کمال

باتوجه به اینکه از اصول اعتقادی شیعه مبحث امامت هست و در این مبحث هم با فرض معصومیت و کمال 12 امام بسیاری از احکام و فتاوا و تفاسیر و نتیجه گیری ها انجام میشه ، و با توجه به اینکه گاهی ائمه خودشون هم از برخی موضوعات بی اطلاع بوده یا در پیشگاه خدا به گناهانی اقرار کرده اند ، سوألی که پیش میاد این هست که معنای واقعی معصومیت چی هست؟
مگر امام سجاد اینهمه در ادعیه توبه و تضرع و اقرار به گناه نکرده؟
مگر (در یکی از روایات) حضرت علی از پیامبر در مورد احوال خودش هنگام شهادت جویا نشده؟
مگر در قرآن به پیامبر ما گاهی اخطارهایی در مورد بعضی از کارها داده نشده؟(مثل دعا برای مشرکین و امتهای جاهل یا سوألی مثل "ای پیامبر چرا چیزی را که خدا برای تو حلال کرده به خاطر رضایت همسرانت بر خود حرام میکنی؟")
مگر حضرت علی گاهی سفارشاتی به فرزندانش نمیکرد که نشان از بی اطلاعی امام حسن و حسین از برخی مسائل بود(مثل سفارش برای زدن فقط یک ضربت به ابن ملجم که این رو ثابت میکنه که امام حسن و امام حسین ممکن بود جور دیگری حد رو اجرا کنن؟)
البته مثالهای محکم تری وجود داره اما حضور ذهن کافی در بنده نیست در حال حاضر .
حالا با توجه به نکات فوق الذکر انتظار نمیره که گفته بشه معصومیت یعنی غیر ممکن بودن ارتکاب به گناه یا بی عدالتی هرچند کوچک در سرتاسر عمر ، معصومیت یعنی چی؟

کارشناس بحث : کریم

آيا شما هم فرد کمال گرايی هستيد؟؟؟
آيا شما هم هموار فکر می کنيد آن کسی که می خواهيم باشيد نيستيد؟
آيا احساس مي كنيم كارهايي كه به اتمام رسانده ايم به اندازه كافي خوب نيستند؟
آيا نوشتن مقالات و طرحها را با اهداف انجام دقيق آنها به تعويق مي اندازيم ؟
آيا احساس مي كنيم كارها را بايد صد در صد درست انجام دهيم و در غير اين صورت فردي متوسط و يا حتي بازنده هستيم؟
اگر چنين باشد در آن صورت ما به جاي حركت در مسير موفقيت سعي در كامل بودن داريم.
كمال گرايي:
به افكار و رفتار هاي خود تخريب گرانه اي اشاره مي كند كه هدف آنها رسیدن به اهداف به شدت افراطي و غير واقع گرايانه است. در جامعه امروزي ‍ به اشتباه كمال گرايي چيزي مطلوب و حتي لازم براي موفقيت در نظر گرفته مي شود.
به هرحال مطالعات اخير نشان مي دهند نگرش كمال گرايانه موجب اخلال در موفقيت مي شود. آرزوي كامل بودن ‍ ، هم احساس رضايت از خودمان را از ما مي گيرد و هم ما را به اندازه ساير مردم ( كساني كه اهداف واقع گرايانه دارند ) ، در معرض ناكامي قرار مي دهد.
علل كمال گرايي
اگر ما فردي كمال گرا باشيم ،‌احتمالا در كودكي ياد گرفته ايم ديگران با توجه به ميزان كارآييمان در انجام كارها به ما بها مي دهند در نتيجه آموخته ايم در صورتي ارزشمنديم كه مورد قبول ديگران واقع شويم ( فقط بر پايه ميزان پذيرش ديگران به خود بها مي دهيم ) ،‌ بنا بر اين عزت نفس ما ، بر اساس معيارهاي خارجيپايه ريزي شده است . اين امر مي تواند ما را نسبت به نقطه نظرها و انتقادات ديگران ، آسيب پذير و به شدت حساس سازد. در نتيجه تلاش براي حمايت از خودمان و رهايي از اينگونه انتقادات ، سبب مي گردد كامل بودن را تنها راه دفاع از خود بدانيم . بعضي از احساسات ‍، افكار و باورهاي منفي ذيل ،‌احتمالا با كمال گرايي مرتبط هستند:
ترس از بازنده بودن:
افراد كمال گرا ،‌غالبا شكست در رسيدن به هدف هايشان را با از دست دادن ارزش و بهاي شخصي مساوي مي دانند.
ترس از اشتباه كردن :
افراد كمال گرا ،‌غالبا اشتباه را مساوي با شكست مي دانند . موضع آنها در زندگي ،‌حول و حوش اجتناب از اشتباه است . كمال گراها فرصت هاي يادگيري و ارتقاء را از دست مي دهند.
ترس از نارضايتي :
افراد كمال گرا ،‌ در صورتي كه ديگران شاهد نقايص يا معايب كارشان باشند ، غالبا به دليل ترس از عدم پذيرش از سوي آنان ، دچار وحشت مي گردند. تلاش براي كامل بودن در واقع روشي جهت حمايت گرفتن از ديگران به جاي انتقاد ، طرد شدن يا نارضايتي مي باشد.

همه يا هيچ پنداري :
افراد کمال گرا، بندرت بر اين باورند كه در صورت به پايان رسانيدن يك كار بطور متوسط ، هنوز با ارزش هستند. افراد كمال گرا در ديدن دورنماي موقعيت ها دچار مشكل هستند. براي مثال ،‌ دانش آموزي كه هميشه نمره داشته ، در صورت گرفتن نمره (‌ b ) بر اين باور است كه - كه من يك بازنده كامل هستم-
تاكيد بسيار بر روي بايدها :
زندگي كمال گرا غالبا بر اساس ليست پايان ناپذيري از بايدها بنا شده است كه با قوانين خشكي براي هدايت زندگي آنها به خدمت گرفته مي شود . افراد كمال گرا با داشتن چنين تاكيدهايي بر روي بايد ها بندرت بر روي خواسته ها و آرزوهاي خود حساب مي كنند.
اعتقاد داشتن به اين امر كه ديگران به آساني به موفقيت مي رسند:
افراد كمال گرا مشاهدات خود را به گونه اي جمع آوري مي كنند كه بگويند افراد ديگر با كمترين تلاش ، خطاهاي كم ، استرس هاي عاطفي كمتر و بالاترين اعتماد به نفس به موفقيت دست مي يابند . در عين حال افراد كمال گرا كوششهاي خود را پايان نا پذير و ناكافي تلقي مي كنند.

شما چطور ؟
منبع: همدردي نت

إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا
ما امانت [الهى و بار تكليف] را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه كرديم پس از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناك شدند و[لى] انسان آن را برداشت راستى او ستمگرى نادان بود(احزاب72)

منظور از امانتي كه بر دوش انسان گذاشته شد چيست؟

انسان هایی که مادرزادی ، ناقص العقل به دنیا می آیند ، اگرچه که به بهشت میروند اما در دنیا مانند انسان های دیگر توانایی رسیدن به کمال را ندارند. در صورتی که هدف آفرینش هر انسانی ، رسیدن به کمال است . پس فلسفه خلق شدن این فرد چیست ؟