نماز

با سلام و خسته نباشید
الان بعضی از جوان ها هستند و اصلا از دین فراری شدند و اعتقاداتشان تعطیل شده و نماز و روزه را انجام نمی دهند ولی میگند ما دلمان پاک هست و به فقرا کمک می کنیم و کار های خوب انجام میدهیم و مثلا مراسمات مذهبی شرکت می کنند و میگند امام حسین :نمیدانم ما را نجات میده و........ و کلا توی شناسنامه شیعه هستند: البته الان شیعه واقعی وجود نداره و بیشتر محب هستند :خلاصه توی سایت گشتم به تایپیکی مشابه با موضوعی که مطرح کردم رسیدم که یکی از کارشناس ها اینطوری جواب داده بود!
فرد تارک الصلاه یا نماز را به عنوان ضروری دین می داند یا نمی داند.
اگر نماز را به عنوان ضروری دین نداند و نماز نخواند کافر است؛ این کفر در مقابل اسلام است بدین معنی که چنین فردی از اسلام خارج شده و کافر می باشد لذا اهل جهنم است.
منتهی اگر نماز را به عنوان ضروری دین اسلام انکار نمی کند امّا به هر دلیلی نماز نمی خواند این شخص هم کافر است منتهی این کفر در مقابل اسلام نیست بلکه کفر در مقابل ایمان است، چنین شخصی از دایره اسلام خارج نشده، مسلمانی است که فاقد ایمان می باشد. سایر اعمال مثل روزه، حجاب و ... نیز چنین هستند.
كسی كه نماز را واجب می داند ولی اهل نماز نيست، در دنيا جزء مسلمين محسوب می شود؛ امّا موقع وفات، ملائك به او خواهند گفت، با هر دينی می خواهی بمير جز اسلام؛ يعنی تو مسلمان نيستی، پس هر دين جعلی كه می خواهی انتخاب كن و با همان دين جعلی نيز محشور خواهی شد.
چند سئوال اینجا پیش میاد:
1. توی خط قرمز :اخرش گفته اهل جهنم هست: منظور اش چی هست؟ یعنی کلا تا آخر جهنمی هست یا مورد شفاعت قرار میگیرند یا انقدر عذاب میشند تا بخشیده بشوند؟
2.توی خط ابی گفته شده این افراد مسلمان بدون ایمان هستند ! ایا این افراد همان فاسقین هستند؟
شرایط این افراد از نظر شفاعت و بهشتی شدن چطوری هست؟
البته توی خط سبز هم گفته شده این افراد یک دین غیر اسلام را باید انتخاب کنند : مسیحی-یهودی یا...
خلاصه این افراد ایا به بهشت میروند البته یک جا توی این سایت دیدم مسیحی یا یهودی ها هم جز کافر محسوب میشوند چون پیغمبری حضرت محمد(ص) را قبول ندارند ! کلا شیر تو شیر شد داستان لطفا توضیح بدهید : داستان از چه قرار هست؟
سپاس

با سلام
شخصی اظهار می داشت که لغت صلاه در قرآن بمعنای یک رویکرد در زندگی است و نماز را بعنوان یک امر واجب قبول نداشت ( میگفت کار خوبی هست)!
لطفا به من کمک کنید و آیاتی از قرآن در وجوب نماز بیاورید و اثبات نمایید که نمازی که اکنون می خوانیم همان صلاه سفارش شده خداوند در قرآن می باشد؟

سلام . وقت تون به خیر

در رابطه با مد سؤالی داشتم که اگر بدون صوت هم قرآن میخوانیم واجب است کلماتی که مد دارند رو بکشیم؟
مثلا عادت داریم هر شب یا روزانه آیة الکرسی بخوانیم بدون صوت
انجام مد در این سوره یا سوره های دیگر که بدون صوت خوانده می شود واجب هست؟
متشکرم

با سلام

آیا عبادت کردن (نماز خواندن، دعا و ...) از نظر علمی تاثیری بر انسان دارد
یعنی غیر از احساس رضایت و حالت سرخوشی که ممکن است برای
بعضی از افراد درپی داشته باشد آیا می‌توان نشان داد که انرژی در این بین رد و بدل می‌شود.
یا اینکه صرفا همانند دیگر اعمال یک عادت است و اگر ترک شود
فرد بعد از مدتی آن احساس رضایت را می تواند از کارهای دیگر بدست آورد و با شرایط جدید سازگار می شود.

