نعمت بهشتی

سلام...من در دوران کودکی همیشه فکر می کردم که انجام عمل خیر، باید بدون هیچ چشم داشتی به پاداش هایی مادی که احتمالا از بابت اون عمل خیر می تونه نصیبمون بشه، صورت بگیره.ولی می بینم که قرآن مکرر وعده حوری و شراب و میوه و رودخانه و درختان سرسبز داده...این وعده ها بابت چیه.؟؟مگر ما نباید انسان باشیم، چون وظیفمون هست و باید انسان باشیم بدون چشم داشتی به پاداش ها.آیا انسان بودن به طمع حوری منطقیست و ارزمشمند است.. انسان به طمع منافع خود(حوری و شراب بهشتی)برود اعمالی انجام بدهد، ارزشمند است؟آیا خدمت به خلق به خاطر اینکه اینکه رئیس جمهور به شما پول و پاداش می دهد، ارزشمند و انسانی است و یا خدمت به خلق بدون در نظر گرفتن این امر که رئیس جمهور پولی می دهد و یا نه منطقیست و انسانی است و ارزشمند است؟؟؟؟
ما چرا باید رفتار پسندیده و نیک انجام دهید؟؟؟اگر نه برای حوری و شراب و امثال اینها، پس چرا خدا ما را به این ها وعده می دهد و مکرر به آنها اشاره می کند؟؟