جمع بندی تجربه های بچه داری

تب‌های اولیه

130 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

[="Tahoma"]فرزندم براي تمام خواسته هايش گريه ميكند، چه كنم؟

گريه زبان نوزادان است. تا زماني كه كودك توان حرف زدن ندارد بسيار طبيعي است كه گريه كند يا جيغ بزند. اما والدين بايد سعي كنند زندگي فرزندشان روي برنامه باشد تا كودك براي نيازهايش هر بار گريه نكند. مادر بعد از مدتي متوجه نشانه هاي رفتاري نوزادش خواهد شد و كم كم ميتواند زندگي نوزادش را بر اساس نيازهايش برنامه ريزي كند. به مرور نوزاد مي آموزد قرار نيست براي همه چي گريه كند، او به والدينش اعتماد پيدا ميكند. اما اگر والدين معتقد باشند كه نوزاد بايد گريه كند، مثلا به مرور بچه خوش خلقي نخواهند داشت. به مرور كه نوزاد بزرگتر ميشود مي آموزد براي خواسته هايش هم گريه كند. موبايل ميخواهد، نميدهيد و او گريه ميكند. اگر به فرزندتان نه ميگوييد و او گريه ميكند قرار نيست توجه ويژه يي به او بدهيد. به ياد داشته باشيد توجه به كار كودك آن را تقويت ميكند. و بدترين رفتار اين است به خاطر گريه كودك، كوتاه بياييد. فراموش نكنيد رمز موفقيت اين است كه تا جاي ممكن نه نگوييد اما زماني كه گفتيد قرار نيست با مانور فرزندتان كوتاه بياييد. اولين بار كه كوتاه آمديد فرزندتان را خراب كرده ايد. و همينجاست كه گفته ميشود فلاني به بچه هاش توجه و آزادي و محبت داده اما بچه ش لوس شده، توجه و محبت و احترام كودك را لوس نميكند، اما تقويت رفتار منفي كودك، باعث لوس شدنش خواهد شد و كودك ياد ميگيرد انقدر گريه كند، خودش را زمين بياندازد، گاز بگيرد، سرش را به زمين بكوبد تا به هدفش برسد. اگر فرزندتان چنين كاري ميكنند تا زماني كه آسيبي ندارد كاملا به رفتارش بي توجهي كنيد. نه نصيحت نه بغل كردن نه داد زدن نه كوتاه آمدن كمك نخواهد كرد بلكه به او مياموزد قدرت دست اوست. تا دو سالگي نيازهاي فرزندتان بايد در كوتاه ترين زمان ممكن انجام شود. اگر نه ميگويد قرار نيست كوتاه بياييد. از دو سالگي به كودك صبر آموخته ميشود. اگر فرزندتان گريه كردن براي رسيدن به خواسته هايش را آموخته بهترين روش بي اعتنايي به رفتار اوست. اگر فرزندتان جملات شما رو ميفهمد به او بگوييد ميدونم ناراحتي اما وقتي گريه ميكني نميفهمم چي ميگي گريه هات كه تموم شد حرف ميزنيم. رمز موفقيت اينجاست كه كوتاه نياييد. يادتان باشد زماني كه خسته شديد، كلافه شديد، دلتان سوخت و كوتاه امديد؛ چه داد بزنيد چه تنبيه كنيد چه او را به خواسته اش برسانيد تنها رفتار اشتباه او را تقويت كرده ايد.

تنظيم و گردآوري: رويا نوري

[="Tahoma"]سه سال اول زندگي كودك، بيشترين تلاش كودك براي به دست اوردن استقلال است. كودك قبل از يكسالگي كاملا قادر به درك خواسته پدر و مادر است و گاهي به خاطر حفظ استقلال از انجام ان كار سر باز ميزند. حال اگر پدر يا مادر، خشمگين و درگير بازي شوند، كودك از داشتن قدرت كنترل انها لذت خواهد برد و اين كار ادامه خواهد داشت كه نامش را لجبازي مي ناميم.

نود درصد پدر و مادرها مشكل لباس تن كردن كودك را دارند. گاهي كار به جايي مي رسد كه جيغ و گريه كودك شما را از بيرون رفتن منصرف مي كند يا برعكس كار بالا ميگيرد و شما بي توجه به دست و پا زدن كودك لباس بر تنش ميكنيد و بكش بكش او را سوار ماشين مي كنيد.

كودك از اين رفتار چه مي آموزد؟

كودك مي اموزد روابط بر پايه جنگ است و كم كم در هر موردي مخالفتش را ابراز ميكند. وقت غذا خوردن بازي در مي اورد، يا وقت اموزش دستشويي همكاري نمي كند چون همكاري را نياموخته است.

اولين قدم براي كمك به كودك در تعويض لباس ارامش است.
بايد به كودك زمان داد. اگر به خاطر دير شدن مدام هولش كنيم معمولا كارها را ارامتر انجام ميدهد، پس ده دقيقه زودتر بيدار شويم تا زمان بيشتري داشته باشيم.

در تمام مدت با او صحبت کنید و به او بگویید دارید چه کار می کنید: «خب، الان می خوام پیرهنت رو تن ات کنم... می شه این دست ات رو بکنی تو آستین ات؟ آفرین، آهان! حالا اون یکی دست ات و ...» و در حین کار تعریف و تمجید کنید تا مشارکت بیشتری انجام دهد.

به كودك نشان ندهيد تحت تاثيير مخالفتش قرار گرفتيد. بگذاريد خودش انتخاب كند. اول به او دو انتخاب دهيد. در صورت عدم همكاري، اجازه بديد با لباس منزل به مهد برود تنها لباس مناسب را همراه داشته باشيد. كودك به محض ورود متوجه نامناسب بودن لباسش ميشود و از شما كمك خواهد خواست. در نتيجه اعتمادش به شما بيشتر خواهد شد.

پدیده ی کندی در هنگام عجله

این پدیده به این مورد اشاره می کند که سرعت حرکت کودکان با زمانی که والدین دارند رابطه ی معکوسی دارد. به بیان دیگر هر چه زمان کمتری داشته باشید، کودک بیشتر وقت تلف می کند. جالب است که بدانید کلمات شتاب انگیز والدین مانند «عجله کن» هم با سرعت کودک در ارتباط است و کودک را بیشتر کند می کند. هر چقدر اهمیت سر وقت بودن برای والدین بیشتر باشد، این احتمال کمتر است که کودک آماده شود.
این پدیده را شما به هنگام عجله داشتن برای رفتن سرکار، مهمانی رفتن و ... می توانید لمس کنید.

[="Tahoma"]سه سال اول زندگي كودك، بيشترين تلاش كودك براي به دست اوردن استقلال است. كودك قبل از يكسالگي كاملا قادر به درك خواسته پدر و مادر است و گاهي به خاطر حفظ استقلال از انجام ان كار سر باز ميزند. حال اگر پدر يا مادر، خشمگين و درگير بازي شوند، كودك از داشتن قدرت كنترل انها لذت خواهد برد و اين كار ادامه خواهد داشت كه نامش را لجبازي مي ناميم.

نود درصد پدر و مادرها مشكل لباس تن كردن كودك را دارند. گاهي كار به جايي مي رسد كه جيغ و گريه كودك شما را از بيرون رفتن منصرف مي كند يا برعكس كار بالا ميگيرد و شما بي توجه به دست و پا زدن كودك لباس بر تنش ميكنيد و بكش بكش او را سوار ماشين مي كنيد.

كودك از اين رفتار چه مي آموزد؟

كودك مي اموزد روابط بر پايه جنگ است و كم كم در هر موردي مخالفتش را ابراز ميكند. وقت غذا خوردن بازي در مي اورد، يا وقت اموزش دستشويي همكاري نمي كند چون همكاري را نياموخته است.

اولين قدم براي كمك به كودك در تعويض لباس ارامش است.
بايد به كودك زمان داد. اگر به خاطر دير شدن مدام هولش كنيم معمولا كارها را ارامتر انجام ميدهد، پس ده دقيقه زودتر بيدار شويم تا زمان بيشتري داشته باشيم.

در تمام مدت با او صحبت کنید و به او بگویید دارید چه کار می کنید: «خب، الان می خوام پیرهنت رو تن ات کنم... می شه این دست ات رو بکنی تو آستین ات؟ آفرین، آهان! حالا اون یکی دست ات و ...» و در حین کار تعریف و تمجید کنید تا مشارکت بیشتری انجام دهد.

به كودك نشان ندهيد تحت تاثيير مخالفتش قرار گرفتيد. بگذاريد خودش انتخاب كند. اول به او دو انتخاب دهيد. در صورت عدم همكاري، اجازه بديد با لباس منزل به مهد برود تنها لباس مناسب را همراه داشته باشيد. كودك به محض ورود متوجه نامناسب بودن لباسش ميشود و از شما كمك خواهد خواست. در نتيجه اعتمادش به شما بيشتر خواهد شد.

پدیده ی کندی در هنگام عجله

این پدیده به این مورد اشاره می کند که سرعت حرکت کودکان با زمانی که والدین دارند رابطه ی معکوسی دارد. به بیان دیگر هر چه زمان کمتری داشته باشید، کودک بیشتر وقت تلف می کند. جالب است که بدانید کلمات شتاب انگیز والدین مانند «عجله کن» هم با سرعت کودک در ارتباط است و کودک را بیشتر کند می کند. هر چقدر اهمیت سر وقت بودن برای والدین بیشتر باشد، این احتمال کمتر است که کودک آماده شود.
این پدیده را شما به هنگام عجله داشتن برای رفتن سرکار، مهمانی رفتن و ... می توانید لمس کنید.

[="Tahoma"]هرگز به صورتي پنهاني و يواشكي فرزندتان را ترك نكنيد. حتي اگر با ديدن شما هنگام ترك خانه گريه ميكند. ايده ئال اين است كه مادر تا دو سالگي كه كودكش اضطراب جدايي دارد از او جدا نشود، اما اگر مجبور به جدا شدن هستيد حتما با او خداحافظي كنيد. در غير اين صورت وحشت ترك شدن و تنها ماندن همه عمر همراهش خواهند ماند و اعتماد به افراد نزديك زندگيش را از دست خواهد داد. ارتباط سالم و وابستگي كودك به مادر در دو سال اول زندگي پايه روابط عاطفي فرزند شما در بزرگسالي خواهد بود.

[="Tahoma"]چگونه رفتار كنيم كودك احساس كند ديده شده و درك ميشود؟

نياز اضطراري كودكان ديده شدن است. براي همين كودكان دست به كارهاي عجيب غريب ميزنند حتي حاضرند كتك بخورند اما ديده شوند. كودكان نامرئي تبديل به كودكاني خجالتي با حرمت نفس بسيار پايين ميشوند. - به كودكان بايد بيشتر از بزرگسالان احترام گذاشت. به همين دليل كودكان اين اجازه را دارند كه حرف بزرگترها را قطع كنند. كار يا صحبتتان را قطع كنيد به چشمان فرزندتان نگاه كنيد، اكر عجله داريد از او بخواهيد صبر كند تا كارتان يا صحبتتان را تمام كنيد بعد با او صحبت ميكنيد و سر قولتان بمانيد. هرگز به او نپريد كه بي ادب وسط حرف من نپر يا ساكت شو يا به اتاقت برو يا مگر نميبيني من سرم شلوغه! - احساسات كودك را نفي نكنيم: "اين ترس نداره" "بزرگ شدي گريه نكن" "انقدر غر نزن" - احساسات او را تاييد كرده بر زبان بياوريد؛ وقتي فرزندتان مي گويد "امروز كسي با من بازي نكرد" مادر مي گويد "حتما ناراحت شدي" و كودك احساس درك شدن و مرئي بودن مي كند، اما اگر بگويد "قرار نيست همه با تو بازي كنند" كودك احساس بدي خواهد داشت. - به فرزندتان حق انتخاب دهيد. هنگام لباس پوشيدن دو لباس به او داده تا انتخاب كند. - تعريف و تحسين نابجا هم به حرمت نفس كودك اسيب ميزند. به اندازه از موفقيت و كار فرزندتان تعريف كنيد. - هنگام انتقاد از كودك شخصيت او را زير سوال نبريد، از احساسات خودتان بگوييد. به جاي انكه بگوييد "پسر بدي هستي" بگوييد "اين كار تو مرا ناراحت كرد". - هنگام عصبانيت به حرمت نفس كودك احترام بگذاريد. - از فرزندتان انتظارات مناسب با سن او داشته باشيد. - با اشتباهات فرزندتان برخورد درست داشته باشيد. اشتباه كردن لازمه يادگيري و پيشرفت در كودكان است. تمسخر، سرزنش، تهديد و تنبيه به يادگيري و حرمت كودك خدشه وارد ميكند. - كودكي كه به جاي ترس و واهمه از والدين خود، با ارزشها و معيارهاي منطقي اشنا ميشود حرمت نفسش افزايش خواهد داشت.

