amre be ma'roof va nahyi az monkar

سلام يه سوال دارم چرا توي اين سايت پستهايي كه امر به معروف و نهي از منكر ميكنن سريع حذف ميشن؟:Sham:

آیا کسی که خودش مرتکب گناه میشود باز هم امر به معروف ونهی ازمنکربر او واجب است؟

سلام
ميدونم اجازه داريم كه پدر ومادر را هم امر به معروف ونهي از منكر كنيم.
ولي خب اگر اين كار رو انجام بديم ناراحت ميشن وگاهي وقتا حمل بر بي احترامي نسبت به والدين ميكنند.
هميشه از اين واهمه دارم كه حتي اگر با كمال احترام هم بگم ناراحتشون كنم.
اينجا تكليف چيه ؟آيا بايد به احترامشون سكوت كنيم؟

شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر :

اول:آن كه كسى كه مى ‏خواهد امر و نهى كند، بداند كه آنچه شخص مكلف بجا نمى ‏آورد ، واجب است بجا آورد و آنچه بجا مى ‏آورد بايد ترك كند. و بر كسى كه معروف و منكر را نمى ‏داند واجب نيست.

دوم:آن كه احتمال بدهد امر و نهى او تأثير مى كند، پس اگر بداند [یقین داشته باشد که] اثر نمى ‏كند واجب نيست.

سوم: آن كه بداند شخص معصيت كار بنا دارد كه معصيت خود را تكرار كند، پس‏ اگر بداند يا گمان كند يا احتمال صحيح بدهد كه تكرار نمى‏ كند واجب نيست.

چهارم:آن كه در امر و نهى مفسده‏ اى نباشد، پس اگر بداند يا گمان كند كه اگر امر يا نهى كند ضرر جانى يا عِرضى و آبرويى يا مالى قابل توجه به او مى ‏رسد واجب نيست، بلكه اگر احتمال صحيح بدهد كه از آن ترس ضررهاى مذكور را پيدا كند واجب نيست بلكه اگر بترسد كه ضررى متوجّه متعلقان او [مثل خانواده اش] مى ‏شود واجب نيست، بلكه با احتمال وقوع ضرر جانى يا عِرضى و آبرويى يا مالى موجب حَرَج بر بعضى مؤمنين، واجب نمى‏ شود بلكه در بسيارى از موارد حرام است.(1)


مراتب امر به معروف و نهی از منکر :

مرتبه اول:
آن كه با شخص گناهكار طورى رفتار شود كه بفهمد براى ارتكاب او به معصیت ، به این صورت با او عمل شده است، مثل اين كه از او رو برگرداند، يا با چهره عبوس با او ملاقات كند، يا ترك مراوده با او كند و از او اعراض كند به نحوى كه معلوم شود اين امور براى آن است كه او گناه را ترک نماید.

توجه: اگر دراين مرتبه درجاتى باشد لازم است با احتمال تأثير درجه خفيف ‏تر، به همان اكتفا كند، مثلًا اگر احتمال مى ‏دهد كه با ترك تكلم با او مقصود حاصل مى ‏شود، به همان اكتفا كند و به درجه بالاتر، عمل نكند، به ویژه اگر طرف ، شخصى است كه اين نحو عمل موجب هتك حرمت او مى ‏شود.

مرتبه دوم:
امر و نهى به زبان است، پس با احتمال تأثير و حصول ساير شرايط گذشته، واجب است اهل معصيت را نهى كنند، و تارك واجب را به انجام دادن واجب امر نمایند.

نکته1: اگر احتمال بدهد كه بدون امر و نهی کردن و با موعظه و نصيحت ، گناهکار، معصیت را ترك مى ‏كند ، اكتفا به آن لازم است و نبايد از آن تجاوز كند.
اما اگر مى ‏داند كه نصيحت تأثير ندارد ، واجب است با احتمال تأثير، امر و نهى الزامى كند و اگر تأثير نمى ‏كند مگر با تشديد در گفتار و تهديد بر مخالفت ، لازم است ولی بايد از دروغ و گناه ديگر دوری شود.
نکته2: اگر گناهکار ترك معصيت نمى‏كند مگر به انجام هر دو مرتبه اول و دوم ، واجب است انجام هر دو به اين كه هم از او دوری كند، و ترك معاشرت نمايد و با چهره عبوس با او ملاقات كند، و هم او را با زبان امر به معروف و نهی از منکر نماید.

