که ملازم آن بود یعنی سیئات، با مغفرت و رحمت خدا مبدل به آثاری شود که با نفس سعید و طیب و طاهر مناسب باشد.» (۳)

البته تمام اینها منوط به اینست که توبه حقیقی و برخاسته از عمق جان باشد. توبه و استغفارِ زبانی، همانطور که در روایت بیان شده، نعوذبالله چیزی مثل مسخره کردن است.

پی نوشت ها:
۱. محمدی ری شهری، محمد؛ نهج الذكر با ترجمه فارسي، مترجم شیخی، حمیدرضا؛ موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث؛ قم، ۱۳۸۷؛ جلد چهارم، ص ۲۰
۲. سوره هود، ۱۱۴
۳. برگرفته از ترجمه تفسیر المیزان، ج ۱۵، ص ۳۳۵ تا ۳۳۷

حنیف;1005734 نوشت:

اگر توبه حقیقی بوده و به درستی انجام شود، بله قطعا گناه از پرونده انسان پاک شده و طبق روایت کسی که از گناه توبه کرده، مانند کسی ست که اصلا گناه را مرتکب نشده.

پيامبر گرامی اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمودند: «التّائِبُ مِنَ الذَّنبِ كَمَن لا ذَنبَ لَهُ ، وَالمُستَغفِرُ مِنَ الذَّنبِ وهُوَ مُقيمٌ عَلَيهِ كَالمُستَهزِئِ بِرَبِّهِ؛ توبه كننده از گناه ، مانند كسى است كه اصلاً گناه نكرده باشد ، و كسى كه از گناه ، آمرزش خواهد ، امّا همچنان بر آن گناه بمانَد ، چونان كسى است كه پروردگارش را ريشخند كند.» (۱)

توبه اگر واقعی شد، طبق صریح قرآن و وعده ی قطعی رب العالمین، گناهان به حسنات تبدیل می شوند:

«…إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ…؛ خوبيها، بديها را از ميان مى ‏برد..» (۲)

علامه طباطبائی (ره) در این مورد می فرمایند: «تفاوت گناه و حسنه در موافقت و مخالفت با خداست، مخالفت و موافقتی که در انسان اثر گذاشته و در نامه اعمالش نوشته می­شود؛ و الّا خود عمل که در دو حالت گناه و حسنه از حیث نفس عمل فرقی با همدیگر ندارند. مثلا خوردن مال حرام و حلال از جهت نفس عمل یکی هستند و تنها فرقشان در موافقت و مخالفت با خداست، پس وقتی می­گوئیم که عمل انسان چون سایه دنبالش است یعنی آثار عمل که عقاب و ثواب را در پی دارد، همراه آدمی هست و در روز تبلی السرائر خود را نمایان می­کند. اعمال زشت از آثار شقاوت و خباثت ذات آدمی است، و اگر ذات کسی آمیخته به شقاوت نباشد هرگز مرتکب عمل زشت و گناه نمی­شود. اگر ذاتی با توبه و ایمان و عمل صالح به ذاتی سعید و خالی از شقاوت تبدیل شود، لازمه این تبدل آنست که آثار سابق آن که ملازم آن بود یعنی سیئات، با مغفرت و رحمت خدا مبدل به آثاری شود که با نفس سعید و طیب و طاهر مناسب باشد.» (۳)

البته تمام اینها منوط به اینست که توبه حقیقی و برخاسته از عمق جان باشد. توبه و استغفارِ زبانی، همانطور که در روایت بیان شده، نعوذبالله چیزی مثل مسخره کردن است.

پی نوشت ها:
۱. محمدی ری شهری، محمد؛ نهج الذكر با ترجمه فارسي، مترجم شیخی، حمیدرضا؛ موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث؛ قم، ۱۳۸۷؛ جلد چهارم، ص ۲۰
۲. سوره هود، ۱۱۴
۳. برگرفته از ترجمه تفسیر المیزان، ج ۱۵، ص ۳۳۵ تا ۳۳۷

سلام استاد
درست است که آثار و عوارض گناه و یلکه هر فعلی أعم از ثواب و گناه و مباح، همراه انسان است، اما طبق مباحث فلسفی، فاعل با فعل خود اتحاد وجودی دارد همانطور که علم و عمل، انسان ساز هستند...