[="Tahoma"]چگونه رفتار كنيم كودك احساس كند ديده شده و درك ميشود؟

نياز اضطراري كودكان ديده شدن است. براي همين كودكان دست به كارهاي عجيب غريب ميزنند حتي حاضرند كتك بخورند اما ديده شوند. كودكان نامرئي تبديل به كودكاني خجالتي با حرمت نفس بسيار پايين ميشوند. - به كودكان بايد بيشتر از بزرگسالان احترام گذاشت. به همين دليل كودكان اين اجازه را دارند كه حرف بزرگترها را قطع كنند. كار يا صحبتتان را قطع كنيد به چشمان فرزندتان نگاه كنيد، اكر عجله داريد از او بخواهيد صبر كند تا كارتان يا صحبتتان را تمام كنيد بعد با او صحبت ميكنيد و سر قولتان بمانيد. هرگز به او نپريد كه بي ادب وسط حرف من نپر يا ساكت شو يا به اتاقت برو يا مگر نميبيني من سرم شلوغه! - احساسات كودك را نفي نكنيم: "اين ترس نداره" "بزرگ شدي گريه نكن" "انقدر غر نزن" - احساسات او را تاييد كرده بر زبان بياوريد؛ وقتي فرزندتان مي گويد "امروز كسي با من بازي نكرد" مادر مي گويد "حتما ناراحت شدي" و كودك احساس درك شدن و مرئي بودن مي كند، اما اگر بگويد "قرار نيست همه با تو بازي كنند" كودك احساس بدي خواهد داشت. - به فرزندتان حق انتخاب دهيد. هنگام لباس پوشيدن دو لباس به او داده تا انتخاب كند. - تعريف و تحسين نابجا هم به حرمت نفس كودك اسيب ميزند. به اندازه از موفقيت و كار فرزندتان تعريف كنيد. - هنگام انتقاد از كودك شخصيت او را زير سوال نبريد، از احساسات خودتان بگوييد. به جاي انكه بگوييد "پسر بدي هستي" بگوييد "اين كار تو مرا ناراحت كرد". - هنگام عصبانيت به حرمت نفس كودك احترام بگذاريد. - از فرزندتان انتظارات مناسب با سن او داشته باشيد. - با اشتباهات فرزندتان برخورد درست داشته باشيد. اشتباه كردن لازمه يادگيري و پيشرفت در كودكان است. تمسخر، سرزنش، تهديد و تنبيه به يادگيري و حرمت كودك خدشه وارد ميكند. - كودكي كه به جاي ترس و واهمه از والدين خود، با ارزشها و معيارهاي منطقي اشنا ميشود حرمت نفسش افزايش خواهد داشت.

[="Tahoma"]تنبيه منفي، تنبيه مثبت
تنبيه منفي يعني محروم كردن كودك از كاري كه دوست دارد يا تايم اوت كه قابل قبول تربن نوع تنبيه است.
يعني شما صندلي انتخاب ميكنيد و از فرزندتان مي خواهيد چون كار بدي كرده روي ان بنشيند.
يا او را از ديدن تلويزيون محروم ميكنيد.
تنبيه مثبت (بر خلاف اسم ان) بار بسيار منفي بر روان كودك دارد. اين نوع تنبيه شامل تنبيه فيزيكي، داد زدن ناسزا گفتن، قهر كردن، و محروميت طولاني است.
اگر ميخواهيم از تنبيه مورد قبول استفاده كنيم مراقب باشيم:
-تنبيه عادلانه باشد.
-مدت تنبيه مناسب باشد. براي كودك سه ساله ٣ دقيقه، ٦ ساله ٧ دقيقه و هشت ساله نهايتا ده دقيقه مناسب است.
-از تخت يا اتاق كودك براي تايم اوت استفاده نكنيد.
-براي تنبيه كودك وعده غذايي او استفاده نكنيد.
-كودك را در جايي تاريك يا ترسناك (دستشويي، انباري،...) حبس نكنيد.
-به او نگوييد چون بچه بدي بودي تنبيه مي شوي، بايد كودك بداند كارش بد بوده نه خودش.
-پدر و مادر زمان تنبيه بايد يكسان و يك دست عمل كنند.
-حرمت و حيثيت فرزندتان را حفظ كنيد، به او دشنام ندهيد و از تحقير و تهديد استفاده نكنيد.
-در حين تنبيه كودك بايد مطمئن باشد شما دوستش داريد و شكي به محبت شما به خودش نداشته باشد.
-بايد مطمئن باشيد كار بد كودك عمدي بوده و خارج از كنترل او نبوده.
-تنبيه بايد همزمان با كار بد باشد. نميتوان فرزندمان را به خاطر كار بد ديروز، امروز تنبيه كنيم.
-اگر كودك دچار بيماري يا ضعف است او را تنبيه نكنيد.
-هرگز فرزندتان را جلوي كسي حتي خواهر يا برادرش تنبيه نكنيد.
-در تنبيه تنها يك والد اقدام ميكند و در تشويق هر دو والد.
-اگر با تنبيه همسرتان موافق نيستيد تنها در خفا با او صحبت كنيد.
-شاهدان تنبيه خود نيز دچار تنبيه ميشوند مطمئن باشيد فرزندان ديگران نظاره گر نيستند.
-بعد از تنبيه كودك پرونده كاملا بسته ميشود پس سركوفت و تكرار و تنبيهي ديگر منتفيست.
-انسان حتمي الخطاست يعني گاهي با خطا مي اموزد. كودك در مسير رشد اشتباهات زيادي ميكند. انعطاف پذير باشيد.
-تنها زماني از تنبيه استفاده كنيد:
١) ان كار واقعا اشتباه بوده و نه صرفا به خاطر انكه مطابق ميل شما رفتار نكرده تنبيه شود.
٢) شما زمان صرف كرديد با صبوري و دانايي و مهرباني كار درست را به او اموختيد.
٣) مطمئن هستيد انجام كار درست در توان فرزندتان است.
٤) به او اجازه اشتباه داده يد و كمك كرده يد بدون منت و تنبيه تا جبران كار اشتباه را بياموزد.
٥) تصميم به تنبيه را با عصبانيت نگرفته ايد.
٦) اخرين بار به او اخطار داده بوديد در صورت تكرار اشتباه مسئوليت رفتارش به عهده او خواهد بود.
٧) به فرزندتان اجازه داده يد تا ازخود دفاع كرده دلايل خود را توضيح دهد.
٨) كار اشتباه فرزندتان بايد بر پاي علم و عقل معناي اشتباه، اسيب زننده و خطرناك را داشته باشد.
هر بار فرزندتان را تنبيه ميكنيد به او خشم، نفرت از ضعف خود، كينه از قدرت شما و اضطراب ميدهيد. مراقب باشيد كار اشتباهي كه كرده ارزش اين اسيبها را داشته باشد.
والديني موفقترند كه به جاي تنبيه، تشويق و اموزش كار خوب را جايگزين كنند.

[="Tahoma"]با کودکي‌که جيغ مي‌زند چه‌کنيم؟

اگر فرزند شما چند وقتي است که صدايش بلند شده و يا براي رسيدن به خواسته‌هايش جيغ مي‌زند، فکر نکنيد که مي‌خواهد با جيغ‌هايش شما را آزار دهد. بلکه فريادهايش به اين علت است که روح کوچکش سرشار از لذت زندگي است و ...مي‌خواهد قدرت صدايش را کشف کند. او با اين فريادها کم کم مي‌آزمايد که چه کارهايي مي‌تواند با اين صدا بکند. اصلا چرا بايد وقتي شما در حال خريد هستيد و يا درصف بانک ايستاده‌ايد او آرام صحبت کند؟ تا به حال فکر کرده‌ايد وقتي در يک سالن بزرگ داد مي‌زنيد صدايتان چه انعکاس جالبي دارد؟ تازه وقتي کودکتان را به خاطر جيغ زدن دعوا مي‌کنيد و يا مدام به او تذکر مي‌دهيد، او تازه متوجه مي‌شود که با جيغ زدن مي‌تواند بيشتر از هميشه توجه شما را به خودش جلب کند.

بعضي کودکان وقتي به توجه والدينشان نياز دارند جيغ مي‌زنند. اين کاردر واقع يعني مامان بابا به من نگاه کنيد! بقيه کودکان زماني داد مي‌زنند که مي‌خواهند چيزي را به دست بياورند که نمي‌توانند و يا اجازه اش را ندارند. مثلا وقتي کودک يک سال و نيمه تان دستش به شکلات نمي‌رسد جيغ مي‌زند تا شما آن را به او بدهيد. يا وقتي مي‌خواهد اسباب بازي برادر بزرگش را بگيرد، جيغ مي‌زند تا او را وادار به تسليم کند. با اين جيغ او مي‌گويد: “داداش من اسباب بازي تو را مي‌خواهم آن را به من بده!”

چه بايد کرد؟

اگر شما هم از آن دسته پدر و مادرها هستيد که با داد زدن سر بچه مي‌خواهيد او را وادار کنيد تا جيغ نزند، بهتر است بدانيد که اين روش به شما کمکي نمي‌کند. اين کار تنها اين پيام را براي او دارد که هر کس صدايش بلند‌تر باشد برنده است. لابد مي‌پرسيد پس چه کنيم؟ بهترين کار اين است که اجازه ندهيد شرايطي پيش بيايد که کودک شما مجبور شود با جيغ زدن خواسته اش را به شما بگويد. واگر اين کار را کرد بهتر است حواسش را طوري پرت کنيد که از داد زدن دست بردارد. بنابر اين، بهتر است به توصيه‌هاي زير توجه کنيد:

1) به خواسته‌هاي کودک توجه کنيد: اگر چه هميشه براي شما ممکن نيست که به خواسته کودکتان توجه کنيد اما تا مي‌توانيد اين کار را در اولويت قرار دهيد.قبل از اين که منزل را ترک کنيد و کودک خود را بيرون ببريد، مطمئن شويد که فرزندتان به اندازه کافي استراحت کرده و خواب کافي داشته. غذايش را به اندازه‌اي که در بيرون از منزل گرسنه نشود، خورده و جايش تميز است. بهتر است مقداري خوراکي و آب همراه داشته باشيد که اگر در هنگام خريد و يا هر جاي ديگر کودک گرسنه و تشنه شد، نياز او را فوري برطرف کنيد و مانع ناراحتي او شويد. حتما شما هم به کودک خسته، گرسنه و تشنه تان حق مي‌دهيد که براي رسيدن به آرامش جيغ و داد کند. حتي خود شما هم در هنگام گرسنگي و تشنگي حال گردش در يک فروشگاه بزرگ را نداريد، چه برسد به کودک نوپاي شما!

2) به جاهاي شلوغ برويد. شما که بهتر کودکتان را مي‌شناسيد و مي‌دانيد او اهل اين نيست که آرام بر روي صندلي بنشيند و شامش را بخورد، پس بهتر است به جاي جاهاي آرام، رسمي و غير صميمي به مکانهايي براي گردش برويد که خيلي دوستانه و خودماني باشد و فضاي بازي براي ورجه ورجه‌ها و دادو فريادهاي کودک هيجان زده شما داشته باشد. شايد بهتر باشد به جاي يک رستوران رسمي براي پيک نيک به يک پارک با فضاي مسطح برويد تا فرزندتان بتواند بدون نياز به جيغ و داد، انرژي اش را به راحتي خالي کند. اين طوري حتي اگر کودکتان بلند داد بزند و خواسته‌هايش را با فرياد بيان کند، شما از خجالت سرخ نخواهيد شد و مدام او را دعوا نخواهيد کرد.

3) از او مودبانه خواهش کنيد آرام حرف بزند. اگر کودکتان ازشدت خوشحالي و هيجان جيغ مي‌زند، سعي کنيد با متهم کردن، دعواکردن و دستوردادن حال خوش او را خراب نکنيد. اما مي‌توانيد با آرامش و مودبانه از او خواهش کنيد که با صداي آرام که مناسب داخل خانه است صحبت کند و بهتر است با آهسته صحبت کردن به او نشان دهيد که براي شنيدن صداي شما هم که شده لازم است آرامتر باشد. براي اين منظور مي‌توانيد احساس ناراحتي ناشي از شنيدن سرو صدارا که براي شما و يا همسايه ايجاد مي‌شود، به او ياد آوري کنيد. البته تمام اين کارها بايد با آرامش باشد و نه داد زدن!