مرتبه سوم:
توسل به زور است، پس اگر بداند يا اطمينان داشته باشد كه ترك منكر نمى ‏كند يا واجب را بجا نمى ‏آورد مگر با اعمال زور و جبر، واجب است ولی بايد از مقدار لازم تجاوز نكند.

توجه: اگر توقف داشته باشد جلوگيرى از معصيت ، بر كتك زدن و سخت گرفتن بر شخص گناهكار، و در مضيقه قراردادن او ، جايز است، ولی لازم است مراعات شود كه زياده‏روى نشود، و بهتر آن است كه در اين امر و نظير آن اجازه از مجتهد جامع الشرايط گرفته شود.
اما اگر متوقف بر وارد ساختن جراحت و قتل باشد ، بدون اجازه مجتهد جامع الشرایط با حصول شرایط آن ، جایز نیست .(2)

پی نوشت:
1. امام خمینی ره ، توضیح المسائل مسأله 2791
2. امام خمینی ره ، توضیح المسائل م 2804 به بعد

با سلام ...
پنج شنبه شب همین هفته ای که گذشت بود... هنوز اذان مغرب به افق مشهد نشده بود...
ده دقیقه ای داشتیم تا اذان... که ناگهان صدای موسیقی بلندی به گوشم رسید...
با خودم گفتم هر کی هست حتما به احترام اذان هم که شده یه ده دقیقه حتما قطع میشه...
دیدم نه انگار قصد قطع شدن نداره... از پنجره دو رو بر رو نگاه کردم ولی متوجه نشدم صدا از کحا میاد... اذان هم شروع شد ولی قطع نشد...
خوب احساس مسئولیت کردم... پلیس رو گرفتم گفتم شما کجایید که یه عده آسایش دو خیابان رو بهم زدن... گفت مگه چی شده گفتم مثل اینکه عروسیه ... گفتش خیل خوب آدرس دقیق فقط بگو گقتم بنده خدا شما بیای وسط خیابون صداش سرتو می بره گفتش خیل خوب...
خداحافظی کردم ولی از لحن صدای مامور مشخص بود پیگیری نمی کنه...
به حفاظت اطلاعات ناجا زنگ زدم کسی گوشی رو بر نداشت...
وای خدای من اذان هم تمام شد...
این شب جمعه باید تا ساعت 2 شب بیدار بمونم موسیقی گوش کنم...
هاج و واج مونده بودم... خوشبختانه اون روز خونه تنها بودم... دویدم و هر چی پنجره بود رو بستم... گفتم اینجوری صدا کمتر میاد...
دیدم نه فایده ای نداره... گفتم دیگه راه حل آخر اداره اطلاعات استانه...
خوب تماس گرفتم... خیلی دیر گوشی رو برداشتن... گفتم ببخشید که موقع اذان مزاحم شدم...
تا مسئله رو گفتم طرف گفت به ما مربوط نمی شه... گفتم والا ما که صدامون به هیچ جا نمیرسه... هیچ کس درست و حسابی جواب ما رو نمی ده...
گفت ببین واقعیت رو بهت بگم چون شب میلاده کسی برخورد نمی کنه... همین...
گفتم خیلی ممنون...خداحافظی کردم....
تو دلم گفتم( یعنی اگه شب میلاد باشه هر کسی می تونه کار حرام انجام بده)...:Gig: اینم از سربازان گمنام امام زمان...
واقعا" باید اینو به کی گفت... اون شب تا ساعت یک شب بیدار بودم...
این یکی از مشکلات جامعه ماست که پس از سال ها که از انقلاب می ره هنوز حل نشده...
آفرین بر مسئولین امنیتی... دست مریزاد...:ok: