چرا آخرت

چرا جهانی دیگر؟

با عرض سلام
صرف نظر از فلسفه جزا و پاداش، چرا چهانی دیگر برای این دو موضوع در نظر گرفته شده است؟
به بیان دیگر با فرض پذیرش جزا و پاداش برای اعمال ما، چرا این جزا و پاداش در ادامه همین زندگی به انسان داده نمیشود و چرا همین زندگی تا ابد تداوم نمی یابد؟ بزرگترین و شاید تنها دلیل نافرمانی ها و فسق و فساد انسانی، عدم باور قلبی او به جهان آخرت است. با توصیفاتی که از خداوند داریم، او صلاح بندگانش را میخواهد، او توانای مطلق است، مدبر است و محدودیتی در تبدیل نیستی به هستی برای او وجود ندارد. پس بنا برا این او (بدون شک) میتوانست جهانی بیافریند که موجودی مانند انسان در آن متولد شده، زاد و ولد کرده و تا ابد باقی بماند. او میتوانست مقطعی از زندکی این موجود را صرف آزمایش کردن او بکند (با این پیش فرض که آزمایش انسان توسط خالق او توجیه دارد) و در ادامه او را از نتیجه ازمایش بهرمند سازد. به این ترتیب با توجه به اینکه انسان های در مرحله ازمایش به عینه انسان های در حال جزا شدن و پاداش دیدن را می دیدند، طبیعتا به فسق و فجور روی نمی آوردند و همگی بهشتی میشدند و با این ترتیب این خواسته خداوند که خیر انسان هاست به نحو بسیار بهتری با تدبیری که بکار برده بود برآورده میشد.
با تشکر