4) بازي بسازيد. وقتي که امکانش هست به کودک اجازه دهيد صداي بلند خود را بشنود. با او بازي کنيد. به او بگوييد« بيا با هم تا بلندترين حدي که مي‌توانيم جيغ بزنيم. »بعد از او بخواهيد زمزمه کردن را هم تجربه کند.« حالا وقت اين است که ببينيم چه کسي مي‌تواند آرامتر صحبت کند.» مي‌توانيد اين بازي را با حرکات ديگر همراه کنيد مثلا موقع داد زدن دستتان را روي گوشتان بگذاريد و بالا و پايين بپريد. اگر در ميان جمع بوديد و مي‌خواهيد سرو صداي کمتري بشنويد مي‌توانيد به او بگوييد:« اوه تو مانند شير مي‌غري! ببينم مي‌توني مثل بچه گربه آرام‌تر باشي.»

[="Tahoma"]۱۰فرمان براي ‌اصلاح رفتار‌کودکان جيغ جيغو

1) قبل از اين که منزل را ترک کنيد و کودک خود را بيرون ببريد، مطمئن شويد که فرزندتان به اندازه کافي استراحت کرده و خواب کافي داشته. غذايش را به اندازه‌اي که در بيرون از منزل گرسنه نشود، خورده و جايش تميز است. بهتر است مقداري خوراکي و آب همراه داشته باشيد.

2) الگو باشيد و خودتان به بهانه‌هاي مختلف سر کودک جيغ و داد نکنيد.

3) از او مودبانه خواهش کنيد آرام حرف بزند.

4) چشم پوشي کنيد.

5) اسباب بازي مورد علاقه اش را با او همراه کنيد.

6) اگر کودکتان حوصله اش سر رفته سرش را گرم کنيد.

7) به خواسته‌هاي نابجا توجه نکنيد.

سعي کنيد بفهميد علت ناراحتي او چيست و سعي کنيد آنرا برطرف کنيد.

9) بازي بسازيد. وقتي که امکانش هست به کودک اجازه دهيد صداي بلند خود را بشنود.. به او بگوييد« بيا با هم تا بلندترين حدي که مي‌توانيم جيغ بزنيم.» بعد از او بخواهيد زمزمه کردن را هم تجربه کند. «حالا وقت اين است که ببينيم چه کسي مي‌تواند آرامتر صحبت کند.»

10) به مکانهايي براي گردش برويد که خيلي دوستانه و خودماني باشد و فضاي بازي براي ورجه ورجه‌ها و داد و فريادهاي کودک هيجان زده شما داشته باشد.

[="Tahoma"]تقویت اعتماد به نفس و حرمت نفس در كودك
عروسک، هم صحبت و مخاطبی است که پیوسته نزدیک کودک است و هر زمان کودک اراده کند، می تواند مورد مصاحبت قرار گیرد؛ مخاطبی که هیچ گاه از صحبت کودک خسته نمی شود، پیوسته چشم هایش باز است و حواس اش پرت نمی شود.
هنگامی صحبت کردن کودک خمیازه نمی کشد یا راه آشپزخانه را پیش نمی گیرد و یا حتی به او گوشزد نمی کند که گرفتار است؛ حرف های تکراری کودک را گوش می دهد هرگز در وسط حرف های او نمی دود و حین صحبت، اشکالات تلفظی اش را اصلاح نمی کند و یا به دلیل روند کند صحبت او، بی تحمل نیست.
عروسك هرگز حرف زدن با دستگاه بي جاني به نام تلفن را به حرف زدن با كودك ترجيح نمي دهد، هرگز به خاطر صحبت با ديگري حرف او را قطع نمي كند هرگز به خاطر خستگي سر او فرياد نمي زند. عروسك هرگز خيره شدن به صفحه تلويزيون يا موبايل يا كامپيوتر را به خيره شدن به چشمان مشتاق كودك ترجيح نمي دهد.
اگر كودك با اعتماد بنفس و حرمت نفس ميخواهيم بايد هر زمان فرزندمان كنار ما امد صبورانه كارمان يا صحبتمان را قطع كنيم و توجه كامل خود را به او دهيم. مهم نيست مشغول صحبت با تلفن در خانه يا يك دوست در مهماني هستيم. بعد از دادن توجه به كودك ميتوان از او خواست تا بعد از مهماني يا تمام شدن تلفن صبر كند تا با او صحبت كنيم. نگذاريم عروسك جاي ما را در زندگي فرزندانمان بگيرد. اگر ميخواهيم كودكان خجالتي مضطرب يا تشنه توجه نداشته باشم بايد برايش همیشه دو گوش شنوا باشيم.
تنظيم و گرداوري: رويا نوري

[="Tahoma"]درمان خجالت در كودكان

كودك خجالتي كودك "مضطربي"ست كه باور دارد من بد هستم همه بد هستند، و اين افراد بد اگر از بدي من اگاه شوند به من اسيب مي زنند. خجالت به معني عدم حرمت نفس همراه با اضطراب مي باشد.

١) هميشه احساس كودك را تاييد كنيد. وقتي ترسيد نگيد اين كه ترس نداره يا نترس، بايد گفت ميدونم ميترسي. در صورت نفي و رد احساس كودك، او به اين نتيجه ميرسد كه من هيچي نميفهمم، هر چه احساس ميكنم اشتباه است و شروع به نفي احساس خود و شخصيت خود ميكند.

٢) كودك را به صورت مستقيم تصحيح نكنيد. هرگز او را جلوي دوستانش يا در مقابل جمع يا حتي جلوي خواهر و برادرش اصلاح نكنيد. اگر كلمه يي گفت كه اشتباه بود، در جمله يي از ان كلمه استفاده كنيد. در صورت لزوم، در اتاقش به تنهايي درباره كار اشتباهش صحبت كنيد.

٣) وقتي با شما صحبت ميكند به او توجه مخصوص نشان بدهيد. اگر در حال تلفن حرف زدن، صحبت با دوستانتان، كار با كامپيوتر، يا تماشاي تلويزيون هستيد لحظه يي كارتان را متوقف كنيد، به چشمانش نگاه كنيد، و در صورت لزوم از او بخواهيد بعد از اتمام كارتان با او صحبت خواهيد كرد.

٤) از او بخواهيد برايتان كتاب بخواند، اواز بخواند، فيلمي كه ديده را تعريف كند و نشان بدهيد مشتاق شنيدنيد.

٥) هرگز به او يا كارهايش نخنديد. مخصوصا در جمع حتي به كارهاي بامزه ش نخنديد مگر انكه خودش اين خواسته يا انتظار را داشته باشد.
٦) بعد از شش سالگي با كمك مربي خصوصي او را در زمينه يك ورزش "گروهي" مثل فوتبال يا بسكتبال بسازيد تا زمين ورزشي بدرخشد.

٦) هرگز با فرزندتان درد دل نكنيد (تجاوز غير جنسي به كودك با عوارضي شبيه تجاوز جنسي) بدي ديگران مخصوصا همسر خود را هرگز به او نگوييد.
٧) روزي ٥٠ بار به جا به موقع به او بگوييد تو خوبي. مرسي پسر خوبم، ممنونم دختر خوبم.

٨) از ظاهر او ايراد نگيريد او را با كسي مقايسه نكنيد.

٩) به خاطر اشتباهش او را تنبيه نكنيد.

١٠) اجازه بدهيد اشتباهات بي خطر كند و در صورت نياز بدون منت كمكش كنيد.

١١) به او احساس گناه ندهيد. مثلا خسته شدم از دستت، پيرم كردي، كاش بميرم راحت بشم. به خاطر شما تو اين خراب شده موندم، تو هم لنگه بابات/مامانت هستي.

١٢) از كودك به عنوان جاسوس استفاده نكنيد.

١٣) با او قهر نكنيد.

١٤) از خجالتی بودن او در جمع حرفی به میان نیاورید کودکان خجالتی در برابر حرف ديگران حساسند. کودکان خجالتی بیش از قضاوت های منفی به قضاوت های مثبت محتاج اند.

١٥) در پی هر پیشرفت کوچکی او را تحسین کنید. "به تو افتخار مي كنم كه.." ..

تنظيم و گردآوري: رويا نوري

#خجالت

[="Tahoma"]پدر و مادر از صحنه غذاي كودك بايد كاملا خارج شوند.

بد غذايي كودك اگر به دليل دندان در آوردن نباشد حتما اشتباه رفتاري پدر و مادر است.
ما قرار نيست براي غذاي كودك تصميم بگيريم. جهاز هاضمه كودك مثل جهاز هاضمه حيوانات است. هيچ حيواني نياز به اموزش ندارد. بازي بخور نخور راه نياندازيد كه اين نياز طبيعي تبديل به موضوع رواني بشود.
مطالعات نشون داده بچه ها غذا ميخورند اگه والدين از صحنه بيرون بروند. بد غذاترين كودك اگه ازاد گذاشته شود ظرف يك هفته درست غذا خواهد خورد. از كودك بپرسيد غذا چي دوست داري و همونى كه دوست دارد ر به او بدهيد. به كودك فشار نياوريد.
بين يك تا سه سالگي براي كودك جنگ قدرت است. وارد بازي كودكتان نشويد. براي همين نود درصد چند سال اول زندگي كودك پرورش است و نه تربيت يعني هيچ كاري نكردن.
بد غذايي كودك يا اشكال تربيتي در كودك است يا دليل افسردگي، اضطراب يا وسواس در كودك است كه راه حل هيچ كدام از انها فشار اصرار تهديد و احيانا داد و تنبيه كه بسيار اسيب زننده ست نخواهد بود.
هيچ گاه كودك را مجبور به خوردن هيچ چيز جز دارو نكنيد.
كودك تا سه سالگي قرار نيست اداب غذا خوردن رو ياد بگيرد و پدر و مادر قرار نيست در غذا خوردن كودك دخالتي كنند. غذاي خوبي كه درست مي دانيد رو جلوش بگذاريد ديگر به كي و چگونه خوردنش كاري نداشته باشيد. اگر نياز به كمك، بازي كردن، حواس پرت كردن داره كمكش كنيد.

هل هوله رو قبل از غذاي كودك حذف كنيد و تنها وقتي اسنك بخورن كه غذاي اصليشون رو خوردن. كودك عادي در شرايط عادي مشكلي براي غذا خوردن ندارد مگر انكه دستور پزشك چيز ديگري باشد.

#كودك_بدغذا

[="Tahoma"]زماني كه فرزندتان از مدرسه به خانه مي آيد بعد ازاستراحتي كوتاه و صحبت و غذا خوردن و بودن با خواهر و برادر، از او بخواهيد براي امروز چه تكاليفي دارد، سوال بعدي آن است كه بپرسيد به نظرت چقدر طول مي كشد، با اين سوال به او پيش بيني را مي آموزيد. بعد سوال كنيد چه زمان يا زمانهايي قبل از خواب ميخواي انرا انجام دهي، با اين سوال اداره كردن زمان و برنامه ريزي را ياد ميگيرد. و از او بخواهيد اجازه دهد به او ياد آوري كنيد. زماني كه فرزندتان مشغول انجام تكاليفش است كنارش حضور داشته باشيد كار خودتان را بكنيد اما تا پايان تكليف يا وقتي فرزندتان كمكي نخواسته مزاحمش نشويد. اگر حاضر نيست سر زمان مشخص شده تكاليفش را انجام دهد با او از حال و احساسش حرف بزنيد كمكش كنيد و نقش پليس نداشته باشيد. وقتي سر وقت كارش را انجام داد با هر نوع پاداشي باعث خوشحاليش شويد و تا اخر شب به او بگوييد چه خوب شد تكليفت را زود انجام دادي حالا ميتواني از زندگي لذت ببري بازي دلخواه ت را انجام دهي، به او كمك كنيد تكاليفش را در كيفش بگذارد تا فراموش نكند يا خواهر و برادرش انرا پاره نكنند.
#مدرسه

[="Tahoma"]"کودک آزاری عاطفی"

خیلی از آدمها گمان می کنند فقط
کتک زدن ، کودک آزاری محسوب
می شود و امروزه در جامعه ایران ، خوشبختانه خانواده های زیادی
می دانند که نباید فرزندشان را
تنبیه بدنی کنند اما در مورد کودک آزاری عاطفی ،اطلاعات کافی ندارند . به طور کلی می توان کودک آزاری را اینگونه تعریف کرد : " مجموعه رفتارها یا گفتارهایی که انجام دادن یا انجام ندادنشان باعث وارد شدن نوعی آسیب عاطفی ، فیزیکی به کودک شود و این احساس را در او به وجود آورد که خوب و دوست داشتنی و مورد احترام نیست و ناخواسته است . "
آمارها نشان می دهد 70 درصد آزارهایی که به کودکان از نظر عاطفی و جسمی وارد می شود ، از سوی غریبه ها نیست و در چارچوب خانواده و به وسیله مراقبان و افراد نزدیک اتفاق می افتد.

