کمال

باسلام



در پاسخ به این پرسش كه بر شناخت خداوند و ایمان به او چه فوایدی مترتب است باید گفت:

اولاً: وقتی كه یك بحث در قلمرو كاوش‎های عقلانی و فطری بشر قرار گرفت، پرسش از فایده درباره آن روا نیست، زیرا چنین بحثی، خود فایده است، بشر در جهانی زندگی می‎كند كه نه از ابتدای آن آگاه است و نه از انتهای آن و نه از منشأ آن. طبعاً مایل است از ابتدا و انتها و منشأ آن آگاه گردد، خود این آگاهی قطع نظر از هر فایده دیگر برای او مطلوب است. لزومی ندارد كه هر مسئله علمی و نظری یك فائده علمی داشته باشد.

ثانیاً: اعتقاد و ایمان به خدا از مفیدترین و لازم‎ترین معتقدات بشر در زندگی است. اعتقاد و ایمان به خدا از نظر فردی آرامش دهنده روح و روان و پشتوانه فضایل اخلاقی است، و از نظر اجتماعی ضامن قدرت قانون و عدالت و حقوق افراد در برابر یكدیگر است.[1]

خداشناسی سرآمد همه معرفت‎هاست
در پایان، گفتارهایی از پیشوایان معصوم را یادآور می‎شویم كه خداشناسی را سرآمد همه معرفت‎ها دانسته‎اند.
1. روزی فردی نزد پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ آمد و از او خواست تا از شگفتی‎های دانش (غرائب العلم) برای او بگوید. پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ از او پرسید درباره آنچه سر آمد دانش‎هاست (رأس العلم) چه می‎دانی، كه از شگفتی‎های آن می‎پرسی. آن فرد گفت: سرآمد علم چیست؟ (ما رأس العلم؟) پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ پاسخ داد:
شناخت خداوند آن گونه كه سزاوار اوست.[2]
2. امام علی ـ علیه السلام ـ درباره جایگاه خداشناسی فرموده است:
«معرفه الله اعلی المعارف»:[3] خداشناسی برترین معرفت‎هاست.
3. امام صادق ـ علیه السلام ـ فرموده است:
«إن أفضل الفرائض و أوجبها علی الإنسان معرفه الرب و الإقرار له بالعبودیه»: برترین فرائض، و واجب‎ترین آنها شناخت پروردگار و اقرار به بندگی اوست.

اگر فواید دیگری از خداشناسی و ایمان به او به ذهن دوستان می رسد در بحث مشارکت کنند؟


خصوصاً تجربه های شخصی افراد از فواید ایمان به خدا و حضور خدا در زندگی فردی و اجتماعی، غنای بحث را دو چندان می کند. :aks:



موفق باشید ...:roz:

پاورقی________________________
[1] . اصول فلسفه و روش رئالیسم ، ص 8 (پاورقی).
[2] . شیخ صدوق، التوحید، باب 40، حدیث 5.
[3] . غرر و دُرر، ص 81، بنقل از عقاید استدلالی، علی ربانی گلپایگانی.

آیاخلقت جهان برای نشان دادن كمال نشانه ی نقص در خدا نیست؟

با سلام و درود:Gol:

چند سؤال اساسی که در بین برخی دانشجویان هم دوره ما مطرح است، امیدوارم که اساتید و کارشناسان عزیز بتوانند جواب آنها را مستنداً بیان کنند.

