هدف و چرایی وجود جهان

چرایی آفرینش جهان!

انجمن: 
سلام.من یه سوالی دارم که پاسخ هایی که تابه حال از دیگران گرفتم، قانعم نکرده. ممنون میشم اگه راهنمایی کنید: پاسخ هایی که معمولا به این سوالِ :«چرا خدا جهان رو آفریده.» داده میشه، این دو هستن (اگر جواب درست‌تری وجود داره ممنون میشم توضیح بدین.) : 1. ما فقط وقتی می‌تونیم یه ویژگی رو به کسی نسبت بدیم که اون ویژگی در عمل کسی پیدا باشه، مثلا تا یه نفر مهربونی نکنه نمی‌تونیم بهش بگیم مهربون. حالا همین برای خدا هم صادقه، از ویژگی‌های خدا فیاض بودنشه و خدا اگر فیاضه پس باید فیض برسونه و فیض رسوندن نیازمندِ خلق جهانه. بنابراین از اونجایی که خدا فیاضه و این فیاض بودن باید در عملش پیدا باشه، جهان رو می‌آفرینه.  ولی این استدلال به نظرم ایراد داره. چون در این صورت، نامحدود بودن و قادر مطلق بودنِ خدا نقض میشه. چرا؟ چون فیاض بودنِ خدا، خدا رو محدود کرده و خدا برای این‌که فیاض باشه مجبور بوده فیض برسونه و جهان رو خلق کنه، پس توسطِ ویژگیش محدود شده! 2. هدفِ خدا از آفرینش انسان، به کمال رسیدن انسان بوده و هرچیز دیگری هم که آفریده برای انسان آفریده و زمینه‌های به کمال رسیدن انسان بودن. پس جهان هم برای وجودِ انسان آفریده شده.  ولی خب اینجا هم باز سوال پیش میاد که وقتی چیزی هنوز به وجود نیومده چرا باید بخوایم کمالش بدیم؟مگه الان ناقصه؟ اصلا وجود نداره که ناقص و کامل بودن براش معنی بده که! اصلا لزومی نداشته خدا یه چیز ناقص بیافرینه که بعد بگه حالا هدف توی ناقص از زندگی باید رسیدن به کمال باشه. یعنی باید خدا یه هدف از آفریدن یه چیز ناقص داشته باشه، بعد برای زندگیِ اون چیز ناقص بیاد کمال رو هدف قرار بده، یعنی کمال هدفِ انسان از زندگیه نه خدا.  اونم به این خاطره که انسانِ ناقص طبیعتا نیازمنده و برای همین هدفشو کمال میذاره ولی خدا که ناقص یا نیازمند نیست.