مصادیق عاطفی کودک آزاری
تو ناخواسته بودي

ما موارد متعددی را می بینیم که والدین یا یکی از آنها مثلا به فرزند
6 - 7 ساله شان می گویند ما نمی خواستیم تو به دنیا بیایی و مامان اتفاقی تو را باردار شد و گرنه همین دو تا بچه برایمان کافی بود .البته حالا خیلی دوستت داریم .
برخی مادرها هم به محض بروز مشکلی با همسرشان ، به کودک می گویند اگر تو نبودی ، حتی یک روز هم با پدرت زندگی نمی کردم ! يا براي كودك تعريف ميكنند كه زايمان يا بارداري سختي داشته اند.
این حرف ها احساس زیادی و ناخواسته بودن شدیدی به کودک می دهد و فکر می کند وجودش در این دنیا ناخواسته بوده یا باعث رنج مادرش شده است و اگر او به دنیا نمی آمد ، والدینش می توانستند زندگی راحت تری داشته باشند .
گاهی هم پدر یا مادر به بچه می گویند ای کاش تو هیچ وقت به دنیا نمی آمدی یا خیلی وقت ها میشنویم به کودک می گویند :
" کی می شود من بمیرم و از دست تو راحت شوم ... ! " يا "تو منو پير كردي اخر از دست تو سكته ميكنم و ميميرم"

سختی به خاطر تو :
پدر و مادری که مدام به فرزندشان می گویند من به خاطر تو از تمام خوشی ها و تفریحات چشم پوشی کرده ام ، او را آزار می دهند .
همه ما می دانیم وظیفه نگهداری و مراقبت از بچه ها بر جز وظيفه والدین است. اگر به خاطر وظيفه خود سر كودك منت ميگذارند بايد بدانند بیان آن کار درستی نیست و مصداق کودک آزاری است .
به اسم صدا نزدن کودک يا نام او را با فرياد صدا زدن يا او را با صفات بد صدا زدن

متاسفانه برخی پدر و مادر ها فرزندشان را با عبارت ها و واژه هایی مثل :
" هی بچه " ، " هی پسر " ، " هی دختر " و ... صدا می زنند .برخی هم ناسزایی چاشنی این لقب می کنند . بيعرضه، تنبل، بد، خنگ، احمق

مقایسه کودک با دیگران :
ببين فلاني گريه نميكنه، ديدي بچه رو چه مودب بود؟ نمره كارنامه پسر خاله تو ديدي؟ برخی فکر می کنند این کار باعث پیشرفت و الگو برداری کودک می شود ولی این کار فقط احساس خودکم بینی را به کودک می دهد و این احساس را به کودک می دهد که از نظر والدینش دوست داشتنی نیست .

تنبیه سکوت :
قهر کردن پدر یا مادر که به آن تنبیه سکوت می گویند و قطع رابطه کلامی به مدت چند ساعت تا چندروز با کودک به نشانه دلخوری ، آسیب شدیدی به او می زند. اين اسيب ميتواند عميق تر از تنبيه كودك باشد چون كودك به اين نتيجه ميرسد انقدر من بد و ناخواستني هستم كه حتي حاضر نيستند مرا تنبيه كنند؟ آنها به راحتي مرا از زندگي خود بيرون ميكنند و برايشان اصلا مهم نيستم.

سبک کلامی نادرست :
در برخی خانواده ها ، سبک کلامی ای به عنوان یک فرهنگ رایج وجود دارد و اعضای آن به صورت عادی در جمله هایشان دشنام به کار می برند و فکر نمی کنند این خشونت کلامی چقدر می تواند برای بچه ازنظر روانی آزار دهنده باشد .

انتظارهای غیر واقع بینانه :
برخی پدر و مادرها انتظارهای نامناسب با سن و توانایی از فرزند خود دارند .
مثلا" :توقع دارند نوزاد از شب تا صبح بدون اینکه بیدار شود بخوابد در حالی که چنین چیزی به ندرت اتفاق ميافتد. برخی هم از کودک نوپا انتظار دارند 30 دقیقه بدون اینکه تکان بخورد ، گوشه ای بنشیند. به وسايل خانه دست نزند و ريخت و پاش نكند.
برآورده کردن چنین انتظارهایی فراتر از توانایی یک کودک و مصداق آزار است .

آزارهای عاطفی هنگام طلاق :

طلاق ممکن است برای بچه ها آسیب رسان باشد اما شیوه طلاق و تعامل همسران با هم و فرزندان ، در شدت این آسیب تاثیر بسزایی دارد .
خیلی وقتها می بینیم یکی از والدین که معمولا پدر است ، بچه ها را گرو می گیرد تا همسر سابقش حاضر شود از گرفتن مهریه اش صرفنظر کند ... !
این رفتار یکی از بزرگترین جنایتهای عاطفی است .
برخی از پدر و مادرها هم روش ظالمانه دیگری را به کار می برند و به فرزندشان می گویند :
" پدر یا مادرت تو را دوست ندارد"

[="Tahoma"]انتظار پدر و مادر از كودك كه هنگام ورود به جايي سلام كنند انتظار زياديست. كودكان از يكسالگي توانايي خداحافظي كردن دارند اما هنگام ورود به جايي چنان مورد هجوم افكار و اطلاعات جديد و حضور انسانها قرار ميگيرند كه گيج و ترسيده ان و معمولا همه چیز رو فراموش میکنند. این نه نشانه بی ادبی و نه بی اعتناییست. اگر علاقه داريد كودكتون سلام كردن رو ياد بگيره بهتره با بازي كردن بهشون ياد بديد.

هر بار فرزندتان وارد خانه ميشود يا شما وارد خانه ميشويد به او سلام كنيد.

با او بازي كنيد به عنوان مثال شما از اتاق بيرون برويد و قرار بگذاريد هر كه زودتر به هنگام ورود سلام كرد جايزه بگيرد.
سلام كردن را با شادي و لذت گره بزنيد. اگر كودك را مجبور كنيد يا جلوي ديگران سرزنش كنيد سلام كردن را با اضطراب در مغز كودك گره ميزنيد.

اگر فرزندتان خجالتي است در كنار ياد دادن سلام، به او حرمت نفس داشتن را بياموزيد.

[="Tahoma"]اگر قرار است جيغ نزنم داد نزنم كتك نزنم قهر نكنم تنبيه نكنم محروم نكنم ناسزا نگويم تهديد نكنم تحقير نكنم او را نترسانم مقايسه نكنم مدام نصيحت نكنم گله نكنم غر نزنم متهم نكنم برچسب نزنم،،،، پس چكار كنم؟!!!!

١. مغز انسان افعال منفي را نميفهمد، به جاي داد نزن بگوييد آرام باش، به جاي ندو بگوييد آرامتر راه برو، به جاي جيغ نزن بگوييد آرامتر حرف بزن.

٢. به جاي تاكيد بر كارهاي اشتباه فرزندتان، به او كار خوب را بياموزيد. بهتر است كار خوب را با لذت گره بزنيد تا نهادينه شود.
تشويق كردن و جايزه دادن و جدول ستاره ها تا هفت سالگي بهترين روش براي اموختن كار خوب است. زماني كه انسان كادو و جايزه ميگيرد هورمون دوپامين كه هورمون شادي است ترشح ميشود و به مرور كودك شرطي ميشود و كار خوب در او نهادينه ميشود.

٣. به او حق انتخاب دهيد.
"الان حمام ميري يا قبل از خواب؟" "بشقابتو توي سينك ميذاري يا روي كابينت؟" به او حق انتخاب دهيد تا بتواند قسمتي از تصميگيري شما باشد. ميتوانيد از او بپرسيد كي ميخواهد درس بخواند؟ چند ساعت تكاليفش طول ميكشد؟ اگر به مرحله نوجواني رسيده اند از آنها بخواييد برنامه ريزي كند و بعد به شما اطلاع دهد.

٤. در انجام كارهايش به او كمك كنيد تا همكاري را بياموزد.
در تميز كردن اتاق، جمع كردن لباسها، صاف كردن رو تختي با او همقدم شويد. اين اوقات را به لحظات شاد تبديل كنيد. به او اجازه دهيد از همكاري با شما لذت ببرد.

٤.انتظارات خود را تعديل دهيد. شادي كودكانه آنها را فداي نظم و انضباط نكنيد. بگذاريد كودك درونتان با ديدن آنها دوباره كودكي كند. در اخر سوال كنيد "خب حالا چطور خونه رو به شكل اول برگردونيم؟"

٥. به فرزندتان ياد دهيد از اشتباهاتش بياموزد نه آنكه به اشتباهاتش بياويزد، اگر به خاطر هر اشتباه او داد بزنيد تهديد كنيد يا تنبيه كنيد فرزندتان بخشندگي و مهرباني با خود و افراد زندگيش را نمي آموزد. گاهي اجازه دهيد اشتباهات بي خطر كند و بعد بدون منت به او بياموزيد چگونه جبران كند.

٦. تا زماني كه كار فرزندتان صدمه يي به دنبال ندارد به كار او بي اعتنا باشيد. گاهي دادن توجه به كار كودك حتي اگر داد زدن يا تنبيه باشد فقط كار اشتباه كودك را تقويت ميكند.

٧. فرزند خود را بهتر بشناسيد. اگر مشكلي دارد بهتر است به جاي فشار آوردن بيشتر به او، ريشه مشكل را ريشه يابي كنيد.

٨. احساسات فرزندانتان را تاييد كنيد" ميدونم عصباني هستي، ميدونم ناراحتي، ميدونم ترسيدي، ميدونم خسته شدي" به او بياموزيد احساساتش درست است اما رفتارش بر پايه آن احساسات صحيح نيست "اما اجازه نداري كتك بزني، اما تا وقتي جيغ بزني من حرفهات و نميفهمم، اما اجازه نداري حرف زشت بزني..."

٩. الگوي خوبي باشيد. تا وقتي شما كنترل رفتار و گفتار خود را نداريد، تا وقتي فرزندتان از شما ياد ميگيرد وقت عصبانيت داد بزند، جيغ بزند زور بگويد، نميتوانيد موفق به تصحيح رفتار فرزندتان شويد. بايد خونسرد، آرام و محكم باشيد.

١٠. به دنبال فرزند حرف گوش كن نباشيد. كودكي كه حرف شما را گوش ميكند، فردا در اجتماع به حرف ديگران هم گوش خواهد داد. كودكي كه نه گفتن را نياموخته چگونه نه گفتن به سيگار و مواد مخدر را بداند؟ چگون وقتي عاشق كسي شد در مقابل خواسته هاي نابجايش نه بگويد؟

١١. ما كه عاقل و بالغيم، اگر استادمان، همسرمان، رييسمان در اثر اشتباهاتمان ما را تنبيه كند يا بي احترامي كند حال بدي را تجربه خواهيم كرد، بچه ها چون ناتوان و نيازمندند حال بسيار بدتري خواهند داشت. احترامي كه لايق خود ميدانيد را در با عمل كردن در رفتارتان به فرزندتان بياموزيد.

١٢. با بچه ها بخشنده و مهربان باشيد تا همه عمر با خود و فرزندانشان بخشنده و مهربان باشند.

١٣. اگر فرزندتان جيغ ميزند گريه ميكند لگد ميزند از او عصباني نشويد. او با رفتارش به شما اين پيام را ميدهد كه من دارم درد ميكشم رنج ميبرم بهم كمك كن.

١٤. كودكان نه مجرم هستند نه دشمن ما، آنها موجودات كوچكي هستند كه در دنياي پرقانون بزرگسالان گيج و بي پناهند، به آنها زندگي كردن را بياموزيد، مبادا با سختگيري و فشار آنها را به جايي برسانيد كه فقط زنده اند اما نياموختند چگونه زندگي كنند.

تنظيم و گرداوري: رويا نوري

#تربيت_امروز

[="Tahoma"]چگونه به فرزندم بياموزم از خود دفاع كند

كودكان حدود دو سالگي در زمان بازي يكديگر را هول ميدهند، گاز ميگيرند و يا كتك ميزنند. آنها به شدت از رفتار همسالان خود خشمگين ميشوند زيرا هنوز رابطه برابر را نياموخته اند. كتك زدن در سن ٣ سالگي يا بعد از آن طبيعي نيست و نياز به بررسي دارد.

