بلکه کافران پیوسته آیات الهی را انکار می‌کنند! (۲۲) و خداوند آنچه را در دل پنهان می‌دارند بخوبی می‌داند! (۲۳) پس آنها را به عذابی دردناک بشارت ده! (۲۴) مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، که برای آنان پاداشی است قطع‌نشدنی! (۲۵)
حال سوال اینجاست که آیا در اینجا استثنا نامعقول به کار رفته ؟ چرا که کافران، کافر هستند و در بین آنها کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند وجود ندارد ؟
[/HR] وقتی آیات کلام الله مجید را برای کفار تلاوت می کردند به خاطر عناد و دشمنی که با رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) داشتند و به خاطر تعصبات کورکورانه و خواسته های نفسانی که داشتند با توجه به این که آیات را شنیدند و به حقیقت آن در نزد خود اعتراف می کردند ولی حاضر به قبول و ایمان به آن آیات شریف نمی شدند و این به خاطر وجود موانع که همان خباثت باطنی و عناد و تعصب است، می باشد. [/HR] با توجه به آیه 22 سوره مبارکه فاطر، «مَنْ فِی الْقُبُور» چه کسانی هستند؟
وَ ما یَسْتَوِی الْأَحْیاءُ وَ لاَ الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَنْ یَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ و هرگز مردگان و زندگان یکسان نیستند! خداوند پیام خود را به گوش هر کس بخواهد می‌رساند، و تو نمیتوانی سخن خود را به گوش آنان که در گور خفته‌اند برسانی! (سوره مبارکه فاطر آیه 22) نکته اول:
در تفسیر و تبعین آیات آنچه که خیلی مورد اهمیت می باشد این است که همیشه باید به دنبال ارتباط بین آیات و سوره ها بود چرا که دربسیاری از موارد آیات یکدیگر را تفسیر و روشن می کنند درنتیجه معمولاً در تفسیر آیات با آیات دیگر بی ارتباط نمی باشد بلکه دربسیاری از موارد یک ارتباط منسجم و هدفمندی بین آیات وجود دارد که اگر بدون توجه به این ارتباط بین آیات پا درمسیر تفسیر آیات بگذاریم بی شک درمسیر قدم گذاشته ایم که خالی از اشتباه و کج فهمی نیست نکته دوم:
در کنار توجه به آیات و ارتباطی که بین هم دارند باید به سنت صحیح و روایات وارده در کنار آیات که از حضرات معصومین حضرت رسول اکرم محمد مصطفی صلی الله علیه وآله وسلم و ائمه اطهار علیهم السلام توجه ویژه نمود چرا که خداوند تبارک و تعالی این وظیفه را به عهده حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) قرار داده است:
بِالْبَیِّناتِ وَ الزُّبُرِ وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَیْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ (از آنها بپرسید که) از دلایل روشن و کتب (پیامبران پیشین آگاهند!) و ما این ذکر [قرآن] را بر تو نازل کردیم، تا آنچه به سوی مردم نازل شده است برای آنها روشن سازی و شاید اندیشه کنند! (نحل:44)
درنتیجه بی توجهی به سنت صحیح، در واقع توجه نکردن به روش درست برخورد با کلام الله مجید می باشد.
نکته سوم: توجه نمودن به قوانین ادبی و بلاغی در برخورد به آیات کلام الله مجید از جمله توجه به وجود تشبیه و استعارات و سایر نکته های بلاغت و فصاحت در آیات با رجوع کردن به تفاسیر علماء تفسیر درخصوص این آیه به اشارات دقیقی دست پیدا می کنیم از جمله علامه طباطبائی می فرمایند منظور از «مَنْ فِی الْقُبُور» کفاری هستند که به خاطر کفری که دارند منکر حقیقت شده اند. (ترجمه المیزان، ج17، ص: 51)
[h=2]علت تشبیه کفار به من فی القبور[/h] سوالی که در این خصوص به ذهن می رسد این است که چرا کفار به «مَنْ فِی الْقُبُور» تشبیه شده اند؟ آیا واقعاً ارتباطی بین کفار و «مَنْ فِی الْقُبُور» وجود دارد؟
معمولاً بین علماء ادبیات معروف است که می فرمایند: بین مشبه و مشبه به یک ارتباطی به نام وجه شبه وجود دارد. حال چه وجه شبهی دراین تشبه به کار رفته که کفار را به مردگان در قبر تشبیه کرده است؟
برای جواب به این موضوع بهتر است خصوصیات کفار را باهم بررسی کنیم: وقتی آیات کلام الله مجید را برای کفار تلاوت می کردند به خاطر عناد و دشمنی که با رسول اکرم (صلی الله علیه وآل وسلم) داشتند و به خاطر تعصبات کورکورانه و خواسته های نفسانی که داشتند با توجه به این که آیات را شنیدند و به حقیقت آن در نزد خود اعتراف می کردند ولی حاضر به قبول و ایمان به آن آیات شریف نمی شدند و این به خاطر وجود موانع که همان خباثت باطنی و عناد و تعصب است، می باشد. در حقیقت مردگان به سبب خروج از دنیا، دیگر از برهان و دلیل و هدایت جدیدی بهره مند نمی شوند. کفار هم همینگونه اند. دلشان مرده است و از هدایت بهره مند نمی شوند.
