کبیسه

آیه 36 و 37 سوره توبه و تغییر سالهای کبیسه

سلام.
سوالی داشتم در مورد ایه 37 و 36 سوره توبه.

«إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً في‏ کِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ مِنْها أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذلِکَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلا تَظْلِمُوا فيهِنَّ أَنْفُسَکُمْ وَ قاتِلُوا الْمُشْرِکينَ کَافَّةً کَما يُقاتِلُونَکُمْ کَافَّةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقينَ»

در حقیقت شمار ماهها (ی قمری) در نزد خداوند (در علم ازلی و لوح محفوظ او) دوازده ماه است که در کتاب خدا (جهان هستی که کتاب تکوینی است) از روزی که آسمان ها و این زمین را آفریده ثابت و محقق است (و از کیفیت تنظیم کره زمین و ماه در منظومه شمسی نشأت یافته)، چهار ماه از آنها (رجب ، ذی قعده ، ذی حجّه و محرّم) حرام است (محترم است و جنگ در آنها حرام است) این دستور آیینی است استوار و پایدار ، پس در این ماه ها (با شکستن حرمت آنها و جنگ با یکدیگر) بر خود ستم مکنید و (هنگام نبرد) با همه مشرکان بجنگید همان گونه که آنها با همه شما می جنگند ، و بدانید که خدا با پرهیزگاران است.

آیه 37:

«إِنَّمَا النَّسي‏ءُ زِيادَةٌ فِي الْکُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذينَ کَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عاماً وَ يُحَرِّمُونَهُ عاماً لِيُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا ما حَرَّمَ اللَّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمالِهِمْ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْکافِرينَ»

جز این نیست که تأخیر انداختن (و جابه جا نمودن ماه های حرام) افزایشی در کفر است (بدعت عملی است علاوه بر کفر اعتقادی) که کافران را به سبب آن گمراه می سازند ، در یک سال آن را حلال و در سال دیگر حرام می شمرند (مثلا در یک سال شعبان را به جای رجب حرام و رجب را حلال می کنند) تا با شما و آنچه خدا حرام کرده موافقت کنند (که سالی چهار ماه حرام شود) اما در (نتیجه) آنچه را خدا حرام کرده حلال می نمایند. زشتی اعمالشان بر آنها آراسته شده ، و خداوند گروه کافران را هدایت نمی کند.

با توجه به این آیات تنها تقویم مورد قبول خداوند هجری قمری است و کبیسه کردن حرام و افزایشی در کفر است.
خب تقویم در ایران هجری شمسی است و هجری شمسی تقویمی است که هر چهار سال یکبار سال ها را کبیسه میکند.
خب اگر حرام است پس چرا در ایران اینگونه است؟