آيا والدين بايد دخالت كنند؟

اين وظيفه كودكان در اين محدوده سني نيست كه از خود مراقبت كنند. آنها نياز دارند شخص بزرگسالي كنار آنها باشد تا اگر كودكي اقدام به زدن يا هول دادن ديگري كرد، فرد بزرگسال بدون داد زدن يا دعوا كردن او را متوقف كنند.
اگر زد تو هم بزن

اين جمله، آسيب فراواني به كودك ما خواهد زد. تمام آموخته هاي فرزندتان را زير سوال خواهد رفت و اين سوال پيش مي آيد پس اگر كسي كار بدي كرد من هم ميتوانم آنرا تكرار كنم؟
به علاو او را در خطر آسيب فيزيكي بعضا جبران ناپذير قرار ميدهيد.و به كودكان خشم، مجازات و كينه ورزي را آموزش خواهد داد
پس چه رفتاري داشته باشيم؟

بايد بداند زماني كار به برخورد فيزيكي رسيد، بهتر است دست خود را بالا بياورد و بگويد نزن. با آموزش رفتار به فرزند خود، شما به او مي آموزيد كه در رابطه با ديگران ميتواند حد و مرز مشخصي قرار دهد و از خود دفاع كند. اگر طرف مقابل به كار خود ادامه داد، فرزند شما بايد محيط را ترك كند. با اين كار به فرزندتان مياموزيد كه انسانهايي در زندگي سر راه ما قرار خواهند گرفت كه دچار اختلالات رفتاري هستند، و عاقلانه ترين واكنش اين است كه با اين افراد درگير نشويم. ترك كردن محيط نه نشانه ترسو بودن شخص است، و نه دليل بر بيعرضگي او ميباشد، تنها نشان ميدهد شخص فرق خوب و بد، و درست و غلط را مي داند.
#دعواي_كودكان

[="Tahoma"]پدر و مادر حرفه‌اي
بچه‌‌ی «باعرضه» بار مي‌آورند
نه شاگرد اول.

برايشان مهم است بچه راحت بتواند زیپ کاپشنش را بالا بکشد و بند کفشش را ببندد. وقتی سر جلسه‌‌ی امتحان، خودكارش ننوشت اشكش در نيايد و راهی پیدا کند.

وقتي معلمش یا ناظمش دنبال داوطلبی می‌گردند زير ميز قايم نشود.

وقتي بزرگتري خواست از او سوال‌هاي اضافی بپرسد كه درست نبود محترمانه جواب ندهد.
پدر و مادر حرفه‌اي يك‌ جوري با بچه‌اش حرف مي‌زند كه بچه، جواب دروغ نمی‌دهد.

اگر بچه ویرش گرفت در حمام آواز بخواند و صدايش را رها کند، پدرش توي ذوقش نمی‌زند که «چه خبرته!». وقتي یک بچه‌‌ی دیگر خواست توپش را به زور بگيرد
او ندهد، بهش حالي كند با زور نمي‌تواني، اما اگر دوست داري، باهات بازي مي‌كنم.

وقتی چیزی به نظرش نامعقول آمد
به هر که می‌خواهد باشد، اعتراض می‌کند.

اینها بچه‌‌ی باعرضه بار مي‌آورند تا به خاطر نيم‌ نمره‌ امتحانی جلوي ميز معلم عجز و التماس نكند. اگه دوست دارید فرزندانی داشته باشید که به سمت اعتیاد، انواع بزهکاریهای اجتماعی و روابط نامشروع نرن ، به اونها حرمت و خود دوستي بياموزيد.
1_همیشه فرزندت را با عنوان های زيبا صدا بزن و هرگز نام او را كنار صفت زشت يا ناسزا قرار نده. اسم كودكان هويت آنهاست. حتي نام انها را با فرياد صدا نزن.
2-حداقل روزی یکبار به فرزندت این جمله رادبگو: عزیز دلم تو خوبي و من به وجودت افتخار میکنم

3-ارزش فرزندت بيشتر از مهان است، به اندازه ميهمانت براي او ارزش قايل شو

4-به فرزندت اعتماد کن تا هر چه را تو دوست نداری انجام ندهد و نه گفتن را ياد بگيرد

5-قبل از همه چیز اختلافات خود را با همسرت در روشهای تربیتی رفع کن

6-بیشتر برای فرزندت و گوش دادن به او وقت بگذار و کمتر از کودک زیر هفت سالت دور باش

7-جلوی فرزندت رابطه ات با همسرت از همیشه بهتر باشد.

8-فرزندت را از صمیم قلب دوست بدار و این دوست داشتنت را همیشه ابراز کن

9-از سه سالگی به بعد کم کم مسئولیت های فرزندت را به خودش واگذار کن

11-اشتباهات فرزندت را ببخش و به او فرصت بازگشت بده تا محرم اسرارش باشی (حتی گاهی فرصت اشتباه کردن و ریسک کردن به اوبده)

12-هر روز با کودکت بازی کن.گاهی در میان بازی بلند بلند بخندید.

13-روزهای مشخصی را صرف پیاده روی بافرزندت کن

14-برای فرزندت مصداق کنترل خشم و وفای به عهد باش تا از تو بياموزد.

#تربيت_امروز

[="Tahoma"]کودکان از نظر خواب سه دسته اند :

۱-کودکان راحت و ساده : پدر و مادر با خواب کودک مساله و مشکلی پیدا نمیکنند.

۲-کودکان نیمه سخت : کودکانی که اگر پدر و مادر قوانین مربوط به پرورش و تربیت را در موردشان رعایت کنند و نظم رو در خانه برقرار کنند و به کودک در این زمینه آسیبی نزنند کودک توان اینو پیدا میکنه که شب بتونه بخوابه

۳-کودکان سخت یا مشکل : متاسفانه بین 10 تا 20 درصد بچه ها بد خوابند و تقریبا همه کوششهای ما بی نتیجه است و در این زمان برخی پزشکان توصیه برخی آرامبخشها رو میکنند تا کودک به نوعی این دوران بحرانی رو پشت سر بگذاره و به آرامشی برسه و متاسفانه این بچه ها در نوجوانی و جوانی هم میتوانند در این زمینه مسائل و مشکلاتی پیدا کنند.

#خواب

[="Tahoma"]با علاقه کودکان به آرایش‌کردن چه کنیم؟

علاقه برای استفاده از لوازم آرایشی توسط کودکان به ویژه دختران زیر هفت سال از جمله نگرانی خانوده‌هاست؛ دغدغه اصلی زمانی بوجود می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی کودکان چه پاسخی باید داد و چگونه باید با آنها برخورد کرد.

دکتر «مهدی بیاتی» روانشناس کودک در گفت‌وگو با خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در مورد دلیل این خواسته و چرایی تقلید کودکان از بزرگسالان سخن گفته است.

وی در این باره گفت: گروه سنی 5 تا 6 سال، گروهی است که در آن کنجکاوی جنسی کودکان شکل می‌گیرد و آنان به دنبال بررسی و کشف تفاوت‌های جنسی خود با افراد بالغ هستند و به تبع آن سوالات خاصی از والدین می‌پرسند. امروزه نیز با توجه به رشد فرآیندهای دیداری و شنیداری که به واسطه رادیو، تلوزیون و ماهواره‌ها در خانواده‌ها به وجود آمده، کنجکاوی‌های جنسی به مراتب بیشتر شده و به جرات می‌توان گفت از 2.5 تا 3 سالگی به بعد این کنجکاوی‌ها آغاز می‌شوند.

این روانشناس کودک، این اتفاق را یکی از مراحل رشد کودکان دانست و ادامه داد: همه کودکان متناسب با شرایط خود این مرحله را پشت سر می‌گذارند، اما مهم‌ترین نکته چگونگی برخورد والدین با آنهاست.

وی درباره علت اصلی گرایش دختران زیر هفت سال به استفاده از لوازم آرایشی به موضوع جالبی اشاره کرد و گفت: از نظر علمی دختران در این سن نسبت به پدران خود رابطه عشق‌ورزانه دارند و در این میان مادر را رقیب خود می‌دانند؛ همانطور که پسران نسبت به مادر این احساس را داشته و پدر را رقیب خود احساس می‌کنند.

بیاتی افزود: در گروه سنی زیر 7هفت سال دختران به دلیل اینکه در سن تقلید قرار دارند، می‌خواهند از نظر دیداری در مقابل پدر نسبت به مادر خود برتری یابند؛ به همین دلیل از لوازم آرایشی مادر استفاده می‌کنند تا پدر به آنها توجه بیشتری کند.

این روانشناس کودک بازداری و منع کودک توسط والدین را اشتباه دانست و توضیح داد: رفتارهای بازدارنده برای استفاده نکردن کودک از لوازم آرایشی باعث علاقه‌مندی آنها در بزرگسالی خصوصا نوجوانی به اینگونه لوازم می‌شود و در آینده میان نوجوان و خانواده‌ها تنش به وجود می‌آورد که ممکن است از نظر روحی و روانی به فرد آسیب رساند.

بیاتی ضمن تاکید بر اینکه تمام روانشناسان و مشاوران تربیتی و اجتماعی اذعان دارند استفاده دختران زیر هفت سال از لوازم آرایشی هیچ مشکلی برای کودک ایجاد نمی‌کند به خانواده‌ها توصیه کرد تا به کودک فرصت دهند و با وی رفتار تند نداشته باشند
#آرايش

[="Tahoma"]تربیت والدین والدین خود نیاز به یک تربیت اساسی دارند.

1- بچه سرفه می‌کند.
مادر خلاق یک دستمال درمی‌آورد و به بچه می‌دهد مادر غیر خلاق به او می‌گوید "نکن". بعد هم بچه را دعوا می‌کند. بچه حالا علاوه بر سرفه، گريه هم ميكند.

2- بچه غر می‌زند و نمی‌خواهد از مغازه بیرون برود.
پدر خلاق به او می‌گوید که راه خروج را بلد نیست و از بچه می‌خواهد خروجی را نشانش بدهد. بچه یورتمه کنان بطرف در می‌رود و خوشحال است. احساس می‌کند کار مهمی انجام می‌دهد.

پدر غیرخلاق
او را به زور و کشان کشان بیرون می‌برند. بچه گريه ميكند. بچه غر می‌زند و نمی‌خواهد از مغازه بیرون برود. قربان صدقه‌اش می‌روند و وعده شکلات و بستنی می‌دهند. بچه رشوه را قبول می‌کند. همچنان غر می‌زند و از مغازه خارج می‌شود. و مشغول چانه‌زدن بر سر تعداد بستنی است.

3- بچه در مدرسه دعوا کرده‌است. داستان را برای مادر تعریف می‌کند.
مادر خلاق گوش می‌دهد، و اجازه ميدهد فرزندش صحبت كند. مادر غیرخلاق درحالیکه سعی دارد باقیمانده غذا را از لای دندانش بیرون بکشد، گوش می‌دهد. به بچه می‌گوید: "اون بی‌تربیته.
تو باهاش بازی نکن!".
4- بچه بستنی می‌خورد.
مادر خلاق به او دستمال می‌دهد تا دهانش را پاک کند. مادر غیرخلاق خودش دور دهانش را پاک می‌کند

5- بچه گريه ميكند و نق ميزند مادر خلاق به کودکش نگاه میکند و از او میخواهد تا علت بدخلقیش را بدون گریه بگوید
مادر غیر خلاق دعوایش می‌کند. پدر به مادر می‌توپد که بچه را دعوا نکن. بچه لگدی حواله پدر می‌کند. مادر می‌خندد. پدر بچه را دعوا می‌کند . باز هم به او وعده و رشوه می‌دهند

6- بچه زمین خورده‌است.
مادر خلاق با لبخند به کودکش نگاه میکند و با زبان بدن به او میفهماند
طوری نیست بلند شو و ادامه بده
و او با خوشحالی بلند می‌شود و به بازی ادامه می‌دهد.

مادر غیرخلاق
توی سرش می‌زند. بچه را بلند می‌کند و مثل کیسه سیب‌زمینی می‌تکاند.
بچه می‌ترسد و جیغ می‌کشد. بعد بچه را پیش خود مینشاند و به او میگوید از جات تکان نخور وروجک

7- در مطب دکتر حوصله بچه سر رفته‌است.
مادر خلاق از کیفش کاغذ و مداد‌رنگی بیرون می‌آورد. و بچه مشغول می‌شود.

مادر غیرخلاق
مثل گرامافونی که سوزنش گیر کرده‌باشد لاینقطع می‌گوید "
نرو، نکن، نگو، دست نزن، بیا، حرف نزن، آروم باش، بشین، ول کن، به پدرت میگم …". اعصاب همه رو خرد کردی. الان آقای دکتر میاد آمپولت میزنه!!! و این ماجرا ادامه دارد، بهتره بازهم بگیم : والدین خود نیاز به تربيت دارند.

[="Tahoma"]وابستگي در كودكان

بين شش تا هجده ماهگي كودك بحران اضطراب جدايي را تجربه خواهد كرد. در اين سن بنابر خلق و خوي كودك شاهد چسبيدن كودك به مادر هستيم به طوري كه در بعضي از كودكان، كودك پشت در دستشويي مادر ترسان و گريان از جدايي مادر خواهد بود. اين وابستگي تا يك سال و نيمگي طبيعي است. به همين دليل در اين سن كودك توانايي جدايي از مادر را ندارد و بهتر است تنها كنار مادر بزرگ شود. بعد از هجده ماهگي رشد مغز كودك وارد مرحله يي مي شود كه كودك توانايي به خاطر اوردن چهره مادر را در نبود او دارد.