به عبارتی تشابه این مردگان با کفار از این باب است که من فی القبورکفاری هستند که چون بر دل هایشان مهر خورده است، خاصیت پذیرفتن هدایت را از دست داده، و لذا آنها را به مرده تشبیه کرده است. اگر منشاء حیات وزندگانی افراد وجامعه، ایمان باشد، پس کفر هم عامل مرگ افراد و جامعه خواهد بود.
بنابراین، معنی آیه این می شود کهای پیامبر؛ همانگونه که هرگز نمیتوانی حیات و روح را به اموات در قبور باز گردانی، هم چنین هرگز نمیتوانی حیات ایمان را به افراد کافر که قلب آنان مرده و به ضلالت و عناد دچار گشته، باز گردانی.
بسم الله الرحمن الرحیم...سلام...خداوند در قران فرموده کافران را بدوستی نگیرید....این دلیل شخصی منه که بصورت مثالی اوردم....دلایلی کلی از شما خواستارم...ممنون مثل کافران همچون مثل گربه ای است که تنها چون گربه ضعیف و کوچک است کاری به شما ندارد..اگر قدرت یک شیر را داشت اندازه یک شیر را داشت حتما بدون ذره ای رحم شما را تکه تکه می درید..همچون گربه ای است که تا زمانی که به او رایگان غذا بدهی با تو دوست است تو را سلام می کند و احترام می گذارد ووقتی از او کاری می خواهی ولو مربوط و واجب به او باشد از زیر کار در می رود و رهایت می کند و پشت سرت مدام بد می گوید هرچند میلیون ها بار به او خوبی کنی بدی میبینی یا دست کم خوبی نخواهی دید....یا اندک خوبی از روی حیله گری و برای رسیدن به منفعت از سوی شما به اوست...به خاطر پول و منافع خود هرکاری می کنند...قطعا اگر شما ریز بودی در برابر این گربه و یا او بقدر یک شیر بزرگ بود این گربه با مزه ای که تا کنون به او غذا می دادی اکنون به عنوان غذا شما را می بلعد......پس چه زیبا خدا در قران فرموده ای کسانی که ایمان اوردید کافران را دوستان خود نگیرید و دشمن بگیرید.....بله کسی که به خدا کفر می ورزد و به خالق خودش اهمیتی نمی دهد قطعا به مخلوقی چون شما هم هیچ اهمیتی نمی دهد....
به نام یزدان بخشاینده بخشایشگر
أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا ۖ وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ ۖ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ [٢١:٣٠]
مگر کسانی که کفر می‌ورزند ندیده‌اند که آسمان‌ها و زمین به هم پیوسته بودند تا ما آنها را جدا کردیم؟ و از آب هر چیز زنده‌ای را آفریده‌ایدم؛ پس چرا نمی‌گروید ؟
سوال این هست : در زمانی که خداوند آسمان‌ها و زمین را جدا می‌کرد, اینها وقتی در آن زمان نبودند پس چطور خداوند عادل و حکیم می‌فرماید که چرا به این موضوع ایمان نمی‌آورند ؟!
توجه کنید که این رو خداوند یکتا از کفار آن زمان بازپرسی می‌کند! اما برای راهنمایی بگم که پاسخ در آیه قبلی پنهان هست!
یا علی!
آیه 42 سوره فرقان می گوید آنها که به تو ای پیامبر می گفتند که گمراهی به زودی خواهند دانست چه کسی گمراهتر است . آیا این آیه به نحوی گمراهی درباره پیامبر را اثبات نمی کند . چرا که گمراهتر دربرابر گمراه مطرح می شود و آیه به نحوی گمراهی پیامبر را اشاره می کند توجیه چیست ؟