آنگونه که به ما از ابتدا گفته اند یکی از راه های خداجوئی انسان، فطرت است؛ اما:

اولاً این مطلب، فطرت خداجوئی چگونه قابل اثبات است؟ آیا بجز راه نقل از راه عقلی هم قابل اثبات است؟

ثانیاً اگر چنین است، آیا وجود فطرت خداجوئی در انسان، برای هدایت بشر کافی نبوده و با این تفصیل، بعثت انبیاء الهی برای هدایت بشر کاری غیر ضروری و یا حتی بیهوده و عبث نبوده است؟

ثالثاً اگر این مطلب، یعنی صدور فعل بیهوده (بعثت انبیاء)، برای خدا ثابت شود؟؟؟ چگونه با حکیم بودن خداوند که از ثوابت اعتقادات ماست، قابل جمع است؟؟؟

ممنون از لطف تون:Gol:

نظرات دوستان و برهان های ارائه شده همه محترم
ولی گذشته از همه اینها آیا ممکنه موجودی وجود داشته باشه که اصلاً خالقی نداشته؟؟ پس چه جوری بوجود اومده؟؟ میگین بوجود نیومده و ذاتش مساوی بودنه خب آیا ممکنه موجودی ذاتش برابر بودن باشه؟؟؟
چطور ممکنه؟؟ چرا فقط همین یه موجود؟؟؟ چرا موجودات دیگه ای نیستن که ذاتشون مساوی بودن باشه؟؟ مگه میشه کسی چنین ذاتی رو برای اون نذاشته باشه و خودش خود به خود این ذات رو داشته؟؟؟

ترویج فرهنگ ایثار و شهادت چه نقشی در رشد و تعالی انسان و جامعه دارد؟

مقدمه
دستیابی به شاخصه های ایثار و شهادت مستلزم آشنایی با مفاهیم ایثار و شهادت است. ایثار و شهادت دو میوۀ ارزشمند و متعالی دین و مکتب الهی است، هر جامعه ای برخوردار از این دو، باشد سعادت و پیروزی را قرین خویش ساخته است.

لازمه برخورداری جوامع از این دو، تعلیم و تربیت صحیح فرد فرد جامعه در پرتو تعالیم نورانی انبیاء الهی و برجسته نمودن شاخصه های ایثار و شهادت که همان الگوهای عملی انسانی، اخلاقی و دینی است می باشد.

نمونه هایی از روحیه ایثار و شهادت، ممکن است به صورت مقطعی و ناپایدار در هر جامعه ای پدیدار شود اما نوع و رتبه آن بر اساس مبانی فکری و اعتقادی و جهان بینی و ایدئولوژی هر جامعه متفاوت است و ایثار و شهادت حقیقی را تنها در مکاتب الهی و توحیدی می توان یافت.

آن زمانی می توان به دارا بودن آن به عنوان یک گرایش همگانی و پایدار بالید که این روحیه از طریق بالا رفتن سطح معرفت و شناخت مردم به روی آوردن به الگوهای الهی و آسمانی در جامعه بینجامد و به صورت یک فرهنگ همه گیر و غالب در آید.

نکته: تلاش ما در این فضای جدید بررسی ابعاد مختلف فرهنگ ایثار و شهادت، شاخصه ها، تأثیرات ایثار و شهادت بر روح جامعه و رسالت ما در برابر خون شهدا و ترویج این فرهنگ الهی و آسمانی است.

فاصله ی بین کمال اختیاری و کمال اعطایی چقدر است؟
کمالهای فرشتگان اعطائی است ولی چرا کمالهای انسانها اختیاری است؟

نفی اتحاد خدا باغیر

اگر خدا با غیر خود متحد شود چند صورت دراد:

1- پس از اتحاد هر دو موجودند . باطل است و اتحاد نیست چون اتحاد یعنی دوشیی یکی شوند.

2- پس از اتحاد هر دو معدوم شوند باز هم محال است .چون اولا اتحادی نیست و ثانیا عدم بر خدا که واجب الوجود است راه پیدا میکند.

3-پس از اتحاد یکی موجود و دیگری معدوم شودکه باز هم اتحادی نیست چون شیی موجود با معدوم متحد نمیشود. علاوه بر اینکه لازمه اش این است که خدا عدم بردارباشد و این نیز محال است زیرا مستلزم امکان که از صفات ممکنات است می باشد.

پس قول اتحاد خدا با غیر در هر صورت محال است.

ر.ک. کشف المراد ، علامهحلی،بخش صفات سلبیه.