روش جدا كردن كودك از مادر:

قايم موشك بازي يكي از بهترين بازي هاي جهاني براي كودك است. كودك ياد مي گيرد نديدن مادر دليل بر نبود مادر نيست. تا يكسالگي دالي موشه و بعد از يكسالگي قايم موشك بازي را بارها و بارها در روز انجام دهيد.

كودك از هجده ماهگي توانايي برقراري ارتباط با يك كودك هم سن خود را دارد. او را به پارك يا محيطهاي تفريحي ببريد تا با همسالان خود بازي كند. اول با بازي با يك كودك شروع كنيد، تنها مراقب باشيد كودك در بازي كتك نزند، گاز نگيرد تا تجربه اول كودكتان با يك همسنش دلپذير باشد به مرور ميتوان همبازي فرزندتان را اضافه كنيد.

كودك را بعد از هجده ماهگي به مدت كوتاه كنار مادربزرگ خاله يا دوستي كه با فرزندتان رابطه نزديك دارد بگذاريد. كم كم زمان ماندن كنار انها را افزايش دهيد.

كودك را به محل بازي يا مهد ببريد و اجازه دهيد كنار ما تجربه دلپذيري از دنياي بيرون داشته باشد.

خوابيدن كودك در رختخواب با مادر يا همراه پوستي باعث ايجاد وابستگي اعتياد گونه كودك به مادر خواهد شد. وقت خواب دست يا موي خود را در اختيار كودك نگذاريد. و كودك در رختخواب خود بخوابد.

شير خوردن كودك تا هجده ماهگي ميتواند باعث ايجاد شخصيتي وابسته در او شود.

مادري كه مجبور به ترك كودك زودتر از هجده ماهگيست بهتر است شخصي را قبل از شش ماهگي وارد زندگي كودك كند كه تا هجده ماهگي در زندگي كودك بماند و وقتي خودش كنار كودك است سعي نكند نبود خود را با محبت مضاعف جبران كند چون وابستگي كودك بيشتر و اسيب جدايي عميقتر خواهد بود.
.
بعد از دو سالگي كه كودك اضطراب جداييش درمان شد ميتواند به مهد برود. اما بهترين زمان براي شروع مهد دو سال و نيمگي تا سه سالگيست.

[="Tahoma"]روزی هنگامی که فرزندانمان بزرگ شوند ، فضای منزل مان خالی از نقاشی های کودکانه خواهدشد ؛ دیگر اثری از شکلک های خندان بر روی دیوارهای خانه، حک کردن اسامی بر روی پارچه ی دسته ی مبل ها و طرح های لرزان انگشتی بر روی شیشه های بخار گرفته ی پنجره های خانه، وجودنخواهد داشت.

روزی هنگامی که فرزندانمان بزرگ شوند دیگر اثری از هسته های میوه ها در زیر تخت ها وجود نخواهدداشت.
درآن روز می توانيم برای خود غذاهای بخارپز یا پیاز سرخ شده به جای ساندویچ هات داگ یا همبرگر درست کنیم .می توانیم زیر نور شمع غذا بخوریم بدون آنکه نگران دعوای فرزندان مان برای فوت کردن شمع ها باشیم .
روزی هنگامی که فرزندانمان بزرگ شوند زندگی مان متفاوت خواهد شد.
آنها آشیانه مان را ترک خواهند کرد و خانه مان آرام ، ساکت ، خالی و تنها خواهد شد.
در آن زمان است که به جای چشم انتظاری برای فرارسیدن «روزی» ؛ دیروزها را مرور خواهیم کرد.
یعنی در آن روزها ؛ دلتنگ امروزمان خواهیم شد .
پس قدر لحظه لحظه هاى امروزمان را بدانيم و از خانواده خود لذت ببرید .چون همیشه ما جوان و تنومند نیستیم .
https://telegram.me/child_psychology
#يك_متن_زيبا

علی رغم اینکه ما نمی خواهیم به فرزندانمان عمداً آسیبی بزنیم ولی در جدالهای لفظی با یارمان بدترین آسیب ها را به فرزندانمان میزنیم .روح و جسم بچه ها زیر بار آوار این جنگهای خانگی لِه میشود.تخریب از جایی شروع میشود که بچه ها مرتب از خودشان سوال میکنند (واقعاً پدر ومادرم یکدیگر را دوست ندارند؟نکنه وجود من باعث این اختلاف است و…)واز جایی مخرب تر میشود که پدر ومادر شروع به تهدید یکدیگر می کنند(صدات رو بِبُر وگرنه خفه ات میکنم،همین فردا میبرم طلاقت میدم،آخرش از دست تو خودم رو میکشم و…).توجه کنید که بچه های کوچک نمی توانند تشخیص دهند که این نوع صحبت کردن شما از سر خشم وناراحتی است آنها به راستی باور میکنند که قصد کشتن یا ترک یکدیگر را دارید و از آن جایی که معمولا بیشتر تهدید ها مادر را نشانه میگیرد و مادر اولین منبع آسایش و نوازش کودک است ،پس در واقع امنیت او در حال تهدید شدن است این باعث احساس نا امنی و نگرانی بسیار شدید در ذهن و روح کوچکش میشود که در تمام سالهای عمر،زندگیش را تحت تأثیر قرار میدهد.بچه ها معنی صفاتی را که شما با خشم و کینه به یکدیگر نسبت میدهید نمی دانند آنها این صفات را باور میکنند و همین باعث ترس و نگرانیشان از یکی از والدین میشود،اما بدترین کاری که ما میکنیم این است که در مقابل چشمان وحشت زده کودکمان دعوا میکنیم ولی در خلوتی دو نفره آشتی میکنیم لطفاً بعد از اینکه آشتی کردید به فرزندانتان هم نشان دهید که یکدیگر را همچنان دوست دارید و در کنار هم زندگی میکنید این باعث میشود کمی از نگرانی و اضطرابشان کاسته شود.

نگار يوسفى- روانشناس

[="Tahoma"]سر کودکتان داد نزنید!

امروزه دیگر والدین برای تنبیه کودکان کمتر متوسل به تنبیه بدنی می شوند و در واقع به جای بلند کردن دست، صدای خود را بالا می برند. غافل از این که بعضی از کلمات به کار رفته در فریاد ها از صدمات بدنی هم بدترند.

راه حل کوتاه مدت و مشکلات دراز مدت
برخی از والدین همیشه در حال فریاد زدن هستند .گویی کودکان صدای آنها را نمی شنوند. وقتی کودکان با هم جنگ و دعوا می کنند، تکالیف شان را انجام نداده اند و والدین مجبور شوند مسآله ای را برای چندمین بار تذکر دهند چنان فریاد می زنند که گویی در اپرا هستند.

گاهی والدین تصور می کنند فرزندشان آنقدر به فریاد آنها عادت کرده است که در صورتی که فریادی را نشنود هیچ عملی را انجام نخواهد داد.

چرا نباید سر بچه داد زد؟
البته والدین در سکوت بعد از فریاد احساس خیلی بدی پیدا می کنند و در واقع این احساس با احساس والدینی که در برخورد با کودک از کمربند استفاده کرده اند تفاوتی ندارد. آنها هم بعد از استفاده از کمربند پشیمان می شوند و به همین شدت ناراحت خواهند شد.

فریاد جای کمربند را می گیرد و هر چه تعداد و نوع کلمات به کار برده شده در هنگام عصبانیت بیشتر باشد، شدت صدمات روحی ایجاد شده در کودک بیشتر و متأسفانه عوارض این صدمات طولانی مدت خواهد بود. می توان با اطمینان گفت بالا رفتن صدا در بیشتر خانواده های امروزی امری طبیعی است. شاید فریاد زدن بر سر نوپایی که در خطر است شروع این رفتار غلط باشد.

وقتی والدین رو درروی کودک با عصبانیت بر سرش فریاد می زنند، کاملاً کنترل خود را از دست داده اند و کلمات را به سمت او پرتاب می کنند، و با توهین و تهدید روح کودک را نشانه می گیرند. البته خیلی سخت است برای بیستمین بار به کودک بگویید وسایل نقاشی ات را از وسط اتاق جمع کن. اما لطفاً به سوال ما پاسخ دهید.

آیا چنانچه در هنگام خرید از فروشگاه متوجه شوید لوازم خریداری شده خوب بسته بندی نشده بر سر فروشنده فریاد می زنید که «چقدر بی عرضه ای؟!» یا وقتی متوجه می شوید که معلم فرزند شما در آموزش ریاضی ضعیف عمل کرده بر سر او فریاد می زنید که «حواست کجاست؟!»

پس چطور به خودتان اجازه می دهید بر سر کودک خود فریاد بزنید؟ این فریاد هم به اندازه ی فریاد زدن در محل کار و محیط اجتماع زشت است. پس چرا تصور می کنیم فریاد زدن در خانه کاری قابل قبول است؟

برخی از والدین این مسئله را خوب درک کرده اند و مراقب رفتار خود هستند آنها به خاطر می سپارند که حتی اگر فرزندشان (بخصوص در سن نوجوانی) به شدت عصبانی شده و فریا د می زند، والدین نباید با فریاد پاسخ او را بدهند. بلکه رفتار آنها باید الگویی برای فرزندان باشد تا توانایی تسلط بر خود را کسب کنند.

باید به خاطر سپرد فریاد زدن برای تصحیح رفتار کودک روش مناسبی نیست. بلکه برای این منظور باید برنامه ریزی بلند مدتی را اجرا کرد. اگر چه فریاد می تواند در کوتاه مدت خطری را از کودکان دور کند ولی اثرات منفی بلند مدت آن قابل جبران نخواهد بود.

اگر می خواهید به کودک آموزش دهید چگونه لباسش را بپوشد لازم نیست بگویید «چقدر بی دست و پایی» وقتی با این کلمات به شخصیت کودک حمله کنید، اعتماد به نفس او را از بین می برید و اینجاست که تخریب آغاز می شود. وقتی کودک یک ساله اشیا را در دهان خود می گذارد نباید بر سرش فریاد زد. او در حال شناخت محیط است. اگر فرزند نوجوان شما تمایل ندارد تعطیلات آخر هفته را با شما باشد او را درک کنید او به دنبال رسیدن به استقلال است. به جای داد و فریاد مراحل رشد فرزندان خود را درک کنید و شیوه صحیح زندگی را به آنها بیاموزید. آموزشی همراه با احترام و تکریم و نه توهین و تضعیف.

- منبع، پورتال آسمونی

[="Tahoma"]ايا ترس كودك با تكرار ترس، ميريزد؟

خيلي از ما عقيده داريم با قرار دادن كودك در رابطه با چيزي كه باعث ترسش ميشود، باعث ريختن ترس كودك مي شويم. اما انچه در حقيقت مي ريزد، اعتماد كودك به ماست. كودك بي پناه، تنها ما را خداي خود ميشناسد. ما قرار است دنياي امني براي فرزندمان مهيا كنيم.

اشتباه ديگر، نفي احساس كودك است. جملاتي نظيره: اين كه ترس نداره، نترس هيچي نيست، قول ميدم هيشكي زير تختت نيست، لوس بازي در نيار، بايد شجاع باشي، بزرگ شدي نبايد بترسي... تنها به كودك اين پيام را ميدهد هيچ كسي احساسات او رو نميفهمد و يا او اشتباه احساس ميكند، بنابراين اضطراب به ترس اضافه مي شود.

چرا كودكان مي ترسند؟

كودكان با سه ترس طبيعي به دنيا مي ايند:
١. ترس از هر پديده جديد و تازه، كه ميتوان در برخي از نوزادان و كودكان ان را مشاهده كرد.

٢. ترس از صداي بلند كه باعث وحشت در كودكان و نوزادان ميشود.

٣.ترس از خالي شدن ناگهاني زير پا و به دنبال ان احتمالا ترس از بلندي

انسان بين ٢ تا ٥ سالگي ترس از حيوانات كوچك و تاريكي را تجربه ميكند.

٦ تا ٩ سالگي ترس از حوادث طبيعي مثل طوفان رعد و برق و حتي باران و برف

٩ تا ١٢ سالگي ترس از بيماري و مرگ

١٣ تا ١٦ سالگي قضاوت و نظر مردم براي نوجوان اهميت ويژگي را پيدا ميكند.

به طور كلي كودكان و نوجوانان انساني در مسير تكامل خود اين ترسها را تجربه ميكنند.
كه شدت و ضعف ان در كودكان متفاوت است.

قسمت ترس در مغز كودكان رشد بيشتري نسبت به قسمتهاي ديگر مغز دارد كه ترس را در كودكان افزايش ميدهد.