من خودم میخواستم خودم قصاص کنم و با خودکشی به سزای عملم برسم. اما نزد حاکم شهر که رفتم گفتند نیاز به این کار نیست و جزای این عمل دیه است که به خواهر و برادرش تعلق دارد.واین عمل قصاص مثل اعدام ندارد و نیازی به تشکیل پرونده و... نیست.و باید ازگناه توبه حقیقی کنم.

پرسش: ناخواسته برای بار سوم باردار شدم. همسرم می گفت که داشتن بچه سوم کار عاقلانه ای نیست و نمی توانیم از پس سه تا بچه بر بیاییم. با اینکه آدم مذهبی هستم ولی تن به سقط جنین دادم. الان خیلی ناراحت و پشیمانم و حس می کنم منافقم. از عاقبت به خیری می ترسم چون من یک قاتلم. با چه کار نیکی می توانم این ننگ را بپوشانم؟ لطفا کمکم کنید. میترسم چند صباحی دیگری دیوانه شوم و زندگی ام از هم بپاشد. چطور به اعصابم مسلط باشم و زندگی خود و خانواده ام را بیش از این خراب نکنم؟

پاسخ: در اینکه گناه بزرگی انجام داده اید که شکی نیست؛ و خوشبختانه خودتان هم به زشتی این عمل پی برده اید. اگر همانطور که نوشته اید و به همین اندازه از گناهتان پشیمان شده و واقعا از اینکه نافرمانی خداوند را مرتکب شده اید احساس شرم و اندوه داشته و همچنین قصد قطعی بر عدم ارتکاب مجدد داشته باشید، این یک توبه واقعی ست؛ و توبه واقعی طبق صریح آیات قرآن پذیرفته می شود.

«ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ أَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحيمٌ؛ آن گاه پروردگارت به كسانى كه از روى نادانى كار زشت مرتكب شدند، و بعد از آن توبه كردند و (رفتار خویش را) اصلاح نمودند، (لطف و عنايت دارد) زيرا پروردگارت پس از آن (توبه و اصلاح) بسيار آمرزنده و مهربان است.» (۱)

إِنَّمَا ﭐلتَّوْبَةُ عَلَى ﭐللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ ﭐلسُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ فَأُوْلَـٰئِکَ يَتُوبُ ﭐللَّهُ عَلَيْهِمْ وَکَانَ ﭐللَّهُ عَلِيماً حَکِيماً؛ اما خداي تعالي پذيرش توبه کساني را به عهده گرفته که از در ناداني اعمالي زشت انجام داده ، سپس بدون فاصله زياد توبه کنند ، و به سوي خدا برگردند ، اينهايند که خدا هم سويشان بر مي‏گردد ، و خدا دانايي فرزانه است. (۲)

«وَ هُوَ الَّذي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ وَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُون؛ او كسى است كه توبه را از بندگانش مى‏ پذيرد و بدي ها را مى‏ بخشد، و آنچه را انجام مى‏ دهيد مى‏ داند.» (۳)

علامه طباطبائی (ره) در مورد توبه می فرمایند: «خداى تعالى مى دانست كه بشر اگر به حال خود واگذار گشته، دستگيرى نشود، در پرتگاه شقاوت و خطر سقوط دورى از خدا و در كنج مسكنت قرار مى گيرد... و مى دانست كه نزديك شدن بشر به منزلگاه كرامت و استقرارش در مستقر سعادت موقوف بر اين است كه از آنچه او را به خطرهاى نامبرده مى افكند منصرف شود، و اگر هم مبتلا بدان شده، از آن دل بر كند، و بسوى پروردگارش رجوع كند. به همين جهت خداى سبحان باب توبه را فتح نمود، توبه از كفر و شرك و توبه از فروعات آن، كه همان گناهان باشد.» (۴)

بنابراین خداوند خودش می دانسته که انسان در زندگی اش ممکن است دچار اشتباه و خطا شود، پس باب توبه را به سوی او گشوده و وعده قطعی بر بخشش داده. پس تمام هم و غمتان را بر این بگذارید که توبه تان واقعی باشد؛ چون اگر توبه واقعی شد، هرگز نباید در پذیرفته شدنش شک داشت.
اگر توبه حقیقی بوده و به درستی انجام شود، بله قطعا گناه از پرونده انسان پاک شده و طبق روایت کسی که از گناه توبه کرده، مانند کسی ست که اصلا گناه را مرتکب نشده.

