نعمت های خداوند

با سلام ؛
متن زیر قسمتی از سخنرانی استاد فاطمی نیا است:

چه بسا نعمت های مختلفی برای انسان سرازیر شود و حتی نوازشش هم میکنند، و دنیا به سوی او روی می آورد تا اینکه خیال می کند محبوب خداست و او مستحق نعمت هاست. همینکه چشمش را بست و از دنیا رفت به او می گویند: "این است آن جهنمی که وعده داده می شدید" به این میگویند استدراج.

وجود نعمت دلیل بر استدراج نیست، همانطوری که کمبود هم دلیل بر تقرب نیست.

استدراج انواع مختلفی دارد، حتی گریه استدراجی هم داریم! یعنی در مجالس ذکر مصیبت چه بسا گریه هم میکند. به او حال گریه هم می دهند تا خیال کند مقرب است.
اما سوالاتم این است:

از کجا بدانیم نعمت یا گریه برای ائمه یا هر صفت نیکی که در ما ایجاد میشود دلیل بر تقرب و رضایت خداوند از ما است و چگونه مطمئن شویم در مسیر صحیح حرکت میکنیم؟

خلاصه کلام چطور متوجه بشویم خداوند از ما و اعمالمان رضایت دارد و در دنیا و آخرت هوایمان را دارد؟

با تشکر

کارشناس بحث : اساتید بخش عرفان(جناب استاد یا اویس)