كودكان تا هفت سال بسيار تخيلاتي هستند و فرق بين تخيل و واقعيت را نميدانند. بنابراين ديدن كارتون يا شنيدن داستان ميتواند باعث ترس در كودكان شود.

بازي هاي كامپيوتري دليل ترس و كابوس در كودكان است.

ترساندن يا تهديد كودك از خدا، جهنم، پليس، لولو و غيره تاثيير بدي در كودك دارد.

كودكاني كه بيشتر از بقيه كودكان مي ترسند ميتوانند زمينه ارثي وسواس يا اضطراب را داشته باشند.

با ترس كودكان چه كنيم:

اولين قدم تاييد ترس كودك است. "مي دونم مي ترسي" اين جمله مهر تاييد بر احساس كودك است. هرگز احساس كودك را نفي نكنيد.

قدم بعدي صحبت با كودك است. بگذاريد در مورد ترسش با شما صحبت كند. بپرسيد چه كمكي مي توانيد انجام دهيد؟

به كودك اطمينان دهيد شما مراقبش هستيد. با هم در را قفل كنيد. با هم زير تخت را چك كنيد. چراغ اتاق خواب و راهرو را روشن بگذاريد.

اگر از تنها خوابيدن ميترسد، مدتي را كنار تختش بخوابيد بدون انكه دستش را بگيريد.

كودك را به بهانه ترس هرگز به رختخوابتان نياوريد.

در صورت ادامه پيدا كردن ترس، با متخصص مشورت كنيد.

[="Tahoma"]#خواب نوزادان و كودكان

بچه ها با الگوي خواب متفاوت به دنيا مي آيند بعضي از نوزادان حتي براي شير نيمه شب بيدار نميشوند و از ابتدا تا صبح ميخوابند. بيشتر نوزادان دو تا چهار ماه زمان نياز دارند خوابشان تنظيم شود و تعداد اندكي از كودكان خوابشان هميشه سخت و مشكل خواهد ماند.
به همين دليل روش خواب مناسبي براي همه كودكان وجود ندارد. بنابر خلق و خوي كودكتان شما تعيين كننده روش خواب فرزندتان هستيد.

چه كارهايي نكنيم:

-نوزادان تنها موجوداتي هستند كه ناقص به دنيا مي آيند و اغوش مادر رحم دوم آنهاست. اگر براي خوابيدن نيازمند آغوش شماست او را محروم نكنيد.

- براي مستقل شدن فرزندتان او را تنها نگذاريد تا با گريه به خواب برود. يا از روشهايي كه كودك تنها رها ميشود تا با گريه به خواب برود استفاده نكنيد. هورمون استرس به مغز در حال رشد نوزادان آسيب ميزند.

- هرگز نوزاد خود را در رختخواب خود نخوابانيد مخصوصا در چهار ماه اول كه احتمال سندرم مرگ ناگهان نوزادان وجود دارد. زماني كه به خواب رفت او را در تخت خواب خود بگذاريد.

- نوزاد را هرگز روي شكم نخوابانيد.

- بعد از پنج ماهگي بيشتر از يك وعده در نيمه شب به او شير ندهيد. از پنج ماهگي شير نيمه شب كودك به يك وعده ميرسد تا كودك بتواند شب بخوابد.

- با هر بار بيدار شدن نيمه شب نوزاد يا فرزند خود به او شير ندهيد. اين رفتار اشتباه باعث بيدار شدن متناوب نوزاد در نيمه شب و بد عادتي او خواهد شد.

- با هر نق زدن نوزاد او را از جا بلند نكنيد وگرنه شرطي ميشود. سعي كنيد با زدن به پشتش و ارام كردنش كمك كنيد دوباره به خواب برود.

- خواب نوزاد ممكن است در نه ماهگي به هم بريزد. وعده شير او را زياد نكنيد يا او را به تخت خود نياوريد. بحران خواب در زمان كوتاهي حل خواهد شد اگر با نوزاد به درستي رفتار كنيد.

- بر خلاف نظريه عموم خوابيدن كودك در رختخواب والدين تاثير مثبتي در روان و رشد او نخواهد داشت. اين كودكان وابسته تر و مضطربنترند و بيشتر دچار اضطراب جدايي ميشوند.

- از تخت كودك براي تنبيه او استفاده نكنيد.

چه كنيم؟

- بهترين زمان جدا كردن اتاق نوزاد پنج ماهگيست. شير خوردن او به يك وعده رسيده. هنوز اضطراب جدايي شروع نشده، و كودك تا قبل از شش ماهگي احساسي به نام خشم را نميشناسد. مانيتورهاي صوتي يا تصويري وجود دارد كه به مادر اجازه ميدهد هر زمان اراده كند از امنيت فرزند خود مطمئن شود. اگر اتاق جدا نداريد رختخواب او جدا باشد.

- به مرور به فرزندتان بياموزيد در تخت خود و با حضور شما به خواب برود. به پشتش بزنيد، برايش لالايي بخوانيد و كنارش بمانيد تا بخواب برود.

- از دو ماهگي قبل از خواب برايش كتاب بخوانيد.

- سعي كنيد عادت نكند در حال شير خوردن و زير سينه مادر به خواب برود. ميتوانيد بعد از شير پوشكش را عوض كنيد.

- خوابيدن را به صورت برنامه شبانه دربياوريد. برنامه مناسبي انتخاب كنيد كه بتوانيد بيشتر مواقع آنرا تكرار كنيد.
تهيه و تنظيم: رويا نوري

[="Tahoma"]چگونه به رشد مغز نوزادمان كمك كنيم؟

ارتباطات ذهني نوزاد از يك دستي و يكساني به وجود مياد.

اگر شعر يا داستاني براي كودك خوانده ميشه تكرار يك تا پنج شعر و داستان هر روز و هرشب بهتر از ده داستان و شعره.

هر چه تنوع كمتر باشه رشد مغزي كودك بيشتره

[="Tahoma"]براي كتاب خوان كردن كودك، باید به کودکان فرصتی داد تا کتابی را که خوانده اند برای بقیه تعریف کنند. یا از دیگران بخواهیم درباره آن کتابی که کودکمان خوانده یک سؤالی بکند تا او جواب دهد.

کودک وقتی ببیند مطلبی را که دیگران از او سؤال کرده اند و او می‌داند و به راحتی توضیح می‌دهد ای بسا بیش از ده هزار بار که ما به او بگوییم کتاب بخوان رویش اثر خواهد گذاشت.

مهم این است که این کتاب خواندن را در وجود کودک بکاریم

[="Tahoma"]كثيف كاري باعث باهوش شدن كودكان ميشود. از ده ماهگي اجازه دهيد كودكتان خودش غذا بخورد تا استقلال را بياموزد.

[="Tahoma"]تحقيقات در موسسه پزشكي كودكان در امريكا (اي اي پي) نشان ميدهد كه تماشاي #تلويزيون در كودكي خطر ابتلاي كودكان را به بيش فعالي و عدم توجه و تمركز در سالهاي بعدي زندگي را افزايش ميدهد. تحقيقات نشان ميدهد اين اسيب از سن ٧ سالگي قابل مشاهده است.
دكتر ديميتري كريستاكسي با تحقيق روي ٢٠٠٠ كودك نشان داد كه كودكان به ازاي هر ساعت تماشاي تلويزيون، ده درصد بيشتر مبتلا به بيش فعالي شده اند.
طبق تحقيقات دكتر ديميتري، حركت سريع و نور و نقطه ها در صفحه ديجيتالي تلويزيون باعث تحريكات شديد و سريع مغز مي شود و اين تحريكات باعث صدمه به مغز كودك و عوارض بعد از آن مانند كمبود توجه كودك در كتاب خواندن و درس خواندن خواهد شد.

موسسه پزشكي كودكان توصيه مي كند كودكان زير دو سال به هيچ وجه تلويزيون تماشا نكنند.

دكتر ديويد هيل نويسنده و متخصص كودكان در كتاب والدين مثبت با توجه به تحقيقات انجام شده تماشاي تلويزيون را براي كودكان زير دو سال زيانبار توصيف ميكند. دكتر هيل در كتاب خود به تشريح مراحل رشد مغز كودك را در سه سال اول و تاثير زيانبار تلويزيون توضيح مي دهد.
مغز كودكان ديد سه بعدي را با نگاه به اجسام واقعي توسعه مي دهند. در حالي كه تلويزيو اجسام را دو بعدي و تخت به تصوير ميكشد.
محققان دانشگاه كورنل گزارش مي دهند كه رابطه اماري كافي بين تماشاي تلويزيون در كودكان زير سه سال و بيماري اوتيسم وجود دارد. اين تحقيقات به اين معني نيست كه دليل ابتلا به اوتيسم پيدا شده است، اما تحقيقات نشان ميدهد كه تماشاي تلويزيون ميتواند باعث تحريك اين بيماري در كودكي شود.

نظر پرفسور اسپاک در مورد تلویزیون و کودک و تاثیر آن در رشد تخیل و زبان دو تا سه ساله ها:
چیزی که به شدت توصیه می کنم از آن استفاده نکنید تلویزیون است . حتی با کیفیت ترین برنامه های تلویزیونی هم، تخیل کودک را محدود می سازند . چون تلویزیون همه کارها را خودش انجام می دهد و ضرورتی ندارد که کودک تلاشی بکند .

[="Tahoma"]مامانم بچه های بقیه رو بیشتر از من ما دوست داره

وقتی تو مهمونی قربون صدقه ی بچه های هفت هشت ماهه ی فامیل میرید ،وقتی میایید خونه ،بچه چهار ساله تون چهار دست و پا راه میره و ادا در میاره تا قربونش برید .
خیلی قربون صدقه ی بچه های دیگه جلو بچه ی خودتون نرید
بچه باید حس کنه پدر و مادرش اونو از همهی بچه های دنیا بیشتر دوست داره

[="Tahoma"]یه داستان اموزنده برای خانواده .مخصوصا پدر هااااااااااااااااااااا
مادر و دختر دارند عروسک ها رو نگاه میکنند و مادر برای اینکه دختر کوچولوش بتونه راحت تر انتخاب کنه داره کمکش میکنه
میگه این عروسکه .میخونه .میچرخه .چند دست لباس داره که
ناگهان پدر خانواده سوت زنان و دست در جیب وارد مغازه میشه و میگه
خب کدومشو انتخاب کردی
دختر کوچولو میگه نمیدونم کدوم و انتخاب کنم چون هر دو تاش و دوست دارم
پدر هم در نقش پدر مهربان فرو میره و میگه خب دو تاش و میخریم
دختر کوچولو هم که قند تو دلش اب کردن
امااااااااااا
نکته اینجاست که با این حرکتش قدرت تصمیم گیری و انتخاب کردن رو از فرزندشون صلب کردن

علل مشکلات رفتاری کودکان

علل مشکلات رفتاری کودکان : 1- ساختار ژنتیک 2- محیط خانواده 3- محیط پیرامون

هر کودکی ساختار ژنتیکی منحصر به فردی را به ارث می برد. کودکان علاوه بر خصوصیات ظاهری مثل رنگ چشم و مو، ممکن است خلق و خوی خود را نیز از والدین به ارث ببرند. بعضی از کودکان اجتماعی تر و برون گرا هستند. عده ای دیگر فعال تر بوده و دائم در حال حرکت و فعالیت اند و درجاتی از بیش فعالی دارند و بقیه به تغییرات ناگهانی محیط، واکنش های هیجانی بیشتری نشان می دهند. خلق خوی فرد در دو سال اول زندگی می تواند نشان دهنده یِ مشکلات رفتاری در آینده باشد. البته باید نکته مهمی را به خاطر داشت و آن اینکه کودکان زیر یک ساله که کنترل رفتار آنها مشکل است، لزوما در آینده مشکل رفتاری نخواهند داشت. واضح است مسائل دیگری هم وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند. شاید یکی از مهم ترین عوامل، محیطِ خانواده است .

ما به عنوان والدین نمی توانیم ساختار ژنتیکی کودکانمان را تغییر دهیم، اما می توانیم روی محیط خانواده کنترل هایی داشته باشیم و بسیاری از مسائلی که در خانواده اتفاق می افتد، می تواند موجب ایجاد مشکلات رفتاری در بچه ها شود.

ادامه دارد...

سلام
من که بچه ندارم ولی ننه م که بچه داره من یکبار که دیده بودم الان تجربه خودم و میگم

مثلا من حموم که میرم ننه م میاد پشتم و کیسه بزنه هنوز نصفه نشده میگه، خدا خسته شدم چقدر پشتت بزرگه تمومی نداره اصلا ، یک هکتاره که! ول کن نمی خواد حالا کیسه بزنی،لیف بزن بسه !:)
هیچی خسته میشه میره!:))

بعد اون میره یکی دیگه ننه م بیاد لیف بزنه، باز اون هنوز نصف و لیف نکرد خسته میشه هی میگه اوف! خـــــدا ، این تهش کجا ئــــــــه !!!.... چرا هر چی میرم نمیرسم! پشتت نیم جریبه که! ول کن بابا من خسته شدم نمی خواد حالا لیف بزنی، آب بکش بیا بیرون !.....خخخخخخ...!:)

هیچی اونم میزاره میره!