سلام به همتون
مباحثی که در ارتباط با درمان ریکی مطرح می شه و نوع نگاه شون به دنیا با مبانی و اصول اسلام همخوانی داره و اگه داره چطور اگه نداره چطور؟:Gig:

سلام.یکی از چیزهایی که ذهن من رو درگیر کرده برخی مشکلات و مسائل بیان شده در فقه است.که حتی باعث گریز یک انسان علاقه مند به خدا از تکلیف شرعی اش مثل نماز و روزه میگردد.
مثلا انسانی است که سالها نماز نخوانده و روزه نگرفته ولی به زمانی میرسد که به حقیقت خدا و کلام خدا و بی ارزشی دنیا پی میبرد.حالا به این فرد اگر مسائل فقهی نمازها و روزه های نگرفته اش رو بگوییم انگار یک بار سنگینی روی دوشش قرار داده ایم و کم کم نه تنها از نماز و نیایش با خدای خودش لذت نمیبرد که ممکن است دوباره به ترک آن سوق پیدا کند.
1-از نظر عقلی خدا میفرماید هیچ بار گرانی بر دوش یک دیندار قرار نمیدهد مگر به حد وسع آن فرد.
2-خداوند همیشه میفرماید توبه کنید که اگر توبه کنید و عمل صالح انجام دهید سیئاتتان به حسنات تبدیل می یابد و خدا آمرزنده است.یعنی با توبه همراه با عمل صالح تمامی گناهان قبلی بخشیده میشوند.چه آن گناه بزرگترین گناهان باشد.در توبه همیشه باز است.نماز نخواندن و دوری از خدا نیز یکی از سیئات است.
3-در قرآن آمده اگر نمازتان را فراموش کردید آنرا بجای آورید.این یعنی درباره کسی است که نمازخوان است.ممکن است نمازش را فراموش کند یا حادثه ای پیش بیاید و نتواند در وقتش آنرا بخواند.پس قضای نمازش را در وقت دیگر بجا می آورد.مثلا نماز صبحش را بواسطه خواب فراموش میکند در وقت بیدار شدن میخواند.
4-در روایاتی که دیدم همین برداشت میشود که در بند 3 گفتم.یعنی کسی که توبه میکند حتی اگر یک ساعت به مرگش باقی مانده و فقط توانسته یک بار نماز بخواند تمامی گناهانش بخشیده است بواسطه توبه به درگاه خداوند.

در مورد روزه هم همین است چه در قرآن و چه در روایات.کسی که مسلمان است یعنی اهل نماز و روزه است اگر روزه اش را بدلیل مریضی یا سفر و مسائل دیگر نتوانست بگیرد و وقت دیگر قضایش را بجا می آورد.این درمورد کسی نیست که اصلا اهل نماز و روزه و مسلمانی نبوده.

بنابراین کسی که نماز نمیخوانده و روزه نمیگرفته وقتی به پیشگاه خداوند توبه میکند از آن لحظه وقتی به نماز با خداوند می ایستد و عمل صالح انجام میدهد بار گناهان پیش از توبه را دیگر بر دوشش نباید حس کند.کسی که بیست سال نماز نمیخوانده و روزه نمیگرفته با توبه به درگاه خداوند لذت نماز و نیایش به درگاه خدا را میچشد.و رمضان را هم درک خواهد کرد و روزه خود را هم میگیرد.کم کم برایش نمازها و روزه های مستحبی هم لذت خاصی خواهد داشت.
همینطور نماز پدری که برعهده پسر بزرگتر است.این باید درباره پدری باشد که مسلمان است و اهل نماز و روزه و معلوم باشد چه تعداد و نماز و روزه اش قضا شده است.یا با وصیت خود پدر و یا حدس و گمان پسر.مثلا ده تا نماز یا پنج روز روزه.

در فقه مسائل دیگری هم هست که از دید عقلی و روایی باید درست دیده بشوند تا لذت مسلمانی و دینداری برای انسانها قابل فهم و درک باشد.

سلام و عرض ادب

یک سوال داشتم اینکه در کلام معصومین مثلا امام صادق ع در آن وصیت نورانی سبک شمردن نماز را مذموم می کند

یا در کلام سخنان علما این سبک شمردن به چه معناست ؟؟چه کارهایی باعث می شود که ما یک حقوق الهی را سبک بشماریم

با تشکر

سلام

می خواستم بدونم را های تقویت ایمان و همچنین چطورخدا می شه امامان عاشق خدا می شن یعنی امام حسین در وسط جنگ نینوا باز به خورشید نگاه می کرد که نه کنه اذان بشه و کمی از اقامه ی نماز گذشته بشه آن ها چطور خدا رو واقعا معبود می دیدند در همه حال و هر زمان ؟

و در حال نماز خواندن چطور تمام حواسشان فقط و فقط خدا بوده و هیچ چیزی مانع بهم ریختن نمازشان نمی شد .

ولی ما ها مثل اینکه نماز نمی خوانیم اصلا بعضی وقت ها خود آدم به خودش میاد که چه می خواند برای چه می خواند ؟ آنقدر درگیر دنیا و زمانه شده ایم ! حتی در حال نماز خواندن هم به فکر آن ها هستیم !

ما ها عادت کرده ایم که عاشق چیزی باشیم که وجود دارد منظورم یک جسم باشد چطور می شود خدا رو در هنگاه گناه کردن به یادش بیوفتیم زندگیمان رو فقط و فقط خدایی کنیم مثل امامان و پیامبران ؟

با خدا حرف بزنیم که گویی خدا جلوی ما نشسته و ما داریم باهاش حرف می زینیم . وقعا خدا رو معبود خود ببینیم و از ستایش کردن به او هیچ گاه سیر نشویم .

واقعا این مسئله مرا می رنجاند .