وجود شناسی

با سلام و احترام
میخواستم یک سوالی بپرسم در مورد نظر فلاسفه اسلامی در مورد تاخر و تقدم مباحث فلسفی به این معنا که روند مطالعه فلسفی از چه مباحثی شروع و به چه مباحثی ختم میشه؟ به طور خاص مباحث وجودشناسی فلسفه اسلامی نسبت به مباحث معرفت شناسی مطرح شده در فلسفه اسلامی یا غرب تقدم داره یا تاخر به این معنی ما ابتدا باید مباحث و احکام مربوط به وجود رو بررسی کنیم یا ابتدا به سراغ مباحث معرفت شناسی بریم؟
به نظر بنده مباحث معرفت شناسی مقدم هست بر کل مباحث فلسفی به این علت که تا ما به سوالاتی مثل:
1- آیا امکان شناخت واقعیت هست یا خیر؟
2- ملاک صدق و کذب یک معرف چیست و اصلا تعریف معرف چیست و چه گزاره هایی مصداق معرف هستند؟
3-اقسام معرف و میزان یقینی بودن آن ها ؟
و...
پاسخ ندیم ورود به هر بحث فلسفی ی جورایی بیهوده میشه.
دومین دلیلی که برای حرفم دارم این هست که علامه طباطبایی در کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم دو جلد اول رو و در واقع مقالات ابتدایی رو به مباحث معرفت شناسی و رد شکاکیت و ... اختصاص دادن و در جلد 3 وارد مباحث وجود شناسی شدن و در آخرین جلد یعنی جلد آخر برهانی بر مسئله اثبات وجود خدا مطرح کردند.
بنده جایی خونده بودم(البته یادم نیست دقیقا کجا!!) که برخی قائل بودن بر تقدم مباحث وجود شناسی بر معرفت شناسی میخواستم بدونم این مسئله صحیحه اگر بلی چطور این تقدم رو توجیه می کنید؟
با تشکر