پيامبر گرامی اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمودند: «التّائِبُ مِنَ الذَّنبِ كَمَن لا ذَنبَ لَهُ، وَ المُستَغفِرُ مِنَ الذَّنبِ وهُوَ مُقيمٌ عَلَيهِ كَالمُستَهزِئِ بِرَبِّهِ؛ توبه كننده از گناه، مانند كسى است كه اصلاً گناه نكرده باشد؛ و كسى كه از گناه آمرزش خواهد، امّا همچنان بر آن گناه بمانَد، چونان كسى است كه پروردگارش را ريشخند كند.» (۵)

اما توبه اگر واقعی شد، طبق صریح قرآن و وعده ی قطعی رب العالمین، گناهان حتی به حسنات تبدیل می شوند:

«…إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ…؛ خوبيها، بديها را از ميان مى ‏برد..» (۶)

علامه طباطبائی (ره) در این مورد می فرمایند: «تفاوت گناه و حسنه در موافقت و مخالفت با خداست، مخالفت و موافقتی که در انسان اثر گذاشته و در نامه اعمالش نوشته می­شود؛ و الّا خود عمل که در دو حالت گناه و حسنه از حیث نفس عمل فرقی با همدیگر ندارند. مثلا خوردن مال حرام و حلال از جهت نفس عمل یکی هستند و تنها فرقشان در موافقت و مخالفت با خداست، پس وقتی می­گوئیم که عمل انسان چون سایه دنبالش است یعنی آثار عمل که عقاب و ثواب را در پی دارد، همراه آدمی هست و در روز تبلی السرائر خود را نمایان می­کند. اعمال زشت از آثار شقاوت و خباثت ذات آدمی است، و اگر ذات کسی آمیخته به شقاوت نباشد هرگز مرتکب عمل زشت و گناه نمی­شود. اگر ذاتی با توبه و ایمان و عمل صالح به ذاتی سعید و خالی از شقاوت تبدیل شود، لازمه این تبدل آنست که آثار سابق آن که ملازم آن بود یعنی سیئات، با مغفرت و رحمت خدا مبدل به آثاری شود که با نفس سعید و طیب و طاهر مناسب باشد.» (۷)

البته تمام اینها منوط به اینست که توبه حقیقی و برخاسته از عمق جان باشد. توبه و استغفارِ زبانی، همانطور که در روایت بیان شده، نعوذبالله چیزی مثل مسخره کردن است.


در مورد توبه و پذیرفته شدن آن قبلا در تاپیک های دیگری هم صحبت شده که توصیه می کنم مطالعه بفرمایید:

[=Koodak]توبه از گناه بزرگی که انجام داده ام

[=Koodak]توبه نصوح

[=Koodak]چه کنیم تا توفیق توبه نصوح پیدا کنیم؟

[=Koodak]چطوری می تونم واقعا توبه کنم؟

[=Koodak]آیا خدا با توبه هر گناهی رو می بخشه؟


پی نوشت ها:
۱. سوره نحل، ۱۱۹
۲. سوره نساء، 17
۳. سوره شوری، ۲۵۲
۴. ترجمه تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۸۶
۵. محمدی ری شهری، محمد؛ نهج الذكر با ترجمه فارسي، مترجم شیخی، حمیدرضا؛ موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث؛ قم، ۱۳۸۷؛ جلد چهارم، ص ۲۰
۶. سوره هود، ۱۱۴
۷. برگرفته از ترجمه تفسیر المیزان، ج ۱۵، ص ۳۳۵ تا ۳۳۷



موضوع قفل شده است