باز اون میره یه ننه دیگه ای دارم که ازین دوتا قویتره اون و صدا میزنم بیاد قلنج منو بشکونه میاد یه ربع دست میندازه چنگ میزنه هر چی میگرده رگ پشتمو پیدا کنه اخرش پیدا نمیکنه، بعد میره روز پشتم که یکم لقد کنه(که لااقل این همه راه رو اومد مطّل نباشه لااقل یه کاری کرده باشه! ) میره روی پشتم یهو سُر می خوره مَلّق میزنه میفته کف حموم، اعصاب ش خورد میشه میگه، این که همش خالص پی هست که! اصلا معلوم نیست چی هست که! ول کن من خسته شدم نمی خواد قولنج بگیری بسه اب بکش بیا بیرون! ...خخخخخخ:))

که هیچی اونم میزاره میره ....آخر سر من میرم توی لگن پلاستیکی اینقد چرخ چرخ میگیرم (که مثلا وان حموم هست!) میزنم اونو ترک میدم خراب میشه بعد میترسم که منو بکشن سریع اب میکشم فرار میکنم میام بیرون که مثلا من نشکوندم ... خخخخخخخ Lol

این تجربه بچه داری من بود:)

بسیاری از مشکلات رفتاری در کودکان به رفتارهای دو جانبه لحظه به لحظه و روزمره ای مربوط می شود که بین کودکان و والدین شان یا بین کودکان و خواهر و برادرشان اتفاق می افتد . به دلایل مختلفی بچه ها ممکن است بدرفتار و بی ادب شوند:

1- تشویق های بدون برنامه ریزی قبلی: اولین دلیل برای بدرفتاری کودکان، تشویق های اتفاقی و بدون برنامه ریزی است؛ یعنی به بچه ای که در حال بدرفتاری و بی ادبی است، چیزی برای ساکت شدن و دست برداشتن از رفتار بد بدهیم. مثلا برای بچه ای که در طول مدت خرید در حال نق زدن است، اسباب بازی بخریم یا به بچه ای که دائما مزاحم پدر و مادر می شود، چیزی بدهیم که ساکت شود.

2- پیشروی تا به دام افتادن : دلیل دوم مشکلات رفتاری چیزی است که به آن " پیشروی تا به دام افتادن " می گوییم. این موقعیتی است که بچه چیزی را می خواهد و یاد گرفته وقتی به او بی توجهی شود، صدای خود را بالا ببرد و روی خواسته خود پافشاری کند و آن قدر داد بزند که والدین واقعا عصبانی شوند و خواسته او را برآورده سازند. چیزی که کودک از این موقعیت یاد می گیرد، این است که وقتی چیزی را می خواهد و به دست نمی آورد، شدیدتر برخورد کند تا به دست بیاورد. در این صورت وقتی کودک چیزی را می خواهد و والدین مانع او می شوند، احتمال اینکه داد بزند و نافرمانی کند بیشتر می شود.

ادامه دارد ...

احساسات و علایق فرزندانتان را سرکوب نکنید
مرد که گریه نمی کنه
دختر که با ماشین بازی نمی کنه

تمام این بایدها و نبایدها،تابوهای غریبی هستند که سالهاست بدون هیچ پشتوانه عقلى در جامعه وجود دارد!

[="Tahoma"]خواب ناکافی، احساسات را به هم می‌ریزد

بنا بر نتایج تحقیقات، کمبــود خــواب در کــودکان موجـب :

کاهـش شدید در پاسـخ بـه احساسـات مثبـت و ،
افزایـش قابل‌توجه در پاسـخ بـه احساسـات منفـی می‌شود.

فقــدان خــواب منجــر بــه کاهــش قــدرت کنتــرل احساســات منفــی می‌­شــود .

ایــن حالت بــه علــت در هـم گسـیختگی عملکـرد قشـر جلـوی پیشـانی بـه وجـود می‌­آیـد.

[="Tahoma"]گاه اتفاق می افتد کسی از فرزند شما سوالی می پرسد، ولی قادر نیست سوال طرف مقابل را به خوبی پاسخ دهد.
ممکن است در این شرایط حتی دستش را جلوی صورتش بگیرد یا خود را پشت سر شما قایم کند.

در این مواقع لازم نیست شما به جای او پاسخ سوال را دهید یا حتی به جای او به خاطر پاسخ ندادنش معذرت خواهی کنید.

فقط کافی ست موضوع بحث را سریعا عوض کرده و او را از حالت فشار و تنش ایجاد شده خارج نمایید.

ادامه دارد

به ميزانی كه كودک به والدين خود وابسته باشد، درجه‌ی ترس و نااميدی در او بالا خواهد رفت.

اين ناامنی و ناتوانی درجه‌ی خشم كودک را بالا برده و او را به سمت رفتارهای پرخاشگرانه سوق خواهد داد. بنابراين والدين نه تنها بايد متناسب با رشد و توان كودک مسئوليت‌های او را به خودش واگذار كنند، بلكه بايد اقتدار لازم در تربيت كودک را داشته باشند.

وابستگی : ترس :: ناامنی :خشم : رفتارهای پرخاشگرانه

برگرفته از کتاب واکسیناسیون روانی کودک
#دکتر_حسام_فیروزی

[="Tahoma"]کودک و نوجوان خجالتی (۲)

فراموش نکنید که این اشتباه بزرگی ست که در هر جمعی از نگرانی خود در رابطه با کم رویی و خجالتی بودن فرزندمان سخن بگویید .

بازگو کردن این مسئله به طور مداوم، این ذهنیت را برای فرزندتان ایجاد می کند که مشکل او بسیار مهلک و لاینحل است.

او را به خاطر عدم روابط اجتماعی صحیح اش مورد مواخذه قرار ندهید.

به جای سرزنش سعی کنید ، راهکار صحیح برای حل مشکل پیدا کنید

[="Tahoma"]درس خوندن در بچه ها

افکاری از این دست را کنار بگذارید: «تو هیچی نفهمیدی»، «تومی تونستی بهتر از اینها کار کنی» و....

به جای گفتن «تو» ترجیحا عباراتی بدون منظور به کار برید که او را برای اصلاح خود تشویق می کنند؛

مثلا، به جای آنکه بگویید: «تو ۶ بار اشتباه کرده ای» بگویید: «۶ اشتباه وجود دارد»
و به خصوص فراموش نکنید که به ازای هر موفقیت به او تبریک بگویید.

والدینی که اجازه نمی دهند فرزندشان مستقل تربیت شود ، باعث می شوند انسانی وابسته و آسیب پذیر تربیت شود .

این افراد در کودکی و بزرگسالی از طرد شدن وحشت دارند .

به همین دلیل به دوستان ، همسر و هر فردی که به آن ها توجه نشان دهد وابسته می شوند تا مورد حمایت قرار بگیرند .

استقلال انسان ها در گرو شرایط دوران کودکی آن هاست .

: به کودکان ، مهربانانه و قاطعانه در حد توان شان مسئولیت بدهید

[="Tahoma"]اولین معاینه‌ی چشم باید در ماه اول تولد باشد!
و قبل از سن مدرسه،هر سال تکرار شود.
درمان تنبلی چشم،(در صورت شدید بودن) در سنین بعد از ۸ سالگی کم اثر است


تماشای تلویزیون در حالت درازکشیده موجب مشکلات بینایی می‌شود.

در هنگام تماشای تلویزیون بهتر است چشم‌ها در حالت کاملا افقی با تلویزیون قرار داشته باشند و به طور مستقیم به سطح نگاه شود

[="Tahoma"]والدین به دو دلیل از فرزندشان عصبانی می شوند:

یک فرزندشان به آنها بی احترامی کرده
دوم اینکه فرزندشان انتظارات آنها را براورده نکرده

اگر والدین به این نتیجه برسند که رفتار فرزندشان در حقیقت بی احترامی به آنها نیست بلکه حاصل رشد مغز مشکلات و محدودیتهای محیطی یا فیزیکی مانند گرسنگی و خستگی, ناتوانی کودک در مدیریت احساس و اشتباهات تربیتی است کمتر عصبانی خواهند شد.

همچنان اگر والدین انتظارات خود را در حد توانایی فرزندشان پایین بیاورند دلیل کمتری برای عصبانیت خواهند داشت

[="Tahoma"]دکتر فیروزی:

«کودک مانند یک بسته پستی است و این خانواده است که مشخص می‌کند کودک را به کجا بفرستد. در واقع کودک باید حس ارزشمندی داشته باشد و پایه اصلی مسئولیت‌پذیرشدن کودک بر همان حس ارزشمندی است.
اگر هم بخواهیم کلی‌تر و در جامعه ببینیم، اصلی‌ترین نیاز جامعه ما که خلا آن حس می‌شود، مسئولیت‌پذیری است.
به عبارت دیگر در فرهنگ ما جای مسئولیت‌پذیری به‌شدت خالی است.
پدر و مادری که وظایفشان را ندانند، طبیعتا رابطه خوبی هم با کودکشان نخواهند داشت و انسانی که در این فضا بزرگ شود، طبیعتا احساس مسئولیت هم نمی‌کند.»

[="Tahoma"]

_در سرماخوردگی ها و کلا برای خونه بخور سرد استفاده کنید
_در اتاق نوزاد زیر یکماه بخور نذارین.
_فاصله ی بچه از دستگاه بیشتر از دو متر باشه.
_اگر میخواید شبها توی اتاق کودک بخور بذارید بیشتر از دو ساعت نگذارید
_هرگزهیچ ماده ی اضافه ای مثل اکالیپتوس توی دستگاه نریزید
_در سرماخوردگی ها و کلا برای خونه بخور سرد استفاده کنید
_در اتاق نوزاد زیر یکماه بخور نذارین.
_فاصله ی بچه از دستگاه بیشتر از دو متر باشه.
_اگر میخواید شبها توی اتاق کودک بخور بذارید بیشتر از دو ساعت نباشه

[="Tahoma"]انتقاد یعنی جراحی شخصیت کودک و نوجوان

زمانی که جراح می خواهد توموری را از بدن بیمار خارج کند، مراقب است تابه رگ و پی های سالم اطراف تومور آسیب نرساند .

والدین هم زمانی که تیغ انتقاد را در دست می گیرند، لازم است مواظب قسمت های سالم شخصیت فرزندشان باشند .

مثلا وقتی می خواهند از کودک یا نوجوان به دلیل عدم مسئولیت پذیری انتقاد کنند نباید کل شخصیت او را زیر سوال ببرند.

جملاتی مثل: از تو ناامید شدم، تو هیچی نمی شی ، تو عوض شدنی نیستی و و و ...» آسیب زننده به کل شخصیت است.

روش درست این است که بعد شفاف و روشن با جمله مشخص ، آن چه شما را نگران کرده مطرح کنید .
البته با لحنی آرام و صمیمانه

عوامل ایجادکننده شب ادراری کودکان :

عوامل ژنتیکی
استرس
کم بودن ظرفیت مثانه

: یبوست مزمن
عفونت های مجاری ادرار
: اختلالات عضوی
: مثانه بیش فعال
:نگهداشتن ادرار
دیابت کودکان

[="Tahoma"]هنگام تذکر به فرزندتان، غر نزنید.
با غر زدن فقط فرزندتان یاد میگیرد
حرفهای شما را نشنود و یا تبدیل میشود
به یك انسان طلبكار و ناراضی
چون غر زدن را آموخته.

همچنین هنگامی كه قصد دارید فرزندتان كاری را انجام ندهد، تذكر یا دستوراتتان روشن و مشخص باشد و از تكرار ان خودداری كنید..

[="Tahoma"]ضطراب را ریشه کن کنید

اضطراب در کودکان در دوره ­هایی در طی رشد قابل انتظار هستند و این حالتها طبیعی در نظر گرفته می­شوند. (برای مثال روز اول مدرسه) برخی کودکان ممکن است از کمرویی بیش از اندازه و یا دشواری در تطابق با موقعیت جدید در رنج باشند. با رفتار مناسب در مقابل کودکان خود اضطراب را در آن ها ریشه کن کنید.

عواملی که در افزایش اضطراب کودکان تاثیر دارد:

۱- اختلافات پدر و مادر
۲- دیدن فیلم‌های ترسناک
۳- تحقیر و سرزنش کودک
۴- تهدید به تنبیه بدنی
۵- بی‌توجهی به کودک به هنگام تولد نوزاد جدید

موضوع قفل شده است